장음표시 사용
91쪽
cipites sententiam,quod deficit conse rintegre potens omnia audire.
Undecima secreta:exclusione internuntii, epistolae & testis. Ex eo enim quod consessio sit sacerdoti in per ira Dei, excluduntur testes: ex eo uero quod sacramentalis tam actio suam passio persenalis est,excluduntur tam epistolae quam internuntii. Monstrat autem hoc ueritas forme sacramentalis quii dicitur, Absellio te,na ly te demostrat praesentenam : sicut in consecratione Eucharistiar lyhoc demonstrae contentum sub praesenti hostia st propterea non potest quis sacramentum poenitentiae pro procuratorem suscipere : nec per scripturam sicut non potest baptizari quis per procurato rem,nec perscriptiuam . Verum aduerte hic perspicaciter du'.Prim6,quo ad consessionem per interpretem, quod licet in casu quo non propria lingua intelligitur , possit fieri
consessio per interpretem: non tamen tenetur aliquis ad huc modum confitendi:quia non tenetur nisi sacerdoti cofiteri per seipsum: dc tanto minus,quanto interpres quum non se. teneat ex parte sacerdotis cui ut Deo peccata reuelantur,sed ex parte poenitentis,ex cuius ore loquitur,non tenetur sigil
io consessionis proprie dicto,sed sigillo sdelitatis tenere s
creta consitentis peccata.Secundo,quo adstripturam, quod licet mutus non ualens signis confiteri,possit per stripturam Poenitentialiter manifestare sua peccata, non tamen tenetur ad huc modum consitenti: quia scriptura ex sui natura est Publica : confessio autem ex sui natura est secreta . Et si fiat poenitentialiter debet poenitens tenere scrwturam in nranibus suis,& non tradere in libertatem consessoris, ut sic mi. nus habeat de publico. Habere autem peccata scripta ad. iuccurrendum memoriar confitentis,&ex scripturae lectio
cositeri, laudabile est adminiculum humanae memoriari ad inivre constendum . Abselutio autem nullo pacto, potest fieri in scriptis tantum,& si sat,sive in praesentia,sive in absentis, nulla est: sicut si uerba formae Eucharistiae aut e baptismi i scriptis Τposita sint,nihil operatur ad sacrametu. .
Expedit autem aduertere, quod mutus a natiuuate coGteri tenetur per nutus & signa,ut melius potestas autem qui postea fictus est na utus, si scit legere , tenetur consteri modo
92쪽
do quo potest . Potest autem sine periculo uyo publicii mni confiteri hoc modo , ut habeat unum folium, in quoi sint a quocunqile scriptura nomina ominum specierum peci catorum mortalium, & circunstantiarum necessarium , &i unum aliud in quo sint numeri:& rursus habeat aliquas schedulas : in una contineatur, commiIi, in alia , aestimo seu credo : in alia dubito, in alia, non recordor . Et sic posseti complete confiteri, monstrando digito in folio peccatum, de quo remordet ipsum conscientia, ct timiliter eius cir- cunilantiam , limiliter numerit,dc si est numerus non ceri tus,sed aestimatus.potest simul monstrando numerum mon strare schedulairi, aestimo . Et iuxta hunc modum etiamsi inter loquendum subito moreretur, nulla potest sequi manitatiuio cuiusque peccati,ut clare patet . Et propterea non excusaretur a praecepto consitendi mutus negligens dic , uel alio modo confiteri, si per nutus impotens eli coni Hationem perficere integram . Duodecima , lacrymabilis: hoc est contrita: hoc est cum displicentia omnium peccato-i xum mortalium commissorum supra omne odibile , ct cum Proposito uitandi omne peccatum mortale supra omnes uitabile . Has enim duas conditiones exigit contritio hu-i mana: alioquin contritio non est.Verum quia de contritio ne in ordine ad confessionem praesens est dodirina, scitos multipliciter admitti confessionem pro lachrimabili . In
primo gradu lachrymaruna sunt confitentes cum uera coiritione: noc est humana, formata charitate: imitantes illum
qui ait, Dixi confitebor aduersum me iniustitiani meam domino tu remisisti impietatem peccati mei, & illam de qua dictum est Diniissa sunt ei peccata multa, quoniam
dilexit multum a In secundo gradu sunt confitentes uero contriti contritione humana : qui sicut nihl sibi conscii sunt, ita nec olei in propriis uasis sunt conscii, exeuntes obstiam sponto & sponis. Et hos credimus fieri de attritis cotritos contritione formata uirtute clauitim :ita quod si cotiri' git hos confiteri informes,absoluti tamen formati regularii tersunt.In tertio gradu sunt confitentes cu attritione quide laudabili, contritione autem ambigua. Et hi sunt tam illi' qui dicunt displicere sibi offensas patratas in Deu,& intendere in
93쪽
re in futurum cauere a peccatis mortalibus secundum posse suum, qua illi qui ita se habent ad Deum confitendo, licui se habent ad homines maiores offensas quum petunt dicentes Displicet mihi se te offendi, amplius te non ostendam,parce mihi.Vtrique enim dolent de praeterito,di Intendunt uitare in futurum.Sed quoniam potest animus eorum dupliciter esse affectus uel ita uirtualiter intendant peccata uitare supra omne uitabile, & similitcr quod uirtualiter displiceat eis mortale comissum supra oe odibilς uel ut uirtualiter non se extendat ad haec: quia Dei acquisita seu li mana tantum dominatur in corde , ut ps amorem & obedientiam omnibus delectabilis, honorabilibus, dc utilibus ideo dubia est horum contritio . Nam lavrimo modo sunt affecti,essent contritione saltem humanarii uero secundo modo non essent etiam humana contriti ne contriti . Vtrorumque tamen contestio ab Eccleti mlachrymabilis admittitur non audeo tamen dicere,quod ultimo modo dispossiti regulariter fiant uirtute clauium de attritis contriti.Non sunt autem poenitentes in tentationem praecipitandi: a consessore nimis Zelante, & imprusnuestigante, an displiceant sibi commissa supra omne octibile in particulari, puta mortem paupertatem dcc. aut 11 I tendit uitare mortalia supra omne uitabile: puta direptIO-nem,occissionem Sc. multos enim huiusmodi interrogitio induceret in tentationem. Sed si1 dubitat rationabiliter de tenui displicentia uel proposito uitandi, declai et sibi quPortat peccatum mortale,scilicet refutare Deum
sne quod quantum ad factum,licet non quantu ad asse tu , perinde est i refutare Deum pro Deo, ac proinde uideat
quod sit dixisset Regi, Nolo te an Regem, quantum siet dolendum &cauendum sit semel impetraret Uentam , Ssortiter di firmiter proponeret se omnem suam diligentiam adhibiturunt,ut in futurum non incideret intantum excerusum,ita in proposito compareat coram Deo petendo uenia, dolendo quod toties Deum reseitauit pro ultimo fine, ac
pro Deo quia ex sua deitate est ultimus finis omnium & ciuium coelestium & proponat non se iacturum similem iniuriarn Deossit hortetur eum ad amorem Dei iuper omnia, μ
94쪽
quod ex amore huiusmodi debeat dolete de pieteterito,&proponere uitationem de futuro,scliptu in est enim, quod charitas operit multitudinem peccatorum.Et sic accendet cor poenitentis, & non ponet in periculum tentationis. In quarto gradu sunt confitentes cum attritione stila: quia eorum contritio incerta est,quibus scilicet displicent peccata praeterita, ct uellent uitare futura peccata, sed in ueritate hoc non uolunt,habent sti quidem uelleit tem uitandi futura, sed non habent uoluntatem deliberatam ad uitandum futura peccata.Tales sunt usurariis,aut alias tenentes alienum,qui uolut restituere,& similiter omnes in cocicubinatu existens: & 6- rate qui nolunt statum illum deserere , ek uniuersaliter quincui sunt parati intentione S propolito uere deliberato deserere peccare mortaliter. Horum confessio admittitur
ab Ecclelia, sed non ad ab lutionem, tales enim non sunt absoluendi: ut patet extra de poenit.& remis c. quod quida, ted sunt crebris 3c salubribus monitis ad poenitentia ueram inducendi. Tertiadecima, accelerata: hoc est post commis. sum mortale non dilata, si commoditas conmendi adest. Et sic intellecta, haec conditio, quantum ad executionem confessionis , consilii est, non praecepti, quantum autem ad propositum cositendi,periculi est,ne subitὀ praeoccupatus morre non habeat spatium poenitendi. Et quantum ad uitationem huius periculi, seu quantum ad recessum a statu peccati mortalis: tenetur homo statim habere propositum confitendi, non autem quantum ad uitandum nouum peccatum mortale hoc e,si homo uult assequi recessum a peccato mortali, dc a periculo moriendi sine poenitentia, tenetur necessario ad statim habendum propolitum confitendi, &c.si tamepost commissum mortale hoc non proponit, non propterea peccat de nouo mortaliter. Et ratio dictortina est quia Praeceptum tam de confessione quam de illius propostam , est praeceptum affirmativum : praecepta autem assi
maliua obligant quidem semper, sed non ad semper sed
pro loco & tempore hoc est tepore necessitatis. Et propterea si articulus necessitatis non occurrit,sufficiat ad salutem somel in anno confiteri iuxta Ecclesiae determinatione: ita lii quin cote at coctini,proponataute quado necessitas
95쪽
exiget, hoc est quando tenetur confiteri. De quo uide instade contritionis tempore. Tempus autem necessitatis respectualis confessionis D stio aliud quam tempus periculi mortis ex cliuino iure, Ic 1emel in anno ex determinatione Ecclesiae. Ad ministrandum putem sacramenta sine nouo peccatio mortali,eadem
pienda , di alia eiusnaodi quae mundam exigunt conscientia, contritionem sufficere critiat, dicente Apostolo de ius remo sacramento .Probet autem ieipium homo, & sic de pane ilio edat. S nullo diuini aut humani iuris uinculo ad conrestionem cogente seb praecepto peccati mortalis apparente. Quartadecima,fortisilaoc est superans timorem retrahentem a confitendo,& explicando peccata. Et licet timor debeat ita suparari, ut poenitens audeat per semetipsum peccata sua dicere:utanten fortitudo tanta est,ut uel per semetipsum dicendo,uel interroganti conΚssori respondendo,omnia confiteri deliberet,& Opere compleat,sussiciens sortitudo est: quia timor nodominatur in animo ad dimidiandam consessionem. Et licet persona aliqua nunquam auderet dicere aliqua peccata, nisi intere Nata: ex quo tamen intendit,non compleae conseisionem ni si explicatis omnibus,& tantum lacere,ut interrogetur.ita & taliter quod dicet omnia, sufficienter fortis in uernuliter. Si autem potius sacrilegium dimidiae confestionis mauult incurrere,quam explicare peccata, quia co&stor abseque interrogatione de illis concludit confestionem, S abs lutionem impendit, aeternae damnationis mortem inctu rIt cx sua vimiditate. tiintadecima,accusans:hoc est sibiipli imputans peccata,non coelo,non diabolo,non mundo,ncm carni,non socijs,non complexioni,&c. Similiter accusans se,no excusans,nam circunstantias aggravantes debet explicare: excusante. autem debet tacere,impersection s siquidem est has deferre: criminis autem non parui est, reijcere iniquitatem suam in alias causias, Sextadecima ac ultima est parere par ta: hoc est quod poenitens sit paratus ad satissa tionem pro peccatis suis debitam iuxta arbitrium confessori, , alioquin 'sacranientum poenitetiae imperfectum esset, carens tertia suIParte,quae est satisfactio. Intellige autem bane conditionem appoticam secundum communem Pinnitenuum curium, co
96쪽
munite enim constentes de mortalibus,treniimi non ut
qui satisfecerint, sed satisficturi de suis peccatis. Si constaret en ina aliquem satisfecisse, sufficeret ei quod secudum prae rartitionetia animi esset ii dispositus, quod est parere paratus ii des et satisfacere, & hoc includitur in hoc quod dicitur parere paratus ad satisfactionein debitam. Si quis autem tam parum dispositus est ad poenitentiatia, ut nullam uelit acceptare a se agendam in hac uita satisfactionem, sed ab lui pe tit retriittendus ad poenam purgatorio: absolui potest, tanquam parere paratus per satisfactionem purgatorii, ne desperatus, in infernum se praecipitet, a quo non multum distare uidetur, qui in huiusinodi pertinacia pertistit.Et tunc consessor absoluere a peccatis, & non ligaret ad poenam,sed ligatum ad poenam relinqueret foro acerrimo diuinae iustitiae
puniendum temporaliter.Nec sacramentum poenit entiae es iet omnino persectum secudum suae materiae partes integrates: quia sacramenta omnia ad praesentem uitam spectant, ita qua satisfactio ualde manca esset. Hic tamen desectus non annularet sacramentum: quia essentialia saluarentur.
Confessio sacramentalis multis de causis tam ex parte confessoris, quam ex parte confessi
Consessio iteranda considerari debet uel ex parte poenit iis, uel ex parte confessoris. Et quia in confitente quatuor inueniuntur scilicet contritio, consessio, satisfictio ,& habilitas ad sacramentum ideo sigillatim pertransire haec oportet ut clarior sit doctrina. Contritio igitur ex duobus integratur, scilicet ex displucentia praeteritorum , dc proposito uitandi futura. Si totaliter deficeret contritio, esset sine dubio iteranda cissessio:qa nec consessio esset, sed consessionis simulatio, ubi totaliter contritio deficeret. Impossibile siquidem est , ut consileatur quis sine aliqua displicentia peccati,nam qui confitetur, Proponit suum peccatum, ut malum proprium quo desiderat carere: & quantum appetit exonerari, tantum sibi displicet peccati onus. Qui autem solii narrandi gratia consterexur, non tali aequivoce confiteretur . Consi o enim sacra
97쪽
talentalis,detestatilia est peccatorii confitetis. auod si attimetio pro parte inuenitur puta quia displicet offendisse Deuiu sed non habet propositum uitandi futura, quantuis habeat
Delleitatem,puta non habet animum restituendi aliena , no habet animum relinquendi concubinam,quamuis uellet nooffendere Deli,ex tali defectu cotriti poenit. reditur no uera
ut patet de poenit. S rem. capit. quod quidam. est absqlutio negada est. Et proculdubio sacrilegiu comittit tam cofessor tale absolues quam poenitens absolutione suscipiens quia in auria inserui sacrameto poenit. Et quonia talis iic cositens, ucut in suae attritionis defectu proponit se Deo ut in poenite te quia ut perseuerante in peccati mortalis itatu scienter, Ecciduertenter)ita eccletiae clauibus proponit se ii militer ut impcenitentem,explicando fuit animu non deserendi statu peccari mortalis: ideo consessio huiusinodi est iudicio meo it
randa de necessitate,quantumcunque integrauerit: non qui astit insorinis, sed qua per se fuit contra formam sacramenta. Plani sciens S prudens proposuit se ut inabsolubilem. Si demum cotritio ambas partes habet,scilicet displicentiani praeteritorum, sc propolitum uitandi futura,sed imperfecte puta sic se habet ac ii homine offensum placaret,puta parce P teritis,decaetero no te offendam) ex huiusinodi inapersectionibus contritionis non est iteranda confessio: quia perfecta contritio, & si exigitur in deletionem peccati apud Deum,mon tamen exigitur ad deletionem peccati apud sorum pse- nitentiale Eccletiae potest enim nostra uera confestio esse Inserinis. Et nisi posset esse insormis, nullus esset certus se esse mere,constitum: & oporteret hominem Φmper de iterandac sessione solicitari, & nunquam cynfessioni finem inmomeren quod Ecclesiae aures pias offendit. Rursus nisi cons sio posset esse informis,oporteret probare hanc exceptioneui sacramenti poenitentiae, quod solum inter sacramentan potest esse informe: nam reliqua omnia sacramenta possunt esse uera & informia simul,ut patet discurrendo pex li'gula. Potest igitur sacramentum poenitentiae veruin esse, Sime simul. Ex consessionis autem usico talitum derectu redditur consessio necessario iteranda , scilicet si non in Inte
Era. Et hoc etiam intelligitur si per se si seisialiter hoc est
98쪽
si uiatilitarie) non integra parte constenti ut sirperius
declaratum eit . Contingit autem hoc ut etiam praedi- itina est dupliciter e quum confitens ex uerecundia, Sc. ibeet aliquid necessario dicendum : uel quum tam crasse cogitae de confitentis , ut omittat ea quae communiter omnes consitentur' puta si non habet animum abstinendi a mortalibus , quod etiam minimae mulierculae explicare solent , haec enim & similia reducunt confessiouem dimidiam materialiter , ad dimidiam serinaliter, propter propinquitatem animi ad incuriam de integritate consessionis . Ex satissectionis autem desectu , nullum
scio cassim quo rite consessus S absblutus teneatur nocessario consessionem iterare . Nam si satisfactionem a conses re impositam , in peccato mortali perficit , non propterea iterare tenetur confessionem: quoniam sine poenitentia sulit dona Dei: ut dicitur ad Romanos undecimo.
Et si satisfamo informis non ualet, ut satisfaciat Deo suffi-kit tamen ecclesiae , non minus quam confessio infbrniis. Si quoque fatisiasionis iniunctae penitus est oblitus,non Propterea tenetur iterare consessionem. Tum quia sine poenitentia sunt dona Dei. Tum quia potest commutari, aestimando quod satistimo oblita non excedebat tria psal
feria, aut annum ieiunii, aut eleemosynam centum dux at una, Shuiusmodi, Tum quia poenitens non tenetur ad peragendam iniunctam satisfictionem, nisi ut satissectat soluendo temporalem poenam a se debitam, iam taxatam, dc acceptatam r& propterea si omittat illam abbque contemptu, nihil aliud, nisi peccatum omissionis imcurrit, ct in reatu temporalis poenae non selutae perseu vat i Ex nullo autem horum constat sequi quod debeat iterare consessionem: sed quod debeat poenitentiam delucii: agere , ct satisiscere, illam uel aequivalentem soluendo poenam. Ex inhabilitate demum confitentis ad susceptione 4acramenti, propter Ecclesiasticas censuras quia scilicet est
excommunicatus siue maiore siue minore excommunicatione : utraque siquident excludit a passiua participatione acramentorum impediri sacrametum potest dupliciter imsellui. Primo, ut acramentum nullust Et juxtahuc sensu
99쪽
-γn ueriscatur: quoniam sicut caeterasacramenta ab exina municatis sumpta , sunt uera sacranienta: ita cic sacramentia Poenitentiae. Secundo, ut sacramentum in iudiciunt tibi sui matur. Et hic est sensus uerus:quia excommunicatus ab omnibus excluditur sacranientis, dc nulluni sacramentum ab
axcommunicato suscipitur absque sacrilegii crimine. Et Amalia est quaestio, an excommunicatus illicite si indigne ini-ntisceat se sacramentis: dc alia quaellio an excommunicatus suscipiat uerum sacramentum, quodcunctae iit illud:&. ueritas nosti i propoliti ex secunda pedet quaestione: ideo si ueru acramentu poenitetiae suscipitur ab excoicato, no het ex icatio, unde cogat ad sacramenti poenitentiae iteratione:ii autem sacramentia ab mccominunicatione annullaretur,opo teret secramentum iterari. Ex iure autem excommunicati*inem annullare suscepta sacramenta, non habetur: quum tamen multa excommunicatis sint sic inhibita quod iam,sut irrita: ut acquirere bieneficia,eligi, dcta Vnde consequens est ut excommunicati consessio integra, ii subsequuta est de facto abibliuio sacramentalis, non sit necessario iteranda: si-- non est iteranda persolutio horarum canonicarum,qua' excommunicatus exoluit cum aliis selenniter in Ecclesia,Setamen a participatione aliorum qui medietatem dixerunt , erat per excommunicationem exclusus: dc sicut non est it xandum sacramentum matrimonii quod excommunicatus contraxit, di sicut non est iterandum sacramentum extremae unctionis quod excommunicatus sinupsit.
Confessio sacramentatis quare paue
Ex parte autem confessoris iteranda consessio propter doiectum potestatis, ut scientiae, uel uolun talis est:quonia haec omnia ad persectionem sacramenti exiguntur. Et de potestate quidem constat secundum iura, quod si deficit comsessori potestas ordinis: quia non est sacerdos: aut potestas iurisdictionis, quia nec ordinariam, nec tellegatain iuriSdictionem quouis modo habet: aut usus potestatis,quia est ex communicatus maiore excommunicatione, aut suspensu
100쪽
lassicri ideo sacramentum nullum fuit: quia defuit ipsius
forma, quae est absolutio. Memento tamen hic supradicto ruini de absolutione, scilicet quando gesta tenent ratione sublici ossicii propter communem errorem secti cum tu Ioc quia tunc tenet etiam abselutio iacianientalis , nisi desi- ceret potesa, ordinis: quia potestas ista non potest suppleria iure posi titio: hodic quoque propter constitutionem Concilii Constantien. sub Μartino v. non est iteranda confessi' absolutorum ab excommunicato, &c. nisi fuisset denunti
tus , aut propter notoriam percusi ionem clerici excommunicatus: quia Canon ille concedit receptionem sacrament rum ab excommunicato, non reuelando excommunicatu.
Constat autem quod ab lutio non est in fauorem ab luetis,sed ab luti. Si uero conse ris potestas defuit ab lueredi a selis casibus aliquibus reseruatis,de quibus poenitens ei est consessus,&desecto ab lutus ab eodem , quando sibi constabit hic conse ris error , non tenetur iterare consecsionem tantum, sed confiteri de illis reseruatis tantum, sicut si tunc sitisset misius ad Epistopum pro abitutione iu
Ex defectu uerὀ scientiae, quando consessio est iteranda, mel non iteranda, relinquo prudentis arbitrio, ut singularibus conditionibus poenitentis & conse ris pensatis, iudi- cet si consestio sit iteranda.Hoc autem dico , quia ad sacramentum hoc sitfficit, ut sacerdos intelligat quae consitetur paenitens,esse peccata & mortalia quo ad communia, dc rudicet istum esse absoluendum, uec sciat ab luere Sc. Sed respo, tu istius uel illius poenitentis, potest tanta esse ignorantia, ut lasemet poenitens cognoscat non consessum.Et potest eL se sine scientia,tanta practica,ut fuerat sufficientior multisi doctis consessoribus. Ex parte demum uoluntatis, si sinxit abiluere,& non absoluit, aut si non erat tunc mentis coni-
ros quia deficiente ei usu liberi arbitri aut quia noluit ab
oluere,confeSsionem iterare oportet,quia sine uera ab I tione sacramentum nullum est. Μemento inter omnia haee quod quando oportet iterare consessionem, si eidem consessori persena confitetur,non oportet iterare particularit Tres licando, sed sufficit dicere, Dico meam culpam de illis om