장음표시 사용
131쪽
,to 'Acoa ARMI II Ex Amsant, committi Dei voluntate cui resisti neques Mactus justitiae omitti, qu Deus decrevem iii plicite dc absollitὸ ne fierent. Et propterea Deum, elle auctorem peccatorum, impeditorem iustitiae dc botiorum actuum. Ex quo insertur Deum vere
proprie loquendo peccare quumque necessitas ex qua actus tales parrant homines , illo, peccato Muset , invitur Deum solum peccare, quena a modum ille solus peccat qui arrepta manu aliena per vim alteri colaphum impingit. Caeterum quia Deus peccare non potest, sequitur peccatum non esse peccatum. Quare nulla mihi vidNut per istam seminationem tua doctrinae iiiiuria illainesse. mi Lu At oleamus quomodo tu istam criminationemo mi inti expungas. Omisso qu. generatim fuit objectum, πιο η' de Adami iam agere incipis Hunc fateris evenissee non rasilente modo Deo,sia Ounu et amus decem unis at ut explicas te νου--un--risant
vit; Et si sententia tua aliorumque haec est Deum non approbasse, non effecisse lapsum,non incitasse,
non impulisse Adamum ad labendum, neque ne . cessitatem illi ullam intulissepeccandisve agendo. sve non agendo, sed tantum voluisse non impedis re,at permitere lapsum Adami:tunc fateor illa om . . nia injuste tuae sententiae objici. Sed verbolenus haec tantum dicere videris, reipsa permissionem seu non prohibitionem illam ita evplicas, ut in enery
tkum illud decreruni Dei incidati modi
non impiait is quod non es, ideo non eu, quia mei et is non esse. Concludo. Ergo non impeditio Dei eventus inter se computantur ut causi de edi-
132쪽
Rusors T. PERTIN si Arti iri et rationem energeticae effectionis. Eiso etiam volui. Dei,& nollexistentia δή vivus rei inter secopulamur ut ouisa s. ωp---rea volitio ne aliquid sit, habet rationem energeticae impeditionis. Quod porro latius ita doceo. Peccatu est duplex,ComissionisSOmissionis: missionis quo fit quod vetituri est, omissionis o non si quodpraecepisi est. Non impe sirecommis. sonis peccatum, est sex tua sententiarco intereia
actum illum qui an homine sine peccato cor mitti nequit, inuidem sic concutiere, ut Deus
prima istius e tus causa sit, homo secunda, ille in vim hominem, hic motus a Deo. quidem ita sentensi, ut homo necessirid illum motum siqua tur, atque sic ex necessitate producat actiunissum.
quem ille sine peccato committere non potest. Non impedite peccatum omissionis, est ex tua sententia,
non dare illam gratiam a sua omitti ps catum repraestari Mitrum contrarium nequit. lautem ill pacto in muri invi istam graiiam' negat, ille si pliciter est peccati praecipua es energetica causa.
Imo dc sola causa, quia concausa actus, propterea quod motui primae causae resistere nequit pecca
oonpotest motum irresistibilem sequendo. Si vero sententiani tuam S aliorum it eu linam Potes, ut ab ipsa meimsitatio impiadimium nihil tibi criminis impingo. Distinctione ilia qua dicis aliudesse veste rem asi Dis .
quam per se, o aliud rem veste quoad eventum, non vise se
elaberis his per eventum rei intelluas id quod ex uor μα- ipsi productione is existentia evenit, Maesen m. tentiatin non est. Dicis enim --δερα
sumtum,hoc est, sematum evemre, at non veste να- ruini'μον, quae distinctio est absurda. Nam pec
133쪽
ti IAe. ARMINII Ex AI eodem volandi modo Deus vult pecorium fisum quo vult peccatum evenire. quo vult
peccatum evenit , eodem etiam vult peccatum apsum. Non amat peccatum per se, non amat ut eveniat peccatum per se vult ut peccat 'in eveni t propter gloriam suam vult etiam se retum propter gloriam suam. Loquor ex tuo sensu. Monstra, sipores , discrimen, acquies
Quod vel b dicis Deum vesie non impedire pecca-ιμον, ambigue dicuur, nisi explicetur. Quid enim Annon Deus impedivit ne homo peccareti, quantum ipsemdecuit sc secundum modum,quoias in ipsem agere cum creatura rationali nempe legissa
tione comminatione, promissione, gratiae lumis , lentas donatione. qum in assistentiae suae pollicitatione, si homo ad illam confus te vesita quodi tuis, ainabimus in infitiitum. Non impedivit a tem omnipotetit, physiciactione, quia Mu docuit: sic enim impedissset homini usum bisertatis suae primaevae in qua illum instituerat; desper conis sequens rescidillet, ut alibi ex Teuulliano ducimus, institutionem suanu Recteauremdicitur Deum proprie& prim as etiam immediaes velle permissionem tuam. Minde non sequitur, Deum etiam velle eventum
peccati. Non enim sequitur , Deus volens permitis est peccatum ergo vult evenire peccatum Contra.
tium enim erum est Deus volens permitti pec- carum: Ero nec vulture veniatpeccatum , neque vuli ut non eveniat. Est enim permissio actus re missae vos ratis quivoluntatis remissio hicDeum decuit, quia hominem liberi arbitrisfecit, ut illius ubetamin voluntariam obedientiam exploraretr
uuod non potuisset, u seminitum objecisset
134쪽
PRAEDEs T. PERTIN si AN. Iιhontini insuperabile musa vero cur id quod Deus permittit eu niti; iton est permissio, licet si dilatione enisti sed ipsi propria immediata ius actum pr6ducetis cani concurlu Dei ipsi semper fa-rato Petreiissio aute in in causam per se resolvi ne--quit, si de ea agatur ex rei vetita Ied 'ritiam incauari sui quiuion, seu irimine nisis, potius rion praest,ntem prohibens, Sc quiderei tale prolii bens, quale dixi,cuius prohibitioni creatura obsiti
inpediri, is vetasin si rectὸ intelligantunita neni. pe faciente Deo ut decet istutii id quod bonum est per ratronalem i, ram creaturam emcete: arisque ita impediente Deo, ut decet libetam creatuis ramantalo impediri. Modus autem iste faciendi impediendi tali, est, ut libertum horrum, rimi austra'. sedes ipsum homine liberEex-volus rate secundum imodum voluntatis bonum facereviat malo abstinere permittat Secus non bonum fatis homine equentatum ab illo ea vetur, sedactus tantum sit vitatui necEssitate sere natiuali siret pernaniressi Cottigi estim possinit illa verba, curatius eadem excutere quis vellet. Ita enim d Cendum fuit Sisin nihil bo8isa, fit, umfluismo Deo, ita nihil in eaonu ,---Ι' 'isemeen Deo non mirum potest- -- sed etianis iplam, Minopediente nondbcaverimatura Κd etiam eavelut teipla Si verdit posse illud retinere Vis .ita tibi enuntiandum est. Σι-
135쪽
ΡRAEDrs T TERTIN si AH. xij arbitrio, hibita tamen determinario i quousque illos pingredi veh et, dispensans®ensita mali; nam illo um sed siaviter admodum,ut hoc tantum illi inserient, quod Deus Fili uiri suum pati volebat de nihil praeterea: in perspicue videre es in ip so supplicis genere , impedimento fractionis crurum, in perseisione lateris, in inscriptione tituli, α similibus. Careerunt nulla hic appareo actio qua ampulli sint, aut inoli ad volendum Magendum quod voluerunt si fecerunt sed volentibus Chri .stum morti tradere ex propria malitia cinvidia,
usus e st, prout ipsi stivngloriae suavi saluti honi
Causa autem cui, Deus&Christus in illa traditi ,- De non peccaverint, non haec sola est neque prae cipua, quod diversis finib- moti ferunt ad tradendum. Quid enim si ludas in hunc inςm id fecisse ut Christus in re sua mundum Deo reconciliaret. an propterea minus peccasset Nihil minus. Non enim licuit illi alii facere ut inde bonum exin illaret At praecipua discriminis causi est, quod
Deus jus habuit Filium tradendi, ristus quoque tradendi animamiuam iri mortem unde id faciendo peccare non potuerunt. Iudas vetδ nullam eius rei habuit potestatem, itaque peccavit Aistio Actio aries enim non fine modo sed& principio forma non distin. discrimipamur. Sani peccato non excusabatur gηηηι ευμ quod armetit Amalecitarum servasset ad sacrifi-'f' cium. At quae ista est consequentia eu etiam dicere I sam. nobis licet; Adamin artiando si utitu vetito vesceba- eur, id fecit quod Dei mani o confisum raordina ,
- - sieret. Haec sane linuria sostolorum σιω- non fuit vivium neque em potuit,rebus imi aer Edissimilitet habentibus Non enim una est,a-
136쪽
so Adami illorum hostium Christi. Ille misesum erat satustuso iustus; hi ante mortem Christo illatam mali, injusti , inimicivi hostes Christi. Hi jam omnibiis volueroptabant, dos epe uitillisis dis temtarant mortem interre Christin Adamus abhorrens ab esu fructus vetiti usquedum Auxure seducta eb pelliceletur Christi mors necessitiae riandis peccatis, o gloriae Dei per se declarativae Adami lapsus omnino non necellarius,&per egi tia: majestatis Dei violativus.-qὸ enim indiguae
Deus malaikio hominis ad gloriar sine illustrati nem Et quid potest absurdius eogirari isto cireul e M os.= Christia Deo raordinata est ut peccatam Izz: sdami expiaret , domi apsus a Deo preordasH- , atrii est um N Christi expiaretur. Vnde initium sume. meipristius ordinationis Vbi finietura ordinavictamen Deus Adami upsim, non ut e isteret, sed existentem ut servirerillustrationi jussit di miis
ricordiae suas rit 3 Locus ι. Pet. 1'. stiriliter exputantis est V au' ut μ' malapatiantur ad calligarioqem iro. bationem ipsistum, vult illos eadem malap ti ab ho nibus aliis, sed qualibus qui uiuo ex propria
maluiminingatisne salairae jam voliint ipsis mala inserte , quam illo tum malam voluntatem Deus
am tum praevidebat, quum paedefiniret ut mala ista pis inserrentur. Nullo ita Dei inuisti m usent ad volemium inferte malai , nullo etiam adinstreiichim, nisi tali qui ipso setius abiissa, cliti me dimovere ab illatione deterrere debebat: dimoville deterruissetque reipsa, nisi deploratae. malitiae fuissent. Doctiina, vita, Ac miracula Christidit Apostolorum, mundi odium di invidiam id
137쪽
PRAE, Esri ait xi risi Ar . ii . Miseret etiam dextre explicatum,difficultatem με- nullam habet. Consuleretur Semei,ipse David, dc actus iniqui dicitiirpraec ditio ad maledicendum. sentes sam tum et' osor Davidis, linguae insedicentissimae ae procacis animi, impius escontemtor Dei divinaeque legis. qua praeceptum erat ne quis malediceretprincipi popu*μι David facto suo asversus Deum: proximum suum se dienum reddi, derint ista ignominia,& omninoindigeruit in Manie Iinde probari praeditus insuper ei idomia..tientiae , eontumeliam istam aequo animo forendam Actus Dei est ejechio Davidis&expulsio ex urbe regii regno Vnde exstitit iuga Davidis,nlatio rumoris istius ad aures Semei, curastin urivid&Semei unum in lucum convenirent at
latus est Semei ex Saulis ramilia oriunco, sosti
Davidis,prompto ad maledieendum. Adde si voles obdurationem animi semesani, ne propter comites
Davidis metueret Davide maledi incessere. ouo hoc pacto anum μ' odio inveterato adve rus in videm aliquo modo suisiaeret obuiiser go ista qua David fugiens Semei est oblatus, .
duratio animi Sen ejani divinitus facta, quin Sc diate molinguae maledicae, sunt actus ad asta pretcepti rem trinentes , citra 'oos nullari praeceptione
ista intactio alladari potest quae in iustitisum
non impingar Deumove peccati auctorem faciat. lamveth si constris luia omnia idebimus ipsius actus maledicendi non tam Semei quam Deum au ehoremella semei solus fuit auctor volitionis, sed .
ut reipsa quinivolebat,effceret, Deo potissimum est uiruiendum non movenisse desunt ut valediacendum, in procuranti ut mei occasion
138쪽
noxam esse, Semeurn culpae ina plicari LCcus fem rem. I. a. ct Lament i 37. similiter explicentur.
nihil dissicultatis habebunt. Ex collatione cro apparebit haec omnia ad lapsum Adam nihil secem; ille enim initium fuit peccat reliqua omma o cum habent peccato jam in mundunt ingresso ochominibus per peccatum depravatis. ωρβ frationem fecundum. Quod Deu issens permis iii ριιeaium certum est, aeque certum quod velut rami rasitisse, impedire hic sisto. Non in i leni sint velle permittere stu non impedire.&υellegratiam non dare. Permittit enim ut ille labatur cui taliam ad standum sufficientem Sc ne cessariam dede*r Iergamus is pq in seruiruim nascit,impedire non,' ii maiiam μέ manten cum possi, iri, era ψεἰ Ἀνι idem a emat. . inquis. At nego ex nolitione prohibendi vel inpe.
diendi, recte concludi volitioii eis evenrus peccati. Sunt enim tria inter se distincta quorum trullum
amis sunt affirmativi, postremus negativus Ex ne . ativo Vero actu assirmativus conclu si nequit: plus enim est in adfirmativo quali negativo acis
plus non potest cies imi qquam in praemissis. . quinta meitide dico committi si salutisma dicto λ. v in secundum quid addictum simpliciter vult itime laeus ito impedire peccatum secundum quid, S:
139쪽
omissio, at citra laudemis virtutem omittentis, utpote non valentis non omittere propter istam impeditionem. At licebit domi hi sic contra argumenin
ut riccatum eveniat, si vult ut peccatum non eroniarn quod est Urmativi a rim voluntutis. Dices id recte concludi de voluntate approbauir. Res ndebfieri non phile ut Deus quocunque volendi modo contradictoria velit vel contradicentia: Contradiacentia autem sunt evenire non eventare. Ergo seri nequit, tit Deus una voluntate velit aliquit eu
nire, quod altera velit non evenire At fieri potest ut Deus voluntatebeneplaciti ut appellant, velit permittere id, quod voluntate approdante seu lignivuli non fieri Atque sic conclutio tua Manca est. δοducta Calami&MD, salvo tantorum virorum hora nore dictum it, veritati minus consentanea.
At videtis, quaeis, quae subjungis,& videbis s reberisque te aliud agentem ista in chanain conj cisse. Quodcunque Dem, inquit, non impedu ideo non impedιt, et si mavult fieri, vel quia penitu nolis feri, vel quia Mn velit feri sint quae horum duorum posteriorium diis retia molle heriest iv,n velle fi ri: particulam mim est nullius pretii, quia negant pars in contradicentibus non capit incrementum, ut non hom, tam enim est non homo Lupus
Quam aer terra, coelum at forte per eniim nolis
seri,intelligi vis, velit non fieri: vel quia non curae Pri-- si est, obtines ut ni-- At --δει- ess non potest:hi enim ablilrinis, dicere 1 --idis au quid impedire nolle, quia alit ut non fiat. Neque tain enumeratione illa causarum id ponere de sem: Nosse enim impetiye, velle ut non sat orisnuntur, atque inde certum trist iiiiiii alterius .
140쪽
c usim esse ium posse in inquisitione autem emi virum per viam divisionis instituta, non olet nequo
,manoncuret, hoc enim est Epicuraum: oeque quia non vellifera ergo quia μνι. Nego antec dens. Haec enim ςst causac Deus non ampediat
aliquid;quia neque velit ut fiat neque usuilitio itat. quud instahit puniu , freni ii considete . modueus vult ut nat, hoc e iciter efficit. Quod
vult ut no fiat, hoc emcaciter impedit. Quod neque vult ut fiat, neqi e vult ut non nat, hoc permit 'tereaturae. Et qummo aueη humana concipeae potest Deiunidςo non impe ire ali id hoc est
permittere, quia velit ut fiat: - illud 'elle urnat, pluisse continet; quim ut inde permissi's in non impedatio producaturo concludatur. QMd inde concludis ista ta ba Deo vel, pru-
potes tumi, ne quidem adve sirisur i. iam a enim non velle fieri, & non curare,seiunxisti inii distinctione. Ergo iam unum ex altero concludere non potes. Et quomodo fiat Deo imprudente,quod ii permittente Deo volente permissionem suam At postea ubi de permissa e latius xplica laurus, reai sistinum qum permittim impru-,ntem aut non curatam seriinitiem LMaiiatem permissioμὴ dam voluntμ ωρ ira a negativa pura, recte intelligendum Vult eniti Deus actu assimari opermissionem suam iaci