장음표시 사용
61쪽
aphe i. s. ει ubi oeus dicitur nos pria in as a mulse ad Madem glorios gratia bigratia inde liudatur gratia etiam uti actibus est ut causis piaeficienda. Caeterum tuod prioris propositi objectum po- jMe rus homines creandos, non reclὐ facis. Annius enim noi, de subjectu qua est in se scimus enim propositum Dei aeternu antecedere ipsam hominis actua . leni existetitiam sed qua obiicitur menti divinae decernentiac praedeliinatui ista circumscriptione si consideretur obiectum propoliti istius,certum est non homines creandos sed iratos Sc peccatores in mente nempe divina di, ino proposito R, estinationi obiici quod patet ex amcte kgratioso as sectu ex quo & ex gratia atquam assuri it Amor n. ille eitii Chiilto, In hoc affectus Dei erga nos estgratiosus Gratia, quae uobis tanquam salutare medium ei praeparata, in Christo locumhabet
non alibi. Quis etiam tu satis plane significasti
quum homilies ista assumptione misericordia vasa fieti dixisti: quae vox locii non habet. nisi ubi miseri & propterea peccatu alite cestat. Quod i vero am rem Sc gratiosum Dei aflectum consideras prout in Reo sunt citra ullam Christi coniuerationem: negabo propositum de decretum praedestinationis iecit dum illos ita consideratos meo institutum& factum elle urgebo abs te probationem equam inco xuiicio datu non poteris, tum quia a qmox Dei erga creandos est uniformis erga omnes.
Omnes enim in Adauac, eonditi citra ullum discria i is inestum quia amor dogratiosus eo us quo propositum praedestinationis ἐragitur certo salvat praedestinatos; at isto arriote affectu qui ztra Christum consideratur, non salvantur praedestina
62쪽
Affectiani ire ei; ra Christi m sire in Christo mn
fideretur fateor at homo creandus, creatus,
creationis petieverans per obedientiam sal rarip test mi amore Messe Dei gratios extra Chri mim conliderato p Taror alyari nequit, niti eas
ijsdem in Christo consideratis. si obiectum pia
destinationis ponis peccatorem, modum addere de-
modocti H Rra se Non puto te obiehupam ii ininum gratiat,4 astiorem quo homo bon peccatorri posest, quique misericordia distretus estia in Christό eohuderat dum de propter illum ejusq; iespectu nobis contingere si tamen faetis, erat '
, episteri confirmationem, dicero liccbit etiam ipsum Christum tum diversimode considerari: nempe ibi ut Mediatorem conservant in laco 3 fir-' malit hi. ρ de stin tria sui integri ate hieri Mediatoi em redimehtem 'nstaurantem eos em ea statu pecisti e corruptiosi; se ad am non petillam sed per hanc Mediati em nobis gratiam&saluteis obtingere Est enim lese qui salvarpo Mat. i. 'ulum suum; peccatis ipsiarum: Est Dra qui
63쪽
dam milli obligam Ex jure veris quod habet ii
ereaturas neminem potest adimam citra praevis sionem peccati ordinare Ius enim illud non est infinitum, ut multi albi rantpr,infinitum inquam, isto adra ut Deus possit iure onmem actum luae omnipotentiae possibile. creaturae cuivi quocui
me modo con erata infligere, omniaque inferre
creaturae citra ullam iniuriam, quae creatura ab omnipotenti creatore pati potest. Quod hac demonstratione planum fieri potest. Omns Dei ius In creaturas, nititur vel psius Dei in ' eatus' tuas henescio, vel creaturatiam in Deum maleficio,vel spontractu inter Deum creaturas inito Semoto ure quod esto contractu, de reliquis agamus lusquod vel beneficio Dei, vel homnium maleficio nititur, ipsius vel bene ij, vel malcficismagnitu-duicq excede empn potest. Homo beneficio creationis accepit a neo esse suum tum Natur tum sipernaturalis Gra- , in qua etiam potentia omprehensa est perveniendi adsummai iramque se-
pernaturalem felicitatem, quam Deus homini sub conditione obedienti est pollicitus cui faelicitatilumniae summapppo ita est miseria, in quam idem
hombex iustitia&Icundum ius Dei incideret, si legem Dei, aricaretur unde existilius Dei in
hominem, qua creatura est,secundum quod illi is ipsium esse , quod dedit, auserre potest, eum quem pristinum nihilum redigere. At inde jus habere ne-nuit hominen a tertiae paenae addicendi nisi peccatorem sectum. 'aec enim quatuor, ei se non ellati
selicem esse iserum esse, itainter se conse ut quemadmodum talicem esse melius est quam esse, ita niiserum esse pejus sit quam non esse.Quod chrissus signifieavit dicens, melius fuisset homi
64쪽
Iaco B ARMINII EX AN. inussi ut hortam, cui tala dedit, miserum esse infli-rt, nisi isti perpetrato, per cujus oppositum ad tamitatem miseriae illi oppositam pervenire potuin set. Ergo quod non omnes eligat nemini injuriam facit, si non Eleisti bono tantum indebito careant, si veto& malumnon meritum pati debent ex non
electione seu reprobatione, iam injuria illis fit; in quod jus Dei in illos eousque te non extendat. Ita
naec res explicanda videtur, secus in multas absurditates incidere est necesse dc Deo injustitiam im-
ut in deundi actus explicatione notare mihi mise
pii nulla liceat bona tua venia,quet non scite satis abs te posita videbuntur. Quod enim obiecti formalem rationem hic mutas,& homines huic actui substedinis ut iap .ros, quos ut creaturis altero actui obj cisti, inulla mihi de causi facere videtis . Tuo enim consiserationis modo objectum utriusq; aetiis sint
homines creanda. At si recte omnia penitientur utrobiq; revera obicistum sunt, homines peccatores;
non ibi magis quam hic, ncque hic quὶm in prio ea . Neque opus fuit participio futuri temporis uti, quum hic agatur de actu mentis divin cui omnia suntpraesentia omitto quod ordinitivilla ad lalutem nitatur lapsu tanquam occasione decreti istius faciendi quare non iam mi sed fidicendum fuit. Quon 'Dauin actus qui estp positum
65쪽
PRAED1s T. PERTINs IAN. 4 quo subordinantur quibus gratia conseraturaenia nifestetur, explicari velim. Item, quomodo actus secundus propositum nempe salvandi pertineat ad executionem & complementum prioris, nempe propositi quo aliquos ad amo ut suum dc gratia' assumit, Dei beneplouum non et, verum ess, modo Chri O--μ stus beneplacito illi diurno rite includatur. Quod tu quidem facere velle videris, quum dicis actum 'i si uin esse eum rini tu Christum . dsatorem,
mentem tuam ii explicas , quin propterea dica, pinu in Christo igi ad gratiamin salutem, quia ις - .fundamentum si exsequenda electioni , rursus deinstruis quod dixisti. Si enim Christus fundamentum est electionis exsequendae ranium, iam electio ipse
in decieto Dei praecedente ipsam re vim exsectui nem tacti est citra respectum ad Christum neque
dici potest, nos elle in ipso electos ad gratiam Talutem, sed tantum nos iam ante extra Christum e- dgratiam ac saturum per Christum earum.
deni participes fieri. Scriptura autem Christum Litit fundam im non exeque iniendae ipsius Electionis Est enim iuxta scriptu .
ras Mediator, non tantum esseacia applicandi, sed merito impetrandi quare etiam cum de Christo loquitur, noni itum per ira m ,sed Sc Πορι ritu
sinu nobisgratiam es vitamine' am donarias. ii mrax. Ratio peremptori Lame,llati Peccatorem ad vitam aeternam amare non pote nisi in Christo&proptet Christum justitia Pippe Dei postulante x o ibationςm S lilissi fieri l u: : Υs ita Guni omium est, Achim utrimque iam an
66쪽
uinptionis ii argi m amo mini, quἰ eoliationis floriae praeparationisque mediorum ad sali - em, flarilarum,Christarum munico damento niti, Christo, inquam . ordinatoa Deo S cerdotes Mediatore per sensuinem crucis suae, se
'tatore expφccatis, recemptore ex captivitate pec .
cari uanae si lutisque aeternae auctore datoi di propterea neutrum actum ess hominum ora . , sed utrunque lapserunt . pec torqm, de gratia iemissionis peccatorqm renovalFruique' Sancti indigovum. G. siriam isti quinque optimEimet se consequutis uari a tur sed actus secundo neq; attribui possuntonis quenadmira, neque ' resinari imo neam iouidem τι- maia e mo Tres enim primi liiiinatio nςmpe -- - ariri destitiati promtoo , promissi, hibitio, ipsam oram. hominum ad gratiam & gloriam praede tinatiuneIa .rdine naturae causariim antegrediuntus Christus enim destinatus, promissus, exhibixus, 'uin Rr unciliationis munere functus aeremam redenseptionem nactus, Spiritum sanctum adeptus,capux est illorum omnium qui in ipse praedestinatur gds larem, n0niis, ordine naturae pharetestinatorum sed orae leaenandorum. Nam Christus est caput, nos
membra illarius ordine praedestinatu, ut e caput , quam nos ut illius membra essemus ille
prius ordinatus Salvator nos inde ordinati in illo, propter illum, dc per illum salvandi. Invertit ord
nem a Scriptura positum, qui Deum primo praedo nimisi diei homines, de deinde Christum p sin capiti ordinata unde auremiihi invessimistum ordinem co ceperint animo tanquire ummihi prolixius non puto arbitror tamen loca Scr3Pruriquibus Dei erga homines amor missiouis fiti
67쪽
autem petaucere dicitur,ab altera parteoccasionem huiusmodi conceptui dedisse Occasione dico, non justam causam. Nam illa dilectio non est praedesti . italionis causa, neque illam habet cum praedest, alat ne necessariam cohaerentiam;& Christus non
iantrum est eorum qui jam electi sunt inque Filios a Deo adoptati salvator, sed Mediator etiam i sui in quo electio dc adoptatio facta est modi m
Destinationematidiatorii non satis plend desium tDv bis ominetum est hominum conditio, ad quanti a tota Mediationis latio est comparata. Cuius te,
nete potuit locus quem ex I. Pet. i. v. a tacitasti. Dicitur enim ibidemChristus preredimetim Medi is qui spretiostfuo,tanquam agus smmacul/ιι,sa
se ea vana conversatione redemit. Quare inde nitione addenda fixit vox Peccatorei Clites enim ioter munes homines peccatores Metastor oldinatus,non inter Deum de homines simpliciter. Vnde etiam confirmare mihi licet quod hactenus disputavi de oblecto prςdestinarionis. Si enim Chri 'stus est Mediator peccatorum, tum sequiturnem ia nemin Christo Mediatore amari nisi peccatoterii. mento igitu inChristo praedestillat nisi peccator. Fromissionem Mediatoria etiam consusius mihi minia.
considerare videris. Consideratur enim promissio,
velut puta decreti de dando mittendoque Medi ore patefactio, vel ut unctam habens exhibendi Mediatoris blationem cuni omnibus boni, usus.
missioni ipsius praecedanea.Altera est Messi adve ruri quidem reipsa, at iam in decreto Dei Mediati riis munere lancti, oblatio, cum donis per ossicii
68쪽
6 Ae ARMi Nir Ex A M. Mediatoris,in hoc respectu pia destinationi sita
initiatur Altero vero modo considerat licet, in ipsam praedestinationem quae est aeterna, praedestinationis tamen exsecutionem praecedit Patefactio sine oblatione constat his verbis dabo mundo Me--atorem. Oblatio autem istis; Credon Mia Vorem aueni mundo dabo, or salutem in eo adipiscerM. Pato. bractione istude praedictioneDςus se obstitiagit mundo ad dandum Mediatorem, sive credat ive non: oblatione velo ista fidem postulat Spiritusque in- .m terna halione accedente iidem ellicit c obstringit ad dand ni salutem credenti unde apparet pw-
missionem ita disiui ita conlideratam missionis Messiae tantum este praecedaneam, postς- riore ver,parte ad praedestinationis exiecutionem
jam distinctione ista pronaissionis scol, Ut lationis, conlideremus de universalitate promissio
M. T. ni oblitionisque junctim tamplexilii ue sumptae.' ιι, ἰ universalitas ita nonest fide, elida. Nam n des
ii., M. promissionein oblatione est posterior, utpote ap- uoris prehentionem notans d applicationem continens promissionis Distinguendum autem inter promini ionem oblationemque aveo factam,& actum ii ininis ..prehendentem promissioneus quae est λ. '. Q M actum Dei id quod proibulum oblatumque est, applicantem credenti Promissa S: oblatio ad omnes vocatos se extendit, vocatos inquam exae ni quangetlii praedicatione, sivς 'oc lati areanr,sia. v ais nonum enim tinta nuptuis etiam illi μ' - - - - , propterea indigni atra sulcatis σε ti ea indignitate, qua costumn mi Gersisse s reverum de spernentes indignos se fecerunt promissionis repudiatione. Luc. .s G. s. Non
69쪽
PRADEs T. PERTINs IAN. ssem peccatores m ni sunt, centurio inquam
Publicanus Malij, qui tanaen fidem habuisse dicumtur.ω Christo peccatorum remissionem obtinuis
se.Vndeviis ni in Scriptura dicuntur Apoc. i. ci amem Scripturae: qui citantur abs te, non Pr missionem factam, sed promissae rei applicationem fide circumseribunt; excepto secundo Adam Mari
qui solam invitationem contineta dChristum, tum vita refectionis pollicitatione, tanquam seasione, ut veniant, at reipsa non praestanda nisi venerint ad Clitistum.
. in quo resti ex ,meo judicio talem. iis si is enim late patent promissio ut secta de mandatum
credendi. Nam sit promissio non fit omnibus quibus mandatum datur credendi, an iniquum est Mandatum, vanum&mutile iniquum Postulat enim ab homine ut em habeat promissioni notae
rura leni, quod illa ad alios ruineat, sed jeci :m,quos tibi ficta silptomisio.At ipsi promissio
non est facta , siquidem Mandatum latius patet quam promissio. Vanum est hoc mandatum estemii de nihilo iubet enim cicacre, alfidei iturulum ponit obiectum, demptam dioii equae uitiis eum est fidei, minum unde, &inuita estistim Mandatum Praest arienim nullo pacto potest abeo ad quem promitIi ut facta non periinet. Imo si mandato credendi conabitur obsequi, nihil aliud oessiciet γ mulsus in apud st dris opinionemi et animo ς-cipiat, illum enim ipsi promissio, ια non iiiviuuere non polin sibi sinia Ad unari rantum idque uiso At Seriptura ubique pro, missionem 4n insatum credendi aeque late extem
70쪽
verate iubenturia Christumi bibere. Nisi fors quis illud Mure promissioni adiungere velit, hoc pacto: A quislisio , vematia me; quo isectat Mis
ex me amcopsos ut flumina aqua viva, ex ventre ilia
tim sinι tuitura. Sed re, vim reci sit quod ad prae, sens nostrum institutum.
Ar inquire te promissi emimn qui proponitur sed qua applieatur Mandator credenes angustiorem
facere. Rem sane. Sed comparatione indecora. Sicut enim in promissione tria sunt consideranda, ut ante diximus . promissio ut facta, fides habiat promissi mi factae, & promissi boni datio seu ap. plicatio: ita&mandam tria includunmt. Mandratum ipsum, obedientia Mandato praestita, re muneratio praestita obedientiae Ex hiice ternis sit
gula respondent singulis sibi a IKηλως oppositis 'promissio ut facta, Mandato haes habita promis soni, obedientiae nandato praesitae promissi bc mdatio seu applicium, remunerationi obedientute praestitat. Hoc pacto comparationem re instituisses decuit. Quod ii secisses, non statuisses mandatum promissione generinus, inisi ouo pacto mand tum generalius statuendi mi est remuneratume o obedientiae praemici Et cui innorat, promissi neu fieri nitatis,iquibus Me non apprehenditur;