R.P. Joannis de Lugo Hispalensis, ... Disputationes scholasticae de mysterio Incarnationis dominicae. Cum duplici indice, uno disputationum & sectionum, altero rerum & verborum notabilium

발행: 1679년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

Eoo De mystcrio Incarnationis,

penset a verbo, ae non h eontra i quare humanitas , & non verbum amittit negationem dependentiae , quam antea habebat. Sed contra , quia non est cur humanitas modo pendeat a verbo plus quam antea, quia cum antea humanitas non habet et pet se aliquam subsistentiam positivam, a qua dependeat, non est cur iuppleatur a vei boaliqua dependentia erga humanitatem ; humanitas enim antea non dependebat ab illa nega tione . quae sola ablata est per unionem ad verabum . & aliunde manet humanitas cum tota sua entitate positiva , quam antea habebat ; ergo non est , cui dependeat magis nune a verbo,

quam antea.

Conti, tet tili , quia intet duo entia in actu omnino completa , qui,ad totam suam en tua tem positivam , non potest intercedere aliquamnio, piae sertim substantialis et quia per unionem substantialem debet resultate aliquod ens per se tergo ad hoe , quod Veibum . , humanitas Christi vitiantur, ita vi ex ipsis resultetens petsi, debet praesupponi alterum ex extremis eum aliquo ineomplemento substantiali et ergo cum in verbo non pes t ptaesupponi hoe incompte mentum , laecesse est illud reperiri ex parte linmanitatis i eretri defuit humanitati aliquid lib. stantiale . nempe subsistentia , quod pollet suppleti vel bo per talem unionem. Antecedens veta probaturi tum quia in nullo alo potesteonsistere ratio emis pei se , nisi quod unio non adveniat entibus in suo esse substantiali eom. plete constitutis, ut diximus supra, tum quia alimquin sequeteret posse quodlibet viiiii iubstan tialiter cum quolibet, Angelum eum Angelo, hominem eum Leone, & alia senilia, quae ab omnibus negantur.

Aliqui reeentiores ascunt, posse adhue de- sendi piae dictam sententiam . & explicant exemplo desumpto ex mysterio Euchati uico , in quo quantitas panis, quae ex natura sua non potest esse nis in subjecto. de potentia absoluta ponitur per se absque modo positivo stiperaddito, quia iustentat ut a Deo eoncursu quodam diverso. effcui oti, supplente illam conssitim rem, sine qua non, naturaliter requisitam , selliueet unionem quantitatis eum subjecto et atque adea illud per se quantitatis , in quo sinis tui negatio dependentiae a subjecto, est illa quantitas sub illo concutis eis caciori Dei. Sie ergo e contra dtii potest . quod scilieet natistae substantiali humanae, v. g. connaturalis iit con- eursus Dei esseaeior, ex vi euius sit per se, qui concutius erat praeternaturalis quantitati . itavi natura humana iit suppositum , quando est iuxta modum existendi sibi debitum per talem concursum a de talem concutsum esse debitum I rovenit ex ipsa pei sectione naturae substartia-is. & non est sola eonservatio quasi volt istaria, sed ut petita, & debita pet secta ons naturae substantialis. Potest tamen Deus negare tali natura illum eoncursum efficaciorem, quo existit per se . N adhibere ab um impet sectiorem . re debiliorem , ex vi cuius non possit esse, nisi dependenter ab unione eum verbo supplente petur minationem, quod Deus praestabat pet esticentiam.

Stetit subiectum potest supplere per receptionem quavittatis, quod Deus praestabat petconcursum est caelorem in Eoeliat stia; ita ut

quantitas, quae erat per se ex vi eon ii iis i h

eae totis, sit postea in si biecto supplente illam

est eae iam masotem eausae essae lenitis. Vnde se ut quantitas existens per te . ut ponariir dependensa subiecto. nihil amitiit, sed solum quia dei nittet minate illum concutium , amittit sot malita tem, quae erat. csse per se, ci negationem dependentiae, nec ea sormalitas aliud erat, vitam quantitas , ut terminans talem concursum Dei, quae deesse potest . eo solum , quod Deus ab aeterno non voluerit, nisi pio tanto tempore quantitatem esse per se, supplendo unionem eius cum subiecto , quare eo tempore elapso, non supplet, sed mediante visione cum subjecto crani vatquantitatem. Sie humanitas, 'Lae connaturaliter tetebat esse per se, ut ponaret dependens a vero . non oportet quod amittat modum positi. vum intrinsecum , qui citet per te . sed io. uni quod tetminet concutit in Dei adea limita tum, ut ex mi illius non possit existete , vis media visione cum verbo, quam Deus in illo instanti producat. Tunc autena non dicitur persi Da creara , quia petionalitas cieata essent sal .ret connotat e ncui tum Dei adea pei sectum actu sibi communicati, ut iit inde ici clitet ab alio, di ex hue vatiatione crineui ius divini pro h vel illo tempore . variari potest in human:tate sor malitas pei solae , ae pioinde assumi a veita, quin assumat ut petiona. Omnia aLtem , qLae adduci pollunt contra hune modum ex placandi, vi

dentui instari posse in quantitate Eucharistia, cum hoe solum di selimine, quod concut ius, qui quantitati est praetetnaturalis , naturae iubilamitati est eonnaturalis. I lie modus dieendi. & exemplum adductum ex quantitate Edcharistiae ad hiae non explicat sussieleutet subsistentiam scis stant salis ratulae,ablque modo po. tivo stiperaddito. Primo, quia

si humanitas, v g. terminans concutissim alium

Dei essi et oiem sibi debui in eli ius positu ni, di homo: eiso ille concursus, seu illa victio Dei

exhibita ex debito, A exigentia humata:tatis intrat ad componendum compositis in humanum in ratione supposti, quia abique illa actione non denominatiit suppositum manentibus omnibus aliis . & illa actione posita, denominatur itis positum et ergo suppositum ut suppositim inel odit aliud piae ter entitatem humanitatis, ren'pe illam actionem debitam humanitati. Hoe aciem est absurdum , quia homo ut homo est adaquate substantia; illa autem actio iuxta veli lena sententiam est in entitate sua accidens de piaedicamento actionis Qi,d si velis .ill in actionemelle entitatis e modi m l Lbstantialem. iam ergo

ponis modum aliquem sibilantialem positivum init in secum, quo subsistat humanitas: solumque erit dissetentia in hoe, quod tu ponas eundem modum posti sum esse iti fluxum , seu ict onem,& subsistentiam . sed revela ille modus piaest bit idem munus, quod praestat modus stibi stentiae pdisti vae, quem alij ponunt: quia per illum

redditur natura incommunicabilis . & inde pendens, & per illum etiam modum completur natuta substantialiter . quia alioquin natura prout condistinguit ut ab illo modo , essit si, stantia eompleta si atque ideo non posset humanitas uniti substantialitet vel bo , quia um ut huma

212쪽

Di p. XII

human ras seci lan totum, quia habet, prout condi iiii inditur,ab illo mo lo actioim: eigo iis iovi se eon istincta est substantia completa, non exit Onibili substantia litet: quod emin esteus stibilantiale eompletum , non poteli iti bitantialitet virum eum ala a substantia completia.i c. Diees. illam actionem non es e modum inisi iniectam in nauia . sed ei te voluntatem Dei conservandi natu iam pro tali tempore absque dependentia a iubstanti, Neibi : quate non ponatur modus intrinsecus, quo natui a s biistit. Ita videntur indicate is Doctores in vel bis relatis. Sed hoe non navat, ima facibus impugnatur . ii enim eoueuisus ille est aliquid tenens se ex Di te Dei: ergo homo ut ius potitum , de ut homo completus ineludit inti iniece aliquid Dei ii pio bivimus enim , suppositum debete inclusite in . tiiniece illam actionem Dei debitam humanitati et si ergo illa actio non est modus instansecus termino, ted volitio increata Dei . consequens est, quod illa uolitio sit de tutione intitiiseca hominis , componens suppositum humilitian in tatione suppositi humani a quod ea multa absui. diut, ut constata Euraratae . vitae appatet jam dicetimen inter soppositum humanum . de quantitatem Epyliat imae . quiatos .is h. quantitas in Euchalistia . licet tei minet illumeoncursum est eaeiotem Dei, ex vi eujus existit independenter a subiecto ; non tamen denominais L h D. tuto illo eoi uisu suppositum . nec quanaum in coneteto . sed solum denominatui independensa subi , ct a, quae denominatio non complet illam in ratione quanti . At velo humanitas in illo diurandi molo. quando conservatur pet illum con .e visum Dei sibi debitum . debet ab illo denomi.nari non solum independens a verbo . sed sup positum. de homo,quae est denominatio substan. tralis, ut e stat. de pet consequens debet pro venite ab .liquo eomplemento substantiali inuo inseco homini . ut est suppositum humanum completum sibilantiale. saeuiida impugnati potest ille modus expli-

- - .. ., C i ii . quia ex illo exemplo strantitatis. ii id ag- Π, . t i. applicetur, seri videtur. quod personalitas vel . ha bi divini d beat exercere aliquem in luxim positivum , de eausalitatem propriam rei pectu hii manitatis a tiam quantitas in Eucharistia ideo in

die et in il rio Dei rei sectioii ad sui conserva tionem. quia deest illi in iluxus eausa materialis, a 'ira pilus aecipiebat pulti alito suum esse, qui influxu, debet suppleri pec aliquem verum m. ixu in . quos ab alia eausa accipiat idem elle. Alioquin ii non dependet ei a u. bsecto . tanquam

a cauta inquente . qimcunque alio modo dei din delet . non esset necessatius influxus diversu Dei, quo erat rei vatetur is ne stabiecto. ideo enim suxta veriorem sententiam inuetra petano , beet non paget naturaliter esse sine tinnia sobstari tiali. non tamen indiget diverso concursu Dei ad line, ut de potentia ablisluta possit existere

absque omni sinima substantiali, sed potest ea.dem omnino acta e. qua prios consei vati, quae tamdiu sit iam supernaturalia quoad modum i sergo natura humana non dependet a veibi, ut causa . ital vi a meto tetmmi,. no' erit necessa lius diversiis influxus Dei sutioi . 5 pei sectior, quo crinibi vetui, independens a veibo . nam tune talum requirit ut pei tot in xus in eo

titate, quando suppleti debet concursus, qui deis

est. it ei ius catulae . Cum ergo concedatut hie diversus eoneursus entitarive in humanitatem in dependentem , vel .consequens est, quod lup pleat con euisum verum, quem petionalitas Verabi praestaret in illam humanitatem. Quod qui

dem videt ut absilidum; nam ille non eitit in genete caulae essierentis, persolialtates enim divinae inui habent talem modum inquendi, neque et inin se esset in genete causae matelialis ivt eonnat . in quo ergo caulae genere vel bum insuit vel 3 in humanitatem iFatendum itaque est. solum e cinctiitere

terminando humanitatem. quod quidem non est influere, nec causare, sed termitiate,seu eomplere rsubstantia litet illam humanitatem loeci subsistentiae creatae . quae neque etiam inquit, sed ter minat, teli complet substantialitet natu tam , ut tesultet iuppastuna humanum completum. Proptet hi, eigo potissimum argumentum. quod ex mysterio Incarnationis desumitur . am- iplectenda nobis est tertia , de communis senten- phin histia Theologo tum . de Philosophoram ageremtium, suppolitum creatum . licet includat nati ram. dete tamen supta illum aliquid posti viam realiter, vel ex natura tei distinctum ab ipsa n

tura

Conita hane communem sententiam noruni l- is.la obire iuntur, quae suile dissolves. prima obji. o tonse citur, quia suppositum humanum nihil aliud est. U , quam materia.&anima rationalis unitae : hoe a tem ipsum est humanitas: eigo non disserunt ho

mo . de humanitas. Ad hoe facilE rei pondetiit

negando majorem.

Secunda obi ei unt, quia vel ista subsistentia es,

positiva est de eisentia hominis. vel non. Si die, ptimum: ergo verbum non assumpst totam essentiam humanam. Si iecundum: ergo homo pota test tepetiti sine subsistentia positiva. Respondeo, subsistentiam pertinere adessenis mT , . tiam hominis, ptovi homo subsistens est et non vetoas essentiam hominis , prout homo est x dupli eati ve . quia ut se redopli eat supra humanitatem, quae est natura hominis ; complexum enim ex humanitate , de subsilentia ab humanitate habetet esse hominem . At a subsilentia haberet esse suppositurii. Adde humanitatem appellari naturam . de essentiam , quia est principium operandi . subsistentia vela non appellatur .

natura , sed terminus naturae. Quare licet requia ratui ad hominem , non tamen requirit ut ut Datura , seu ellentia , sed ut terminus naturae. Ad argumentum ei go diei mus , verbiam non assumptisse torum ellentiam hominis subsistentis, prout subsistens est, sed hominis piovi homo est ceduplicati v e. Obsieiunt tot oi erro humanitas Christi as sumpta a veibo est in stam violemo, quia caret. o remo rim debit. sbi pei sectione eonnaturali. tia.

Respondeo negando sequelam , quia lieli humanitas Christi eateat rei sectione sbi debita,

aeeipit tamen aliam longi exe ellentiorem. nempe iubis stentiam vel bi. pet quam suppleatur propria subsistentia. Ad violentiam autem requiritur ita e et e bono debito ex vi propriae vi tuti. causandi , ut nec sol maliter, nec emi taria, nentet illud hab M. An veth humanitas Christi retituat appetitum inmatum ad propriam subia tin a a 3 cstentiam a quaestio est de nomine. Nam ii no. in. mine

213쪽

ro1 De mysterio Incarnationis,

D ad prata mine appetitus, solum intelligas potentiam eum Diam , se negatione, eertum est, in humanitate Christi ma-μη nete appetitum inuatum ad prostiam subsistentiam, cum retineat potentiam cum negatione. Si

vero nomine appetitus, intelligas potentiam cum nigatione, non solum illius rei fori liter,ad 'Paest potentia , sed illius item eminenter habitae, tune dieendu me . humanitatem Christi non manete eum illo appetitu, ta licet non habeat sotia maliter propriam subsistentiam: habet tamen itulam eminenter , quatenus terminatur pet subii stentiam vel bi infinite excellentiorem.

ro. Petes pii mo, virum haee distinctio supposti ad , -- nuuta repetiatur respectu omnis naturae scia. stantialis eteatae, & eleabilis. X murum Respondeo , in ptimis ex ni sterio Incain tionis habete distinctionem suppositi a natura i rationali, quia vel bum non solum allum; st hyroslatice animam Christi, sed etiam eius corpus in triduo, de sanguinem etiam in iiiduo, ut instavidebimus. Quod si in his natu iis habemus, se Hel dati subsistentiam distinctam, non erit probabile sondamentum ad negandum hoe ipsum in aliis natutis itiationalibus: quate Theologi communiter concedunt, potuiste quamlibet raritiamittationalem alluitii hypostatice a Veii .ar. De Angelis potetit elle majot dubitatio pt

nullia ira et eorum maiorem persectionem. Comin unior tamen sententia Theologorum de hic etiam con

eedit, habete subsistentiam distinctam, ut decet Suater viris, trajin. 3 A n. s. quia satis probabile est,potuisse allis mi a Deo hypostatice naturam angelieam . sciat de saeto assumpsit humanam; quod videtiit insutiati a Paulo ad Hur. a.dicen

l. te. rat riuam Angelos apprehenaei , sed si meisi Abrahae apprehendite ergo potuit naturam etiam angelicam Deus assumere et alioquin non com-

, mendaretur ex hoe miserieordia Dei erga semen Abia hae. Et constinati potest exemplo animae rationalis separatae quae licet spiritualis sit. adhue subsistit per subsistentiam di stinctam . ut insta videbimus, alioquin non potuisset in statu sepaiationis manete visita hypostatice verbo. Denique ex his fit satis verisimile. nullam poste elle naturam substantialem, cui eonnatulate non si termi- uati per subsilentiam distinctam,quia haec eo postio ex natura , & subsistentia non provenit. natura corporeae,eo vha st eoi potea .cum etiam reperiat ut in natura i pirituali: nee etiam provenit naturae spirituali. eo quod i t spitiivalis, eum

repetiatui etiam in natura corporea rei go prove

nil vitique ex aliquo, in quo utraque convenit. quod nihil aliod videtiit elle praeter rationem communem natistae substantialis creatae: praeser tam cum non videatur possibilis alios xtadiis

substantiae persectior supra gradum substantiae intellectualis, in quo sunt Angeli.

SECTIO III. i s. Ventia , se quilus restis

competat.

, onnulli in ptimis iudieant, subsistentiam OD, ita a N esse aliquod aee ident . de inhaerens naturae. Qui modo, dieendi Leile impugnat ut ex dictis. Primo . quia subsistentia rei tinet intrinsech ad complementum hominis; sine subsistentia enim non est homo, sed humanitas i ergo si bsistentia

est aliquid substantiale. Nam bonio non est ensi et aee idem exstabiistentia. N accidenti, sed ensi et se ex meta si bitantia constituitare. Secundo. quia vel bum non vitat ut humanitati ad supplei dum aliquod accident illius et alioquin ex vel bo, di humanitate non resultaret ens per se , sed pecaecidens si praesupponeretur enim jam humanitaseompleta in suo esse substantiali. Alii ita loquuntiat de stibi stentia, ut in s. as.

nuent, subsistentiavi eis: vltimana individuatio. nem natus ae . per quam nati ra reddit ut hae determinata i verum haee sententia facilius conis vinei lut sal staris. Ptimo, quia humanitas Christi prout eoi sistincta a veibo, non est humani ias in communi, sed bis numero humanitas linia gulatis, non enim assumpta est a veibo humantiatas in communi,sed singularis,& individua et e go a se . de non a subsistentia habet natura individuationem 3 secunda , quia individuatio, vis robavimus in Logi , non potest distingui tea- iter . vel ex natura rei a natui a speethea i subs-stentia autem distinguit ut nitem ex natura ieiab humanitate: ergo subsilentia non est indivi

duatio naturae.

Tettiu di euot alii, subsilentiam elle ipsam naturae existentiam ; subsilete enim nihil aliud

est,quain existere per se, seu taliter existere: qu re non est necesse multipli te duplicem modum, cum possit natista rei eundem modum exit

stete, & subii stete.

Sed eontia prim5, quia existentia non distimguit ut ab essentia, ut piobavi in Metaphysen subsilentia autem distineuitur: ergo subsiste imita non est idem eum existentia natu iae. Deinde.

etianis daremus, essentiam distingui ab existet tia , adhue non deberet concedi, esse eandem existentiam cum subsistentia. Sicut in primo Physeolum diximus, etiamsi existentia distinguetetur ab eisentia , adhue materiam primam non exiliere pet existentiam formae . utriusque enim eadem sei best ratio. quia humanitas Chiisti non habet propriam subsistentiam . de tamen habet piopriam existentiam distinctam ab existentia verbi, moda distinguas essentiam ab existentia, modo non : ergo. Probatur minor, quia humanitas Christi terminat actionein , qua producitui a parte rei et productio autem debet terminati ad existentiam , ut probatum est dicto

loco Physeolum: ergo humanitas Chiisti habet propriam existentiam , ad quam terminati possit illa productio. Alias sententias refert, & impugnat Suaret tibi supra, fel . . quibus omissis, eum communi

dieendum est, subsistentiam esse aliquam entita tem substantialem, distinctam tam a natura,suam ab existentia nar utae, per quam forma litet copi tui natura in ratione supposti,seu subsilentis. Petes, quis si ellectus formalis, qui communicatur naturae ab hoe modo subsistentiae.

Diisellii sane quaestio, de in qua aliqui recenis tiore, dissieultati redui, de in nulla sententia quietem inveniunt; pendet tamen ex hoc quidquid de s isti. qis . subsiletitia in sequentibus dicendum est.

staneis res Suater, quem plures sequuntur, dupli m assignat formalem essectum subsilen- -. ., tiae. Primus est reddere natu tam independentem , M. La1 subiecto. Secundus ea, reddete sub ectum in-

communi

214쪽

Dis . XII

communicabile alteri; ita tamen, ut aliquandos sum tribuat primum effectuin sine secundo ; nam in eorum sententia matrii a prima habet piopriam subsistentiam , quia est independens a si biecto, licet non sit incommunicabilis, quod idem a fotti oti concedunt de anima rationali, ut videbimus sectione sequenti. Secundo dicunt, formas materiales non habere pioptiam subsistentiam, quia nee sunt incommunicabiles , nee independentes a subiecto: addunt tamen . soranam materialem habere quendam modum postivum inexi stertiae , per quem completur subiistentia totius; nam ex iubsistentia partiali matellae, de ex inexistentia latinae tesultat subsistentia totius . in homine vel 5 , qui avriaque pars compositi subsistit pet subsisten.

tiam partialem , ideo ex subsistentiis pallialibus animae rationalis de materiae resultat integra su silentia hominis. Tertia dicunt, subsistentiam materiae, de sub silentiato, vel inexistentiam sol mae unici inter se non minus. quam ipsam materiam, de sotinam . quia non minus ex illo duplici modo subusistentiae resultat vita subsistentia per se, per quam subs stat totus equus . vel homo, quam ex ipsa materia . de sotina resultat totum compostum. ate seut ad unitatem essentia requiritui unio inter materiam solimam ; ita ad unita tiam subsistentiae requiritur unio uti iusque modi subsistentiae. tc. Addunt nonnulli, nonsolum materiam,& s mim habete singulos modos subsistentiae , vel inexistentiae , sed etiam ipsam unionem substantialem materiae, de sol mae habete alium modum sibi peculiatem subsistentiae , vel inexistentiae. Tum quia si eon dilut unus peculiatis modus imae materiali. lieet dependeat a subjecto, non est cur negetur alius unioni a cum iit etiam iub-stam ratis. Tum etiam, auia per solas subii sterii ius partiales materiae, & formae non subiistit humanitas i nam materia, de Mima solae non sunt hi manitas et imo ii vel bum solum assumeret materiam , se formam rationalem , non assumpsisset humanitatem: ergo debuit assumete etiam si pistatice unionem materiae,& sormae: ergo unio in

reliquis hominibus subsistit per suum peculi rem modum, qui potuetit supplen a veita assu. mente humanitatem Christi. De hoe tamen diramus insta sectione s. Alii dirent. effectum so alem subsistentiae esse teddere subiectum existens pet se, idest , itavi non indigeat eonsortio alterius: ex quo inserunt . materiam primam non habere propriam subsistentiam, quia semper indiget consitio sormae . animam veto rationalem. tam intra . quam extra compositum . habere pro pilam subsistentiam, quia non india et consottio eorporis. Denique d eunt, totum compos tum habere unicam

subsistentiam fmplieem. Addunt velo nonnulli, hominem subsilete sola subs stentia animae ra-isona is, quam eandem retinet anima, quando se paratiar a corpore. Ego meam sententiam explico per sequentes conclusones.18. Dico pii reo, non est e sitis solitialis propitiis sub istentiae. praecisi reda te rem inde pende tem rami subjecto. Hane docti vas i Di praesemisi F. 3 r. visque i. di probat pii ino ex eo quod apud omnes saries.& Theologos antiquos idem valeat i emper sub-

sistentia, quod hyposast, seu suppostumi sed e

sectus sorinalis tui post alitatis, seu petionalitatis non est teddere naturam independentem a subiecto, nemo enim dixit, tetiam primam elle lup- postum,vel animam rationalem esse suppositum,

aut pei sonam, licet neutia dependeat a subjecto: ergo effectus sol in is subsilentiae non est, quod res si inde penderis a subiecto, sed quod res subsistens exiliat per se, & ineommunicabiliter. Cetrium haee ratio magnam vim ponit in vocibus et quate saei te responderent ad vetorii, subs

tantiam, quae communitet convertit ut cum '

sonalitate, seu suppositalitate , elle subsistentiam totalem, non velo subsistentiam partialem, qualis est subsilentia matellae . haec enim no reddit icta iectum ineommunieabile, sed solum inde pendes a subjecto. Stetit etiam anima rationalis separata est vere subsistens, & tamen non dicitur Disona ex eo, quod non est natura completa. Secundo probatur,quia humanitas Chiisti re tinet easdem inde pendentiam a subiecto, quam habetet, etiamsi non assumeretur a Teibo ; nam lieri dependeat a verbo, ut a tetmino,non tamen dependet ab illo ut 1 subiecto, de tamen non te-tinet propriam subsistentiam rergo illud , quodaeeipit natiuia a propria subsistentia, non est in dependentia a subiecto, sed aliquid aliud. Confirmatur,quia ut vidimus in superiotibus, non habemus aliud vestigium ad coneedendu modum distinctum subsistentiae , praeterquam ex mystctio Incarnationis , ubi vidimus humanit ti de elle pioniam subsistentiam. Sed Patres, re Concilia non ideo negarunt humanitati Chiistiptori iam subsistentiam, quia non habet et independentiam a subiecto,sed quia non habetet inueommunieabilitatem , de modum existendi petse: ergo Patres non agnoveiunt provenite a pro

pila subsistentia inde pendentiam a subjecto , sed

modum existendi per se incommunicabiliteri ergo non est , cur concedamus aliud genus subsuilentiae . a quo habeat natura modum existendilodependent et a subjecto. Satis superque et it de sendere illam subsistentiam, quam ex ni sthrio locat nationis colligimus. Sed neque hye ratio est ellicax, quia ex eo

quod humanitas Chtisti absque pios tia subiisse.

tia maneat adhue inde pendes a subjecto,non at-guitur, illam dependentiam non posse provenirea subs stentia, habet enim humanitas in Christo subsistentiam vel bi loco propria , supplentem quod det, bat date piopria, atque adeo ii subs-stentia vel bi potuit prouenite illa independentia a subiecto, quae debuisset piovenite a subs-stentia plopria: ad hoe enim subrogata fuit subs-s lentia verbi, vi sustentaret naturam humanam, defieiente subsistentia propria. Meliu ergo probatur edeluso;quia etia ablata propria subsilentia, manet res independos a sub secto.eigo hane independet iam habet tes alitae, quam a subsistentia. Antecedens probatur, quia

ex eo praeci te, quod materia, vel anima rationalis terminet actionem creativam , intelligitur ina pendens a subiector creatio autem non est subsilentia, sed productior ergo antecedenter ad subsistentia intelligittit res inde pendensa subjecto. Dieo secundo, effectus sol malis propriae subsistentiae est reddere naturam subsistentem , seu terminaram in se sola,& existentem per se,de non

215쪽

roo De mysterio

in alio. Noe sequitur ex ptat radentibus . & probatut ex ipsa voeit sigili fieatione ; iubilite te enim aliquem apud Latinos est ita silere, ut non progrediatur vlterius, quate subii stete in se idem eiit, quod in se sistete . seu in se tei minati ietuo

haee terminatio . ae negatio communicationis est

potissimus , di primarius esse iis subsistentiae.

quae ideo appellatur peti ei as . seu personalitas, quia Leit naturam existere per se, existere si temper te, idem est, quod non existete in alio,vt eouitat ex ipso terminis., . Consi marique potest ex Epiphanio Diae os ., ..d. in v li. synodo generali. Atinane g. t . s. postqva. medium, ubi dicit, iraturam per se existentem esse illam, qua non indvit a tera , ut Absitate iii quibus verbis pro eodem vadetur acei pete, per se exui re .su sis stere . non deter tera na- iura , quod est , non indigere communicatione cum altera natura, ut per te existarum; quia nimitum natuta substanti alii a se ipsa habet subii stentiam propriam , per quam iubis fiat . absque

conseitio alterius naturae.

3 3. Contra hane conclusonem , antequam ulte-

Cmm 'n- rius plostediamur, oportet aliquid obiicere, quo ' iplius senius magis de elatet ut et nondum enim centes via tot explicati essectus formalis iubsistentiae propriae pet illam terminationem, qua natura existit per ibi & non in alio. Quia triplex communicatio potest intelligi, quae per subsistentiam impediat ut in natura stibilantiali. Prima est in oldine ad subjectum aliquod, a quo sustentetur in genere causae materialis e re uidem lixe eommunicatio non videt ut imp iri in natuta substantiali a sublinentia propria, quia soloea substantialis materialis, licet in com. posito lubs stat , altate pendet a materia su

stenta in te ipsam in genere causae,materialis;

ima vero rationalis , re ipsa materia prima, quae non dependent 1 subjecto iussentante, hane independent:am habent a seipss. etiam antecedenter ad omnem subsistentiam propriam, vel alienam: ergo non accipiunt hoe a subsistentia; nulla enim mima intrinseca citdinatura

dandum subjecio illum ei sectum sol malem, quem si biectum sana petius hab et ex ptopita

entitate.

Seeunda communicatio excogitati potest in idine ad alias partes , cum quibus uniatur. Et quidem nee hae e communicatio videtur impe diri per subsistentiam propriam . nam vel loqui.mut de subsistentia partiali. qualis est maretia. vel tarma rationalis, re hae quidem substantiae pat-tiales. adhue quando subsistunt in comps sto, communieantur. & vniunt ut aliis compartibus: vel loquimur de subliantia, S nati ra crampleta, qualis eii humanitas, vel natura Angeli. , hae antecedenter etiam ad subsistentiam propitam. vel alienam habent ex irios ita entitate ejusmodi ineommunicabilitatem, cum non possit una natura Angeli uniti cum alta , nee vita hu

manitas cum atra

Tertia denique communicatio esse posset in ordine ad suppostum, vel subsistentiani alienam 1 qua natui a iustentetur, quam eommunieationem impedit biissentia piopita reddens naturam incommunicabilem alieno supposto . ideo enim humanitas Chiisti eatet subsistentia rimpio , quia non habet illam ineommunicabilita.

Incarnationi S,

tem , sed potius communicatur alieno supposito vel bi , atque adeo per neuationem poti istinum huius commvn: cationis explicant ali ius ei e-eium sotitialem subsistentiae propriae. Sed, ut velum sateat, nunquam satis pollum intelligere . quomodo pollit ine elle primaritis e fit citis formalis subsistentiae propriae : sateor ego 'i ide, provenire sor malitet a ii bilitentia propria hare

in inmunicataranem nati ta cum alieno luppo-

sto. videtur tamen omnino intelligendia, quid-ditas sublitientiae in ordine ad ahqtiam aliam persectionem quam formaliter trabiat subiecto, re ex qua oriatur illa incommunicabulitas , alio

quin Lustra videretur elle haec entitas, quae appellarat iubi istentia; feci ii dicetes, si ignitiatem dari subiecto ad hoc solum, ut impediai calciem, de ealoiem ad hoe solo ii , ut impediat si illiditatem . lane viderentur si ustra esse illae qualitates; nam ii illae non ellet possibiles.subsecium e demmodo esset pei sectum cibique illis, cum absque illi, haberet impedimentum fragoris, ct caloras ritu ne autem non iunt si ustra . quia calor. v.f. dat subiecto aliquam perfectionem requis talia

in ordine ad bene operandum , ad quam pers ctionem consequitur impedite frigus , di frigus etiam dat aliquam aliam perseetionem , ad quam consequatit impedire calorem. Sie etiams lib. sistentia pio a totum daret impedire alienam. videi et ut sitistia elle in ierum natula; nam inisqu ro. ad quid requiti tui haee s biistentia a Di eri, ad impediendam aliam. Rursus peto, illa alia ad quid est 3 Dicis, ad impediendam hane: ergo utraque est seu ra. Si enim utraque eitet impos cbilis, natura esset aeque pei ficta . cum esset in capax utriusque : nutie autem non est si stia, quia natura secundum se deest aliqua pei fictio polit i va requisita ad bene operandum . vii ad aliquid aliud . quam pei sectionem tilbuit soris malit et subsistentia pios Da , , adeo complet naturam secundum se incompletam . de ad hane persectionem conseqintur impeditet sibi ueniatiam alienam, sciit ad este albtim consequiitit

impedite nisi edinem, vel ad actum amotas con-icquit ut impedite actum odis, cum tamoi non sit trita essentia albedinis . vel amotis ire pedite

soluin ingredinem , vel olium. Disse ultas huius objectionis coget nos ad 3s declarandum magis essectum sot malem subs-stentiae propriae . qui quidem videtur mihi cololigendiis a concaai in ex narura accidentis ; cum enim subiis ei uia si propria natulae iubitam ia- s. s. videndum est, quid si proprium accidentis, ut ex modo contratio essendi colligamus, quid sit sub istere. Eit autem proprium ac ei dentis esse in alio, ut constat ex communi desinitione ab omnibus ita. - ALtialita, qui ens in communi dividunt in ens per se, de ens iis alio: ita ut alio si ptorii ad C ten tia aceidentis . per se veto si propria disseientia substantiae: quia veto intelligat ut per esse io alio, constat ex natura, & quid ditate accidentis . quod ideo dicit ut accidens. quia accidit, seu advenit alicui eonstituto in suo esse completo; nam l)cet ima substantialis adveniat materiae , & vnio vilique, non dicunt ut tamen elle in alio . quia materia ab ite solita nondum est aliud, nee hoe al: iii id. sed entitas patrialis, S incompleta; sicut male ita etiam , di forma ab que visone nondum

216쪽

non om sunt aliud, de hoc aliquid . sed entitates

incomptrix exigentes unionem, ut faciant totum:

at vero albedo advenit homini, qui in aliud. de eos totale completum : est ergo propinum accidentis elle in alio, hoc est,ininti alio ente comple to , ii ne cluo non potest naturaliter elle. & ideo, L n dicitur non subsitate, sed adia te alteii. Su D. ... , stantia ergo e contra hoe habeat Hoprium,quodie ilicet non iit in alio, sed pet se a hoe est. quod non indigeat alieno tale mento, vel sustentaeulo, sed seipsam sustineat in se , quod est pii prie subsistete in se. Omnis enim forma , sive substantialis , live accidentalis, videt ut indigete

aliquo sostentaculo, quo sustentetur, de quod ab illa statina denominetur, ita ut natura, vel scit ma substantialis . vel accidentalis tota sit it quo, de exigat instentaculum , quod sustentans illam sit nou, de denominet ut tit quod. Hae tamen est dissetentia. quod tarma aceidentalis propter suam . debilitatem exigit sustentati, de soletii ab alio: at vero natura substantialis propter suam pera, sectionem non indiget hoe , sed sustentat se ipsam . quia a seipsa habet per emanationem sustentaculum illud, quo absque altei ius auxilio itast uiteret, de ide5 dieitur sustentati in se, de eis e per se . S subsistete in se . quia licet sustentaeulum . seu subsistentia sit aliquid itas et additiam . est tamen pi ritum ipsius natui ae sub stititialis, de per quod ipsa natura se ipsam i cste imiat. itaque ei ectus sol malis primatius subs stentiae propriae est aliquid positivum, scilieet perficere . de complere naturam substantialem, quaeseeundum se erat incompleta , S existebat su-st ntaculum . cui innitatur, sicut aceidens exigit illud. licet non eum eadem impersectione, quia aecidens, ut diximus, exigit sistentaculuin alienum , Se natura substantialis exigit proprium, taideo die tuc sustentate seipsam ., subsistere in seret subsilentiam propriam. Qui effectus fornaa-liseolligit ut ex in stetio ineat natio iis,tum quia ex ipso habemus, subsilentiam elle in homine aliquid superadditum , quo natura indiget ad suam pei lectronem . & complementum subia uitiale ; nee apparet , quam aliam pei sectio nem accipete possit ab illa entitate sun addi ta . nisi id , quod diximus i tum etiam , quia ex eodem in ii et in eo ligimus, subsistentiam esse id, quod homo dicit in tecto , humanitatem vero in obli ino , ut probabimus infra , di . is. atque a leo iubi stentiam esse id , quod sustentu nato tam . 5e iubio gar in locis sobje

cti sisteri antis fotinam accidentalem ; cum i ii non miniit denominetur suppositum homo a natura sobstantiali . quam sustentat, quam homo de timitii et ut albus ab albedine , quam tostentat. Ex hoe ellectu Mimali postivo nase tut s etiam incommunicabilitas , quam natura habet ex pt quidem fateot, aliquam esse . incommunicabilitaterii adeo ellentialem natu- . ., - rae subita itiali. ut Pon indigeat modo supera Dduo ad illam h adeo am . quia natiata Ange-- li. v. g smi suam eis emitam . de antecedenter ad ori tem subsistentiam videtur habete repu

gnantiam intim eam . vet. vniar ut cum natura

tritus Angeli immediat 3 . siret etiam una anima latronalis ex se non potest uniri eum alia. Provenite tamen potest a subsilentia ne- a. Xe Incarnat.

gatio illius communieationis, qcae sicli si si bus clientia, posset saltem divinitus cise , v g sic thumanitas scelusa subiistentia propria ta ita iii di

vinitus comunicari alieno supposito: s oti t ma teria pia via , etiam dum est stib una scinia, uniri divinitus eum alia forma substantiali. Stibi sentia vero propria adveniens impedit lias eo inmunicationes . de ideo diei rei hi minus ultimus naturae,quia sigillat illam. de quali muro circundat, ne ipsi pateat exitus ad aliam substantiam , nec

ulli substantiae pateat aditus ad ipsam , pici sequentibus magis explicabitur. Nunc iam ad oti a sobiectionem pii iicipalim si pra pi stim ex diciis eis a i , D. respondendunt est, ilicium ci malem pirii ai na disti, ni subsilentiae pios diae non esse negationi in conis municationis , sed aliquam potectioncm p. sti. vain, scilicet complere substantialii et raro m ad hoe .ut sit iustentata in se,& habeat stile: inenti maliquod intrinsecum pioprium, quo se sustine trisicut accidens stissim tur ab alio: . x quo ii sera culo pi optio oratur negatio illa comiti lacatio

nis, quam a seipsa, & seelusa sibi stentia ris pria

nondum proximo habebat natura, ut mox exisplieabitur.

Id ne i secret nim5, subsistentiam propriam j fdebeti toti natiliae substantiali computae . seu illi, quae per se existet e pctcst Cum enim subsistet e sit esse rei se e natura altam con picta sit, quae existit per se potius, quam eius partes, quae . in rigore loquendo , non existuiri per se , coim sequens est. vi subs stentia magis debeat ut toti naturae, quam esus pactibus. Quod explicari potest ex iuri adictis , cons letando id , quod ptoptium est accidentis , ta ratione ei itis aeci- devi, non subsilit . scilicet quia ea ens in alio, hoe est, ens alterius, ens non si um,s d alii nc me in quo sensu dicunt philosos hi, accidens renelle ens. sed entis ens, & quod i ius cile est ine se, quia totam, quod est , alteritis est i si buatilia autem e contra debet esse ens sui ipsus, non alterius et quod licet aliquo modo competat pali bus substantiae, quatenus componunt substa tiain, atque ita pallia litet sunt per se,id est sunt palles illius entis,quod est per te: sngulae tamin partea non sunt i topith, de in rigore loquendo, ret se, nee ens suum, sed alterius, scilicet totius compo-sti,cuius sunt, quidquid sunt,di iniunt tamen ab accidenti in eo , quod componunt ii ii instra illud ens, quod est per se sinplicitet, & ideo ha bent entitatem substantialem partialem . non tamen subsistunt sugula serandum se . sed para iii aliter. hoe est , sunt palles entis totalis , quod

rior te subsait: ideo subsilentia dici solet viii

mus terminus naturae, quia stirpi it naturam jam completam in ratione naturae . rei se com pletae adveniat: si enim ecm petet et sepulis ratiatibus naturae secti naum se, non essit vitan ut terminus, imo nee termini s raturae, quia terminus debet vltimo loco advenite e stibi sientia a temtune non advenit et vltimo loco a supponi tetur enim materia prima cum sua subsistentia. A sot-ma eum subsistentia ; quale magis terminat tur materia per adventum sorbae . quam per adventum si bitantiae. Si ergo subsistra a tirmi eat naturam . ideo ei quia invenit iam naturetime impletam omnino in ratione natiuae . de solo me, ineuiem subsileotiam . pei quam vitino ti P , minetur, de compleatur in ratione icbs stetit, .

217쪽

ro 6 De mysterio Incarnationis, q

3 . in sero serendo, materiam primam non li be- Iris is sis te ptopriam subsistentiam , quia materia primae a. non habet incommunicabilitatem substantialem, nee perseitatem, quae communieatur a sibsisten tia, ut vidimus.sed existit,A subsistit in alio.nem. e in rami sto. Nee formam ctiam materialem abere propriam subsistentiam ob eandem latio nem in quo licet conueniat etiam Suare et , po- nil tamen in sotnia quendam peculiatem ino dum substantialem inexistentiae, ex quo, de sub sinentia matellae componatui subsistentia totius, ut vid mus. Caeterum iste modus existentiae imia

peltinens omnino est: nam vel est ad reddendam imam dependentem a subj cto, vel ad reddendam inde pendentem. Non quidem ad secundum, quia tarma materialis non est independens a se jectoi sed neque ad reddendam illam dependen tem . forma enim equi dependet a subiecto per causalitatem materialem, quae non distingui tui ab actione gentiatiua , ut dixi in serando Phylleolum. Ad quid ergo requiritur iste modus existentiae. Insero tertia animatri rationalem , dum est in II corpore, non habere propriam subsistentiam, sed terminati per subsistentiam totius ; quia dum est in eorpore , non est pei se, sed communi taeorpori iubsistit in homine a quate liebi possit esse per se, & connaturaliter extra eorpus in sta tu separationis; caterum dum est inita corpus, non postulat peculiatem sobsistentiam 'At vero quando sepaiatur, sicut aceipit novum statum de incisum ellendi et se etiam tune aecipit novum

modum subsistentiae spiritualem, de sibi pio-

portionatum . quia tunc incipit connaturaliter esse per se . de ideo an ino Chtisti in triduo pituit terminate unionem hypostaticam vcibi, quia verbum supplebat,ne sobsistemiam, quam anima deberet haberem statu separationis a scut vel bum etiam supplet tune subsisten. tiam, non quidem animae, sed totius composti, per quam deberent terminari materia , de sima in composio. ,. Nec miruin esse debet, quod eadem anima ali - , . quando habeat propriam subsistentiam, aliquan.

do etiam connaturaliter illa careat; quia eum anima rationalis naturaliter habeat duplicem statum, alteium separationis . alterum coniunctionis ad corpus . eonsequens etiam est ut in statu sepat auitonis, sevi naturaliter est per se. Ae sne alio, se etiam eonnatui aliter postulit tune perseitatem& subsilentiam . in statu vero conjunctionis,in

quo eonnaturaliter est cum alio , connaturalita retiam areat modo perseitatis,& si. bstantiae, teriminetuique per subsilentiam totius hominii; homo enim est, in quo est anima, de qui subsasti t. de est per se. Adverte tamen animam etiam in statu separa tionis non appellari suppostum , nee petita. nam i quia lieet habeat propriam subsistentiam.

non tamen habet naturam rationalem comple

iam de integram , quae requiritur ad denominationem perionae , sent ad denominationem supposti te qui iuui natura aliqua subsilens integia,

de completa.

insito quarto tam materiam, quam sit manan. i. sibilantialem, dum sunt in composto . termina.... ri immediate per subsilentiam totius eoio posti,

a qua lieet singulae paties non accipiant iubs e. re pros tib , habent tamen stil,ssiere ruit illi et

in illo erimposio, atque adeo redaiant ut incoi munieabiles altera composto. Et quidem , ut ego opinor , accipiunt a subsistensa , non posse etiam divinitus viiiii aliis compartibus extra illud compostum,in quo ita subsistunt. ut litat di uinitus non repugnei , eandem materiam habere simul duas scit nos i obstantiales, vel eandem ser-mam substantialem intat mare simul duplicem materiam: dum tamen materia, vel tarma iubii stit in his composio, videtur id omnino repugnare : nam te pugnantia illa natoralis , quam forma, v. g habet in mandi simul duplaeem matellam, habetur omnino ante demei ad scias stentiam , quia eo ipso, quod si viiii a substan tialiter mima hute maletiae , repugnat illi in t

male aliam matellam: ergo illam incommunica-buitatem naturalem non accipit a lubs stentia.

Restat et go, quod accipiat aliam incommunica bilitatem maloiem . scilicet c is nitalem: nam eo ipso, quod terminatui per subsistentiam huiu, compositi , subsilii patii aliter in line compotito, hoe est, terminat ut , de eogitur silere inita hoe compostum, ne egrediatur extra illud . quia sei totum eo ni postum per subsilentiam habet none ite ens altei ius, sed sui ipsus, ut vidimus; se eius partes per eandem subsistentiam l abent, quod non siit alterius compositi, sed solum illius,in quos ubi stunt: s enim palles essent etiam partes alterius composti, iam ipsaim etiam tritum esset aliquo modo ens alterius composti et eum esse eam posti non si aliud , quam esse suarum partium t ergo seut eompos tum per subsileri tiam propciam impeditur, ne si alte itis i se etiam palles impediuntur per eandem subsilentiam et non potiunt autem accipere solum impedi mentum .sen repugnantiam naturalem, quam iam habebant ab ipsa unione antecedenter a l sub si sentiam e et go accipiunt inpedimentum etiam, de repugnantiam in ordine ad potentiam Dei absolutam.

Inserti quinia, totum compostum subsilere . h. per subsilentiam simplieem , de indivii bilem nam lieὴt subs stentia equi, v. g. vel hominis si

divis bilis in paties integrantes seeundum exten- sonem, ut mox videbimus; non est tamen divis bilis in subsistentias partiales,quarum altera comi es pondeat materiae, de altera formae , cum enim

composium iit, quod subsistit, de est per se, ipsi soli pet modum totius debetur subsistentia pro

pria .per quam eandem terminetur toti m compositum feeundum utramque partem. Nee sunt multiplieandat entitates absque necessitate, neque ex in sterio incarnationis colligi potest subii stentia illa composta in aliis homini s. Inseio sex Q. naturam divinam, prout praeseln- 3-dit a lxibus subsistentiis relativis divitiatum Het Naim A ta senatum . non habete aliam subsilentiam abso

lutam , de communem realiter tribus rei sonis. Haee illatio est contra P. Suareet i som. art. P. Suade

dii M. ii . s.ct. s. quem plures sequuntur docentes,dati in Deo subsistentiam absolutam,& eommunem , per quam natura divina rei sectissimhest subsistens, licet non eonstitvitur per illam subsistentiam in ratione personae, vel sui posai: suppostum enim, de persona supia subsistentiam addit incommunicabilitatem a subsisten ita vero solum ageti hane pei sectionem , quod

218쪽

sis si silens non dependeat a sobjecto susten

tante: hoe autem non habet iratui a divina aperionis. sed a seipsa. vellus tam , dieitur , non dati in Deo illam

lybsistentiani absolutam antecede litet ad pello nautares relativas , quod elim aliis piobat lar EvasqueZ 1.t .in i par t. d. s. i a s in m praesenti,di F. tr. Nunquam enim in Conciliis, aut Patri bui distinguli ut subsilentia naturae intellectua lis a pei sonalitate a neque ex mysterio incarnaiationis , ex quo agnovimus subsistentiam, de personalitatein natutae superadditam , habemus

aliquod indietum ad distinguendam iubsisten tiam a personalitate ; imo potius habemus fundamentum ad eas nullo modo distinguendas :nam fecit in humanitate Christi propter unionem eum vel bo demit peti onalitas propria , ite demit subsistentia propria , quae nihil aliud erat, quam pet sonalitas. Quod si illa independentia a subiecto . quam natura divina habet de se , faeit quod de se sit subiistens, prout condistinguitat apexsonalitatibus ; eadem latione dicendum esset, naturam huimuam , quae prout conarii inguitur a propria personalitate,esi etiam independetis a sibiecto , ei te subsistentem antecedenter ad perso litatentiatque adeo humanitatem Clitisti, quae antecedenter ad unionem eum Veibo est de

se independens a subsecto, esse iam subsisten tem de se . sieet nonduin iit Disona, de pet consequens non subsistete solum per subsilientiam verbi. quod dici non potest. Denique ipsa etiam natura divina , prout latione distincta ab illa subsistentia absoluta, suae ab adversaliis ponitur, iam est de se independens ab omni subiecto: ergo provi eondistincta ab illa subiistentia elletiam subsistens. Melius eigo dieit ut eonsequenter ad supradicta . naturam divinam subi iste te solum per ties subsistentias, seu pet sonalitates relativas , a qui-b is aceipit illum effectum formalem supra explicatum . sellieri quod per illas natura divina sustentat seipsam . N eomplet substantialiter seipsam . ita ut non indigeat alio, eui innitatur, decimui si iii, quod est, sed i t sui ipsius, quam persectionem sola litet accipit natui a divina a singulis personalitatibus. Diees,natuta divina prout condistincta a pet-sonalitatibus , est de se omnino incommunicabilis alteri supposito distincto, de incapax esseniadi iii alio: ergo non potest eum effectum sol malem accipere a personalitate viitualitet superaddita. Respi in eo, in nimis hoe argumentum probare naturam divinam , vidistinctam virtualitera peti onalitatibus telativis, esse non solum suta sistentem . sed etiam petio nam , quia quicumque e se ius sol malis assignet ut pei sonali ait, videtur lina teperiti in natura divina ieeundo mie. Omnes eretri debemus respondere . naturam diva nam .pto ut condistinetim viti ualiter a personalitatibus , habete quidem eam perfecti nem , & eum essectum formalem radie iter, non formaliter; quia sciat omnipotentia, piovi conditiineta ratione nos ita a scientia . non est capax ignotantiae . quia licet prout ite non in eludat tot malit et seientiam , habet tamen essen tralem connexionem cum scientia , re ideo habet radi ealem repugnantiam e seviralem cumcla d. de Litio G re. O .

ignorantia i ta sicut scientia prout eondistincta ratione ab immensitate , adhue est in pax mutationis loeulis , quia licet prout se non sit talai litei immensai est tamen immensa iudiea litetri optet necessariam eonnexionem, quam habetetim immensitate: si e natura divina , piovi condistincta virtualiter a pei sonalitatibus , habet in inmunicabilitatem omnimodam in ordine ad suppositum alienum , quia litat plout se non sit ima litet subsistens, nee peisona , est tamen hoe radi litet propter necessariana connexio nem identitatis cum Disonalitatibus. Vnde se ut lieet seientia in se in pax mutationis loeali sit, potest nihilominus accipere ab immensitate illum e .ctum sontialem immens, de sevi omnipotentia in se ineapax ignotantiae potest ascientia aecipere sol maliter este omni scientiam, se natura divina in se incommunieabilis altriirotest accipere a pet sonalitatibus secum identi featis illLm essectum fot malem subsistentis, quem in se sol maliter non habebat, licet sto pter necessariam conneetionem , quam cum illis habebat , est et de se incommuni bilis i haee enim incommunicabilitas potest provenire , non solum a subsistentia sol mali, sed etiam a radicali, hoe est a necellatia de ellentiali connexione cum

subsilentia propria. In seto septimo, verbum divinum assumpsi e . , humanitatem Christi per modum totius , tei mi- IDid.

nando tamen Niramque patiem , sicut utraque m.

pars terminari deberet per propriam subsit entiam e in triduo velo unitum suit vel bum animae separatae, quia anima separata deberet etiam habere pios liam subiistentiam. Ae denique initiduo vivitum suit Veibum eadaveri , non qui dem soli matellae, nee soli latinae , sed virique . simul, quia vitaque smul deberet per modum totius habete propriam subsistentiam. Potio cadaver assumptum suisse a verbo non solum i tione notetiae, sed ratione totius eo inpositi, do rit Suater in prasenti, de r. i . scir. r. in De. suater. An vete, subsistentia vel bi termina velit etiam immediare unionem matellae cum servia, videbimus sit. .

Proponantur , O diis contur si ecliones

conetra doc rinam praecedent .PRima obiectio est , ad piobandum subsisten- g.

iram composti ni ii esse sinplicere . quia obice pra- idem modus non potest aiseete duplex subjectum praesertim in composio humano , ubi solina estis iiiii lii: nain stibi stentia hominis vel est in terialis, vel spiritualis i ii matelialis, non potest terminare animam ; s spiti tualis, non potetit ter

minare eorpus.

Respondeo, posse bene maletiam , de sermam si iuvimmodis eati per eundem simplicem modum, sentdiximus in primo Ph seruum , materiam , deformani viiiii eadem gn)pliei unione. Deinde dieendum est , subs stentiam hominis e te materialem , quia dependet , subiecto quanto, prout intimili diximus in praedicto lora, unionem h

minis esse materialem,ob eandem rationem : nec est inconveniens . animam rationalem dum est

in eoi pote . de materialigatur . eot te , sints a vivitut

219쪽

ro 8 De mysterio Incarnationis,

ruti tu .

unitur per unionem materialem , ita terminariret subiistentiam materialem. Secunda obiectio est ad piobandum effectum sot malem subsistentiae non esse incommunicabilitatem , quia licet materia prima non habeat proptiam subis stentiam , allicitur tamen imme diale a subsistentia totius, & ab ea accipit e&eium sotitialem subsitandi,& tamen materia prima non redditur ancommunieabilis , eum actu communicetur solitiae r ergo stibis stete, & esse. eius sol malis subsistentiae non est existere incommunicabiliter. Quod idem argumentum potest fieri de . Ima. Respondeo , subsissentiam non date incommunieabilitatem . nis illi subjecto, cuius subs-stentia est stibistientia autem totius, non est sob- silentia materiae secundum se, nee formae se eundum se,sed compositi: quale non dat incommunicabilitatem materiae, nee sol mae , sed composito e quia tota essentia hujus subsilentiae est impedite sol malit et communicationem huius composti. Singulis autem partibus compontis non impedit communieationem inter se, sed matellae,v g. dat quod dum est cum hae tarma, non possit communicari alteri a & sit mae etiam dat. quod dum est cum hac materia, non possit communieari alteri a quia vitiique dat subsilete non in se, sed in illo composio, id est terminari , &siliete in illo composio, ita ut non progrediat ut

ulterius.

Dices: et go ibsolute subsistentia nee reddit maletiam subsistentem , nee mimam subsisten. tem , quia subsistere est per se existere. Quem ergo ei fictum formalem dat subsistentia materiae, si ouidem illam modificat. Respondeo,duplicitet poste aliquid subsilete, nempe vel per se , vel in alici ptimo modo subsistit Angelus , quatenus per suam subsistentiam terminatus in seipso. Secundo modo sobssiit matella, non quidem in se , sed in composio, quia

non terminatur in se, sed in toto composto et Q hune secundum modum subi stendi aeeipit materia a subsistentia totius. Oportet autem maxime distinguete hos duos modos subsistendi, quia div etsissimi sunt. nee eonveniunt viai voce in ratione subsilendi s ex ipsolum veth distinctione suile dissolves plures aequivocationes, quae FULsunt occurrere in hac materi Ex quo obiter animadvelles , animam rationalem divella modo subsilere intra eos pus, vel extia r nam licet quando est intra composiatum , affetatur immediate a subsistentia totius, non tamen aecipit illum effectuin sotitialem,

quem habeat poli ea a s optia subsistentia, quando sepatatur ; quia quando est se palata , habet subsistere in seipsa : quando vero est intra compositum . non ic biistit in se , sed quas in alio, nempe in composio, qLi modus subsistendi est

diversissimus, ut praedixi, imo oppositus cum priori. Dices : ergo anima Chlisti Domini non subsistebat eodem modo in triduo . ae nunc in coelo , quia modo subsilit intra corpus, tune vero per se sine corpore i ergo diverso modo uniebatur vel bo in triduo . ae antea , ad participandum aliud genus subsistendi i et go

non retinuit eandem unionem, quam antea habebat.

Respondeo admittendo intentum ; nam licht Emrtit in neutro casu anima Chiisti subsit ei et pet se, de in se, ut postea dicemus . di vetita tamen modo subsistebat in itiduo , 'uam antea . quia in triduo ita participabat suns stentiam vel bi, ut ex vi illius impediretur communieatio ipsius antia mae cum materia, sevi haec communicatio impedit ut in aliis animabus per propriam eat in iubis stentiam. At vela intra eorrus subsistebat anima Christi sine hae inconiuxunicatione. Quale quando dieit ut , animam chi isti in iii- duo mans ille unitam vel bo, non debet intelligi , quod pei severaverit ea scin numero unio. sed illa, vel alia , ut bene advertit vasque et tuprasexti , ae m. set. ntim. 6 i. contra Sirarer ibidem , .iqui. Ir. s. a. i. pou primam concla

sionem.

Tettia obiectio est ad idem intentum . 'uia humanitas Christi, licet eateat propita subsistentia , vere tamen subsilit rei subsistentiam

Veibi, & tamen non redditur incommunicabilis , eum actu communieetur ips vel bo : eigo incommunicabilitas non est eisectus sor malis

subsistentiae. Probatur consequentia . quia si bs-stentia vel bi praestat humanitati, quod pi ait: propiti iubs stentia, s adesset i sed subsistentia verbi non dat humanitati incommunicabilim tem: et go nee subsilentia pluria daret hum nitati hane incommunicabilitatem . sed alium effectum formalem. Respondeo , humanitatem Christi Domini ij se. non subsilete pet subsilentiam vel hi eodem modo, quo subsisteret per propium subsilentiam ; tunc enim subsuetet in se , & per se; nune autem subsilit in alio , & cum alio. Qua

re , scut sopia diximus , .animam lationalem non subsilere eodem nodo intia compostum.& ext . se etiam similitet dieendum est de humanitate Christi , quae quidem sobsstit in

petiona divina per modum partis componentis illud compostum resultans ex vel , de humanitate: quate non accipit a verbo omnimodam ineommunicationem, sed solum ae cipit his , quod est non communicari alteri, dum est in illo composito , quia terminat ut non

in se, sed in illo composto, stetit supia diximus, materiam primam acet pete a subsistentia non ineommunicationem simpliciter, sed non communitati allati , dum est in illo composio. Ex quo fit, non esse verum in omni rigore, quod

natura humana Christi aeeipiat a subsilentia verbi omne id, quod habet et a plenia subs-stentia , quamvis te vera subsistat per subsistentiam verbi. Quarta objectio st, quia Vetbum diuinum

eodem modo subfstit post assumptam humanitatem . ac antea : sed post assumptam hunianit, q-tem non subsilit per se, & cum incommunie

tione , communieat ut enim humanitati: ergo existentia per se eum incoinuaunieatione non

est esse s sol malis subsistentiae propriae. Respondeo , effectuin sotivalem subis stentiae non esse, quod res subsistens non vitiat ut alteri ullo modo . sed solum, quod tes subsistens ita existat in se , ut non accipiat sui complemen. tum ex unione ad aliud. Hine est , verbum prodib subsilete pet i toptiam personalit

tam . quia licet uniatur cum natura humi na,

220쪽

mari lati . luc ab ea accipit cranas liti niuin at eici nominitas non iistic in se ita inmittat verbo ut in plo i b. tat. Hine etiam L . materiam non tabili cie iubiis ientia propria . quia noni illit in ie , leo adhuc anaagri completi per tormam. Hinc deratque est,antanam rationalem non subtili te pri p. in tabus tentia inta a componium. stata beet linia i niteat a materia , adlluc tam nnon iistit in s e , sed postulat materiam ad suum Daturale complementum, de ad triam ordiaratur. I. . omnia fundantur in eommuni acceptionet e suo sitiandi : nam i rata communem concipiendi modum , sublineio est in se sistere sine indigentia alieni coni siti. Cum enim stibi stentia i t stentaculum, quo nati ta completiui, ut in i pio nitatur . de non in alio ; verbum audi m etiam post vitionem cuin humanitate tetineat suum sustentaculum ri opitum , quod antea habibat; consequens est . ut etiam nune subliliat in te, sicut antea , de imit in alio , eum non sustentetur sub. sistentia humanitatis. sed sua. Sed adhue ex ipsa narura divina potest otiii quinta obiectio . quia natara divina iupp sta- . tur triplici perlinia litate e ergo non redditur incommunicabilis fot malitet a personalitate. I iobat ut eonsequentia.quia si ei ictus sol malis pet-sonalitatis ellet teddere naturam incommilia cabilem . sequeretur naturam divinam subsisten tem petionalitate Patris, non polle iam communicari fi icit ei an eum adhue possit communi e ri, non ae pit natui a a subsistentia incommuni

eabilitatem.

Respondeo . 1 subs stentia propria solum . &directe provenite naturae , quod debeat si stete in se . N non progredi ulteri ut ad subsistendum in alio. Non ea autem contia hoc tetminari aliquam naturam si nul per triplieem subim eritiam propriam , quia hoe nihil aliud est , qtiam exi libra per te. de ii aete in se per triplicem perseitatena, Ad quasi tripli et titulo, in quo nulla est

impli ratio contradictimus . si tu neque in eo.

quod aliquis si in loco pet duas, vel tres ubi eationes. similitet ergo potest natui a divina ha bile ratione tit plicis iubsistentiae piopriae repugnantiam ad iobsistendum in alio . de progrediendum extra se. An vela prasiti aliqua natura subsilere pet propi iam , de alienam subsistentiam . aut pet plutes alienas, dicemus sectione sequenti. Diees: ergo posset benὴ natura ereata sub saeri, visa sub stentia terminali per aliam rergo polint humanitas Chiisti retenta propria petionalitate terminati rei subsistet iam

tiam irario dilei inis est . quia si humanitas Chiisti haberet imopriam si ibis stentiam , xxiii rei per se, quia hie est effectus primatius priptiae subsistentiae . non potie existere simul per se, Se in alio: ergo non pollet terminari per itib-s .ientiam vel bi, quia tune existeret in alio. nempe in vel . At vela natura divina ex eo,

quos terminetur tribus subsistentii c. non existitrer se , N in alio : quia eum omnes illae subsistentiae sint propriae, per omnes illas habet natu tu dimina existere pei se, de non in alio. .is. Dices iteium : ergra saltem potetit natura C ra. de Lugo de Acarnat.

creata terminata per propriam si bsistentiam ieraminari it ei Lin innui rei aliam pios liana, de habete simul plures pellonalitates , lutit ratula

divina.

Respondeo negando consequentiam , quia li- x . . . cet hoc non Olet toti liter contra rationem sciat istendi , esset tamen contra rationem generalem, si a non potest idem ii biicium ti bire eui dem e ctum formalem a di pliei sotina , neque cinna potest nai Lialiter esse in loeci pet duas ubi- caliones . nee esse album per duas albedines: sie etiam nee potest esse pet se pei duas rei se itates, naitii aliter loquendo, licet bet e potitit de rotermitia absoluta. Natura autem divina ideo potest habere ties stibistientias pioptias. quia non lunts Oiles. sed valde dissimiles inret se i per primam enim constituitur in ratione Patiis, di ginitoris, pei secundam in latione filii geniti, rei icitiam in ratione spuati.

sexta cibi dicito desumitur ex partibus inte- aptantibus , quae vete subsistunt, de tamen non oti . . .,

habent negationem comtrunieationis , ted aliae cum aliis v munitii r ergo subsissentia ron tollit eooemi: meationi in aes Laum. P. Vasquc et in Ha' vis hei. a 1 .n 6. existimat , subii sentiam totius entis materialis, licet divis b: lis sui S c inposta ex plui ibus patribus te cundum extensionem, sicut de alia entia materialia a non tamen constate

ex plutibus subsistentiis pastialibus, quia sirgulae paries, brachium, v. g. vel manus, iron si b-

suunt, cum non sint rei ie , sed in alio Deinde addit, quando dividuntur palles aquae, v g non manete divitas paries pliciis subii stetitiae , sed cottia, pi tinam ital silentiam praecedentcm, depc uel alia, duas subsistentias de novo,per qxas illae duae aquae incipiant i tib saere ret se te par lx , Atia licet ponat priorem stibi lientiam divisibilem in uno sensu . & quas mathematice, quatenus componitur ex plui ibus rat tribus , p nil iamen illain indivis bilem quas phitich, quatenus eius patres non possitnt te palata coii-iei vati, 'Lia tingulae palles non sunt lubi sten tiae, nee per illas palles possent stibi stete serat

Hae e quidem serientia satis conseventer rime edit ad principia supta posia, prae se tam to sertinet edibilitatem non exieram. Qilis enim credat ex additione , vel ablatione unius si titilae aquae deperdi omnem si bsistentiam totius rearis , quia jam omnes palles supti stiles aecipiunt novum tmodum existendi per se 3 Fgo quidem in primis certum existimo , subsilientiam rei materialis divis bilem esse in plutes palles secundum extensionem . quia cum sit ipsa ei iam subsilentia materialis . debet habere extensii nem pallium quantitativam . qui est potissimus

conceptus entis materialis i N a sortiori constat

ex iis quibus in Id. A amma. probatum est , animas animalium persectoium non posse esse iudivisibiles. Deinde etedibilius videtur . hujosmodi pat- te, subsissentiae in entibus saltem in animatis, ut aere, vel aqua . posse appellari sibi sienutias patriales, de manere easdem post divis nem . per illasque subsistere partes aquae sep

ratas . per quas subi fiebant quando erant con iunctae: quando enim conjunguntur duae ratistes aquae, non resultat in illis novus modos

5 3 sub

SEARCH

MENU NAVIGATION