장음표시 사용
211쪽
ustuuiu es necan- -Neque vili est necessitas. cur aliter accipiatur vox ista. Non enim opus est isto effugio ad vitandam hanc consequentiam: ergo omnes dolinguli salvalitu Noli enim ex eo sequi rursalus, quia Deus velit aliquem salvum fieri,u Dorai as iobante de desiderante salutem omnium singulatum sed quia velit voluntate essicaes in nes de lingulos salvos facere. Et horsum facit dias inctio Damassem, de qua paulo post latius vid
judicio m charitatis, ibis seundum1 ineliam occultatu'stibilis certitudinis Absit id sane, nisi docharitate Dei interpreteris. Agit enim Paulus de voluntate Dei,cui attribuit hanc volitionem, quod velit omnes homins, salvos fieri;non de sua volu viteamdesiderio, quo oninium salutem exanimo optat. At verum interea est meum non velle id infallibiliter seu certo, aded ut non possit se sev .nire, aut saltem non sit secus eventurum sed neq; hoc dicitur ab iis qui isto loco utuntu ad concla dendum quod tuae sententiaeest contrarium. λω tuanet igitur hoc fixum, isto lisco bene Oncludi, Deum non posse dici citra respectAm peccati in homini
Iam conta temus distinctionem C UM. mavollantatem Dei in vi uredonem, consequin - . Diindistinguit inprimis videndum quum telatiVὸ ρη dicantur antecedensvi consequens voluntas, quo ' respectu istis nominibus Appellentui. Respectus . autem ille est vel voluntatis ad voluntatem, seu po- tim volitionisdivinae ad volitionem divinam, illius
Ηρορο mani tacitus. hujus tauquam conseque
212쪽
anfeeed et voluntati ab ia tri tum non probas. At v, ter δεηtἱ deamus rationes quibus inductus ita iudices. Primo volantinii quis Mosequeretur in Deo essesinuamienti mini. - 'firmitatem. Nem,se qui Dei emini'emia non est instrumentum affectus seu desidenjleu velleti
ris divinae , sed volitionis liberae ultimum divinae si inentuae iudicium secutae. Quanquam DeuSeouia
que sua utatur potentia ad obtinendum quod des, derat, quo decet. Neque verum est id, quod iis optat serioque vult idem essem daturum quia buscunque potest modis, sed iis modis quibus decet
ut licifectum det Pater optat&vult serio utrilius bus ipsi obediat, at non violenter trabit illum ad Gedienduna; sic enim obedientia non esset vult
Pater seri,ut Filius ab ebrietareabstineat non minen includit illum in cubiculo.ubi se inebriate nox potest. Vult Pater et id Filio suo haereditatem pateraram dare:& consequente voluntate, nempe 'quae sequitur colitumacem' praestabam Filii malitiam,vult illum exhaeredare,neque tamen om nia fecit sibi possibiliane Filius peccaret. Erat eisini , possibile Patri Filium conclusum s constrictum te nere cathenis ne peccare posset. At tam decet patrem non adhibere illum impediendi modum, quam filiis haereditatem paternam velle. Om bturi Melorore meri es&salvas coepiente, si lea attamen in mare projiciente adducta optimἡ qu - η drat propositor Deus vult seri,ut omnes homines salventur, at compulsus pertinaci Miricorrigibili malitia nonnullorum vult illos jacturam facete s luris, hocest,condemnari si dicas simile non esse: .lia Deus potuerit illorum malitiam corrigere,
Mercator veronon potest fluctibus& vento imperare. Resipondeo, posse quidem omnipotentia ab
Muta, sed ii deμte Deum tu modo corrigere
213쪽
. IACOB ARMINI Ex A M. iri litiam cretaturae. Vuliliaque Deus illoruit con demia uionem, quia non vult sibi justituunt naperire. ω-M; e cipiunt hanc voluntatem dic conditiona. - ---um, nouum ne id dicunt quod dici potest, Viueiathiotidia tamen nihil dicunt. Non omne, quia hic atactus..Deus desiderat omnium hominiim, singulorumsalutem,est in Deo simplex, naturalis, ct citra
conditionem. Aliquid tameti dicunt; quia verun istDeum velle omnibus hominibus salutem ea Con .ditione, ii crediderint, neque enim ulla Deo potestantilari voluntas, qui ita velli hominem ullum sauvari, ut silus illi inde consse ce rebaciniathbiliter, nisi illum conbderaverit ut fidelem ex in fide per severalitem usque ad finem. Caeterum quia illa conditionata voluto potest mutari insimplicum,lioqpacto , Deus vult omnes fideles salvari, incriaulos ondemnari, quae simplex semper impletur dicir terit hoc volitum,non ad hanc distinctionem vo- luntatis peltinete. Ista enim volitione nihil vult creaturae live, sed vult inter se coluerere duas ies indissolubiliter fidemin salutem, ii fidelitatem
condemnationem. si cui tamen videatur advolit; nem antecedentem id exemplum reserre,non contradico: at applicatio non est nisi per volitionem Consequentem ipsum actum Niei perseverantia , incredulitatis 3 impaenitentiae.
Qii verohinc G ludis Driori intis indi biopendere meemim nec condatis imisatur,σ--Fin prinam sius ςndia secundis si ustraneu est. Nam quod ad primum attinet, Affectus iste in Deo nai salis est erga irati cieaturam,sive homo credat sim
ri . N'ii limpendet ex fides desideri in 'que pinea incerastinis tribui voluntati illius iurinis
214쪽
-niae iam maximὸ contingentia cere prς sest furtiira Neque continuo su Iniditur prima causease' eundu, quando effectus aliquis primae cauue orcii 'neponitur post effectrum aliquem causae secundae, qui effectus ordine consequens est ineri arbutij pri maecauta. Absurduvi indi rere, quod ii lemn . tio pereuntium pendeat ab iis pereuntibus etiamsi non pereant nisi uomerito Vellent enim mer
ri perditionem non perire, hcceit, vellent peccare, i tibii puniri Pelidet igitur ista paena ex mera libera Dei voluntate, quam tamen inferre non potest nisi peccatoribus,sulpendente libus potetiam iustitia divana, secundum quam potentia est exercenda. Neque magis hinc sequitur, quod horninsbus. per istam distinctionem inbuatur liber credend vela credendSMrbitrium. Nam optimE consentit eum ista conditione, neminem fidem habere nisi Deo dante: quanquam negati non potest inesseda . mini liberum non credendi arbitrium. Secundo dicis, etconditio tam volum-- πβ-
est propterea fac. repossit quodvuli. At non decet
ut inlinita sua potentia ut Mur ad id efiiciendunt quo desiderio naturali suo fertur; oc utile est homini hanc Dei voluntatem conditionatam 'mo potius
simplicem ut antedi inest proponi, servitenim illi vice argumenti persuasui ad credendum. Si
enim volent salvi fieri, credant oportet quia De statutum illos nonnis per fidem salvari. T. ,Rario de A meu potest in dubium vocari Ten ratione antecedentis c eo et nvconcessis, non quiturconsequens. Non n eademea Angelorum&hommum ratio. Ego vero omnino puto verissimum ite Deum voluille voluiitate antecedente
215쪽
, Iaco B ARMIN1 Ex A M. ni Hos ordine. Ponantur enim ordine tris volita divina circa Angelos: Salus Angelorum, obedientia Angelorum; condemnario inqbedientia Ansel rum. Illam vult Deus ex amore erga creaturas suas, astam ex amore erga justitiam, obedientiam creatura sibi debitam atque ita quidem ut istam magis sibi velit praestari, quam illam vilit creaturae: hanc vult ex eodem amore erga ustatiam,cujus la sonem non potest ferre impunitam, quandoquidem sela punitio est ratio illam in ordinem redigendi. 6viana suaπὸ Paria ista essent, & Delia esset Omnia ho-
mine peccatore qua tales damnari Isili ex amore erga homines statuisset pec ta ipsorum Filio suo imponere,huic in ut omnes in illum ci edentesare cati, liberi justitiae praemium consequerentur imbdici potest Deum velle omnes peccatores qua tales
Condemnari: at interea non omnes peccatores actu condemnantur, quia fideles etiamsi peccarint, non
in peccatores, sed ut justi in Christo consideran-- - Q-,t,dicis voluntateantecedentem ibselutam
esse, quid tum Nolo enim impedire quominus esctu voluntatem antecedentem tuo modo capias, diverso sententia Damascem At scitorum te illi non
coni adicere.Csterum quis voluntatem absolutam ira definivit; cui resisti non poten GHUlura volun
tu est qua est citra conditionem. Exempli causa Deus vult absolute ut Adamus e albore Velita laon edat. Edu tamen ex illa arbore. Voluntas cui resisti nequiidicitui efficax. Non licet nobis definita &ὰ
nitiones nostro albitratu fingere. At antecedenti im qui s. voluntati resisti non potest. Nego probas, .ia voluntas de qua Rom. q. est voluntas antece
216쪽
vero ipse decusat, quum ibi agatur desoluntate qua indurat Deus&miseretur, quae sint esse
Dci sequentia actum creaturae qui peccatum diciatur consequentem illam esse , non an ecedentem Voluntatcm. Alius modio quo utetis ad idem pro
. bandum est aeque imbecillis. . Falsum enim est. Deum simpliciter ab Aut vetiuialtheredam cst
Persiverent, ali vero deseramur,sive non credente. renon Perseverantes Deserere n. non vult nil se dese rentes: quin&gratiosus est ijs qui de ipso ne cogitabant quidem Argumentum ab eventu imbecilia Ium,st. Alia enim fiunt Deo volente4 faciente, alia Deo permittente. Ergo ex eventu concludi, quit, Deum id volitille Antea autem monstratum est,quoinodo res non ideo eveniar quia Deus illam impedire nolis licet eventura non esset, si Deus illam vellet inicaciter impedire. Hinc ero illacolita. Husio deduci nςquit verum quidem est, rationem dari non posse, cur Deus uni nationi naedia salutis subministret, altei non; cur uni homni iridem det. alteri non, quae non in ipsius voluntatem tandem restavatur sed quod illa voluntas sit antecedenti etiam omnescausas in hominibus 5e ab hominibu praecedens , id vero inde nota concluditur, neque
Sexto, inquis fundamento destructo perita dis, ouna. At istim vinisinu de voluntate antecedente rvi, δε- omnium&singulorum hominiim salutem deside irema' rante,sumtimentum est locus i. noth. a. iam πισtea μι nobis tractatus atque ille male Damasceno est in mi '' tellectus. Respondeo. Primo, Non blum illum im tam sed & mulios alios locos pertissimc distinctio ait in istam voluntatis in Antecedentem quentem comprobate h. σ3 uuoiin, Mi 'c' Pigar etsi, inrecedentis est voluntaris,& relis iiii μι-
217쪽
rare Antecedente voluntate etiam issemustatur qui
postea compert- - habere vestem nuptiale,e te eetus mi rest opus voluntatis,onsequentis Math in Antecedente voluntate. Rex Areis μis jussira
cedente voluntate exponebatur Iudias sermo Dei, consequente Meseram in autem inoe vi auos miρμιa. Probat eandem distinctionem consideratio attributorum Dei. Quum enim Deus bonus si de justus,no potest velle creaturisuae rationali ad Ima- , inem suam condive aeternam mortem sine conli, deratione peccati insipotest autem non velle creas iura: si e saluxem aeternam. Immutabilitas etiam Dei idem necessario postulat. Quum enim provia dentia sua omnibus creatutis dederit necellaria is sussicientia media,quibus ad sinem suum pervenire possint;finis autem hominis ad imaginem Dei co diti sit vir aeterna; hinc sequitur omnes homines rimo ad vitam aeternam amatos esse voluntate inte, cedente; neque posse Deum sine mutatione institu . . ti sui hominibus vitam aeternam denegare, citiare spectum peccari quae negatio consequens actum hominis eritvoluntatis consequentis. i Damasce non adversitur. Negat enim quoussinus locum esse intelligendum de, tundate emcaci; at hoc non dicit Samascenus,imbidem quoque cum Augustino filexm Deum non
218쪽
devisomnasio cisivos fieri non negat eundem consequante voluntate multos homines praeterire. quibus gratiam vocationis non impartit Thomunon magis in Damascenum incurrit. Agit enim
-- ibi de vobilitate eis ci . consequente. Nam alibi probat illam Damascem distinctionem
distinctionis usum ad explicandum locum qui hic nobis controvcrtitur Hugo aperte cum Damasce no facit u recte naspiciatur.
Quia objectio illa est magni momerit,in soli
potetis tuam sententiam convellere sivera sit is, celle et tu illina diligenter examinem , M simul tuum ad illam respoli sum
Ad majorem quod attinet, illius veritas est ma nifesta Nam fundat nentiun fidelest veritas; ineque potest quisquam obligari ulla ratione ad crede sum quod falsum di . Diitinguis autem veritatem istam, viqilis. Quod verum ess en aut verum quo id intentionem De obligantis, aut quoad eventum. distinctio ista est trullus pleth. Dico enim quod, eo rum est rui tum secundum intentionem Dei,idix dendum est secunduin intentionein Dei Quod verum est secundum eventum, hoc, si patefiat etiam . credendum est quod ad eventum. neque p0test Dei intentio obligare quenquam ut credat verum B quoad eventum, quod secundum oventum vexum nonest. Et in universem veruin est, . . .
219쪽
stitae, est applicatio redemptionisin beneficiorum omnium Christi merito nobis comparatorum.finis
sdei insperatae requisitae est ut applicatio ista fieri possit. At quamabsurdedicitur, ob propterea reneri credere, ut non credendo flat inexcus Aliis
Connecte haec si tes,tam diisentanea& toto ca loterraque distantia. At de illis etiam iam ante di .ctum est. Pergis distinguere, dicis, mandatum esse abi dis ηme, aliud 'iabat is Atquid hoc ad Urcessens negotium' sive im mandet De Miniens, ut homo actu obediit, sive volens illiusta
rum obedientiam tentare in conatu exsecutionis,
semper tenetur homo praestare quod Deus mandat, quod apparet tin Abraham Isaacum immolante, Neque habet hoc mandatum probationis quidpiam simile cum eo quod jungis, Deum uis, ei j - .nibiu, etiam per verbum pradiculum vacet illos quos non ut rivos fieri , de iam antea satis nobis de issis S similibus effugiis dictum est. verbo dicam: N imo potest se fateri affinem culpae esse obrepudia-rampromissionem et faetiim, si mens dicemur statuit illi promissionem non praestare vel potiussi certo decreto statuerit, qui vetbo promittit ne promissio ad illum pertineat aut pertinere possit. Obiicis tibi taliquam adversitius tuus, inquis, iri potuisse. Non hoc tantum sed doli . Uuomodo vem tu istud dictum eo ιtas, ut indi non sequatur extra culpam esse qui oblatam fatu. rem recipere non potuit Dicis/mpotentiam istam, Mutariam essect Hsognatam, proptereaque excu-'fatis, nem non mereri. Erras Perlanse, ερ confundis impotentiam praestandi egenti ab Adamo in nos Propagatam, cum impotentia crededi in Christum di accipietidi gratiam Euagelicam nobis verbo ob
220쪽
conciliavimus Non facto praeeedente ipsam pro missionem: erg sequente, hoc eit, promissionis Euangelica relectione quae etiam reiectu, nobis imputari inculpam nequit, si recipere impotentessierimus jam tum,quum promissio primum nobis proponeretur minit erg respondetur, propter
utriusque impotentiae ofusionem, quae est fallaci ignorationis elenchi, dc aequivocarionis.
nere sua incredulitate,ut verum non se quod tenetur credere absurdum. Atistest quis sibi sua incredulitate obicem ponerone porro credere possis, hoc est, meteribusurationem in incredulitate propter rejectam veritatem oblatam. Potest etiam quis sua incredulitate mereri utDeus assectum quo illi obtulit filium redemptorem mutet in iram , qui iulum punire vult citra remissionem & veniam. mi Tettis, Resipondes, arginnenti-M seqHιν in utraque arae asematum. At mi P inse, quis te minit arguitientum illud ita in syllogysmum astu logiston redigere, cum possit legitima figura deis do eoncludi, hoc pacto illud quod quisque tenerur