장음표시 사용
151쪽
ter ustirpari solere annotauit Aulus Gellius, id quod aures & exempla doctissimorum probant. Alia Q ntiliani sententia videtur, quam complexus est his verbis, ., Pess me longae, quae easdem inter se literas committunt.., sonabunt. Si per eas de literas intelligit duas vocales eius.
dein nominis, ab illo dissentio. si vult hunc intellectum capi, Pessime Iongae vocales sonabunt, quae committunt easdem inter se literas, id est vocales illas de quibus agitur, iungunt,obscurus est sermo,& odiose prolixus. Br uiter atque dilucide,nec minus ornate dici potuit Pessi- ., me longae sonabui. Nam proxime dixerat naec, Tum vo ., calium concursus,qui quum accidit, hiat dc intersistit, &., quasi laborat oratio. Ex quibus supplere quisque posset quae locutus est ambigue. Sic enim habet res. Vocalium cocursus imperitis est notabilis. E vocalibus pessime lo gae sonabunt. A& E quiddam rusticanum sonant, pro pterea colliduntur a Graecis: id quod priore iam libro diis ximus. has igitur non ita sepe Cicero coniunxit. Et sociis is gratissima esset eius integritas & fides. Ipse in eade Astica ., esse voluit, in qua erat rex potentissimus inimicus huicia cauta. De salute populi Romani extimescebat,in qua etia., suam inclusam esse videbat. E dc A, ut minus ditana, ita ., saepius finitima sunt: ut, Voluntate ad ea arina profectus A sum. Eorum ipsorum ad crudelitate te acuet oratio. Nam ., si vidissem,quovis profecto quam isto modo a te agi ma- .. luissem. Qui opem a me atque auxilium petissent. Adi Ihiulcam de agrestem efficiunt voce,ut in simplicibus, a lai,materiai,syluat, frondosai, quae quia veteres poeta: --queter usurpassent,posteriores ut nimiu vasta repudiariit Committit
152쪽
cOLLOCATIONE VERB. LIB. II. τι Committit eas Cicero nonnunquam,ut pro Ligario, Di-- ligentia inimici in uestigatum est quod latebat. Qua in i ,, gatione dc sociis & ciuibus se probauit. In prouincia pa- is catissima ita se gessit,ut ei pacem esse expediret. I & A si
cuti suauius audiuntur, ita multo sepius conseruntur, Ut,
, Quod nos domi petimus prostrati ad pedes. Non com-sa memorarem,nisi a te cognouissem . An sperandi Ligario
G caussa non sit,quum mihi apud te locus sit etia pro altero deprecandit O & E minus in occursu hiant, sed tamen in insuauia sunt,& ingrata: vi, Hic aequo animo esse potuit. is Laudem adolescentis propinqui existimo etiam ad meum ., aliquem fructum redundare. Quid vociferabare decem is millia talentum Gabinio esse promissat E & O concum
., runt Urbanius, Vt, Quare omnium rerum una reprehen-
,, so est, quod regnum intrarit. Itaque obiicias licet quam ., voles saepe,palliatum fuisse Aderat vis, quae summas stan-- git infirmatque opes. O & I si diphthogum faciunt nul iam in pronunciando faciunt deformitatem,ut οἱώς. at iniunctura,quum separantur,absona sunt, & maxime si vocalis O producitur. Hinc fit ut O longo,quod Δ μέγα Vocant,cedat tota atq; subscribatur, ut in quarta declinatio ne recto casu numeri secundi pro eo quod est in λαιοι, & in verbis mi, pro Mia, dicitur. Minus est vitii in eadem litera breui. Fluit enim,nec in ore cavo tandiu immurmurat. Utrunq; reperies apud M. Τulliv,ut pro Rabi- ., rio Posthumo,Rapietur homines in haec iudicia ex omni., non modo inuidia,sed sermone malevolom, nisi cauetis.., Nec vero id homini tum quisquam sed tempori assigna n-- du putauit. I & O contra nihil ditanant,ut, Qui tandem
153쪽
DE ELECTIONE, ET ORATORIAM conuenit, aut tam graui onere tributorum ad tantam p .ν cuniam cogendam, mille talentum accessionem esse fa-- ctam taut in tanta mercede hominis ut vis)auarissimi,mil- ., te talentum decessionem esse concessam 3 Neque ego cui
M omnium ciuium libertas charissima fuisset, meam proi ., cissem. Α de V iunxerunt latini, ut fraus,laus, audio, supplaudo. non in uno verbo separauere,nisi quum peregrina asciverut in Latium,cuiusmodi sunt haec, Archelaus,Amphiaraus, Oenomaus. Senserunt opinor hinc essici vocem vaste patetem & inuisam. Quod si est,& in compositione vitium committunt,ut, sylva uritur, humida uligo, musavna,scelerata usura,& id genus alia, quae quisque vir auris eruditae sentit esse patula atque subagrestia . Coniunxit., Tullius, Si uniuersa sui dixi)prouincia loqui posset,liac., voce uteretur. At si commutaueris,& V A dixeris,congredientur amice dc urbane . Cicero in Verrem, Ipse in op- ., pidum accedere noluit, quod erat dissicili ascensu atque., arduo . Idem fere iudicium est de vocalibus quae primae sunt in onere dc usu. Hiant adiunctae,quemadmodum dein simplicibus,cous, sardou eous. Adiungit tamen Cice .. ro , Quousque abutere Catilina patientia nostra r Similia . sunt haec, In loco uberi, in labello udo, colligo uvas, amputo Vim Os,a tergo urgetur: ex quibus nulla soni concor dia delectat aures. Postrema cum quarta non grauius o Dfendit in collocatione, quam in his singulis, tuo, suo, di
tuo, ruo, statuo . Caeterae voces non admodum torquent. Os,atque pronunciantis instrumenta : quamobrem sepius multo committuntur in ordine verborum . Dico secundam cu tertia & quinta,tertiam cu quarta, contra tertiam
154쪽
de quintam cum secunda, quintam cum tertia. Reis ad aurium iudicium quae proponemus Ciceronis exempla, o cognosces. Quamobre si mihi unus est accusandus, pro-
pemodum manere in instituto meo videor. ineruntur 3 accusatores se idoneos non habere. Id mihi erat aduersa m rium maxime. In hac causa iudices tametsi utrunque esse arbitror perspicuum,tamen de utroque dicam. Hoc si tui, inimicus eius factum negabis, eodem tempore in eadem ., prouincia tu ipse fecisti. Neminem mihi esse praeponeni , dum actorem putabit. Sentis audiendo quam molliter colluant hae soni tenuis & remissi literae. Fugienda voca- -
lium etiam tenuium multitudo, propter quam speciei, progeniet, mollitiei, & eiusmodi casus odiose vastitatis
vix apud bonos authores reperiutur. Breues interim pla- cent,ut apud Ovidium, Huc coeamus,ait Terentius hanc molestiam vitat elisione de contractione. ., Cuius tu fidem in pecunia perspexeris, , Verere verba ei crederet
., Nam quae inscitia est, i Advorium stimulum calcesp., Postridie ad anum recta pergit.., Illos ducere eadem haec Iex iubet.., o Phaedria,incredibile est,quato hem ante o sapieti., Abi Phaedria, eum require,atque adduce huc. Verb , duabus syllabis: Insciti est, quatuor: Postridiari.
totidem ducer eadem,quinque:anteo, tribus: Phaedr urn, duabus exprimitur. Est quum vocalis natura longa stulet atq; corripitur in concurlu,ut minus audiatur. Virgilius,
,. Et longum formose vale, vale,in quit, Iohia
155쪽
DE ELECTIONE, ET ORATORIA A Sopitibus duris agitur,sudibusve praeustis. i Z- Imitatus est Homerum, qui per e recipit hanc figura, ut Odysseae versiculo primo'
Hinc planu fit quod supra diximus,esse minore in cor
reptis offensione,quonia celerius de expeditius exigutur: maiorem in longis de aspiratis,& accentu concitatis,ut in loco arduo,in hasta ornata,in tribunali edito , in adunco hamo, in viridi herba. Exposita nostra de principum lit rarum concursione sententia, nequis existimet esse vitiugrande comittere duas generis huius literas,Ciceronis &Quintiliani iudicium totidem verbis huc transseremus.., Habet,inquit Tullius, ille tanq hiatus e concursu vocaliu., molle quiddam,& quod indicet non ingrata negligentia ., de re hominis magis Q de verbis laboratis. Audiamus abis terum, Non tamen ici ut crimen ingens expauescendum ., est: ac nescio an negligetia in hoc,an solicitudo sit peior. ., Inhibeat enim necesse est hic metus impetum dicendi, &,, a potioribus auertat. Quare ut negligentiae est hoc pati, .. ita humilitatis ubiq; perhorrescere : nimiosq; non immori rito in hac cura putant omnes Isocratem secutos, praecia , pueq; Theopompum. At Demosthenes & Cicero modi-- ce respexerunt in hanc partem. Nam & coeuntes literae ., squae συναλοι φου dicitur)etiam leniorem faciunt orationem, ., quam si omnia verba suo fine claudantur: dc nonnunqua., hiulca etiam decent, facium que ampliora quaedam. Hactenus Fabius. Sit haec libertas aliis aetatibus, aliis exercit tionibus : ego puerum optimis assuescere bonum duco, maxime quum stylo dat operam in octo literarum. De coagine
156쪽
11 De coagmentatione consonantium literarum. Z
O s T E A quam deliteram principibus,quae
in concursione voces efficiant aut suaves aut in re inter se coeant,breuiter exponendum videtur. Ex his optime cohaerent,quae labris coeuntibus efferuntur,ut M i& B, M & P, & eadem litera repetita quum finis est extremi verbi,& principium sequetis:quibus adde M. & Vconsonantem, & eam quae prima est in furente, propterea quod altera pene labra admouet, altera labrum dente . premit. Exempla sunt apud Virgilium' i l . ., Errantes hederas passim cum baccare tellus Fundet - -Manet alta mente repostumis Iudicium Paridis .. Omnes ut tecum meritis pro talibus annos Exigat. ι., Nimborum in patriam loca seeta furentibus austris , ,, Italiam fato profugus Lauinas venit Littora- ΜPermulta reperies eiusmodi apud oratorum principem ., quod genus sunt haec Domo est egressus non modo nul-- lum ad bellum,sed ne ad minimam quidem suspicioneni ει belli.Omnium Marcellorum meum pectus memoria eL ., sedit. Ne istius quide laudis ita sum cupidus, ut aliis eam ., pr reptam vesim. Victoriam fortuna tuam esse totam &septum pronunciatur,cuius lim C, D, N, hiulcas,satis multa diximus,ex ordine deliru .ctura cosonantiu quae aut molliter aut aspe- Aeoliam venit '
157쪽
S,Τ,X,Z. No acerbe quide, sed aliquanto asperius iungitur cu priore verbo,quod M postremo concluditur. Hoc quale sit,cognosce ex hii orationibus in quibus literae post , M ex ordine ponuntur. Nunquam enim ad colitium ci . ., sus admittitur. Amplificauit eius pristinam dignitate. Fo ,, tuna in istius se societatem gloriae non offert. Bellicae tuaei, laudes celebratur omnium gentium literis atque linguis Vereor ut hoc quod dicam,non perinde intelligi auditu possit,atque ego ipse cogitans sentio. Quo quidem in belui, lo semper de pace agendum audiendumque esse putaui ν, Neque enim ego illa,nec ulla unquam secutus sum arma ,, ciuilia.Nunc venio ad grauissimam querelam,& atrociΩν, simam suspicionem tuam. Quid ego commemorem X ,, nophontis illam iucunditatem inaffectatamr
Quinq; tenent caelum Zonata 'In hac omni structura quod M elementum suauissimum est,parum quidem offendit asperitas, nonnulla tamen estiquod indicasse videntur illi conditores linguae latinae,qui in simplicibus verbis ut hanc fugerunt literam, ita quoq;
N magis familiarem collocauerunt, ut ancilla,induit,an git, Manlius,cana,vnquam,ensis,antrum,anxius. Hinc sus.
fragante auriu iudicio cognoscitur N ab iis omnibus cω sonatibus in structura minus dissentire. N ante L quidem dc R,vox insuauior est:quamobrem illino non inlino,i ruo non inruo dicitur. Quum repetitur,ut in canna,ilaciatate quadam radit aures:sed ne sic quidem est magnopere fugienda. Quod ut intelligatur,ex Cicerone proferemusis exemplainc ordinem literarum persequemur. An no ca-- dunt laec in AntoniurQuid enim in eum non cadit Re liquum
158쪽
co LLOCATIONE VERB. LIB. i I. i et liquum est igitur crimen de veneno. Et id quidem nemini
graecorum video adhuc c5tigisse,ut idem viros in genere laboraret. Illae vero non loquuntur solum, verum etiam , personant. In negocio quod actum dicitur, nullum vesti- ..gium. Quia no possecnegare ab illis pecuniam datam,non is quaesiuit procul aliunde. Non caussa,no locus,non facultas, non costius,non perficiendi,non occultandi maleficii spes,non ratio ulla,non vestigium maximi facinoris repe- .rietur. Quauis bonas leges vitiose per vimq; tulerit, tamen hae leges non sunt habendae. Iam in tanta illius impudelia remittendum aliquid videtur. X dc Z quum proxime sequuntur N, sic habet. X durior est,Z mollior. N ante B,M,P,paulo durior est: propterea dicitur imbuit, non inbuit, impurus non inpurus,immensus non inmensus. Sed & his aliquando praeponitur. Nostri sensus ut in pace sena per, sic tum etiam in bello conῆruebant.Spem attulit non modo . salutis coseruandae, verum etiam dignitatis pristinae recu- .pera ae. An potest cognatio ulla propior esse, si patriaer In summa dicam, quinque contonantibus optime praeponitur,reliquis haud pessime: N vero cotta quinque eas. dem non amat,reliquas omnes non grauiter odit. Quo sexuntur haec,inquies rvt de tua copositione iudicare possis, dc Vt amica persaepe iungat,inimica raro. Vtraq; dico M& N sed aptius secunda si prima connectitur I consonati. - Saeuae memorem Iunonis ob iram. - Et quisquam numen Iunonis adoret Praetereat Statuuntur interdum principio verborum, ut, in mari,& in Neptuno. Quamobrem videndum est quibus aptius adhaerescant.Vt insideant sibi,iam diximus: ut caeteris D ..
159쪽
eurram,vocibus,testimoniis agemus. Nonnihil dissentiunt '
Da mihi non aestate nouum, nec frigore defit.., Nunc naues cotra praedones pene inanes Cleomenes du- ,, est. Dictitat se tantum rapuisse, ut id multis satis esse pos- is sit. Dictitat nihil esse tam sanctum , quod non violari po- ., cunia possi t. Videt multos equites Romanos. Pecunias m no petunt, linquunt,& negligui. Post B, L, R,& S,pa Q
lo melius collocantur. G -Troiae sub moenibus altis. I Plaudentem nigra figit sub nube columbam. ., Magno in dolore sum,P. C. vel moerore potius. Nanque ..., canebat Silenus, ut ipse tener mundi concreuerit orbis.., - Et pura pernoctem in luce refulsit Alma parens. ., Apud exteras nationes omnium sermone percrebuit.., Neque tantum me expectatio accusationis meae comm is uet,quatum istius insidiae nefariae. Consule tuas aures,n
hil horum tenerum senties, nisi forte quod L & S emolliunt. Quamobrem artificis est, ubi vult suavis esse, nihil eiusmodi frequens instruere. His enim structuris uti non vetamur,sed adhibere modum iubemur. B in paucis verbis extrema pars est,ut in his,ab,ob,sub. Nec est ulli sequotium in oratione plane familiaris, nisi viii quae prima sedet in Ioue,&indunone. - Ab Ioue principium musae. Liuius omnibus tum mutis tum vocalibus anteponit. Nam ultro durius quiddam,ut grandius alet robustius a sectat, & Virgilius interdum, ., - Tyrrhena ab sede prosectum. Et teneram
160쪽
il COLLOCATIONE VERB. LIB. II. τσra , Et teneram ab radice serens Sylvane cupressum. Aliter populo Romano doctisq; scriptoribus visum est,
qui detraxerunt hanc litera, & a, non ab,ante cCnsonanir . M tes reliquerul:vLSuos necessarios a faucibus macelli com)s ., rogat. Postulat a Burrieno praetore Naevius, ut ex edicto
di is bona possidere liceat. A quibus quum est certu auxilium r ,, petitum,ita tamen disceditur,ut idibus Septeb. P. Quin- ta H liuiisti Sex. Alphenus promitteret. Α Cn. Dolabella de- ,, nis postulat,ut sibi Quintius iudicatum soIui satisdet. ΑΗ me,qui neq; excogitare, neq; pronunciare multa possum, i, breuitas postulatur. Ostendam primu causam non fuisse et ,, cura Prietore postulares ut bona Publii Quintii posside-ι res.Cur maluerunt veteres abscedit,aufert,amovit,abstulit,il abcedit,abseri,abmovit,abtulit,nis quod B ante cos sonates duru videbaturrat no v bigi potuerut ea pro Volus, tale mollire,ut in his, abdit,abducit,abnuit,abrupit, quae verba principio dura,nuc emollita sunt usu. A praepositio consonantibus,ab autem vocalibus & I consonanti bene, praeponitur. Abs pene reiectum est ad antiquata verba de. 8, inusitata. Cicero in Oratore, Vna praepostio est abs, eas 1 ., nuc tantu in accepti tabulis manet, nec his quide omniuro, in reliquo sermone mutata est. Idem tame in diuinatione , dixit abs te. Sunt qui dictu probent,Abs quolibet: at Cicero a quibus,non abs quibus,dicit pro Quintio. Vt autem B 1ubiecta consonantibus obluctatur,sic & eisde api posita nonihil resistit,nisi quum succedit ei quae princeps
est in more ais moro . Moru bonitas, suauis est oratio. Lac bibitur,venitur ad Bibulu exul Brutus, Numen Ba