Johannis Pauli Lancelotti JCti Perusini Institutiones juris canonici, cum notis variorum praecipue arcana dominationis papalis episcopalis, et clericalis in ecclesia Romana detegentibus in usum auditorii Thomasiani. Partes 4. Cum indicibus locupletis

발행: 1716년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

LIB. II. TIT. m.

ruis sine baptismate ex humanis eXcesserit, deponenisus erit. f)

unque L Baptizatiab haereticis, Mikmaticis,pagani vel alia acinororis, nou 'ut denuo rebaptizandi.

p erasiso S ab haereticis G sive schismatiis, Vel etiam paganis, 6 aut alias facinorosis

mma hi- 4s Dogma hoc de rebaptizandis iis. qui ab haereticis baptiaetati fuerant, misere discerpsit 8e affixit Ecesesam. Cum eniti Cy- πε δε- prianus eam in sententiam inelinasset, nee assensum habere ab Ste ι Sis .. pbβno Episcopo Romano posset, uno eodemque anno tria, unum post ponsio a Rliud, Carthagine convocavit concilia,&per illa confirmari fecit seu tentiam, quae baptismum iterari debere volebat. Idque iactum anno stincti. βο- Christi CCLVIII. In Asia eadem eotroversia mox mota. δέ eodem

anno in Iconio Phrygiae oppido per Synodum definitum fuit, nihil

orum, quae ab haereticis facta essent, ab Ecclesia orthodoxa recipiendum esse, ordinationes, baptismum, manuum impositiones, aliudve sacrum quodvis ab haereticis administratum invalidum esse. Huic concilio assensum praebuit eodem tempore alterum illud, quod Synadis in Asia confluxerat ,-se Asa duorum, Africa trium conciliorum decretis dogmati isti magnam conciliavit autoritatem. Sopita tamen brevi post tempore tota ea fuit controversia, donec ineunte seculo lV. Donatus cum sociennis eam resuscitaret, Sc praeter alios errores etiam Sacramentorum efficaciam ex ministri dignitate & bonitate judicaret, ita ut a minus digno Se haeretico baptizatos rebaptizari oportere contenderet. Fieri enim non posse, ut in fallo baptismate inquinatus abluat, immundus emundet, supplantator erigat. Perditus liberet, reus veniam tribuat, damnatus absolvat, uti Donatistarum verbis loquitur optatus Mileuitanus lib. r. Mascule tamensi mper restitit Ecclesia orthodoxa, docuitque, non antiquisssimam tantum esse consuetudinem semel jam vere baptigatos non rebaptieta adi, verum etiam sacrae Scripturae consentaneam, utcunque cypriano

52쪽

DE BAPTISMO, ET Elus EFFECTU

a. disi. tanto Ecclesiae lumini & tot praestantibus Episcopis aliter vIsium suis Asel. Equidem baptisma verum unum tantum est, i. e. tale, quale Christus instititit: est etiam Ecclesi. e, non haereticorum, quantumvis ab haereticis miliis retur: nec enim tum impartiuntur, quod ipsi ha- in

bent, i. e. perfidiam ct fraudes suas, sed quod Ecclesiae proprium est, & ab Ecclesis seu mutuati seu suffurati sunt. Aliud etiam est recte baptizare, aliud redie credere , cum in ipsa Ecclesia saepe hypocritabaptizet, qui recte tamen non credit. Sed non obstat, quod haereistici nec jus nec potestatem baptirandi habeant: neque enim inde id 3 conficitur, non legitimum esse baptizare, i. e. id eos facere, quod ipsa non licet nec commissum est d si tamen haereticus substanti ais lia baptismatis sive materiam, sive formam nefario ausit corruperit, , verum is baptismum non habet, & idcirco ab illo baptigatos non tam rebaptiZare, quam recte baptizare necesse est. Unde ctiam conciliisum Nicenum, eum omnes alios ab haereticis baptiZatos reciperet, Pauli tamen Samosateni sectatores propter hane causiam denuo bais

plirandos esse decrevit, ean. s. Vid. Augustin. tib. de hares ad Ood vult deum haeres . Σ. .

II. Sane canonibus Apostolorum baptisinus Haereti eorum Ia-Illustratio vacrum Diabolorum appellatur, cujus mentio sit in appendice eon. re Praeter Cris. sa. Imo infantes quoque Resormatorum a Pontisiise iis re pris aios esse exempla occurrunt apud Thuan. Lb. XXX. His

stor. ad Ann. Is . & Petri Suav. in Hisor. Concit. Trident. p. 7a . Verum u timum hoc nec ab ipsis pontificiis hodie probatur;

Ptius vero de Hareticis Trinitatem negantibus intelligendum; alioqui eertum, si substantialia Sacramenti salva maneant, sid litatem Vel infidelitatem Ministri, nihil integritati Sacrurenti cori ferre veIdetrahendi vid. Rrochman. S tim. Theoc Loc. de Ra tim. cap. . Casa. Ian. D. Calo . Syssem. Aeol. Tom.s. Artis. Dp. asst. S. Q.

53쪽

LIB. II. TIT. III.

duxit institutio, ut qui ab his in Trinitatis nomine baptizati fuerint, cum ad san fiam ecclesiam redierint, aut unistione chrismatis, aut sola professioite fidei, 7ὶ

ad sinum matris ecclesiae revocentur.

Nemo seipsum baptizare potes. 0 e. debia g. s. Sed i) quanquam baptismus ab haereticis, sum. extr. schismaticis vel paganis susceptus valeat, ipsum tamense baptizare nemo poterit 8 sicut enim in carnali genera-IM CAηνη - 46 Hoe ipsum etiam rescribit Nicolaus Papa ad consulta Bulis 'eu Ο eatorum c. ὰ quodam as. de consecrat. dis. . At contrarium re seribit Grestorius II. quod a paganis baptizari denuo baptizari debeant in nomine Trinitatis c. quos Π.dis. ωα Ααρωαν-- IJ Utrum autem professio nilei tam nec Assaria sit, ut sine 's . H.. ea baptismus ab haereticis acceptus, Vires emundationis non reeipiat,t uti sere dicitur c. ab antiqua M. de consecrar dist. ψ. disteptent Pontifieii. Nos dicimus formam essentialem Ecclesiae consistere in uniisone intrinseca cum Christo capite & reliquis membris. eamque uni nem distincta singulorum individuorum notitia infallibiliter scire non posse, uter se. fidem profitentium vere unitus sit, nec ne, eo quod ptu. rima quandoque subsit hypocrisis. Et ergo interna potius unio Ecelesue membrum mit, qua unione 3c communione Ecclesiis Auauinstante Consessionis eo uncti fuerunt illi omnes. qui sub Papatu beate, mortui sunt, utcunque nostris Ecclesiis professionem suam nunquam ediderint. Quamquam enim fieri non possit, ut coetus in fide &d ctrina fundamentali corruptus si membrum homoeeneum Ecclesiae verae; fieri tamen potest, ut in externa societate corruptae illiuet Ee. elesue sint membra homogenea Ecclesiae verae per consensum circa veritates Teologicas connexa. Vid. Joseph. Hallus

cibab st T. I. T. M g. s. Mai. a. s M Tales adhuc hodie inveniuntur in Britannia, qui propterea

54쪽

generatione, qua proles eX Viro & foemina nascitur,

alius est qui carnaliter gignit, alius qui gignitur: sic o

- in faeramentali generatione, oua soboles ex aqua &. Spiritu sancto renascitur,alius debet esse qui spiritualiter generet,alius qui generetur. Unde deJudaeo,qui in mortis articulo constitutus, in aquam seipsum immergendo dixerat, me baptizo is nomisse Patris, et Filii, σθ responsum est, denuo ab alio illum baptizandum esse, ut ostendatur, quod alius est qui bapti- ratur, alius qui baptizat: quamvis si talis continuo de-- cessisset, protinus ad patriam evolasset, non propter 'fidei sacramentum, sed propter sacramenti fidem. 9 - . Baptis

fiebaptistae dicuntur, de quorum origine uta Honori Regeius Ies m Bratam . T. 49ὶ Hoe ua explicant. ιNod tesis flavatur non ratione baptison. ais ea mi adlualis, sed ratione baptismi in voto, quia creditur habere contri- nona 'A-tionem cum proposito baptismi. Aue. Bainoia is e debitum . t. Sed enim utrinque hic siliquod nierituar statuitur, propter quod salus contingat. Si euim hapulauim in toto si)ectes , Aram ejus faeliint necessitatem, ut sine eo silvari possit nemo qui isquam. Luttinguunt namque inter id, quod necesMium est in te, b. ut te ipsa applicetur. & inter id quod in voto t. e desiderio ac proisposito saltem applicandi. si facultas subesset, necesarium est Redi. cunt necessarium esse baptismum singulis ad salutem ad miniauim iubvoti. ge desiderii necessitate. Quin dili inguunt pono inter votum explieitum Se implicitum, M sussieere dicunt votum etiamsi non actu fieret, si modo voturus id esset, si rem intelligeret. Et tum propter istud votum, qualecunque id fuerit. salutem contingere perhibenti 'Nos vero necessarium quidem dicimus baptisinum tum necessitato praeepti de institui rus divinae, tum necessitate medii di sinis, non ta-

55쪽

LIB. II. TIT. PII.

Baptismus alius Guminis , famisis alius sanguinis.

s. 6. QVod quidem &de illo recte creditur, k

qui visibiliter non baptizatus martyrii subiit sacramen.

tum men tantam ejus este necessitatem, quanta es h sidei δέ Uerbi. Distinguendum vero est inter contemptum Sacramentorum, ac privat Donem eorundem. Sine side nemo potest salvari, de sine verbo non potest esse fides modo ordinario; si tamen ex audito verbo habeat quis veram fidem in Cluistum,& ipsi non concedatur iacultas, ut possit Sacramentis juxta divinam institutionem uti, in tali certe casu non est statuenda praecisa necessitas Sacramentorum ad salutem, ut proopterea salus denegetur illis, quibus non datur facultas utendi Sacramentis, licet fide in verbo apprehendant Christum mediatorem. Nec tamen hie etiam votum ali 'id facit, sed eum baptismum necessitas excludit, sola fides justificat & salvat, non votum. Quod si ex altera parte baptismum actualem spectes, stituunt pontificii, Sa cramenta N. T. ex opere operato conferre gratiam suscipienti. Obscure quidem de opere operante de opere operato plerumque disseis runt Seholastici, ut etiam VarqueZ in s. Thom. disp. III. n. to fateatur, a nemine exacte sensium ejus rei fuisse ii aditum, E aliter in scholis veterum, aliter in hodiernis accipi; Sed est tamen haec communis interpretatio quod opus operans sit fides ac devotio sulci isientis Sacra. mentum, quatenus est opus meritorium ipsius suscipientis, ex qua omnis vis & actio Sacramenti pendeat; opus operatum vero sit aes externa, quae Sacramentum dicatur, Sc vi sita internu, non quidem naturali, sed accepta ex ordinatione divina esticiat& operetur active de

proxime gratiam justificationis , in illis , qui non obieemPonunt , quaeque non dependeat a fide , devotione sive

conscientis Se agentis, sive suseipientis Sacramentum. Bellarm. L 2. de essie I. Sacram. c. I. Paul. Laymann. theol moria. l. s. tr. l. c. s. n. s. Et quamvis de eo adhuc disceptent, an Sacramenta N. T. eX Opere operato agentia producant gratiam, an vero DEUS In illorum usu eam producat, seut Bellar,. c. II. di istat, virtutem en

56쪽

tum. Baptismus enim invisibiliter ministratur: so Cuem non contemptus religionis, sed terminus necessitatis excludit, Unde scite, l) scriptum a quibusdam inreperituribaptismum alium eue fluminis, si alium fla0um. deminis, alium vero sanguinis: cum baptisini virtus effi-- .

Euvam, quae Sacramentis indita sit, non esse qualitatem inhaeren . tem ipiritualem vel corporalem, sed esse motum Dei utentis a stione sacramentali; tamen in eo omnes conveniunt, a side suscipientis non dependere istam essicaciam; non excludi quidem eam assibjecto ju- .sisaeando, ad justificationem tamen nihil conferre, nisi quod per mois dum dupositionis obstacula tollat. Sed enim disputent illi ut velint. Vostrae Ecclesiae negant, ad justificationem & salvationem nostiam . ita concurrere Sacramenta, ut eam conferant & exhibeant etiam illi, qui non speciali si de & fiducia oblatum bonum apprehendit de recipit. Vt enim quis at a justificetur ex Sacramentis, utque oblatum honum ei conferatur de applicetur, ad id fides ceu organum recipio' ens re intritur, non quod fides essentiam Sacramentorum ingrediatur. aut em betam in eis exsistitet; sed quod in usu Sacramentorum, Se in relatione chioad nos, atque eorum applicatione sdes ex parte , suscipientis, ut organum recipiens necessario requiratur. Z.

ad s. 6. ueo Assertio haec prosciscitur ex astatione ab lutae neremiatatis baptismi, de qua egimus paulo ante. Et vero si invisibiliter ministrari poterit baptismus, vix nistrari poterit, ut Sacramentum quia ex sententia ipsius autoris sacramentum demum sit, ubi verbum secesserit ad elementum. Z.

si Ita quidem venuste distinxit antiquitas. Sed imid pessi. 'i'

me deinceps depravatum & ita acceptum fuit, ac s dignitas opesis z. R meriti in martyrio tanta sit, ut baptismo aequari&ejus vicem supplere i iussit. Item baptissima flaminis ita interpretati sunt, quod tanis . i

57쪽

cssicacia, non tam ablutione m) corporis quam fider 1 cordis contineatur, fr) & aliud sit per ministerium si baptizare,n quod sacerdos exequitur: aliud per po-

, quam Dominus non usque adeo sacramentis adjunxit, s0 ut sine illis eorundem gratiam tribuere non possit. Arouli baptizamur in de parentum, θ' ecclesie, et non debet minor esse virtus baptismi, quam circum risionis. S. 7. Non tamen,quia fide cordis baptismatis visetus continetur, ideo minus Sq) parvulos, ' qui cre-jores in dere

pris. extri cod.

immo. lvicem virtutis baptismi sepsere possit. Quae ' mnia selsa & impia sunt Z. minctio. 31 Reele hoc. Non ergo essicaeiam habet baptisinus es pere operato. Z. 3: Reete & hoc. Ad quid ergo Deit, quod necessarium diiscunt baptisnaum ad minimum sub voti ac desiderii Meessitate. E.

ad s. 7.

Fq. is p. an. seq. Et notabilis eitcensura Hoomheechii Benigniussemper judicarum Docti de Adversiarorum sAna. hapt. erroribus, praesertim istis Uc. AEque ita in paributi ol rem, quia, uti vident, ossicii nihil ab aliquo prasiari Miro iis rationis, Da putant, absque eo nih/Ibeneficia recipere quemquam posse; quod quantopere ab Ommi devici ratione S usu nemo

non vides, Hinc tamen es. quod considerantes nonnum , misissmiis, eri de illis judicem. Conser Spanheim. d l. p. rs seq. Occasio eon- . troversiae sumta ex doctrina Tertulliani quem librum Digitiroci by Coostea

58쪽

brum Tertullianus dicitur scripsisse', eum adhuc Catholicus Du Pin T. 1. Bibl. Nov. p. in pro cujuscuηque Hryo condιDone ac dispostione, ETIAM AETATE, cun o. Bapti m . utilior est: praecipue tamen circa parvulos. uuid eum nec e,

si non tam neces , spoUres etiam periculo ingera ἰ qui ipsipermorialitatem desiluere promio nes Aas possint, prove mala indotis fasti. Au quidem Dominus: nolite Mos prohibe re ad me venire. Veniant ergo sim ADOLESCoeg: veni ant dam DISCUNT. dum quo veniant DOCENTUR: flani Chrsesiani dum Christum NOSSE soluerint. Mid festinat in graatas ad remissionem peccatorum Z cautius ageIur in secuiaribus, ut, cui substantia terrena non creditur, mina credatur. No-rint petere salutem, vi fluenti deis idearis. Non mihore de reausi innupti quoque procrastinodian quibus tentam praeparata est, tam virmnibus per mutarisatem, quam viduis per vogatio nem' dona aut nubant, auI continentia corroborentur. Si quι' . pondus intestigant Baptimi, magis timebunt consecurionem quam aetationem. Fides inre a secura es desalute. Putatunt itaque

Atiahaptilita, usum infantes bettirandi demum Tertulliani tempore, coepista, de ab eo hic taxari. Recedit quod Augustinus in Osola... a Z refert sibi u Bonifacio C Episcopo objectum fuisse, qui fiat, ut infantibus in baptismo prosit parentum fides, eum post bapti sinum non noceat ipsis parentum impietas, deinde, quo jure susceptores in . baptismo responde: nt, illos credere, eum parvuli tamen cognitionem . fidei non habeant di ineertum sit. an sint credituri. Cum ergo Au- Eustinus seleide ad illa 'respondisset, putaverunt quidam, haec elle i: dieia nova moris novioris di abusus demum in seculo terim Orm Qui comra Anabaptistas seripserunt, voluerunt.iam a Christi&Apoarat italorum temporibus insentes credentium, ut hod:e apud nos mo. tis est, fuisse ex mandato christi semper & statim baptizatos. Inte. rim, cum nostri fateantur, neutrum in seripturis expressis verbis diei,

neque quod Christas jusseris baptigari infantes, neqiae quod ab Ap

stolis & aliis infans fuerit baptizatus, 3c argumentis saltem topaeis acu versiis Ambaptistas pugnaretur, eumque .in finem argumenta cliversi

59쪽

m ruma

ponderis congererentur, non d*fuit Anabaptistis, quod regererent, Sc quandoque non sine specie. Est in omnium manibus Antonii van Dale Hyloria Baptisinorum cum Hebraicorum rum Christianorum, eum in sinem conscripta, ut ipse loquitur p.ras, ut ostendat, Anabaptistis non deesse argumenta, quibus suum dogma cum ex ipsa sacra scriptura, tum ex prima Antiquitate Christiana firment. Et eum hic Mennonista, non, ut communiter homines hujus secta esse solent, literis &studiis sit vacuus, sed multis iisque valde eruditis scriptis, se in Antiquitatibus Ecclesiasticis egregie esse , Orsinum, erudito orbi probaverit, optandum olet, ut ex Protestantibus Theologis aliquis Autori isti solide & cum ratione responderet. Interim haec observatio non est negligenda, Non coniundendas esse tres nos I ten- sententias de Paed aptisino. Quam Anubaptistae defendunt eo tenis baptismum in fiuitum nec a Christo praeceptum nec ab Apostolis in Ecclesiam introduetam, sed seculo demum tertio contra principiabmissa --. Christi. nismi & sanam rationem esse introductum. Contra Anaba-Minuda ptistas hactenus plerumque disputatum est ex doctrina plane opposi- 'commu is ta, tam ratione facti, quod infantes perpetuo a Christi & Apostolo. tempore statim baptizati fuerint; quam ratione juris, quod b rim F tum sit necessitatis tantum non ab lutae. Quae sentem tia magnam panem; ut ex hoe titulo pates, de umta est ex principiis Canonici. Tertia senteiitia inter haec duo mitem a media'. d aptismum non quidem a Clesisto & Apostolis praeceptum esse,. . sed tamen ad exemplum circumcisonis,&baptismi apud Hebraicum

populum usitati non solum licite sed di laudabiliter fuisse introductum, sive jam ratione ficti id statim primo seculo Chi istiano fuctum fuerit,

sive etiam secundo vel tertio. Sunt quidem pauci quos in hanc clas sem collocare possum, sunt tamen aliqui, iique viri ciarissimi, Probi,' eruditi. Eo enim resero ea quae jam vel ante vel statim post mo-IMAE tam de paedobaptismo controversiam scripsit Ioh. Ludovicus Uixes

. N vitulini lib. I. de civit. Dei cap. a7. Nemo climsacro admovebatur baptimo, nis adusta jam aetate, O cum idem

ipse ct sciret, qui bi mpua isira vester aqua , se se ablui ilia peteret, nec simia peteret. Cuiu res imaginem saac in nostris

60쪽

infantium haprisimis videmuι. Similter Salmasus lubro ad pisum Parium is transsub antianone p. Primis duabus seeulis nemo baptismum accipiebas, nisiqui in de instructas ct doctrina Chrί imbutus resari possetfe credere propter uti verba diui crediderit O baptizatin Lucris. Ergo

privi erat credere. Inde ordo Careclumenorum in Ecclesia. Mos etiam Ium perpetuus constanter tenuis, ut siecundum baptimum Catechumenis illissatim dare ur Eucharistia. . Postia opinio in

valuit neminem salvari posse, nisi qui baptizam uisses. Ideo es

eo uetudo nata, infantibus baptismum constrenaei. uuia autem Caiectameηis Mutiis olim simul ac toti fuissent scro baptismate, dabatur B charisia, nasio inter=ecto temporis spatiio, hoc etiam Ο in infantibus vi fieret onsitulum post Padobaptfmum introductum. Sed infantes tenelli O recens nati, cum in vino Opane communionem non possent accipere, ut in iis qua sumere possent acripeν en . receptum es, id es in cibo se potu linantum proprio.

Apud antiquos pro cibo ct ante omnem cibum infanti, us natus 'erat, meI dabaIur, deinde lac. Ejusdem sententiae videtur etiam Frarini Pt fuisse Fridericus Ullicus Ouixtus, si recte mentem ejus percepidsper . de baptismo es antiiq. circa eam ritibus. F. F. Observandum autem es, primis Ecclesia Iemporum edi seculis baptismum adultorumfrequentiorem fuisse, quam infantum: adustos vero saptizari non potuisse, vel debuis,primquam Fummam Dei ad salutem nec Viriae edocti essem, edi profestetur. Maxime vero huc

referri d, bet Basi agrus, cujus locum ex parte jam supra recensui nota M. f. II. Quae vero ibideis hue reseri avi sunt sequentia. Dicit : alafridiim Strabonem docuisse, usque ad tempora Augustini, non admissos fuisse nisi adnitos ad baptismum, atq; hunc in s neni eum provocare ad ipsum Augustinum, qui ob hane causam Catechum nus manserit usque ad annum aetatis as. Sed Augustinum ipsum, tum postea cognovisset, eos qui ante baptismum mortem obirent, perire pr ter peccatum originale, docuisse, iii filiates necessario bapti-etandos esse. Ae etiam Ludovicum Vivem scujus verba modo dedimus fere eandem eum Walatado Strabone tenuisse sententiam.

SEARCH

MENU NAVIGATION