장음표시 사용
261쪽
inua vero non solum psis, inquit, non opus est infinita linea, sed ne que in axima cum etiam quai Nati libet pari iam, ima inaria ectione possunt diuidere esto figurae non niti in magnitudinibus ac iemst latibiis reuera in sint.b Cum urem, teres in tinitati auctores in limo rerum principium esse voluere Id ne omnino abs re dictum, .leai,c, sit, docet, inlinitunt pol ita re, quod i e conced)t, ait genus causae ac terialis r . luci posth ob eam cognationem, quam cum maceria habet quatenus materia ii apte i iis ni nnita adi ve in te an ta est, laserina termi Tam muruatur. Iterii, quia finiti alio an pra- Mazione conlis Ut cum x maliter importet inegarionem actus perfecti absolutique tale biippe est inii; icit m potestat eumque prst:.rtio a matera subiecto non irrerat ut in a. Itb ueclararunt turi A cedit e turn Philosoplioria, . auctoritas, Qui infiniris, tanquam materia vi sunt. Nam Thales AP .axima et . alii, Qui , Elutum corpus inu ere, illud erua , quae sinuntur .ccidunt, mateat in pririli eat, aut quo etiam intelligi poterit, cinitum non rite ci ci colitinere, cum materia
Otur ora e Liam sard Accedit ad resel l ndas rationes, Quarto capite ad luctas clita infinitam Inon pote r OG m. sr state mcdo, sed actu dari suadcbant. In illabus explicandis non eundem, quem nil ponendis, Ur φ r a dii eo seruat Ad tertiam, quae obiiciebat nisi esset intini runt . bau, fore ut rerii generario e ba 'e e/rao sti principiis tib steret proti decue landam materram Inii: te extens iar, qu a per detractio ei partium res geliata 1successione perpetua componerentur respondet, mini ei ut modi in ni ito pus eoo ouia, cum unius intortus sit alteIiu S generatro, quae mus iterat materia, illo inteIeunte alte xaCs, qui Q clauo gigni rur, matrita iit: Ss ut DAPpraeterea Ad quartana respondet non omne finitum corpus, aliud quis de5niatur On-ringere, ut utilere siue trema sphaerac ictus mundi, quae nil l iupcalori corpore ci Uti Repur, lea propria suptificie contiexacla iudi tui. Itaque non ilcm alent, at sere ut poni natur: esie: naintai gere, Iese tur ad ali Ud ne ape ad id qui . t. 1 git cum Claria: contactus si si te plura term maxiv pro non I sprcit aliud, sea .... taxat internum re teriminuria finem olite in portat, siue ani cori. e
menta addat, ct hominem multiplo grandioren initii montis, et cimica ccrpusculo radi
raventem, cum alia atque atra libur de concipit, infinita es te; non actu, sed potestate similiter' que
262쪽
ueo LIB. III. CAP. II X. QUAEST. I. sto
que magnitudinem isti hoc sit discrimen, quod illorum partes cum suxa sint, non permaneant, sed raptim evanescant huius vero parte consistatu, incolumitatem seruent. Item quod tem-ru ac motus sic putauit Arritoteles qui mundi arternatatem fingit,initiois sine careant magnia ludo vero simplicater diniensionem fu)ttatem veri dicer. Obserua in hoc capite ad text. 73. Philosophicum illud axioma Generatio unius est corruptio ries tu; hoe est lata stabilique natura lege. viatus rea interitum alter rus generati excipit. Quo
surpauit etiam in eandem sententiam Aratiot. c. 3. lib. I. de ortu Interitia ubi eius veritas ex Prinsesso declaratur, examinaturque.
INFINITI NOAMEN MULTI-pliciter accipi.
P Ropositam quaestionem ab infiniti acce-
eam igitur notionem, qua id infinitum dicitur, quod omnigenam in se perfectionem collibet, quae in furitas in solum Deuro Opt. Max con uenat alia: tioque traduntur a Philosophis, quas Aristo t. cap. huius lib. i. etiam Damascenus in suis Pitylicis cap. i. D. Thoma 1
tesiae iusti iam art quaest a. alii a nonnulli
recensielit. Caeteris tamen omissis 1 Diartum,
quod ad praesentem iocum attinet, bifariam ducitur; viil elico infim tu actu: potestate. Rursus Infinitum actu duplex est unum quod proprie Infinitum censetur, appellaturque ab Ari-itotele αφωρμ eiis, a recentioribus Philosophis in sim tam categorematace: alii id quod improprie infinitum actu dicitiir. Inita nituita aetapIacari modo est quod actu continet in sinitas
Pa Ite S aequales uni certae, non communicantes
inter se , simulque existentes: Dix Draus,A qualec quia in qualibet finita magia itudine iniuntini ita partes proportiola alas , quae tamen ae quales non sunt. Ad limus aequales ni certae; quia in quavis magnatii da ne rinita contineri tur insitaria partes ae it ales non tamen uni ce tae continentur enim duae mesietates aequales inter se. tres tertia inter se item aequales, quatuor quartae, atque ita in an sinitam: verum Lar non sint una certae oriales , ut Ianum est. Adiecimus , Non communicantes quia cubitus habet in finitas partes aequales uni certae, Ora in Unicantes tamen ter sese. Nam si quis duos palmos designet deinde medietatem po uteriorem ex pratia palmo δε priorem ex secundo accipiat essic et unum Palmum cum V troque communicantcici Turius ero si viri uam quartam ex primo palna sumat de re. Eciore quartas ex secundo,identideat alteIum
palmum conficiet, cum utroque tamen communica tem sic ue in t smitum. Additum est, Simul existentes ad excludendum tempus ex motum , quae etsi ab arteriartat missent, ut Aristoteles falso putauit quia tamera haud Constarent partibus simul cohaerentibus , finita actu non essent. Infinitum actu irri pro z. prie dictum est id quod continet actu intina prie in Lia Spartes,quae tamen ordinem inter se non ha eum. bent ut prii Mae, ecundae tertia , sic deinceps atque ad constitutio nominius rei finitar pertinent ut infinita multitudo punctoruin in
Infinitum potestate illud est quod est infiniatis partibus coalescit , nota tamen eo modo,
quo infinitum actu. Hoc vero triplex est ne in Insin fluviae perinfinitum successione diuisione, adiectione. ι restare 1 i finitum successioue Est id, quod licet infim triplex.
ita partes uni cer ae aequales vendIcer non eas ta inen simul habere poteti vim totus tempus , si initio caruissent infinitum diuitione es t quaelibet magnitudo, quae per parte propo tionales iste cari potest, ita ut divisio nullum
sit exitum liabitura. Infinitum adi edtione est, quod potest in sinite u escere utar umerus accessa unitatum, magnitudo additione partium ex alterius magniti Idinis ci 1llectione. Porro dicuntur haec potestate infinita, quo perfectum actum, absolutionem fortui nequeant; ut ex dictis paret.
QVI BR ARGUMENTIS PRO-bari videatur, posse natura viribus dari tonitum.
potissimum disputari hoe loe a Phialos, phis solent. Vnum it-ne aliquid acta infinitiim, vel esse queat per naturam Alterum , num id diuina saliena virtute eme poliast Vt igitur θ primo Ordiamur, quod multa infinita in rebus natura dentur, his aro ument se onabitur quispiam suadere. Primo Esse si a. nitum vel infinitum est attem quantitatis, ut Aristo t. cap. . huius II b. te 2.24. docuit ergo fealtera huius disiuncti pars vacet utraque quant-titata conueniet atque ita dabitur ii antitas a-
263쪽
z. - T M. Secundo: In magnitudine unius palmi insunt duae lineat extremae A, B, unius palmi, interras cadunt alia pari longa tudine, quae necellario 'erunt inituitae, cuni copulent ii altas partes imoportionales atrier medras igitur datitur in magiritudine infinite partes, non communicantes, aequales uni cert. e, atque adeo infini,
tum actu. Adde quod omnes eiusmodi lineae, sunt a 'li ales lineis alterius magnitudinis pedalrs, idque per relatio laeua realem aequalitatis. Quo sit, ut non solum detur actis inlinitus nu-nieri r linearum, sed etiam Plationum. r. in .m Tertio sit corpus lucidum A, quod momento aliquid luminis traiiciat in corpus B sibi Orpositum t deinde tempore proxime in equetrii, progrediatur idem A versus B, paulatim in eo lucem intendens siquidem ut constat ex M. 26. primi Perspectivae luminosam quo propinquiris est opaco. uberiore luce, tum intenti ire, tum exteti sitire, ipsum illustrat in fine ho-xae crit in corporei inma italu ergo vitibus iraturatu abitur ni filait una. Proxima assiimptio in de suadetur quia A, cum in quolabet puncto temporis vicimus sit ipsi B, in quolibet hic emati Gebit: atque ita cum per infinita initantia nouam semper luce: intulerit sequitur B, peracto motu, habere in se infinitas artes luminis, qua qualitatem actu intinatam reddant. AUT '. 'mitam meus potest e licere non tor, quin
plures species belliata rum magis ac magis perfectas , quarum tamen nulla ad humanae sp
ciei dignitatem' perfectionem attingat igitur species humana cohibet ictu infinitam e fectionem Assumptum in progressu huiusce
tractationis de illifinito, accuratius a nobis confirmandum est. Interim breuiter ex eo suadetur quia id nullam contradictionem inuoluit Consecutio vel O probatuI; qu 1 quicquid innata perfectione superat, non tot, P Ini'ura quo-
Iirna numquodque aliquo perfectionis gradu
aliud excedit videtur an es itos gracius perlectio nos actu includere. I. I W. Quin toci Generationes hominum.secundum Arati fuerunt ab aeterno ergo cum noster an mus inanao talis sit, erunt nunc ex Aristot sen-rcntra Infinitae anima tactu.
QVid tamen hac in re sentiendar m sit, ΠΟΠ- nullis almertionibus aperiemis s. Prima sit: Non potest viribus naturae dari in rebus infinitum actu priora modo. Haec assertio, quam Alist contra Anaxagoram, Anaxa manes sim, Xenophanen Colc ostium ripleircrma, atque lios in i miti assertores tui MQCc loco a text. o. usque ad 6. tum I. de Coelo cap. S. CXt. 33. usq;
ad 7s. Ostendere conatus est, hunc ita uio dum
eonfirmari potest. Ac primum 'tro nulluri idetur corpus infinitum mam omne corpii, Physicum naturaliter cieri poteli, vel motu re ecto, ut corpora graua a deuia vel is orbem Vt sphaerae celestes sed corpucius itu: n leutro Q is, modo valet motum subire ergo nullani eius modi in sinitum in natura datur, dari ve potest. Assumptio quoad prioiem partem suadetiit: quia si corpus infinita mole in omnes partes diffundatur, omnem loca occupabit ac proin de nequabat motu recto cieri, cum nihil spatii, quo vergat, ei suppetat. Si vero omni ex parte
in Enrtum non fit sedi. g. ad Orientem durit Xat, neque etiam tunc Iectim Ctu ferrat terri: quia neq; versus Obien e, cum ea ex paPIC Omlne spatium occupet neq; versus Occidetem, quia deseret aliquid eius spatii, quot. Oi 'etem versus tenet atque ita sequitur, veritis eam parte occupare, de non occupare inflaratum spatium. Non potest igitur recto illo tu agi. Secunda pars eiusdem a1lumptronas, quod n mirru pq Ila OI magirari post et, suadetur. Prius tam e sumendum est ex Geometrica disciplina, et videre est apud Etlcl. l. 3. propos. 26 omnes lineas recta ductas Comisti n
a centro et tri dem circuli,quo ab eo logi ori tra clii dissident, eo a se ipsis longius distare,ac proinde si infinite distenta centro inter se quoque infinito lateruallo sine peripheria vlla brucias
esse. Hoc posito, iam livir in modii tristi rutum probatur Si infinitu corpus in Gibem voluer tur, ductis ab eius cetro auabi s lineis A. B.&in diuersas partes infinite potaeciis,moLu TIOSI diente,tande una ad est criuS Oculari Iuenlrct: sed inter ita est infimia patu uercapedo v ex liypothesi liquet pollet igitur infinita .i: sta tia irrito tempoTe percurri; qilod . blardum cit Rursus,'iro neque una ala qua an Oles intim
ta nec infinita corporuin multi lucio pol . t. si dem reici a natura , ostenditur Ueli Um n. tura eius probam.
modi finitum extra cceliuia conderet vel sul coeli ambitu. Non exta a coetu,quia ibi nihilist, Natura vero ex hilo nil Iber icit. Noli sub coeli ambitu, quia i nito spatio nequeunt cor praIn finita conchidi. Non pote 1t igitu natura vitam corporum infinitudinem moliri Pixi rea, qtu . nulla substantia creata in se Numa ara nitam habeat est emia hac ratione concluditur Omnis subtat a creat. vel est niateria, vel fornaa Elim a laquo recepta,seu per se omnino co- hae iens vel eit con politum e materia&so in a. Si est materia satis patet finitum quid esse; cum marctra sit pura potentia, ac prope nihil si forma in aliquo iecepta, finitur per subiectum qui ad fornaar si non recepta, circumscribitur, ac terminatur ipso intruiseeo lina ne sui esse, quod necessario est Anitum; cu sit laude participatum d acceptum, ni miri a prima causa, ut adorate totius ese 1 compositum ex matelia' forma iis pcitcstior esse tinata essentiar siqui dem nul una uisiuitum ex o : finitis conuat Uri
264쪽
Igitur nulla substantia creata habet essentiam A
Potii emo, quod nec ulla qualitas, nec alia huiusmodi re cremae arfectio 1 Ini 1 te perrecta sit, ex eo conuincituri quia Precis Oi es respondent ellentiae, quae in qualibet creatura finita est circumscripta, vir nunc Ostendamus. His accedit testimonium Sacrae .iginae, quae Sapientiae II. Os doce, Omna a Deum in nume ro ponde Iein mensura fecisse.
Secunda allertio, Infinituni actu posteriori modo datur ii rerum natura. Haec assertio exi pla ratione rasinat hoc modo accepti colligitur, estq; duntaxat probabilis; quia, ut 6 hvius operis libro ostendemus, probabile ei dari actu in linea infinitam multitudinem puncto-xuni, quibus infinita partes proportionales linea copulontur.
Tertia a serti, Infinitum potestate primo
modo non datur in Lexam natura darer u ta
men si motu tempus ab aeternitate extitis Csent virum vero exiliere potuerint, in X. libro disquiremGS. Quarta asserti, Ita finitum potestate secundo uere Io modo potest utcunq; in rebus Π turaliter data. Haec probatum quia magnitudo, ut in s. lib. demonitrat Aristoteles cui assentituri Au simus i I de Trinit. c. Ita in epistola ad Nebridium est diuidia in partes infi-
nazaS, quae dii magmtaclinem secant, numerum augend qualibet earum nouamvmtatem ad ij,
uehente, atque ita potest simul. magnitudo sine exitu diuid1. numerus sine termino augescere Diximus, istiusmodi infinitum utcunq, dari posse quia eatenus a tui 1 existimanduin est. maguitudinem 1 infimium Iecta lana esse, qtra tenus ei secundum se duntaxat Mathematico more spectatae, non repugnat infinite
dispertiri simpliciter namq; haud polle infini-
tela titili, ex Co pers 1cuum est, quia'. lantidonecessario inhorret rei naturali res autem naturales certum vendicant terminum quantitatis versas minimum ino fit , ut nec ipsae. nec earum quantitas in minores partes line termino sectionem erant , ut aduertit D T. om. In quaeit de potentia quaest. . art. I. in solutione . argu in Adde, praeter haec, alia quaedam potestate1 fi tacia 1 posse, ut cognatione Angelorum de ammarum ration I partacipuam . quae infinit aeternitatis duratione non tot qui I plures, faturae Iunt. F
lo continet. tur. II ex quae proximo articulo tradita fitere,
cumulatius perca prantur, obiecta qua daria
diluemus. Ac primum aduersus rationem, quor probabat, non posse infinitum corpus circu agi qua perita et rex Alii totele .de Coe o, Ap.
s. text. 3s opposui Xenarchus arrepte ciuilianari obseerio fuisse ab Aristotela lucra centro seu medio m contraris linita lineas rectas quandGquidem centrum de rionem Hrι-
finitur ad , a quo linea ad periphetiam ducta fore . sunt aequales quod in corpore inrinito dari non potist cum principii uinis expers sit. Secuta obiecti,
do contra eandem ratione in liti lac in modum obiicitur linea recta, ut docet Euclides I .lib. desinatione . est, quae duobus puncita Terminatur: igitur perperam in eo Iumento iubemur rectam lineam in Inrin Irum porrig re. Tertio : Infinitum trullis limitibus cucum cri 3 Ουiectis. bitur igitur spatium interceptum inter duas lianeas a centro ductas, infinitum si nona test.
Deinde quartam assertione Hic aliquis p r. Ob ectis pugnabit. Non potest quaelibet magnitudo di Contra . uidi in an sinit uiri, per partes inaequales en isdem conci .
proportioni : Igitur non datur inlinitum pote state, ecundo 42rtio modo. Probatur aliumptum quia si trobique ellant infinitar, non plures partes essent in magnitudine bipedali,
quam pedali,quod non videtur admittendum. Item raristoteles hoc an lib. cap. 6 text. O .do z. Ob ect o. cuit illi per d1 irationem continui, quaculaque eius parte data possit dari minor non tamen per additionem , quacunq magna tudine posita maiore iri dari polle. Hinc sic licebit argumentari Vel Arrstoteles eo loco agit de magniti dine Physica, vel de Mathemat j cari non de Physices haec enim ii 1nfinitum secari nequit: ergo de Mathematica; atq; adeo secundum Peripateticam doctrinam quantitas Marti ematica non potest in sim te augem, cuius oppositum In nostra assertione continetur.
Ad primam superiorum obiectionum eon me . ad .
tra rationem Arritotelicam, dicendum est, in ob ecf. σπ- corpore infinito quodcunque punctum vicem rararaone. medii atque centri obtinere. Non iridem positiue , quasi aequali te di det ab exirginis. cum in inlinito extrema non dentur sedis gatrae, quia, docente Aristotele 2 lib. Metaphys c. . text. . in inlinato nulliam punctum designari potest Quod magis vergat ad vatum
extremum , quam ad aliud: Oo eandem cilicet ratio item, quia omni termino caret Huiusmodi vero centrum negata utim ad initat bitum co-
probandium sitiit Nam a quocunq; testincto lineae sine te mino perrexerint, infimium inter se sparium rei m qirent, quod Empore finato co-ficiatur. Ad Iecundam cillam linea definitio Atrianem, ricali in om Iem lineam , sed in eam duntaxar quae finata est, conuenire. Ad te iam Ada. liueas in infinitum poriecta a centro, dii tale&non distare ab se infinite scillare . quia sine termino extenduntur: non ritare, qua aliant ternunt utrinque includens cita per icrem ae
265쪽
inter illas cadit&qaia ipsarmet includi intit ex utroque latere aliis lineis; quae inclusio est prorsus contra ratio em distantiae infinitae. Verum hanc implicationei ii sequi ex hypothesi uaria a finati. Ad primam vero earum obiectionum, qua quartana isertionen oppugnabant negaUdunteit quod assumit, kadi us confirmationem di ceradum; totidem partes in maiori in minori magΠirudine reperiri nee debere id mirum videri . cum ea sit continui natura, ut diuidendo absolui non possit; alioqui conrtaret ex indiuiduis pardibuς, sicque continuum non esset Ve' rum hoc est inter maiorem S minorem magΠΙ-tudinem discrimen, quod alia in amplioreS, nam in minores partes diu uiatur. Ad . aduertendum inprimis est, uni Aristoteles ait, Damna agnat udinem ex diuatione alterius non posse infinite accrescere: no negare, poste praedicta ir ma uitudinem magis magisque cumulari, ita vestine termino se ipsa maror euadat sicut enim intinate una diuiditur , sic, altera augetiar; cum nius diminutio in alterius ced.it incrementit m e sed a tum docere, ex parta buca in gnitudine, v. g. pedali di 11 ctis Don poste assu gere molera i ita finaram, aut quacunq; data ma- rorem quandoquidem aniplior, quam pedalis,essici ex ea non potest ala qui partes tot ni λ-iores ei sent. Hoc pi. sito cura magni mido dacitur ab Aristotele in ut aitum poste diuidi, non tamen posse in infinitum augeri, id de magni Diuidine Matheiaiatica, certa tamen iaminica,&de incremento secunditi posteriorem sensum
intelligi debet quasi dicat, posse magnitudia
nena pedalem diuidi in infinitum, non tamen infinitam molem posse ex ea fieri dari actu infinitas lineas discretas sed nati, duntaxat, punctorum nexu undique sibi cohaerenteni quae licet in imagia itu dii e unius pabuli habeat innarias partes palmaeres argumento aliuini cur eae tamen non sunt sinapii et Q te plura eirtia si quidem alla dura taxat absolute si ter plura plura dicuntur, quorum vitam quodque est indiuisum in se, diuisum a quoi iis alio quod tamen neq; lineis, neque alias partibus magnitudinis conuenit, cam lini in toto discret, ri
ExpLICATIO ARGUMENTORUM, qua astruere nitebantur, dari pinatura in nitum
acta. Sptus. I. ari ne ad ar Irmenta, quae secundo articulo
a. Vr. .rd probandam in sinitia linem addi iximus. re pondeamus. Ad primum dicimus finitum vel intinitum non Iccirco p ssionem quantitaris appellari quod aliqua detur quantitas ni M.ta sed quia, si in filii tum in rebus Physicis
daretur, id in uuantitate inestet quo fit, ut neutra pars illius dii uincti simpbcae redri iam dct. Alii eqtubiis ci Scotus 2 Mempl. I s. q. 6. Tespondent, an ectionem qu tuatis este, fini tum vel infinitum actu ei potestat Q licet aut ira inlinit ina actu non siti potest te a menes ad eum modum, quem sui ei rus e-elarauimus.
Sotari T. secundum in qualibet magnatu dine non
object Sotaristis indistincte in insuper unum quid tertium fini tibitum, videlicec unam certam ex circumscriptam magnitudinem componant.' Sed obiiciat ali quis: Si Deus prodirceret candorem, Ousta a te a actu infit citis partibus uni certae aequalibus ac raota communicantio us eam candore in
haud dii bie hii turrim actu infinitum , esto illa partes non es lent absolute plura e tia, sed eopa inito infinitar lineae in magnitudine pedala. Quare ex Eo , quod laneae tota sint acti plurientia , non ad inii racionem infiniti Linis. Occurr radiani tamen , diuersam ori minoisiexatio renam lineis pedalis magnitudinis , atque in gradibus ni inita candorisci Lineae nam' i ta sunt in magnitudine per modum volu , ut componatu alia i quid initiani, nimirumpe date magnitudinem Dat infiniti gracius a do ixis non ita se haberent, quia noli coinitaturient aliuit tertuim huitum v planum 1t Aa appen dicem erus de arx responitendum et cuia Gapta
infinitas lineas noesi e realesaea ratiotaeS; quia non fiunt inter extrema, quae intentia acculi ra, id est in diuisa in se,& 1ui fata quo crinq; Hro. 3. dicendum .ic it iram luminosum A pri Sotat 3.m tempcris puncto ad corpus B, uinei expli Lere uit, augere in e tacto sic me lumen gor caeteris planctis hora insequentis,inii ad illud I. U I smi gis ac masti approp1nquat, eo naodo, quo ari dii plani it uminationis tempus si .igulis instant bus maius iam est, quam in quolibet instanti praecedent sta erat. Verum tacitum Illud 2mpus Iron excedit mensuram finitani, v. g. Uius horae ita lunaria in fine hora productum, ora nisi definitorum graduum esse posse. Enamuero infinita momenta hora non transeunt riviai
diate secundum post primum, deinde tertiani, sicque deinceps sed i os quodlabet sequuntuxtin inediatet 1 finita pertinentia ad tepas apitiin, quis acinam ea me post v o duis itistan, sequitur, atque ita transito an per modum unius sim remporis, cuias sunt partes, proindeque eorum
Praet ridion quit a Iguere infinitu Iri IlIcren e tum in forma, quae per illa omnia e m do. uo dixi laus augebati T. Ad Quartum con cesso antecedente, Te an acit consecutio ' ad eius probat ronc. i. G Sut . a
licet humana natura omnes beIluarum species, quae produci a Deo posv c. di Enitate incar non eas tamen ira exui r3I
266쪽
LIB. III CAP. VIII. QVIEs T. II.
se Is . quasi unam nos radii taliam ali, atq; ita in-nnitas an fini sexcedat sed ita, ut supra omne2. iuersitate excellantioris naturae ea ne id, ut alibi amata hoc opere planius do imus Quinto arguntento Algare Ius Q A cenna manus deuere , nec absurdam putarunt, concedere inlinatum an rebus, quae inter se ordinen non habent id enim est in sinitum per accidens. Alii censitae: aut animum hominisA Istotelimiortalem ese ut Plutarch. c. I lib. 1. de placitis Pihilolophoruin, Alexando Aphrocilienus In suas Commentariis de Auina a Iustariis Philosophis de Martyr in Parae ne i , D. Gregoraus Nazianzeiaus, ct Nylienus, hic in lib. de Anima ci te in disputatione contra Eu-LOnarum, aliaque nonnulli. Sed neutra hartimseluti num placet. Non prima; quia in nullore 1 uni genere in rinita uari titudo actu est, esse-- potest saltem viribus at xij v in progressu planius fiet. Non secunda, quia ut in i bris de Anima ostendetar, verisintilius est, ironlatii ille iistotelem animi nostri immortalitatem. Sura qui ad Palingenesiam, Pythagoricas fabala coniugiant, constituentes cer-
tuta animorum imorum numerum, Ut nunc coelestem uriam, nunc mortali huic corpori immersa: viva. at, in alia atq; alia corpora tralasmigrent. In fltra sententia, ex infinitis hominum gene latronibus, animorum infi-Ditas non arguitur. Sed ab hoc tram eriore alienam sine Aristotelia octrinam , eodem loco pareb It.
in id igitur in prasentia dicendum mestipe, vel Aristotelem infinitum in rebus immaterialibus concellisie, non recte. Ad litam in terpretat ionem inclinare videtur. D. Thom. 2.c OlitIagentes, can. XI. et si ibi asserat, non fatis conitare, quia huic argumento Aristoteles Iespcinderet Veliaue Arristotelem pugnantia dixiste cum generationem aeternitatem induxit, 'nin aluitia tali iiiiiiii in ea uegauit. Ex quo fortasse effecium est, ut suam illa de un-rnortalitate an ama sententiam disputationuma:M.bage implicuerit, ' ii alter Zeuxis Agamemnonem pallio obuo uerit, seu potius, ut quidam qziiunt, quasi septa atramen Lo aspeT-
1 SC AESTIO II POSSITNE INFINITUM ACTU
argumenta. a Piusce controuersiae a Timantem partem a foe)duiat Gregor in I. dist. 3. quaesi. 4.
Atracemis disti L. qua it. I. ar . 3. OchamuSquod lib. a. quant. in a. qua est. 8. At entinas dist. I. quaest. 2. art. . Maroris Almainus II13. d. 3. quaeit varca, aliique perna illi Quae sentent: ali lice poti fit inuria argu montis probatur. Primo Iucinitae pote itia re pondet infinitus offectus siquidem quo potent1a maior est . eo plura potest inlinituri potentiae ex actu aestimat tu : e Deus habet infinitam potentiam igitur potest inlinitum aliquid epileere. Huc pertinet, quod non minoris dignitatis est diuinus intellectus quam voluntas diuina. Quare cum intellectus diuinus in sinita coeno scat poterit etiam voluntas infinita velle,&ex consequenti infimia producere. Secundo' Magnitudo , cuius Deus idea in babet, quaeque diuino intellectit ut producabilis obne itur, nullas limitibus it co cita Pa
C lioqui designari possiet magnitudo, qua Deus
naaror in procreare non posset, quod a vero abest: igitur magnitudo a Deo prodac: billis estasti finita. Tertio maior est diuina potestas , quam visi sinago tuas ai tm,si ellent at si essent in siniti ignes possent infinitas combustrone, edere
crgo eadem poterit Eus se solo erficere. Quarto Deus necessitate naturae a Ieret, produceret in fila itum ergo idem nunc, ii ve- Irta produceret cum eius potentiare ipsa minor non sit, quam in eo statu foret. Probatur assumptum . quia tunc Aprona eret quantum maximusa suae pote Irtiae conatum actu 3 constitueret in natura rerum non tot quin plura,
atque adeo infinita siti a Quinto In continuo sunt infinita palles aroportionalesci sed Deus potest eas o innes separatim conservares ero infinitum actu efficere. Maior propositio patet Minor proba - tur Nam quic illiu Deus conseruat interuentu ausi secun dariae, quae non est de ei sentia rei potest ipse per se immediate cola seruare:
atqui Deus conseritat in colatinuo partes Io- portionales intea uentu nicinis earundem inter se, quae uni non est de ipsarum sentia potest igitur easdem sine unione con
Sexto In quolibet momento huius horae, potest Deus creare num Angelum unum lapidem igitur cum in fine hora transacta tuerint fatinita nomenta creati erunt i Deo infiniti Angeli, infiniti lap: des. L; em argumentirin con sicipi tost polito pr druina mi tentiam motu coelesti ab et2rno tunc enii posset Deus in quolibet d e virum A , elum 2 v- num lapidem aut hominem creare quo conce: id sicuti iam nunc es fluxissentini ait: les,
ita ecenti accitu Eniti Angeli ex inti: titi piam
267쪽
Septimo: Et sciat Deus hoc puncto tempo-xas, quam multa in eo potest essicere, tunc rogo, vel eiusmodi res a Deo et teci e sinitae sunt, vel infinita finita esse nequeunt, quia sequeretur, non posse Deum ultra finitam multitudinem aliquid emcere erunt igitur infinitar. Quare diurna potesta L poterunt simul infinita in rerum natura constitui.
negati a. QVod vero nullum infinitum a Deo efficI
possit, arbitratur Davus Thomas I pari, quaeli. T. qaodlib. s. art. I. quodl b. 12. ait. 2.D. Bonavent. 1na distinc . 3 qua ii 3 A Ichardus': LEst 3. 6. Dur quaest a Scotus in . d. I. qua tr. 3. Silerique alii. Ad quam sententiam coirim mandam daaec potiti imum afferri solent argit menta. Si non repugnat produci infinitum, producat Deus in aliquo veruini enere ut aduersarii argumentabantur totum quod potes, nec enim illi ad erit plus quam inlinitum
verbi gratia, tantam molem corporis , aut to
Angelos, aut tot gradus gratiar, quodpo est- Tunc vetus pro iusti potest adhuc Deus plura efficere, velion. Si detur primum sequitur contra hypothesin Deuta non produxtile omnia, quae poterat S secundum admittendri merit, illis productis exhaustam suis diuinam potentiam, ita ut iam ne unum quidem Ange Ium, aut gradii minum gratia queat producere, quod absurduria est. Non pote: i igitur insinitum a Deo ossici.
Item conci adactionem implicat, totum exaequari parti cum omne totui sua parte ma-isis esse, unum sit e primis principiis: atqui id absurdam sequeretur ex infinita multitudine; nullo igitur pacto ea dari potest. Probatur a Dsumptio : Nam binarius est pars quattunarii in multitudine autem infitiata tot essent quaternarii quot binarii; cum utrique sint In Eniti,&infinito nihil sit mali s. Praeterea: Q 1icquid Decis efficit, nec gario sit, certa intentione, Mad aliquem usum ac finem e fi cit atrocul temerea riui 1a ageret: sed quacquid eo modo a Deo producitur, aut produci potest , finitum est , cam i rtini rumve ad certam interrii 1nem referrI queat, nec ullum rebus sum aut bonum at serre va- Ieatri non potest ergo intinuum a Deo oro
Et lia quidem ratione infinitum uniuerse
tollunt. Nunc aliae, Quae infinitorii in genera particulatim demo trantur . at ferondae sunt. In
primis, quod nulla quantitas infinita est pOLiit, ita copcludatur Non magis repranat exi-
A stere naturam aliquam genericam, quae non sit per .irtferentias pocilicas determinata iam existere quantitatem , quae non sit definita contracta per aliquam speciem mensuran, quantitatisci sed ita se haberet quantita infini ta nec enim est et binhibita, aut tricubita alte riusve speciei ergo eam ei te omnino repugnat. Deinde, quod nullum corpus Physicum an si S. Me i.. nita mole praedituna dar queat, ea ratione ostenditur. usta eiusmodi corpus posset, ae non posset, moupra posset, quia est et ens naturale: non post et, quia sequerentur commoda , explicata ad initi tim articuli tertii siperioris di-iputationis; que si recte inspiciantur, non solum valent ad probandum, non dari recipia an sinitum sed nec ulla vi dari posi cum ad repu-nnandram contradictionem deducant.
Rursus idem hunc in modi in suadetur a s 6. ficiat Deus magnitudinem aliquam infinite extensam hinc versus Orientem deinde con- iunilat inter se . coaceruet omnes illius partes in figuram rotundam. Hoc dato huiusmodi parte essicient, ac non esticient infinitamna olem versus omnes loci disterentias, quod contradictionem inuoluit. Non potest ergo praedicta magniti Dio dari. Probatur assumptro nam quod e maere debeat infinitam illa: magnitudinem . patet quia quod vird, quaque continet inlinitas partes, aequales via
certar, non communicantes . id versius om-
nem locum est infinitiani. tu,d eam cssicere Γ 2 lupant ex eo perspicuum est . quia partes illae non occupant nunc maiorem locum , quam antea, a quidem noua illa copulatio nullum eis
Ex dictis constar, non possie dari virtute diuina multitudinen rerum materialium actit Infinitam. Etenim cum ex infinita corporum multitudine , infinita magnitudo confiari qV eat eadem ex illa Quae ex hac contradictio colligetur. Sed idem ampli as hoc pactooste di solet. Creet Deus infinitos homi es , norum sinet uir habeant in malos aureos drin taxat. His creatis sequitur , nun quemque, nullo excepto , polle ex illo aureorum numero decem tibi aureos vendicare, ita ut singuli au-T Os denos habeant eum antea non nisi singulos habe ientri quod omnino repugnat. l'Iobatur consecutiori Namque auferat Uzus simul ab illis homini b is omnes aureos, ita unum ciumulum congerat deinde ex eo cu' lo reditat si stili denos. Tunc vel illi aurci sufficient, ut qui est,et obtineat decem, es Non. Si sufficiens, habens propositum si non sufficient, sed in ali euo tandem finientur sequitur , praedictos a ii eos non esse infimios quod repugnat hvpothesi. Igitur vel dicendum fuit , pro ludito eo finitorum liomlnum cum singulis ait rei inuoluere contra-
λαonem vel in xulos posse habere Coos
268쪽
aureos, nullo de nouo prodacio, quod non minus repugnat.
Quod alitem contradictionem implicet, dari multitudinena substantiarum materia caret tium at pa Obatur: Creet Deus infinitos Angelos in spatio decem cubitorum,qui se applrcent ad mouendum lapidem per idem spataam quitur eos posse Doluere , ct non polle mouere lapidem non igitur creari poterant Cosecutio ottenditur, inprimis quod postent mouere; quia haberent ad 1d motricem virtutem Deinde, quod non pollent quia applicarent impulsum infinitum, atque ita momento traiicerent lapi- dein per totum illud spatium, proindeque non
mouerent, cum motus nec Esiario tempus consumat, ut 6. lib. patebat: Erit tamen qui obiiciat, parum firmam videri hanc rationem, quia licet illa infinitorum Angelorum collectio In sinitam v Im motricem obtIneret,ird proinde incinitum edere impulsum, sed finitum qualem etiamnunc Deus impendet, si velit lapidem mouere, etsi alioqui inhiariam vim ad mouendu habear. Occurrendum tamen uiuersam esse ratronem a Deo, atque in Angelis. Nam ii potentiam liua Angelorum cum suapte natura ad actum mouenti ordinetur, sic sita caeterae vixes creaturarum ad proprios actus,si virtus illa infinita possibilis est poss bilis quoq; erit actus. ad quem ordirnatur 3 i coni aerso hi impossibri 1 1it,&illa etiam impossibilis exit. At vis diuina non ita se habet nec enim admotum ordinati: , cum nullum atrii burum diuinum propter creatura S, tanquam propter illae m. sit, ut luce clarius est. Tandem quod nulla qualitas , ni illii nave liud accidens in finire intensum , a Deo produci queat, ostendi potest ratione illa qua paulo supra si fuimus ad euertendam infinitudinem hominum habentium singratos aureos. Efiiciat enim Deus cadorem infimium hoc modo pro-d ictis infinitis lapidibiis: quorum singuli ingulos habeant gradu candoris eos omnes gradus in uno aprile constituat tirna rursus ex iri in v ntim coniunctis, unicuique lapidi denos gradus impertiat vel ii gradus suisti capiat vi singulis lapidibus deni attra buatur, vel non. c. speciatim vero, Liod quatrias activa infinite intensa creara nequeat, ex eo ostendrtur quia posita, verbi gratia, infinita grauriate in Iapades post et simul ac non posset lapis moueri ut di nutat Aristor i. de caelo cap. 6. Posset, quia ei et corpus mobiles non poli et, quia decurreret spatium in instanti. Etenim quo mo bile grauius est, eo velocius ac breuior tem pore textur proindeq si infinita grauitate polleat n sinita velocitate feretur atque adeo in nosti lacro temporis quod natura motu TCpu-Gnat, ut superius de mota lapidas ab inlinitis Rngelis ericiendo, argumenta
PAR NEGATIVA PRAEFERTUR, ct dissoluuntur argamenta partua r-mativae, licet e. quo 'obabilis
N hae graui disti cili controuersia negativa
pars praeferenda est,tum qua firmiori bas nititur aron montis, tum quia eam melioris nota Philosophi amplexi sunt ut ex collatione C
rum tuo utrinque citauimus, constat. An vero Commentator, in opere,quod inscribitur
Deltrit filio destructionum , disputat r. ad dubiu . Impos ibile, inquit, est apti. Omnes Philosophos, dari infinitum adtu, siue corporeuinii ue 1 corporeum ac nemo sapietum intelligere licic potitit, nisi Auicentia exceeit autem Avicennam quia adnaisit dari actu infinita anim is rationales, innixus errore existimantium en rationes fuisse ab aeterno simulqii certissimaveritate cofitenti itin animam nostram mmo talem seo in hii iusmodi autem causa vel maxime specta da est, praeter momenta rationum, auctoritas Na si grauissima quaeq; ingenia non potuere cocipere, infinitam actu in rebus croabilibus habet rationem entis veri faciabilis; ceIte magnum eli argumentum ita est e lacet id peripi cur rationibus non couincatur Nilialo miniis,'iri a stirmat tua otii a pars sua ni habet probabilitatem &assertores non gnobiles ac praesertim. quia nullo ars umento palam reum citur, utriusque partis ratione diluemus I ut quam quasqxie voluerit timeri possit. Adicimum eorum, qua pro parte affirmatJua adcitlximus, respondentium est cum . Tho.
I. par. quaestio. 2 .art r. menrico Candauensi in unuo art. U. quaest. s non oportere linata
potentiae respondere effectum finitum 'uia causa arq iiivoca cuiusmodi est diuina potentia coinparata ad creaturas , non adae, Ilateor effecit siro ostenditur Vel dicito cum eod naD. ThOm. I par. quaest. S. art. . Infimiae Dei P
tentia respondere aliquem effectum in hi tatuta , non quoad substantiam rei pro duetae, ed quo ad modum quo prodircitur. Nam in creationes et licio creatae in te finita essentia&persectionis sint modus tamen eas producendi , arguit virilitem infinitam. Etenim tanto maior vis in aula agente requiratur, quanto potenti, e qua res palici te bet, remotior est ab actu. Quar si res e nulli prae tacent potentia, siue e nil loe, cenda iit, licuti ea u. creatur halia Gub e n. finitam deposcet virtutem: siquidem nulla est proportio nullius potentia ad ali liram Ozen iam intiam supponit vis agentrum naria Iesium Tertio responderi potest ad astriar. - dam
269쪽
ssam is fila talem quinae potentiae it esse posse
Deum in quoius verum Geza r noli .et Ot, nec tam
persecta quin plura perrecta araque erficere. Ad
Te re iam eiu1biem argurrienti parteam circedum; troia inii: ora elle agnitatis italia km voluntatem, quam iurinum intellectaria sed tro1 inde sequi, ut 'raeci inque Deus quo abet modo concipit,eadem etiam velit; c tria palao sit Deum intolligere contradicentia . himaerar ι, allast
cita: modi omnium iudicio impossibilia , uir velle noli potest. Nempe volunt . intellecitis diam1 praestantia, non ex mulpitudine eo-a una, in quae Lecundaria ratio re teneunt; sed exprimari obruet O liod ipse Deus es, cita maxi lebet. Ad secundum dicendum , quamcunqllem a garitudinem, cuius Deus adeam haliet, et se intiacam; itemqbre OItinea certam seu do signabilem .m.1gmtudinem , quae diurno intel occuli baici .it Ir, certis matribus teneri. Verum ut nulla tatacs qtia Deus maiore no percipiarata nec ullam notari Polle, qua maior ab illo essici nequeat. Ad tertium, concella maiores ivsinore pio positione neganda est consecutiem, quia datis ex lay potire si in lanitis ignibus, non esset impossibiles, dari infinitas combustiones cun hoc nihiloae pagi et magis quam in id simpliciter tamen
urium qire imponi bile est ideoque neutrum a Deo enici poteit; non obd: uina virtutas defectum , sed propter rei ipsius repugnantiam. Ad quartum dicendunt est; si Deus iaccessit te uatura operaretur, futilium fui illa, ut non haberet virtutem infinitam Namque eo vi Odoo-yerari imperfectronis est, quaecum infinita vir tute cohaerere rora potest. Quod iii Hl pothesi infinitam virtutem possideret, Canaque totam appliciae atq; effunderet produceret quidem in1motum, seu per j γ p thei in impossibilem, ut paulo si pridi cob. uri. Ad quintum admittenssa est maior propositio, in ganda muror, ad eius probatior rem dicendi ina: ma Crem veram este 4nodo nulla inde sequatur contradictio; lux tamen sequeretur, leparatione Omiaium pallium cotinui. Nam praeter communem infiniti repugnantiam illa huc aue priuatim existeret e diuisio1re eranti viii ii omnem sua partena ci 'Odia tes,qua peracta diuatione maiaeret simul, Sestior diiuduae diuiduae sient. Non diuiduae quia omin s ea Him partitio esset exlia tuta dividuae,utara con-t1 uum secasu in ea quibus constat non constat autem indiuiduis, ut 6. lib. domonstrabitur.
Ad sextum dicendum rara quol:bet 1 tantidior sigillatim sumpto p in Delim creare v-
num hominem , aut angelum; a On tamen in Omnibus moinentis ccallecti te acceptis Etenim pre, lactiones illa: non possent, oird in ue pro
pore non ita se habe ut sed post quodlibet se-
A quuntur a mediaterinszita. Quapro teri gandum est, infinitis momentis finiti temporii
collesta re poste Deum creare citramuis nullum deti aliqueat, in quo nia a Fossit qua tamen Tata non habet locum M a stera argumeti paste; siquidem die in succe done te .riporis habet ordinem immedia tan inter se. Unde posita M. M. mundi a ternitate, concedendum est, poturis I. , Deum singulis rebus, non solam diuitiae , sed etiam collectrue sinatis , T . re angelosci ci B hypothesi ad ni issa, iam uane cxillare fit infinitiactit. Verum qLupic xiiii negat, ilii istia odi siliitum dari posse negare C iam de bEt, post mundianuquoad res saccelsiuaS, ab aeterno co-. 1. Qua . e relabro . Q nrita drci etiam; sed fisci, Lminus priab.ibiliter pollet ii ita angeli crearen i. r. tur, deoualle eos succeISiue in nil illam redi Liae unquam infiniti acta euaderent.
Ad septimum ut pateat quid rei pondendum sis
sit adaerten ium est; inti ritum potentia, quod ' ''. syncategore maricum vocant, hoc est, non an tum citi in maius , seu non tot quin pluia, haud est citradi i mi certirna , quod delignari possit: si enim poliet ei ignari, no recte diceretur, non tare tum quin maiusci quo fit, ut istius ni odi infinitum secundam se tot ma nequeat at . clam perduci, lamen rara detiner z 1ie 14 cercuria Sisa deteriaiauatum. Hoc poli TU, ad irguta et in ex
plicari debet praus pronuΠciatum Aut enimperi r quemlibet angelorum nil I . mmce . tum ac definitii exilia quos Deus il l l estemporis putacto creare potest, Ieet: quo pacto cc cedendum est, nam ea C laci intertur inlinitum actu, cum eiusmodi naultitudo iecellario fit ta sit aut postulat, ut absolutriqilemcunq Angelorum numerum hoc mometo et cete Deus potest, eui eodem momeΣto erficiat,quod, gandum est, cum Iepi 'gnet, infinitum potesseti ad completum actuari peruenitie.
RESPONDETVR G rmentis pro negariua parte addi Utis.
X Ed quia affirmantem etiam partem proba Eooz
o: lem iudicauimus, ad 1gumenta contra via respondebo ius Ad primum esposse Deum in quolibet rerum genere prodiicere intini
Liam non producet a totiam, quod potest in eo genere, ita ut suam potentiam exhauriat. N. ii ve Ib I gratia . cfricla corpii, versu Dinem dimentionem in sit extensum sibi
se .lior obtici difficulta. ad luc poterat ilia lud in D liniim caricere, suaque inra potet tia dena 1brogares, S aliud deinceps iii infi-Hicam coden in spatio in ut coiistituere, ita
270쪽
et sese intriceni penetrent. Quamuis etiam multitudine infinita producta poterit se per in eodem genere absque termino aliam producere, aut priorem augere. Nec tamen sequetur,pUO-xena illam nota utile infinitam potest namque multitudini infinitae additio, detractio ieri,abique anaiasio ite iannitudinis. Qi od ii ellet multitudo corporium an finita versiis Omne loci differentiam, non posset ei quicquam addi, nisi allio runt corpoxum penetratione Iubrogatiora eve, ut de magnitudine dictum fuit. Pro Explicatione secundi argumenti, sciendum est ex Platonem Philebo, maius de trianus,
a quale de inaequale, non competere tu titati infirritae. Nam ut Scotus in z. d. I. quan . s. aliique nomaulli animaduertunt, quantitas primo I
b. uiditur per finitam Minfinitam . deinde sinita in maiorem minorem, aequalem dc inaequalem relicta omnino extra huiusmodi affectiones quantitate intinua videlicet quia ad ratio nem maiori pertinet excessus,ad rationem mi- noris acuectus; ad rationem aequalis inaeqila lis commensui atro proportio, Quae mitra si nitatem includi int. Hoc posito respondendum est ad arguntentum in numero infinito binarios co paratos quaternariis nec plures est nec pauciores, nec aequales inaequalesve quia huiusmodi attributa fimiis dutaxat num It conueniunt. Vnde ilitatuni illud , Omne tot uni est maius sua parte nota ita nutriero linato, edfinitis tantii in locum habet.
Ad tertium I ad uereari velint, quidquid
' Deo essici potest necessiario cadere sub certa intentione, ex parte Dei pioduc Gntis quia ni mirum Deus certa ac aefinita sua notione id pioducet croci quiden allam uni sed non recte colligunt potest enim Deus notitia deli-rlata, id eli, non vaga, sed in singulare aliquod certa specie directa in lilinum producere. Si aut m contendant, nihil Deum polle enicero, nisi .il certa interarione ex parte enectus, quia nimirum res ab co producia debet essenniti numeri, gradus , ait extensionis tunc nec probe assumunt, nec sumptilia confirmant. Nam quod aiunit, antin tum nullum L bere uti uia aut commoditatem falsitim est: quaas id a Deo produceret ir conduceret saltem ad ostendendam eminentiam diuina virtutas quae et ii simodi infiniti productione magis inno re
Ad quartum Mum quantita diuiditur in ibi cubatam . irre ubi tam , aliasque eiusmodi
men 1uraium specJes, non rua diriti antitatem
absolute sumptam sed finitam. Quare etsi implicatio sit, existere Daturam gen T cari , quae non it determinata per 3Terentias specificas: non implicare tamen dari quantitatem qu ae in nulla allatum oeciorum contine .ltur liquidem iun odi Leetes non totam quantitatis
A modo. Druidetur enim quantitas in qu multa tem finitam antini tam illa in cubitum, bicumbitum, occ. nec in aliam de aliam quantitarern incerta magna dinis.' i quintum , omissis aliis solutionibus , re ά . spondemus, non esse absurdum concedere, O 'pus infinitum posse, non polle moueri non q:ridem eodem nurito pectatum, sic enim in plicatio foret scaurueri rat1one nisi urum scosideretur praeclle secundum sua principia In trinseca videlicet Nateriain Formam, mi Ueri posse ii expendatur prout est praedatum molCinfinita, quae motus exercitium impedit, non polle in odin limitibus aliarum rerum exemplis iuui iratur. Nam corpus coele ite, si ad eruet subitantiam attenda iratis, diuidi nequit, cum iit omnis noxae corruptionis expers si a. IeIus quanta talem no repirgnate diuadi, cum omne quantum sit diuisibile praeterea Iecudum pro babilem ferrientiam, Deus potuit ab aeterno la- padem procreare, eumq; Hi aereia pensum te . nerea et ii odi vero lapis posset id po1iet ab aeterno descendere pollet, quia esset ens mobile, ac natu insita inclinatum ad descensitim non pollet, quia motus,quo deorsum tenderet essetnnita durationas, Quem ex tornarate est Omnino repugnat. Itaq; per picuum videtur, nutu Iam sequi coii tradictionem ex eo, quod sinitum corpus ni ullum otium localem exercere
queat. Quod si quis obiici .it liac solutione col--
Iahascere argumentu quo Aristoteles demonstrat, Coelum non eme infinitum id enim ex eo probat, quia sequeretur, po I:e moueri per inlinitum spatilina tinato tempore Occ ii rendum n. f. . est, at glamentum Aristotelis manifesta niti experientra , qua constat, Coelum ab Oilente a soccidentesia volu lmae enim ad absurdum illud deducat, quod pQ siet ni oueri cum reueratam moueatur; non pollet qua a finItorem
pore in senitum spatium consceret.
Ad se, tum dicendum , in natas illas partes
in unum coaceru .ltas, e rectat molem n finitaria versas Omnem locria1ncrendiarn, cum I uela sint infinrtar actu. Nec amriam
maius occupent spatii in , quam antea id en rara prouenit e X diuerso sitiet, quem nunc inter se inuicem . atque in spatio sortiuntur. Ad septimum dicendant: cum in infinit numero aureorum Stat denarii sales, in uiri infimitum non sit maius alio consequens ei P. ut ex ea infinitudinc singuli hora ne a nos aureos sibi possint astutia ere, Ea est enim infiniti Iec natura o noli pol si ut singusti iri semines cum singulis aureas creaa i qum pari rex singulis Oininibus dehi attrei et porideant. Qui, erat Diium villeatur, non Idibilia da