장음표시 사용
121쪽
ista criminatione dicitur, verissimu est. Nulla ergo tibi istoc oblectamento affingitur se trientia contra metem tuam doctrinam Veium etiam est, quod ista criminatio nullum crimen continet. Nam scitia
lponsione planislime doces, nihilisthac objectione falsum tua sentennae impingi. At vero non puto quemquam esse qui hoc tuae sententiae objicuit: Omnes enim haeretici quos nolle contigit, sentiunt paucos esse electos platrique etiam , imo φ - r.es,sidicere audeam, eospaucis Deo tu, aere
esse, adeo ut numeri , te nec augera nec minui possit, meque qua numerantur varrari. in explicationem
iubam adserunt electionis tuae, contrariam, vel μ' -- diminuam. Quare non id tibi objicere diditatistiquod nonnis a stultoadversatioubi obiici po- hes sed eliminationem istam ita proponere debuti sti, ut ab ijs concepta est qui tuae seiuentiae adver-namod santur illi enim non hoc culpant in tua sententia,rπρο-- quod certos eosque paucos homines a Deo eligi dida erat Lucas, sed quod statuas 2---δεσMDuodum Wi osura ιιλ- - tilem, Melitatis resedis εποι - homines eosque paucos elegisse reliquam autem homi num multitudinem eodem decreto reiecisse, quibata Christ m non dedit, est quom εω moram utilem
esse noluit. Sed de ista obiectionein teliquis a temistiscriminationi is
122쪽
Docere nos Deum ordinasse semisti adiss- rarum ignem, 'crea se ut perderet.
In ista criminatione circumscribenda sint vox, --, de adstris Ma ad certos nempe peritu, ros Neque n. quispilim tibi iii pingit,quod id de . 'omnibus io mi inbus intelligas quu omnes sciant te ex isto numero eximere desexcludere electos. Quare ita e t criminatioproponendM Docere nos vim in
ut illos perderet oris lane criminatio gravis est, .. magna caluniam h ibet, ii fallo id tibiam pingitur: at di vere, omnimodo tibi conandRm, ut per sente tiae minationem reab ista criminatione expedias de exsinas. Fateor autem te: qui tecum lentiunt Raamiti non blere. At videndum annon aequipou lentia dicatis, quod i monitratum fuerit, criminis istius convu ti tenemini. Ego autem jam ad tempus, illorum crammatorum persenam, minime tamenὶ criminator, iistinebo tis vide an clusam illorum, reste agon, erini nis istius te corivincania N:ui ccato paen im ponit in totum ignem, πιης-- qui Osdi nutumo no priuriis ci in eo omnes homi- ε, 'nes peccet, qui ita gubernatiua piovidentiatio inem istum primum ut necessarid pecce ne' e tum visar actu possit, unde Mille pereu* -- bes in Eo qui denique certos irrevocabiliter apud si decrevit peccatorum istorum,qui in Adamo pe caverunt plurimos in Adamo relinquere, si peccatum in illis per inferorum ut em punire, ille meri 'tissimo jure dicitu hornines nonniillos imo lues
123쪽
peccati considerationem, nullo ipsorum merito ad inferorum ignem ordinasse cohaeret enim cum peccato illorum ignis instrorum,ex positione legis ista poena sancitae, decrem, Dei de peccato ii non condoliando. Peccatum colinet necessario cum decreto Dei. imbo ex eo dependet, adeo ut homo non possit non peccare, secus decreto isti locus non esset. Unde equitura quum Deus homunesordinaverit ad peccandu peccatum autem p nite in multis avitute decreverit, Deum qua
pluinnos ad inferorum ignem simpliciter ordiunasse.
Quod vero tu& qui tecum sentiunt,ista singula ita sentiris, commonstrabo. Primo dicitis ruere, immariernum esse paenam ordinatam peccato Mis transgressioni. Secundo, dicitis umores. nasse ut primus homo cin eo hinnes homines pecearent nec dicitis solum, sed & rationem decretio ordinationis istius divinae adferri , ut Deus ista ratione justitiamin misericordiam suam , in ovibus gloria ipsius potissimum consistit, demo straret . quanis locus esse nequit nisi per peccatum, Δ occasione illius. Tettio, additis Deum ita pr videntia sua administrasse hominis primaevum statum, ut licet quod ipsius libertatem attinebat,st re posset non labi, tamen reipsa laberetur go: rei, suae duo inter se cohaerent utenmittis finem suae ordinationis assequatit hecesse est ita negotium administrertorum ut inde finis ille existat. Administrationi autem isti praescientiam peccati non sublimiust unde necesse est ut omnia'
potentiam Dei, cui resistere homo nec possit nec 'sit , eidem praeficia risci qua posita necessitatem mcondi peccati inducitis iam ver,hisce omni bus superadditis decretum Dei irrevocabile, quis
124쪽
PRAEDEsr. PERTINsIAN. ipssaniit peccatiun illud secundi invistud dec rum perpetratum, a nus cordia per puram putam iustitiam punite: unde puto aperiissimeconstate, nihil verbis imponi quod a sententia Estra alienum est, quum ista criminatio vobis oblicitur. Allemni criminationis patrem an prae manibus simam, qua tibi obiicitur,quod secui uin doctris nam tuam L εο -- creaserit iuperdere . em tu eius criminationis ex eo patet, quod dicitis Deum homines creast hoc fini uim hisce misericordiam on illis justitiam, quidem puniente in i illa enim sericordiae opponitur demonstrarer,
, citra praevis inem. Inde sequitur, cum justitia
puniens hominem perdat, Deum homines nor nullos creasse ut illos perderet. Cohaerent enim justitia puniens Sinueritus hominis , neque illa nisi per hunc declarati potest. Constat ergo, nihil tibi ista tota criminatione a sentarit adienum oblici. Imo ver puto te tuae sementiae parcere voluisse, ictis
suum illi re quam quod merebatur objecisti, n-ma Vmultdenim pejus est Deum ordinesse homines a
peccandum , lacreasse ut peccarent quam Oidia, ill mile adignas inferorum creasIe ut perderet eos. s ' sienim peccauim est peius malum ouam damnia
ita, quod apparer ex eo, quod illud Dono divino, hoc humano oppositum est riun sine gravius est ad
peccatum aliquem ordinare quam ad inferos,creare ut peccet quam ut pereat. Quanquam,si velum tu .
t fateri, dicendum sit; si homo ordinatu est ad peccandum, tum peccare iiqn potest. Peccatum m involantaruam,& cretum Dei pecc- smaiecessitatem peccanta Et si mo creatur ut .condemnetur, tum condemnari non potest a Deo.'
Nam condemnatio est actus diei justi Iustus a
125쪽
m M ' veto responsionem tuam ad criminationem My προ ' tam secundam inspiciamus Piua te criminari
- o indereri consulare distinctione duplici
hius ... eiu inreprotraxisine, alii furis. Nam fateri u ex qua desertiove peccatum necessaris, tu ria tuam sententiam xistit iecus iustitiam punientem ilii deis stillam subm rure non potes,nili conditionaliter:
smmee continwhormnovo desertionem ita . mpum Materis ergo quod criminatione istac, scitur inae sententiae, non consistas criminationenti Confuse autem hic misces permisitonem lapsus or permissumem qua Dem permittit ut q- a beatitatas uter decidat. Noneium suutunum,nςque ab una crusta times enim permissionet sint, ait multi non pereunt finalmit in lapsu iaci permissio lapsus est ex providentia divina genet ali
ad totum humanum genus;permissio finalis in lapsu est reprobationis A noninillorum tantum. Et
quod dicis peccatum deferrione Plo/-- D i--ς - intollisendum de Mei missione illa providentiaeqv hominem tibi permistin pecca-
'tum, non de permissione qua patitur nonnullos fi- alit abeatitudine excidere, quae est reprobatio-
di Ioue iura inerata intelligenda sunt, quae unus ha- . . beret potius quam alius Communia vero merita .m ut inusa movens non sint, sunt tamen causari
126쪽
iquisita Sic etiam Hieroum dictum intelligendum de bonidi mali patini ne qui inter se discimii . narent fratres, non de precato in quo anstro pariis tererant concepti: quod apparet ex eoquod dicit de electio illorum atque abjectio non meri singulo. rum, sed voluntatem eligentis atque abi cietiis Wὶeρ in Aiquiis dicto chue apparet quod volo. Nanteriam indicat veterin serendi ipsin diacio usurpatum. Dicti Thomaevi Augustini histe
consentiunt. Non enim quaeIuur, an Dei voluntas
sit causa electionis doreprobationis, sed an illa non Iubeat praevium peccatum tanquam causam meri ..toria reprobaturius, conditionem inobiecta tum AElectionis tum reprobationis requisitam, quod ex. Augustini perpetua sententia eth verissimum;& vox eonversionis a rhoma usurpata,vOxιrahendi ab Augustino , peccatum isti voluntati convertendi de arahendi praecedaneum facit Tellunonia reliquo- . um scholasticora in examinaren-- apud nos illorum auctoritas. Hoc autem dico,nuu . tum esse cluod peccatum Adami&commune om- nium hominum excludat a decreto Praedestinatio-rus, imo nonnullaidem clarei ludunt. Vbi enim grauia feri---- usurpantur, ibim aura vitii includitur mentio.
sed verbis eris actin sit eum rellectu ad
precatum, certum est, sed ad peccatum non priore caliquo decreto ordinatum ut neret , sed Ordniatum
manu sis puniretur rustitia in iij tolleretur pergratiam, ibi se messet. Haaut es in duomo, -- - m i messa Gum-- - . simul cera peccatum ex illo decreto reprobatio -nis sive alio quocunque non nccetiario extitille urem A.
127쪽
Injustum est hominem cura peccatum perdere, Schoc injustum manet, etiamsi quis dicat hoc heri ad devira em judici' et declaran is Micium , dc
ineptum videtur qi l additur, hoc fieti ad declari' um tui misμε--elle, ouit, nisi inseratur ad peccatum. Quod additur.
--m hominem non qua talis, se qua peccaro ea, debito exitio esse punire, id Adi responsa vim obtiner, eo post quod homo libere dc non necessario Peccaverit peccandi enim cessitas Minevitabit in apeccato cusat.&,lvena eximit activitatis patratin emi actus dico de non peccati, quia actus, quem quis necellario cinevitabiliter perpetrat, Peccati nomen censeri nequit. Nihil facit ad effu-
siendum hune ictum varia distinctio,qua homo si rebctu libere, decreti vero divini ratione, ceu rio peccasse dicitur: quia fieri nequit, ut quisii is
faciat id quod necessiario iacit, neque ut unus actus necessario fiat, hoc est, non possit non fieri, de tamencontingenter fiat, hoc est, possit non fieri. Pugnat enim hoc cum prima veritatis ii Versalisti domi; deqobhet assirmare aut negare verum est. ori nonnullis illam disti propugnari, aulato Dei exemplo, quem dicunt&necessarid cliabere bonum e int perperam.Adeo enim falsum est Deum esse libere sonum, ut non procul absit ablasphemia murem a quodin, necessario est,'slibere bonusest, potest esse non bonus. Et quis unquam dixit quae naturalia sunt & essentialiter in
meracens; Verddictum ex parte est blasphe mum e Cparte verum Blasphemum dicere.
128쪽
Pκ Albis Pa κKra si Atti TRam: verum, Peum pose creaturam annihilare sima W- peccato. Multum enim diversa sulit punire de annihilare Hoc eium est aufferrie elle quod dedit ex gratia, illud miseriumem in re dc quidem ista finite miserum citra tamen ullum meritum peccati. Hoc longe pejus illo, dicente Christo, mesivisuisset homini, si natus non fisisset
Quod autem iustitiae divinae contrarium sit pu- -- nire non peccatorem, apparet ex dictis Scriptiuae tum AEI
cens: citatum prorsus contrarium docet, quam meracensis ex eo probare nititur. Agit enim de perditione iratio nuna iniustarum, Sapertis verbis ha
meracensem. Tu veris, Perkiuse eo ipse non excise .
sitis. ebuisti enim omittet testimonium Au- - in errorem inducti vitio Versionis, in id, stites ex ipso contextu Graeco arissationibus posteriorinus melioribus ista antiqua.Deu quidem non est obligaraia legibus creatis, sed sibi ipsi est lex. est enim ipsa iustitia. Et lex ista secundum quam minini licet paenam inferre immerenti, non est rata, neque hon,inibiis ficta, aut huer homnes tantum iocumhabens sed est lex aeterna,
immotajustitia divina sucus ex immutabilirami
129쪽
siae naturae&justitiae est obligatus. Neque hoc ita universum verum est.quicquidjustum est, justum , qt Demistud velit, quu multa sint qua Deus vult quia iusta sunt Iustum est ut Deus solus a crea . tura agnostatur pro vero Deo. Hoc Deus vult quia justum est,& non est'iustum quia Deus vesit Actus simplicis obedientiae justus est, non quia Deus L tum velit sibi praestaria creatura, sed quia in erat, est i Deus non potest non illum a creatura Pomstulare; licet voluntatis libera esse possit praescribsae quam te velit sibi ab honmie obedientiam prostari. Et quod ad nos attinet nostri sine est ossicii in legibus divinitus nobis latis, non tam videre an
quod jubet, sit uitum in se, sed simpliciter obtemisve tu quia Deus praescribat jubeati Quod men nostrum inicium hoc findamento nititur, quod Deus id quod injustum est praescribere non: possit, propterea uoci sit ipsa iustitia, sapientia, α' omnipotqntia. xx si mittere statueram latiorem examinationem
mi ista dictorumex Scholasticis Theologisallatorum: sed, si ustio vel dico Fr incis, Ma uligna quatuor. Ἀρυ-
-' cessumi radestinationiae streprobationisintelligendumnuellaria, ut ipse Inquit, nullius elle pietit, &i toriae falsitatis, dc consuli orditus. In sementi αλ. σω absurdepermissis ρον sitata natura hermissa es. ueriin Aia..., incribiti ir reprobationi, quumta permissio clapsus eam secutus extendat ad
' toriam humanum genus citra discrinien electorum
reproborum Quatuor illa quae Ferrariensis dicit in reprobato inveniri, non iiiiiiiit illi ut reprobaro re respe decretireprobationis, sed duo posteri 'tantum; nam pretuis iaps χορι--- ita ut ejus verbis utar , in lectis invetuuntur, meta tineat ad Oricuitu generalistis providenyiae, quin
130쪽
ante dictum saepius. Fuerunt ergo alia tibi Me 'genda ad criminationem istam diluendam. Verum
admodum velim te, mi Pellanse, scriptiarum cit te ad sente tuae tuae confirmationem descriminationum istarumdepulsionem scholasticorum striapta pondus de ausoritatem, apud nos praesertim. habere non debent de quibus Doctores nostri Theologi uno ore assii mant quod veram Thain i mi, quodque sua semen im nota acri mollit νη umquam aristotieris inori insta Cici Mir Aetio II L
energcirco Dei decreto omnia dicimi fari et
etiam timum Adae, D me et a ui'πιπλsenientia decrevito voluit Dein
Gravis quidem est ista criminatio, at leniter a te Et ianv leviter proposita,& non illorum vel bis qui illam Miminaria objiciunt Addere debuisti quae ad hanc climinationem essentiabier pertinent,di tibi tuaque doctri.
ab aliis objiciuntur qualia haec sunt inde sequit ri
Deum esse peccat auctorem Deum vere peccari; Deum solum peccare, speccatum non esse peccatum quae Bellat minus objicit sententiaequ*tundam d . ctorumnostrorum , tuam: iu propugnare id sis Ratio vero cux ista omni itis doctrinae objiciant haec est: Qui essicaci Dei voluntate,& cui ro fili nequit.omnia evenire dicas,5 quae non fiunti ideo non fieri , quia Deus absoliato decreto, statuit