장음표시 사용
201쪽
P A n s. II I. M ET A Fnegatio unionis , natura non erit amplius. persona. Unde Apostolus hebrae. 4. δ imi- fatum , inquit, per onusia in similitudin Obsque peccato.. Dico ao. Quod , cum omnis substantia creata sit essentialiter, & in se positive finita , terminata L& completa, atque per-kista in ratione substantiae creatae ; quia
xihil deest illi ad hoc , ut sit substantia creata, inde necessario sequitnr quod , si ea in se subsistat, id est , sola existat sepa- cita ab omni alia; sit etiam in se , & peria positive terminata, & completa, atque perfecta sua terminatione , suo complemento , & sua persectione naturali. Unde cum subsistentia dicat negationem unioni Si eum omni alia substantia ; proprium se sistentiae est terminare,complere,& perficere substantiam non positive, sed negative quatenus ea dicit negationem ulterioris terminationis , ulterioris complementi,& ulterioris persectionis, quam substantia in se subsistens acquireret per unionem cum altera substantia. Nam plura bona simul unita persectiora sunt, quam unum tantum. Et omnis substantia creata, cum ea sit finitae perfectionis , potest ulterius. ptrfici per unionem cum altera, aut creata aut increata. Quamvis substantia 4ncreata Nullo prorbus modo terminari , aut perfici
possit per unionem cujuscumque substantiaci
202쪽
Cap. Id DK SuhsasTENTIA. I99 creatae ; cum ea sit ex omni parte infinita , atque infinitis persection. bas praedita. Dico , Q. Proprium substantiae , quae in
se subsistit , id cst , quae sola existit , est quod possit agere sola ; & quod ea sit principium totale , & sigulare suarum actionum. Cum enim operari s quatur ess , aliaque substantia per subsistentiam sola exia stat, solam quoque possc agere necesse est. Proprium vero iubstantiae non subsistentis in se , id est , alteri unitae est , quod nore possit operari sola, cum sola non existat: operari enim sequitur esse. Quapropter ope rari tantum potest cum altera , in qua sub . iistit. Unde vulgo. dicitur a tiones fune
oppositorum , sicut st passibnes..Hinc colligitur primo quod , si subastantia quaelibet alteri . adaequate uniatur ita ut utraque sit ubicumque fuerit altera r neutra substantia subsistet propria subfi-stentia. , sed subsistentia utrique communi atque omnes actiones ab' utraque indivi sibiliter prostaciat. Ratio est evidenS , quin nempe cum utraque nullibi sit sola, nulli boletiam sola potest operari.
Cossi g. Σ'. Quod si aliqua substantia κuniatur alteri inadaequaleri ita ut una non
fit ubicumque est altera : illa quidem , quae ita existit ubi est alia, ut tamen sit alibi, ubi non existit alia, sola in se lubsistit Aac sola poterit operari ; operari enim feluxu
203쪽
1oo P A n s. I I I. M E T A P Η.tur ebse. Alia vero non subsistet in se ne-que per se sola poterit operari. Q'ia ni mirum prima existit ubicumque est secunda , & alibi etiam ; secunda vero non eXi stit ubicumque est prima. Collig. 3'. Quod si una substantia cre
ta uniatur, alteri substantiae. creata , . cum utraque sit finita , & terminaeia , neque
una p ossit existere , nisi ubi est alia, supposito quod sint unitae ; neutra subsistet propria subsistentia, neque , per se, nec ini
se terminabitur : sed utraque terminabitur,. dc perficietur per alteram , atque subsistet subsistentia communi; nec una poterit moveri, vel movere, agere , vel pati, xi si fimul cum alia , ut manifestum est. Collig. Denique. Q iod si . substantia i creata uniatur substantiae increatae , aerei irae , & immensae substantia quidem creata , cum ea sit finita & terminata , non poterit existere ubi cumque fuerit substan tia increata, infinita immensa , neci ipsi sta uate. unis i : substantia vero inricleata 1 On sesum existet ubicumque , di quandocumque fuerit stinantia creata ;sed etiam alibi in immensam , & ab aetcr- no , c in aeternum. Undu subst intia crea ta sic unita non subsistet in se , .nec per se ter Dabit ors seJ terminabir ur, ac uli rius perfici itur .per substantiam incr litam : nec 'rexerat agere , v l pati sola. sine coi sortio
204쪽
CAp. III. DE SuBSISTENTIA. 2oIsubstant ae increatae : quaproptcI per subsistin tiam substantita increatae ea subsistet. S. bstantia vero increata, cum ea sit eskntia litet immensa ,& in: erminabilis ex omni parte , atque existat sola in aeternum , &ab aeterno , & in imuicnsum , ubi, &quando non existit siubstantia creata ipsi inadaequate unita , subi stet propria substitentia : atque ita sola poterit operari cum sola existat ubi, quando non existit,nec potest operari substantia creata. Haec omnia evidenti Isima sunt.
EX iis , qWae in praecedenti capite didia i
sunt, sequitur ulterius quod , cum na- tora humanaas ut unita verbo per Incarna tyonem., eo ipSo privata fuit piopria iub sistentiaue quia non fuit sola , nec in se & per se terri, nata , sed in vesbo , D per Verbum. verbum aut On potuis. amattere propriam subsit entiam, quia cum illud, R iti finitum, immensum, ac proxstis . in-etetminabile per naturum' humanam terin nari, Au pei fici nequaquam pocuit. Natura. enim hiimana non potest existere,& opeTati ubicumqΗe est. &. operatnet, ibam: Verbum autem exint : α OH
205쪽
ata P A R s. I II. M E T A P H. ratur ubicumque est , & operatur natura
humana, & alibi in immcnsum. Unde nccessario sequitur quod , quamVis Omnes. actiones naturae humanae in Christo ab eadem natura humana ;& a verbo simul indivisibiliter profluant , ita ut: eae sint divinae simul , & humanae , atque ideo infiniti meriti Ddius etiam dicatur homo, di homo Deus: actiones tamen verbi a solo
verbo sine consortio naturae humJnae proinsuant. Quia nimirum verbum, cium existat solum ubi , & quando natura humana . non potest existere , & operari solum quoque operatur quae sutar propria natura: divinae. . Hinc dicitur vel in an se subin sistere, naturam vero humanam in Christo,
subsistere per subsistentiam verbi. Qitia verbactiones , spasqnes sist fg --
positorum , seu personarum , id est , narii rarum subsistentium 3, sappositum autem icommune utrique naturae divinae , scilicet t& humanae est Christus Deus homo : quidquid dicitur, de natura sive divina, sive humana ; totum dicitur dei Christo cui distinctione tamen naturarum. Quia Vide, licet-, ut jam dictum est, etiamsi n . cura divina in verbo subsistens concurrat tanquam, comprincipium singulare ad
Qmnehactiones naturae humanae : ipsa natura humana non concurrit ad actioneS. naturα divinae,
206쪽
Uine dicitur Christus filius Dei vivi ει-
gellatus est , & spinis coronatu S, Deus . mortuus est, & resurrexit, scilicet , secundum naturam humanam,quam terminat. Sic
dicitur Christus filius Dei vivi spirat spiritum Sanctim creavit caesum, & terram, securidum Naturam Divinam , quatenus ,
ea in illo subsistit. . Non tamen dicitur natura humana in Christo subsistens spirat Spiritum Sanctum, natura humanat Geavit caesum &. terram. Quia illa non concurrit ad actiones Natum Divinae , sicut Natura Divina I in verbo subsistens. concurrit ad actiones naturae humanae mΟ-do sngulari. Nihil certe . clarius meo j dicio dici potest : exemplis tamen sequentibus fiet adhuc evidentior nostra sen
Si enim . g. Unum globum acceperi S, . ille globus est in se terminatus undi que ,& in se subsistit, atque solus potest mO- veri , & alterum movere jam motus. Quia nempe solus existit , ab omni alio divisus. Si autem ille globus, uniatur alteri, nihil , certe amittet possitivum , sed tan sum nega tionem unionis , ut manifestum est; & tamen non amplius hi se subsistet, neque per se , nec in se terminabitur, nec poterit amplius moveri, vel movere solus.Quia nimirum non existet solus; sed uterque simul
necessarid movebitur ,& movebit indivis
207쪽
χi P. A, RsM I. M E TIA P Η.sibili ec , uterque terminabitur per alte D m,& in altero. . Atque ideo uterque. subsistet non subsistentia propria , sed subsistentibu trsque communi. Sic Anima rationalis , si sola existat L: Corpore separata, ed ipso praecise subsistet in se : per se terminabitur, . atque sola potetit agere , & pati : sola enim ratiocinabitui sine consortio corporis. Si vero uniatur corpori ch ipso plaeci Se non. subsistet in se , nec in se, neci per se terminabitur ; neque sola amplius agere, vel pati poterit si te consortio Corforis. Ita Ut non possit moveri corpus, nisi simul moveatur Anima,nec Anima,nisi sinuul moveatur cCr pHs: nec possit moveri appetitus corporis, nisi simul moveatur appetitus Animae dmc mo steri si nsus , nisi simul moveatua
intellectus.& vicissim. Quapropter neque coi pus in se sibstat, nec anima ; sessi utrumque subsistet subsistentia communi ,δc per alic rum terminabitur : .arque omnes.
actiones ab utroque in f visibiliter fr . fluent. Et quia innones sunt f. ppositorum suppositum autem ut sique commune eae homo ; omnes actiones tribuentur supposito sine ulla proistis distinctione . natu rarum : neque dicctar amplius. Anima ratiocinatur , corpus ambulat ; sed . homo ratiocinatur , & ambulat. Ratio est , quia sicut in Christo sunt duae naturae impex
208쪽
CAn. IV. DE SABIIsIENTIA. 2α mixtae , propterea quod natura humana non concurrit ad actiones Naturae Divinan. Etiamsi Natura Divina concurrat ad actio nes naturae humanae : isa in homine corispus, & Anima rationalis unam tantum naturam. constituunt. QMia corpus concurrit ad omnes ad tyones Animae , & Anima concurrit ad omnes actiones corporis.
Ex his vides quam clare, & evidenter ex nostra sententia omnia demonstrentur. quae ad subsistcnciam pertinent. Quapropter nullo modo audiendi sunt qui subsistet tiam eme modum quemdam , vel entitatena positivam maturae supperadd tam afferunt. Quae prof eho entitas omnino inutilis est: cum omnia ficilitis fieri suae illa , atque clari uo cxplicori possint : imo laedum ex plicari, aut ulla ratione evidcnti probari s sed nequidem concipi potest illa entitas. Meod autem probari non potest, nullo . modo est admittendum ; multominas quod non potest cxplicari, neque concipi r neque frustra multiplicanda sunr entia sinen cessitate ; juxta illud axioma Deus, .s natura nihil faciunt frustra
Caricrun, cum in creaturis subsistentia non distinguatur realiter posi cive a natura, nec sit aliquis modus , aut aliqua. entitas
positiva su p raddita substantiara quantd
magis in Deo. Nam quamvis Natura Dis
yina subsistat in itibus personis inter se
209쪽
hos P A R s. II I META F H. realiter distinctis ; nulla tamen persona , aut subsistentia distinguitur realiter non solum positive , sed nequidem negative a Natura divina. Quia , videlicet, implicae Naturam Divinam amittere propriam subsistentiam .per quamcumque unionem cum alcera natura; ut patet ex jam dictis. Dices. Videtur implicare contradictio
nem quod personae Divinae inter se realiter distinguantur & non distinguantur realiter amatura divina. Nam inde sequitur quod eadem entitas sit realiter distincta , & non sit. realiter distincta. Resp. Nulla est ibi vera contradictio , sed tantum aparens respective 'ad nostrum imperfectum concipiendi modum. inia, . scilicet , intellectus humanus finitus Naturae Divinae infinitatem comprehendere nequaquam potest. Cum enim Natura- Divina sit infinita , infinitis entibus realiter distinctis aequivalet a parte Tei. Ita.
ut de ipsa dici possit,sine ulla prorsus con
tradictione quod de entibus realiter distin diis diceretur. Itaque Natura Divina actualiter indistincta virtualiter distinguitur hParte rei , id est, pluribus aequivalet in
ordine ad illa praedicata , quae Videntur cori
tradictoria. Quae distinctio est absoluta sine respectu ad nostrum concipiendi
210쪽
Solvuntur obiectiones. Orite .r'. De una, & eadem re contraindictoria assirmari non possunt ; sed natura humana fuit assumpta a verbo , per- na non fuit assumpta:Ergo natura humana, & persona non tuns una eadem res.
Resp. Dist. Mai. De Mn1 , & eadem recontradictoria assiimari non possitnt sub eodem respecta, Conc. sub diverso respectu,.
Neg. & concessa minore, negatur consequentia. Nam eadem Omnino, entitas naturae humanae quatenus connotat nega tionem unionis cum altera, id est, quatenust.
la eYistit ab aliis divisa, dicitur persona:
quatenus verb non connotat negationem unionis, id est, quatenus existit unita alteri, dicitur tantum natura. apropter chm ed ipso , quo fuit unita verbo non connotet.
amplius negationem unionis: sed potidsmunionem cum verbo : optimε dicitui sine contradictione verbum a Timpsisse nat tam humanam,& non assii psisse personam. Objic. 1'. Verbum divinum ex. sanctis Patribus assumpsit naturam humanam , &consumpsit personam : Ergo ratio persona: est aliqua entitas positiva. Nam pura neg-rio non potest consumi.