장음표시 사용
81쪽
missis omminatio, admonitio. -hensio, ituuntius indum volvitateminiantecedentem, post iuri illusuis actionibus obedientium, fidem,
mitentiam, conversionem .dc horsum illae actiones sunt institutae tamen non semper Deus illos
fines assequitur. Finitatem autem illius propositio nis apertulinii Scripturae locis conrincere liceti D me Deus Halas. Ea misi iii πισιες-- ω--- sisi. blatth 13. Quotis πιι ηι grvare vos, ain
dicuntur Pharis. μ' fluum Dci quod erin is ipsi per hamus predicationem & baptisma ad comm '. monem regni sui adducendis. -υr . seipsi or νille. At vero licet Deus isto particulari fine frustr tur, non potest tamen in universum fine suo frustratiassenim noluit convertivisalvari, iam Deus alium finem adiunxit imposuit sibi voluntate consequente , iii in justa illorum condemnatione glorificetur. Quite ut propositio ista salsitate liberetur, ita est corrigenda. Deus nullum sua voluntate consequente finem habet propositum, quem non astequitur. Si ouis dicat hinc sequi Deum esse aut insipiemem futurorum non praescium aut
impotentem. Reseondeo non mia Nam Deus non semper ex praetae a sibi finem proponit. D inde non vult Deus ad omnem,quem sibi proponit finem assequendum omnipotentia sua uti Ad Mis Ad minorem quod attinet, videtur mihi cilla fusitate laborare. Nam assequitur Deus ista hora tione finem alium quam istum inexcusitatis xi nempe sitisficit ilium bonitati de amori erga eos. Adde quod, quum inexcusabilitas non hortatione sicita sed rejecta existat, Deus illam non habuerite posita viij rat videns hortationem fiustra illis
82쪽
propositum iri Atque hae ratione non inanem
sutilitas menta voluntate antecedente nationis administratrice, sed voluntate consequente hori tionis rejectae punitrice. Hinc erg sequitur conclusionem ex falsis procpositionibus veram deducinon posse. Abbatis lax chimi iacta secundum hanc nostram explicationem
inruis dictis jam animadVeiiimis,
Mandatum Dei quo fidem paenitentiam man
dat j quibus Euangelium annuntiatur,cum decre- 'rmini nullo modo pugnare potest.Nulla enim qua Trialiscunque Dei voluntas seu volnio ineri cum tet ismi,
contraria esse potest. Potest auremdecretum quod Deo assignari per inscitiam quod cum mandato pugnet; potest etiam decretum aliquod De quod ipsi in Scripturis tribuitur,ita explicari, ut ' cellatio in Mandatum De impingat Manda a quo Deus fidemalicui mandat,declarat Dravn -- 'le ut ille, cui Mandatum praescribitur, credati si, jam quis decretum aliquod Deo ascribat, quo velit ut ille talis non credat , jam illud decretum manda. to erit contrarium. Fieri enim non potest urinus contradictoria simul velit, quocunque modoaut sub quacunque distinctione voluntas sideretur. Sunt autem contradicentia credere ac non credere. velle ut aliquis credat .in velle ut ille idem eodem
modo conlideratus non credat. Tale autem deer
tum est,quo dicitur Deus statuisse concursum suum sive generalis gubernationis sive specialis gratiae d a legare, cum quem novitactum fidei praestaripoue ab eo, quem mandato suoad fidem, uitur. Qui enim vult negare alicui auxilium necessarium adndei actum praestandum, ille idem vult ut isto
83쪽
idem rem dicitur Deflectum ex isti causa necendatio existenteni velle. Nam quemadmodum dici nequit, Deum velle ur ille porro sit, cui conserat tionis suae actum denegat , quoque dici nequir,
velle ut ille actus praestetur ab aliquo, cui concursum Mauxilium suum praestando actui necestirium nςgat. Non enim magis ei homini necessarius
inus conservationis divime ad hoc in esse per se, ret, quis auxilij divini concursus ad hoc ut fidem Evangelio habere possit Quare si ista nolitio esti-ciendi quod praecipit Ueus, de qua tu loQueris, no- . . ter concursus Dei necessaris ad fidem praeitandam
promissioni, negationem , tum sane impingi in mandatum, nialomodocum eo conciliari potest Habet enim illa huiusmodi negatio rationem impedimenti generalissimi de esticacissimi: sicut nihi- luto impeditur ne aliquid fiat eficacissime per no- . lanuam vel volui ratem creandi quod est, ne porto sit per voluntatem conservandi. Si isto im quam sensu nolitionem ficiendiintelligis rumne per neutram responsionem tuam Dei vitant Exturiis tem a contradictione liberas. stri me Dicis Deum in mandatas ct promissionibus ηοπο- - ut id du requod duraνit, sed vὲliminum suam tam Miris tumi partem iure. Concedo Ata', id quod De in maiidatis&promissioni , it tale esse. ut Deus citra contradietionem dici nequeat decreto aliquo suo contrarium illius velle aut statuere alia enim est ruio tacendi nonnulla volita, alia vero contrariavolita volandi. Mandato non omne Des
volitum ostendi, siret illud tantum quod robat de
nobis fieri vult, est certum ex ipsa Minciati gener Isima notiondirat nullum est decretum De ciuis aliquid velit isti Mandato contradictorium Velim
84쪽
quuntur enunties. Quae enim sunt istae phrases eum velle aliquid swaιθι, Deum saeconνευωue in albi ct quoad a probationem , --t. - ine s. Side votivitate postulandi conversionemrisisti, Miter viruntiandatiterunt: Si devesumateficiendi conversionem,etiam aliter, Neutro modo sumpta oratio recte est enuntiata At puto te de v iuntate efficiendi loqui, secundum quam non vult aequaliter conversionem operariinomnibus, quiabus illam aequaliter ωeodem jure postulat. - rediit illam tantum vuli einere texterni dicationem,cohortationem, media sussicientiar Ita enim explico si ex tua mente, rectesquidem. shminus, velim qive lue medi intestim, nobis enue es in alijs veris eam vult incere per media M alecundum decretum pra destinationis a ministrata. Hic sanE nulla est voluntatum pugna, sed diversi tantum volendi gradus quoad nos, seri potius diversae Dei secundum diverti obse vorutiones:secundum quos tamen gradus non potestdia ei volem&nolens idem jectum, volansiim converta na&nolem conversionen unius ejus demque hominis; observatis legibus justae oppositionis velim mihi explicari quomodo Sem ex an os in vini ut in Christum credauid quιmacho 4. auunum esse vult, s cui nee saria a μή---- .
Adaeeundam restonsionem dico non sufferie ut in giti dicas, voluntatem revelatam non esse adversam, Dintiui ἀπ-ας, sed ita esse, gotium praedestina .rionispextractandum,ut volimias Quo ας inreve
latam non pingat ala enim oppositimus istius
terminos puto enuntiandos. Nam voluntas quam
85쪽
c in hac concilianda. At velim considerari, quo jure voluntas revelata contra ἀδοκίων distingui s leat, quum ἐυδοκι. Dei etiam saepissime reveletur. Est enim ἐυλώα Dei ut omnis qui Filium videt de Credit in eum, habeat vitameteternam. Deinde vox Dλώας insciiplina seniperusurpatur de propens Dei voluntate quae beneplacitum dicitur, non deplacito Dei generatim neque potest reprobatio ad Dδοκια referri: Nam omitis Dei εὐδοκι- ergam tmnes est inlesu Christo; Canentibus angelis Luc. --Μ-4ώαν νή τις ει δοκί Quod ad locum Math II. a L
ibi vox Dia r usirpata videtur de placito Dei, quo mysteria regni cielestis abscondit a lapientibus.
revelavit parvulis respondeo δοκιαν propriε reserendam ad id de quo Christus gratias agit Patria. Sud autem est quod mysteria caelestia parvulis peruerit. Ita enimlegendum tibi ν. vulis laris. Non enim gratius agit Christus Pa. - tri , quod mysteria sapientibus absconderit: or viceitim pro istis mundi sapientibus qui ipsum cru--cerunt. Dicuntur enim principes huius mundi ι ipsem erucifixisse. i. o . 8.&dicitur orasse pro
insecutoribus sus,d insulatim qui ipsumcrucia
At quomodo voluntas patefacta eum voluntata beneplaciti, voce ista ex vulgari sensu usurpata. - - τι--ιφώ- initium Θ 'em scopumquμquum voluiirascim elata sit saepe de alio objecto quam Munias beneplaciti res de eodem sit subi Montraque, non potest idem initium idemque finis scopus esse utriusq; nisivi beneneplaciti volu tate id velitinus quod revelata se velle declarat.nisi
86쪽
velum est, si id i ,tribuis hominibus imperitis.&volendi modos diverses objectaque varia non bene distinguentibus qui autem recte haec introspiciunt judicant is ut ut diveris,nunquam tamen contrariae videmur duae istae voluntates Dei. Quod id morum εα-actexcidiu- αἰ---n attinet, Deus scivit ad justitiam suam pertin
re, nisi illam misericordia temperaret Erechiae vitam abrumpere minivitis excidium immittere:
quod etiam iustitue suae jus per Esaiam illi,& Ionati istis, denuntiati v luit. At noluit Deus, stum justiistiae sitae assectum explere nisi intercedente miseri.
Cordiae decreto;quo stituit neque mortem Ezechiae neque excidium Ninivitis esse inserendum, nisi antea pcaemonitis ut per preces vultum Dei quaererent,vi malum deprecarentvnquod si facerent,illis par ndum esse a sturos autemscivir,gratia quippe' auxilio divino, quo cooperari statuerat externae praedicationi adjutos: atque ita decrevit vitam Ezechiae prorogate, binivitarum urbem ab ii ternesione conservare. Nulliitaque hic ne area imisquidem contrarietas.
Es, ad praesens negotium non iam Vera enim ibi fuit dissensio at non mirum, quum volitiones istae non fuerint unius principij licet unius fuerint personae, duas in se naturasin propterea Voluntates
diris complexae. At liceat & hoc mihi uidere , quod Christus delitinari uerit&nonliberari. Dixit enitri ut homo, pater transeat ariis c iste de correxit se ipse ut homo, dicens: Pro 3-ea sed tua vo--MUM quod de humana voltu sate intelligen E dum
87쪽
dum esse apparet, propterea quod Patri, liliiqua
Deus est una eademq; sit voluntas , ut una natura. Dicam uerbo, Christum secundum externum hO- , minem voluisse liberari a morte instante,at secundum internum hominem subiecisse se voluntati dia vinae. Et si mihi permittas,dicam, affectum in eosdissecto Herium liber tionis, non volitiones volitio n. sequitur extremum rationis sapie tiae judicium. desiderium sequitur antecedens sensuum seu affectuum judicium. od Abraham cuperat Sodomita decreto DAE. o dentur, scriptura non dicit quod idem ex L---e prium pro ijs,quos scivit decreto ure.. vocabili ex scio devotos, non fit mihi verisimile.Protalibus enim orandum non est.Iubet enim Deus ne Hieremias oret pro populo quem jam arrevocabili suo decreto si voluntate conlequente captivitati de exitio destinaverat&devoverat Ucetenim ad pH ces pro quibusvis rebus impetrandis non requir
tur, ut quis certo credat rem quam expetit, certo futuram; necesse tamen est, ut mens precantis certo
credat, Deum pro sim omnipotentiain misericor dia, id quod rogatur, vere posse&velle,siquidenorit id storiae sua conta re. At quod Deusde- cristit nonsuere , quodque significavit absiaute non facturum, hocsti te isto decreto neque facere potest, neque unquam facere volet, Has non est
homini fideli Deumprecibus suis pro ist a re solliciatare, si ipsi Dei deo eluiti fueriti sectum. τι - reo si M. MI - creditoris instar ptisa iubere quod ipse sit 'cere. At equivocati estsei amphibologia in verbis 'dνpse nolit Mere Intes. ligi enim potest vel de eoncursu Deinecessario adficiendum quod iubet, velo efficaci, quo cend fit
88쪽
clas pugnae seu contrarietatis est inter haec duo, o sutareseu iubere ut, liquid ros scariter is non scere. Si de illo,vertim non est, Non enim jubet . Deus, ad quod essiciendum necessarium auxilium denegat, nisi quis sua culpa se gratia ista privarit de
auxilio indignum secerit. Ius enim creditoris In
net, etiamsi qui debet factus se non solvendo sua te culpa Verum res ita non habet in mandato quo fides praescribitiir fides enim in Christum non includitur debito, quod homo secundum primaevam nam ad imas inem Dei creationem&institutionem solvere Deo tenebatur illa enim necessaria esse et
pit, postquam Deus impetrandae salutis condisti
nem ab obedient ii legali in MeminChristum tram stulit. E hibisi Mediatoris est, tum qua Mediator se in 'iliis
Deo Patri exhibuit hostiam pro peccatis mundi Iνad timium qua pater Mediatorem mediationis munere r.
sinctum , remissionem peccatorum aeternamquet redemptionem nactum per ei mi&Spiritum suum offert nihildo per illum reconciliato illa pertin et ad salutem comparandam, haeE ad eandem applicandam perfidem in eundem Mediatorem. Illacis exsecutio destinationis Sciromissionis,haec cum oblatione quam in promissione consideravimus, Mincidit. At exhibitio illa quae abs te definitur,non est applicationi immediate praecedanea intercedit ienim inter illam exhibitionem c applicationem exhibitio Mediatoris pecverbum D Spiritum lan Devi tau
At quae de pretii, Christo sesuli virtute Messica a Mιniat inadicis, consideratione indigent diligentiore his Viri nitam esse, at distinguis inter stieaciam potinati, o '' ast Hom.Eteo onualem quidem ita desima,ut cum
89쪽
sa IAeoai AR Mi Ni Ex A M. fissicientia preti pro redemptione totius mundi. idem sit.At phia heologis hamnus ignorata,qui simpliciter inter esca in de sumunmim metiti
Chiistidistinxerunt. Et nescio an non absurde sacra potentialis appelletur, propterea quod contradicens sit in adjecto. Omiusn effracta est actu
iis, prout vox ista Theologis hactenus est usurpat . At omissis suasibus res consideretur. Δυτρον stat ictium mortisChristis ense Mindu ιι suur; at escacia particulare hoc est, sutriciens ad
Iedemptionem totius mundi,vi expiationem omnium peccatorum vacessicaciam illius ad omnes universim non pertinere quae emacia consistitin applicatione actuali per fidem de sacramentum rogenerationis, ut loquuntur Augustinus de Prosper
AEquitanicus. Si idem sentis,benὸ est,&non ad modum contradico Velum si rete intelligo,vi
deris mihi pretitistius sussicientiam non simpliciter agnostere, sedcum adiecta conditi ne, siquidemi laus voluisset illud ostiari pro peccatis totius mutisdi; atque ita quod Scholallici categorice enuntiabant,Chi istum mortuum esse pro omnibus d singulis stimenter, id ex tua mente sub hypothesi estcnuntiandiun, hoc nempe sensi Christi mors esset sussiciens pretium pro Peccatis totius mundi dipi rium mundorum siquidem Deus voluisset illampo omnibus hominibus offerri. Quo sane sensu sus-ficientia sim pliciter tollitur. Si enim non est λυτρον oblatumvis lutum pro mnibus, jam non est λυτρον, nedum lassiciens pro omnitias Δύτρον enim est, quod oblatum desistunam est. PM.tum; nomChristi diei sussciens redimendis omnium homiunium peccatis si Deus illum pro omnibus mori
voluisset rari qον iussiciens dici nequit,nisi re tapinomniis sities vii. Quare etiam Dominiis
90쪽
vera ἀκυρολογίαν novit in ista sistinctione, propterea quod plectatum simpliciter susticiem dicitur. quod non est tale, nisi subhypothesi jam explicata.Aeverbis LPerkinse Scriptura apertinime dicit mulo iis locis, Christum ρυ-m- pro mundi vita esseniortuum Que mandato&gratia Dei. Decti tum autem y estinationis nihil praescribit unia versalitati pretirpe mortem Christi pro omnibus soluit. Est enim morte Christi eiusque propria efficacitate posterius. Nam pertinet ad applicatione' beneficiorum morte Christi nobis partorum aemors est merium,quo isti beneficiasqnt compara- ea Pe peram igitur dicitur&ordine inverse, cum Christin pro elebis autumae pravistinatis mortua
dicitur. Praedestinatio enim non tantum morte, sed, merito mortis Cluisti innititur:& propterea non mortuus Christus pro praedestinatis , sed praedestiami proquibus Cnristus est mortuus,licet non or sies. Nam mortis Christi universalitas latius se eo tendit objecho praedestinationis unde etiam concluditur, mortem Christi ejusque meritum praede . stinationem natura&ordine antecedere. Et quid est Praedestinatio aliud,quam praeparario gratiae iis bis morte Christi partoc comparatae' praepar tio ad applicationem pertinens,non ad ipsam gratIae'
nondum existentis acquisitionem. Decrevim enim
Dei quo statuit Chlistum dare mundo Redemto rem, eumque statuere caput si telium tantum, priuix est decreto, suo statuit gratiam morte Christi ea im nonnullis actu ipso per fidem applicare. Rsοπι- Α inquis, Christ non sacrifica pro θι pro 'mis tu data bira non orat quia intercedere, sacrificare sunt con rotidi iuncta A nonorat W,--bm sed tantumTra ele. Miscteredistibis i .i, . . est MN - ura .