장음표시 사용
201쪽
iso De mysterio Incarnationis,
indiliolubiliatem ad solam piaedestinatior e Dei.
melius enim dicitur pto venite ex natuta unionis:
sicut enim vitio beata , de lumen gloriae habent ex natista sua pet petuitatem , inurio magis si debet habete vitio hypostatica . qLae ex natura sua est multa exeellentior in ratione doni. Caeterum adhuc haec unio quoad hane partem non superat alias vino nes, cum sint aliae, quae ex natista sua habent in diit olubilitatem, nee pei nardus secit eam comparationim, nisi mim vitrone animae, A corpotis, quae per mortem dissulubilis est. Di xit tamen, hane unionem excedere alias omnes,
eo quod ex vi illius unum exltemum possit de alio ptaedirati, dicendo, Drui es homo, es tama
est D ui, quod nim te petitist in unione corporis. de animae. Quod si objicias , hoe etiam reperiri iniet albedinein , & dulcedinem, quae eoniunguntur in lacte , se praedicantur in concreto alisbum de dolei. de e eontra, sicut Deus de homines respondeti potest, haee praedirati adjective unum de alio vi scis t etiam corpus, de anima pollunt timuleem praediratii nam eadem persona est ani niata , de est eorporea : at vera divinitas. de his manitas , lieet non praedicentur invicem in ab- macto,sed in concretos piaedicantui tamen substantive unum de alio, de in hoe ex eedit haeeunio caetetas vitiones.
V rum gratia ranionis , cr habitualis sinaturalis homini chriso. DE hoe s Thomas in praeserui r. a.'t. i et .vbi
us a docet. Primum est, si natu tale sumat ut pio eo quod procedit ex principiis ipsus naturae. neque gratia unionis, ii que habitualis potest diei naturalis rei pectu naturae , tanquam proveniens ex principiis ipsius. Secundo dicit, utramque gratia polle diei natu talem Christo homini, tanquam provenientem a natura divina ipsus Christi in naturam hunUnam.Tetti5 denique dicit, utramque gratiam posse diei naturale homini Clitasto , si naturale aeeipiatur pro eo, quod ab initio nativitatis habetur. An veto dicenda sit simplieitet natu talis uel eonnaturalis vitaque gratia Chi isto homini, non conveniunt Theologi. Aliqui dicunt . neutram dicendam ei te natu- talem inni lieitet , sed improprie t ita Durandus in qua l. s. quia neutra sequitur natui aliter aliquam Christi naturam, non humanam , ut eonstat ; sed ne arae divinam . ab hac enim neutra necessatio oritur, sed liberalitet . de giatis. Huiesententiae sere aceedunt ponavent di . . t. r. quas . s. Richard. ibi, ara. s.quas. 1. Alexari . . . et II. s. mems.s .art. . Plutes Thomistae dicunt, utramque glariam dicendam simpliciter naturalem Chiusto homini, quia glatia habitualis ne-eessario eonsequitur gratiam unionis e de licet aD o impediri pollet, sicut etiam potiunt imp diti aliae passiones; hoe tamen non tollit rati nem debiti, de crinnaturalitatis: est et go illa gratia connatu talis Chi isto. Clitistiis enim ineludit unionem Deinde ipsa illatia unionis diei potest similitet naturalis Christo homini,quia procedita natura divina Christi, lieet procedat libere; nam risui etiam proeedit libete ab homine. N dicitur
ei naturalis et quam rationem approbat etiam P. Sitate et in praesenti,in Comentatio illius viticuli. Tota haee controversia videtur ortum habere . ex vel bis Aug. in Em laridio .c. o. ubi dicit gra- entiam si ille natui ale in Christo, has vel bis. Aes in vi-Amttira , mana Insecutione Feret quodanimo o s. August. gratia illa homina naturalis , qtia nucum Iectatum possit a m ttire. in quibus verbia notandum . est primo, Ac gustanum nori dixisse, simpliciter elle naturalem gratiam, sed quod o. Seeun do, non loquutiam sui de in Oidine ad Christumpet modum totius reduplicati ve , sed solum ad Christum ut hominem. Et quidem celtum videtur, quod Christo ut homini non sit simplieitet naturalis illa gratia ; nam licet illi ab initio
conceptionis conveniat, hCc tamen nran videtur
scilicere . nam Angeli etiam, de Adamus ab initio suetunt ereati in gratia , non tamen dicetur
gladia illis fuisse simpliciter naturalis. In quo placet , quod utraque gratia, unionis sellieri, de habitualis, diei possit simpliciter na- a. i. turalit, non quidem in se, sed relatave,seu Clui- rimsto homini; de quidem de gratia habituali pribatut . quia illa habet necessaliam connexionem eum unione h3postatiea ; nam humanitati hyposlatice unitae vel bo debemur habitus inscii intellectus, de voluntatis ad actus sus ei naturales , qui cum sint passiones, quas passiones gratiae habitualis , oportet quod citant ui proa ire hex ipsa, & per consequens haec etiam ei at d. bita Christo homini, hoc est , homini subsistenti pet' onalitatem vel bi divini : si autem est debila illi homini Cht isto , et it etiam connatui alis illi, hoe est, non supelans exigentiam illius, ed pio-pottion ita illi. P. vas iura in prasenti, HII. 1 . tim. . impugnat hane rationem . eo quod ii gratia habitua- Io: tia i , iis oriretur ex unione si postatica natui aliter . de necessatio, oraretur in aliquo determinato gradu: non oritur autem hoc modo, unio enim non postulat gladiam habitualem in aliquo gradu dei et minato, sed Deus libete determinat gradum intentionis in giatia Christi: ergo non oritur naturaliter,& necessaria ex unione. item unio non estiti incipium proximum elliciens gratiae habitua-is, sed voluntas divina, sicut est principium aliarum creaturatum. Ergo libete eam producit, scut ras ereaturas ; non et go olitot necess ih.
Haee tamen Hellem habent solutioncm.Quod a. ., h, Henim virio non exigat gratiam habitualem in aliquo gradu det ei minato , non tollit quod vetentatia iit debita vinioni, eum possi stare ratio debiti eum in determinatione : v. g. si promiseius mihi hune libium , vel illum, sam debes librum . & ex debito, ae neeessitate das libium. litat non debeas hune librum determinate. Item Angelo in ptima sui ploductione debentur spe- ei es intellectuales, non hae, vel illae, sed aliquae, ne si otiosus eius intellectus : materiae Pi arae, quando creatur, debetur aliqua sorina , non haec, hee illa detriminale, sed aliqua, quam Deus
voluerit. item eoi poti, quando primum ciearetur, deberet ut aliquod tibi, non hoe,nee illud de terminare, sed quod Deus voluerit, de se in aliis exemplis. Sie ergo unio hypostatica exigit necessario aliquam gratiam, non hane,vel illam intenta onem determinate, sed aliquam, quod sui sicit ut dicatur gratia eonnatui alis Christo, sciat in exemplis adductis, eon turale est id , quod exigitur etiam indeterminatiublinus
202쪽
Minus etiam obstat id , quod addebat, De P nihilieet per voluntatem ii iam producere gratiam Christi, hoc enim non tollit quod gratia ne eessario citiatur ex unione, quia suisicit quod exigatur, ita ut Deus absque miraculo non possit negare Christo omnem statiam habitualem. Sieetium in mea lententia passiones dicuntur dima nate ab essentia . quatenus ad eius exigentiam sunt a Deo. vel a generante. Sie etiam in omni sententia ex gratia oritui gloria, licet non fiates fetentet a italia, sed a Deo, ad exigentiam graistiae . cui debitur gloria.Clatia vela unionis potest diei etiam natura
a li, Chlisto duobus modis. Primo quatenus oritur ex natura divina Christi, ut dicebat s. Thomasinam id quod orit ut ex natura alicuius , dieit ut ii li eonnatu tale, hoc est, non excedens vites illius, prout eonnatulate condistinguitiit a supernatura
li. Quod enim non superat vires . & facultatem meam, non est mihi supernaturale, & per consequens est connaturale. Si ex eo vitio illa non ita petat vires. Se potentiam Christi, in quo est eir tu , & potentia infinita , consequens est , quod
non sit ius inanitatis, sed naturalis Christo. Da contra hane etiam rationem arguit idem vasqueet ibi,n. s. quia gratia unionis non piovenit a natura divina Christi, quatenus iam est coniun et a naturas humanae in eadem persona, sed proviseeundum se eonsideratur ante ipsam unionem: et go non provenit a principiis propriae naturae; ad hoe enim requiritur, quod proveniat a deita
te , prout est iam natura Clitisti , non solum a deitate, quae speeificative est natura Clitisti. . d Respondetur,ad hoc ut aliquid dieatut eonna. I. I ri. turale coriosito . satis esse si oriat ut ab aliquae- uti . elus parte specificative,nec requiri, quod otiauit
ab ea redupli eati v e. provi, vel postquam est eoi iuncta aliis pallibus, v. g.quantitas oritur 1 male La ptima secundum se, de prius nanaia,quam materia viaiatur fornax ; & tamen quantitas dieitur
natu talis .non solum materiae . sed etiam toti com
posito, homini se ilieet, vel equo. ltem juxta probabilem sententiam.anima rationalis habet suam subsistentim patrialem in homine, quae quidem di manat ab anima seeundum se in tigno priori.
antequam vitiatur corpori s de tamen illa ivbs stentia ani mae dieitur eonnatu talis homini. pote rit eigri dici naturalis Christo gratia unionis, quatenui oritur ab aliqua Christi palle , sellieet a divinitate, licet non oriatur 1 divinitate prout jam coniuncta humanitati.x A. Dices,tequiri tamen, quod non otiatur ab una ratie sola in ordine ad faciendum totum compo stum .seut oritur vitio a divinitate, quae non solum otit ut a divinitate seeundum se, sed oritur adhoe, ut per ipsam unionem constituatut illud eg postum; unde non dieitur oriri a natura compo
fili id, per quod constituitur ipsum compostum. H. AL M. Sed neque cum hae limitatione potest state univet saliret illa tegula P. vasquet i nam illud etiam, per quod constituit ut compostum aliquod . solet dici editaturale i pii eomposito in hoe
sensu. quatentis oritur a natura eiusdem compo. siti. v. g quando animal per nutritionem augetur . di aeqv. it novas partes , tune augmentum illud
otitur ab una parte illius compotici , quod resul tu ex illa parte . di partibus praecedentibus : de
quidem ita provenit ab illis solis , ut pet ipsam
augmentationem , de additionem novatum partium eonstituatur compositum resultans ex vitisnque partibus; re tamen augmentatio,& augmentum ipsum dieitur eonnatui ale illi toti eomposiato, quia provenit ex natui a ipsius,quae habet vim aequirendi sibi augmentum. Similitet ei sto unio, postatica potetit in eodem sensu dici connaturalis Christo, eo quAd piovenit ab eius natuta dia vina, quae habet vii tutem ex se ad uniendum sibi
naturam humanam , ad hoc enim susscit, quodvnio otiatur a natura Christi, licet non otia iit ab illa, ptout iam eoniuncta humanitati in Christo,seut in illo exemplo augmentum, & augment
tio dirantur piovenire I natura illius compositi. licet non proveniant a natura illa , prout iam est in illo composio, seu prout inest illud eompostum cum partibus augmenti, sed a natura praece denti secundum se,quae tamen manet natui a illius eompositi resultantis de novo per augmentum. Obiicit item vasqueet contra eandem ratio- s .
nem,quia unio illa provenit libeth a natuia di vi
m et non ergo provenit naturaliter.
Ad hoe tamen jam diximus, non usurpati in praesenti naturale piovi opponitur libeto, sed ptout opponitur supernaturali, seu superarui via res illius composti . seut homo libete ridet, &tamen risus dieitur homini naturalis.
Respondet, risum ita procedere libete,ut saepe oriatur necessatio : vitio autem hi statica semper proced:t libere a Deo. Sed contra, quia casus non solum quando necessario . sed etiam quando libere oritur, dieitur
naturalis,di eo natui alis homini . iiii a sei licet olitur ab eius natura Quid enim magis libere otitur quam ipsemet actus libet i de tamen verum est,iactum liberum naturalem natu taliter procedeiea voluntate. & eonnaturalem illi est e.
Seeundo modo potest illa vitio diei simpliciter i l.
naturalis Chi isto homini. quatenus naturale dieitur alicui totum illud, quod pertinet ad eius essentiam. Sicut enim ipsi in nomen lumis olet pro quidditate cuiuilibet iei; se totum id, quod mitii et ad quidditatem .dicitur etiam na-iuiale, hoc est essentiale illi. Sic calor est de natu ra ealidi, & numerus binarius est de natura quaternat ij, quia quaternarius cdstituitur patii alit et per binarium: vnde binatius est naturalis qDate nario,nihil enim magis conraturale alicui,qu in
id per quod in suo eue proptio constitui iur. Cum ergo hie homo Chiistus in ratione Chiisti con stituatut init iniect, de quidditati vh per uniontinhypostati eam, merith potest diei his esse de n tuta Christi, de esse Chlisto naturalissima,utpote pet quam constituitur in sua quid litate.
P. vasque 2 tibi supra,v. .ct 8. aliam affert ra. sp tienem appellandi naturalem hane unionem,
quia scilicet per illam unitae sunt duae ii,iutae,di e hvina, e humasa intet se. & in hoe sensu dieit liqui Augustinum cista adductum . quando diest. hane gratiam suisse naturalem illi homini . quias ei licet pro italia erat iro natura di vinitatis, inae sancti se ibat, & reddebat impeeeabile humani atatem ; unde naturalitatem, quam dixerat gratiae,
probat ex impraeabilitate illius naturae humanae. Quem modum loquendi dieit vituti tum suisse ab aliis Patribus dieentibus, hoe esse discrimen inter Christum . N eaetetos sustos. quod in illis
sanctitas labote, de exercitatione comparatur. in
203쪽
i o a De mysterio Incarnationis,
Christo autem dixturalis erat. Pio quo adducit
quia erat vitio inter duas itaturas. Primo, quia iideno. ni native a natura vinia appellabatur gratia
illa natu talis, pollet maiori ratione appellari personalis , eum terminaretur vitio immediati adpetibi talitatein vel bi, Se tendet et ad constituet
dam unitatem personalem inter ut iamque naturam. Cur ergo inagis dicta fuit gratia nato talis,
quam peihi talis, piae lemni cum no minus lancti-ncetiat L Unitas a personalitate Veibi, quam ab ipsa natura divina, vi suppono ex a II. iose l. r. Secundo, quia non recte addidisset Augustinias,
elle Podam odo naturalem e nam simpliciter es Evnio inter duas naturas . non ergo est quodammi
do, sed is inplieitet naturalis, si ideo dicitur natu
ratis, ista est intet naturas. Tertio quia Augustinus, de Patres diserimen ponunt intei Chrastum,
S alios iustos. quod in his omnibus lanctitas sit
per participationem, per laborem, , excieitationem , in Christo autem naturalis. His autem e
dem modo diei pollet. etiamsi per inis ossibile sila personalitas verbi suisset humanitati unita.&non ira uia divina, nam tue etiam ille homo esset persona verbi, de per consequens non esset sin cius pei participationem, nee per laborem , aut stinissibilitei, sed naturalitet , aut in amissibilitet; non rigo dicitur gratia hae naturalis,quia deno.
miliatio desumatist a natura. Fate t. humanitatem
de sueto reddi sanctam a natura divina . non tamen electo, attendi ad nomen naturae divinae , ut illa sancti fieatio appellata sit naturalis. Existimo ergo,Augustinu pet gratiam,& sanctitatem naturalem intellexisse eam, quae ab ipsis naturae visceribus oriatur, ideoque dixissest mi nem illo habuisse gratiam quodammodo naturalem. quia nimi tu ita inam illibilitet eam ab initio conceptionis habuit, ut videret ut ex ipsa natura neeessatio orta: de lie et potui stet in hoe sensu di-eete,illi homini Christo statia suisse, non quoda, modo, sed simplicitet natorale,cum ab ipsius nais
tuta divina otitetur, quia tamen non loquebatut
de homine Chlisto ut Chii sto. sed de illo lionii. ne ut homine , non dixit, illi ii militer fuisse naiaturale gratis sed quo modo, quod ptobavit ex
omnimoda impecea bilitate, de nectilitate sanctitatis retine dae. qtia habuit ab initio eonceptionis. g i. Vnde similis ratio adiungitur a S. Tlioma, ut I. a. . , s vita ine gratia dicatur hiate homini Christo nau. . tutatis, scilicet quia ab initio suae nativitatis, vel conceptionis ei convenit. Quae quidem rat)o est sifileiens, ut dieatui naturalis homini Christo,notamen videtur in rigore satis, ut dicatur naturalis
simplieiter, de absolute illi humanitati,sed soluins eundum quid. Nam mera existentia gratiae tibi uitio non sui sieit,ut constat in Angelis, 3: primis patentibus, qui licet suetint eteati in gratia .non dieitur gratia illis suisse naturalis,non solum sim plieiter.& illicte. sed nee largo modo, in Christo
tamen stillic etet, ut diceret ut natui alis quodammodo humanitati, quia non est meracoexistetia, 1. ita cum connetaone .ata ut ex vi nativitatis illam videte ut habuisse ab initio Sicut elii in culpa ori-xinalis dicit ut nobis naturalis .iuxta illud Pauli ad rela. a. Er mas rarara F ira, quia ex vinativi tatis, seu coceptionis ineui ritur, se quia ex vi aetthius,qua ille homo Christus suit productus, habuit facti taee,quatenus illa actio eonotat actione unitivam humanitatis cum subsiletia vel bi. pitetit etia dici ille homo natura ianctus, de iustus. Dicessergo etiam ex hoe capite poterit no io- ca
lum quodaminodo,sed etiam simpliciter dici illa I M. g talia naturalis Christo, scut nos diei mut simpli citer natui a filis irae: imo multa magis, quia actio rua somo generatur,ipsa secundum te ito exigit lana maeulam , sed solum ratione conditionis extrinsecae, scilicet propter peccatum primi h minis commissi ab illo ut capite posterorum et alveio actio, qua humanitas unitur ve ibo, ipsa secundum se aiieitiaiictitatem, di iustitiam. Respddeo,illa vel ba Pauli, . raretis natu asAb incla tit is, intelligi a multis de inclinatione, di propensione natu tali, quam habemus ex nobis ad vitia; litibus iram Dei meremur, quam quide propen ionem ex vi ipsus generationis . de conditionis humanae habemus, ct in his sensu simplicitet es hvetum,noseise natura filios irae si autem iiitelli gatur de eulpa originali, non esse omnino stilo haeeipienda, sed cum aliqua improprietate, ne dicamus, iraturam humanam ex se esse malam , ut dieebant Manichae i. sed dicuntur homines natura
filii itae eo modo, quo dicimur natura habere id, quDd ex haete litate patet ira habemus : ite enim aliquis diei tui natuta Princeps, eo quhd natus styranceps,de ut distinetuamus eum ab illo, qui ii dii sitia propria, vel esectione sectus est Princeps.Sie etiam si ex haei editate paterna haberemus sanctitatem, & g taliam, diceremur ali uo modo natura sancti, & ex vi nativitatis. Similitet rigo humanitas Christi dicit ut quodammodo habere
sauctitate natura, quatenus illa genetatio huma nitatis,pto ut in his et leuis stantiis affert sanctit tem, quatenus ex se petit actionem aliam pioducti vani, vel unitivam alicuius personalitatis . delicet non exigat petionalitatem divinam aliae tame divina datur de secto,propter exigentiam,qua generatio hominis exigit aliquam peti viralitate; quod stillieit, ut ali itio modo dicat ut ex vi noti vitatis sanctificati humanitatem illam, licci non
cum toto rigore. Loquendo tamen non de huma
nitate secundum se, sed de homine Chii fio , liceri iam titulo pote ii diei simpliciter natu tali, illi sanctitas, quatenus ob ipsa conceptione, de ex virioductionis suae habet sanctitatem, quaa pioductio Chtisti non soluin includit generatione humanitatis, ted etiam actione unitam vel bi divitii cum humanitate , quae actio affert sanctitate ne et irati si illi homini Christo, atque adeo erit sanis
ct iis, non utcumqtie a nativitate, sed ex vi nativutatis, seu productionis suae complete iures tae.
Explicatur di ealtas de subiecto in sinis,
O proponuntur variae sententia. Tota dissicultas est, quomodo stent haec dum cs.
Lempe vel bum substantialiter de novo vniis nati ix humanae . I tame non mutati pei hanc unionem , non eniim unitui saeui obiectum potentiae cognoscit tuae, nee solum per praetentiam, aut per assectum, de habitudinem,ut volebat Ne
potius .sed per vetam ph sicam, de realem uni nem substalante:quale sicut humanitas. eoqii inelli
204쪽
intelligitur unita verbo , intelligitur mutari petvnionem , ita verbum eo qLod unitur humani tali , videtur alitat te habete, quam antea: nam stetit humanitas habet de novo vinonem . ita verbum videtur eam habere: eigo tam mi tartitvel bum,quam humanitas, quia tam eii vera denominatio init in ea in vel bo esse unitum. ite ut in humanitate. H.ee est dissicultas, quam Suale eis prosis F.8. f. I. i. dicit esse noximam, de vix posset humano ingenio dissolvi: di tota quidem redueitur ad assignandum subjectum, in quo
Theologi antiquiores parti de hae dissieultate
mura. i. dixeiunt: recliniores tamen vatias vias tentat uti
Nam in primis nonnulli posuerunt duas uniones in hoe mysteri alteram tenetem se ex parte humilitatis,creatain,& modalem.& quae est in sola humilitate; alteiam tenentem se ex parte vel bi, increatam . sicut ei iam in composito physico p nunt duplieem vnionem partialem,alteia ex parte niateriae,alteram ex patie sormae e sie etiam inpiae senti a solliciti, quia verbum non est capax
unionis cieatae; dicunt tamen,vni ouem illam in
creatam, quae est in verbo,non suis cete,ut Veibudieatui viii tu humanitati,donee pona ut ex parte humanitatis sua voto cieata. hae autem posta, statim vel bum dicitur init in eὴ visitum per suam-met intrinsecam entitatem,quae propter suam infinitatem potest date illum essectum formalem. posita eonditione alterius unionis creatae. Hanc sententiam tenent aliqui recenti otes , & eam commemorat, & impugnat Suater tibi sis . Hae modus dicendi communitet rejicitur . ε metito,quia ex eo sequitur, verbum unitum eile
humanitati, etiam pereunte unione creata. tene: e
se ex parte humanitatis . sicut materia manet et unita tarmae .s manetet sua unio eo sotidia .etiamspetitet vitio formae eum materia. Ratio autem aptiori est, quia te pugnat manere sol ira adaequavitam,quin itibuat effectum sotinalem:eian si vitio incleata vel bi est sotina adaequata una es vel bum
eum humanitate . manente illa vitione. mani bitveibum vnitum, lieet caetera alia desint,vel due . dum erit,illam unionem incleatam non est e sotia noua adaequatam, a qua verbii denominatui viii
tum . ea solum pati talem,& tune redit dissiculias polita, quomodo verbum d ear ut intrinsech vni itina .cum non si in vel bo intrinseee vitio tiibues adaequate hane dentiminationem. Adde nee etiam posita illa unione ex parte vel bi expediri nodo
diis euitati si quia ii pet illam unionem intrins
eam verbum denominat ut intrinsece unitum humanitati . sequitur ipsam humanitatem etiam este intrinsecam verbo, atque adeo ab illa etia assies, vel denominati intrinsecemam repugnat. formam uniti intrinseee materiae per unionem intrinse. cani irrate ita .quin forma etiam ipsa sit inti iris ea matellae; im5 non est alio modo intringera forma, nisi quatenus materia habet init inseram vitione eum forma,seu intrinsecb unitur cum illa. Si ergo vel bum habet intrinseeam unionem eum humanitate et et go humanitas eli intrinsera vel bis. Re
dit igitur eadem diis itas de ipsa humanitate inam si est absurdum ponere unionem ereataminii in heam Verbo . idem erit,absurdum ponere humanitate intrinsecam Verbo, quia si humanitat est vere illi intrinseca,videtur quod verbum alitet se habeat intrinsere nunc, quam antPa. Alij et an aliter tentatunt concedere, unionem Cis d. de Leto d. Incarnat.
eteatam esse intrinsera in vel bo, setit in humanitate ; vel bum tamen non mutati, quia sol ieci non petite itur per unionem, sicut humanitas. Hie tamen modus dice di merito displicuit, quia mi, M.Alicet in modo loquendi negatet,vel bum mutari: te tamen ipsa illud videt ut coneedere : nam mutari ex suo conceptu non est habete in se de nivo ali lignia perfectis mem , sed habere te aliter, quam antea, hoe eli. habere in se aliquid, quod antea non habebat : et go si in ve ibo ponitur ve rei de proprie aliquid, quod antea non erat,nuitat ut verbum intrinse ee. l . ut humanitas Adae, si vnio per te non est rei sectio verbi: ergo quia in se continet aliquam imperfectionem et Ligo vet-bum recipit in se initi illece aliquam impei se
ctionem: hoe autem non est minus inconveniens. quam dicet e quod vel bilin mutetur. Ideo alii reeentiores communiter concedunt, M. vel bu intrinsece denominati viiiiii l uinali rati negant tamen . unionem esse in vel bo ut in sub. jecto , sed solum ei te initi nisi eam vel bo, ut tri. Omma .
quod vel bum mutetur Nani tei minus ut rei minus ii,sum habet respici; respici autem non est mutari. Diei tui tame at quis terminus inirinsecus,
seu intrinsece terminate aliquam unionem .ex Eo
quod non solum respicia ut sc eundum suam inti insecam entitatem l hoc enim competit omni termino etiam extrinseco. ut Patri respectu st j.& aliis o sed ex eo,quod vitio habeat essentialem
eonnexionem Clara illo termino, de iam necessatiore leat a te immo, quam a s bjectoream vitio hy- piis lica , v g. tam essentialiter pendet a Verbo, quam ab humanitate, de tam non potest esse sineve ibo,quam is ne humi tare,quale licet sola humanitas iit subj ctia. verbii tamen no extrinsech,
sed intrinseee te iminat ea in unione, hoc est,non rei minat illa seut obiectu terminat cognitionem, vel amorem: nam eognitio,vel amor non pendentellini saliter ab existetia sui sibi est,ideo i bi telo
non traminat intrinsech eos actus, sed extrinsecerat velo unio essentialiter Pendet, de exigit termi nu ; ideo terminus intrinsece terminat unionem. Q iod si illis obitelas,e ignitione ita DitUsti vani
pendere nece liuio ab existentia objecti, iesron. de .eognitionem illam seclandum suam emitatem non pendere ab actuali existentia obiecti, lieet Visitan non dicatur intuitiva . nisi quando obiectum existit: nam eadem mei cognitio, qua vide- tui Pritus et as exiliens, nune terminatur ad Petium cras existentem , licet sors tan modo non
appelletur intuitio, in quo ei it qPaestio de romi ne : quod idem diei pollet de patiato.& aliis acii.biit, qui licet terminentur ad obiictoni existeristit existens pollunt tamen nune terminati ad eb. secium postea existensiunio et tu necessario tetis . minatui ad terminum nune actu ea istentem. Coeletum hie etiam modus non placet; quia 68. si haee dependentia unionis a termino suffeti,ut A. terminus intrinsech denominet ut terminate:et go ii mi e adependentia acti Inis ab agente sciliciet, ut arens denominetur intrinseee agent , licet actio non si in agente, sed soluin in passo: nam ordo actio. nis ad agent tam necessario te imi natur ad agens existens , Se tam dependet actio secundum suamentitatem ab agente nune existente , scut vultipendet a termino nune existente. item in se nutentia ponente relationem praedicamentalem esse
modum distinctum a sui amento , de termino. R iel aia
205쪽
iso De mysterio Incarnationis,
relatio paternitatis. v. g.est in solo patre, de tamen pendet necessitio a filio nune existente , sentvmo a tei minor ergo filius intrinseee denominatur terminus patet natatis,quod nemo concedit. Dices , ideo agens non terminate imi insech actionem , quia licet actio exigat existentiam agentis, non tamen ea igit praesentiam agentis in eodem loco,ubi est actio ; potest enim agens esse in spatio eontiguo , de sorte de potentia absoluta in lora distanti ; at velo unio exigit terminum, non solum existentem,sed intime praesentem cum ipsa unione, & ratione huius intimitatis dieitat terminus intrinsece unitus, agens vero non dicitur intrinsech agens. Quod etiam diei potuit determino patet nitatis i nam paternitas non exigit suum terminum intime praesentem, ideo non denominat illum intrinsece, sed exti insece. Sed contra , quia in ptimis aliqua fottasse estvnio realis.& physea,quae non exigit suum ter minum intime praesentem in eodem spatio: nam
vitio continuativa duariam partium materiae, non
potest eadem esse in spatio utriusque Mitis ; sed
juxta vetiorem sententiam ponenda est duplex unio partialis , quarum una sit in una parte . realia in alia parte. Loquot ergo de unione hac, quae est in parte A,hae est veta vitio vitiens patiatem A,cum patre B, & respicit panem B, ut terminum,& quidem denominat partem B, substantialiter unitam, vi ipsi adversat ij supponunt, dentent ut . di tamen non postulat patiem B, existentem in ipso spatio , in quo est vitio , sed in spatio proximo.
Deinde aliqua eognitio potest esse,quae terminetur ad terminum .exigendo illum ea istentem,&intime praesentem, & tamen terminatio non erit intrinsera, sed extrinseca termino. v.g.viso beata, qua Beatus elare videt Deum semper, & vbique necessario existere, necestario pendet ab eo, quod Deus si nune in hoc spatio,in quo est viso, alici quin non esset Deus ubique, prout pet illam visionem videtur esse: ergo illa visio terminatur ad Deum, exigendo per te intimital em cum eo;& tamen Deus non denominatur intrinsece terminus illius visonis, sed solum extrinsece: ergo non deo etit init insece te inus unionis , quia vitio postulat intrinsece intimitatem eum verbo Denique etiam in creatis potest poni totum hoc,quin denominetur init insece id, quod respieit ut ab alio : nam pone v b cationem Petri, v.g. divinitus concutiete ad producendam ubi tio
nem Pauli in eodem prorsus spatio et tune illa actio est in Paulo, vi in iubiecto a Petti vero ubitationem denominat extrinsece agentem : & tamen illa actio ex se postulat necessario ubirationem Petri reexistentem intimam sibi: nam de essentia illius utriusque ubi rationis est esse in illo spatio,& de essentia illius actionis est feri in e dem spatio, ubi est v bicatio Petri: ergo habet
tam inti inseram connexionem , ct intamitatem cum v bicatione Petii sicut unio cum termino, de tamen non denominat inti inseri agentem, sed solum extrinsece ubicationem Petti . bi. Postremo ergo alii recentiores dicunt, ideo I. verbum non mutari, uia unio non sustertat ut 1 ..is .. M vel .sed a sola humanitate, mutati enim est habete aliquid in se de novo illud autem solum habet in se aliquid,quod sustentat in se illud: ergo
ubi non est sustentatio, nee inhaesio,non est mutatio. verbum ergo non mutatur,quia ei non inhaeret unici,sed mere adhaeret ut termino: adhaeso autem non asseti mutationem quia non redii cit potet am ad actum,cium nulla intercedat causalitas. ideo terminus pioductus, laeet inti inse
denominetur pet actionem, non tamen mutatiit pet illam,quia non sustentat eam: sic etiam verbum non mutatur,quia non sustentat unionem.
Hie etiam modus non placet primo,quia licet A. - . non ponat unionem in Veibo, ut in subiecto in.haesonis, ponit tamen unionem in verbo, ut in subiecto adhaesionis a sevi actio est in termino.Quale sicut creatio,licet non sustentetur a termino, informat tamen intrinsech terminum , aceti hiet minum, perficit terminum; sic etiam vitio licet non sustentetur a verbo . insormaret intrinseco verbum, aiseeret intrinsece verbum, perseetet verbum, & per consequens licet non mutaretiit Verbum accipiendo motam plo sustentatione,
mutaretur tamen accipiendo mera diovi communiter etiam solet accipi pio his, quod est hobete in se aliquid de novo, sive ut in subiecto inhaesonis,sve ut in subiecto adhaesonis:nam in tetia prima non solum mutatur intrinsece pet imam equi, sed etiam per formam lationalem, licet eam non sustenteti de forma rationalis vel d eit intcinseee, de pei scit materiam plina , Itaeet non sit in illa ut in subiecto sustentante:ergos vitio ponilut in vel bo . ut in subsecto ad hae sonis, perficit, & assicit inti insece vel bum.
Dices, tetiam pluram ideo assici intrinsece, dii.& mutati per sormam rationalem . quia licet ipsam non sustentet , sustentat tamen unionem, qua unitur eum anima: at verbum nee est suta jectum sustentans humanitatem, nec unionem. Sed eontia, quia materia non solum perficitur ro. i M. intiinsece per unionem,quam sustetat, sed etiam pet ipsam sormam rationalem, quam non susten rat; non enim mimis perficit ut inti insece,& mu tatur, quando unitur cum sarma rationali, quam quando unitur cum forma equi; quando autem unitur cum sol ma equi, non solum perficitur. demutatur pet unionem , sed etiam per ipsam sora mam, squidem utramque sustentat materiali rei e ergo de quando vnit ut cum forma rationali, assi
citur . de perficitui inti insece pet ipsam sol maiovi eondistinctam ab unione. Constreatur,& declaratur in sententia probo bili eoncedente, posse Deum de potetia absoluta errare ipsam unionem sormae eum materia sne dependentia a subjecto sustentante a tune quidem
materia uniretur tam vere eum sotiara. scut noe, de prisceretur . de mutaretur intrinsece per sol mam, licet no sestentatet unionem,nec sormam. Certe ego nullo modoc edetem,vel bum de s cio tam intrinsece assici per unionem, sicut nune inutrita assiceret ut pet formam, de unionem.
Seeundo etiam displicet praedicta sententia, dii.
quia adhue non explicat, cur de facto vnio de nominet intuinsece verbum . licet illud non mutet,aut quid si illud,quod requirit ut ad denomi nationem intrins eam, prout condistinguit ut ab exti in ea. Nam licet ereplicent si auctores, cur vel bum non mutetur, selliret ex desectu sustentationis; non tamen dirent, quid sopietat ad init in eam denominationem , in quo videtur esse praecipua dissicultas. Nee obstat iundamentum supra positum , quod mutati si habere in se ali quid de novo, hoe autem si sustentate in se. a
Respondetur enim satae, duplex esse genua
206쪽
mutationis,sitat est duplex genus subiecti, nempe. stibiccti inhaesonis , de ad halionia et intitatio e go incommuni est habete in se aliquid de nivo, ut an subiecto. ve ut haesionis, sive adhaes nis, ut collat ex exemplo adducto sol mae ration lis, per quam mutatur intrinsece materia, in quo etiam sentia intelligetida est definitio motus ira dita ab Aiistotele , quod is se ae M, entiis inpotentia. O . Nam in iobjecto mobili duplex est potentia, te ilicet iustentata v a , quae actuatur pet ustentationem , de teceptiva. quae actuarur per receptionem , de ut iique potentiae coite pondet sua mutatio. QPate non solum sotrea equi, sed etiam forma cationalis est vere actus materiaeptimae i omnis enim anima diei tui a ius corpo D physio ae mei, de ad utrumque actum m tetia est in potentia , de ideo rei utrumque vete
muratur. Veibum autem neutro modo mutatur,
apud ipsum enim nulla est mutatio . nee victilibtudinis obumbratio. Restat ergo assignare aliquid, latione eujus verbum neutro modo inti in seee habeat vitionem , nee inhaesivo, nee etiam
vi subiectum adhaesonis. Dices, materiam pii mam non posse intelligiis a. u. mutari per sormam rationalem, nisi in quantuma, . sustentat unionem: nam ideo praetae in composito phy sieo vita pars dicit ut iubiectum , de alia dieitcit mima , quia una pati est , quae sustentat aliam . vel saltem unionem : alioquin si neutra
exeiceret munus sustentandi. cur magis una dicitur recipere . de alteia reeipi 3 R. et GA ,. Respondeo negando antecedens i nam lieli
subiectum potissime iit, quod ieeipit aliquid sustentando et aliquando tamen datur subiectii m.
quod non sustentet, sed ieeipiat sotiuam: se ut
in casu posto, ino Deus produceret unionem per concursum creativum , adhue materia reciperet sormam . non ut subj ctum sustentationis , sed adhaesionis. Cur autem tune magis dicatur materia recipeie, quam solam, talio sumitur potissime ex conceptu i cmae. Forma enim, ut diei: ut in
seeundo Physeolum . est quae complet vltimaeisse rei , id est, quae per se loquendo, ad vessit alteri eompuli: dieit ut autem advenire, quatenus determinat indifferentiam ipsius : nam ideo anino dicitur recipi in materia, de Meldentia in subsecto: ideo etiam erratio dicitur advenite suo termino. ia licet non supponat illum prius natura,neque ab eo dependeat a pilori s advenit tamen termino.quarenus termino seeundum se a
eidit. quod pet hane, vel illam actionem producarat et actinni vero non accidit, quod ad istum terminum terminetur et ideo actio advenit termino, non e contra; ideo actio dieitur adhaetere termino in sotinate terminum iter mi ut vel a diei ut iubiectum actionis tecipere actionem, de e de per consequestis diretur etiam mutati per actioneni, is inei petet de novo traminare novam actionem.
inionis p) s. Cuppono p imo, unionem veram, e propriam
sis=,. . i. I ex suo conceptu ein id. ratione euius aliqua D . extrenia distincta alligantur mutuo in ordine ad inseparabilis item, de ad hoe,quod ex utroque re- Caia. de Lugo de A. ara t.
sultet aliquod vete de propes h unum et est enini
vitio, quas vinculum taitiique extremi. Iumptas militudine a nexu, quo duo funes, vel ligna inter se eolligantiit; quate sicut ex alligatione exti inseca duali, ierum provenit, ut mota thaliter una,moveauit alia, vel dissolvat ut vinculum . ita etiam ex unione phi siea. iiiii dissolvat ut vitio,ex hoc enim provenit, quod posito coirole Chii iiii Eueharistia sub speciebus, ponat ut etia anima per concomitantiam, hoc est, ratione vitioins,dceonnexionis, ut dixit Tiidentinum, a qua picu nit, non polle poni sub speciebus una in patiem sine alia, cum qua unitur. ubicumque ergo haee
alligatio intractiterit, ibi datur vela, de pii fovino, de per consequens si vel bum habet liane
alligationem cum liti manitate, habet velain , dei h 3 sicam vitionem licet non mutet ut intiliis ece.
Diras pii mo .actio qua ignis calefacit lignum. cav. g. est vincultim erigens coii junctione in genia E c.
iis. de passi, nis pereat. 3e dii olvatur illa actio: ma ide tamen non est vitio et Ago concertus visio saliquid addit ultra supra dicta. Respondeo, actionem non esse vincvltim exl- γ .es , gens omnino illam inseparabilitatem, ani in I mis de potentia absoluta forsitan pollet dati . la actio ab agente distanti: visio autem nee de potentia absoluta esse potest inrci exti ei a Lo conis iuncta. Item actio non evigil,quod ponat ut ait eactus usicumque ponatur causa, vel e contra, narii a in Eucharistia non ponuntur cise iis,quos C hii-stus producit extra te in coelo, voces v. g. vel species intentionales , quas dum ccxii et producebat in acie, nee etiam ponebat ui tunc in Euch
tistia lenis . a quo Christus ex ira Euchati iam ea fiebat, licet poneretur ipse calor ab igne pii ductus: at velo vitio exigit, ut ubicumque ponatur unum extremum, ponatur aliud; ideo ponuntur omnia Clii illi accidentia in Eueharistia, qt aehabet unita in coelo, de licet ubi catio, quam habet in coelo non ponat ut in Euchati stia; hoe t men ideo est,quia ips ubi rationi est i alii et te pugnat alius locus i eritium adhue illa ubieatio vnit ut vete Chrasto in coelo,quia de se ploxim 3, de sol malit et postulat. illud e rpus taliter conjungi cum illa ubieatione , ut non si alibi illud coipus . nis ubi potest esse illa ubiratio.
Sed contia urgebis iterum, hunc non esse ad- et . aequatum conceptum vivonis, quia etiam causa. Eu studialitas materialis, qua subiectum iustentat formam aliquam, aiseit se eum hae alligationem subjecti. N ioimae et de tamen illa solitialiter non est vitio orma cum subiecto . ut docet sententia communis Phys eorum , licet concomitantet conii tet unionem a item actio immanens, qua ellentia, v. g. producit suas passiones, asscit alligatio. nem viliusque exite mi, de tamen non est vitio iet go vnio ex suo conceptu aliud addit. Respondeo , unionem elle, quae ex suo conia si ei M. eeptu immediate de proxime exigit hane inseparabilitatem : eausalitas autem materialis i ii di si inguitur ab unione i lieet eam exigat mediate, quatenus exigit unionem , non tamen imnaediate . quod idem de actione immanenti dicendum est. Quare sicut ablata quantitate possent partes substantiae loealit et penetivit . quia sobstantia
eoi potea non exigit immediath impentitationem sed mediante quantitate et ita ii per possibi te, vel impossibile nianeret actio immanens, vel R a causa
207쪽
ipsi De my sterio Incarnationis,
e salitas materialis sine vitione effectus eum causa , non maneret exigentia proxima inseparabilitatis, nee alligatio proxima, sed remota, deiadieatis. Diees terti A: ergo verbum non unitur humanitati proprie , de in rigore , quia licet illa vitio exigat non poni alieubi humanitatem sine Vet bo . non tamen exigit, non ege alicubi vel bum site humanitate, alioquin humanitas esset ubique: ergo non datur vera vitio verbi ad huma
Respondeo negando sequelam, quia vitio non exigit unum extremum esse ubicumque est aliud. vi in spatio inadaequato, sed ubi est aliud, ut in spatio adaequato: Dcut unio animae cum pede non exigit, ut ubicumque est anima, si pei, sed solum . quod ubi eumque sit anima, ut in spatio adaequato, si pes ; ideo si anima Petti ponete tutetiam Neapoli,deberet ibi poni eius pes vel bum ergo non est in aere, ut in spatio aequato; ideo ibi non debet poni Clitisti humanitas, sed in aliqua parte spavi adaequati, in quo est Veibum, ut
latius dixi in materia de Euenatistia. Habemus iergo ex dactis,conceptum verae de ph3seae viaionis salvati in alligatione exigente piae dictam inseparabilitatem utriusque extremi in ordine ad constituendum aliquid unum ex utroque exue-mo, ut postea explicabitur. Suppono secundo, non esse idem uniri , quod reei pete,seu assicis uniti enim, ut vidiimus,solum
dieit in suo eoneeptu alligati ad aliud extimum ex vi alicujus modi id proxime postulantis,componendo aliquod totum simpliciter unum ; assciveio, seu recipere etiam sine sustentatione dieitcompleri , de integrari per advenium alicuius eo plementi superadditi: nam eo ipso, quod te et piat aliquid in se , videtur supponi eum aliqua vacuitate,quam possit replere illud quod de novo recipit ut 1 alioquin ii praesupponit ut undique plenum , de integrum . non est ubi recipiat aliquid. Receptio ergo dicit incomplemenium ex parte ejus,in quo aliquid recipitur, A per consequens, quod per receptionem compleatur, seu repleatur intrinsece illa vaeuitas; de ideo diei solet subiectum praesupponi quas ens in potentia. ut actuetur per id, quod recipit.
Ex his ergo surpolitis infiitur jam solutio
praesentis disieultatis . cum enim verbum ex vivitionis hi postati eae alliget ut ad intimam coim iunctionem eum humanitate , de ad componendum eum illa aliquod per se unum , nihil deest quominus vere, de proprie uniatur physee eum hunianitate : visio enim , ut vidimus in prinia sui postione.nihil est aliud, tiam alligatio editi inotum ad intimam coniunctionem , & ad his ut ex illis resultet aliquid per se unum. Deinde eum vel bum non supponatur ineompletum, aut in potentia ad hoc . vi integret ut, re compleatur per aliquid aliud, sed potius supponatur omnino integrum, de completum . non potest diei, quod in se reeipiat intrinsech unionem, vel quod pec illam intrinseee assietatur , aut intaimetura,
quia haee omnia supponerent vel bum ante uni nem esse ens in potentia, de non omnino completum , de integrum: humanitas vero assici ut intrinsece unione , recipitque illam , quia completur . N integiatur per illam , ct quia supponit ut de se incompleta, & in potentia ad hoe, ut
comp'eatur per aliquam si biistentiam : de bate
est ratio, cui ex his duobus extimis unum assiciatur intrinseee pet unionent, de aliud non. Dices, ponamus humanitatem esse i ii omnino inregiam , de completam undique ante vitio. Is uis. nem, de postea unitie ergo tune viaio neutrum extrinium in i instae asseeret, de tamen viiii et
vete, de phoesee, sine eo quod esset in aliquo ex
Respondeo, casum repugnare; nam s uti Lm- oecta M.que exitemum supponatur undique completum' in se, non potest dati vitio vela, de rhysea inutilla : Dixi , si supponatur completum in se , rams supponatui in te ineompletum.& aliunde completum, non repugnat unio,v. g matella d in t stiub una Lima iubilantiali, licet per illam compleatur, quia tamen materia secundum se est incompleta, non repugnat quod vitiatui clam alia,&alia sotnia substantiali, quia non visit ut vi Cmpleta sed vide se est ineompleta. de paritalis.Cxierum substantia Angeli,quia de se est natura co-ricta, de integia, non potest viiiii cum alia natura Angeli, quia neutia est ens in potentia res pictu telius ; sed sit ue est ens in actu in eo genere, de ex duobus entibus in actu non potest re illare aliud ens per se. Ratio autem a priori hae es, quod omnis veta vitio ex suo eonceptu tendit ad hoc , ut ex extremis sat aliquod vete , & per se
unum : si antem vitiamque extremum esset cras omnino completum , & intellium , quantumcunque alligarent ut , non essent piopiae unum.
sed duo simpliciter, de absolute: taut duo lapidis
in eodem acervo non sunt vere vitiam , sed duo, quia sunt duo entia completa , de totalias quai do autem editaeno sunt entia incomplet resultat
ex illis aliquid vere de pios h unum ictale , ta
inpletum, quia ea trema non sunt duo ecmpleta , sed incompleta vi de compostum est uti ni et sei& proprie. Perii, inquam, non quaterusens per se convertitur eum substantia, sed picut . Opponitur contra ens per accidetis Per agglega- tionem, in quo sensu etiam inter albeduum , de subiectum datur unio per se , id est, quae tindat ad saetendum unum simpliciter ea extremis unitis , modo explicato, de in his etiam sensu dici solet, quod ex duobus entibus in actu non stens per se , t cilicet unum compos tum resultans ex vera de physea v nubiae,quale etiam est album. quod non fit ex duobus entibus in actu , sed ex subiecto, quod non est undique completum, sed
incomplerem.& in potentia,& ex albedine, quae est forma.de entitas partialis.Nunquam ergo potest dari vera viaio inter duo extrema undique completa,de per consequens nunquam datur veravnio, quae non assiciat intrinsece alteium saltem extremum, de in ipso recipiatur. Nec obstat, Veibum veth de physe. v niti. li. 81. cet si ens undique simplet uin,de integrum,quia non negamus, dari posse unionem iniet unum extremum completum, de alterum ineompletum. sed Diu in negamus, posse dati iniet duo extrema undique completa, quia licet unum steompletum,ex eo tamen , de alio incompleto fit unum completum, de non duo eompleta, de totalia vi relicti vel bum non st ens in potentia, humanitas tamen est ens in potentia, de ex uno ente in potentia , de alio in actu bene fieri potest quod resultet unum ens ret veram unionem. Habemus
208쪽
Habemus ergo, vel bum veth, de physee, de
substantia litet uniri eum humanitate, non tamena Eei intrinseee petunionem, non inpleti .non pei fiet, nee unionem esse in vel bo, ut in subsecto D s M . . an hae sonis, vel adhaesionis. An vero timo derimminet intrinse . vel editi iniece verbum , ε an verbum dicat ut inti insech unitum i Quaestio est nimis de modo loquendi, quam de te ipsa: nam de re constat , noti esse unionem accidentalem, nec per aflectum,ut ponebat Nestotius, sed physicam,& substantialem, quae terminatur ad enti larem inti in eam Veibi, de ex vi cuius vel bum realiter eoniungitur cum humanitate ad consti tuendum unum ens per se , nempe petioliam Christi. Constat etiam, hane unionem non esse invetbo,nee alserie verbum,sed solum terminari ad verbum. Nonnulli dicunt . vel bum denota i-
retex nari mete extrinsece per unionem. Ita Letca innas ati,di F. i s .m . ubi dicit, hane elle communem recentiolum . de videtist esse de mente po- Bonavent. naventurae in s dies. quaei I. i. ubi dicit, Vei mpet unionem inei pete. denominaii unitum , scutunum album, posito alio albo incipit denominati simile, vel seut columna posito homine ineipit denominati dextia, vel sinistra ; quae sare sunt denominationes extrinsecae, vi suppono ex philosophia, de valde suspicor, apud Complutenses, apud quos set ipsit Lorea . non esse inusitatumvaqueet. hune modum loquendi : nam P. Vasqued non meminit huius dii heultatis, sottasse quia supposuit hane esse denominationem exti inieram, vel rationis in vel bo , de ideo posse provenire ab unione, quae non esset in ipso. Eodem modo lo this. . quitur Lessius lib. i a. de perse Lambesis dira , Π, e g.κ. s1. ubi illam dieit elle extrinsecam deniminationem verbo.go Alii tamen communitet eam appellant deniminationem intrinsecam , & dieunt vel in insuatet. ti insece unici, quibus favet Suare et , II, 8 ses. . ubi dieit, hane esse denominationem mediam ii tec intrinsecam . de extrinsecam ; appellandam
tamen communiter intrinsecam. Et ita eam vocant communitet nostri tecentiores, cum quibus
quia plures sunt, de quia est quaestro de voeibus, loquendum est e quia solum sanitieatur vel bum
v iri init in ieee pet modum tetmini, hoe est,per unionem veram physicam, de propriam, tendentem ad eonstituendum aliquid pet se unum ex extremis unitis. de alligantem intime utrumque extremum , non sicut agens denominatur ab actione, vel obiectum a visione a haec enim non denominant ut a forma aliqua alligante . de coniungente virumque extremum ad constituemdum aliquid pet se unum: quod solum diserimen signi seattit . eum dieitur vel bum intrinsece viii tum pet modum termini. Quare eum de re ipsa bene eonstet . non est immotandum in modo j quendi. sed loquendum eum multis. exeludendo tamen semper a verbo omne vestigium mutationis , aut assectionis passivae inti insere , ut dictum est. Cres. de Lisgo ae Incarnat
De termino vnionis ex parte assia mentis, ubi de supposito, & subsistentia in communi.
Sh e T. I. Des Uentia. quia signi et t
ili de natura, sinesio oe sepe abi. Src Il. Virum suppositum in creatu ad dat ra naturam aliquid postilium ab
ipsa di in tam pStem. III. Cuid si sal dentia, o quisui
Srci. lv. Proponuntur, O di solet tur ob jegniones contra doctrinam praecedentem. SEci. v. An Verbum assumpserit immea te vinionem materiae cum forma p
SEc T. v I. Vtram, se Pomodo p. sit eas natura sub biere per plures sal bien
tias pSEci. VII. Explieautar agia diues,ltates circa nataram a senile
Ore possumus explieare naturam a unionis hi postarieae . qua mediante suppostu, vel bi tui minavit huma nitatem Christi, nis pii is suppon mus, vel explicemus, quid si subustentia creata, de quid addat suppositim supta naturam. Qi x licet si quaestio metaphisca. habet tamen conia xionem maximam cum mygetio incarnationis; imo revera totum tandamenium aceipiunt Philosophi, A Metaphys ei ab hoe mystcito ; quare non erit extra remi nostram sententiam de hoe puncto breviter praemitteie . de quo late disputat P.Suater Z F. s . actio sca, ct in pras xii sta, ikσ.i i. is et I .
IN primis supponendi sunt uti qui termini, qui
in hae matella frequenturies iunt. nempe na- k .
rationum, qualis in homine est humanitas, quae ea. dicit matellam, re animam lationalem unitas , a quibus habet homo esse hominem et non tamen habet adhue tetminationem. Natura solet ali- . quando appellati Abstantia , quo sensu diei mus, in Deo esse unam naturam .seu substantiam communem . & tres p. rsonas 1 non quod personae
non sint etiam substantiales , sed quod substantias inplieitet prolata supponit pro sola rei natura,
prout adhue non dicit terminationem.
Subsistentia e si illud , quod addit homo supra , humanitatem , fgnificatque ultimum terminum ha
naturae, pet quem natura redditur alteri incom- ν ,--
munieabilis, Ae in se subs stens. Subii sere enim est ibi s stere.& non vitellus proeredit quare illa enita dicuntur subiistere . qtiae sistunt in se ipsi A: ulterius iacin pt a te lititur: si bsistentia vero est terminus ille, per quem sotiraliter natura ita tetra R s minatui
209쪽
minat ut in se,ut non debeat alteti communicati. Quale licet aliquando subsistentias gnificet concietum totius naturae subsistentis: hequentius tamen accipitiat pio ipsa minia, a qua natura habet sotitialitet subs stete: in quo sensu usurpabimus istam vocem insequentibus., Suppostum est substantia completa incoin sum munieabiliter subsilens,ineludit enim intrinsece et . . tam naturam, quam subsistentiam, per quam natu ia vltimo terminatur. Quare in Deo dicimus, esse unam naturam in itibus suppositis. mo lieet plures Theologi , inter quos noster Suareet,conia cedant in natui a divina , vltra tres subsistentias relativas aliam subsistentiam absolutam commv. Mem tribus prisonis, itavi Deus prout prae indita personis, sit vere subissieni per subsistentium
absolutam a non tamen concedunt fisi positum absolutim, quia Deus non subsistit per illam subusistentiam incommunicabiliter, cum adhue possit communieaii personis Suppositum enim lignis. eat substantiam non solum subsilentem, sed in communieabiliter subsilentem. An vero possibi
lis si talis subsistentia, pet quam substantia subsilat, & non ineommunieabiliter , constabit ex dicendis. Pro nune certum sit,suppositum ineludere naturam, & suppostalitatem, seu subsisten tiam,qua natura incommunicabilitet subsistit. Persona compararer ad suppostum,ut insetius, d ad si spera usi suppositum enim significat quam. qm eunque substantiam incommunicabilitet subsistentem , persona vero signifieat solam naturam rationalem, vel intellectitatem incommunieabili tet subsistentem. Quare Pater aeternus est pers na, Angelus est perio , homo est persona: equus vero, vel lapis non sunt pet sonae, sed supposta ;Meisu, ideo persona definitur a Boetio in libro de dua bus naturis , persona est rationalis natu a inditii
Aa Abstant,a , id est ineommunicabilis sub
tum Denique hypostasis Graeca vox est, quae olim
horiri patiebatur aequivocationem : aliquando enim s-gnifieabat idem quod sibi tua, quate Hieronymus , de alii tenuebant daeeie , in Deo dati tres hypostases,ne viderentur multiplicate essentiam. Aliquando veto tigna fieabat idem, quod suppo-s,m e in qua sani seatione postea usurpata est ista vox ab Eeeleua,& sne sormidine conredit ut dati in Deo tres hypostases. Solet autem stequentet hypostas s eonvelli eum persona, ne extendaret ad signi fieandum aliud suppostum, praetet quam intellectuale. Dus Dubitatur in praesenti, utrum suppositum sit sup/cyram. idem , quod prima subnantia. Suale E OA supra, . sees. i.a n. s. aflirmat. Alij velo negant. Sed quae aio est mete de nomine. Nam si per primam stis stamiam voluerit significate Aristoteles illam solum,quae per se ponitur in praedicamento, de quae omnino completa est, idem erit pii ma substantis,quod suppositim e nam humanitas quae non est suppositum, non est completa, nee per se pinnitur in praedicamento . de per consequens neque erit prima substantia. Si veto ptima substantia solum signi stat substantiam singularem c ut
alii volunt non convertetur cum suppostor nam humanitas Christi est haee numero humanitas.& singulatis, de tamen non est suppositum. Sed hae vi praedixi, eli quaestio de nomine. Veniamus iam ad quaestionem de re.
Iram suppe tum in creatis addat foris nataram aliquid possitiam ab ipsa disinctum p
Quaerimus, utrum homo, v. g. ineludat aliquam elatitatem positivam realein, vel inodalem, ultra eas , quas includit humanitas, seu natura humana i in qua quae mone Aristoteles, de omnes antiqui Philosophi nullam misian habuerunt rationem dubitandi: attendendo enim ad ptinet pia natu talia , nullum prorsus est vestigium distinctionis realis inter hominem, di hu manitatem , nisi penes diversum modum loquendi, stetit etiam disserunt entitas, de ens. Ini et Catholieos triplex est sententia. Prima T. - doeet, suppostum solum differte a natura penes ita .ram diversum modum concipiendi, de loquendi, ideo scilicet, quia humanitas,v. g. in abstracto conet. piatur per modum rei habitae, homo vera in con creto concipiatur per modum habentis. Quare,inrigore loquendo. haee est vera praedicatio realis, Diso est hismani a. : sicut de ista, entilas eII eo. Hane sententiam docuerunt Durand. di Heluic. Deiana. ducti a Sualest tibistina, si es. 1.n. . Henric s. Seeunda sententia, quae sintaiae solum est ma tot explieatio piaeedentis , di sei h ab ipsa non senio..di fidit, iti itiit Seoto plutibus in locis adductis Sudiei. ab eodein Suat v.8. quam de sendunt ex Seotistis Baisolis, de Mai totus cum aliis , licet plute, hu; -ni dubitent de mente Seoti, ima asserant eum dolertia sententia. Caeterum quidquid sit de hoc doeet haee seeunda, hominem solum diaerte ab humanitate, de in uniuersum suppositum creatum a natura per duplicem negataonim , quam suppostum importat. Prima est negatio apti ita dinis dependentiae ab alio supposto in quo st: ideo anima rationalis etiam te palata a corpore, non est suppositum . quia habet aptitudinem, ut si in corpore. Secunda negatio est actualis de pendentiae ab alio supposito , ideo humanitas
Clitisti non est suppostum, quia actu dependet ab alio supposto vel buvt haee sententia vetismilior si,duci sunt ei r-- d
ea ejus terminos advertenda. Piimum , quod no verten tam
mine d pendentia non debet intelligi dependentia, quam habet essectus a sua causa ; non enim habet homo negationem huius dependentiae, Des d cum semper dependeat a suis causis. Dciat ergo dis set. intelligi per negationem dependentiae negatio unionis aptitudinalis, & actualis ad aliud suppositum , quam negationem habet petrus. Secun- Λ, v. ivii, do advertendum est , nomine apsitv m , quam ne is auia negat suppostum, debete intelligi aptitudinem si AH r. naturalem a nam licet natura Petra habeat aptitu dinem obedientialem ad hoc ut vitiaret suppos in divino, non tamen habet aptitudinem natura lem. Duo ergo requirunt ut in ista sententia ad rationem supposti creata. Primum est, quod natura illa non uniatur de sacto, nec naturaliter. nee
miluulose alteri supposito. Secundum est, quod nee possit naturaliter saltem uniti. Duplex sententia piaecedens hie in eandemineidit, de ideo iisdem sit. argumentis solet impugnari. Primo, quia videntur procedere conse quenter, dum ex uno capite admittunt illam propositionem . humanuvi ei hemo i ex alio veth capite
210쪽
capite docent. hominem addete supra humanitatem negationem . si enim homo addit negationem: ergo non potest praedicari de humanitates quia complexum ex humanitate , & negatione distinguit ut ab humanitate. velum hoc argumentum parum urget, quia licet caecus dieat ne gationem visus, adhue est vera praedicatio. Pe ii us est caecus, quia negatio non praedicatur iniecto. sed in obliquo de Petro, suas dicas, Petrus es I hibera n g.tiobem visua. Sie etiam quando diei s. hvi ratus homo, negatio quam dicit ho mo, non praedicaret in recto, sed in obliquo de humanitate , quas dieetes , humanitas Petii est illud, quod habet talem negationem, Sc. Seeunda impugnantur praedictae sententiae mis hisis, argumento desumpto ex natura divina; haee eo immisissi prout praescindit a tribus personis , habet verenistis,a QM- negationem dependentiae aptatuenale in . & inualem ; neque enim dependet. neque dependere potest ab alio supposito, de tamen ut se natura divina non est suppositum: ergo ad rationem
surpoliti non suiseit illa negatio dependentiae
Sed neque hoe argumentum multum urget, possiet enim ab iis responderi , naturam divi nam , ptout ratione distinctam a personis . non esse suppositum, quia non habet negationem comm i, bilitatis est enim communicabilis itibus divinis suppostis, a quibus licet non de pendeat , vere tanten illis communi tui et ad rationem autem suppositi non solam exigitur ab his auctotibus negatio dependentiae , sed negatio communicabilitatis alicui supposito , ut supra
i o. Tettio impugnati solent ex eodem Trinitatis mysterio . qma suppostum in divinis non con-m a-- stituit ut Demanter per aliquam negationem,
sed per aliquid positivum ; nam quaevis rei so- ita divina addit supra naturam subsistentiam relativam politivam , ut suppono et ei go mi sona etiam creata . re suppositum cieatum ad ast supra naturam aliquid i iitivum a persona ei mdivina. N ereata conveniunt in ratione peisonae. negatio autem non potest convenire cum aliquo politi vo.
Amri Hoe argumentum , quod valde essica a soleis u. a. o. existimati eontia Seotiam , mihi sanh non vide tui adeo efii ea v. Pollet enim Scottis respondere negando consequentiam a supposito divino ad creatum, quia natura divina non habet a se ipsa rinaliter negationem communieabilitatis Quare sicut ex mirabili eommuniae bilitate natinae divinae non potest colligi smilis communieabilita sin aliqua natura creata ; iste ex eo quod natura divina indigeat aliquo postivo iuperaddito ad hoc , ut reddatur incommunicabilis , non potest sumi argumentum probans, naturam creatam reddi ineommunieabilem per aliquid positivum sui ei additum.
Confit matut solutio ex alio discrimine , quod
te omnes admittunt intet subsistentiam creatam, divinam, iubsistentia enim et ta lieet si conditio iequisita ad plutes operationes, ut communiter concedit ut , ipsa tamen non est plincipium operandii operationes etiam procedunt a natura , subsistentia vel 5 solum deseruit ad terminandam naturam. Diuioae autem subiistentiae non solum terminant divinam iraturam,sed etiam
in nobabili oti sentetitia Theologorum ita e-grant principium operandi ad intia. diani in P. ta et a te Mao,v.g. pinicipitina generandi uilegia tex intellectu , de ex Patet nitates quaret Non i II
itim, quod subsistentiae divinae stit eruitates pinsitivae, eum fuit plineipia operandi, quod tamen
in subsistentia creata non reperitur.
Hoc ergo argumento omiso, quod desumi- i i. tur ex mysterio Trinitatis , superest aliud eis ea. es eius , quod dei imitur ex ptaesenti misterio in -n -- -- carnationis, in quo juxta doc linam Coi illo tu tum, & Patium doeemur, verbum divinum 'iumpsisse naturam humariam , non pellonam; lino portus consumpta personalitate cieata asia sumpi ille solam naturam an propriam per soliam quate in Christo non sunt duae pelionae , sed una persona cum duabus natutis r ergo petiolia
humana addit aliquid postivum supta naturam humanam; quod quidem quia impeditum est inhumanitate Christi, supplente munus illius personalitate vel bi . ideo dicitur vel bum assumpsi te humanitatem , non hominem , nec pellonam . Alioquin si humanitas,de homo idem sunt, sicut vetum est dicti e . Verbum assi impiis se humanitatem , velum etiam eii et dicete , an sumpsise hominem. Nee ad his argumentum respondebit Dutare. dus sui seientet per distinctionem rationis, quam ponit inter humanitatem, di hominem : nam tota illa est distincto penes diversunt odiam conca piendi i quare loquendo realiter . de a parte rea, sicut verum est dirare , entitatem este ens . se etiam verum erit dicere,quod illud, quod aflumptum est a verbo, est homo.Diees, non mille allis inpium hominem, quia i a. homo supra humanitatem dicit negationem En M. communicationis actualis ; quate sicut eo ipso, quod humanitas Christi assumpta fuit a veib amisi illam carentiam a sic etiam areist esse hominem , piovi condistinguitur a Veiboi nam homo tignis eat humanitatem eat stentem per
se, de sue alio e eo autem ipso, quod existat comve ibo,amist hoe, quod est existere per se, & s. ne alio, de per consequens amisi piopi iam petasonalitatem. Sed e uia pii reo , quia in hoe sensu iidi. E I Heulae . & nugatoriae ellent degnitiones Conei liolum . quando dicunt , verbum non allum. piis te petionam humanam, sed naturam; nam idem esset, ae dicere, natu iam humanam assumptam a Veibo non mansisse per se ea istentem sine unione ad vel in . quod adeo elatum ellet, ut esset iidiculum , di indignum omnino,uod ab E lesa univetoli ut ridet dogma deis
Contra serenda . qu a s ex eo praecis natura humana amittit propriam personalliatem, quia unitur verbo, per quod amittit esse per se, de si ne alio: ergo etiam Uerbum eo ipso . quod v tua. t ut humanitati . amittit piopi iam personalitatem ; nam eo ipso amittit hoe, quod est existere per se,& sne alio; iam enim incipit existere cum humanitate et ergo personalitas piostia , quam amisi humanitas , non erat illa praecisa negatio.
sed aliquid postivum , ad quod e sequitur illa
Diees, ideo humanitas, & non vel bum,am ita i 3 ut proptiam pei sonalitatem , quia humanitas