Petri Gassendi ... Opera omnia in sex tomos diuisa, quorum seriem pagina praefationes proxime sequens continet. Hactenus edita auctor ante obitum recensuit, auxit, illustrauit. Posthuma vero totius naturae explicationem complectentia, in lucem nunc p

발행: 1658년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 철학

361쪽

318 qmbitationes In tanti

DUBITATIO II.

Isti N civis cosequentet, dei quas vis esse cogitationes, prout sunt tanquam imagines innatis, aduent ιιο, iactat a . Et primi quadem generis statuis, quoa in Arietas quia sis res , qtici veririn, quia cogatarao I secti in aι , quod streputim Maias, solem videas, unem

x M. Porro , ne aliqua interea . donec perspexeris, sallacia subteiat, adnotare placet videli omne is Ideas Ole ad uetuitias , proce deleve . tebus extra ipsam mentem exiissem

tibias, & cadentibus in aliquem sensura. videt ieet Mens saeuitatem habet luel ipsa poti)s saeustas est o non pei spiciendi modo

ipsa, Ideas aduentitias seu quas ex rebus per sensis traiectas accipit,perspicietuli, inquam, nudas de distinctas, omnino qualeis in se reeipit 1 sed propterea illas valiἡ componendi, diuidendi, cotidia hendi, ampliandi coli parandi,& id genus smilia Heine tertium saltu Idearum genus dii linctum non est a secundia: nam idea Chimaerae alia non est, uim idea capitis leonis, ventris caprae, caudae serpentis, ex quibus mens unam componit, cana illas seorsiam , sue sngulae aduentitiae ivit. Sie ldea pisantis, hominisve instar montis, aut Mundi totius concepti . non alia est, quam aduentitia; idea puta hominis magnitudinis vulgaris quam mens ampliat pro libitu , tametsi tanto confusas , quanto am-liti, eoncipit illam. Si e Idea pyramydis, uris, aut alterius rei nunquam visae, non alia est , qu ira aduentitia visae antea pyramidis, vibis, aut alteris rei non nihil deformata, ae proinde confusa aliqua ratione multiplicata , comparataque. Quod spectat ad species , quas dicis innatas, eae prosectd nullae videntur, & quaecunque tales, videntur oti ginem quoque habere aduentitiam. Habeo, inquis, a mea natura , Pod mi iluam quid sit νυ. Non puto velo te velle loqui de ipsa

vi intelligendi, de qua nee dubium , nec quaestio est; sed potius de Idea Rei. Non to queris etiam de Idea ali inius Rei parti latis : nam sol, hie lapis, omnia singularia, sint Res, quatum esse Ideas innatas non dicis. Loquetis ergo de Idea Rei uniuersε consideratae, & prout cum Ente synon aest , ae tam latE , qua in illud patet. Qua te veto haee Idea quomodo esse potest in

metite, nisi simul lant tot res singulares, illarumque genera,ex quibus mens abstrahat, formetque conceptum , qui titillius singulatium proprius sit, & omnibus tamen conia niata Prosectb si Idea Rei innata est . innata quoque erit Idea animalis , plantae , lapidis, o nium vniuersaliuni nihilque erit osuri,ut nos satigemus ad internoscendum pluia sagularia, quo tes iis variis giserim ti ba . iandum tetineamus , quod videbitiit Omtii baueommune seu piod idem est genetis ideam Dieis quoque te habere a tua nasti ι intelligas quid si veruasseu.vi ego interpretor, H, a inritaris. Potid, si veritas nihil aliud est, quam cosorinitas iudicii cum te, de qua se tui tuaicium, veritas est quaedam relatio , ac proinde nihil distinctum ab ipsis re, Id eaque ad se telatis; seu quod ide est ab ipsa rei ldeat quippe quae de se in re,qualis est epresentat. Qua te de no alia est veritatis idea qu in idearet,quatenus rei consormis est , seu quatenus ipsam repraesentat euiusmodi est: a. eo proii ge, i si id ea Rei non innata.sed ad uetitia sit; Idea quoque veritatis adusititia sit, non innata. Et eum id de qualibet velitate singulari intelligatur intelligi etia potest uniuersh, de veritate cuius notio seu idea ut iam dictu est de Idea Rei ex notionibus seu id eis singularium eruitur. Dicis tui sus te has,e a tua n tu .ut ante Pisas quia si cetuario: tinterpretor semper Iaeam eo tari onu verum,ut mens ex Idea unius urbis fingit Ideam alterius e ita ex Idea utilias actionis, ut visonis, vel gustatio

nis, si gete potest ideam alterius, ipsus puta

cogitationis. Nempe analogia agnoscitur quaedam inter sacultates cognoscenteis, una

que ad alterius notitia facile deducit. Quanquam de idea cogitationis laborandum non est; sed de idea potitis ipsius mentis , atque ad ed animae,quam si innatam deletimus. ilia hil erit ineommodi ad inmittere quoque Ideam cogitationis innatam .Quare de exspectandum est, lonee probata testuetit de tria Mente, seu Anima.

MDor vero ratiocinium , quo probare oo

IV M a nosti factu . quia, inqtiis, mens sacvltatem habet non tantum pete tetidi ipsis ideas aduentitias , sed praeterea illas variε componendi, diuidendi, c ntrahem di, ampliandi, comparandi,& id genus similia: imae

que uniuersalium: tanquam δε υι agnoscam moese rem cor tantem adeam agnoscere Mimalia,

362쪽

MIraris meum ratiocinium ; Ego ver3 miror tuam ieeuritatem ; quas ego

censuerim nullas ideas este a nobis sectas, aut concluserim ideas Chimaerarum s quarum dixi parte is aduentitias)non e se a mente Distas ; & non dixerim mentem facere , componendo, diuidendo , &c. Mirabilior est usurpatio de applicatio exempli de Piaxitele ; adeo illuit quadrat ad memii institutum , arguitque te id quod volui ili dicete , non consideraste. Nimirum vi Praxiteles non habet ex se mainior , & aliunde tam a latum exsculpit, formatque ; ita ego cen sui Mentem non habete in te ideam Chimaerae; sed ex adueniente , oblataque aliunde tripliei laea Leonis , Caprae , & Serpentis, reiecare aliqua, & ita coadunare residua , ut Idea nianeat consecta, litae sit prima Leo, postrema Draco, media ipsa Chimaera. Ac sidi, irim quidem nullas este Ideas iactitias, pernegassem ciue ideam Chimaerae, eaeierorumque similium ; non id mirarer: verum

supposui plane quod estent, cum declarauime vel ic solum genus illud Idearum tertium non esse , secundo distinctum, quatenus sa-ctitiae ad aduentitias pertinent, tanquam ex illis factae, pro ea vi, quam mens habet aduentitias componendi, diuidendi, contia-hendi,ampliandi , comparandi, &e. Idem de

compositione mearum obiectionum ex verbis quorum author non sum, quod de sculptura Praxitelis dieis ; sed tali eluc ne eam usurpes , applicesve , res ipsa clamat. Nam di quod subiungis nee formam Chimera in

partis vi Capra , aut Leonis, nec formam mea νtim obieet anum ins Tu is τι/lis , qui scis usis

La, er plantas , quoniam a bes Rem , siue quid si nsere. Sed mirabilissimum satia est velle te hoe modo dissicultatem eludere ι α praeterlabi aliam , hocce verbulo, vier Mahie δε ιιν rare ago. Cum addis vetd me eria m- λ qu bus nihil als νmam im tignantem, Lon nisi invenies narrarie id significas , quod pridem agnoui, quodque unum reperio, vi delicet venium. Et quod ad hune quidem locum attinet, verum quidem est te non anfirmata , an diIὶ nliu ιν sus Iaeartim generi

lus omnes sem aduenistia , vel omnes innas

vel amnet falsa , qtisa nondum clare veram ιαιarum perstexisses origin/m ; sed neque me id latuit , qui & vcrba retuli, & ne fallacia tamen subreperet; nec perspexisses, pronunciaresque ea do re, declaraui, quas Ideas factas, innatasque supponeres, reuocari ad duentitias : Neque,si id non affirmasti, - 1ere debes te nihil assirmata, qui & ais asti ista, uιus use in re habere re duo G νMaonum renera ἔ s nultam proprie use falsi rem in iis qtia sunt Iuta, aut a uectus, ere. Praetereo autem te non assinnasse neque detristinam d einceps quid sentiendum seret de triplici illo genere Idearum,ae de iis praesertim, quas ad primum genus pertinere cera suetas, Ideam Rei. Id eam veritatis, Ideam cogitationis; ae me proinde haud abs te illas expendendas hoc loco censu ita , quas tu innaias supponeres, & velles nihilominas te non supponere videri. Eadem ratione dixi de factitiis, quas tu supponeres & velles tamen videli non supponete) posse a Mentes eii, licet nihil habente aduenti tum,nihil

ve mutuante a rebus externis. Verum tu no

luilles ad ista attengi; ne cum postea cci seres quasdam aut haberi a te, aut seri a te, admoneti posses te licet abductum a rebus

corporeis, retinete illas ex eo usque statu, in quo versabaris cum rebus corporeis. Quinetiam te obseruo artiseiose non recensuishcie in genere innatatum idem Dei, O ani mari ut nempe videreris postea aduertere pes rediri illas tibi innatas esse: reeetistiis vero Ideas mi, V. ita is . cogit tionis, ut viderer sex teipso de nulla alia te cognita, aduritim,

quM esses Res cogitans, qubdque id esset

verum.

Porrδ, quia praesertim mirabile dueis, quod de Idea Rei obieet, aduerto imprimis, quam id propere reprehendetis cum non lustinuerim,quod ais, Ideam non pesse Usa in meme . nisi tatis sns Idea Anim ID, Planta, Lapidis , omnι θώe uni sati seg quaesierim primum quomodo Idea Rei sollet esse

in mente, nisi simul essent tot res lingulares, illarumque genera, quot sufficerent, ut ab straheretur , formareturque uniuersalis rei conceptus : ae deinde dixi, si Idea Rei innata soret, innatas quoque fore Ideas Animalis, plantae, lapidis , aliorum, quae instat Rei sunt uniuersalia. Aduerto rursus, quam parum consonanter iis , quae dixeram, conse 'iuuionem deduxeris: utque com debui Masaltem declarare an ad agnoscendum de te, quod ess Res, necessaria foret praeter tui notitiam,agnitio nullius, unius, quorundam.

singulat iuni ; te id callide declinas, ae latentet praeteri ita sub causante panicula . tan am si An diees non sui in nec , ut id

explicares, quoniam cum Ideam Rei inna tam statueres , manifestum fuerit nullius rei singulatis, praeterquam tui, agnitionem ne cessariam este 3 At ptimo id nondum statueras, ut statuis intererat. Deinde patueris, non statueris ; eadem remanet semper dissicultas. Nam quando dicis Ego stim Res, aut conceptus Rei est singulatis, aut uniuersalis.

si singularis,ergo tui orsus; nam si alterius, sensus pr positionis sciret, Dissam alius a

mei .. A t D tui ipsus identica est,ut loquuntur, & nugatoria propositio, idein enim est, ae si dicere Elasam Ε . Si uniuersalis,ergo includit comparationem tui ad alia, quibus idem attributum conueniat: idemque est aes dictetes, Flosum certa res seu una ex nu erarerum. Igitur praeter agnitionem tui debent Ies aliae quoque agnosci. Sie coin dicis Res cogitans, ipsa vox costans se habet haud- dubie per modum distentiae limitantis late patentiam ipsus vocis os, vi ctim dicis Ha

363쪽

Dubitationes ta lactantiae

Dis res cogitae , sensus sit, Hasum Romusi Ab/ι ,sea talis, quae cogitet . vi de & ies

alue,quae non cogitant, agnoscinitur. Quot-suio haec vetor Nempe ut noscatiit Ideam Rei non innatam , sed vetὸ acquisitam vile ex inspectione plurium retum singularium , detractis disti iminibus . & tetenta solum communi notione. Ex quo duo dieoonum; si nihil unquam Eouisses. 5: concesso tameΓ, qudd te omnibus sensibus obturatis copitasses, verisimile prorsus esse , quod ni nil aliud cogitasses praeto hoc, Ego, Ego, Ego, squidem iiihil potuisses tibi tua comtati

ne tribuere, cum neque nouisses ullum attributum , neque nouisses vim verbi Siam , qui non nouisses quid solet esse , aut discrimen inter esse ,& non esse. Et quamuis c sitasses , non potuisses tamen dicere ego co-sito , quia non intellexisses , quid esset e sitare. Alterum , non polle te ex iis qua ,ibbi in ista tua abductione snsis, argumentari ad ea , quae facturus suisses in illa meta omnis notitiae prae ex silentis negatione. Qui dire s iam cogitas Caelum, Angelum, DEvM, Si rem , veritatem, cogitationem ; si Solem,

ignem, strepitum, si Sirenas, Hirpi gryphas chimaeras, ii ldeas, Iudicia. allectus ; si de

his, exterisque tam multis assimas, negas,tati cicinaris varia ; non idcircd dicere potessiisse te eadem cogitaturum, assi maturum, Negaturum, latiocinaruium in illo eiusmodi

statu. Quid ita potid a Scilicet ne deinceps putes admitti debete ut certissimum de inon-hrationis principium.prod in hune modum suerit conclusum: , rebus pratis cognitis , hab is is statu

perpuram negationem e qui ego, νιbus prius cainnalis, habeo me in

nem:

De aduentilia Nearum eruiue , ex iis, qua cara , cor suras destini comprosa

t, quoniam n is ab ipsis neces ario prociaunt sta syni et I a ij, vel modo a nescas quo esse. Hae puto de causa ante dicebas, te non per cepi θι ' tis terram , carum , sidera i sed terra,

lum, sidera, de caetera esse; cur quaeso supra terram ambulas, promouesie corpus, vi r spine, solem 3 cur ducis as ignem, ut calo tem sentias cui ad mensam, aut cibum. visamen exsaties 3 cur moves linguam, ut linquatis , aut manum , ut haec ad nos selibas a Ceile ista quidem aut dici, aut excogitati subtilitet possunt at negotium nihil pi mouent : α cum reuela non dubites , quin res istae exit a te lint, agamus serio, ac iama fide . di ut res sunt, ita loquamur. Sin supposta exsistentia rerum externatum , putas abunde demonstratum non posse nos ex illis mutuati quas habemus ipsarum Ideas ssoluendae tibi rationes sunt, non modo quas

ipse tibi obiicis, sed quae praeterea obiici pollunt. Scilicet ita accipis , quasi Iara ad

ut nihil neque de rationibus, neque de si lutionibus dicamus, opponendum quoque, di ioluendum crat inter caetera cluamobiem in caco nato nulla st idea coloris . aut iri surdo vocis ; nis quia istae tes externae non potuerunt ex se immittere in instetici, illius mentem ullam sui speciem l quod fores , natiuitate conclusae , obicesque illis iraiiciendis su eiulat perpetuo positi. Viges poste, exemplum Sotu . . aliti cum citia snι Idos,ina hati tua ex sensibus, ut para qua paruui ορ-

qua non ιx Asi bus diacta est , sed ex notionibus

Ela. Enim veri geminae illae Solis ideae siniles sunt, & verae seu Soli con rines,sca una nugis , alia minus , eodem modo, quo duae eiusdem hominis Ideae, una cinitia ex decinio passu, alia ex centesimo, aut millesino, similes de verae, seu con rities sunt . sed illa magis , ista minus , eo quod illa , qua pi pius venit, deteritur minus, quae longius, magis, ut explicaietur, si liceret paucis, neque tu ipse satis caperes. Quod autem mente sola percipiamus vastam illam ad eam solis , non ea pioni mea elicitur ex innata quadam notione . sed ea, quae pet sensuin incurrit, quatenus experientia probat, di ratio illi innixa consimat res distanteis apparete minores seipiis vicinis ; tantum ampliatur ipsa vi mentis , quantum constat Solem 1 no Dis distare , exaequarique diametro sua tot illi terrenis semidiametris. Et carere vis huius.ce Idea nihil a natura esse instrum a illam

require ex caeco nato. Expetiere piimum non esse in illius mente Olotatam , aut lucidam : experiete deinde neque esse rotundam , nisi quis illum monoem ipseque prius

corpus totundum manibus attrectauerit: er-

periete denique non cile tantam, nisi vel tatione , vel aut horitate motus praeacceptam ampliauerit. Quanquam ut istud inimiciam, quaeso te, nos ipsi, qui toties solein conspeximus; qui toties apparentem eius diametrum obieruauimus i qui toties de vera ratiocinati sumus quaeso te nquam habemus -nc aliam , quam vulgarem uuaginein Solis3

Colligi

364쪽

colligimus quidem ratione esse solem maiorem Terra centum sexaginta , & pluribus

vicibus : at Propterea ideam - ne tam vasti corporis habemus 3 Ampliamus hanc satiὸ sensibus acceptam, quantum possumus,contendimus mentem, quantum possumus: at nihil tamen aliua , quam tent brAs rectas

nobis facimus & quoties habere gistinctam de sole cogitationem volumus, oporici mens redeat ad speciem , quam intercedente oculo accepit. susscit illi ii non alianuat, quin Sol reuera maior si , quin si Oculus propius admoueatur , ampliorem Ideam adeptura sit; de interea tamen quantam obtinet, ad tantam attendat.

HIc ut conuerti rarimes ob qua, de rerum materiatium ex jntia c/nsiti ese aub ranatim , quaeris eur ergo supra terram am

nempe iam corum esse me pria terram amsti lare , ut de eo non possit dubitari. D cum ra,rionι ι . qu.ti mini obieci ct re tam , unam

πώ addere , quamobrem in exeo nato nullast Idea coloris, aut in surdo vocis, plane est nais ie utiliam habera variau momenis; qua enim siti xti LM tis id am colorum in caco na-ro ρ eam interdum in nobis , eis claudammoculos, nihilom euus Um Iacis, O colorum e citentur ; ct quamviis Vasa ais concedatur, nunquid eodem iure Aea mi se ab eo qui negat eri

entium rarum ma tria rura , cacum natum x on habere ideas colortim , qtita eim mens fri

quum ex rationibus Auronomicis colligamus ne

gas esse ideam, nomen idea is suas imagines in

phantasia a puctas , eontra id quod expresse asstrans, rastringo.

iras TANTIA. Ridiculum plane me habeam si allumam

tibi probandum te supra terram ambu late i videre , cales eri, comedere , loqui, sentire, &c. Dixisti tu neminem unquamsa amentis serio dZ istu Abirasse: si ergo serio iam dubitas , de cum ego quaesierim , ut se-rib, ae bona fide ageremus, loquetemurque

de rebus, vi essent , conditionem non accipis , ecquid est, cur hac de re iustera a Dicta

ωendi quamobrem in caco naso ntita sit Idea conris , avit in Arao vocis. Age ergo , quam mam tu ipse & cuius momenti adtiersus idianis 3 nim scis, inquis inrudam eseiaeamae lorum in caeca nais, cism inieratim in nobis γυῖHau mira octilos, nihilominassensis iacis , ct colorum excitens tir. Peregregi E videlicet.

istum fuerat, An cum habeamus ideas

rerum , quae dicunt ut externae,eYempli pratia, coloris, aut vocis,probari potiet nos tales ideas ex ipsi met rebus mutuari. Ne iras tu,& allatis duabus aduersus te rationibus, illas luetas ι Ego obieci non eas solas afferri, aesolui debui e , sed debuiste madiime illam

quae ex comparatione nostri, cum caeco , aesurdo nato petitur. Cum enim idea coloris si in nobis , quae non est in caeco , & idea vocis , quae non est in surdo , argumentatu3sum caulam esse, quia nos, D 1 o propitio, habemus oculos apertos , quibus coloresaaoertas aureis , quibus sonos exceperimus ;illi neque oculos, neque aureis apertas, qui bus unquam exceperint, excipereve potuerant , habeant. Iam cum deberes hoc solii te,declarareque quam aliam ob causam sint in nobis ideae coloium , ae vocum, in caeco

vero, ac surdo non snt, si potuimus aliunde illas, quam ex ipsis rebus mutuari ; subter

sustis , interrogando , Glaciam im caco natori .Para esse iuram codorum 8 Interea vero

potuit ne lepidius quicquam abs te requiti Et putas, de putas respondere non pstui, quod olim Aristoteles, dum quaerenti cui piam , quorsum nos res pulcrae delectem. ciet ista quaestio est , inquit. At interdum,

inquis, in nobis , lirii cIanuaum. o Ios , n hi Aminassensis lucis, ct colertim excitantur. ita

sane interdum excitatur sensus obtusus aliquis lucis, clariorumve colorui M sed nempe quia videntes sumus, 3e palpebras transparenteis habemus , adeo vi sint in nobis in astar veli non planὸ opaci. At perinde ne excitatur iis , quibus oculi vel consolli vel eia .

G sunt, & quibus pares quod ad priuationem facultatis videndi spectat J Caeci ab

exortu accipiendi sunt a Fuit olim caecus ab exortu, qui sub eodem mecum Ptcsessore

Philosophiae operam dedit. Memini me ipsi non semel apposuisse tam in Sole, qu ira in

umbra colores varios , iussisseque , ut experiretur num quidpiam foret diseri minis potia rh nullum unquam agnouit. Tu nisi etedis, idem experre,& quamuis iussicium de coloribus ad caciam remittas, agia sces saltem, ut odinor, Te, si cum hae, qua polleς viden di saeuitate, mansisses huc usque clausu oculis , non tam mulias sutura iiisse ideaseolorum, imaginesque rerum io te , ae iam sunt, post ii iam toties,tamdiumque apertos,

attentosque habuisti. Addo, ut concedam incae eo eundem seri sensum lucis, de colorum, qui interdum in nobis clausis oeulix excitarer,dissicultatem semper soluendam manere, unde-nam ille accipiat obtusam huiuscemodi lucis , Olorumque Ideam, nisi accipiat ex rebus externis 3 de unde fiat,.t quam 'nos claram , distinctamque habemuq . ille non habeat, nisi habeamus ex iisdem rebus, quatenus ipsarum speciebuς ad eos adlaben tibus , apertas foret habuimu ; illi apertas non habuerunt. En aliud genus subtilitatis

dum ais nuantem exsistentiam rerum mareri ιium , tam dicere posse cretim natum non habere Ideam colorum, quia eius mens facultur/ illas

sm L s aestuata I quam uo dico non habere , quia es priuatus oculιs. quasi vet3 vel audiendus

365쪽

Lubitationes ta In antia

dieiidus si, qui negat eis stentiam rerum ' materialium , atque aded se hominem 3 vel ille perinde in mentem caeci renetret, ut

suo scat quae facultates illi desint, aut non delint, ac ipse inspicio in eiusdem faciem.&quae sitit in illa, aut non sint orsam discerno i vel deniquὰ ille possit probabiliter adeo

dime . sie caseus idcirc5 non viget , quia mens eius caret sacultate videndi, non quia caret Oculis; quos talitris haberet optime disposios, nihilominus non videret ; ac ego pollum dicero, hic caecus idcircli non viael. quia catet oculis , non quia caret sacultate videndi, quam licit habet et rei secti illinaria, nihilom nus caietis oeulis non videret. Ex his constat , quam solida ista ratiocinatio sit

ira non a geo admittere esse ex ν si ipsis a samptas.

Haud dispar subtilitas est gum ala mi duas

apparet, ita esse vetam , ut cum ratione deducimus coaequati solem tot illis terrenis semidiametris, ampliata pro captu idea istfalsa 3 Aut ouas velum simul non sit , &apparere solem pedalem, δe esse ingentis illius magnitudinis, quae ratiocinando ostenditura Aut periculum lubsit, ne Dialectici deprehendam me ais antem verit,de non velum de eode subiecto, respectu eiusdem considerationis, ae idoli eo ere in me coni radi ctionem sint ostensuria velum subtilissima subtilitas est,eam pro more ais e , i fusi in s. ae 24alm Solis uoti hi id uiseriae sub iis verbis praeterneis ipsum caput dissicultatis. Quia enim quaestio erat, idea ne soli, essit

innata, seu ex notionibus innatis elieita; remis te ad cacum natum, ut experireris, qualem nam ideam solis haberet ex se, qui neque lucidam. neque coloratam , in 3 neque rotundam, neque solem, ouantus est, reprae

sentantem, nila sando quid aecepisset, habere posse videretura artu, ut solertissime. tiaci prouidissimἡ eauisti, ne in huiusmodi seo- ultim videreti; mille impactus. Causari einde , quod nom/n Idea se Di Mn is uel

imagines in pham asia d illas . contra id quod tu x Ui. Q. si A. Quo loco non reprehendis prim 1 quod laeae nomen testringam ad imagine, Et quorsum certe saceres, cum non mod5 ea sit omnium de id eis loquentium notio , ut illas pro rerum imaginibus habeant; sed tu quoque antea Cogitationes diuidem, ita dixeris, qua is ex his, tanquam I uino Amr, qu .m s. i. v ἡ emt Id a

mineris te accipere proprie ideas, pro quibusdani imaginibus, seu smilitudinibus te-Dim ; ipsas autem actiones assii mandi, ii

gandi , timendi, volendi, aut qui equid in ipsis repetit ut , praeter imagines, aut similitudines rerum, quae apprehenduntur , dum assit mantur, negantur, &α non esse censen

dum Ideas; aut saltem, ii censeantur. id scit improprie. secundo ergo reprehendis,

phantasia d pictas. Caeteium fgo neque aldepictas in phantas a , neque ad depictas in Intellectu testringo . sed extendo poti s ad omneis, quascumque, εc quomodocumque, de ubicumque in nobis licet ex reti . Quid est ergo , quod terrehendis , aut quod inter te, & me est discrimen i Nimirum qiidd ego retineam generalem illam , de tibi mox ambprobatam notionem ideae, ut scilicit imagost: tu breui oblitus, ad id trans eras, quod in aso non sit, quodque non possis diceie ualem tibi rem repraesemet. Et quia regi Eers tibi obiici, aut quaeri ex te qualem iram ergo tem concipias , cuius dicis te habere Ideam, & cuius epo non experior habere me imaginem, obiicis tu quaererς me ideas, seu imagines, quales dei in uiat ut in phantas non vero quales in Intellectu. Tum quia perabsurdum videtur imastines, quae sint in Phantas a , qualis est Solis diametri pedalis este adeo elatas. de distincta . Imagines vel 5. quae in intellectu . qualis est solis terra mes iis plusquam centies sexagies , adeo obscuras , &consutis; partim abest , quin neges imaginem esse. 5 censeas nihilominus velas, proprieque dictas idea . Heine se itis ipsas a te percipi clare, Ac distincte , prorumpis in conuitia, quasi ipse solus intellectu utaris. esto in sola phantasa, seu imaginatione consistam. Viderint tamen id Lectores . ubi ea percurrerint, quae de idea, ac ma nitu/ine apparente, & vera Solis in dubitatione dixi, memores eorum , quae attigi in superiorem Meditationem. Repeto hoe silesii, aliud esse, percipere nos aliquid per vetam ideam, seu lina inere; aliud per neces tiam ex sui' sto aliquo antecedente consequutionem. tenim priore modo concipimus rem esse

quid tale , posteriore debere esse quispiam tale Et vi priore imelligimiis rem distincte, de qualis in se est; ita possetiore non intellia stimus nis consisse, & analogicE, hoe est referendo ad aliquid, quod sit pei ldeam ali

quam pei certum. Exemplum in itiiti insitanuatum occurrunt nosis duo homines, unus facie aperia , aliut laruata': prioria sa-ciem percipimus per veram ideam. icu im ginem , posterioris per consequutionem ex eo , quod in eo agnoscimus caetera humanae

366쪽

formae indicia. Vnge di intelli imus in priore quidem humanam faciem eiie,at in posse-i tote debete esse ; de ut pinoris faciem co. gnoscimus distincte ,& qualis est in se, ita poscitoris non nisi confuse , & ex analogia

ad iaciem caeterorum hominum , in quibus obseruauimus frontem, nasum, meritum, oculos, senas, Os, caetera, quibus iste debeat habere suntlia. Idem dicendum de supe: ficie, es de tando maris , quorum alteium per Ideam, alterum per consequutionem intelligitur. Idem de aliis omnibus rebus, ae iis etiam , quarum species nimis vel minutas, vel auctas habemus; ageo ut ad veras rese-iendae sint. Sic enim edin nobis duae turres inter se aequales, verum una prope, alia procul occurrerint, utramque quidem percipiemus per ideam, sed quia propioris erit germana, posterioris imminuta , set tamen ut percipiamus remotiorem aequalem priori, non per veram Ideam , sed per consequuti nem, habita ratione distantiae, di per ampliationem speciei , prout ad germanam re

sertur.

De Isse a simulta non propria, o per

acriaensia, ae instar ipsorum i deque IAa D i desumpta ex relus , earam me perfectiomius.

CNoietus deinde inaequalitatem, de diuersitatem Idearum, Proetii dubio, ii

Ago ; plus prositio rea uatu obi, Asa in se habet , quam ista per quas fini a falsantia exhi-senltir. Incedis porro heic passu grandi. Qua re nonnihil silenda es. Ac Non haereo qui dem circa id , quod vocas realitatem obie ctivam. satis est, quod cum vulgd dicant res externas esse subiectilia , seu sor maliter

in seipsis , obiectiuε autem, seu idealiter in Intellectu ; videaris tu nihil aliud velle ,

qu iri debere ldeam conformati rei, cuius est Idea: adeo ut repraesentatitie nihil contineat, quod ipso facto non sit in ipsam et te; di tantδ plus repraesentet realitatas, quan id res repraesentata plus realitatis in seipsa habuerit. Distinguis Orte statim pdst realitatem obiectivam a formali , quae , ut interpretor,sit ipsa id , non ut terra sentans,sed ut emitas aliqua. Caeterum constat seu Ideam, seu realitatem obiectivam eius, non esse mensurandam penes totam realit temsin alem rei, seu quam res ipsa habet iii se; sed penes eam duntaxat partem , cuius in tellectus notitiam accepit a seu , quod est idem, penes notitiam, quam intellectus habet de te. Sic nempe esse iste dicetiat Idea

persccta, eius hominis quem attente , & -- pius, de in omnem iaciem circumspexeri a at illius, quem in transcursu , quem semel , quem ex parte solum videtis, et it proseo4impei secta. Quod .s non ipsum hominem,

sed laruam faciei obductam , de vesteis corpus undequaque contegenteis aspexeri'; aut dicendum est non esse in te illius l)eain; vis est aliqua illam esse impresectissima, sum- ineque confusam. Ex quo dico habeti quideadeam distinctam, germanamque accideη-tium ; at substantiae sub iis latentis non nisconfusam , fictamque ad summum. Adeo ut cum dicis p vi esse Halitatis obiecticia in Id sus Hia.q-- in Iura accidentiora ; primum negandum si substantiae esse veram Ideam seu repraesentationem , atque idcirco ullan issus realitatem obicctivam : ae deinde ubi erit aliqua concessauregandi in quoque sit eam esse maiorem,quam sit in laeis acciden tium,cuin quicquid realitatis hiuiusnodi h bet, habeat ex Ideis eorum accideratium,sub quibus, vel quotum instar conciri substantiam supra diximus , declarantes illam concipi non posse nis ut extensum , figuratum, coloratum aliquid. Circa id quod subdis AI ea Dri, quaeso te , cum tibi nondum conis stet an sit Deus,quomodo nosti Deum reprae sentati per sui Ideam,summum,aeternum a P.

finitum,omnipotentem,omnium creatorem An- non ex prae concepta de Deo notitia quatenus audi isti illa attributa de Deo enuncia

ii 3 Quippe s nihil tale hactenus audiisses,

ita-ne deseriberes Dices hoc iam solum asiseret in exemplum , absque eo , quod quispiam adhuc definiatur. Esto : sed vide ne postea id habeas quas praeiudieatum Dieis esse in Idea Dei infiniti plus realitatis obiectivae,

quam in Idea rei sinitae. sed primo, cum humanus intellectus non sit concipiendi infinitatis capax; ideo neque habet,neque respieit Ideam infinitae iei repraesentatricem.

Quare & qui infinitum quid dicit , attribuit

Iei, quam non capit nomen quod non intelial agit; quoniam ut res extenditur vltra omnem illius captum; ita finis negatio exten- soni illi attributa ab eo non intelligitur, ιν ius intelligentia sne aliquo semper coercuetur. Deinde,cum maxima quaeque pei sectiones soleant Deo attribui, videntur eae omnes desumptae ex rebus , quas vulgd miramur in nobis , cuiusmodi sunt diuturnitas,potentia, scientia, bonitas, beatitudo, &c. quae quan tum post amus ampliantes , pronunciamus Deum aeternum , omnipotentem , omnis

cium , optimum , beati aemum, ede. Quae Idea porro haec omnia repraesentat, non habet propterea plus realitatis obiectivae, quam habeant res finitae simul sumptae , cxquatum ideis , Idea illa compacta est, ac deinde, modo iam dicto , ad uesa. Nam neque qui dicit aeternum,complectitur propterea mente totam extensionem eius durationis,quae nunquam ccipit, & nunquam desitura est : neque qui omnipotentem , totam

multitudinem Hectorum possibilium, atque ita de caeteris. Postremo, ecquis diei potest habete adeam dς Do germanam, seu quμrepta

367쪽

lepraesentet Deum qualis est 3 Quam pusilla

te, esset Deus , his esset alius, haberetque alia quam nostra haec quantillaeumque 3 Anion censenda est esse minor persectionum proportio inter Deum , de hominem, quθm inter Elephantem . & into laneum animasculum Aeati An ergo, ii quis ex obstiuatis Acari persectionibus . esso aret in se Ideam , quain Elephantis diceret, gernia namque asseueraret, ineptissimus haberetur: de tibi plaudet, ii quis ex vitis hominis pet- sectionibus , ideam ess i et, quatra de Dei

esse , de germanam esse contendat 3 Quaeso etiam pauculas istas, quas in nobis esse deprehendimus, quomodo in Deo agnoscimus esse a Et ubi agnouetimus, qualemnam lice bit propterea eius essentiam imaginari 3 Est profecto Deus supra omnem raptum institiatis interuallis ι de eum mens nostra ad illius

contemplationem comparatur, non modo

caligat, sed de nulla est. Quare neque est eurdicamus germanam ullam esse ideam , quae Deum repraesentet; abundeque est,s ex analogia haraim telum nostiatium,qualemcum que , de ad usim nostium elietamus, serviemusqile ideam, quae captum humanum non superet,neque realitatem eontineat,quam in

reDus cateris,caeterarumve rerum occasone

non percipiamus.

stantiae ideam nihil habere realitatis , quod non habeat ex ideis eoiura accidentium,sub quibus,vel quotum instar concipitur , pr/b.u

eum qui infinitum quid dieit, attribuere rei quam non capit nomen quod non intelligit; non a st Itiis inikti Z onem modula ingem' nostri consem M. Datim de ion, o noi habere inii vii ur aptia se satis experitur , a concep

rerum adaquasa, quissem remo habes, uon modo

persectiones quas Deo tribuimus repraesen tantem,non habere plus realitatis obiectivae

me ἁ et ar verum est. perpusillum soleDeum si non si maior quam a nobis intelligatur

OV m natiosus es qui cum te geras pio

pura mente , de quicquid protestatus dudum suetis, mecum tarnen, qua Carci sim,

aliquid negotii habete dignatis An quia puta, mihi adhuc intellectus quidpiam telinqui quo gratiam hanc tuam percipiam a Videris sane: alioquin enina, cur habeti ineptus velles , strium in meram carnem exacuens a At, si ita si, unde arguis uti me intellectu nolle , sed imaginatione duntaxat 3 An-Donte satis interpellaui, ut criterium traderes,cuo possem agnoscere uti me nunc intellecti ne,quae non esset imaginatio, nunc ina pinatione Ruae non esset intellectior Et quare, si aliquod iistas noluisti illud tradete; AriImaginationem vis esse, esim rem aliquam se percipimus, ut imaginem eius quandam nobis obuersantem alias io tueamur: intellectionem veto clim rem percipimus, de nullam tamen imaginem velut obuersantem habemus At stilo ira , vel neges oportet intellectionem eorporum elle, sue corpora

intellectu percipi , quoniam illa sne imagine veluti Obuci sente percipi non possunt ;vel si admittax, admittas oportet eandem actionem esse simul imaginationem, S intellectionem. Et certὸ, qui negari possit intellectus stinctionem esse, Ehti sed ut δὲ stu-giose data opera. eoque s ne, ut quanta ma-esima habeti potest, habeatur cognitio, in-eumbimus , attendimusque ad corporeum

aliquid praesens , de quod oculis surpemus,

attrecternosque manabus, adeo vi permanam illius imaginem menti obuersantem

habeamus 3 Qui possit inquam id negari is negetur simul intellectum nihil posse ratiocinari,aut deducere circa corpora; cuin id

non possit nis circa ea, quae ab ipso cognosicuntur, di corpora cognosci non possint, his per sui imagines ὶ Deinde , cum velis Ideas esse in Intellectu , Ee intellectum petillas cognostere tes , quarum sunt ideae: nonne etiam in intellecta sunt imagines,& Intellectus per imagines eo noscit Quia enim alius est Idea rei, quam Imago ipsus rei 3 Idea certἡ laea noti est, nis quia rem repraesentat . de Imago imago non est,

368쪽

nisi qnia tem repraesentat. Quamquam quid

in hoe immoret , cum tu quoque id asserueris, ut est iam ante inculcatum, Ecquid ergo discristitit, elit inter imaginationem , qua res percipiuntur per imagines,& intellectione in , lita res per imagines percipiuntur 3 Anadaes imaginatricem non ratiocinati, rati einari vero Intellectum 3 At quo modo tu ne tabis imaginatricem ratiocinari;ne abo ego intellectum imaginati addamque solam es le Rationem quae ratiocinetur ; nempe ut una quaeque facultas cognominem sunctionem Obeat, sicque de imaginatrici imaginatio , de intellectui intellictio .de rationi ratiocinaclo duntaxat tribuatur. Quδd ii putes eadem Intellectus facultatem, quae simpliciter res intelligit, posse quoque ratiobinari, deducet sue unam ex alia ; cur non putes eandem imaginari poste, ac tanto magis, quant 1 in telligere limplicitet res, nihil videtur aliud, quam res simplieiter imaginari 3 An Aices esse

in ima inattiee imagines eorporeas tantum,

in intellectu vero incorporeas 3 At si imaginamur quidem , de intelligitvus corpus aliquod, ecquonam demum discrimine imaginem illius ei silentem in intellestii ab eiundem imagine in imaginatrice exsistente disicetne Quaeso tuam fidem, agnoscere potes esse in te duas illius imagines, de dignoscere quanao alia vita,percipias corpus i Helcnon insto, quὶ putes posse imaginem illam dici incorpoream , quae ut terraesentat, ita constare ipsa debet variis partibus,coloribus, figuris, & similibus, de quibus alias orportunius.Di eo duntaxat, si aliquae sunt in intellectit imagines , quonam modo illa repraesentare aliquid possunt,secus aceae, quas de sere in imaginatrice admittis. Nulla celi 3 Cariam repraesentat rem veluti in puncto ; sed cum aliqua veluti diffusione aut extensone. Et seponat mens quantum volet, aut potius quantum poterit materiam, atque corpuleni iam et semper tamen supererit in ea imagine diffuso,aut extenso quaedam. Atqui diffusio, seu extenso est corporeae imaginis proprium, es qualem ipse degere in imaginatrice eoncedis. Dices me eue nimis carneum, qui non experiae mihi obuersati imaginem ullam alicuius tei, quae neque si in puncto, neque extensionem habeat aliquam : Sed ego,cum meam hebetudinem satear, occasonem habeo conquerendi de tuo acumine, qui tuum expetiundi modum non tradideris, rogatus licet instigatusque. Praeter caetera enim quae- sui ex te quomodo teipsam, seu Mentem pro contemplationis obiecto habere ,& substantiam cogitantem definiens , experireris teipsum obuersati tibi ipsi alia latione , quam ut auram aliquam tenuem,puram, perspicua, ree. Tu velli id dissimulasti. Et nunc , cdm dieas te habete Ideam, siue imaginem mentis;nonne dicere oportet quomodo haee Ideast imago, & quae possit tradi generalis des-nitio imaginis, ut applicati ipsi possit ; vimentem reserat neque in puncto, neque in extensone quapiam exsistentem 3 velim id agamus , de quo agitur a statim enim rursus idem rogitandi oecasonem sacies.

G osendi uria Philosophica.

Dicissis L/ t am n/m .m Araris, , a re Pectu suo piro . Ego Intellectu percipiron nego neque enim potest ut oti piam disti stum ab accidentitius concipi sine ab stracti e , &consequentis deductione, quae Intellectus propria est ; at eontendo imaginatione quoque smul percipi , seu imastinatri, si faculta, distine . quae cum intellectu incuriat; ou potius sit una , eademque sa- cultas, sensi mox ante exposito. Ratiti v i5 est, quia non potest intellectiis substantiam intelligere ex mutationibus accidentium , quin ipsam apprehendat non potest autemnis sub Idea, folinive quadam apprehende

tein quia talis idea est imago, de apprehenso per ima inem est ima inatio; si ut intellectus substantiam intelligere , nisi imaginando non possit Tu qui vis substatis intes lectu solo , es non imastinatione etiam percipi, dicito quomodo id hat 3 dicito quia aliud intellectio quam Ideae perceptio fit quid si aliud imaginatio . quam perceptio imaginis: & cum idea imago sit, quid aliud si intellectio, quis imaginatio a An s dea

porro substantiae si pernicitia,clara,distincta, alia quaestio est. Contendis tu esse ; ego esse nego, S chm tu neque velis , ncque possis dicere cuiusmodi ipsam concipias . sed ex candes eas solum in me, ego bona sile dico, de expono quemadmodum illam concipiam. Di eos licet nos substantiam non percipere nisi ex consequutione, atque adeo sub abut d a, imperccpta, coniectura lique idea duntaxat. Cum enim accidentia stit quas vestes substantiae , perinde ratiocinamur ex mutationibus accidentium , este subiectum ipsis commune , & nune istis,nune illis substans , ac commatis vestibus intelligimus esse eor-pus,quod nune has vesteis,nune illas induit Et quemadmodum licet intelligamus esto sub vestibus corpus aliquod , non habemus tamen veram illius ideam , nescientes puta, sine album,an suscum, glabria in rati pilosum.

purum,an maculatum, Sc. sed cotis se tantum, generaliterve caeteiorum instat id concipimus ; ita licet sub extensione , fguia , colore, sapore , mollitie, aliissile accidentibus intelligami, A latere . seu cile debere ali quod subiectu in , quod nominamus substantiam , non habemus tamen propterea germanam illius Ideam, neque asseuerare pos

sumus cuiusmodi sit; sed cosi se solum,& subgeneiali quadam specie subiectorum concipimus ; adeo ut,tametsi conemur seponetumente extera sonem,figuram,colorem, accidentiaque caetera, experiamur tamen adhuc

nobis obiici sati nescio quid indesinite extensum,cora se si ratura , obscure color tum,&c. vii obieetiam suetat. Talem itaque dico esse Id eam , seu imaginem, sub qua substantiam eoncipimus; permirumque erit,s tu cum Don possis diuinare euiosmodi se illud corpus, quod nunquam vidisti,nis vestibus circumtectum, diuinare possis ,& ex ponete cuiusmodi substantia iit, quae tibi nunquam nis obuelata suis aecidentibus apparuit. Heinc,quia ego dixi Id mitis Ihab re reatitatu, quia non habeat ex ideo L e rura

369쪽

Dubitati es s Infantia ets

errum aeridentium , si quis , vel quorum L par canes tur ; arguis tu quidem proare mena .m me habete leueta dii iiiiii airi ι at ego chira fatear nullam me habere leueta distii ctaan, α qualemcumque habeo ingenue pio fitear ; non sum tamen ita et edulus, ut te

distinctiorem habere persuadeat , qudd neque mouear supercilio. quo ita vis credi, neque tu alia ratione probate possis habere te reuera distinctam , quam explieando euiunmodi sit ; te tantδ tibi ne torem, quanto vis ideam esse distinctiorem, mutiam, in

iis a concreto ad abstractum; non ilico ego substantiam este, conelpive vi nud im extensionem, nudam figuram,nudum colotem sed xt aliquid extensum , figuratum, coloratum. Quare & cum dicis substantiam nunquam mile eoncipi instar accidentium, excipere, licet non posse substantiam ex opposito concipi unquam nis instar accidentium Goncte torum videlicet, vi sit sensus coneipi semper ut quod da in Ens quodammodo extensum , quodammodo figuratum, quodammodo coloratum i tibique in rebit declarandum,

quaenam alia sit illius distincta, declara concertio. Quod dicis substantiam suam realitatem ab accidentibus non mutuati, verum

est; sed salsum est quod non mutuetur illam

sui notitiam , quam in mentibus nostris habet;quatenus nos nihil de ea arat cognoscere , aut coniicere possimus, nisi interuentu accidentium, miliarionumque ipsius. An , de quomodo Philosophi iti Io aceruentia canta-piant sal lautiartim instar, ii nive realia, helenon disputo, Atim satis mihi sit illa substantiatu inflat,diuinitds este , prout Fide doce in Euchari meo M, sterio Non disputo etiam

ut in sint Entitates solum modales, i olim dentidi,nee posset hoe loco non inoppintu-nὴ memorata: satis mihi est, quAd eum iam de laei, substantiae. Se aecidentium quaestiost id de illi, sentiam, de sicam , quod ratio,

de iraelligentia seu sensus vi dicunt,communis non respuat. An tu idem praestes , climais, Ilam realia rem acc)dentiam tribai posse, qua non ab Id astastaritia isti atur a si notitia accidentium pendeat ex notitia su stantiae . 5e non potitis notitia substantiae ex notitia accidentium, alij viderint. De eomparatione realitatis obiectivae , quam umque Ideae attribuis, disseretur non mul

me non addicitiae, primum quia persuasus sui, ut te quoque persuasim habui, primam de Deo notitiam habitam suis se ab ipsomet Deo reuelante, seseque primi, hominibus, Ise creatis manifestante, ae illam deinceps si aetatam suisse in uniue tot homines, atque adeo ad te, εe me usque. Quod tu vero

eo Tritu vero id quisem inseri; sed euertendo interim id ipsum, quod adstruere vis. Nams idea Dei est accepta a Deo reuelante sue per seipsum , sue pei intereuncios sese ma nifesta erit, id quadem arguit Deum ess ,

sed arguit tamen sinul ideam non innatam, ut tu contendis, sed reuelatione habitam, de insusam. Deinde, quia tu non agebas dς Dei notitia , quatenus per fidem, seu reuelati

men habetur sed suatenus potest habetitatione . seu naturali lumine, addendum non

censui quemadmodum illi, qui destituti bi mine. quo nos Religio saera illustrat, philolophati sunt de Deo. existimarint homines primos potiatile in Dei peruenire notitiam; quoniam credidi rem notissimam non posse abs te ignotari. Et si secissem, nonne insultaties, ut pilds, memin se risuis. - agari sese e mentem a rebus corporeisse abductam , vs nequidem scias VPos in ara hemiso antes GILri se . nee pro Me ipsorum avit heruata ma- uratur. Sed age,quoniam nunc tibi alia mens est, de ne videatis tem voluisse meas vir eis adeo superantem,ecce in panca contraham,

quae dilausit me habentur apud vulgatissimos author es. Hoc solum praemitto , etiam

notitiam quam Ethniei Ethnieissimi habuere de Deo. gratiam sui ire ipsius Dei, qui

variis modis de argum tis homines inuitat

ad sui notitiam ι ex qim fit vi illi fuerint

inexcusabiles . quda Deum agnoscentes ex Dpetibus, non ut Deum stolis cauerunt, sed tu uetunt in cogitationibus sui, i stoli hnempe existimantes sese ex seipsi iactos salsentcis , qui reputare debuerant illam suam pientiam esse Dei donum. Iam velli produnt ecce Authotes , homines primos cum viderent Solem, Lunam. cateia Astra as

Iris, e prae caeteris ipsum Solem,cuius citi sus esset praestitian conspicuus Tun, quod solem agnoscerent sum inopere benes eum,eensuisse illi in circumambire Terram,ut Omnibus ex ordine nationibus benefaceret, ac appellasse rursus D uis P die .uod

de Maerra uniuersa , de Arri, ariet Omnibus.

Heine quia Drus erat ipsis benefactor, at tribuisse hoc Dai nomen , tam hominibus, uis cateris rebus, a quibus aliquod bene-cium consequerentur; seque non modo homines,ut Cererem, Bacchum, Herculem,

dictos habitosque in Diis .sed etiam sonteis, flumina caetera ad vitam utilia. Ac inter Eo mities quidem dignatos praesertim hoc no mitie suisse ipsos Principes, quoniam cum plus possent plus etiam benefacerent, veluti Iouem,& alios ; imd & illos audiisse dignos, qui ut Sol imperium in Caelo tenerent; vir e

sedem ipsis in Caelo tribuerunt. Successis αproinde assentatores , imitatosque illos P tas,qui Caelum implerent huiusmodi Numi nibus , innumerisque interim sabuli, omnia

commiscerent. Et cum vellent Principes

omnes, etiam pessimi, haberi in Diis, habruto, suisse noxios D sos; adeo ut cum multi plieato Daci κvM quasi Regno, distribu

rentur eorum munia erga homines , habitus suetit unus quasi Rex, teri quas Mininstes, aut minores Dis, qu tum ut aliqui con solent beneficia, ita abi existerent pix nas. Creditu suille proinde Mundu adi mitiari. summi

370쪽

Carisii Metaphsicam G Ac si a.

ία imi simul se minorum Deorum psDua-d diu:a accedenter 2 si mulo contemplati De ordinis, alio omnia vices suas obirent) Ineque Eclipteis. Deque coinctas, neque sul-nima , neque monstra , neque ulla prodisi a , neque omnino quicquam liue eorum 1 positione , interuei tuque contingere. erile

exi de philosophati aliquos , habereque

Mundum animali, instar,vt cflectus omnes, qui attribuebantur lasonust naturae ni veluti Antinae per totum sus e tribuerentur,

praecipua quadam illius parte exsistente velut principio. a quo regimen dictaretur;icli quis exsistentibus veluti sacultatibus , per

quas Omnia peraretentiat Hac occasione e gumlatores, eum viderent esse homines maia nos , qui suppliciorum quidem metu abii nerent palam .non abstinerent tamen clam ab insetendi, iniuriis; induxisse eam persuasioneis, quδd Diuina natura secretiora omnia petanearet, occultaque etiam obseruaret

scelera quae nisi in hae vita,in Inseris saltem puniret per Furias supplieiaque illese parara. Sed haee prosequi nihil est necesse, ut neque pereurrete specialiores quassa in Aristotelis,

Democriti, caeterorumque vias, aut modos

ista . vi praesertim vulgaria , attigisse s G-ciat, quo vigeas potuisse primos homines Ideam quandam Dii habete, eui non habe tent, ut tu vis, innatam. Quare 3e nihil prodest tibi quaerete , si illi a seipsis habuerunt,

suippe videx tibi responderi posse, neque illo, nabuisse a seipsis, neque etiam nos habere a nobi . sed de illot potuissein nos posse habere pari argum emto , hoc est , ex inspectione soli , ordinisque uniue si , in quem

nos Daustes plerae voluit, dum iussit nos attendere non ad id eam ingenitam, sed ad exercitum Caelorum, ad areum caelestem, ad Oreta caetera , ex quorum contemplatione

agnoscamus, δd benedicamus illum, ut ipsa et aauit. Addo posthabitam aliquam de Dro notitiam , eius ideam a uiris piis , sapientibusque excoli , qui nune hoc, nune illud

commutent, Udam,detrahant,prout a nosncum,aut edocentur esse diuina maiestati magis consentaneum ae te gloriari non debere. qudd oblimieti ex te potius , quam ex aliis acceperis eam . quam iam habe, de D. oldeam , repraesentantem DavM summum, aeternum , infinitum, omnipotentem, dic. ut priris quoque obiectum sint. Addo , tametsi tu id dicas,ac sorte etiam persuadeatis habere te talem ideam non ex auditu on ex inspectione corporum caelestium , aliariamve rerum externarum . non fore tamen aut holit atem pei suasionemve illam tuam principium eius demonstrationis . cuius tamam

eisti spem ι tametsi illam existimes rati cinio hoe stabilitam si θω , has ηι atti Qua antia per a s

Ees alam asino Aonem eo arato , duat se agnoscere , ac persuadeo quod haseat Ideam , per quam summum ahquem

Deum a ternam . . natum . eram civm,omn parentem , rerumque stmnium , qua

Gallendi alia Philosophi m.

ipsa distinguam, tu id comemus .ficere, tanquam praeclarum aliquid ; distinctionem tamen reipsa non teneas. spo quippe distinctione aditiissa, nullam intellectionem , seu

nullum conceptum adaequatum in homini bus comperara. etiam de re in tumuis pania, cuiusnodi est a cari, cuius natura,gei eratio, composito, viviscatio, motio, & id senu, caetera, videntur mihi. omnem humanam solertiam, sagacitatemque excedere insupe

rabilibus parat angis ; ae proinde suisse veri- uime die in a Doctore doctillimo, Ditiιnum

opstem ita magnum e si in magnis. υι in paruis Minor non μ.Quare tantum abest ut ego non

distingua intellectionis modulu; quin potius nihil agnosco praeter modulum ; de cum i tmodulus respectu acari,quanto magis,putas, respectu Eritis infiniti 1 ho certe adducor, vicum nulla sit proportio inter acali, de noti totum ino o Mundum , sed etiam infinitum Edis existimem , si is eo cepi ut . quem sor itio de aeari intellectionis modulus sit,cori e eptum de Deo, seu siue in sinito, non in

do non moduluna, sed ne mini uti quidem modo tuli viti bellissimam viri bellulam esse.

An tu perinde modulum teneas,aut te tenere istimes verba tua satis declarant. Dicis ieram non esse intemeti Infinitum pre ι .ses It mitationιs re M. E Quas vero vi voae infiniti nefatione sitas, se imitationis irrapotiar, non ita res illa cui tribuitur,intelligatur essu eius diffusonis, vi maxima eius pars nos latea ne eatensis solum cogcipiatur, quatenus eius fini non est , ubi finis est nostrae coti-ceptionis. Nempe quantuinuis concipiamus rem non terminati, ubi terminatur conceptio .chaos tamen est quod concipimus, e6que nos recipimus,ut dicamus nos qui equia id est, concipeie non posse. Dicis e contra

re. Sed postide est, ac si dicenti, Caecum esse E e , priua

SEARCH

MENU NAVIGATION