장음표시 사용
121쪽
12o PAPs.I. METAPH. TRACTII. nino excluderet sormaliter a se ipso, ConC. ab alio Nego. Deus cnim ad extra libe in
Objic. q. Si Deus esset, esset infinite sipiens , & justus ; atqui nulla videtur e sse sapientia , nec justitia in Deo : cum sinat malos in hoc mundo exultare in rebus pessimis, dum boni multis calamitat bus a figuntur ; ergo non ist Deus. Resp. Conc. Mai. Neg. Min. Neque enim malis temporalibus , & finitis pcnfanda est aeterna , & infinita Dei justitia; sed aeternis , & inlinitis. Illa enim in bona aeterna , & infinita converti possiliat. Car ter sim divina sapientia cui ait divus Augustinus melius judicavit ex malis facrae lona , quam nullia mala permittere. Sic enim clarius apparet infinita sapientia Dei , dum ex summo malo summum bonum essiciendi lapsit occasionem , ut cum ex praevisione peccati primi hominis decrevit incarnaistionem filii Dei, qua factum est ut homo fieret Deus. Objic. Tandem cum Cartesio. Existentia Dei demonstrari potest a priori ; ergo falsum est quod dicis demonstrari tantum ab effectu posse , sive'posteriori. Cartesus enim dicit hanc esse optimam demonis strationem s ego concipio clare ens essenti liter exἰ tens, ergo datur ens essentialiter existento scilicet,Deus.
122쪽
CAP.II.DE CAUSA ENTIS CREATI. res IResp. Neg. Ant. Cum enim omnis no-dstra cognitio ciscat initium a sensibus, qui res invisibiles , & spirituales , percipere nequaquam possunt; sed tantum visibiles, de
corporeas , per quarum Cognitionem ad
invisibilium cognitionem di1currendo devenimus ; manifestum est nos non pondemonstrare existentiam Dei a priori; sed tantum ab effectu visibili , & corporeo ;maxime cum Deus nullam possit habere causam. Unde fit ut nullo modo possimus clare concipere essentiam Dei; nisi prius aliquem ejus effectum perceperimus per Claram cognitionem sensuum. Quipropter dicendum, quod Cartesus noli potui stet
clare concipere ens essenta aliter existen inisi prius clare concepisset ens coirtinget ter existens : atque ex illius clara cognitione deveni stet per discursimi a3 claram Entis essentialiter existentis noritiam. Quod si aliter fiat nunquam possumus cerso , &evidenter dijudicare utrum illa idea Emis essentialiter existentis sit vera intellectus idea , an pura tantdin imaginatio , aut se ius dumtaxat nominis intellectio.
123쪽
De D binis Attributis. C Um itaque constet Deum existere,En S, . scilicet, cui soli essent taliter , atque simpliciter convenit definitio entis quod
exi tit non erit dissicile ex ipsius e stentiae
Clara cognitiore omnia ejus attributa essentialia , sive proprietates Omnes demonstra-Te.Cum autem proprietates cum ipsa essentia realiter idernificentur , manifestum est omne Dei attributum nihil aliud esse,quani ipsuri Dei essentiam essentialiter , atque simpliciter existentem. I'. Itaque cum Dris sit ens extitialiter. atque simpliciter existens, quidquid de ente simpliciter existonte concipi porcst , ementiale est D o. Dcus igitur est ens sine ulla prorsus restrictione , aut limitatione, proindeque infinitus est cx omni parte, atque infinitis perfodi onibus piae ditus est. Alioquin non cxisteret essentialiter , & simpli- Citer , neque ei d finitio entis quod Exianis1 essentialitcr, Se simpliciter conveniret ; sed tantum contingenter , & fecundum quid : 3c lac non em t Creator , sed
creatura. Omnis enim creatura existit con
tingenter ,& secundum quid , per partici- payionem aliquam , , & in aliqua tan-
124쪽
CΑΡ. II. DE CAusA ENTIS CREATI. I 2 tum emis specie finita , determinata. Eq. Deus est aetcrnus. Si enim posset aliquando esse , & aliquando non esse , non
existeret essentialiter , & simpliciter ; sed . tantum contingenter , & sectuadurn quid. Quapropter aeternitas nulla esse potest praeter ipsam Dei Essentiam. 3'. Deus est ubique , & immensus,& non habet finem. Nam si alicubi esset , & alicubi non esset , non existeret essentialiter,& simpliciter , sed contingenter , & sucumdam quid. 4'. Deus est substantia , quia substantia
est ens per se formaliter existens;atqui De essentialitet, ac per se formaliter existit, ergo &c.
10. Deus est Ens spirituale , indivisibile, quia si esset ens corporeum , aut divisibile; eessentialiter , & simpliciter non existeret. Corpus enim existit tantum contingenter,
de secundum quid , ut jam demonstratum est, sicut omne compositum, aut divisibile; partes enim sunt prius natura composito, ut per se notum est. Isio.. Deus cst vivens , seu principium actioniam imminentium ; illudque immortale. Quia est ens essentialiter existens spirituale , & quia operati sequitur esse ; ideo operatur , & vivit vita spirituali, & inteluctuali, intellectione Milicet, & volitione,
imo est sua vita , es vita essentialis. Quid-
125쪽
quid enim in Deo est, Deus est , Ens scilicet essentialiter existens. Unde Deus est intel-lictio, & volitio infinita simpliciter. 70. Deus cst immobilis , quia simpliciter,dc ubique existit infinite diffusus. 8'. Deus est immutab: lis , quia nullom prorsus perseetionem potest acquirere
aut deperdere ; cum et entis definitio totae 1sentialiter , atque simpliciter competat. Hinc nihil de novo cognoscere aut velle potast : sed omnia ab ceterno novit , di vult quaecumque vul P. 9'. Deus unus est , & summa unitas , quia rotam entis essentialis plenitudinem
ipse solus persectissime replet , & comprehendit. Nam ipsi tota entis definitio essem taliter , simpliciter, ubique , & semper convenit. Unde nullus datur alteri enti eR sentiali locus. Dices Petrus est homo ,& tota essentia hominis de ipso essentia liter , & simpluciter praedicatur nec tamen, hoc impeditqtiin sint alii homines, ut patet ; ergo &c. Resp. Si Petrus esset ens simpliciter , ubique , & semper existens , atque ipsi itota hominis essentia simpliciter, ub que,&semper conveniret: sine dubio implicarete sse alios homines praeter ipsum. Sicut implicat alios esse Deos praeter unum : quia Deus est ens simpliciter , ubique, & semper existens, cui tota entis essentialis definitio.
126쪽
C .HI.DE C AUSA ENTIS CREATI Iasliciter , ubique , & semper convenit.
'etrus est ens secundum quid , alicubi tantum, & aliquando existens. Unde licet hominis essentia de ipso simpliciter praedicetur ; hoc non impedit quin sint alii homines: maxime cum hominis estentia , quae de ipso timpliciter praedicatur, sit
pariter ens secundum quid. Io. Deus est summe bonus , & summum bonum , ac semina Bonitas ; cum sit summum , & infinitum ens: id est, ensossentialiter, de simpliciter existens. Bonum enim , & ens convertuntur. Q apropter Deus est infinite bonus, infinite pulcher , infinite amabilis & benefaciens omnimodam enim perfectionem ' entis, simplicis comprehendit. D'. Deus est summum verum , & Qm- me verax , ac si imma veritas. Cum sit semia
tur. Unde nec falli, nec fallere potest. 32'. Deus est infinite potens. Operari enim sequitur esse; atqui Dei essentia est simpliciter infinita. Operatur autem libere ad extra in productione , de conservatione creaturarum, tum qu da libertas sit perfectio simplex ; tum qu bi creaturae sint enistia essentialiter contingentia , quae possitntcsse , & non esse ; unde ad libitum illas producit , quando vult ; illasque conser-V4 t, quamdiu ei placet. praeterea Deus est
127쪽
PARs. I. METAPH. TRA C. II. infinite justus , & misericors , infini et plus , atque beatus; cum omnimodam . iPerfectrorum perfectissitne possideat. Ex his manifestum est nihil existere in mundo , quod essentia liter , & simplicit ex existat; cunn nihil omnino sit cui omnia Dei attr: buta , sed ne unum quidem. solui modo unquam competere possit. Ut evi dentissimum est.
De Causa Entis creati Conservat a.
P Raecedentem quaestionem, in qua de
entis creati causa regimus , sequitu necessario altera, quae de rerum conse vatione dicitur , in qua scilicet quaeritur utrum creatura omnis jugi, ac perpetuo Dei influxa conservetur: vel an indirecte tantum Deus conservet creaturas , & per accidens , causas scilicet nostrae destructionis inhibens. Cui quaestioni. Resp. omnis creatura jugi influxu Dei
directe conservatur. Probari solet conclusio multis tum sacrae Scripturae locis, tuni sanctorum patrum authoritatibus : sed haec ad theologos remittimus, atque lumine naturali conclusionem demonstramus sequenti argumento. i. Probatur conclusio. Omnis creatum
128쪽
CAP.III. DE CAUIA ENTIS CREATI. I 27
non habet ex se ; vela sua essentia quod actualiter existat , atque ita necesse est ut non existat , aut ut a Deo omnipotenti existentiam accipiat , & producatur per actualem influxum ejusdem dei omnipoteΠ-tis; ut jam demonstratum cst. Ac proinde actualis existentia creaturae in primo sui esse e stent taliter, immediate , atque directe,& per se dependet ab actuali influxu Dii ;atqui si aliquando e stet illa actualis existen- ria creaturse sine actuali inficlxu Dei, achbalis existentia creaturae non dependerexessentialiter, immediate. & per se ab actua li' influxu Dei, ut manifestum est. Nihil enim existere unquam potest sine eo , quod
est ei essentiale , & quod semel essentiai
est , id semper essentiale esse necesse est.. N im 'rerum e Gntiae sunt immutabiles. Ergo quandiu est actualis existentia crea- rurae, tandiu est illa essent alis dependentia , qua actuali influxu Creatoris immo diare dependet; unde manifestum est , quod quandiu durat creatura, jugi influxu crea toris immcdiate conservatur , sine qu statim in nihilum redigeretur. Objic. 1'. Vel conservatio est eadem actio cum creatrone,vel ab ea distinc j; hoc utique dici non potest: Cu n eadem sit cai se , & idem e Scius , nec actio sit ab ua
que distincta; sed neque cadem esse potest
Cum creatione. Nam creatio est productio
129쪽
ra. 8 PAR s. l. METAPH. TRAcT. II iei ex nihilo , conservatio autem rem jam hexistentem prae supponit : creatio cst mo, mentanea, ct conservatio diu perseverat. Resp. Eadem est actio creativa , ac conservativa actualiter , distincta vero virtualiter in ordine ad nostrum concipiendi i modum , seu formali ter Logice. Id est , quamvis creatio,& conservatio sint una,
eadem actio Dei , imo sint ipsemer Deus cum nihil in Deo sit, quod Deus non sit
pluribus tamen aequivalet a parte rei. Ita ut , in quantum eadem actio connotat creaturam prius non existentem , sub illo ,
respectu dicatur creatio: quatenus Nero con norat rem prius existentem dicatur conservatio. Conservatio itaque creaturae est con- . tinuata, &. non intcrrupta rei oroductio.
Objlc. a'. Non est denegandunt Croatori ; quod creaturae non denegatur; atqui iartifex creatus potest opus permanens operari , quod , etiamsi deinde moriatur ille, Put recedat, permanet: ergo multo magis hoc pol cst facere Deus. Resp. Neg. Paritatem. Nam existentia Creaturae essentialiter dependet a Dco , a
quo immediate conservatur, non ab Artifice creato, a quo nulla creatura existentiam accipere unquam potuit; sed tantum aliquod esse accidentale, seu modum es. sinat accidentalem. Et ideo non mirum si s cedente Artifice conservetur opus,quod hi
130쪽
CAP.IV. DE CAus Α ENTIs c REATI. I 29- Deo immedine conservatur,& a quo totum suum esse , preci se,ut esse est accepit. Deus autem non potest facere ut creatura non sit creatura,& quod a creatore immediate non
dependeat. Confirmatur. Qaia nullus V Artifex , v. g. sculptor , ligno , aut lapidi, lapidis , aut ligni esse tribait; sed tantum . 1 sculpendo , & resecando statuam efficit.
ObJic. 3'. Sant quaedam res natura sueti incorruptib les ut Angelus, & Anima rationalis. Ergo res hujusmodi non india gent jugi influxu Dei ut permaneant. Res p. N g. Conseq. Quamvis enim An- gelus, Sc Anima rationalis sint incorruptibiles , mutari non possint ab uno ν
esse in aliud ; sicut lignum mutatur in igθgnem , & panis in carnem : mutari tamen
possunt ab esse' simpliciter ad non esse , de anni hilari per substra monem influx sis Dei , ,
a quo immediate conservantur. Quia c masint entia essentialiter contingrntia , ne ullam habeant ex se actaalem existentiam: eorum existentia essentialiter ab actuabi ι influxu Dei immediate dependet. Ex his colliges quod cum esse creaturae essentialiter ab actrali influxu Dei imai
diate dependeat; ita omnis creaturae operatio ab acbaali j Afluxu Dei immediate deperta det. Nam operari sequitur esse. Sed de PTheologia naturali satis pro nostro insti . tuto, De concursa enim Dei cum causiis ,