Petri Gassendi ... Opera omnia in sex tomos diuisa, quorum seriem pagina praefationes proxime sequens continet. Hactenus edita auctor ante obitum recensuit, auxit, illustrauit. Posthuma vero totius naturae explicationem complectentia, in lucem nunc p

발행: 1658년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 철학

171쪽

Exercitationes Paradoxica

antiquiore sub persona Arii 1 telis' duo eni in

iure id de viro tu asseres loco: ut illi pati ratione non liceat de caeteris 3 cum praeseresin Aristoteles non innuat quid de se loquatist,

quid ex aliis. Viderint rursus, an non iit ineptum dignam risu euasonem potius comminnisci,ex religione clua iurarunt in ipsum Atistotelem : quam animos sumere suspicandi Aristotelem dormitare interdum potuisse putproinde a Philosopho , & veritatis amatore deseri possit, ac debeat. Alterum est, quAd non rard ipse Aristoteles apertissime declarat doctrinae suae salia clam , ac incertitudinem. Quam saepὸ enim quaeso apponit Dubitantium adverbia Ape riamus primum dumtaxat operii ipsit, li-htum Categorias intelligoὶ vi experiri istud liceat. Post iu ira, exempli gratia, se Relati,

quatuor Qualitatis species, subiicit, Foria si

to seni: unde es alium deinde si ibnectit.eu ius nimirum suerat oblitus, lapsu memoriae lubrieae. Ad haec rubi modos habendi reeensuit, Arte rarao, inquit, O ar quum eius,

consuetiream pexe omnes enumerari fama nunc

quaesse,& peri ende, sine ita certa re indubitata Aristotelis domina , ut Sectatores existiinant xlitum sane dictu 3 qua ratione Magister tam dubius tam secule exaudiatur: Ptos tetur ipse non constare sibi earum retu, quas proponit: aperte ostendit se versati in

incerto, Ac ancipiti. Ecce vero sectatores res

eas dein sine ulla hae statione excipiunt,quasi

meraoracula. Inuexit ille v. c. partitione Qualitatis in quatuor modo eu species: declarauit possibile esse, ut aliqua alia adiicet ut species: eoniectans videlicet nondum se omnes bene expendisse. At ecce partitio illa se incunctantet recipitur,ut quaesita etiam sustini Demonstrationes a D.Thoma, Scoto, Mallis,qui bii, pollet stabiliti. Quare & admittitur , ut abunde demonstrata: cum rationestamen quibus confrmatur, si quidpiam probatent ; alium longe numerum inuehelent, quam quaternarium.

His vel δ omissi.& ut concedamus Aristotelem sententiain tuam aperte testari. & lo qui proisils dogmatio , ac sine ulla haestatione ann5 adhue necesse est doctrinam eius

esset dubiam storsus,& incertam, non mo-

lo ex redargutione veterum Ecclesiae Patrii,& Doctorum etiam recentiorum quod sup 1ius ostensum est; sed maxime etiam ex re petuis peti pateticorum diis liis eirea illi ii, interpretatio rem avium enim abest, ut illi unquam conspirarint inter se , vel videanturnum conciliari posse , redirAiue in gratiam: vi non magis pugnent calida itigidis. & humentia si is,quam isti sunt inter se perpetuo digladiat uti. Nemo certὸ svel medioeriter in se holis illorum versatus sperate potest vel

umbram pacis.& concordiae .nisi di illud te pus praestoletur, in quo ibunt omnia naturae legibus piaepostera. Quaeritur exempli glacia. An o qua Maseriei Dibed sit 84 uenatur isti, de ex Aristotele probant i stili se

muri, iara caelo e tuentur illi , &ri Aristotele probant nullam pronita ιν sui se. Ex illis vera aliqui defendulit. & ex Aristotele eonfit in It

stotele confirmant i d rima. Non est hie opus inductione longa r uniuersa ensin

doctrina, Philosopcitique Aristoteli ita est

misere lancinata , discerptique in sententias, partesque Oppositas. ut Peripateticorum unus quidpiam non defendat. quin multos stati in inueniat Petipateticos adiuersantes.Quaenam igitur certitudo cogitari potest in tanta opinantium discordia, & varietate veritas sem.

Per unica est meque potest a partibus ita disis dentibus siestate. ut qui opposta sentiunt, veritatem etiam veritati oppositain saciant. Quapropter & aliquem finge. qui mini nihpraeoccup .itus Aristotelica diuti lina desidei et imbiit. Quid ille saciet , aut quo se eonuertet ubi cito aliquam propositam dissetit talem opiniones viderit ita inter se ditere pantes 3 cum deprehenderit Aristotelem ita

detorqueti in partes contrarias 3 Existimare

ne poterit Aristotelem scit sile simul.&s

mel contraria Existimare certe debebit α ex detorsone illa neeesiario colligere. Neque enim dieas fore,ut ille di indicet, quaena sententia verior st,& ad Aristotelis mentem a commodatior .Quia nimirum saciet ubi ni gnos viros obseruauerit repugnantes An ne ipse,homo nomis. discordiam huius nodi ta tam dirimete vel poterit, vel etiam audere debebi 'Certe suspensus saereat oportet: A

nis sallaei quadam,ae leui pullus coniecturas,t est assectata quaedam docentis opinio has partes potius quam illas sequatur caeco, furiadεque i inpetui neeelse profecto erit, ut aliud

iudicium non serat,quam abd pedem in doctima Aiistotelea figere tuto non liceat. Lubet hoe loco adnotare quod ine ali s respodere Cavillantibus contigit. sc tilia aliquis

iuratus quaesierat oli in ex me , tanti-ne pro

lutum sacerem iudicium, ut memet Aristotei praeseriem 3 quem videlicet non sectaret.

Quae sui te ego subimie ex illo num sese doctiorem ipso D Thoma existimaret 3 quem

nempe non sectaretur. Idem de alias ex Tho- inissa similia rogante quae sui, vir ima nempe crederet se subtiliorem scoto 3 ut cuius non staret sententiae. Neutet est ausus ingenium suum alterutri praeponere : sed suum quisque Antecessorem, quem sequeretur, exhibuit. Quaesiui rursus,an- ne tanti proprium sacereti ualetum, ut de tantis vitis illis auderent se te sententiam a Debuerat nimii dira esle Diuo

Thoma eruditior . qui cum scoto veritatem ellet amplexatus, quam D.Thomas non penetrasset. Debuerat & Seoto videre acutias,

qui evin D.Thom, verum arripuisset, quod non ellet , Seoto perui sum : atque ita quidi iudieauet

172쪽

Aduersus A soteleos. Liber L.

diiudicasset vitiusque solertiam, debuerat se

viroque doctiorem , de acutiorem credere. XII. Post tem5 tamen de hoe concedamus , ut se intelle Atii lotelei non dissentiam , quin germanam interpretationem , menigmque Aristotelis venati ex ipsis liceat. An -non ashue superest praecipuum incertitudinis ca

Ista profecto paucis expediri, de probari nequeunt. Volumen iustae quantitatis quodlibet horum capitum per sese exigeret. Age tamen . seligamus,& cogamus praecipua, quae nobis obseruate licuit in sequiuites Exercitationes. Percuirendos non suscepimus libros omnes Aristoteleos: illos tantum dele gimus . recepimusque examinandos , qui Seholastici habentur. de in quibus Aristotelei profitentur areanam illam contineri philosophiam. Huius ira odi sunt xvii. ex Organo libri: Phyveae Acroaseos, seu au ultationis viii.de Calo. dc Mundo iv:de ortu, di in Gritu, seu de Generatione , α Cottuptione ij de Meteoris i .. de Anima iij. Metaphyseorum vel xij. vel xiv. denique de Moralium Ni machio tum x. Caeteros minus attigimus 1 de quod ab istis non prelegantur, de quod paueiotibus videantur intersi eis Da Dis,ae erroribus. Novi quidem circa ea. quae commemoranda sunt, cauillos non dei turos. Quid enim tam apertum est , quod ob seu tare isti non nitant ut suis illis distinctiisti eulis 3 lta me Deus adiuuet, ut mulierum more semper aliquid eisitiunt, ne conuinci videantur. . Quomodo vetb aliquid semper in buccam illis non veniat , qui stolate per- Dicta sunt, nee euiant quam apposite, quam constanter aliquid dicatur. Verumta men viisla non seribo praeoccupatis ingeniis, vel quae eeri E asserere se in libertatem non

Iant ita parum curo ac moror illorum com

menta , ac nugas. Caeterorum erit iugicate meri igne an immerito, illi quacumque tandem ratione tutati velint Aristotelem: ego

mihi libertatem permiserim deserendi partes. At istoteleas. XIII. Quan illam x priusquam manus admotieatur operi .duo praemonita velim. Alterum est,

quail, ut errata otii nia detegere mihi non licuit ineque enim licuit tantum temporis in hisce nugis insumere meque prae magno piaetumque fastidio lectionem non ablumpere, librumque ipsum abiieere : neque mentem

tanta attentione, quanta par erat . aduertere:

neque postreiud propter natiuam ingenii imbecillitatem omnia distinctius percipere ita de se breuitati studui .vi lapsus indieare magis. quim explicare volueti m. Reselle te certe taminia . Quae responderi posse videbantiit ad ea quae obiicio , res videbout esse immensa, laboris prope infiniti, stiti ius autem Per quam exigui, propter ea quae iam dicta sunt. Eis praecipua quoque capita vel ieiicio itilequentes libros, vel hie confirmo breuiter. Alteium est. quod hae in parte repetendum

ossi alia Philosephi a. mihi praesertim videtur. cholast leos susee libros mea quidem sentetitia)Aristotelis ipsus non esse. Mouent me tum caulae illae, iii superitis deductae sunt: tum errores,ac deferius, qui tam frequentes Oeeutiunt in libris huiusnodi. Pluris enim facio tantum virum. quam ut credam illi adseribenda esse tam abiecta opera. Haecceti E illa esse non possint propter quae fuit admirationi prioribus seeu li, Hiae si libto, illos etiat uam sub Aristotelis nomine : id ita velim intelligi, ut notitam conuellam ipsum Aristotelem , quam opinionem A ristoteleorum, qui huiusmodi errores salso, ae immerito a singunt Aristo. teli. sed tem ipsam tandem aggrhdiamur.

EXERCITATIO V.

22 od apud Arintotelem innu-

Ri Neipio, ut exordium ducamus et organo,quo Dialecti ea tontinetur: illud imprimis acephalum est, eat Aque luminibus illis,quibiis omnis legitima vel Plai ne,Cicerone,caeterisque magnis viris arte sta- tibii, P tractatio est illustranda. Catet enim des nitione Dialectieest eat et propositione subiem : caret expositione finis eatet dimi-butione .partitioneque materiae. Quae ut principio cuiusque tinctatus ob tua opimini sim iuuant ita neglecta tenebias offundunt plus quam Cimmerias. Cum fitaque nihil illo tum Dialecti ea Aristotelis habeat : mira

bere, si quis dicat illum , lymphatico quas

quodam furore correptum , se inchoare illam suam laudatam Dialecti eam ' ὐεγJ

uoca uictimis , . reum nora n forum commune

es sontam nomen vero obstantia ν tu δώ-G.ι , ut antimal, o homo , o qnodpietam s.cte. Nis sorte existimas poste Neoptolemum quemquam ex hoc ingressi contieete ea quae sequuntur, Dialectica elle. Respondeabis quidem de Definitionem,& partitionem. de alia ab interpretibus suppleri. Verumtamede hoe arguitui manca Aristotelis Dialecti- ea. Defieit enim quod suppletur. Quod idem urgeti potest de libro Porphyris qui organo praemittitur quorsum enim ille est adiectu, his quia uistis est in Atistotele deelle. Ouari quam de de porphyriana quoque illa ilago ge sequente libro dicetur uberius. Accedamus ad primum Librum eu Aristotelieis qui est De CATI costa I s. Primi im,inter caetera vitia.Definitiones semper defiet ut: Neque enim definit quid sit Categoria quid stibilatia quid Quantitas. Quod si sorte di- eas ex eo definiti ista non potitisse, qudd geneta summa snt quorsum tamen relatione,

de qualitatem destituit, quae sunt etiam sum ma genera a Vel quors lim etiam Aristotelei Categorias omnes definiunt3Annon vel supplent quod praestare debuerat Atistoteles , et sese illo existimant prudentiores , de oculatiore, 3 Ad .hie , si legitima fuerat subitantiae in primam . de secundam diuiso r eut Ze quantitas in primam , secundamque non diuidit ut 3 Nonne vi prima substantia L 3 singularem

173쪽

iis Exercitationes Paradoxi

sngularem senat, secunda uniuersalem: ita ἡatur & quantitas singularis, ae v niuei salis Sed nimirum partitio inepta, ridiculaque

fuerat. Deinde verδ. relata erat ita desinit . ut substantiae,quantitates, quali tates,&e. relata

diei debeant. ae proinde omnia profundati tur, coniicianturque in hane Categotiam1 Dubitationem quidem mouet ipse hae de te sed insolutam tamen relinquit .Rursas vero qualitatis, quare non definit species Caeteras autem Categorias quorsum ita ieiune uactat3De Actione & passione nihil aliud

dicit,nisi quod contrarietatem.& magis, mi nusque suscipiat. Si tum remittit ad quantitatem. De mando nihil habet. De Habitu id solum quod significet ealceatum esse . armatum est e. De ubi. quod in Lycaeo , quod in soro . An. ne hete est tam fertilis seges, ut magnam exinde sperate messem liceat a vo- sunt Categotias ege series generum , specierum , & indiuiduorum : se Midii rationes supremorum . mediorum, & infimorum. At

ubinam istae series i Duabus enim, aut tribus linei, sedi illae Categoriae posteriores expediuntur. Dices sorte illas iam ab Aristoteleis

suppleri : Quid enim aliud te spondeas 3 At

ex hoe tamen arguitur quoa in Alistotele desciant. Capitibus sequentibus praeterquam quod vitiose partitui prius, nam & post sactam quadripartitionem , aliud membrum restituit .& ne illud quidem vitiinumὶ nonne tot seri debuerant modi simul, quot prioris, δc posterioris 3 Sed & nonne inlusi

eienter enumerat habendi inodos 3 cum qua ratione ille peruenit ad octo , peruenire ad sexcentos liceat Pro vatietate scilicet rerum,

quae haberi pollunt.

gnis est prae exteris insessicientia illius patii.

tionis Modoram, ex quibus propositiones M. LIo appellatae sunt. illos nempe,ex vulgari etiam interpretatione, limitat ad quatuor, Necessariam, Impossibile, Posi MI ,Con laris uigiso vero qua ratione assignare plures non liceat si modis est,qui modis eat propositionem hoe est,indicat quomodo praedicatum inia subiector an- non omnia adiectiva

pari iure possunt elle modi3 Certὸ ut illa propositio dicitur Modalis. eos non est hominem esse animat: itdmque illa, contingens est Soetatem sederesta profecto de istae Modales dicen/ae sunt. Donsum est hominem essi virtutis studiosum: Mitti est hominem esse aa laborem impigrum Itissem est filium esse patri obsequentem l pulchrum est pro

patria mori: Bonum est nos hie esse, dec. Quae potior enim ratio est. dum serio aduerteris 3 Praetereo non illis soliun sumptis adverbia liter sed adverbiis etiam exteris id muneris conuenire, vi motam signiscarioniis avium ae proinde propositiones Modales essiciant. AD ANaiviic A quod spectat: imo statim libro Priorum imperfecte prorsas videt ut des nitus este syllogismus: eum dςsnitio illius neque detur per proprium genus oratio enim est quid comunius neque per pro priam differentiam s clara non explicet ut quot aut quae vile debeant illa posta, ut syllo ismus discernatur a Solite, Inductione, &aliis. Deinde velli eum S 1llogismi Coni uti-cti tam frequens si v s.cumque de illo tam inulta peripatetici iam habeant: cui tamen nulla mentio illius apud Aristotelem 3 Syllogismum item simplicem cur non definit-eut non diuidit cur figuras ilius non declaratetemplis illustribus.& ad usum accommodatis: non Abecedariis illis, quotum tam est inuincata, inoletisque deductio,vi tester eonia

scientiam tuam, qui ipsa pellegetis, ii quidpia possit excogitati spinosus, ac inutilius

Ad-naee,vi taceam trium Figurarum primam debuisse seri tertiam . tertiam suisse saciendam primam : ut taeeatra item vitiosas illatudes nitiones neque enim si attendas vel Omnibus, vel soli, modis cuiusque suis conueniunt.ὶ Quamobrem quaeso quarta fgura

quam nunc etiam si emcam vocant) non

attexitiat Quasi vero illa mi illis concludat appost E,quam quaelibet exterarum 3 lia te tia rigura Medium si subiectum viruitque

praemillarum in lectanda praedicatuin utriusiaque:in prima subiectum maioris,le praedicat uni minoris : Cur non igitur quarta iit, in qua praedicatum maioris ,& subiectum mi- notis sat 3 si quis enim .v. c.4icat, Omias homo es animae r

cluso quam si quis dicat in Barbara

Omne animal es visens romnis homo est animes Ergo omnia homo est Mns rResponsio quidem afferri iolet, quod quarta

Figula in directe concludat: volunt enim ii serendum se: Omnis homo es an matro est essens rEuo alitiis titiem es bores. Sed miseri quid se torquent in detorquenda inlusone, tuae in nostro illo exemplo tam

per spieue deducta est3 Se ilicet ne aliquid sit ora Aristotelem sapiant. Quid quod Syl- , logismum illum positum in Baibara' nihil vetat se detorqueret

Omni, homo o an Ma Ergo athaol GAens es homo. Quod enim volunt communiter .accipienduesse subiectum conclusonis in minori, praedicatum in maiori, quam gratis quaeso dicitur Taceo porto es primae figurae modos elle aliquos indirecte concludem es , ut proindenis sit maior, pilitiae figurae reiicienda pars, non stetit ex hoe capite , quarta figura rei cienda. Sed, his omissis,cut de Medio tandem meminit tractare , ubi figuras iam exposuit An-non illius cognitio praecedere debuerat tractationein sgurarum artificiique syllogistici3Vt praeteream nee definitionem, nee diuisonem, i in 3 nee permatiam Medii inuentionem ullam lite haberi. Libro secundo Priorum ivt praeteream aliquid citati ex Tipicis. quod habetur solitis in Elenchis) nonne iidem desectus sunt circa siluras , qui in

ptimo a litio α nonne augentur per pote- uatess

174쪽

states seu aceidentia quae syllogismis adseri ..biantur3 Quaeso vero inductio quam obseure declanat ut libro autem primo Post ei torum, cedo vel unum exemilium .beatae illius De monstrationis , quam latra multis exaggerat 3 Cedo de ilibro Detiodo nisi sorte celet ratas illas cotiditiones comtenire dicas hisce De monstrationibus . In sortia non rani the, quare neques atrices. Hirti es Dii foliis 2 γυι- νὸ a se ni sit. Athenis o lacessitire e Iredo d ais e Lilia suis et Miso M. Scilicet illae procedunt ex primu , immediatu , necessamus,

s phrenis. m. Omitto veto sub initium eiusdem secundi libri vitiosam illam partitionem quaestionis. An sit 8 quid sit 8 iasi 8-ν sit 8 An non enim sunt longe plures 3 tetit uili I in qkost ' quam si 'Patisit icte.

Neque vero gicas illas demonstrari , non alias. Quare enim a ut taeeam Aristotelem

negare Gemonstrari quaestionem Quid sit

ut taceam item primam quaestionem confundi eum tertia. ieeundani vero cum quarta. sed di omitto cuique iudicandum quam absoluta , perspicua lite sit de Delinitionet raetitio 3 Circa libros Tori eos hoe unum velim expendi, neminem elle iuratiorum hiatilia modi Aristoteleorum , qui libris hisce decies perlectis, fateri possit dummodo con scientia nihil remordeat se saetiim esse instructiorem ad apposite dissserendiim. Etenim dici non potest quanta confusione Umnia perturbata sint. Primum oblitus partitionis, ua quaesionem omnem superius referenam censuit ad illa membra , An sit 8 θα dis 8 cte. vult iam omnem reducendam esse ad G/mo , D nitionem . Proprium, Accidens.

Si proponeretur igitur haec quaestio, An Aristoteles su ea a mortis Arex Hi ' Quaero quomodo illa pertineret ad Genus , ad Desinitionem . ad Proprium , ad Accidens mortis Alexandri 3 nisi sertassis totum diem perquam inepte garrias. Quaero & quomodo ex illis quatuor locis generalibus desumere argumenta liceat , quibus probetur quaestionis pars seu negativa, seu assi maa. tiua. Sed nonne etiam de Specie aliqua que runtur 3 nonne etiam de Indiuiduo λ vi pt ter eam Genus contineri in Definitione. Certe qua ratione tu dices sutile superaddendum genus: sicere & mihi lieebit sipetaddendam uitae Diis etentiam. Quae enim ratio potior Deinde vetd ubi ista ouatuor eapita in ruiginti duo, loco, sunt subdistributa : ita sine ordine , ct confuse deducuntur, ut sani quasi trecenti, de septemdecim. verbi eausa Libro a. tractamur nae serie, steries, fusis ium. δε- his, contraria , genus, Delaslenus desinitio,

Sie Libro tertio, loci sunt, eseiens per se,

que ita de caetetis libris. An ne excogitari potest satrago consusur 3 ut taceam nullam interea mentionem toti, liliae libris fieri locorum ex Materia ex Lepti erant btis, ex D Fsimis sub , aliisque ad genus. Quaecumque porrδ sent obiecta circa libros Topicos : eadem constat obiici potu ille aduersus libros

ELEN cito κυ M. verunta inen iam nititii sumus circa Organum Logicum veniamus nunc ad Libros illos . qui inseribuntur P ii v s i c O nu M seu de auditu Phy sco. Ac primum quidem hie des-deratur desinitio Phrseae : desideratur declaratio subiectae materiae . seu obiecti proprii : desiderat ut S generalis pallitio. aedii tributio. Neque enim Ostenditur quorsum, quomodo, aut quo ordine agendum fuerit de Cilis, Meteotis , Animantibus.& cateris eiusmodi. quae Phys eae sunt speculationis. Et licet initio statim videatiu affectare velle qliandam speciem methodi: attamen attende ad illam. Cum dixisset procedendum, ex notioribus nolis ad notiora nurmar αex Analyticis . ipseque communi sensu sinagulatia snt. notiora nobis, uniuersalia notiora natura i si tamen diuiso legitima si ilnonne perperam insiti esse M Vniuers libus au singularia pese Andum ' Confirmat quidem conclusioneni , quod uniuersale sit quoddam Totum : at ut id cur primo loco de partibus agit, puta de Principiis,ex quibus componitur corpus natu tale γ Non ne ergo fuerat de illis dicendum posterius 3 Omitto insusscientiam rationum . quibus aliquid probat, etiam iuxta propria principia e vicum impugnans Parmenidem, quidpiam-ve aliud agitans , assumit pauci ura . qu m neeelse st. Praetermittit enim catego rias aliquas libro primo capite secundo quibus omissa, inductio , & ratio non potest esse suis eiens. Pati ratione praeterit aliquos modos viaius, cum non nis tres assumat: de& decimo tamen Metaphγc capite primo, ad decem usque numeret. Omitto S in suffcientiam definitionum: ut est imprimis celebrata illa, qua Libro secundo Nartiris dicitur piam tam , O causa mori , res erus, in θρο, o c. Sic enim Natura primum non distinguitur a causa e seiente. Deira de vero cum velit Naturam hae ratione distingui ab Aite : quid 3 An - non ut Natura est principium motuum naturalium: ita Ars est

artificialium 3 Nis sorte Ars dici debet qualitas passua,& non actina potius : ac proinde aliquod agendi, seu mouendi principiumr

Rursus neque conuenit iis , quae intendun, tur, puta Materiae,ac Formae. Non Materia:

quia eius inertiae nihil motus attribuit. Non Formae, ut forma est : quia .vt se.solum eius munus est actuare materiam. Quare restat. vi conveniat ipsi . tanquam principio ess- cienti. Quae porto talis definitio superflua contineat, die elut infra commodius. Alia definitio celebris est illa, qua Libro tertio capite rettio, Motus definitur Alsa, .mi, in ymentia , quatenus iupore D. Ipsum quidem alias i gemus uberi A : sed interini tamen duo libenter quaesierim , Alterum est, quae

nam si notio illius genetis Acta. 8 Graece L habetur

175쪽

habetur λω- , quae apud ipsum est sor-ma , Anima . motus . Deus, quinta essentia.

An. non ergo OEdipus eris. ii generalem illius notionem ex prelleris 3 cum in vitaversa Phyriea Aristotelea nullum verbum occurrat frequentius. Alterum, in non. cum sorma sit aetiis materiar, materia veto em inpotentia : hre definitio sit somam, de non motus propria 3 Certe ipse id non explicat. Praetereo quod eodem eapite species motus eodem genere desilit hoc modo , Alesia laesi a 34. ati Osiris, O arteria te es,cte. Certhenim proximum genus vitiose Aissimilat, quod iam Motum constituit. Sed nimiium hoc genus remotum cordi ipsi , de curae est. Praetereo de quod cap. r. ciuideto lib. 3. in . tum diuidit, priusquam definiat. Iam lib. . cap proponit nouc ira modos , quibus ali quid dicatur esse in alia. At nonne tamen pr iter illos plui imi quoque alia sunt veluti esse in tempore , in biecto. ροι certe Zenoni postea respondens docet locum non esse ira alio, tanquam in loco , sed tanquina in subiecto. Capite . peccat postulando, ut Loeus sit Terminus; cum iis . quibuscum agit, concedere nolit, ut sit spatium. Cedo

autem quam susscienter probet Caelum elle in loco , ex eo qudd in elut 3 chira praesertim illud destituat ut ambiente supellacie: Seipse locum dile nolit quod superficies non

sit. Capite s. quando cat motus celeritate probat noti dari vaeuum : concludit eontra vacuum separatum , non contra respersum. quale ponebam veteres. Libro s. capite a. habetur in suiliciens Categoriarum enumeratio: itemque ratio in suis ciens, quod Actio,& Passio motus non sint: quia daretur in tus alterius motus Quidni enim ita st 3 nonne videre sepiuς lieet v num motum se esse causam alterius , ut iste si tertii, & tertius quarti . A c. Capite nonne ii recte partitus opposta in Organo suetat; vitiose iam diuidit in contratia , & contradicentia 3 Nota porrδ cap. s. egregiam huiusmodi oppiditionis motuum partitionem , Contraret motivi sinis tes ex e/I In Id m dies ex contrinose vel in contrariar tes ex contra A A. θῶ est is contrariam e ter ex contrariola contraritim A. qa; es o con ario in corra um. Libro G. cap. a.

proponit quaestionem generalem de incon positione continui ex insectilibus : probat de sola linea. Neque verbia hue delinea concludit: sed de solis punctis , qtti d nimirum continua non sint. item absurde postulat quod probare potius deberet, inso duo ad Hr ptincta iniere lineam. Neque verbininus inepte pro absurdo ponitur , qud donis tim si ijὸ sita a m cum hoe enim in quaestione sit. oppositum adhuc non probauit. Libro I. capite 3. excludit ab Alter tione figuras, & habitus. Quonam ergo genere motus acquirentur 3 non generationis non lationis 3 non aceretionis i at iam ipsi nullum superest. Lib. 8. cap. l. rationes pro seri omnino iii suffrietes pro aeternitate motus : quod probandum inserius est. Capite deinde s. piobat veniendum ad unum primum Motorem: quia si H. , manu. . M. Gdm m e rari, Homo σὰ primum. Cedd qu megregie t Quid enim 3 vnicum ne s s haec ratio valeati an veto plurima sunt sutura prima Mouentia 3 Veri in circa in suscietitiam rarionum, quibus Aristoteles probat Moto ris primi existentiam , calciaque attributa. immoratidum nobis non est e ctim illam

etiam ostendant de Scotus, & alij. Quod attinet potissimum firmitatem illius principit.

21, ιθ ita motierin ab alio moti tur . aliquid etiam colligere erit ex dicendis insta cum de contradictionibus. Nunc cum codem capite probat aeternitaterra mobilis ex a tertinate Motoris . nonne constat posse in citri quae- cuinque nunc generantur, vel nacuentur in

his inserioribus aeterna dile 3 Quia scilicet

generantur , vel mouentur caelo . vel Dto. qui Motor aeternus sit. Capite 7. ties soluiti facit Ptioris species vi an- non ogo illae duae desciunt,quas adiecit in organo Capite I. probaturus continui atem , de perpetuitatem Lationis : probat solum de primatia eius inter cateros in ius : illain vocans sinpliciter motum , teliquas species secundum quid. Ex opere os CAELO , ret M v Noo , lib. I . cap. I. cedili quina egregia sussiei iisque stdenaonstratio persectionis Mundi a Mundavi. inquit ' sectis es, quia continet corpora pMs aurem persectam es , quia coni Aer ιν nam δα nsionem: tri Amosio perfecta es. qui tria sivi , Iar tria vero θυι omnia , quia sisnt Gl dinum , velatio . ad c non dis rem o nia r sede m primam iram sunt, appretare pessa mus omnia. O quain egregia I A quam sufficiensi Capite r. probat tres esse motus simi lices , quia datur triplex dimensio. An non .lers penitus , legitimaque consequutio altem definit eorpora simplicia, quae habent motus principium secundum naturam: quasi imixta eo ita habeant Capite 3. graue, de leue definit i postquam de illis tam multa dixit superiore capite. at silique construans caeli in ahetabilii .item .de solis prima,& tertia speeiebus qualitatis probat. Sed de rationum ilici Veientia magis declarabitur cum de alterabilitate caelestis materia. Capite s. probat admodum initisset et unitatem Mundie ut suo etiam locu demonstrabitur. capite 9. declarat, quot modis dieatur Caelum : postquam tam multa, de Mundo sub nomine Caeli meminit. Capite i . demori sitandum sumit Mundum esse insenerabi lemis in cortui ubilςin.: quod tamen dein de non praestat, nisi quia videtur aliotu

opiniones soluere. Capite ii definit quid sit,

quamque variis modis dicatur ingenerabit . generabile . incorruptibile , eorruptibile: postquam superiore cap. de cap. etiam 3. t ties est usus hisee terminis. Libro a. cap. 3. confundit priuantia eum contrariis : dum sei licet frigidum facit priuationem calidi. Cap. . rationem reddit cui Caelum in hane, potiusquam in illam partem moueatur.quia motus est ad honorabiliora: ipsum autem aute est honorabilius , quam post. Sed cur in Cato illud est potius dicendum ame , qu

reo. 8 Ati. non .ii in contrarias partes inoveri

contigisset

176쪽

Aduersiis Aristoteleos. Liber L

v ID. contigisset Caelum . posteriora suis erat quae

ima anteriora sunt se contra 3 Capite 6. probans Caelestis motus regularitatem, nee memorat , nec saluat apparentem motus arregulatitatem velocitatis, retrogradatio

nis, stationis, &i milium. Capite s. inanes sunt rationes , quibus probat Astra vii 4 moueri cum orbibus . de ipsae riea est e. Capite Ic. proponit velle se explicare seeundum

Astrologiam ordinem , spatiaque astrorum.

quod iuxta illam habeantur tussicienter: at tende nihilominus quam id moliatur infusificienter. Capite i a. ita explicat,applicitque causam , cur Mobile primum vias naueatur motu, caeteri Caili pluribus , in absque

ordine tamen .iuxta communem sententiam:

neque enim propinquiores primo pa cioribus, remotiores semper pluribus mouentur, t iis magnus Apollo suturus, si quid ille velit sibi. nranifestum facias.Capite a . ratio es adsert contra morum Terrae sed illarum instillicientia in . cimi de hac mat tria,

o sui demus commodius. Postremo qirain multa quaeso ad doctriam de Caelo dei iderantur in duobus histe priotibuς libris i in

posteriori biis enim tragat alienam materiam sed de libro 3. non concludit ratio qua

probat capite i . nullam passionem c mi evice puncto e ii respondeat aliquis illam cile pol te indiuiduam , vel , et accidens. Addo pro inde , ut ii verum sit, quod suo loco dicetur , physicum continuum noti esse infinite diuiduuin , possit puncturn dici habetegra ilitatem minimam. Capite 3. imperfectam tradit Elementi des nitionem , S quba vi deat ut dati debuiste per ordinem ad compolitionem , potiusquam ad dissolutionem: S: quod Elementum dieatur inesse I am. . telporemia r debet enim eae definitio Elara, non anceps, de ambigua. Capite . sumit impugnandam infinitatem Elementorum Leucippi , & Demoeriti: impugnat inditiis bilitarem. Capite s. tetorqueri pellet obiectio, qua reiicit generationem fieri densitate, ac Iaritate: quod omnia hoc modo e ite dicta ventur ad aliquid. Capite s. proponit determinandum Elementotum numerum,ubi soluerit quaesi nem, sint ne se heri , an non' id tamen deinde non praestat neque hoc li- . bro, neque toto opere. Capp. . de s. impii gnat antiquos tribuentes Elementis figuras:

quas illi ad literam accepi stetit feturarum nomina, & loquuti potius non sument figurate, S: symboliez, quod vel ipsemet sus sirem sat et uti ae reiicit. Lbro capite s. immerit4 Democritu taxat, quaa molliter soluerit quaestione ni illam de motu sit tamentorum : cum de ipse non respondeat virilius, de ille tu paucis ad omnia capita responderit. In libris autem Da Castre Aetio NE, ETConnupTIONE libro t. capite i. insuffcien ter Empedoclem contradictionis arguit,

qudd dixisset Elementa non gigni ex se inuicem, & voluisset composita resolui in hie

menta : putat enim Aristoteles ex hoc sequi, vi ex aqua fiat terra. Quare tamen 3 Capite a insuissetenter quoque taxat Demo-

citium , Leucippum , de alios, qui dicebant congregatione generationem' seri , sudacrantinuum non componatur ex indiuiti bi

libus: Siquidem illi loquebantur de impartibilitates lysea : ipse de Mathematica impugnat. Libro 1 .capite i. qnim grati, qua Qeoniicta videtur quaternaria illa primatum sualitatum diuisor quam inepta . & in uia ficientes sunt definitiones illatum 3 velum alias plura de his. Capite 3. quam ridicula ia-tio,qua probat quatuor elle Elem et a ex quatuor combinationibus possibilibus qualitatum sed de hoe quoque plura alibi. capite .cedo quomodo persuadeat perinde tet tam fieti ex igne . aut contra ignem ex terrarae aer gignitur ex aqua , aut aqua ex aere)An ne concipis id posse eo inprobari experientia 3 Attamen & rursus de hoe, eum agetur de Elementis. Capite s. videtur insuffetenter arguete unitatem principii : Qui

enim ponunt v. c. soluin aerem , volunt ei

illo latefacto seri ignem . &e condensato aquam , ex qua adhue facta densiore essicia

tui te ita : ac proinde chira hac ratione habeantur illa quatuor Elementa vulgaria, videt ut perinde esse ut ponantur vel vii una. vel duo , vel tria , vel quatuor. sic eni in illas o per habemur , ex quibus omnes vulgbi eiu ut omnia. Quod autem urg4t aecemelle iam quidpiam actu , ac proinde omnia re alterata , non genita e non tolli quin quem armodum ipse ex quatuor Elementis corruptis, vi principiis , Omnia componit: ita ex uno illo corrupto , & non solii in alterato , componant ut omnia. Capite si Empedoclem arguit , quod pauca tantum di xciat de motu in genere: nihil autem in s ecie de motu Litis de Amicitiae: Ipse vero cani pau- ea de sotitia in genere dixerit, diritne quidpiam in specie de forma substantiali equi

pomi, lapidis , aut alterius 3 Capite p. eundem arguit, quod ex sua positione explicare nequeat quomodo generetur caro, vel a s: Attende quaeso qua ratione explicare tu id

valeas ex principiis Aristoteleis 1 Docet ipse

ex Elementorum mixtione gene ri tet. tium : vetum esto : sed quaenain exigitur illorum temperies aut quomodo ei scitur ex tali mediocritate , ut hoc potius generetur,

quam illud Capite s. attende quam arguti

demonstret omnia corpora , quae circa me

dium sunt, ex quatuor Elementis constitui Capite s. quid Haionem arguit, quod prae ter materiam , & ideam pro principio genetationis non potuerit ei sciens 3 cuin ipse praeter materiam , A formam , ipsam potius priuationem , quam efficiens posuerit. Ta.ceo hic formam , de finem unam dumtaxat causam elsci. Capite is .impertinens piorsus videtur solutio ad quaestionem illam, mum omnia red ara sm A moL 3 Respondet enim sempiterna redite, ut eundem solem numero. Quas ver 5 quaestio sit de reditui et mo tum localem 3 aut si ita sit, quia necessie erat sempiterna, temporaneis distinguere; Nisi sorte idem homo non redit saepius domum suam, idem . inquam, numeto 3 nisi & idem numero equus non it ue , tediique viam quoties collibuelit 3

Quod

177쪽

a 3 o Exercitationes Paradoxica

Quod ad libros V ετ toxo nuxi spectam illud imprimis in titie sateor, videri illos alia longe latione coiis eriptos ab antecedentibus. ut enim plaetumque Aciliores sunt tita qu edam continent scitu digniora , de iu- cutidiose : vi pioinde mirari subeat. qua ratio ineta i pii lineant ut inter libros scholasti. cos. Qiyin aliam adhuc attingi solent a paucillitim ii otii si quidem multos elle . qui de

Meteori, nihil ao eant. velum vicia queres habeat: Libro i .eapite i . attendant Aristotelei quomodo habenda lint pro demonstrationibus omnia. q iae de Meteoris in hoe optrie traduntur: cum ipsemet Aristoteles de daret se illis non si e lidere . in pilus, in quit. λω Δἴ αι υ hac arrinae irem qDodam Mori. Viae etiam quomodo loquatur, cum de Cometis est disputaturus. Praetereo h e caelum , t & alibi. vocari primum Elementum. Capite aut a. vel, ut alis numerant s. via Litam qualia colligit sote . vi qui asseruiit Calum est e igneum , aere ad Totam usque intermedio, ii consideratini Mathema. tiea . delictant ab illa puerili opinione, quod Ali: a tam sint . quam videntur parua 3 Attende , ae deprehelide, si potes. eonsequentiam. Quan iram & unde conrectetis illo, id alteria

uiue . quod videtur suisse dogma Epicuripi op ura Praeteres, quanam sussicient a

colligit iuneam non elle regionem cae eisitura . quo citcra Llementa sorent iampridem alia hilata 3 cura aesertim idem sequatur ex adna ita vallissima Elementaris ignis sphaera. Ad haec , non soluin acrem ad calum usque sui im dicit, propterea qu54 43bita alioquin non seruaretur distantia. Ma-gua nimirum proportio erit , si crassities iquis sit milliario tum circitet is coco. aeris

6O.dumtaxat: a triae vilius aut alterius: Terrae sese rotici. ut est communis interpreta.

tio. Excogita ibi. si potes. proportiones lia monicas. Settitate; sors an illud est Tetra. chordon Mercurii, vel systeina maximum, in quo obseruate liceat Diapason. Diapente,

Dia teli iron .eutra Tono maiore. Libro I. ca

pite i. impertinetis videtur probatio, Ter tam ei se altiorem ad septeinitionem sid scilieet salsum est. etati terra sit undique deuexa ea ratione, quod antiqui crediderint Solem non volui sub retra: sed ubi esset in oecidente . regetii ultra terram Septenurio alem. Cap. 6. ventos insuilicienter partitur:

quasi alligati sint his , tum proximi, illis Notizontalibus punctis; sed de ridiculam

libro 3. solo capite ulti itio esique admodum breui . de Metallicis, ae possilibus disputat: de me hocul E quidem , quam ieiunet Nisi sorte nobiliu adeo Physiologiae pars tam exiguo capite tractata est satis sumes ter. Praetereo metalla ibi diei progigni ex exba

amen ipsum quoque aes non ignitur. eandem sellieet rationem. Omitto de libro capite 6.definiti humectati per aquam i definiti emim po ius per aerem debuerat, si acrsit humidum sumimum. Verum in libris DL AN MA redit didicum senium t spinosum scilicet illum , ira tricarumque stylum repetit. ut taceam au. tem libio a. capite i. discutienda plurima proponi, quae vel intacta relinquit,vel ieiu ne prorsus, insuffcienter explicat: Qua . nam illa partitio est capite 2. sed cantis rei Ia Int ne3ti . ollashmia, alia opinione. a iat p. sens. 8 Si accipit euim Intendatim piosaeim,ri: quid adiungit scientiam a cuti, ait tantum tiabitus intelles tam iuuans: vel si haec adiungenda suit .cut non sapientia 3ctit non Ais 3 sin accipit pro habitu : cui non pari ratione meminit Sasientiae Pindentiae. ae Attis , qui habitus citam sunt 3 capite s.

inepte arguit asserentas Animam ii ouere seipsam r urget nimi tum de motu loea tu mi ai pr serti iti motiones intelliger hi liit esse eius, de voluntatis. Capite . areuetis Animam noti esse Harmoniam . quod neque Latio conastixtionis sit, neque composito : id

non probat Capite s. proponit variat diis-

cultates, quas tion videtur tamen soluere. cirea Animae vilitatem. Libio a. capite a.

Substantiae genu ii genus est quanam ratione diuidit in Minoiam , formam , c cora It sitim p Hae nonpe sunt vi tui ei. de iubi

ctae generi species 3 Omitto quam pulch

concludat Atilinam . esse actum corporis Cbseruati dumtaxat velim quam egregie intima ti Animae naturam epclaret celebri illa

destillione 3 Anλὰ .st M. in pririo in cor mi sci, oua . .ere. Ceit E ostendit quidem r iratos pice tamen . si potes , vi eo- noscas exinde Las . fortassis intelligetium probat esse quod qn deras eorporis e r pia illa sinit id ne oeuli. A se is : illam a te ii s considera. Nis scirte ipsemet nori subnotauit huiusmodi aes nitionis uisis R. cientiam. dum postremum ita concludit. Ampi seu Anman Iesum 67 et corpora, Q. Arimis cur Diacira natio. Figura stir se Aiater in iti . cr disriptumsj de Anima. Ce te haec verba satis arguunt pet functoriam

solum fuisse illam donnitionem , quam istitie exaggerant. Ne cauillelis porro quid iti. telligat per illud Te a die re atre , δε-

tem nine: attende tolum ad finem .capiti . Flauru inquit. es. θυici sit a mor . exacticis aurem misti natim pesterius. Capite deinde r. inagno apparatu deitiori litate contendit causam definitionis pioposita: ar tende tamen quomodo probet sola illa di definitione , An is est tu. a primum et diis M. ueni mus , e . quae & subtilior noti est in que enim explicat euiusmodi sit concipi dum illud , quo Diretim di u m..st de potest rursus per aliam pati iure demonstrari. Capite 6. insusu littentet partitur commune sensibile: eum illiti, si dies solum facit --

potius ad internam stinctionem: quietem certext inulti volunt noti esse aliud, quam piluationem:

178쪽

Aduersus Aristoteleos. Liber L. IJ I

priuationem : an non plura longe sunt, v. c. lyn in . Θ, di similia 3 Capite I. nota penitus egregias , do perspieuas definitionesiissiris. c. erit δ' licita , laminis, O . Capite s. quaenam est iii a comparatio λ te non es rini ιν colores sine lumine osse se e sin ionis iactitam . O grave. Libro s. capite . dieitconsiderandum esse, cur non semper Anima intelligat: neque tamen ullam reddit causam. Lapp. q. & s. qualisnam precor distinctio Intellectus in Aesensem , o Parienrem' Capite 9.an- non egregiam apponit exceptiuam particulam , Natura neque facis frusta quia tiam , neqMe d scit ira metis hie nis in orbaris O perfnis. l)raetereo tandem quam callide tegat de quidem non raro) causarum ignorantiam e dum ubi eausam aliquam allaturus esse speratur: Sed propter stiam caus M. ii quit, alia rario si statim autem elabitur, diuertiturque ad aliam materiam : vi libro di. capite p. 8. I alibi. N I. lam ad ME tarn Ysicos quod attinet libros e suppono Metaphyseam merito alio nomine appellari Theologiam : tractate nimirum debet de rebus diuinis . quae eadem

sint supra naturales. ubi cene disputatum in Physica suerit de substantia materiali , de

sensibili : expetitur . expedi it utque scicinia. in qua tractetur de subitantia immateriali, de a sentibiis remota, quaeque supernaturalis dicatur, inuentionis,tractationis, digni

tatis ordine. Eiusnodi potro est hae e Theologia , siue Metaphysca. Quamobrem , ut omnes libit Ph1tici dieati sunt explicandae materiali sibilantiae i ita profecto fuerant dieandi i . qui liabentur Metaphysci, tractandae immateriali. An ne potici id satium elli Ecce , cum eiusmodi libri contineant C i. capita e sola v. posteriora duodecimi libri aliquid habent huiusce materiae. Quid igitur opus est recensere operis desectus 3 cum omnia prope desciant, quae ad tractationem de rebus diuinis , atque Metaphys-cis neeeslatia erant 3 Legito illa quinque capita de nisi quid aliud notis de rebus diui nis , perpende quaesi, quam magnus futurus iis Theologus. Reliquo toto opere nihil Metaphysicum contineri, sed omnia elle alie . nissima , deducetur in serius. Qia in quana, ut de citea illa aliquid adhue adnotemus,

Libro quidem i. taxat , ridet, reiicit omnes prope veteres , quod spectat ad munerum, ration que principiorum , causarum : &sub finem tamen capp. 6. de T. illorum aut horitate, ut simissimo argumento communit numerum illum causatum quaternarium.

Libro r. nititur probare non dari propensim infinitum in causis 1 de principium ta- men petit, dum pro conses usurpat quod in ipsa quaestione est. Libro f. postquam proposuit xviij. quaestiones disputare aggredit ut ipsas in vitamque patiem : at obliui

scitur 6. 7. io. r. ir. II. caeteras confun

dit 3 nam 4. Et s. is . de is. praepostere tractat. Caeterum vetd cum detetminandas insequentibus proponat : respondet quidem sequentibus libris ad a. a. a . I 8. at decaeis tetis, ne v cibum quidem e vel de paucis ita implicite , ut discernere nequeas. Libro A. plurima viget contra Scepticos squae ea se in repetit xj. libro J at quam pardiu illa conficiant , intelligi poterit ex iis, quae pro Scepticis libro sequente disputabuntur. Libto sirroponit diuisionem Entis in Cti tegorias: sed ex ass gnatis in Logica omittit Sit m. Ombiram ae deinde in tractatione Action . Ubi, o Luando. Elieis porro. li vel titulo

tum percurreris seriem , quomodo omnia confundantur. Attende ad textum , & videbis quain adhue si mutatus ab illo, qui suit

in Logio. Sed de caetetorum Librorum conissilito textum: neque enim comine Ulate

lingula uiuiti iam patiens. Nisi forte adhue aliqua obseruata des detes circa illa D capita polletiora i a. libri. Breuiter ergo eum illius libri sint ea pila io . probat ad modii in insuit ienter , v. c. cap.6. tempus elle aeternum, itemque continuum, quod vel sit motus , vel ascctio motus : quas vero sine motu tempus esse non potuit let 3 vi alias de . clarabitur. Pratereo quod eodem capite sumat, non probet substantias illas etle experies in ateria. Sed de capite 7. nonne pri mi Mouentis immobilitatem probat, noli ratione : sed Rhetoricis dumtaxat exemplis,

quod se setis bila inoueat sensum , appeti bile appetitum 3 dde. sic etiam capite s. pro

bat munerum De cim ex numero sphaera ruin calestium . recensitisque variis opinionibus , quod constituere oporteat vel x s.

vel 33. vel 47. vel f s. tandem remittit de testiuitiatione Astrologis petitioribus. Haeccine eli igitur iam absoliua Metaphyscar itam accurata Theolosia a capite s. an non proponit rationem iniusscientem . quod nisi diuiti, Metis actu intelligeret, foret intellitigibile ipsa Mente excelleutius 3 Consequentia enim non valet, vi satis perspicuum e si . Postremo veto accedamus ad libro, N i- XI COMACMios e de quibus etiam non inuitus idem esse testatum velim , quod sum iam protestatus circa Meteorologicos. Qua qualia ii quempiam adhuc iuuet agnoscere paucis inuissicientiam , ct incertitudinem doctrinae moralis , quae in illis continetur e non erit quδd exigat aliud, quθm autholis testimonium. Ecce quomodo loquat ut libro i. capite 3. Contenti erimisι . inquit sietim de falissim, o ex ta dysseramus piniastii quia ad n ad sinu tiration

ieram ostendamus e cxmque de ν, qua plerumque eueniunt, atque ex se ratiocinemur , smilia etiam conelus rimas. Exemplo porro mani se- stat hane incertitudinem. Libro a .cap. 9. his

179쪽

i 3 2 Exercitationes Padoxica

sed ut moneam quθ in apposite sectato es Aristia Hei Ethiei tui duci plinae certitudinem certissimam tribuam. Praetereo vi quid Piudentia censeatur vina moralium virtutum 3 ii cum prioribus libris disputatum est de virtutibus moralibux: Libro deinde 6.c pitibus prioribus in nominatim ultimo Piu detitia fit ab illis distincta. Praetereo libro 7. capite i. insulselenitalii huius probationis.

Rerum I laniadi m iuia Incontinentia , alia θν tribuasi N.sneontineti ita non sit vitium . ge multa alia fugienda non; siit v. c. Dolor . quem libro 3. p. ia. dixerat extin s cor Noe nasoram Am . qui eo age;-ris p praetereo at aliam partitionem , quae habetur eodein vij. lib. capite ix. cum dixit Mnum Q. operat onem . a iis salaum. Quid enim iobiectum utriusque dicendum bonum non est 3 Pratereo quod lib.8. cap. 2. dicit amabile esse ais sontim, et Atti dum ant Adr quasi vero iuxta ipsunt . quae iucunda,& utilia sunt, non sint numeranda in bonis 3 , t membra condistincta faciat. Praetereota plura alia. Iam enim haee Exercitatio prolixior aequo es citus.

O M apud Aristotelem innumera supe/fluant.

λ M r a i ra i s videtur totus CATEC I m a1 avra liber omnitia superfluus,ali nusque a Dialectica cum enim Dialectica,

duabus partibus contineatur, Imientione.

di ludicio lut Cicero in Topicis . vel ex ipso Aristotele docet in propterea quod is, qui adprobandam alteram quaestionis partem de iniicnit argumentum , de illud maturo iudi eio adhibito dispositit, videtur prorsus Dialectices finem esse altequutus. Chin id, inquam , ita se habeat: ipse liber Categoriarum nec inuciationis est , nee iudicii. Si proponatur enim quaestio. v. c. Virum Arist. Ἀ-Ds irimo isti se sciae Contulis. 8 quanam ra tione desumeret, disponetur ve argumentum ex Subii intia, Quantitate. Qualitate cateris 3 Neque dieas Catego fas esse clastes

omnium retum . sue terminorum .ex quibus

consciantur propositiones , & syllogismi, dispostione cognita superiorum ac inferiorum. Nam de in Categoriis non digerunturres omnes: sed ii aliquae attingam ut, constanduntur potius , ut superitis insinuatum est: de rerum dispositione in , seriemque ii utile. non Dialectici est sed Ph)sei vel Attisci, alterius. Cedo autem quam praeclara classis, de qua rerum varietate exornata stapud Aristotelem Categoria Quando , vel etiam situs. de Habitus 3 Ne in hoe tameni in moremur: an non sinet sue in Dialecticam itans seruntur definitiones nominum Aqui uocorum . Vini uocorum , Denominatiuorum Cette enim ill a Grammattea sunt,

re ex Grammatica supponenda. Quδd s dicas hae e ideirco definienda suisse . quod non sitit ignoranda Dialectico: cur non de defi Dienda suerunt Conciria. Abiit acta. Ab .luta. Analoga,& alia,quae iam etiam , Dici lecti eis definiunttit Cut non de sexcenta alia. quinoisile debet Dialecticus, nisi loqui ne se iat 3 Praetereo quim ridicula si illa Ante - praedicamentalis diuiso, dum ali ad timis aeri a subiecto. non esse insibis 'cali e, O non aeci : AH O aristia nec esse . nec a A. Mirum dictu 1 qua ratione tanta quisquiliae placeant: vi dici de subiecto. st praedieari de inseriori essentialisit et telle in subiecto , si esse in alio a iadematitet: seque non dicat ut de subiecto quod leueti subiecto inest , de alia id ge

nus commenta , quae commemorale pu

det. Nili sortassis adhuc iuuet qui tete ad quodnam ex illis capitibus reuocetu quod Opite de Substantia dicitur Ad a diarum es in s Miὸ ' cum illud respectu istiti, nee si superius , nee accidens. Verditi his omissi, cum tractans de Quantitate , dicit aliud esse continuum . dc aliud discretum: ae deinde alio modo diuidendo , aliud constare partibus habentibus positionem , aliud noti ha - ntibus : ati-non penitus idem dieit 3 Cedo vero quam egregie Qualitatem definiat ine- curia on qnam ali cita Acitur qualeρquasi , et ,, Quale dicatui. uis quod habet Qualitate aesto itide notitia Qualis non suppotiat habita Qualitatis notitiam 3 Apposti iane defini

tiones ad aeternos eire illos Cum agit de Oppositis. quam multa nugatur H aurinis est talio hacte has tam nonoi has lia. νἱ adices scis Θ haphvim opponiant,r dit priuatis,o h hirim nitiatio. habitus non m relata cte. Et ni itere si cum Privatio ipsi tantopere placeat , ipsam Principium omnium retum n turalium effecerit 3 Taceo vel 5 Habitum ita

se habete .ut si nune Qualitatis species nune species opposti, nune summum genus Prodicamenti ; nunc genus post stadieamenti sed de taceo qu in apposte inter modos caeteros tractet sub finem de modis. seu spe ei bus Motus. Opinor certe Aia uoteleos dictu-ws agendum potius de illis fuisse in Pli, seu Quid vero dicent citea libros Dε lsrha - - ii

libro i. definitur quid Nomen . quid Vet bum , quid Otatio sit 3 Quid enim 3 An. non istud elle dicem Grammatici muneris 3 si

opponant, ut iam antea, suisse cognitionem illorum Dialectico necellatiam : Oportu rat igitur de Declinationes. de Coniugationes . de caetera omnia vocum accidentia in Dialecticam transset te reum illorum etiam cognitio Dialecti eo necessatia sit. Certe timuit optim3 Puer ex ludo literario prodietis quid Nomen, quid verbum , quid item n men Substantivum , quid verbum substaniatiuum st. Vt quid ergo misere torquet ut nouis illi, definitionibus, 'iuibus intellectis, nihil iam intelligit 3 Siquidem per Dialecti- cain Nominis definitionem . neque Adiecti

ua , neque casus obliqui nomina erunt: de iuxta

180쪽

Aduersus Aristoteleos. Liber L

iuxta verbi definitionem nulla prorsus vox erit verbum, praeter hanc unam vocem ΕΗ.Si ita sint hae nugae probaude : an noli sitius esset monere Tyionem id solum Dialecti eis esse Verbum, quod accepisset in Grammatica esse di sis tuum . prasuris temporis, tertia personis, moae Aa anto : aut etiam breuita vocem EIr: potiusquam prolixis illis conturbare definitionibus a Neque enim aliud, si ina nomen substantilium, & nomi- 'natiui casus declaratur longa illa voeabulorum textura Nomen e si signi eam ex Asia tuto, ne tempore, cuim ni ilia pars En cais parata, ita, redia, o qua ad ria ecl. tes non .efficit Marionem qua τὸ um,avis fas si ι-ficat. Quod idem dicendum est de vel bi definitione. Ad haec vero inter caetera memora.

re nitul attinet sarraginem illam propositio, num Modalium in quibus tractandis tot libri 1. libri instimuntur pagina. Dii peream enim, ii uiro cordato quisquiliae illae non ex . citcnt nauseam 3 Cordatum dico siquidem hie pusilla iugenia ita belle sibi apere videntur, sum illis quasi Modaliti sacris initia.

tur, ut quotquot illa no adorat,quas prophatias pecudes arceant. Ecce enim , inquiunt

gloria ten, De Atida tam non stabit Asirim. Nunc quod AHALYric spectat. Non

erat rursus de Propositione lib. t. Priorum tradiandum cum de illa ex professo iam ante, esset tractat viri in libris de interpretatione. Deinde vero, quis precor est vitis tot

Conuetii. num . quae tam sepe iterantur Egregia porr5 Methodus t vi postquam de Syllogismo iam multa disseruit,quaerat. de . in O SUO; η υρSienim iram consecto prς-ho vel etiam dum eongressus est dς liberandi tempus est praelium- ne sit committendu3 Cum ver5 ptim e riglicae primum modum demonstrare vult: an non dices illiini stella minutissima solem illi strare3Pratereo qu,minutilia, quam absona iniquaede Modalibus cc erutur Legat illa.digeratque qui valeti re iit stomuelio. Conscientiam enim appello iuratiorum Secta totum si illa vel legere. vel addiscere . vel ad usum reuoeare studeam 3Praeterire .hoe loco non postum quae hae de re habet Author illius censurae . cuius si pla eminimus. Postquam enim in t et caetera de Aristotele hie sei ipsit: stio οὐ M astri ι rati tio is n traciendo in sim p. tire,

am qua Meessario, possibili , Impos ibat, ocon ingent; comparat. o conisu i inter s. - o qui ira ilia acumine e quia ne Ῥrma intita; te . ita nimittim vetitas verba haec tandem x tori tex eodem ea lamo, qui antea. quas luxurians, ita rhetoricabatur. Mitto qua ni

inutiliter repetant ut sub finem libri Syli sis motum definitione, libro deinde a. quam superflua tir or.ae ridieula doctrina de s 1llogismi potestatibus t ut de Conuersionibus, de Conclusione plurium, aliisque similibus. Quam etiam tautologice de Eleneli .dens, laeta, de Petitione pri 'cipii , extet Isque dinputat ut eum pthsertim integrum opus hvie materiae destinatum s . Librautem i. Posteriorum, nonne petit principium , inciditque in diallelum. eum probat principi a Demonia strationis debere esse per se, quia necessaria sunt deinde vel δ esse debere necessaria. quia sunt pec se a Taceo quam ridicule repetantuli egulae illae ante-ptae dicamentales: Taceo quanta sit figuratu. aliarum ue te tu perii logia taeeo & vanas repetitiones circa δ ι& ιαὶ aliaque innumera. Dicere verδ nihil alia tinet,quanta in lib. 1.verboru sarragine qua iatis ambag bus obscuriatur quae de Definitione tractantur. Si definitio est otatio, tuae rei na tura in aperio collocet:ipsi celth n5 poterat Hesioribus tenebris ossi di . pari ratione se habet quaede Diuilione tradu tur: vi taceam olestas illas repetitiones de causis, effectis. &e.

Nugacissimas porro nugas, quibus Libri

et dici scatent, eon memorare quis valeat Obietuari dumtaxat velim doctrinam vani Lsimam quae libris praesertim iv.v. v .per ne gationes traduntur. Exempli enim gratia, postquam lib. i. desiniuit Genti. quod is a-ι ala plumibm auferens Hi s eis in eo , eu Udouotum deinde librum iv. insumit iii deducendis ex illa definitione huiusmodi corollariis quanquam sine oldine . 3,

quae comemorat ad usque S 3. Quaeso te, per Desi immortale 1 an excogitari possit vanior corollatiorum congeries 3 Quas vero percepta semel illa des nitione non statim nota hie omnia sint, absque eo. quod tam inepta

malaeotechnia tantam temporis iactura causetiit 3 Nisi sorte de illum quoque laudemus

Grammaticum,qui tradita semel illa Nomini, des nitione , Nomen est pars oratianis. qua declinara per casti. , corpim , aut rem signiscat' hae statim sartagine obruat discentis inge nium , Si non es pars e non est nom/ ,.si non .spars orationis e non es nomen Si non a naturi non est nomen. Si non per casia non est Nemen. Si ribis Amsca non est No .n. Si non corpu .

SEARCH

MENU NAVIGATION