Johannis Pauli Lancelotti JCti Perusini Institutiones juris canonici, cum notis variorum praecipue arcana dominationis papalis episcopalis, et clericalis in ecclesia Romana detegentibus in usum auditorii Thomasiani. Partes 4. Cum indicibus locupletis

발행: 1716년

분량: 624페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

co ejusmodi usurpat, DELM sinuat rogat, ut parvulum liberet Diaboli potestate,eumque spiritus sui vinculo, mystico Ecclesiae corpori con- jungat. Non igitur tam necessarius est exorcismus , ut aboleri non possit, sed adhibet tamen eum Ecclesia, tan triam non parum utilem 'ad statam , in quo nati sumus, explicandum,& eommendandam in

simul ipsius barismi dignitatem, quod a potestate Satanae DEus p ter divina sua potentia propter filium per Spiritum S. nos liberet.Vid. . Chemnit. Loc. de bapti . T. II. Exorcisinum in baptismo 3e glurationes nee a Ch isto Suspostolis praeceptas nec usitatas fuisse fatentur Centuriatores Mag deburgentes Cent. LIV. a. cap. o. occasiones cur exorcismus inbui tismo introduceretur, videntur fuisse variae. Nam cum olim baptis, . - 'mus certis anni temporibus conterretur, 3e eodem tem re etiam epis . 3cerentur ab obsessis daemonia per exorcismum, postes etiam in ipsis baptismo videtur vel ex ignorantia exorcismus adhibitus, vel ad avis totitatem Cleri augendam vel conservandam. Praeterea etiam cum baptizati adulti e paganis renunciarent operibus diaboli ante baptis mnm, creditum fine, eos saltem spiritualiter obsessos esse a diabolo. Αe postea illa persuasio etiam ad infantes Christianorem videtur fuisaea porrecta. Id sialtem dolendum, quod ob exorcismum etiam in ter protestantes multae eaeque graves rixae & turbae hae enus fuerintortae De his omnibus vide fusius Voctium dispuI- se ELpartes. p.r173. βιτ & Friderici Becmanns dissertationem Theoaeuam de exorciseno , corara ad memis eiram Francos ad Oderam

Faroto orbe insubigis Ormes baptizandi infantali non ob alis eae sinantur, in m ab eis prim eps mundi mittatarforas. Hugo de S. V ictore l. r. descrpam. c. u. exsinatur ab ipso, i e per Spiriatum S. cugus signum es suus exurior. amovetur Halosus, δευ

82쪽

contactus,inunctio, 86ὶ quae si ex neglectu praetermisses a fuerint,omissio culpae reos arguet. 80

per ea, quae timet agi, porestas ejus minoratur. Vid. pluribus Simeon Thestalon. apud Gar. p. y τ. Z. 8d ori salem indi & sputo nares atque aures tangi, quod etiam hodie apud Pontificios usurpatur, apud Latinos tantum , ut videtur,obtinuit.lsidorus de o . Mess. a. e.ao. Miles in mysterio ca i chumenis dandos a Patritus ideo es insituIum,H eoram gustu' condimentum sepsentia percipiant. Ambrotius, si tamen is i pleest,i. r. de Sacram. c. I. Ideo tibi Sacerdos aures tetigit, ut veris rentur aures suae ad sermonem edi ad eloquium Sacerdotis, ideo narra, ut bonum odorem accipias pietatis Hemae. Z. , --si 86 Intelligere hic videtur eam quae baptismum antecedit aut, ... in ipso actu baptismi persgitur, non, quae eum sequitur di confirmai tionis nomine insignitur, de qua tit. seq. Dicitur autem inunctio de qua hic agit, a Pontificiis fieri oleo catechumenorum δι salutis. Solent enim infantes a Presbytero, qui baptii lium adminilirat post exorcismos, abrenunciationem & catechesin, antequam baptizentur, in pectore δc inter scapulas ungi, addito si no crucis & hac pronuncia ta formula : Ego te linis oleo salviis in Christo 3 2 Domino nostro. Didicerunt vero istum ritum ungendi Pontificii sine dubio ab Cyrillo. ex cujus catecheii mystagogica secunda & tertia similem ritum in Hierolblymitana Ecclesia in usu filisse clarum existit. Sed in hoc tamen disserunt Graeci a Latinis, quod Graeci frontem , pe

ct , scapillas, aures, nures. manuS. pedes,totum denique corpus -- gant: Latini vero pectus solummodo cum scapulis. AEthiopes unis gunt scapulas, granum pectoris seu os stomachi,& manuum interio. res bc exteriores partes,genua de omnes juncturas corporis eorum in signum crucis. T.

- 8 certum est , ceremonias liberas privata autoritate non esse introducendas,nec abrogandas. Sed in hoc Pontificii non,i... γ' , Verum ceremQui3s quasdam iaciunt meritorias Se partem

- . - cultus

83쪽

Baptismus non debet conferri tu prim tris domibus, nisi ex necessitate, tes ob magnam uobis talem. g. i6. illud etiam novissime e) Viennensi concilio constitutum est,ne quis in privatis domibus, 88)sed eod. ii .dun- eultus divini, illisque tribuunt effectus spirituales, ut adeo omitti sine peccato non pollini. Quibus proinde suum hoc consilium opponit IGeorgius Cassander in consiliat ara. o. ρ.sss. Designis O cere- - 'maniis baptismi , qua antiquisus recepta per universum odibem eossuetudine usurpantur . docendi sunt homines diligem 3er, haec non tanquam necessaria adhiberi, ut e istis baptismus inutilis O invicax fit habendus e sed quemadmodum verbis a Chriso praescriptis His quoque verba docendi O hortandi coti- i- - adstangimus, ita ceremonia a Chrso Musula, plici maest alias quoque ceremoηιυ , quae Sacramenti hujus digxutarem 'in vim commendent, ranquam verba quaedam visebilia conjungi.

Caeterum quis sit usus ejusmodi ceremoniarum,& quatenus in Eecia. - fiis nostris ferendae sint,enucleate distulit Chemnitius in Exam. Comes . Trid. Zara. a. p. m. δυ. qui omnino videndus. Ritus autem pontificii. li non aliter,ad minimum sis multitudine exorbitant. Tot anim ritus superadditi ipsum divinum . c Saeramento essentialem H- . tum quodammodo obruunt & obscurant, & ab eo unice consideram do δι observando animos abducunt. Lad I6. sis Olim erant e stituta tempora solennia huIe saera. mento, stil. Festivitas Paschalis 3e Pentecostalis c. ra. d. D. M. quamis vis infirmis omnia tempora conveniant. e. o. N seq. d. Dis. . Et . ιemper administrabatur Sacramentum in publico conventu totius Ecelesiae ut tota Ecclesia preees pro Baptisatis funderet. quod proeul dubio magnae virtutis fuit. Impossibile enim est, ut DEius non a diat conlpirantia vota multorum. Populus admone fiatiar n eotii emendi, totus Populus intercedebat apud DLum pro Bariandis. B. Q

84쪽

LIB. II. TIT. III.

dimtaxat in ecclesiis, 89 in quibus sunt ad hos fontes specialiter deputati, 9ω aliquos audeat baptizare: nisi Regum vel Principum liberi baptizandi fuerint,

i 89 I. Male quidam mori potius infantes permiserunt,quam eX. tra Ecclesiam privatim baptizare. Vid. UOTribvri .dis. λιh.It T. II. Nec est quod dicas. . hanc objeictionem non ierire con stitutionem Clementis Papae, cum ipse hic exceperit cultim necessiti tis. Siquidem non omnis necessitas hic est excepta , sed talis propter quam ad ecesesiam absque periculo accessus haberi nequeat. quorsum non est referendus moinus aut debilitas baptigandi. T. -

so Antiqui post pacem Christianis datam fontes & baptistristia amplissima exaedificaruiit. Onuphri Panvin. Gr. de praecip. b. Lm Bassis. ubi observat, in nataris civitat bus unum tantum per singulas urbes sontem sive locum,quem baipti steti uni vocaverint. prope majorem civitatis basilicam condidisse. Baptisterium vero Ecelesiae Lateranensi adjunctum . hodie adhuc reliquum,quanquam, ut ipse ait, omnibus ornamentis, quae insignia fuisse vestigia subindi. cent, exspoliatum,ita describit: Trumn es forma octanguia. In m dio labet fontem in terra excavatum aE quinque ulnas, δε ιum

tabulis lapideis coopertum . praeter pavimentum, quod est e calce. Trisus gradibus in id deficensius es Sc. Aliud baptisterium a Leone III. Pontifice extructum describit Anastasius Bibliothecarius: Baptisteriam, inquit, jam prae nimia vetustate ru nae proximum erat, se quia angustior locus populi existebat. qui ad baptismum veniebat n meliorem erexit satum,atque sacrum fomem in m dio largiore spacis fundavis, ct in circuitu columnis porphyretiscis decoravit in medio fontis columnam posivis, o super co-

Iumna agnum ex argento purissmo inundentem aquam. Caeterum ideo fere fontes vel alvei parari solebant, quia baptismus per immer sonem ordinarie peragebatur, quae tamen nec necessaria fuit, nec possibilis semper, Praesertim in iis locis, ubi maria vel fluvii non hahebantur. Z.

85쪽

vel talis necessitas emerserit, propter quam ad ecclesiam absque periculo accessus haberi nequeat.

DE SACRAMENTO CHRISMATIS. TITULUS IV Fideles pus receptum bapti um debent οὐ mari.

g. IaQVamvis autem a) continuo transituris regenerationis issiciat beneficium , victuris tamen iam confirmationis auxilium est necessari.

ad i. ' . t i) Pontiscit peculiare hic faciunt Saeramentum a reliquis

ditamstum. Ejus materiam remotam dictuit esse oleum balsiimo κἀν iuva. a. o mistum,atque ab Episcopo consecratum ἰ proximam, ipsam Metionem G--- a

in fronte ad signum seu figuram criteis. Formam ejus e Suno te et Agno crucis, O confirmo te chrismate stans in nomine I viris Diti se Spiritus s. Ministrum volunt selum Episcopum. Tempus

quando quis fuerit legitimae aetatis. .Effectum iaciunt duplicem, uianum, conferre gratiam gratum facientem & quidem majorem et tia baptismi in ordine ad roborandam animam contra diaboli imp tus , sed minorem in ordine ad remissionem peccatorum: alterum, imprimere characterem , quo adscribimur in militiam Christi. Sed enim eonfirmatio haec multum distat ab ea, quae in primitiva Eeelais ' sa fuit in usu. Habuerunt quidem V eteres etiam inter litus ba tismo superadditos aliquam unctionem, sed inter ritus tantum ὀe eeis . remonias, suas ut liberas A. indiflerentes adhiberi nemo tenorati Nee alius qua fuit usus, quam ut commonefacerent baptizatos, quod g

86쪽

b c. aer hi tam . yr) Ita enim h) conjuncta sunt haec duo sacra- d. dist. menta 93 ut unum ab altero, nisi morte praevenien-

rere se.in posterum debeant, tanquam Reges. Sacerdotes, dc athletae

spirituales, & quod Christo sepulto sed e sepulchro ad novam &imis

mortalem vitam resurgenti confirmari debeant. Materia, forma, 3e minister, quales Pontilicii requirunt, nec ex scriptura nec testimonio antiquitatis , nec consensu aliarum Ecclesiarum probari ullo modo potest. Nec igitur persuaderi possumus, ut confirmationem Pontio fetam Sacramentum esse credamus. Ipse Eugenius IV. instructio. h. ne Armeniorum docet, Apostolos per manuum impositionem Spiritum S. dedisse, sico autem, inquit, istius manus impositionis datur in Ecclesia cimo matio. Atqui,si ea Sacramentum esset a Christo institatum . impositio manuum in ritus illos plane diverita commuis tari nulIa humana vel Ecclesiastica potestate potuisset. Ingenue igitur Alexander AlensSpart. q. quaesi a . membr. Hsme Vaejukiaicio, dicenaeum, quod neque D Inus hoc Sacramentum im. . stituit negae dijensuvit, neque Apostob sed in utum es m cinis ritu Meldensi δc Petrus de Alliaco in sent. quasi .arι. r. ponitur, ait, institutum fuisse a Gristo, es Aposolos e nos fuisti Bera hoc non legatur in S;iptura. Σ.c..is.. am 923 NOΠ necessarium iratet ex eo, quod unctionem Ue-- ὼ-em teres tantum inter ritus & ceremonius baptismo superadditas habuerint. Quantum igitur necessitati confirmationis tribuitur , tantum

effieaciae baptismi decedit, TM,-- 93 I.Apud Veteres inunctio Chrismatis non fuit peculiareox coasi ma-siiquod Sacramentum diversum a baptismo; sed uti varias habuerunt non Giemonias anteeedentes intinctionem baptismi : ita etiam habuerunt varias post intincitionem, connexas tamen ipsi actioni baptismi I, Pontiscit autem plane disjungunt ea,& plane diversa faciunt Sacra-μμώ. . I -δnenta. Factum sutem ' natum id Videtur exinde: Antiquitus,quanis . minium. do ab haereticis aut Schismaticis aliquis vero baptismo baptizatus ad

Eeclesiam redibat, tunc non rebaptizabatur, sed vel impostione maωDiuitiaco by Goral

87쪽

DE SACRAMENTO CHRISMATIS.

nuum,vel unctione Chriimatis recipiebatur. Ita & quando urgente neeessitate a Catechumeuo vel Laico aliquo baptiZatus fuerat, ut baptismus iste tanquam verus confirmaretur, ducebatur baptizatus ad Episcopum. Et narrat porro Hierooymus,suo tempore Ecclesiarum consuetudinem fuisse, ut ad eos, qui in minoribus urbibus per presbyteros & diaconos baptietati erant,Episcopus ad invocationem Spuritus S. manum impositurus excurreret. Baptigati enim tales de fide Interrogabantur, & examinabantur,& quando Episcopus intelligebat eos redie credere 3e legitime baptizatos esse, verbo eos confirmabat, ct impositis manibus Spiritum S. pro ipsis invocabat, ut in iide peris severarent. Et tum igitur, quia divelli coeperat ritus iste confirmationis ab actione baptismi, sensim peculiare exinde factum fuit Saeramentum , cui tamen omnia fere Sacramenti requisita deesse diximus supra , ut. a. Addo insuper illud, etiam Eucharilitam dictam quandoque fuisse confirmationem , quia bapti satis olim protinus conseis rebatur tanquam Sacramentorum complementum & perfectio, quod

late docet Jonephus Uice Comes Aleuinus tr. deceremon. ba'. ita scribit debpalliato &Chrismator Comss matur posea corpore se sanguine domini,ut fiat per talia πι- seria Habolum expulsum ab ejus corde ac Christum inhabitare.

In ordine tit. de ordinat. Diaconor. ita legitur: Expleta

confractione diaconus minor levata de subdiacono patens refert eam ad Ponti scem , m communicet corpore dominico. Seu ipse Pontifex confirmatur ab Archidiacono in calicesncto, de quo partim refundit Archidiaconus in majorem ealicem, sue in scyphum, quem rexet acol thus, ut ex eodem sacro vase confirmemrpopulus. Non igitur necesse est,ut quandocunque apud veteres confirmationis vocabulum occurrit,nos protinus aliud aliquod extra Eucharistiam singamus Sacramentum. Z.

II. Distinctius originem,quomodo confirmatio susta fuerit poculiare saeramentum ex Dallaeo explicat Dn Bohmerus dig. Io. ad Tertuli. g. . his verbis is Hoc ius sibi facilius vindicare pote- orant Episcopi,postquam uni tantum ecclesiae praeerant,in qua omnia ,,surra dirigebant. Introductis pa chialibus ecclesiis, quibus presis

88쪽

666 LIB. II. TIT. IV.

te, separari non debeat. 94

Grymatis Iaeramentum operatur au mentumgra

soli episcopi chrismant. a. Igitur omnes fideles post baptismum para

ctetum, ,,byteri praeficiebantursacra quidem quaedam illis communicata sunt, ,,in ecclesiis parochialibus peragenda : episcopi tamen jus baptizai sibi adhuc longo tempore reservarunt. Neque enim in Omni- ,,bus ecclesiis ab initio fuit sons baptismalis, sed tantum in quibus

s, . I. Et quidem ab initio solae episcopales ecclesiae baptisterium ha-

riptisterium , postea ramen plures in uno Ioco exstructae sunt ec- ,,clesiae baptismales , &cum his omnibus non possit praeesse episco ,,pua , inde tandem episcopi presbyteris, qui eis praeerant,jus bapti-Grandi communici runt, ut ita parochi ministi ordinarii baptiseni , , flicti sint,quemadmodum jure novo canonico cavetur. Q ddana tamen jus adhuc sibi reser arunt episeopi, eonfirmationem scilicet , bapIizatorum , quae olim ceremonia Ee appendix baptismi erat, Risita necessario ab episcopo, qui totum actum baptismi peragebat, fieri, debebat,TERTULLIANO c. VII. de baptismo teste. Nam etiam APatres Eliberini e 93. illos. qui cassu necessitatis a laicis baptizati erant, offerendos esse episeopo censuerunt, ut manus impositionem perficeret. Sic etiam, licet Presbyteri postea jus baptizandi aecipe, rent , episcopis tamen regulariter salvum mansitjus confirmoni,' ita quod antea etat eeremonia baptismi, sacramenti rationem in- ,,duere cepit, quod DRLLAEVS de erudite denion str is tit. T.

R. P 9 Videatur in hanc rem can. τ . Concilii Eliberini, di ibi Gabriel Albaspinaeus. Z. ad .

89쪽

cletum c per manus impositionem 30 accipere de-e cotino bent, ut perlaete Christiani inveniantur, 96ὶ Spiri- ν te δε-r tus M sanctus enim, qui super aquas baptismi salutife- - ro descendit lapsu,in sente plenitudinem tribuit ad nocentiam, in confirmatione robur & augmentum V praestat ad gratiam. Unde e cum caeteras unctioneS simplex sacerdos vel presbyter valeat exhibere, hanc γγ non nisi summus sacerdos , hoc est episcopus consenrefroni. ex ad S. 2. 93 Manuum impositio tum inter Iudaeos, tum inter stianos Ecclesiae primitivae usitata , & ab ipsis Salvatore Christo - que Apostolis plurimum frequentata fuit. Uid. RieI1ard Montacti . v si de orig. Eccle art. a. p. aan Erat quippe in primitiva Ecclesia promisso de emisione visibilium donorum Spiritus S. siper credenistes , quam Apostoli impetrabant orantes super eos R udllibentes ritum impositionis manuum, non mandatum illum quidem, sed ideo tamen usitatum, ut praeter henedictionem seu in 'ocationem divinam quae impositioni ejusmodi aut expressim aut tacite ut comes adesse solet persona, de qua agitur, palam certiusque designaretur. Vid. Hugonis Menardi observationes in Gregorii Magni histim Sacramentorum. Duplex autem fuit , εμοιαι videlicet Rκαθιερωσεω . Nec enim omnis manuum impositio consecrationis fuit symbolum,sed etiam orationis super hominem, cui manus imp nebantur. Christoph. Insteil ad occan. Ecias. univ. p. Iss. Ap Pontiscios in confirmationis actu impositio manuum est abolita , &ejus loco confirmando levis infligitur alapa. Vid. Pontificale R man. per Clement. VIII. edit. T.

96 Effectus, qui hie confirmationi tribuuntur, ab ejus inis ventoribus primis nunquam fuerunt intenti ; sed sunt Ecclesiae

90쪽

tr issere. re debet: 97 alioqui nulla excusante consuetud- an I. O ne

9 I. Primum de conficiendo Chrisinate decretum leculo quarto ab Sylvestro Papa prodiit,nec ullius Ecclesiae usu ante id tem. . pus receptum fuit, ut solus Episcopus frontem Chrismate signaret.. Vid. David. Blondeli. apo deustiae presbi. p.rg. t . 9 Et Hieronymi in Hal. conre. Lucifer. sententia haec est, nori elle ex ne. . : . . cessitate legis, quod Episcopus solus per manus impositionem Spiritum S. conferat.sed lioc esse ex Ecclesiae in I itutione ad honorem la- . . cerdotii. Vid. Alphonc a Castio in vos. Episcopus. Accommodate . . . hinc Beda in Psiata. 36. Scundum, inquit, quod AD unctio, quae per .

manuum impositionem ab Episcopis, quasi alia a duatus praedι- EIIs,9 vulgo confirmatio dicitur,curim es cum sicundiGpropter Arrogantiam tamen non concessa est siquos sacerdotibus, sicuto multa alta. Z. - Miam II. At Jesultae praetendunt etiam simplicem sacerdotem ex με- .ri commissione summi sacerdotis posse hoc sacramentum conferre.

p. ut habet Coninck q. 7a. de sacram. art. II. dub. uHi s. concI. a. g. ' Gregorius I. lib. I e . ari concelsit,ubi Discopi desunt, ut presbrteri etiam in frontibus baptizalos chrismate tangere deinbeant, quod patet etiam factum olim ex can. Psquam modo cit to,ilist. de Cons. ut nisi validiori argumento propugnetur discrimen inter Episcopum & Presbyterum, quam ab imaginario hoc si-- cramento , facile sit collopsurum : Nec constat ratio qua chrismare baptizutos in pectore presbyteris liceat, Cunn. Presbyteris. N Presinoteri. dist. ψ de Consere. in fronte non liceat: cum tamen Rabanus

can. Posquam. jam dis citato. ita habeat; psquam Uen ris ba. piiraius de s te, satim signatur in cerebro a presbiero cum

sacro chra Wre. M. p. Ipsi. o. νω- a eti/M M resus a. l. in quaestione an chrisma. is sim pertineat ad solum Episcopum Sc a. sit de essentia confirmationis ad controversiam peculiarem ea de re inter Sirmoiulum lesbitam Se

SEARCH

MENU NAVIGATION