Petri Gassendi ... Opera omnia in sex tomos diuisa, quorum seriem pagina praefationes proxime sequens continet. Hactenus edita auctor ante obitum recensuit, auxit, illustrauit. Posthuma vero totius naturae explicationem complectentia, in lucem nunc p

발행: 1658년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 철학

151쪽

ro In Exercitationes Paradoxicas

operis. Dicenda hausa superesici, quorsum ad te hanc Praefationem direxerim. Quid in hoc tamen immorct 3 Tu germanam Philosophiam ita amas, eccxcolis r ut in te simul cminenter fulge ni duae illius praecipuae partes, ta aequa rerum aestimatio propter eximiam rerum omnium, imprimis vero Mathematicarum exquisitam notitiam in dc rara morum integritas. Tu mihi quodcumque hoc verae Philosophiae possideo si pollideo tamen aliquid in iam satum ita

excoluisti, ut si bono Genio sationem, tibi tamen incremcntum debeam. Tu sic me amas, ut mihi non sit quispiam alius amore coniunc tior. Vt quid ergo tibi non exhibeam istud obseruantiae simul, gratitudinis, ac beneuolentiae

symbolum qui si quidpiam habeo carius, nosti quam tibi deuotum sit. Equidem

His ego centenas ansim deposcere voces: Vt quantum mihi te sinuose in pectore fixi, Voce traham purae torsimque hoc versa resignent, euod latet arcand non enarrabile Mia.

Quippe si habere posset Liber hic Genium, quo viveret: optarim ego te maxim. Postcris esse commendatum. Sed utcumque spcrare liceat: mihi certe satisfecero, si in quotcumque Libellus iste peruenire poterit manus per Ralcro te unum ex magnis squos quidem mihi cognoscere licuit 2 aetatis nostrae hominibus. Maxime vcro si aetatem tuam iam senescentem hac qualicumque lectione recreaucro: neque enim sic sortE ridebis hunc meum conatulum, quin suave habcas me absentem hoc libro tecum sic colloqui, ut solebam praesens de ruri, de domi, sed praesertim in apricis illis,oliuetssque Aquensibus. o scelicia temporal quando nobis sic ridete histrioniam licuit,quam seu vcram, seu affectatam uniuersus cxcrcci Mundus i quando inter philosophandum tam saepe licuit dicere, Soli sumus icet nobis verum disquirere sine isuidia i Vcrum, 'otide erio sit pudor, aut modus Tam cari capi tui Redeo ad Librum, quem mei loco praesentem habebis, & in quo G assendi tui leges de agnosces Genium. Certe etsi nullus alius lecturus fuerit, aut pro baturus: mei me tamen propterea laboris minime poeniteati dum tibi unil cucrit gratum aliquid exhibere. Hinc optimE concludere posse cum Epicuro videor: qui cum, testante seneca, uni ex consortibus studiorum suorum scriberet, Haec ego, inquit, non multis .sed tibi estis enim magnum aure alteri Thea rom sumus. Benz crgo vale, MIGALTER I , meque apud Nobilem tuum ex fratre Nepotem, in suprema Aquensi Curia Regium Consiliatium, meique amantem commendatum habe. Datum G RAT 1ANopo Li in Procuratione, Mense Februario, priore die Bis-sextilium, Anno aetaeDionysanae M. Dc.XXIV.

152쪽

EXERCITATIONES

ADVERSUS

ARISTOTELEOS

LIBER PRIMUS

IN DOCT R I N A MARISTOTELEORVM

inserius. Nunc quando parum intereti virum

nihil

Suod Homines Aristoteles ex germana Philosiophia Sopbisticen essecerint.

nihil aga, . an id agas , quod nil iit necesset an non tute Dicitandam torpor/mque dixeris, quod illi tricas putidas apinasque tantum ias eis consectantur : de relicto . quod prolitentur. veritatis audio, in aucupandis et imaticis

nugis sunt occupatissinu a Quid ad vetam - T praeclatius nihil esse po-r test tmeo quidem iudicio;

qu in veritatem assequi:: ita videtur operae pretiumi philosophiam excolere, i quae prosequutio est Veri.

tatis. Quidnam veto cause esse dicam , cui vix unus ex millibus ira maculatam veritatem adipiscatur& occupet

Quid rei esse suspicet . eur vel in meridie accensa lucerna vix ostentare Philosophum possit : eum tamen tot circuit ranei nos undequaque. Ossdeant 3 An quia beata illa& innocens Veritas delitescit in profundo Abderitae puteo An quia caeterarum rerum studios sitiuum studium est i germanae vero Philosophiae, quas nihil attineat, prosuri enim philosophiam, gelmanumque studium veritatis satrago illa immensa dii putationii, satrago illa immensa disputationum inutilium 3 Quid immerosissima illa voluis

minum congeries quibus,vicenionibus conis

suendi, sit operam ludunt: illa voluendis aereuoluendis totos dies collocant: neque tamen, vis, sphi saxo agendo . proficiunt lulum. Et mirere propterea si Philosophia.quae seria res est . quaeque robore donatur Hercuislco,tain pueriles nosce conatus, quam ipsi dissima negligentia 3 Vtrumque sane non, illi sibi . inuitus illi ii que probauerim. Prius tamen qui admittat ut , vitis Aristoteleis 3 qui veritatem occupatam iampridem esse ita albitrantur , ut illius eruendae non sint ampla sollieiti. Possetius otia concedi aleat si quisti uetit illos mandate labores innumeros, ut philosophati esse videantur quam legiti-HE. Hanc nempe sibi fixerunt crucem , qua indefessi ruigilii, , nocteisque dieisque to meantur. Sed de illa , quam imaginantur eritatis occupatione . t aut ingeniorum p tius piae eupatione j ex ptosesso dicet ut rideat inertiam Alia profecto , alia est diuinae illius sophiae Maiestas , quam quae ab istis praetexitur. Hinc illam tam saepe videas conqueri,&expostulare aput Lucianum , Boetium, &alios,quod adeo indigne tractetur a Pseudo. philosophis. Cette ilia inibi visa est deseendisse olim ex coelo Mine nati habitu, magnos in tertis factura progressus in gratiam: eneris humani.Attamen .eid ex quo depretendit sese ita ne ligi, vi sumta di adultei na sapientiae species magis arrideret prophanis istis ingeniis : subduxit sese, de auolauit. Astroeam in extos sequuta: & vix iam mille precibus ae votis imaginem sui. vel umbram

Aristotelei 3 sie solent pulcherrima quaque, eademque sanctissima , contagionem vulgi declinater quando nihil se pretiosum est , quod non popularium manuum atriectatio ' ne sordescat. Et Philolophia praesertim, au*, ut est res minimὸ vulgatis, se ista pioisus vulgari,

tr. conspiciendam exhibet. Quid hie tinguntur

153쪽

Io 6 Exercitationes Paradoxica

vulgaris notae deuitat ingenia. Quid hierin guntur 3 lpii sunt, qui Sapientiam dehone 1fantes germanum illius abiecere stilatum:&ipeeiem illam Sophii iees mirum in modum

excolentes, tanquam Ixiones aliqui vanam Dubein sunt amplexati . Quid ringunt ui cum

nemo sit . qui, ii serio dederit sese illorum Philosophiae . illam ipsa in esse arbitratus, quae ita commeκ dari solet laudatis illi, senatentiis , O tiara n Iasophia dure 3 O vir ist

n mitis: aliisque smilibus: non deprehendat breui se oleum,operamque perdere, & ut lolent qui thesauros sottiniant nihil aliud prehendere.& complecti, quam inanem auram. Quod me attinet: quoties istam Sophi sticen considero, subit in mentem exclamare, Non es liae ea triae Ani , ct Saplantia. dA;

Et certe clim pro potitus germanae i/hilosophiae scopus fuerit veritatem nosse. illique cognita fruendo bene beat Eque utuere: istialium sinem inuexerunt , disputandi peritiam : ei seceruntque philosophiam non virtuti, ossicinam , sed semin tum commenta4tionum quibus foueret altercationes. Heinciam de illo quaeritur,qui Philosophic operam

dedit,non quam prosus & honestus sit: scd qu in egregius Disputator. Is enim tum demum habetur excellens pii ilosophus,qui seu a reda oporteat, aduersarium ii renue deii eat: seu defendere sit neeesse .nullis machinationibus a statione dimouetur. Atque hae equidem causa est, cur isti tum credant se de .cerpere uberi imos Philosophiae fluctus .cum publice theses oppugnare, propugnateve potuerint: & in communi etiam consuetudine ostentare se disputabundos, argumentis ubique in sorma & figura pro postis. Equidem non disteor quin ad detegendam veritatem: saeiant priuati illi congressus , qui semotis arbitris sepositis affectibus.amandataque captatione aiirae popularis , se placide instituuntur , ut putum sit veritatis studium : de undecumque maior quaedam similitudo veri affulgeat colloquentium quisque non detrectet a sententia discedere. At vero tamen se congredi. ut disputationes fiant publiea quaedam spectacula , ut populus spectator acce dativique dominetur ardor unicus vincendi, de nunquam cedendi: haeccine potest esse veraxeritati, itiquisitior credibile itae est verita tem . si adesset, sese subducturam : Veritam nempe, ne riophanaretur ab si iste frontiva

illius studium , quae vera est Philosophia. compositum placidum oue est : potestque comparati Nilo , qui ut lene sitit, si eunctis

amnibus extat utilior. Et veto in publicis illis theatriciique congressibus ita semiere animos videas, ut parum absit saepenu leth, quin ela saces &flatia volem, rore arina naianistrante.

Pulchra porro histrviat in qua videre li- I Rceat specimen aciei bene institutae: vi in qua primum eminus certetur, deinde comitius consigatur. Pulelmina, inquam, spectaculum in quo uideas insurgentem gyiis & circuitionibus post dimidiam tandem horam dis ficultatem attingere quae a principio poterat uno verbo perspicue proponi. Sed nimirum ille iam soleis ihilosophus non habetur . tui media ut ipsi loquuntur,non attexit inedii fres quam diiseultatem pollet paucis verbis expedire, non protrahit ex me die in se tum

usque crepui illum. Hinc si quod est longe grauius ut ubi nodus di sieultatis propositu η sollitiisque est letiit Aggrediens, qui non possit adhuc aliquid moliri in eonia

traiium , a seireque nouani instantiam aduersiis factam soliuionem. An non dieas bellum prorsus elle su ceptum contra vetita

suit. quantumcumque .se vi geri a verita eiciatiat. turpe ducat si chiae sit 5: palinodiam canere cogatur. Quae vota prodrid; non v uci, ut quacumque tan em ratione es batur incolumisi Quali veto ut decipi polle hum nae est imbecillitatis: ita non sit valde ingenuum, recantare ii quid praue opinatus sueris : N bonas te agnoscere , daresque manus meliora suadenti Et ille tamen potius effutiet qui equid in buccam venerit, quam ut cessiile videatur. Hoccine autem qu2so es veritatis ergo ta tum disputare Quis vero cachinnos cohibeat 3 ubi viderit quempiam

horum Decertatilium , ad extrema omnino redactu in clamoribus adhuc conturbare omnia, siue etiam commatibus diuertere mentes auditorum, ut applausiis interea sate &quo ardentius exitum plausumque capetierit , eo impensus stigere se aegie seire discessionem. Sane , s vel minima interea re sontionis occurrat species tren Dei inquiet, Yfeti iis, optisa es hie ne Δι di tilia A. vel certὸ.u alius videatur augete diis culta terra,paulhque susus rem explicet ad rem aurem, inquiet, tegor e Poceduretis. Quod si v ter-vis Aduersarium utcumque ex tui baiae

rit ecce illico intumescet, quasi hydram debellatit, sicque totam Scholam despiciet qua, si in mucoso illo extetos omnes dei icerit, subegeritque pedibus viii uersialc in generis humani3 Nunc quando proposuimus quem suae s- ubi Philosophia sitiem Alistotelei pristituant: expetiam ut num caetera omnia illi probe

consentiant. Principio graues omnes Auth res

154쪽

Aduersius Aristoteleos Liber . Io 7

res e scholis suis eiecerunt, veluti ex urbe obsessa imbellem multitudinem. Neque enim praelegi videas Platonem , M.Tullium. Senecam. Plinium, Plutarchum.& alios qui piosictb plurimum eon set te ad sapientiam potuerant. Sed hi nimirum uis sunt illis admodum inexercitati parumque auxilii ad altercationes illas scholasticas allat uti. Selectias est Aristoteles qui proptet dictionem ambi xuam , truncatamque sententiam , visus est posse numerosa suggerere tela hisce eonficiationibus. lndicio est,quod illos etiam Aristotelis libros non attingunt , in quibus ille videtur esse loquutus apertius e vi sunt qui CE conomici, qui politi ei, qui de Animalitibus inscribuntur Retinuerunt vero,& eΣcoluerunt infinitis eommentitiis illos dumta xat, qui visi sunt disset totionibus fouendis idonei: ut,qui sunt ex Organo,ex Actoas,ex

Metaphysica, & alij. illi enim solummodo sulit Scholis digni iudieati, qui huius sarinae sunt,& in quibus ut ipsi satentui)Aristoteles

habet nasum celeum : cum in quamcunque voluetu partem nullo negotio possit de tot- queri. Quidni vel 5 ita sateantu clim videamus semper diuertissimas illorum senteniatias authorem Aristotelem aequo jure sibi vendicare. Sed de hoe plura dicentur inserius. Addo intelea, si quid sorte occurrat in isti, libris vere & ret spicue dictum illos tanti sacere suam altercandi peritiam .ut Dodum in scirpo , quod aiunt, quarentes, in gignum Ihilosophica grauitate iudieent,nis ci circa illud graues disse ultates excitare valeat .s

lent nempe argumenta undequaque congerere,quae deinde absque ulla protius utilitate dissoluete possint : non secus ac pueri ex truunt ex luto casulas, quas deinceps non minore oblectatione demoliantur. Caeterum vero poli graues illos Autho res e scholis eiectos,nuncium quoque remi serunt iis Philosophiae partibus quae tractari

debuerant citra rixas & contentiones. Huiusmodi sunt imprimis Mathematicae disciplinae, quarum penit lis ignari. Dcile persuadent audito tibiis partem esse non necessariam. Mirum certe.quod pri, stores ita vulgo negligant hane partein lim vel Aristotele statuente Mathematicas Philosophiae speculatiuae partem haud ignobilem videantilla sibi deficiente, non posse se absolutos iactare Philosophos. Sed nimirum illae dilei-lsinae radio & puluere contentae , tranquilum , atque attentum postulant ingenium

iiii Genium alium non probant, quam qui instigat ad altereationes. Per Mathematicas scimus, si quid scimus: at isti non curant veram legitimimque retum scientiam: quisquilias tantoni consectantur. Non abs te lane diuinu, ille Philosophiae oculus, etiam ante Dialecticam,Mathematicas prospectas volebat. Illis nempe si quis suetit imbutus , puero,ita ut sese indubitatis demonstrationibu assile secerit : ille se instructus erit ad eas ecendam veritatem , ut facile suci uia non adiamittat. Hoc est,quod timent boni isti viti ne quispiam sit nimium veritatis amatis ac pro inde paulo animosiur reuocare ad examen ausit quae Ips principia confingunt. habentisque eertiginis. Haec certe causa esse videtur. cur Aristotelem sequuti , velint Dascentemelle credulum : se enim inentem illius imbuunt quibuleumque dogmatibus volunt: deincepsque sub evanida veritatis speciei somnia quaeque vani utina,ne dicam pessimo

ruosque errores, facile instillant. Novi qui

em ab aliquibus tractatus quosdam Mais malicos separatim institui:at, per Deum tamen immortalem quam stigiae,quam ieiune, tu ira superficie tenus duntaxat attingunt capita nonnulla magis populatias ita nihil captant aliud, qu in auram famamque vulgarem l cum in illis tamen suis clinii aericis quaestionibus examinandis tot collocent menses. Quasi vero sati iis non solet indubitatas Mathematicarum demonstrationes assequi: quam cirea illas sit uolas coniecturas tandiu occuparit

Quod autem de distis linis Mathemati eis dictum est , ideira intelligito dictum de illis partium aliarum philosophiae capitibus,quae Distorico potius stylo , quam dii putatorio

excipi debuerant. Quam iuuaret enim nosi se historiam lapidum. metallorum , plantarum , animalium , exterorumque huius. modi, quorum est adeo iucunda cognitu varietas 3 Et illa tamen . inquiunt, nouerint lapiciarii , aurificis, herbaris , venatores: alii magni viri , quorum eruditio tanti astimatur. Philosophiam non excolebant . cum

ista perquirerent ' Scilicet boni isti viii, dum res eiusmodi praetereunt , philosophii magis obsequuntur. quod aded s.lerter disqui

nemo ' An factitia, animalis A a 'biecisse-pamas I re. ι I rabione Amtaxat p pres e facultas et fias posita in Ia 4 acta, vison s I rei' ut alias innumeras nugas, ineptianque praeteream. Et , cateris tamen neglectis, ilia curiose prosequuntum proprie Philosophica. Cedo igitur ex illis, quando Phvsces curriculum absoluerunt , quid probe teneant ex iis , quae sunt in rerum natura Mineralia , vegetabilia . & Animalia nousunt perscrutati, quemadmodum dictum est Elementa etiam ignorant, quae, aut cuiuia modi lint: qui partulitatem soluin exercu runt circa ineptas , de friuolas qualitatum combinationes. Ex eaelestibus ipiis vix solem , Lunimque nouisse tentatunt: de quae nunquam sulpexerunt ipsi . dii seruerunt otiantes in scholi, , 3e hypocaustis: ae mille nugas commenti sunt, quibus insomnia sui letient: videlicet soliditatem, realitatemque sphaeratum calestium : canales, quos Astia traiiciant: negationes qualita. tum , quas alteratricea, & corruptrices dicimus i caeterisque huiusmodi, quae nulla comprobari possunt obsecuatione , de expe

rieticia

155쪽

io8 Exercitationes Paradoxicae

lentia. vino verbo de hac rerum natura nihil petula erunt e quando suas Scholas ingresti , aliam naturam ingressi sunt cum hae exteriori minii ne congruentem ut pio inde mirari non debeas , ii audiens illos disserentes de rebus naturalibus . videris lotio abesse ab iis , quae praeter Seholas nobis cibis uersantur. Hi ne ipsi ira et ubi ad hane veram

rerum naturam ventum est, caligant morsus . & obstupes eunt : moniti se ilicet as iis, qui non salsaei ratiocinio : sed magistra rerum experientia . Obseruationeque omnia

prosequuntur. Quidni vero ita sta lis quippe similes sunt . qui in sylvis educati in .rbem quanda ti auiplissimam, pulcherrimam. que introducuntur. viii. in iis ergo partibus, quas excolendas retinuerunt , peccauisse primum in eo xidentur . quda relictis ipsis rebus , chi intras solum venati sunt. Vt enim caeteras praeteream:

uid dicendum putas de illa disputationum

arragine , quae de possibili nominantur 3 Tempus quippe circa illas terunt. quasi omnia, quae de tacto sunt , perspecta penitussorent. Ecce enim . exempli gratia , di ip

tationem instituant de Materia rerum naturalium : quaerent statim . An marer a per ab solatam Dei pot/n iam sese forma existere ta

μdis ι θ ad faciti fines ones ' veriura huius ueneris quasi toties circa materiam infinitae iniit. Accipe & exemplum aliud. Quaerit aliquis , etiam modernorum an india isti a possi moueri per se 1 Supponit autem se non loqui de indiuiti bili immateriali, ut est Ange lus 1 sed de materiali, ut est punctum. Supponit etiam quaestionem non esse . an hoc indiuisbile eoniunctum moueri possit: sed, an separatum. Supponit adhue incertum es.se, an dari possit leparatum, etiam perdiuinam vim : sed quaestio , inquit, est conditionalis , an incitat ire quantharis , repos biis. τὸl impussae dumetis feminarum a con-rdius, mouo posset ' An non quaestio egregia instituitur de re , quae neque fit, neque esse possit saltem probabilitet, & , ut est communis opinio etiam per diuinam vim: ex consessione propria instituentis 3 Nisi iteres s tiae non sunt . in quibus ingenia hae admirandae subtilitatis scelicius occuparentur 3 Et quispiam iam meri id quaeratur humanae vitae breuitatem ad eomparandam rerum scientiam eum ecce tantum supersit scientiarum Pronitaribus , ut vacent illis c disterendis. Credere certἡ non possum illos existimare tempus rem esse pietiosissimam, qui

Tiorum tamen ignaros Iae fruties an Hoc con Aur renoa , ac per rara Mari l e pudor his nugis assume e tarpher aeva Succedit alia non leuis iactura inquisitio- I X ni rerum vetatum , & necessariarunt , ex eo

quod passim liuei serum . in arciuntque res

prorsus extraneas. Sic enim verentur ne de-

si disputandi niateries , ut nullum lapidem

Non moueant, quo undequaque aecei Hur.

Non haereo hIe in commemorandis, quae ex Grammatica petunt, praesertim iti Dialecti iacis illa suo inseritis loco iecenseti poterunt. Moneo solum in Philosophiam doriuatas elle que stiones abstrusissimas GTheologia , scii solemia Diuina. Mysteria enim Trinitatis. 5: Incarnationis in Metaphys capertractarat: cum tiadi vi de hypostali, siue subsistentia. Edisseiunt item qui spectant ad scilieria tem supernatu talem in Morali Philosophia: ubi de sine ultimo. Dispitia latit & iti Phisca de existentia coipolis Cluilli, postioneque ipsus iti Euchari illeis

speciebu,: ubi de loco,ec vacuo. De creatione retum praeterea. seque mortuorum resu rectione : ubi de motu . de Mundo . de ortu,& interitu. Longum esset omnia recensere. Non nouerunt: illorum scripta, qui nesciunt

passim disputa i plurima Theologica, & ad

quae scientia , ratiἡque naturae prorsus caligat. Sie optat ephippia sos piger: se optat arare caballus. Quali artium. & scientiatum finibus regundis non sint praescribendae , &seruandae lege, : ut omnia disti ct e doceti, percipique valeant a sed illi: tum demum creducit se habendos Philosephos graues: ubi de tebus illissimi .aique ab intelligentia communi remotissimis superciliose: decla mauerint. Ecquis proinde stupeat, ii nostraliaee Philosophia iam nihil amplius Philos phiae habeat 3 quando, neglectis rebus Phisophicis . tam aliena introducuntur. versim. ut video, causa est, qudd piarumque Theologi sunt, qui plutosophiam profitentui. Et condonandum quidem aliquid amori professionis: at interim tamen vera Philoso- iphia penitas intercidit : tantoque minus pio spicitur,quanto sunt pauciotes , qui ani maduertant. Vtcumque te res habeat: haud valde absimili, erat querela illa Senecae, phialosophi quam lent pernaeianiat Pantiamas et vi re s quoque ad Lilabinum Z sit , o e tantas m , ac profosila num propria ares a sienuerant , o intita is Grammai et . Mutario G ometri addere denos possimus , inuidete Theologis qui e quia inissortim iniisti sipretia ne B in ιν stilera in am. Haec ille. iam vero in iis . quae adhuc tractantur, X. quaecumque tandem illa sint , quanta quaeseconsu sol imprimi, enim plerosque Cinnea A ristotelis te, tui alligatos videas occasione sumpta viaius textus , aut sententiae , fgere Pedum, ci ancholam in quaestione , aut dis

putationea

156쪽

putatione , quae alterius loci propria st: ae proinde nullam habeat seu cum praecedentibus, seu cum sequentibus connexionem. O quam saepe mihi vili sunt canum leuita tem . 5e inconstantiam imitarit qui regiam viam deserentes passim digrediuntur ad omnes. luas offendunt semitas: siue etiam malain fidem palaestrieorum sorensium , de viii litigatorum i qui litieulis subnatis principem causam passim impli eant. Et haee praxis quidem ubique est obviat sed in Pli1 siet, praesertim. α Metaphys eis libris. Sie initio

Physicae statim , propter aliquot verbula, quae Aristoteles obiter inseruit de scientia, toto. & partibus t disputate plaetumque solent de ieientia in senere . de de modo demonstrandi in omnibu, disciplinis. Rui sicque de compositione totius ex partibus , δύde distinctione totius ac partium multiplici: ubi tertia illa Amiras praesertim est admiranda. Exinde vo5 1 et Physicam totam quanta quaeso disputatioiuim . quaestionumque conturbatio dum hysteron , proteion. in ipsa Aeroasi tractant quae dicenda essentcium de extis, cum de elementis,cum de in i xtis in libris de generatione . quae in Acroas,

quae in libri/ de caelo, de Mundo,quae in libris de anima : sicque de aliis sexcentis,quo. Tum exempla tu olestiora torent, quam si apud ipsos dumtaxat percurras titulorum seriem. Sie initio statim Metaphysices . propter illud , o es hom nes naturaiciso δυῖ δε- am , disputare plaetumque solent de Appetitu in genere . de icientiis rursus in genere, item de sensibus, aliisque quam plurimis. Nihil neeesse est commemorare quanta sit deinceps confuso: cum neque ullus ab Aristotele seruetiir ordo: neque in tota Aristotelis Metaphysea quidpiam Metapb1 si eum tractetur , nisi paucis duodecimi libri exceptis eapitibus: ut suo loco demonstrandum

erit. Quod si quis ni sui nonnulli sunt) qui

ausint Aristotelis dispositionem in uertere: praeterquam quψd illum arguunt imperfectionis methodi, de in eo nituntur se ostentare oculatiores : quia tamen eundem in capitibus eteneralioribus sectantur, confuso nem adhuc deuitare nequeunt: quod de in ipsis ordo , ae materies Aristotelis claudicet , ut etiam 'ccurret passim deel arandum itiserius.

Equidem cedo Vt de hoe adiiciam: cego

uanta est e lux in tractatione partium possit quando in ipsa partitione tanta est obscuritas. Philosophiam primo partiuntur in speculativam, de activam : quod non pr/Mas abnuerim. Et speculatiuae quidem , inquiunt , alia pars est Phys ea. alia Mathemati ea . alia Metaph 3sca. Sed age , quomodo id probant 3 lia materia inquiunt, seu obiecto alleuius scientiae oportet distingue re materiale & formale. Neeesse praetere, est subdistingue te in formali rationem sol malem qis , de rationem formalem fus subi ratio sol malis jiali est abstrahibilitas, seu abstractio a materia ) iam inquiunt, alia est abstractio a materia sintvlaii,sed non

a sensibilii & haee eonstituit Pnysicam. Aliamus nil alia philosophica . a materia singulari, de sens bili, non te, sed

ratione: de hie constituit Mathematicam.

Alia denique a matella singulati, & sensibili, tam te, quisa tatione : de haec constituit Metaphysuam. Quia vero Mathematicae ,

duae sunt celebriores species : ideireo alia eius abstractio est a materia sngulati.& sensibilii sed non tib intelligibili, puta quanti

tale continua: N: haec constituit Geometriam. Alia a matelia sngulati. sensibili, de intelli gibili, non re, sed ratione t 5e haec constituit Arithmetieam. Quaso ergo, per Deum immortalem. quant hie sese misere diserucient quam absurde comminiscant ut obscura illa vocabula i ut dum quantitatem continuam appellant materiam intelligibilem. Vetum vi gratis concedamus & illas omnes elle veras abstractiones , seu abstrahi bilitates : &scientias debete eonstitui per aliquas huius- . modi r itemque illa voeabula hoc modo

proprie usurpari: undenam tamen nouerunt

legitimam esse huiusmodi accommodationem 3 plusca enim quomodo abstrahit ut a materia singulati a eum nonnis istinia singularem Solem,istam Lunam consideret Quo

modo non a seu sibili 3 editi sensus si sin

gularium , non autem uniuersalium. Et Maiathei alica quomodo a materia sensibili Arithmetica vero nominatim ab intelligibili ratione dumtaxat reum versetur etiam circa tes pute immateriales, ut in numerandis Angelis accidentibusque illorum. Meta. rh1sca vero ipsa quomodo a materia singulari 3 eum potissimum ipsius obiectum se Deus, res singulatissima. Sed quiequid sit da

istis nugis: Mathematicane plopterea scientiae speculatiuae sunt, potius qu in activaea Quid3Nonne Geometria.vt habet theorem ta propter speeulationem : ita Se problemata propter actionem 3 Nonne Arithmetica lota ad actum tendit numerationis 3 Non nolaus Musees praecipua in praxi, seu cantu consistit 3atque ita de eaetetis, quibus nullam adhue potuerunt abstractionem comministi.

Sed quid haereo in partibus . partition ἡ- xi iique disputatrici, huius Philosophiae a Dispiciamus qua ratione Dialectica ipsam tractet, quae philosophiae est organum. Quis non videat miram in illi, dii putandi pruriginem3 quando de de ipsa quoque arte disserendi ita altereantur. Mitum sane dictui Debuit Dialectica si tamen necessaria.& villis suit contineti solii in praeceptis quibusdam paucis, leperspicuis quibus adiuta ratio progressi s sa

ceret uberiores. Ecce verd loco praeceptiona, Dialecticam referserunt numelos sima conis

et te disputationii in dissicillimarum, si quas habebant in Philosophia. Settieet inexperta

adhuc teneraq; ingenia obrueda et aut initio statim spinosis illis quaestionibus rerum vniuersaltu atque Metaphysearum sScilieet illis disputandum erat de Ente rationis,de rutu- ris contingentibus, alilique id tenus sexeentis,ut callerent artem disserendit Sed Dialectica crediderunt esse non tam organs,quana

partem philosophiae. Quodcumque tamen erediderint: nihil ad philosophiam pertinere arbitrati sunt,nisi de quo disputate tui. sie

157쪽

Exercitationes Paradoxica

non vident se tam ineptὸ Deere,dum Ae ipsa artessissetendi disierunt quam si quis uitaturpioni iam oculi visonem videte. certe mirari satis non possum quomodo non videant unicam esse debere, si nicet ἡque Dialecti eam hoc est artem dirigendi rationem in philoso, phando:& se nihilominus effeere duplicem: aliam illam disputat rieem .sue disputabilem: aliam,qua prae requi sta contineatur quibusdam suoplieibus iustitutionibus. Nonne enim absurduin est Dialecticam esse Dialecticae nece flatiam 3 Verum & suas institutiones ita iam pridem intricarunt , ut illis intelligendis breui neeellaria sit sutura quaedam tertia Dialectica: uti nimque deinceps non si quarta quaedam successitia i Hie noti memoro nugas illas,quisquiliasque suppostionum,oppositionum, conuersionum,aequia

pollentiarum . modalium c. de quibus hostea dicetiit commodius. Dieam hie solum quod res est. Obstupui nupet, steteruntque comae dum prodite vidi ex quodam Autho re duo magna volumina. in solio nempe . &quales prope Calepini imprimuntur , circa materiam Dialectica. Quodque magis adhuc gemirabar supererat ex organo libri, in quos possent duo non minora institui volumina. Deum verδ, inquam immortalem lsi omnia, quae fila pelleribuntur, necessaria sunt cognitu, ut sciamus disserere quandonam tandem de rebus ipsis disserere concedetur3 Diore iam nihil attinet quo sermonis genere haec omnia expediant. Imptimis quippe negle erunt suave illud loquendi genus . quo soluta oratio veneres , & lepores habet , quibus auditores alliciat. Neque enim hoc erat damnandum i cum ille setat omne punctum. qui dulce miscuit utili. Ecce autem inuexerunt modos loquendi iesunos, concisos & scatentes aculeis , non quibus verum penetrent: sed queis arceant, de abigant animos generosiores. Neque velli necesse est commemorare barbariem. illamque scrmonis incutiam , quam se affectasse videntur . vi iactare non . erubescant stiri os esse latici. , O ste M philo horum. Et sateor quidem Philosophum a tectare non debere sermonis lautitiem : at vero tamen ut

assectatio deelinanda ipsi est : ita& honestus

cultus non est omnin4 repudiandus. Quam enim decentius est rem pulcherrimam honeste vestiti: quam indecoro . ae foedo conspureati habitu a Nisi potuisset Philosophia

sine squalore hoe repraesentati : eondonandum videretur. Attamen notissimum est res

etiam abstrusissimas , quales Philosophicas dicunt, exhibeti posse cum ornatur modo ille, qui exhibet, perspectam sermonis pro prietatem habeat. Sed solicismi sunt laudes , ac genimae Philosophorum 3 Illorum scilicet ipsorum , qui tam inepte garriunt,

quique libros alios cognitos non habent, quini resertos illis putaminibus haec Atarum,

es ad quirinum. Risu dignum i quod quispiam

illorum , dum ita ructaret. ψomet Etque iacismos , ut non posset intellisi e passim illud interponetet, in sta con ori tale. Sed S rursus, quasi iocantes , non curamm, in

quain & verba curare deberent , ne solet deletis bus perpetua controuersa. Quorsum enim tantae lites 3 nisi quia plaetumque dum non assequuntur sermonis proprietatem .hiesbi pio libitu unum sensum fingit: ille ve to alium. Quorsum ergo . ii verba non ei tant , di euntia verba proprie viat pater vultigiis autem improprie 3 Oportet sanὰ vi rem quamque propritis me explicem . qui tam solerter ipsam vocem Ris derivari du

m. Et mirere iam si vulgi propemodum misereant ut , quod non intelligat illain

.suam exactam Grammaticam 3 voces commenti sunt barbatas , plata sesque loquendi

ineptas , quibus intra Scholarum caneel los ita intumescunt , ut rideant caeteros mortales , quod non assequantur illarum

mysteria. Miseii 3 qui non perspiciunt garritum huiusnodi nullius este extra scholas usus. Quasi veto nemo valeat perfecte ratiocinati , ni s argumentationem ingenti hispidam barbarie reducere valuerit ad bellum illud tam ma 8 Quod verδ interdum repondent loquendum esse, aurigorem, prorsus non dissiteor : quando se apposite . vel nescientes , nominant suam illam inspidam , marcidamque frigiditatem. Certe si cum tanto rigore isti Latine loquuntur: patum est. M. Tullius', vel T. Liuius loquutus Latine. Ecce enim significatus voeabulorum ita detorserunt. ut vetita etiam vulgaria , dum ab istis usurpantur, dixeris tibi videri chymaerarum bombirantium : non vulgi, quem penes loquendi albi trium ia

no cina est.

post temδ , ut coarguantur verba magis eurare , quam sensus; essicereque ut cum Seneca exclamate metit 1 lieeat, Icosa.

quae erat Philosophia , facta H Ioluta est ,

ea quo ae pviare docemus , non timM 3 non memoro quod quaestiones omnes apud Aristoteleos de notiti ne sere sint, ut ostende

runt i sed diuersa solummodo earundonvocum vivi patione. Quae selim solum, an non argumentum Philologiae clarissinu indepromatut ex Battologia . Tautologitaque perpetua , qua utuntur inter disputandum Velit quispiam , exempli gratia, probate Dialecticam cile ad sciendum ne cessariam : is uno verbo dicere pollet, Dia

Oriocinamin cum erranae per oti. Et tunc

ille qui responderet, tu eieturque Oppos. tum , dicere posset , sutant ' vel, hoe nego aut quid simile. At vero . ut hoc explicetur. tres aut quatuor contuentur syllogismi longissimi & illorum quilibet ter , aut quater repetetur: semel nimirium ab Opponente: semel totus a Respondente, priusquam con cedat, neget, aut distinguat: tritio vero minutatiae Im

158쪽

Aduersius Aristoteleos. Liber L

nutatim . quando ad partes eius responde. bit: & quai to cum dicet, come o Mia 'em, vel nego minorem. Maiorem enim, vel Minoia rem nominare eli propositionem illam virtute repetere. ut taceam interdum pluries

syllosi sinum totum repeti. seu ab ira uirgente, ieii a sustinente i si dissicilior sueti t. de iueulcatione indigeat. Exemplum sane proponerem , totidemque verbis. quot fieti Glet. singula membra prosequeret: nis tesiam nota euasisset lippis , atque tonsoribus. An ne igitur prosequi tot verbis , totque vanis eorundem verborum repetitionibus rem perspicuam quae tam paucis con cludi , ae resolui post et . vera est Philosophia , seu amor sapientiae : de non potius meta Philologia , seu verborum stuatum Ati ne Hud ipsum est philosophari, seu veritatem prosequi: & non potitus puerascere, Sophisticetique meram exeiccre

EXERCITAT io II.

V d immeriso Aristo elei

libertatim sibi pollo'

phandi ademerint.

Odit Atili mihi saepetium etd ex quoi sonte derivari,ae sue A: iani tandiu potuisset corrupta lire ratio philosophandi. quae se holas impleuit: nihil aliud sibi te potuit, quod quidem satisfaceret, praeter esitaria minatam illam , ignauimque dissidentiam, qua Philosophi Aristotele i. vi superius in Duimus , veritatem olim occupatam ab Aristotele plus nimio seeuri, illius serio inquirendi non fuere amplius solliciti. Sie enim coin suspicerent antecessorem Aristoteletae, ut Deum quendam e Caelo delapsum , a quo sui siet vetitas ostensa: non sunt a iis, vel latu ni unguem , ab ipso deflectete i seque di Astii viribus suis, rerum ipsarum abiecere studium , de inanem uilum garritum circa Aristotelis scripta. verbique retinuerunt. Nihil impono i id norunt onmes, quotquot ipsorum vel icti pia .vel disputationes, de scholas triuere. Quotusquisque enim ille est . qui iactare sespitis illos non audierit, mal es. 'ν re M AH otele,quam bene senilae eum alias 'Noui cet te celebrem Philosophiae simul. ae Theologiae professorem , 'qui alteruerit se existinis te magnum iri Deo praesitum Obsequium . si prostio sanguine obsignasset. eonstre ais tque verissima esse quaecumque

Aristotelis Operibus continemur. Legerat sorte Commentatorem, qui tam aperte pr Nunciauit nullum per mille . de quingentos annos animaduersum sui ste et rotem in texta Aristotelix. Ex hae ergo oraeconcepta opinione essicitur , ut quas clypeo septemplici authotitate illius viantur : de s quidpiam Dite citatum ςx illitis ossicina prodeat,quod negotium facere videatur : illud explicates uidem sibi concessum arbitrentur e M resel icile, aut inficiari piaculum, ac religio st. G. I alia Ph rosophica. Quam saepe enim usurpare olent Pythagoreorum illud , Vs d , t padtiei sum quod . sproseratur experimentum . mendacium est uiatio sophisma est. Qis id ita veto quia selliacet Atilioteles oppositum sentit. Hine ille tum demum habetur apud illos petitior. qui cerebrum textibus Aristotelis habuerit resertius : qui ad illum sepi sis, vi ad laeram confugerit anchoram: qui plutibus technis. de Guillis id euieerit . ut semper Aristoteli, doctrinae palida deseratur. Quid picia a P vi hagoram , Platonem.

Democritum cita : eita quotquot exinde vixerunt veritatis amatores cultoresque Sapientiae r illos omnes soccisaetulit ad Allia sitit elem comparatos. Quin de ita deprimunt. despectaque habent posteror uni ingenia , ut illud saepius in ore habeant, quoahristoteles ipse de Platone dixerat:. Niata serent salem se Iastitura Urum. Quod si sorte opposueris & hune virum hominem sutile eiusdem naturae cum cateris : ae proinde labi , de Errare potu ille, de multi, iebus dubitasse , de ignotasse plurima; : mo3esti prosecto erunt, nisi haeresin reponant, de ad flammas prouocent. Quidni veto ita saetant 3 qui Aristotelem Ge-

Dium , Daemonemque naturae appellant, aevi Deum ei iam quendam maioris uotae venerantur : eum de de illo passim v sui pare thileant. quod de Epicuro est apud Lucte-

enim,quasi numine illitus Dei propio te a fila tus , ius mortale sonat apud ipsos. dum se prosat ut ex Tripode: AH feles es regulis O

beant quis ambigere ampli iis possit quin illi ita sint manet pati Aristotelicae disciplina,verem pretiosissimam libertatem philosophan di penitus amiserint 3 Quae potest enim illi usu petesse vel umbra huius libertatis3quando tanta teligione suspiciunt Aristotelem . ut non ausint praetergredi limites Aristoteleos. Mirum prosecto qua ratione. & ipsi quique illud iactitem , liberum es se Lbere et nictitaqtie phllosophari. Sed nimirlim eum vox pla ceatites tamen ipsi displicet. sie omnes probant nomen Virtutis:chm ta pauci tamen illa prosequantur. isti certe non alio modo dam nant animi seruitutem,quam auli ei improbae

aulam,m qua tamen consenescunt. Caetetum

enim qua ratione possunt esse liberi 3 qui omniud calcetibus Aristotelis includuntur. L 1 Neque

159쪽

OL Exercitationes Paradoxica

Neque enim se est ex ips sexire, ut Academicae, Stoicae, stetiti ve disciplinae periculti faciant. Probarentur vere liberi, si deposita

praeoccupatione .non magis Aristotelem ausia cultare in animo ellet, quam Platonem, quam Democritum,quam 2 enonem.quam Epicurum. At cum sic affecti non siit,& de manu missione ne cogitare quidem audeant: cur non potius prosteant ut se Aristotelica man ei piaΤSed ecee,inquiunt, allum imus libertatem examinandi rationes Aristotelis adue sis Platonem, Democritum,& alios. Et vero tamen, quanam,quas inratione examinant

Nimittim quasi assectati desperatae causae Pa troni, qui semper illi deserunt,vitia frauiora dissimulantes. Neque enim ludices,disceptatoresque legitimos agunt: vel certe, si quis fugit se sustinere iudicis personam , unius

tantum ausis est, setique sententiam prato e cupatus. ita nimirum compositus, affectus

que semper est. vi quasi Ai istotele si stricto gladio semper impenderet minareturque ius elle in armis iure , vel iniuria causam per illum semper obtineat. At vel 1 inquiunt ali qui,nonne libertas maxima est, posse nos per Nominalium , Thoinistaru in , Seoi istarum dii trere piae ita & eam,quae visa suerit vero similior,sententiam amplecti 3 Quae precor tamen est illa libertas e scilicet illis sunt s. miles, qui cum xtcumque discurrere per cat-ceres possJnt , iactant sese liberrimos. Illa quippe sunt ergastula tantum Peripatetici carceris. Seu Scottilax enim , seu Thom istas claviget Aristoteles detinet sempet sub Diu la:&,ut aues cauea inclusas saltitare quidem per virgulas patitur': at libero tamen caelo

explieare alas non concedit. Neoue veto abs re dixi aliquos, non omnes discuitere per aliquot quas Peripateticorum Sectas. Nam de adhue aliqui libet tatem hane sit i inuidentes. Diuo Thomae sese addicunt: alii scoto se mancipant. Ita vero ab illi, fit iniit missimo piarumque tempore aetatis, priusquam quid verum sit perspicere valeant. Ac deinde nunquam illis datur at tollere oculos, ut agnoscant qui appulere ad Domini canam familiara . 3: in verba iurant D. Thomae: suturum suis le , vi si iidem ad Danciscanam appulissent, iurassent penitus pro Scoto contra D.Tliomam. Adeo sunt iudicia illorum tenui filo pendentia, ut quem admodum M. Tullius suis temporibus querebat ut in ad quamcumque disciplinam sunt,

quasi tempestate, delati,ad eam, tanquam ad laxum adhateleant: utque sententia antecessorum, quam sena et adamavel unt, pugnacissi-mὸ defendete malint quam quid constantis. sive dicatur, exquirete. Nam quod aiunt se credidi isse,ae etiamnum ciedere illis, quos sapientes iudici int probaretra , ut loquitur ille , s idipsum indocti, de rudes iudicare potui itent. ludicare enim quis si sapieti vid tur vel maxime esse sapientis. Quod item opponere solent,diuino se instinctu adactos. ut institutum prosteretur, in quo huiusmodi virorum doctrina insistendum solet: maiori quidem cum applausu fortassis excipere tur :nis, quia attes vitimque admodum diuersas tuentur , eoderii praetextu se circumia uallatent. Spiritus sit E diuinua simpleae . &vuleus est : de veritate unica ac si plici existente , adigere homines non potest ad doctrinas oppositas; quarum saltem una non postit non esse salsa. vleumque vero sese res habeat, sui iuris nequaquam sunt: cum ab alieno ita dependeam. vi post Aristotelem deletatum , deierent adhuc , de sese deuoueant vel Diuo Thomae, vel Scoto, vel etiam quod magis initere 2 subalternis adhuc nonnullis sectatorum primoribus. In

Thomisti ea enim Secta Capreolum isti . illi

Caietanum,alii alios mordicus tuentiat : atque ita de ea teris. Quaeso autem , per adorandum sacrae Sophiae Genium, hocet ne est philosophati Hoe esse Philosophuin 3 in iis quides , quae spectant ad Religionis institutum relieiosos

non esse oportet. Hae enim in parte gloriosum est captiuare Intellectum in obsequium Fidei, quae vi proponit mysteria praetet om- netra rationem credenda 1 ita sola Nu minis probati pollum authoritate. At vero tamen in iis, quae ad rerum naturam speiactant. Philosophicaeque sunt speculationis, mentem hoe modo subiicere huius, aut ii lius hominis authotitati , quam. indignum quaeso est homine Philosopho 3 Quid amaplius iaciat homo plebeius a aut quid supra vulgi captum Philosophus possideat 3 imperitum nempe viiletus facile illos sequitur, qui facit E sucum faciunt, de eminere existi ianaantur : at com philosophus Iebeat omnia ratione expendere : quare se ibi imponi patiatu cluetum no disteti an ex vulgo iis .an vulgare tibi fit ingenium. Sie enim Seneca

pella, oullus solet. Quid humanae tamen eo ditioni iacias 3 Sequuntur facile omnes:

qui praeire possint, vel etiam per te , solique incedere raucissimi sunt. Quicumque .ero huiusmodi sint : illi vident ut maxime de Philosophia bene mereri. Liceat quaeso hie inserere quae seliptor haud ignobili, Philo

Iudaeu, hae de te habet. Eata sone . inquit, imo caeter a P rhagore amae ita O Ercia et e-

Deciem d. nota o lassislam Sophoi ces. Ha.ctenus Philo : cuius veiba ideirco libuit ex scribere, qudd tam aperte declarent legiti. mε illum non philosophari, oui testam viam sequitur,qui alios tantum in equi nouit, qui per sese nihil audet vel loqui , vel sapere.

Et certe. si oculos inoinnes illos antistite, Sapientiae coiecerunus: anno a depreli donus

illos

160쪽

illos 1 stre alii, opinionibus semper desse.

xisse,adinvenisicque propriam quandam speciem dogmatum: cui vestigiis aliorum teli ctis, dueerent esse insistendum 3 Non loquar de caeteris Primoribus viris , qui uel sectas nouas inuexetunt, vel ptiores valde immutarunt ues notior est,quini ut dici debeat. De ipso uno Aristotele loquar: vi iudicent qui se illum sectati existimant,num reuera imitentur. Dederat ille operam Philosophiae stibi latone,quem Philosophum diuinum quem Homerum Philosopho tum omnis aetas con- sella est. Quorsum igitur i. st ausus ab illius' opinionibus tam audentet deflectere , de dogmata Platonicis adeli aduersa conminisei 3 Nimitum quia nouerat legitime Philoso phantem non debere ei te adstricium cuius quam sententiae : sed libertatem permitte te sibi iti uestigandi vero inuitiorem . illamque arripere . si sorte apparuerit. Potuit De ergo aliud in se ius a polletis expectare, litam quoi se stillet usus in Platonem,&antiquiores Cur enim lieuerit ipsi veritatis studio. Magistrum deserere nobis iam descii cete, eodem affectu, ab illo non liceatὶ vertim id ipse noti exegit. euius haee est praelara sententia, Rodiu. Us., O σαν ree et ueretur,eti pro vera ara fatale Nn f . M. prodi sim philo I 24

dicti At illo teli , vel imitantur illius exciti plum, vel sequuntur consilium 3Ille tibi libeatum putauit a Platonere discedere , illi si si

libertim non putant ab Aristotele dissentire. Ille paratus erat proprias opiniones recantate: isti religiosum dueunt alienam totis viribus ac neruis defendere. O quam igitur non sunt veti illius iiDitatorest Profecto ii uiueret ipse, videt. tque ita vel ba sua ita religiosia tua rati : vi quae olim habuisset incerta, admitti iam cerneret tanquam prorsus indubitata: O quam damnaret liniuimodi est Lminatam inertiam 3 ani miseraret ut hominum abiectae huius conditionis 3 qui animos illa deia pondent, ut semper quasi pueri nihil, nisi ex ore nutricis accipere valeant. Quam proba tet quod alicubi testatum, setiptumque telia quit, rura liberos quo im se nari a se os

vii. cam illa porro animi libertas sit quo ia

auto pietiosior cuin omnia natutae ductu se tendant in libertatem. ut de omnia animantia,& plaetaeque res inanimae illud Poetae Oecinam. iseriare optis est j adeo ne nos,qui homines sumus qui Philosophiam prostemur:

ce exoseulemur hanc seruituteim Cum liber- . tatem Philosophia spondeat,ex qua maxima animi suboriat ut tranquillitas , ac proinde eliditas semima. Philosophiam colere nos sub iugo tantae seruitutis,quissuro iΤquae dementia est 3 solutum nobis animuin natura concesserat. Ipsum quia vulgi contagio ab ipsis peii E eunabulis mille statim nodis implicuit ae sunt bus irretiuit pollicita est Phi-4tisophia sore , ut per ipsim denud assererer est ut in libertatem. Ecce ver 5 nos clim se-

siausis S alia Philosophica.rio sapientiae studendum foret se despimus.

ut insceli ei animo catenas, de compedes gra uioles longe iniiciamus:dum nimi tum sei ui tutem aded miseram cogimus seruire , & alligati . ut vile tu inentum , ad praesepe volumus. An n5 prorsus desipimus3 qui cum ter renam substantiam .corpus hoc dico .vinculis eximi,& solui laetetnur: partem tamen noliti meliorem,diuinam .atque caelestem,antinum intelligo, ea priuana duci non exhorreamus.

Nisi sorte liberia, illa nihili aesti ilianda est quam qui semel adepti sunt . in asylum adeo tutum sese receperunt. Certe illi iam non sudant amplius in propugnandis . qua prios

placuerant opinionibus: cuna tam parati, ac praesto fiat quas eumque de selere . quam compressam manum explicare.Norunt quippe eam este imbecillitatem humani ingenii, ut eam res ipsas vere non cognoscat, proba biles sol una coniecturas circa illas moliatur.

Ex hoe est, quod nihil severe, ae supercilios4

defendunt , neque existimant Aristotelem minus errare potuiste , quam Pylli agoram, aut Platonem : eis interea taeiti,& sine ulla animi perturbatione cogitent quaenam ex oppositis Dogmatteolum opinionibus magis accedat ad veritatem. Caeteros linunt torquere sese ips veta non sine ingenti animi laetitia experiuntur, ac sentium einer silese ex illis procellis quibus tam multos iactati conspiciunt. siquidem ,

an mari aeno turbam tbm aequora ventu. E terra misentim arterim Desine I sorem. Mais etiam MES eorum a magna taeritis ea os inst dicta . tui ne parte perus. Sia nil se uim .st, bene quam munita

tenere

Dad Arina Sasere tim templa serenae Despicere unde quem alios, pasumque 2ἱῶν

Cutuae igitur animae in terras , inanEsque u i l licilestium t quamobrem non consurgimus. contendimusque ad hane libertate ex qua veta illa Pyrthoneorum Ataraxia consequi tuis ille sane generosior , qui, hoc liberiores, inquit , Osolauiores ρ - , quia intena risi, es ἰώZ - potestas : neque ut omnia . a prascriptis , O θ si imperata sunt. desin mim, meusta e lilia esilanum Nam caros reprim re tenentur tauricii . quam tu ostost Mam iaci cara potuerant. Deinde iris limo

tempore aetasti , aut osseuri amico c id , aut a Licium, qaem primum olea vini, Marianeca' d rabia, Aragae iis Da eant. Hie potio ille est Marcus Tullius, quem cum aliis adna nuisset quis , videret ne suam inconstantiam proderet , quod eandem semper non tueretur sententiam , Tu quia inquit, rasera et gnaris . aut, mecum , O is μα- νὼ qciti a re is at quando , a vi scripserim. co alia, Go mocis . qu4 impossis,dstitiam. Nos in alam vivimus: quia m- minos ainimos probab lirarepere si, illoduimm. It Mesri . IA'. Non fuit velominus genetosus Philosopho Oratote Poeta

ille Philolophus, qui prorsus idem , sed in

hune modum ad vada Maeandri concinuit.

SEARCH

MENU NAVIGATION