Io. Pauli Palanterij a' Castro Bonon. min. con. sacrae theologiae doct. Ad illustriss. et reuerendiss. D.D. Antonium Mariam Saluiatum. S.R.E. card. fide, pietate, et religione integerrimum. Lectura in quatuor lib. magistri sent. Nuper aedita 1

발행: 1593년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 철학

171쪽

136 IO. PAVLI P AL ANTERII

pressio aetus intelligendi in intelliflupossibili ubi reflectus transmutantis ad transmutatu vel agentis adpassum importatur. 6ta duae ultimae dicuntur ad hones transeuntes,eo quia dicunt re*ectu ad terminum, ut producitum, velpas ,-non quia sint in alio, quam in arente, has enim actiosormabier est in agente. Dici ergo debent actiones transeuntes,non formali transitione, sed terminatiua tantum. His ita ordinatis usieptem nunc conclusiones suntpo-κenda. Prima est. In Deo non est adlis, neq; pessio ad intra, loquendo tamen de actione de genere actionis: σ ratio assignatur, quia ibi in diuinis non est recipere, neq; recipi; nec id mirum uobis

debet videri, quia Oia diuinasunt stentia, oe alius purus.

Altera concluso. In diuinis ad extra conceditur respectus actio

nis, sed nonpassionis: Deus enim nihilpatitur ,sed tantum influit,m causet. Tertia conclusio. In diuinis ad intra est actio immanens, quia Deus intelligit, m diligit se. Quarta conclusio. In diuinis ad extra dicitur esse immanens adlis, quia Deus intelligit, creaturas diligit, quaesbi extrinsecasunt. Quinta conclusio. In diuinis ad intra est adlio transiens , loquendo tamen de actione degenere relationis, quia ibi est dicere, 'irare, quaesunt actiones sui termini produi ituae. Sexta conclusio. In diuinis ad extra esta fio transens, quoniam Deus creaturas producit, ar conseruat, nec non in ipsis transmutatione acit. Septima, oe visima comelosio. Missis adlisa Spiritu ancti est allio transiens ratione c¬ati, nam talis missio perse duplice rationis re pectu significat, sicilicet ad missim, m ad eu, cui fit missio, ex quibus facile patebit, quid Pro determinatione huiuι quotisentiendum sit. Et hπsatis.

172쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. I 37 VTRVM MISSIO SIT QUID NOTIONALE,

VEL ESSENTIALE.

Lectio LV. NE 3 id nostram pertinens utilitatem silentio omitistamus, arbitror hodierna die in dubiam reuocandum illud esse de missione, num quid dicat notionale, aut fisentiae. Prima ronte quibusdam videtur quid notionale dicere, nam id quod uni, vel duabus conuenit personis,'non omnibus, notionale est, at missio duabus aptatur persionis, filio scilicet, mSpiritui Elo, ita qδ no omnibus.Pater enim non legitur missus: igitur missio es aliquid notionale. Prperea Beda in quadam Homelia dicit aperte, quod Spiritus sancti missio es eius processio, atqui talis processo quid notionale est: igitur m misso. Pro δε- terminatione huiuδ crusiti, quid notionale primo, quid essentiale secundo, enodandam erit: illud ergo notionale est,quod proprium alicuius personae unius, vel duarum includi: dicitin notionale, a nosco noscis, quia facit notitiam depersona, quantum ad aliquid pertinens adpersonarum distinctionem. Illud vero essentiale nun-cπα- , νuod tribus conuenit personis diuinis ratione essentiae ab solute, vel alicuius attributi absoluti. Quo supposito, videtur posse dici, ql in diuinis quςdam nomina dentur pure essentialia, quςda alia pure notionalia,m quςdam allapartim coentialia,m partim notionaba. Pure estpentialia, Domini, hςc sunt, bonus, sopiens, o huiusmodi alia. Pure vero notionalia, ut generatio, spiratio, cor similia, partim notionalia, G pari is essentiana uni includentia

utrunque,

173쪽

138 IO. PAVLI PALANTERII

utrunque fine pluribus nominibus, V.g. missio dicitur exitispersiona a persona,sed talis exitus est per originem, qua pertinet ad notionem: igitur missio includit aliquid notionale . Includit quoq; aliquid essentiade, vipatebit recte intuenti, nam missio essectum in creatura importat, talis esse ius in creatura est opus comune toti trinitati ratione comunis esentia, oe potentia, misso itaq; utrunq; includit, scilicet aliquid notionale,m esentiale, g daut prius, ac principalius includat, ad hoc dici poterit, quod essentiale: essentialia enim, ut norunt DoLli,notionaliaprςcedunt. His ita positis, ad argumentum primumpotest dici, quod quamuis comveniens uni, vel duabuspersonis notionale quid importet,Ob id notollitur, quin etiam possit aliquid essentiale importare, vis lentia genita ,σscea in proposito de missone. Ad secundum dicitur, quod Spiritussancti missio sit eius processio, . quid notionale, nihilominus prςter hoc, quid aliud includere, ut puta lectum in creatura quis inficias ire audebit 'sed tale est essentiale: quare argum entum iam redditursolutum, π bςc de quoto a nobis non magno verborum apparatupropositostis dictasint.

MITTI A SE IPSA, ET C.

gistrisent occasione duo in proenti Δbia excitabo quor utrimum. Virum aliqua persona posse mitti Ulsa. vel

174쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. I 3' vel ab illa, a qua no procedit. Insiper, Utrum missio visibilissilio

eo elat. Circa primu, ita D. Aug. bb. iiii. de trin.fatur, veluti

generari eralium esse a Patre, ita cognsi, filium eje a Patre, est mitti a Patre ,sed cognitio ista eaifari potest a filio: igitur fili, si potest esse ase ipso. Nunc ostendo, quod aluiua persona in diuinis ab illa mitti possit, a qua non procedit, Nam Eseiae dicitur ex personasiij, Et nunc misit me dominus, m Spiritus eius: igia tu lius mittitur a Patre, σ a Spiritusanctosed non procedit a Spiritu sanciti: potest ergo una persona mitti ab alia, a qua non

procedat. Prςterea Ambr. libro de Spiritu sincto ait. Filius datus est nobis. Durus est, audeo dicere a Spiritu sancto: igitur. . In oppositumst habet D.Aug. bb. tertio de trin. diim dicit, quod ab illo mittitu bus, a quo emanat, at a Spirit ancio non procedit, sed a Patre,non ergo pol aliqua persona in diuinis mitti ab illa, a qua no procedit, nec ase ipsa. Pro determinatione igitur huius dissicultatis prima, unum notatu dignu debetis animaduerarere,scilicet, nullam personam ast originari, necse ipsam mitterepose, nis tamen velitis large loqui de missione,w datione, velpro qualicunq; liberali communicatione rapta, quo modo persona di. cetur se ipsam mittere posse. Nam datio in hunc modum considera-ra,flue liberalis communicatio dati a dante, vel communicati a communicante, o riginem non importat.Nunc oluenda sunt rati nes,Vprimo prima ab Aug. adducta, qua D. Aug. non comprehendebat , quicquid ad missionis rationem pertinebat, sied illud tantum,quὸd consequi ad missionem videtur, nam per lectum in oraetura causatum a per a missa,per virtutem, qua habet apem

175쪽

14o Io. PAVLI PALANTERII

sona mittente, tunc per quandam appropriationem possumus in originis illivspesnae, qua mittitur, cognitionem deuenire : mitti enim dicitur filius, quando in creatura sepientia donasit. Spiritis merosandius dicitur mitti cum dono charitatis, qua charitas Spirituisan to appropriatur, i hoc quiaprocedit ut amor, m ver iam , ut nolitia, cui propterea appropriatur sapientia, non ergo

oportet, quod Ois persona habens siuper lectum istum authoritate fit mittens , sed illa Lla, quae habet aut boritat super per sinam, qua mittitur, m super missionis esseritum: quare ex dictissab quo Jense loquutus sit D. AN. defacili patebit recte inruenti. Illud vero Maiae, dicunt quida, debere intelligi ad hieram de missona propheta, propterea in proposto non videtur Acsi habere. Ex alto latere secundum sam videtur,quod debeat intelligi de Christo,

iccirco debeti circis ij triplicem dari missionem, in carnem, in mentem, σ adprςdicationem. D prima missiones Pio, quoad persona, naturam diuinam competere dicuntur, m loquendo de bispot dici, qJ proprie filius non mittatur, nis a Patre. Missio vero tertio modo sumptas dio conuenit secundum naturam humanam, super quam habet Spiritu anctus authoritatem, hinc filius ratione humanae naturae diripui a Spiritu sancito missius, mast 'ipso, quia C stus ratione natura diuina, superst ipsium habet

authoritare cundum naturam humanam. Ad illud Ambr. eae

Adlispoimi re 'Onderi,s dixerimus: aliud esse dare,staliud proprie loquendo mittere,quςbbet enim persionasi ipsam pol dare: mittere aut non. Et hπ de primo dubio. Subsequitur alteru, dὐmθugritur. Virum inuisbilis missis fluo in diuinis competat. Circa

176쪽

Pζ' one hanc, ut video, multa dicenda ebsent, veru, quia studeo

breuitati, m utilitati, propterea tria in ordine prmitia, ex qui

bus apparebit, quid sit tensndum. Primum igitur restitit, ql quides inuisibilis mi oms.Alteru est,qualiter filio coueniat. Terrium, ultimum re picit inuisibilem fij missionem per comparatione ad illam Spiritu ancti inu bilem misFonem. Quantum ad primum, de quod quid est missionis, qui im dicturus audite, missio enim, ut alias ta tum fuit, nihil aliud est, quam exitus Unius persona ab altera, cuis addatur visbilest nam, missio vsbilis dicetur, ut visio colamba.siue missosioper Chrsu in uo baptimater per priuatione uero huius exterioris signi vi ibilis, tune inu bilis dicetur, Gr hςc nil aliud est, qua missio perfna a persona adfamssit c dum creaturam solo interiora opere, abfusi no exteriori missili, apparenti: ita de tribus a me propositis iamprima patet. Circa secundum Lbeti ire , qt inuisibilis missio videtur filio competere ,scut Spiritu ancto. Nam, ut dona uoluntatem perficientia astribuntur, siue Spiritui sancito appropriantur OPάona intellectum perficientia ipsi filio: filius enim per modum intellectusprocedit, oe Spiritus sancitusper modum volantatis, sed Spiritus sanctus mitti in biliter dicitur, cu dona alicui dantur perficientia uoluntate abse igno vi ili, ut charitas, me. igiturm filius inusbiliter mitti dicetur, cum alicui ab Oigno visibili dona intellectum perscientia dantur, ut sapientia,m bωψmodi. Quantu ad tertium . filii inusibilis missio, m Spiritu aneti collara a uicem duobus habent consederari modis: Uno modo,quarum ad realem diuestatem, alio modo, quantum ad actuadem staparationem:

Diui ipso

177쪽

parationem: siprimo modo,realiter disserunt: missio enim diso imeludit, videlicet exitum per ome apersona: Insiper lectum eam satum in creatura quo ad utrunque, filij missio realiter disserta missione Spiritus sanciti: nam generatio, quas lius exit a Patre, alia est a Spiritus sanctiprocessione, qua exit ab utroque; deinde donum, qit perficit intellectum visapientia,dicitur aliud a dono. quod perficit uoluntatem puta a charitate: quare, oec. Ais comparentur , quantum ad acituale eparationem, tunc erit dicedum, quod una missio nunquasius 'e alia, cuius ratio ossignatur, quia amor notitiam supponit: quare Spiritus sanctus nun uam mitti

dicetur flue filio. Et hςc satis. DE MISSIONE SPIRITUS SANCTI, ETC. Distinctio XVI. Lectio L VII. Satis Aperq; de Spiritus soriti temporali processione una cuMagistro sint. in superioribussirmombas nostris verbafecimus. Nunc oratio dirigenda est ad eius missionem usibilem, de qua atituri tria peculiariter perpendemus. Spiritum an Isi primo vi ibter essem sum. Insupersilij. σ Spiritu anciti mi siones qualiter adinvicem se habeant. Demum quo modo pei has missiones filius m Spiritus senectusse habeant aὰ Patrem. Circa segmenti primi explanationem hanc conclusione I pono. Spiritus sensius duobus dicitur modis mssus sicilicet visibiliter adflij modum , π inuis Abier. Nam res itase habeat , ques audite. Nam Spiritus

178쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. ν 43

Spiritus sancZi temporalis missio quid est, nisi creatur aesar I si tio ' sid creatura sandi ficat is duobusfierisolet m dise igitur Spiritus sanctus dupliciter missius dici debet. Minor, quta apud nonnullossi lecta posset videri, propterea a smili habet manifestari. Vt ergo filius duplici via misus, in carnem v bioter, π in hominum mentes castas inusiAliter, ita Spiritu, sanctus visibiliter apparuit in linguarum ignearum specie in die pentecostes, alijsique vicibus in columbae jecie ; in seper quotidie fidelium mentibus inui iliter illabitur. Sed dicet is , visibilis ιlla Spiritu antili missio quidsuit ad hoc restondetur, quod nil aliudfuit, nisi qu dum ipsius apparentia,vel manifestatio is co=porab creat ra, tauquam in manis stationis signo, ut inducit in textu Magsersent. σ authoritate beati Aug. probat. Exposto his, m enodato paucis merbis primo punitio de tribuspropositis Guccedit alterum dilucidandum, ubi Muster conferenia Spiritus sancti, oe Fili, missiones adinvicem qualiterse habeant,perbelle docet: no ergo Spi- . ritus sanctus minor realiter tota trinitate dicendus propter ipsius msbilem missonem ,sicut filius propter suam, non enim Spiritus sanctus columbam assumpsit, ut columba esset,sed ut in ea tantum is appareret, nec non ut per eam inuissibius missio iψηuaretur ; filius an humanam naturam asumpsit, non solum ut in ea appareret, verum etiam,ut homo esset: quarefliusfecundum usibilem illam

missione minor dicitur nonsolum Patre , sed et si ipse, avelis, ut ibi patet, Minuisti eum paulo minus ab Angelis, c. Ad quod

corroborandu extant multa aisthoritates in textu M seri, quas

τι laconice procedam, inpronti missas facio. Et bςc de duobus' segmentis.

179쪽

1 IO. PAVLI PALANTERII

ferentis. In tertio enucleando, ultimo, qualiterscilicet filiisti Spiritus sanctus, penes has missionesse habeant ad Patrem, sita dicendu , quod Pater authoritate donationis maior=istho biesentialiter ςquati: nec id mirum vobis videri debet: nam apud Hγlarium nono de trin. bςc verba proposiro nostro inseruientia leguntur. Donantis authoritate Pater est maior, non tamen per doni confessionem filius debet dici minor, licet donans si maior, quo enim modo minor ille est, cui unum esse donatur ' ait etenim, Ego, m Pater meus una mus. Et hςc desigmentis tribus.

VTRVM SPIRITUI SANCTO VISIBILIS

COMPETAT MISSIO, ET C.

Lectio LVIII. NE Dis nos ignauia merito accusit, non timebimus h odierna die quota duo ex prςdeclaratis originem ducentia proponere, illaq; eAcutere, primum quoru erit. Utrum Spiritui andio visebilis misso competat. Alterum, Utruscilicet talis Spiritu ancili visibilis misso Christo fieri debuerit. Circa primum, rationes pro parte negativa quςd formari posse videntur, quarum primasic. Filius propter naturam, in qua vim biliter missus est, Patre minor dicitur , ut Io. xiiii. legitur. Pater maior me est. At Spiritus san ius minor Patre minime dicitur, non ergo v biliter misus: quare, me. Pr per ea , per missionem persiona dotiina nouo modo dicitur esse in creatura, at Spiritussanctus nouo modo ηcluat fuit in illis creaturis, in s bus ustiliteretparAit,

180쪽

LECTIONEs LIB. PRIMI. I Fapparuit, sed tantum eo modo, quo communiter est in oιbus rebus,

scilicet p essentiam, per potentiam, mper prsentiam gitur dici nequit, αδ in illis visibilitersit missus. In oppositum se habet illud

Io.xvi licentis: Cum venerit parauitus, quem ego mittam uobis:

σ loquitur de missione vistbiliter facita in Die Pentecostes; DL ritus ergo sandius dici debet visibiliter missius. Pro determinali

ne itaq; rei in dubitationem uocata tria videnda erunt: in primis

qui Ut missio visibilis, deinde opter quid sit vel ad gdsit utilis,

inde tertio propositum patebit. Quantum ad primum, est siciendum, quod missio visibilissuper misionem absolute captamsignum visibile addit, sed missio exitum personae a persona ad aliquid camsandum in creatina denotat, nec non ora ista includit missio vis-bilis e iccirco ob taee signum vi Fbile missio visibilis nuncupaturi ex quo de facillinter apparitione, m visibilem missionem differentia colligi poterit apparitio enim personae diuinae solum mansistati nemper visibilesignum dicit: unde cuilibet couenire per nae pol. At missio tantum personis ab alio exeuntibus , ut sunt filius, ct Spiritussanctus. Quantum adsecundum attinet, intellaendum venit, quod oli missio tam uisibilis, quam inusibilis propter r tiam fiat, hic duplex est: ismali cilicet, π ca ilis siue uniuersalis. Illa personalis per na r licit sicundum si ipsam. Altera vero rcsticis per nam in ordine aὰ aliam. Si de prima loquamur, tunc dicetur ad hunc inuisibilem ordinari missionem, quae ad solam eatur ana fiat ionem, misit missio. Propter fecundam missio Filis fit ad doctrina dei confirmandam, utilis igitur missisvsbius. Ex quibus omnibus tertium clarum apparet,qδ Spiritui

ae sancto

SEARCH

MENU NAVIGATION