장음표시 사용
71쪽
Vnde videre potes cilla incommode dici, quod promissio uim sit credentium; nempe applicata non ficta, praecedit enim fidem promimos cta. Item mandatuni est credentilini de non credentium Nouorrum sane Mandatilineium est pnus1se. dem postulans,&infidelitatem probioens. At qualia sunt quae sequuntut oblitus mihi. Perlimse doctissime, videtis esse tui ipsius, 3c alius prorsus esse ab eo quem aliis libellis editis declara.
st Quod ut me libi caudHEA placidis monstrat
tem tolitanter seias, etiam atque etiam rogo.' Im-ptimis mihi vide, qua cohaerentia sequentia praecedentibus h reant. NamElecti ineatibita eisdem misecentur cum impi s. Qui, tuint An ergo promissio facta minus lare patet quam mandatum credendi Dices patere: proptereaquod promissio sit inicio Mν-is. Tum tantum, mandatum ad Electo, impios per fasit --
linear. Respondeo promissionem ut fit propo-- in nitur a Deo, non eise Electorum tantum Dari impiorum quos tu Electis opponis Limo mandatum
non proponi sive Elaetis sive his oppositis, nisi tui cta promissione Atridete inibi videor quid velis.
Nempe. Quemadmodum promissio non applie tu nisi Electis, ita quoque eandem non proponi nisi Electis ex mente scilicet desproposito divino. me quale sit postea videbimus. idieointerim idem quoque de mandato. Quemadmodum ma datum , quo fides postulatur, non prestatur nisi i Electis, ita quoque non proponi nisi Electis ex mente scilicet 'roposito divino ut enim ibi PromisIro proponitur non Electis sineproposito dis vinoapplicanuipromissum ita hic mandatum pro. iponitur non Electis sine proposito divino implendeseu praestandi mandarum. Sipto erabs in Maeitatis divinae promissionem non. Eiectis aris
72쪽
so IAeon ARMINII AAN, bi ram non fictam propter vivisin incaritatis absentiam des indauim nega poni non Electis. Vtrobique eodem modo res habet. Sed de isto paulo post larius. Deibde quam incommod Electi, νε προ- mantur, Maum istis reprobi, hisce ρ, ex oppositionis normaestimcontraponendi H autem laeo in mest oppositio duorum, ubi subunooppositoriamcuam alterum comprehenditur impiorum enim vox etiam Electos hic comorehendit Agitur enim
de ij qui ministrorum vexin hortatione iubentur ut
aes,istant in resipiscentia praescribitur. Opis repeccatoribus tantum, sive Electi sint, sive Re probi, licet contrario eventu: loquor de prima ad
Terti mihi videtis ossicium Ministrorum sola hortatione ad paenitentiam circumscribere, exclusa Promissione, quaealtria pars est praeconijipsis iis creditu Dic tenim,Relmis:itet ere . sing
M. appropinquavit enim regnum rauorum. Denique quid ad rem facit sive setant sive nesciant qui ct quae ni mo convertendi aliter, inquies, conciones
instituerem, singulisque ipsorum statui consermia proponerent. Id nego Christus enim Iudam rept mme gestivit&cognovit,in tamen concionessias illius causa non aliter dispensavit. Praecones verbi ab ossicilianctione eiga, tum aliquem desullere non debent quoad licet ipsis sum qui audi- volunt;ubi vero ejiciuntur aut nulli omnino a
Wm p ni docentibus, jubentiu steriChristo is pulverem pedum suonim excutere illis in testimonium unde apparet docendi hortandique nor mam illis non esse internam quam de Elemonoriorum εο eprobatione illorum habere possent,n
s unused exteruam illinum vos docent obedi
73쪽
Reprobi. 'Addis porro causam cur Dem velit ad niteretriis admonere, quos panitent Μmnu q am buro indit, ...hiznelnpe in Munusabuci redd--. At hic, inquam, Hon est hortationis finis unicus,ivm praecipuus,non adfinis perst sed per incidens eventus potiusquam tristisin finis, nisi certo respectu, ut videbimus. Non finis iam η-umovi, quia alius est: ut offici,admoneantur de ad fidem conversionemque invitentur incitenturquet.
m. 4. Ani enora ieDeibem tau ad resnstiam riduci item ut Deus sibi ruoque erga creat rassitas amorietis stolonganimitalitri patientiae
eάeicitis satisfaciat. ED. s. r. a. 3. . Quid ampsim 'ciam vinea mea. Rom. 9. 22. Dem pertulit musta lenitate vasa ira eoagmentata ad interitumasti etiam
duo inest inge sunt illo inexcusabilitatis fine praeis . stantiores, timue ille non pracipum. Non est finis perse, quia adnortario non reddit inexcusibiles nisi spieri de rejecta; hoc autem accidithortationes ex malitia Nocatorum. Neque illum finem intendis Deus, nisi despraescius quod rustianea sit futura ad- mopitio per malitiam, non per infirmitatem e
ruinqui Umbitentur,&nisi iam sepe frustra illo, ad paehitentia. iiivitaverit, ut est Hai.6. Mapopuli bium,&c Distinguendum enim est inter hortationemptim δ factam,& bis ter saepius iteratam;&ejusdem post diuturnam contumaciam ultimam propositionem illa enim fit ex gratia in miser cordia erga miseros peccatores , luee ex indigna rione adversus praestactos,qui induratissio
tas ergὁ ista eventus potius est admonitionis,quam
finis Deo propositus, nisi adversus praestabo de Propter malitiam voluntaria i in rugibiles. e.
74쪽
tem, quam Iibi odorem vitae ad vitam esse noluerunt, ut cederet ipsis tu contumaciae testimonium quam pinnitentiae remedium habere, enueiunt, ut
inciderent involuta ratem vel justam punient in t que, qui voluntati ipsius illiseric ui&M Vobe parerere urunc. -i regeret quispiam, 'russum alium Deo ista ad alia fri reprobos facta abiistiatione sinem suisse proposi-T uni rauam ui inexcusabiles redderentur, tum quia
I , , repro uini decreto illis paenitentiam αε l. . oridis, quam tamen nisi illocum habemnon possunt: tum quia Deus nullum alium finem
ruam illum inexcusabilitatis assequitur; qui tamen ne suo nunquam frutiratur. Argumenta ista mdentur quantivi preti esse, dissicultatem non exiguam habere, quae ii commodestoli postat an Iyssivi explicatione necellatia adhibita,noindubium quin toti, quod agimus, negotio multiis lucis reclaritatis inde sit accessurum. Ego experior divina ilietus gratia&S lancti auxilio nixus quid possim.
Tu Perhinse aderis mihi, & si quid desiderabis, s ride aperies comperies, pq m, reipsa me: na miseri,&corrigi posse monstrataeque eritati murrived .e. Opetae pretium autem saaurus videoli, si Numenta singula cum quaestionis partibus in stulogismi sermam disponam atque inde singuli syl logismi partes examinem ad normam veritatis.
M pN potetit meoiudicis Quibus Deu eerse decreto statuit irentiani
fidem non dati, illos ad fidemin paenitentiam non hortaturinaliumniici quam in inexcus bif
75쪽
At Deu statuit secreto rep*bationis reprobis' nitentiam,&fidelia non dare.
rigo quod Deus eprobos hortatur ad fidem
paenitentiam, in millumalium inem facit, quam ut inexcusabiles reddanturi 'Respondeo ad propositionem Lalum mihi via eo aderi,iusalsa hypothesi Praesupponit enim, Imi νε ροβρομεxterna Man 63ρradicam ad fidem inani- iam hinari non ullis, qui .m decreto statuit m Opanitentiam non dare. Quod thema mihi,
Primo Quia invertit ordinem decretorum Aactuum divinorum. Decretum enit liquo Deus sim tuit nonnullos ad fidem M paenitentiam hortati externa Euangelii praedicatione, praecedit ordine d cretum noti dandi paenitetitiam idem. Illua
enim decretum est voluntaris Dei antecedentis,si
vero consequentis Quod multis iisque apertita. mis Scripturae locis probari potest. αε-- --denuiuiatur iis, qui Deo, in
parerere εμ- ut ex .evire appatet. Cin aper. Uconsenat Apostolus Paulus sit Fay ab. a . Hunc locum citans adversus iudaeorum illos qui non cre debant Ial. t. a. ι3. Nonparuitnpulu meua vocsmea, Ururinoluit mihi obtemperare τι-s igitur eos 'tituani eordis eor. ambularunti ενι--smissu Hosi Israelitae non appellantura Deo non ulla inmisericordiam non consecuti, non
pulus Dei, nisi postquam incredulitatis de Idolola triae crimine tetro reiectionem istam essent pro criti. Lucer. 3ο. amisi Legis interpreto tantilium Deire ece uarier se ipsis,ns,baptiT Habeo ori mineti nute usi Paulus ramim i diserunt; Vobis e esit primum expom,
76쪽
Hibi ignaris qui tat electi reptobi, ad illose
institui;huic respondebo, tum neque illos tales imis mortaetos dici posse, quod exhortationi ad ipsea non factae non obediant. Si vero illaci pothesis falsa sit,jam&hoc quod uitur argumetum nulli est ni Mnenti utrobiqi enim praesi pponitur, Dςuin hortar paenitentian, fidem eos, quibus statust
fidem de paenitentiam non dare. Si enim tales non hortatur ad paenitentiam jam neque hortatur in aliquem finem, sive ut inexcusabiles iii sive aliun i quemvis.
Nihil obstat hese meae resemisoni quod repta iratio sit ab aeterno facta videndum enim quis sit
Primus externus actus vel negativus vel affirmatiauus in hominem vel circa hominem reprobatum ab aeterno internoactu Dei. Primus enim actus nus in hominem vel cir horninein teipsa iam
existente arit illum actu reprobum, quemaxi modum actus Dei intem sinitissum in Dei men 'te&consilio reprobum. hoc est, quod vulgo dici tur, distinguendum inter ipsum decretium & exsecutionem decreti. Certum autem est hominem a reprobum dicinon posse,in quo Deus deci
tum reprobationis nidis adii externo acti pie
II. Dicovi alio modo mihi istam propositionem videlia vero ab nam, quia statuit reprobos inex. Wi . , cusabiles fieri,quum ordine inverse illi qui sint i excusabiles reprobentur. Iust enim reprobatio,ω proprema reprobiame ictum reprobandi ine ei sabiles. anteactum externum reipsa inexcusabiles, ante decretum reprobandi praevis seu praescit ne inexcusabiles. Si reprobati propter peccatumor ginis, propter boc inexcusimiles; si propter iners
77쪽
issiam incredulitatem inexcusabiles.
LI. Respondeo ad eandem propositionem, si j vi non posse ut illa biniano , quae horsum tantum instituta est ut auditorem inexcitiabilem reddat,et ipsi&jure inexcusabilem reddax auditorem Hor tati' enim reddginexcusabilem non qua facta sed qua repulsa Remisio porro quae inexcusabilem reddet repellentem,non debet esse inevitabilis. R pulsio autem hortationis de qua hic agitur,est ine vitabilis. Primo, quia fit ad illum cura quem, a Devinctu aliouo repetobationis externo est versatus at ille talis non potest vitare inobedientiam
istam, secundum dictum Christia ob. 1. 39. Ao. ropter attratu credere , qura iterum dixi --πιδα secundo, Quia horsum tantum instia aula, ut repellitur. Illi autem instituta est xv luntate Dei consequente, quae semper impletur Mfinem suum assequitur. Ergo illa repulsio est ireviat bilis vii equum propositio ista triplici nominem sit sequitur conchisionem istam hoc Iunii .
nonontacludi Atvideanrus assumptionem.Nam di de illa,& per illius occasionem nonnulladicenda
erunt, quae nostro nemtio non parum commini hunt. Ita autem habet.
At Deu statui decreto reprobationis reprobis fuam de paenitentiam nondum concedolubensiuiam assumptionem. sed reotia intellectam. Quomtem rectἐ intelligatur,necesse est ut explicetur. quae sit illa fideiri paenitentiae non datio seu nega. 'o decreto reprobitionistatu Est enim nega, tio alia fidei Momitentiae.quae per decretum providenrue,qui illud contra relut attonis decretum: distinguitur administratur; inter quasissi cur εἰ duua Mat. lnonpotest quia Dic
78쪽
. latur: idem & paenitentiam nisi Deo dante haberi
non posse, plantisimum est in Scriptutis. At eadem
Scriptura imo natura utriusque doni, clarulimEdocet dati vim illam fieri per modum suasionis. ista fit per verbum Dei.Instiuntur autem sua ex in secus per verbi medicatu siem, intrinsecus per
Sp. sancti operationem vel potius cooperationem, horsum tendentes, ut verbum intelligatur certa
que fide appraebendatur. sive duo paene semper conuinguntur. Nam Deus statuit per verbi prauiis sionem credentes alvare, verbi praedicinia Varasp. saneti cooperationem est inuniis neq; qui . piam effieere potest Iuxui id quini dicitur. . r. 3. α ρωniacorrigat mhιι est,sed vomu in dat sacr-----. Deus autem non vult verbum suum inuistiliter prataicari ciuita dictum Haiess. v. ii Sisin Oreb,---πιπνώου isturea re amo. εα-ν vertetur ad me vaevium, d faciet quia volsis prosperatur in his ad qua misit .m. Est autem inutile citra Sil sancti cooperationem qilare iunctam sibi
semper habet v. uncti cooperationem Qua de emis Evangeli tetiam ministerium spirit dici. . 's. - de illi qui Gangesto reluctantur,Sp.sancto re 7. stare dicuntur,non tantum quia obsistunt externae praedicationi Sp. sancti jussito ductu administrat sed etiam quia reluetantur eooperationi Spiritus sincti. Vnde etiam liminulli in spiritum sanctum pecta dicunturii, mequiveritiae sp sancti/ssione is omnienti petita exmali abneogant, odio prosequuntur blasphemant. At verbrhaec interna Sp sancti suasio duplex est una sum ciens,altera mearu Illi qua potest velle credere. . accoverti mi adhibetur ista qua vult, creditide convenitureuia motitur. Illaadhibet de ii
79쪽
praede sinationis administratur cum certa praescientia sese ut teipsa velit, credat & con utitatur ille evi commodatura adlubetur propter quin i accommodatur ptout Deus novit congruum peti de o&c inverten illi cui adlubetur.'ce Augustini sententia dicuntur unde etiam duplex est negatio gratiae, sussicientis nempe sine qua homo ne credere nec paenitentiam agere potest, de emacis,sine qua actu non credet neque converte tuta probationis rem decreto non negatur pr .
Usegratia lassiciens quia minis reprobis illam, tingit, nempe ij qui externa praeclicatione Euang Iij ad Memae paenitentiam vocantur: sed gratia enficax, qua gratia non tantum possitnt credere&converti, si velint, sed & volent, credent, converu certo Mallibilites que volant, credent L Quare assii tio hunc habet se
sum Dein certo reprobationis decretostarint non uinrufrimis panitentiam non dare, scilice adbibendoisiis gratiam escacem, qua into credam σωοerta
auri Atiliud rureto non negavit illis gratiam quaeredere es converti possim si vellentiamo alio M.
cmo,providentiaenempe,prout illacontra praedostinationem distinguitur, Eituit illis dare fidem&paenitentiam per gratiam suffcientem hoc est ita dare ut illipossint accipere, per vires ipsis a Deod eas. necessarias&lassicientes daccipiendi M. Si mitigitur Deus decreto providentiae qua admini- maturritetnaalla pinscatio erga illos, quos Deus praescit paenitentiam non acturos neque credituros. illis talious dare gratiam sincientem, vires necessarias ad credendum .convertendum se ad
Deum. Atque huic visistitisi inexcusibilitis illorum qui is Ruper gra- si mrem ad .
80쪽
sdem&paenitentiam Statuit autem porro iisdem gratiam efficacem non dare, idque Gret repr bationis Aristi negationi non innititur inexcus bilitas eorrum amissigratia sufficiens tollatur me rito excusantur cui non credunt & convertuntur, propterea quod line illa nec credereneque convelli potu runt. Histe autem ita explicatis ex mente Hugustini, fors dictipturae sensu, sequitur concitat
non posse,quod Deus reprobos in nullum alium T. nem ad fidem paenitentiam hortatur, quam ut .sm inexcusibiles. Iuxta decretum enim providenatiae quo itis gratiam sufficientem dat ad credendum, hortatio ad fidem&paenitentiam instituitur ' φitq; in hunc finem , ut illi iuxta id decretum ad fi dem&paenitentiam adducantur, atque Deus suae bonitati, gratiar satis at, immuniloue sita ut perditionis illarum. Non autem innituitur horotatio iuxta decretum reprobationis quare nequz finis illius hortationis decreto reprobationis est
Ad in syllogismi mam Deus nullumsuo favom Minio. M'no finem habetptopositum his quem assequi
quitur, nunquam enim fine suo senstratur. At Deus hortatione ad reprosos facta nullum alium Mnem assequitur quam inexcusabilitatis, ut ipsi inex-eusabiles eddantur. Ergo Deus ista hortati ead om ossin nullum aliumfinem habet prepota
Resse ideoad--raii,simili U. . deri. Deus enim non omnia facta sua instituit se. -- cundum voluntatem consequentem, quae semper impletur ed multa administrat surandum vestimeatem saam antecedentem, quae iuni semperam