장음표시 사용
231쪽
11o De mysterio Incarnationis,
Diees,stibsistentiam non poste se ii ab essentia, quia se te habet subii stetia rei pectu natura substantialis aeut se habet inhaeretitiales pectu accidentas et inhaerentia autem non fit ab accidenti, sed ab eo, tui ploducit ipsum area dens: eigo nec subsistetitia fit ab estentia, sed a generante. Respondeo . rationem discit in is este, quod inhaeientia non est posterior ad accidens, non enim potest in aliquo priori natui e exiliete a
cidens antequam inhaeteat subiecto, quia in illo prioli non dependetet a subsecto s ideo accidens non potest esse causa suae inhaetentiae. At vero iratura potest esse prior, quam subsistentia, ideo potest esse causa illius. vices secundo i ergo humanitas Christi est in
statu violento , cum pii vetat propita subsistentia , ad quam ploducendam habet propriam vitis tutem activam. Respondeo , etiamsi non fietet subsistentia 1 natura, procedetet idim argumentum , quia natura ad minus habet potentiam passivam ad prori iam subsistentiam r eontia potentiam autem passivam dati etiam potest violenta a, ut diximus in t actatu de volantario, O thialuntario. Respondet ut ergo negando sequelam. Cur autetia non fit ille status violentus , diximus supra.Hine dissolvitut alia quaestio. utium sibi; stentia,& natuta sant eadem actione, an duplici, saltem palliati. Si enim dicas. subsistentiam fetiimmediate a natura, certum est, non fieti eadem actione . qua fit ipsa natura , quia natura sit petactionem vitam a generante, quae actio non oriret ab ipsa natura . lino tune valde probahi litet
diretetur subsistentia non seri a natura per actionem distinctam .sed se ipsa essentialitet , nee oppositum posset e Eeaciter probari , ut ostendit Sualet vili supra, disia si i. 6 A. 3 i.O 31. si vel 5 dicas, si absistentiata fieri a generante, dicendum adhue est, non seri eadem, sed duplaei actione distincta. Primo , quia humanitas Chri sit dependet a Deo. seut aliae humanitates,& retactionem omnino similem . & tamen illa actio
non terminatur ad subsistentiani creatam : ergo actiones, quibus fiunt natui a , de subsistentia, separabiles sunt, re per consequens distinctae. Se cund5, quia natura prius producitur, quam sub silentia , est enim causa maletialis ipsus subii stentiae ; ergo prior est actio terminata ad natu ram, quam ad iubsistentiam et ergo distinguunt ut illae actiones. Confit matur, quia actio , qua fit stibiistentia, lichi non procedat a natura in genire mulae eis cientis, presedit tamen in genete eausa materialis: oon enim distinguitur a causa litare mutetiali, qxa lub iistentia pendet a natura . iuxta ea, quae de distinctione actionis. de passionis diximus in 1. PhysicoruM : ergo illa non est actio, qua fit ipsa naturae actio enim, quae tendit ad naturam, non potest consequi, nee procedete . natura, quae ver ipsam producitur. Dices prima. ima accidentalis di eius inhae.
tu a ' subsilentia debent seri eadem actione.
Respondeo , admido antecedenti, negando consequentiam , quia accidens sortasse non est eausa materialis suae unionis . ideo non opitet aecidens antecedere pio luctum ad tuam vitio rem , at veto natura debet esse causa maletialis
tuae subsistentiae, ideo debet praesupponi jam
producta per aliam actionem, antequam plodu- tui subiistentia. Diras seeundo, oratio naturae non terminat ut 1 Astum praecise ad naturam , sed ad nati tam subsisten. . tem,creatio enim est rei subsistentis: eigo trimi nat ut illa actio etiam ad subsistentiam. Respondeo, illam actionem sormaliter termi- - ii nati ad solam natulam,diei tui tanaen te iminari ad rem subsilientem eoitiequutive . id est ad talem naturam, ad quam consequitur subsistentia. licet non pei illam primam actionem sol maliter.
De causa matri tali subsistentiae bievit et di randum est esse ipsam natu iam, quia cum so stentia si modus iubstantialis , ne eeile est, quod dependeat a subjecto, non est autem aliud stibi cium, nisi ipsa natura , a quo possit sis stentali. Nee conita hoc oecurrit aliquid, quod non possit Leite ex supradictis dissolvi.
De termino assismptionis ex parte
naturae assumptae. Srerio I. realem naturam hamanam Uerlam assumpserit ' Vii. an in chri o
Srcrio I I. Virum Verbum a sumpse it
humanitates, set onus homo AptareuRAM tetri Mus prius ea, quae saei - lia sunt, & magis pertinent ad contum
i versistas, ut postea ad id, quod dissici
aeualem nataram humanam Versimas
sumpserit , vili an in chriso si
PRima concluso st, Teibum assumpsiti ve i.
tam animam rationalem. Haec est de fide,def. m. A
nita in Symbolo Athanasi ubi dicitur, Christus et i
perfectus De s. Operfectus homo, ex anima ratio hisA, O humana earne sub diem. Item in Concit. Corie. Tolet. XI. in eonfessione fidei. & in Carthagini Toleti XLI va. i. de a Damaso Para in ptosessione fidei Ca tholicae ad Paulinum Episeopum Thes lonicen 'MAsem. quam resiit Theodorct, lib. s .hisoris io, Theodotei. V o Et haberet intet decreta Damasi rem. i. con- I.quam veritatem des nivit Damasus,teste Hie- nidi ... rondimo in additamento ad Chronieon Eusebii anno fete .in Concilio Romano. Item definituta Leone l. epist i iisa si ianum, rais id hi se i , cp., Pallastino . Et in Concilio Contantinopoli- cohe.tano v.act.8 can. .ct ii .& in sexta Synodo ge- constant .enerali .a I. i. in epistola Sophronii .ct aes. ii. in s nodui. edicto imperatoris Constantini Pogonati. Probatur primo ex scii plura, Matth. 16. m iis di.
lia non possunt intelligi de verbo ipso, quia voluntas verbi non potest tristari, nee tu ibat . nec vel bum
232쪽
vel bum dimissum Lit a Clit isto in morte , sed
anima rationalis ira nee post mi intelligi de anino sensitiva: nam sermo est de itistitia rationali. . Item seimo est de antina immortali , quae post moti in manebat iterum resumendat de ideo D e. 1s .eadem anima appellaret spii itus. In ma tuas comm M. Piritum meum. Denique coim stat ex illis omnibu. loeis, in quibus Chiistus di eitut homo vi cenum enim est. non posse esse na tutam hominis , qua non constet ex corpore, de anima tationali , quae est sorma hominis. Alia rationes. de congi Dentias vide apud auctores, qui D, - eas congerunt, suaira praesertim in 'ashi ,
i s. I. I. r. ct vasquen disp. 3 Tae. t. Contia hane fidei vetitatem erravit Attius, dicens , vel bum non assium psipe animam , sed , ipsum sitisse loco animae, ut te seriant Epiphanius Epipha, ha, e .gs. August Asiae haeresbus,cap. . & alii. August. Hune et cotem sequutus est Apollinarius, teste eodem Epiphanio hares . Postea veta eo novictus loeis Setipturae dixit , assumptam fuisse animam,sed fine mente, vi refert August. tibi A. pra.haresi s s. de alii quos affect vas quest tibi seu
pra . n. r. virum autem per mentem intellexetit gladiim sibilantialem animae,quatenus rationalis est, an velo saeuitatem, seu operationem intellectualem, ubium est. Hoe tamen secundum placet
.., eidem vasqueet , quia late id probat di .si. e. 1. Denique eundem ei torem sequuti sunt Timo rivisi: ineu , ' Di meritat, ut ait Plateolus vel bri Di merita. Horum omnium fundamenta levissim sunt, quae nulla indigent solutione,3e videri ponsunt apud praedictos auctores.. Secunda concluso. verbum assumpst verum . . t. n. corpus humanum , est etiam de Ede eontenta in
eodem symbolo Athanasi. contra Matelonem. Eme M. - Ae Lueanum quendam , qui dixetunt, vel bum non assiimpssse verum eorpus,sed phantasticum. de apparent, quem errorem sequuti sunt Mani-ehaei, Ptodianitae. Pristilliaturi, de alii,quos con-c gh bc sex x vas lueet . . O. conclusio definita est
Tolet i in Concilio Ephes. can. i. ct s. in Toletano l. in iurat. iii eo egione fidei, se Hispalens I l. e. i s .in praeha mach M. iens e in Lateran. sub lianoe. III. 5e a Leone
Papa epist. si . ad Tuti bium. Pra, .. .. Colligit ut ex scriptura , loan. i. Verbum ea olmi,. a. factis esu. Liae.1 . Ville . oti a s artim carnem. O ossa non habet .mtit me olditis habe de de alibi P . a mnis saepe. Ratione item probatur, quia alioquin nonem .. esset vetus homo Christus . s vero colpore careret, se ivt dixit August.Lb. 8 s.'q q. t . i Siphan-ra afuit eo pus, i illis Chri M. Oh fauit eritis noes est di est autem teritis Chrisus , non igitur phaesta a fati eor a Christi. Tettia enneluso de fide etiam est, verbum
in aisumpsisse corpus terrenum ex virgine. Haer a. est mnita alios haeteticos dieentes , verbum ac sumpsisti eorpus, non terrenum,sed coeleste,nee
natum ex virgine. sed pet illam transsilium. Hi
fuerunt valentinus . , Gnosti et . quorum errorem nune renovare dicunt ut Anab pristae. Dan Corie. Calia natur autem in Concilio Chaleedonens v v eoo
ced. v. fumve Dei i. in Concilio Cattha g. IV.ei .es in Sa g. iv. epist. i. Eutve hiani papae ad Episeopos Boeticae, erillitii est ex eisdem setipturae locis . Ioan. i. V. sum caro D Ium est . Lue. i. ouod ex re nascerar. Et aliis quibus eonstat. Christum sui se ex stiis e Adae, de aliorum hominum,quod cara. de Lugo de Incarnat.
quidem esse non potuit, nis ratione eorporis existis assiumpti. Obi ieiunt hae tetiei illud ex i .ad Cor. I s.Pria oti s..
mus homo ex tibis terrexis , se nnutis vera de colo mi. - .
caeleILi. Sed certe ibi Paulus etiam imitatotes , Chiisti appellat est testes. Dicitur autem Chii- tia .stus ecti estis. Primo ratione divinitatis . de pup-
posti, ut docet S. Thomas qua H. s. art. 1. ad a. S. Thom. Narianaenus erat. a s. August. s. p. ad Dar' N, itariae.
danti . Secundo dicit ut coelestis, quia non suit August.eonceptus opeta viti, sed vit tute Spiritus sancti, ut explicat S. Thomas. Tei tib dicit ut coelestis, quia coelestem vitam duxit, id est impce bilem. Ira Tettii l. Ab. de earne christi. c.8. N Beda Tmali. in etim locum. Quario denique dicitur ectilestis propter beatitudinem , quam a prineis io habuit in anima. Pro qua explieatione Suarer in praesenti affert Chrysostomum , Augustinum, de Tertullianum. Quarta coneluso , verbum non solum ac sumptit materiam,& sormam, seu verum eorpus, omissi de animam rationalem , sed has palles unitas. Haec est contra sententiam vitandam telatam a Magistro in s.ds. 6. quam isse non damnat, di- Magister.
centem, Veibum assumpsisse illas palles, non tamen unitas. Hane sentcntiam Suater inpraese ii,
dii Ri s.fin. . dieit esse hates in contra id quod definit ut in Coneilio Ephesno, can iri Con ellio Chaleedoneos a t a. O s.ct in v I. Synodo
art. t i. in epiliola Sophionii, SI. i s.c. . selliret , vel bum assumpsit e carnem animatam aul-no rationalit nam caro animata est evio unita animae. Vnde S.Thom. supra, q. r. art. s. ait, DP postum esse haereticum , de idem inobat lat us .contra se .leb,e. et . Et quidem illa lententia du
plicitet potest intelligi. Primo, quod neget omisnem veram unionem inter corpus. de animam
Christi, de in hoe sensu est plane haeretica. ri . plei Coneilia adducta .& quia sequeretur Clitialium non esse hominem: nam homo est constans ex eorpore.& anima unitis. Sequitur etiam Clit istum non esse moituum . nam mors est separatio animae a corpore , quae autem separatio potuit este, ubi nulla erat unio 3 Hinc fit, nee postea vere resurrexiise , quia resuriectio estre unitio illatum pallium. Seeundus tamen lenius illius sententiae po- - . tuit esse, negare unionem immediatam inter ani
mam . de eot pus Chiisti. qualis est in nobis, eo qui a sussieetet ad rationem hominis , utramque illam partem unitam esse h postatice eidem sep posto veibi i quod quia habet eorpus, de ani mam rationalem , diei tui habere humanitatem, de esse vetus homo. Quod ii obii eius ex hoe se qui, Cliti stum fuisse velum hominem in iii dura
mortis et nam tune etiam anima , , corpus unitaetant vetbo, concedit sequelam Magister in s. dist. o. dieens , tune Deum si isse hominem, mortuum quidem, sed verum hominem. Et quidem in fine sensu videtur erronea illa doctrina, ut indieat s. Thomas i ra, a L. iteEt ibi e et ut Magistrum a censura liberale. propter diversum sensum quem intendebati sed revera negati non potest . per mollem fuisse corruptam
natu tam hominis, ae per consequens latin man
site hominem in illo triduo,quia alioquin Chii stus non esset veth mortuus. Fatendum ergo est, paries humanitatis non minus sitisse unitas in
233쪽
ΣΣ1 De my sterio I ncarnationis,
vitam in Christo,quam in nobis,& quidem pecvnionem diversam ab ipso vel bo ; quia si verbum est illud , quod unitur ad componendam
humanitatem . sequi tui vel bum non assumptiise naturam humanam , in rigore loquendo : sicut enim in ii sole non dicitur assumpsise homi nem, sed humanitatem, quia horeo includit si b- sistentiam , id autem quod ait uniatur, condistinguit ut adaequata ab assuiuente, se non pollet dicia itumpsiste humanitatem , sed partes hia inanitatis: nam humanitas in ea sentetitia includete de bet subsilentiam vel bi, per quam vitiuntur illa: partes ad hoc . ut ex utraque fiat aliquod com positum. Vnde ulterius feret, unionem vel biron solum oldinari ad constitutitilam personam, sed etiam ad constituendam naturam humanam; siquidem rei illam unionem consaretur iratui a in ratione naturae humanae,quod dici non potest, ut vidimus iupra di p. s. An veto umo etialia ipsa inter materiam , de sormam a Chri uo fuerit im
mediate a sumpta. & vinis hi postatice ius posito divino i diximus d. ydraetu 1 i. s f. Restat dubium de modo loquendi,an possit
Dio ad. -, dici Christum constate ex tribus naturis,ves sub doti ... i. stantiis, set licet anima , corpore , de divinitate 3 Citea quem loquendi modum suit aliqua conti versa inter Benedictum it . cum Beato Iuliano
Episeopo Toletano, de Partibus Concilii Toletani X l. & XU. 'm illo modo loquebantur; Benedictus autem deiidetavit de illa loquutionerationem reddi, vel explicari , quam historiam late lenit Vaso. q. ses .a ct s. Et quidem dii Dimis . plicuit etiam ille loquendi modus Damase s. de Paulin. Fue, e. is. Displicuit etiam Paulino Aquileiei sA .ualei. in ii, o Sacros gabo, colum. s. qui est iii Concilio Flaneosoldiens in epist. ad Episcopo Histaniae.
Plobant autem pii mo, quia in compositione alicuius habenda est tantum ratio proximerem partium, non remotatum: unde dicimus, domum constare calce, latetibus, de lignis, non veto dicimus constate ex tetra , de aqua . licet lateres
ipsi ex his etiam constent: ergo nec debemus dieete, Clitisium constate ex tribus substantiis, sed ex duabus . quarum vna , scilicet humanitas.
constat etiam ex duabus , nempe anima, de cot- pote. Alioquin s numerandae ei lent partes remotae, polletinus dicere,christum constare ex sex substantiis. sei licet divinitate, anima, & quatuor elementis, ex quibus conflat Et corpus., P. toaimes Mariana Lb. o. hi ora His Maiiau. prata, c. S. excusat Paties Concilii Toleiani, eo quod ipsi aece lint iubstantiam pro natura, in
quo sensu velum dicebant,quas dixissent salium, siil, stantiam pro supposto , seu hi post ait accepissent. Hae tamen longe distat ab illotum men te , ut bene observavit vasqueet di Iet i i. tum q na ipsi dicebant. Christum constare des
bus natu iis, x tribus iub:lantiis : non ergo excusant ut , quia substantia in pro natura acciperent et
tum etiam . quia ii sene ictus teptobat et illam loquutionem , eo quod subitantia b restatim
Agniscat et , non contenderet duas . de non ties
subitantia: in Christo esse , cum nee duae etiam h postasses in Christo te petiantur. io. Illi et go par res Toleiam cum Iuliano ideo di cebant .in C lit isto esse ties substantias, divinita tem . animina . N eatnem, quia hune loquendi modum in antiquis Partibus tepeliebant August. 3.de Trinita e, c. iv. in principio, se ait ri. August quudem se Dio com se potuit lumana narum, ii in datibus visitatim fieret una presona , ac per hoc ex tribuis, Deo, anima, ct carne. is dolus ii don
rti e uti ex tribus. V. s. . animae , ct ire oris. Hic
consentit Bettiatdus set m. s. de vigilia Nati vita. Bernaad. tis : Et intende, inquit, vitiis scut in tuas su ari
sinitate Trinitis est in Personis , mira, in stib- stantia , ita in tua jecia i comm)H. e . Trin. Iac. I iustis Fauto, es in person vult . Et lib. I .de
considetatione ad Eugenium , in medio : Attromota linquit qua re se tintim die u ,arcem tenet una a. Trinitatis, qua tres Persona testis istam
tia visa in t hrasto p rsona sis t. Et insta e Dira in christo V., bam,animam, et carnem sitit tonsi onec rum, et uam esse persenam : de sinito,is iantvt qaomada in tro Pe Oeae una essentia, ita h eco eriae et, si e stiadam contrariet it tres essen.
tia sat tua p. s. a. Sie etiam loqui tot Celasiis C lis uti
lib.de Hastis naitiris, circa finem, de Innocentius limum lib. .de m semo a taris, C i l. P. Vasqueet n. io. O ii. advertit, Patris illos C.
Toletanos , sicut etiam postea socios Eli pandi in vasque: Concilio Franeosoldiensi, caute dixisse , esse in Christo duas naturas, de tres stibii aetas,quia si b- stantia latius patete videtur,quam natura, de ideo
una natura liui na non diei tui e nitate ex dii
bus naiulis, sed ea duabus substanti in & Paties ploxime adducti solum dicunt, Christu constare
ex tribus sibilantiis,& non ex tribus naturis. Denique n. is . notat Damascenum non opponi Patribus Toletanis . quia ipse nunquam negavit in
Chi isto tres substantia ,sed tres naturas,cum via tui nomine Graeeo . ..,quod fgnificat naturam. Iloe tamen disclimen non video quantum C. - --
ponderis, aut sundamenti habeat e nam licet sae- , Π pius dicatur, Christum connate ex tribus substantiis , saepe tamen apud Patres homo dicti ut constare non solum ex duabus substantiis , sed etiam ex duabus naturis, vel egentiis. Sic liquitur S. Maximus adversis. Em cheram . relatus s. Maxim apud Euthymium in Pamplia , p. r. Di. i s. s. in Suheia Trinitata, cuius vel ba ad lux: mus supta.
disp.s. In homine linquit eadem ct per ha. Oditi r stas essenti tim. Etenim enm vnu, si homo.asiam co3ptis , Aliam anima habet est a M. Ipse
etiam Damaseenus apud eundem Eieti, otium Damast.ili, , Siginti quidem homines . ubi saepe ait, limminem brios naturas includere , in duabus naturis cons stere . animam A corpus non posse esse unius natutae. Velia autem Damasceni adduximus sueta loco citato, ubi etiam adduximus iveiba Celaiis in I pro de sium naturiis , in quo saepe repetit humariam naturam ex duabus naturis constare. imo idem Celisus ibi paulo post
medium explesse ait,ntillum esse diserimen intelnatutam . 3e substantiam. Sic enim loquitur ad versus Eul chetem et Guu jam ferat . a ignari
eos et an a Ira tre naturartim, cum et i e n ea
tia e svis attia tero xtissis sit . qtia non natura r. Frustra ergo illi foeti Elipandi concedentes ties subitantias in Christo , negabant tres ta tutas in ipso: Se quidem ratio stipia adducta ex Damasceno eodem modo probat de ilibus istis stantiis.
234쪽
stantiis , setit de diibus natolis . vi satelint ipse via a. . A n. i s. quia i licet non debent numerali P. it , t colat, sed pioximae. Siciaci golo titutio illa de itibus subitantiis in Chi isto ius incii FU-toat. sie etiam pollet de trabus naturis Aa a gumentum vero Damasceni responderi posset lieet frequenter divi sio , re enumerationeti soleat inter membia immediata iuxta tegulas Summuli statum, atque ideo debetet diei, Clui
istum constate ex duabus naturis integris,quarum tina, nerepe hianiana .constat ex alias duabus natu .ris partialibus et aliquando tamen Hatitatis gratia solete simul numerati paries immediatas,di mediatas. Si e loquendo de ipso Cluilio diei solet,
verbum assumpsisse humanitatem veram , c n. stantem ex anima, Die,N languine, qEae enumeratio non est de iolis pallibus immediatis; tune enim suis rei dicere, humanitatem constantem cI corpore, de anima ; sed ex patribus etiam mediatis, nempe eatne,& sanguine quae componunt corpus humanum integium. Sie loquitur Na. Elandienus in bratii ira latis de fide Nicana , quae nunc est oratio se . de referret in actis Libet ii e. s. de habetiat in iacimo Conei liorum, has verabis e Non Detim Amartim fad Deum permanentem, O homi em nartim, non puratate, seu vers, nonae reti sed eo paratim. plantasticum sed earneum,
ossa, s uinciis , O M. O animis habe rem Sieeigo potetit etiam diei, in Christo est e tres sub
stantias, eis naturas Ailicet divinitateiar,animam,
de corpus, declarando singillatim raturas,in quas dividitur etiam natuta humana. lirh ipsi Logi ei. qui senipulosus tibi et vani tegulas divisonum, solent aliquando in hoe dispensate: se enim di vidunt in decem praedicamenta , substantiam,
quantitarem , qualitatem, relationem, e c. cum tamen immediata divisio videt et ut entis in sub stantiam. de accidens, ta risi sus aeeidentis in alia infelicita. Similitet in linea praedicamentali , dividunt animal in hominem, equum, leonem.&c. cum tamen immediate debet et dividi in rationale quod eii homo, oe in lirationale, quod iterum dividitur in terrestre , volatile, aquatile, de iursum terre ille in equum,leonem, die. Illud velli
uod adducebatur de elementis propter quae Let homo diei eo nilares ex quinque naturis, tacile rei itur , negando elementa manere sol in liter in mixto. iuxta vel iotem sententiam Philo-iushoram. Aliud argumentum filii solet qui a s in Chii-sto essent tres naturae, essent etiam tres operationes, s licet ope tatio divina operatio spiritualis. N peratio eorporea. P. vasque a num. i s. indicat non eise inconveniens in iis tribus operationibus admitte dic. Addit tamen illas tres operationes non debete distribui singulis tribus naturis . nam Operatio eorporea. queae est in homine, non pro-ee8it a solo eoi pote . sed a corpore animato. Cae- telum. negandi in non est .esse magis frequentem,
de usitatam loquutionem . qua Christus dieituteonitam ex duabus subitaritiis, seu naturis; atque adt 5 magis retinerigani,quia una natura magis videtur signifieate naturam completam et quale p-i ties naturas videremur fiet tuticari tres natinae completae : praesertim cum una ex illis iii
. biis sit eomi leta scilicet divina : quare liere, i que Duo de b in me. rostit absque aequivocatione d hi quod eo tiliat ex duabux n ittitis. utraque enim
est aequi in inpletae loquendo tamen de Chii
sto.& ditando, habete tres naturas si t major his casio aecli vocationis .cum lana evium si compi ta,cum qua viderentur aequiparari aliae duae quae faciunt cum illa numerum ternarium; dicere enim in Chii sici eise tres naturas, unam divinam .aliam anima, aliam eoi potis, videtur significare, iratu- Tam ammae eite alteram unam, sicut divina, quod
est salsum , eum haee si una integra ; illa vetovio dimidia . seu in completa. unde loquendo de
duobus eorporibus humanis integiis, di tino capite alterius hominis, non dicemus, ille esse tria is ora quia licet ea put ejus si corpus in aliqua piopria lignifieatione et per illam tamen coniunctionem iudicaremus elle tria cor ia ita eadem auenione eorporis et se ergo per illam loquuti nem de tribus natui is sgnificati videt elui, ille tres natutas in eadem aeceptione natura, suod est salsum, eum una si natui a completa, de alia naturae incompleia.
Irum Fertam assumpserit himiuem pDxsitari solet inter Theologos, an possit in i .
xigine diei. Petitana divina assumpsit homi-.At m. inem e de quo S.I hom. t. s. Assii reat L Lam vietis Vives in lib. s. qu lim Dii Dca, Ludo. Is e. t . de irridet Scholasticos Thcologos .coqi. od vi, illam loquutionem non admittant, cum apud P cies Graecos,& Latinos frequentissima si Et 'ubdem negari non potest in Conciliis, & Pati ibus eam loquiitionem frequentet reperiit. Sie etiain loquuntur in Concilio Alexandiano in epistola ad Nestorium,quae est io.inter epistolas Cyrilli, i et applobata in Concilio Ephesno. Item in Cone. g. x . i. Toletano l. in confissione fidei. de Tolet .vi. c. i. cone. Fiane. Tolet. X l. in confessie ei. N in Cone. Frane soldicii si in epist ad os vos es m. de Adri nus in eodem Concilio in vi ora ad eosdem D - Adtianui. s. i. August. Lb. de prae dilaea iove 5 Ioram August.ess. epist os. lib. s. de ovit Dei . i . ct 1 i. Oli amar. ct 1. . Lb.de agone cis iam, e . a r.
Hieronym. in .is. Matini, in ilia vel ba, tapitim ari, tern s. Poetius Ab. de Gaius naturiis, Da-rHhroni m. iij se.lib. 3. fide, c. in pristario. Anselm. lib. . M lius. Incarnatione,c. s. qui tamen dicit, non posse con-
di, assumpsile hune hominem , quia his homo' sani at naturam cum proprietatibus individuis, quae peltinent ad pei sotiam vi quae quidem dii lerentia non videtur omnino solida ; nam seut datut humanitas in eommuni, de homo in communi,datur etiam hae humanitas individua, de qua potest diei,assumptam esse a a cibo cum sui priptietatibus individualibus. Adduci etiam solentilla vel ba Ambrosi.& Augustini in Hyinno, Te Deum Lavidamus , tu au Abirari vim s. vitii sis nem non herem . mireri, mei M. Sed ibi magis videtur esse ieritio sint alle de homine lapaeso, quem Clitistiis liberandum sus epit, quam de humanitate . quam verbum allum; si et illam
enim non liberavit, nee redemit, cum nunquam
fuisset in captivitate, vel debito peccati. Theoloni tamen Seholastici eum S.I hom. Hi i cs; a. illam loquutionem in rigore ricia usui. N. Mis h Dandam dicunt, quia homo in D note non est si DA .la humanitas , sed ius postum habens naturam humanam riverbum autem non assismi si humanitatem Libsilentem , vel suppositum haberi, humanitatem tali uinpiit ergo huniam latera. non
235쪽
hominem. Id enim quod assumitur, praeses ponitur ante asti imptionem e homo autem non praesupponitur ante unionem, sed humanitas. Paties vero antiqui illam loquutionem usurparunt tib istis,quia nomen hama,niagis inditatens inne erat D signifieandam naturam humanam in abstia elo. vel in eonereto, vix enim apud auctores antiquiore; repeties vocem humanitatis usurpatam in ea sanancatione , quam nunc habet apud
Theologos, de Philolophos, sed potius signi hea
bat et u itionem, de ident quod apud G taeeo ista; sis,ut notavit A Gellius Itb i s p. ig. Si eutergo si nune verbum assilinei et naturam aquae, Aeetemus . verbum assumpsisse hypostat ieeaquam , eo quod non habemus duo nomina di vel sa ad significandum abstractum. vel eonete tum aquae a se tune dicebant. Verbum asumpsit ehominem . quia vox homo ei at tune indi fiereti ad sanis eandum concretum .vel abstractum, sicut nune vox aqua . si autem essent duae v es in usu. Aoua ad signi ficandum conereium,S: A vei ris ad significandam naturam aquae in abstracto,
non post et jam dies , Terbum assiumpst aquam, sed assiimplit aqueitatem. Sic ergo postquam
iam viui introduxit vocem humi loque n. dum de natui a in abstracto, de reservavit voeem homo, ad loquendum de natura in concreto, non
et imus in tigote dicere. assumpsit homineis. sed virati m. Sicut etiam olim vox hypostam inudisserens eiat ad significandam naturam, vel suta sistentiam, de ideo SHieronymus recusabat itest dis cistases in Trinitate concedere. Postea veto ex usu. de consensu applicata est vox haee ad se laim subsistentiam significandam. vel suppositum vnde jam non liceret dicere, in Deo esse unam so
lam hypostata, quia illud non intelligereret jam
de una natura, seu de una persona. Obii et tamen aliquis, posse adhuc in rigine diei, hominem suisse assumptum a verbo, quia denominationes t ut eomamniter dicitur I sunt suppositoium . de quae praedicata competunt hu manitati,tribuuntur toti supposito in concreto. Sie dicimus hominem genitum , de conceptum ex Beata vitaine , lieet sola humanitas terminavetit generationem humanam pro signo priori ante unionem eum supposito xeibit ergo eodem mo do potetimus dicere. hominem assumptum a vetho. lieet sola humanitas terminaverit immediate assumptionem, de unionem hypostaticam. Rei pondetur, lieet alia praedicata humanitatistiibuantiu sopposto, de homini in conciero, hoe tamen non polle et debent enim ab illa rem muniregula excipi ea praedicata . quae tribuuntur . de
competunt hunianitati , ut palli condistinctae a supposito, seu subsistentia, v. g. s diei mus humanitatem viiiii subsistentiae . componete cum sub sistentia hominem, condistingui adaequale a subsistent in , de e. non poterimus dicere hominem v niti iubsistentiae . eomponere eum subsistentia hominem. eondistingui adaequare a subsistentia, dee quia illae praedicationes sunt de humanitate, quatenus est ali in id condistinctum a subsistentia, es exeludunt subsistentiam. Sie etiam ditandum est de illo piae si eato . humanita, est assumpta a Verto: explieat enim aliquid conveniens huma nitati, ut est pars eondistincta a stibsistentia , de excludens ipsam, unde illud pia dicatum non potest iiibui toti supposito in coneteto sumpto. Hac etiam ratione ex catote inhaerente materiae dicit ut homo calidus, non tamen diremi homo disponi ad tecipiendam sotiaram hominis ex dispositione, qua matella viti nisi dii nitur ad sol mae iiii a nae receptionem,quia haec denominatio di sita, competit materiae. ut palli condisi inctae, de ex cludenti altriam compatiem, ad quam recipiendam disponitur. Objici posset adhue, quia litat humanitas sola Asaia ae unita sit filio Dei . hue dicit ut hie homo praed stinatus . vi esset filius Dei: ergo eodem modo
posset diei. hie homo assumitiat a filio Dei, licet
Huie objectioni saetemus satis insta di . s r. misiit M. agentes de piaedestinatione Christi. ne ieret mus in utroque loeci eandem solutionem. Caete
ra quae ad his dubium spectant, videli possimi apud vasquea tu prissem, diu'. x s.
Vtram s rarium assumeret plures humavi
tates, esset unus homo, vel psi res.RAtio dubitandi desumitur ex disseientia in- i .
tet nomina substantiva, de adjectiva. quam Duiua Attadunt Theologi cum S Thoma i P. q. 36.art ct q. s.'t. s. nam ad unitatem, et pluralitatem termini adiectivi attendit ut unitas; vel pluralitas
subjecti habetis sintnam,ideo duo subiecta,quae
habetent eandem albedinem, essent duo alba : at iveio unitas , vel pluralitas in substantivis des mittit ex unitate, vel pluralitate sormae habitaei ideo ties personae habentes eandem Deitatem non sunt iles Dii, sed unus Deus: ex hoc autem videt ut fieti, etiam h eontia unam pellanam habentem ttes humanitates esse tres homines, quod eum aliis eoneedit Vasquee et man ip O, is s. vasquea. c. . propter hoc argumentum. Contiatiam sententiam docuit s.Thom inna. S Thom sensi, q. s. art. . retractans priorem sententiam, c retrari
s ct s. de eommuniter omnes Theologi recenti, suis hres.quam existimo omnino veram. Probatur enim estieaeissimo argumento a postetiori dii quia is una prisona eum tribus natutis constitueret tres limmines et ergo cum duabus animalitatibus duo ani malia i ergo cum duabus natutis viventibus constituetet duos viventes. Consequens est salsum; nam in Chiisto est una persona cum duabus naturis viventibus, de non sunt duo viventes, i quin si sunt duor ergo fgnato uno,possumus dicere, hoc vivens,nempe Deus, non est illud vives. sciliret homo a nam ubi lunt duo. bene potest unude alio negati: ergo dicendum ea ,Chi istum non esse duos , ventes,sed unum, ut dieitui in S3mbolo Athalia si, qui lust Ditis A es Ibo . on distamen , sed inui est Chri uir ergo me essent Dia
homines, mel essent tro tamanitatis.
Respondet vasqueet tibi supra e. s. licet distin- , 8.ctio. de pluralitas asserat negationem unius na- R. h. s.
tutae de alia, non tamen impedire, quod piae di- rasiti centur in concreto inam saepe praedicatur mutuo, quae alioquin distinguuntur. Hae e tamen solutio 'nullo modo satisfacit . quia licet albedo de dui ereo inter se distingi atur, de praedicent ut mutua in concreto quando dicis . astam est distra: nunquam tamen praedicant ut sub iis nominibus sub quibus distinguuntur . neque etiam praedicaret , humanitas de Deitate. vel e contra, sed Deus de homine,
236쪽
homine, qui non distingviintui. Alioquin s Deus
de homo ellent duci,nec elle ei lit, uni in non ei leaviam; si velo unus est alius , ergo unus est adcmeum alio et ei go non est non idein, seu distinclusito erit m omnes liant tonuini aequivalentes. i, uicite tamen est redde te tationem a priuii comm . i. li ius communis sententiae. Suo. isdira dicat, auarete. viaitatem natotae si dieete ad unitatem concrcta,
licet iiiii pioia litis post a s non tamen i stacete econtia, pliatalitatem solum naturae ad pluial ta- te in concreti in uno stipposto, quia ad pluralitatem plusi equitatur, qtiam ad unitatem, scilicet riuialitas utituique pallis , qtia in concreto in-el ditur a nam ii in aliqua parte datur unitas, iam non datur negatio unitatis: ergo nec distinctio. qua eii negatio vilitatis simplieiter, , absolute. .s a M. Sed coli a hoc est quod in terminis adiectivis, licet forma sit vim, dicuntur tamen dLo in cocreto limpliciter, de absolute, si sint duo subiecta . sie enim dicimus, duo elle vita, cognita, vel amata, licet vilici,cogniti velanior non lint duo:ergo erantia in iubstantivis scilictiet pluralitas mimae ad pluralitatem limpliciter eoncretoIum. I s. Dicunt alii, concretum accidentale solum Sp. Iatiam pis ponere pro subjecto directe a ideo multiplicatis iubie et i s. multiplicari concretum: at vero coctetum substantiale supponere pro vitoque, scilicet pro sui posito, ta natura et ideo non multiplieati
concretum, vis utrumque multiplicetur. κο - Sed contra primo, si concreau lubstantivo sup ponit dircte pro viroque:ergo Deus in concieto non post et praedicari de homine sicut haec non est vera praedicatio, personalitas,& natura divina est personalitas, , natura humatiastigo homo in c5eteto non significat dilecte personalitatem,& naturam. Praeterea demus utrumque directe significarie ergo multiplieata natura,non est unus homo simplieitet: lietit unita una materia prima cu duplici anima rationali, non resultaret unus homo implieiter,sed unus cum dimidio,nec posset prae-
dieari eoncretu resultans ex materia,& una anima de eone telo c, eadem materia.& alia animarergo
non resultat vitio humanitas simpliciter , licet utraque pals fgnificetiit dilecte in humanitate. Ratio ergo a priori de suimenda vidit ut ex eo. Misi ..is trum i in concretis tuam substanti vis licet impis , , ictur utraque pars, sed tamen in tecto lotum iri,
portatur iupprilitum, natura veto non in tecto, sediti obliquo , quod de his nominibus persona, &- v .communitet concedunt, negant tamen . aliqui de nominibus naturae, ut homo, Detit. Ac.cae erum ex illis arguit ut bene ad ista; nam si s nisi ficatona tectum umusque non esset idem .non, ent invi m 'aedori hic homo. O hae perso. e ea tacon iis enim praedicatio vela requirit identitateria inter rectum subiecti,& praedirati: de idet, hae e non eii vera , personalitas termina hane huisahit. t m es 3 hac humanitias terminata a perso Ialitate . quia tectu subiecti non est rectum praedicati e ergo rectum , quod impoliat person .ui rectum quod imponat homo, de e contra: ergo si persona importat ita tecto personalitatem . seu supp ,stum. 3e in obliqtio naturam, idem dicendum est de homine in eoneteto. Alioquin s homo signifieat et in tecto solam humanitate subsistentem .seut diei mus , Virbvim ect horeo, diei posset, Vs hisis est his namtas sebs stetit, quod nemo eon
cederet. Unde etiam constat , hominem non s-
unificate in lecto vvumque, peisonalitatem, di naturam : alioquin seut dicimus, V.,A simo. dicete etiam possemus, Verium typicon list s.ct natura humana. quod conliat ei e salium reiso homo solum dieit in tecto suppositum. od aperte doeet S Thomas inua q. t et ari. i. in corpore. de alibi saepe. Ex hoe autem iit, multiplicata natura non multa plicati homines, quia non multiplicaret senificatum rectum hominis, nempe pei sonalitas.
Contra hane doctii nam est viilea , sed gravis C 's. dissicultas ex inisterio Ti initatis, quia si signis catum rectum eo iacteti substantivi est solum sopia postum: ergo multiplicato supposto, multiplicatur etiam terminus concretus: ergo in Deoties peisonae . de tria supposta erunt tres Dii, quia multipli tur rectum huius nominis Deus, heut rectum huius nominis persona. ideo aliqui recentiores dicunt, in creatis tam ii . hominem, quam personam ex subsistentia ei rata . . senilitate intecto naturam, & in obliquo subsi- M, ibi a Dissientiain, quia natura est quae subsistit, subsistentia vero eii sordia, a qua dieitut subsilensi ideo multiplieata natura,multiplicari homines di per sonas, licet esset vim subsistetia creata cum inultis naturis. Personam vero, quae resultat ex subsisilentia increata,& natura cieata dicunt signifieare in recto stibiistentiam, quia non est sol ma,sed otius natura comparatur per modum sotinae re- pectu pili sonalitatis i ideo Petrus non est scis nalitas terminans naturam, sed potius natui a suta sistens: at velo Christus h contra non est nai uia humana subsistens. sed potius persona te immans
humanitatem. Hi ne inserunt pii mo,si tres perso- .nae divinae assinierent eandem humanitatem,so. re ites homines, quia essent ites persona divinae habentes humanitatem: e contra vero ii tres personalitates creatae terminarent eandem his nuntiatatem, te unum hominem. & unam personam, quia ta petiolia, quam homo fgnificat et in lectoratur a. inserunt ieeund5,in Divinis cile ties personas, quia p.rsona in Dei, signi seat in lecto ii b.
sistentiam, quae non est forma, sed aliquid rei se stas, sciat natura, de ideo potest in recto sani scari. Nd tame sui tres Dii,quia D Mi r 5 sginii t in n. l. m.
recto petiana sed naturi,ideo est unus Deus, quia . . est una natura terminata per ties ti bi si dintias.
Haec sententia displicet primo, quia jam em onon diceretur uni v ε , sed valde aequivoce , de Christo, & de nobis j nam homo in Chrasto .st 'mpersonalitas teminans natu iam a in nobis velo
est humanitas subsistes. Est ergo Chiistus aequivoce homo , vel dieendum est .vitobique habete ihominem eandem significationem. Displicet te cundo, quia si homo in m bis ea humanitas stib silens: eigo ubi eumque est humanitas subsit iis, est homo . sed humanitas illa subsileis est vetein Chiisto Domino : ergo illa humauitas ut se subsistens est homo sed humanitas illa subsiten, non est verbum : ergo aliquis homo est in C hii sto, qui non sit vel bum. Quod est omnino sal sum : ergo nec in nobis homo est humanitas sutas stens, sed suppositum terminans humanitatem; nam licet humanitas nostia, di non itibi scita siquae subsilit ; homo tamen non est natura . 'Laesubiistit, ut supppotitit ad vel sitit,alioquin etii in Chi isto humanitas veth subsilens esset vere lim . Denique displicet, quia volti alie supponit, personam non sgnificate eodem modo in Deo& in nobis,imo potius voces ex humanis desum- , prae
237쪽
116 De mysterio Incarnationis,
ptae sunt ad loquendum de diuinis, seclusa disti im
ione realianter naturam, suppositum ; quale si in Deo petitana dicit in recto petionalitatem, in nobis etiam habebit idem tignificatum.1 s. In hae igitur dissicultate, tuae tota est de nitido loquendi .ietinendus est communis modus in ita
thoris. tendum, ex itibus naturis cum eadem pei sonalia ate resultare etiam unicum hominem , non tamen tesultate plures homines. vel Deos ex unica natura cuni pluribus personis, qDia licet persona.& hoiso dicant in recto solam stibii stetitiam terra minantem naturam . licet plures petionalitates
cum una natura sint plures personae, non tamen plures homines quia termini substanti vi, ut homo, Getis, &c. signiticant explicite natu iam,& valde implici th, Se confuse si is p stum, , ideo tet in ni
vn talis determinationas apposita determinant,
e designani naturam, non perso Nini quare hielo Ao, non significat hoc suppositum habens ali quam humanitatem, sed portu e contra supposi. tum in eonfuso habens stane humanitatem. N peteonsequens vallata iubi istentia manet ine idem homo, ii maneat suppost iam cum eadem huma. natare, uia manet totum id, quod signis eat lie ho
reo, vi fatetur Suar insta .r. Ig.M. 6. m commentario
i 't.c. At vere, ha. Wrsona , quia significat explieite rei sonalitatem eam etiam determinat, di is gnificat idem, quod haec subsistentia liabens ali quam nulti tam rationalen gitur tam ciuno quam persoria, signi heat in recto petionalitatem , alio quin non possent mutuo praedicari, sed diverso modo ; nam homo significat subsilentiain in eon suso, de naturam determinate : at vel opis sona s-gnificat subsistentiam determinate,& naturam in confuso. Ex quo fit,ires personas etle unum Deo, e . quia hie Devi, est subsistentia terminans hane deitatem, in quo conceptu conveniunt omnino tres pelionae, quia quaelibet est aliqua subsileri ita terminans nane deitatem et ergo in eis e Dei non distinguuntur: at hae V, sonti, est hae e subis stentia te iminans aliquam naturam: in quo differunt tres personae.quia haee non est illa subsisten tia, sed alia. Tei minus et go vin talis, vel determi
nationis additus concreto naturae determinat Da
tulam.lie et ligni aram in obliquo I additus vero personae deteraninat petionalitatem. Diees petimui Conetrata adiecti v a. ut ali u.Alce,1 Am e . . fgnificatit iam implicite i biectum,explieite . velo, , sormaliter mima.& tamen hoe ali ii non est aliquod subiectu cum hae albedine, sed potiushoe iubiectumer m aliqua abeditae : ergo similitei lieet homo signi seet explicito humanitatem, non ideo hic homo erit aliquod suppositum cum hae humanitate,sed potius e contra hoc suppos . tum cum aliqua humanitate, quia suppos trem signifieatur in lecto, seut subiecti m albedint . Respondetur negando ciansequentiam 3, iatioxa lassiuam vela disera minis piae ei piae sumenda est ex modo diverso, quo utimul terminis substantivis,s: ad j dicti via. Fundamentum vela soli ait e suit, quod tetmini adiectivi. licet significent sol malit et for mam, sed ligni heant eam per inosum accidentis, di habiti a ili biecto : eum autem aecidens iit ensin alio, seu adveniens alteii, irin supponiti tibi dictum.quasi hoe aliquid constitutum, quod potiri. de debeat dei gnata . Ac determinali rei sentimilli appositum. ideo ly e. postum cuma , , determinat subiectum albedinis . quia ipsum subjectum sani fieatui ut eus constitutum, de per se,
eui albedo advenit: at veto terminus substantivus, ut hamo, non significat humanitatem ut habitain , seu vi advenie tem alteti, sed substantive . id est ut constituentem pii reatae, illud ens, aevi ptimatiam essentiam illius ; ideo quando uti- manatas signifieaitit sol malitet , & explieite recterminum ii bitantivum , determinatio cadit iu-pta humanitatem sol maliter, di explicite significatam, non stupra stibii uelitiam, siae non ligni fiueatur ut iubiectum habens liti inanitatem, sed ut
Dices secundo: ergo i et Luna ctiam multitudi- , nis eadit supia solam natu iure, stat ligni in de- rticis
terminans cadit furta illam e ergo unium lia pro- . stum cum multis nutatis his inanis con tinet
plures homines ; stetit enim hie homo signiscat aliquod suppositim holus nai Liae hirmarae , sic per plures hom)nes s et seabitidi aliquod iuppositum plurium humanitatum. Respondetat negando se ii relam. Ratio dis EG, i Heri minis desumitui ex stipiadictis, S ex rigula illa generali, Lod in omni propositione allian a-tiva veta requiritur identitas adaequata inter rectum subiecta, de tectum predicati : in pie positione veto negativa vela requii itur disii ctio inter tectum sibiecti, A rectora praedicati. Ex hac enim tegula insertur,Patrem, di silium cile eundem Deum.non postumus velo dicere D. iis,
qui est Hier, en stiti . seu is hie I in .em has, quia hie Deus licet significet suppostitim iniecto, non tamen ditet inat liabricii ni, sed natu iam : suppostum autem lignascat indeterminate, ci quasi rationem eo in uni in t quare sicut quando animal sumit ut in communi,potest dici, an Magog ore. O es esum, Se honine. 3 equum non distingui in latione animalis: sic dicimus, ne Ditia est Paterio F ias. hoc est, suppositi in communi Ivim naiti a uilita es Palir , O si ui , stupater , ct sitis non dis irant in Orione com retini supposit, talus Othra diuino,quae ratio communis, ct inde terminata suppositi signis eat ut solum in recto quando dictivi hic D us,quia semper relin quitur suppositum is ne det ei minatae ne, cum tota illa dei minatio ait eicit solam Paturam: hae ergo de eatis a vera est illa pio positio assar irativa. quia Li- , milium rectum subiecti non distinguitur realitera recto praedicati, nam suppost Lm i Ut Pia divinae indete imi nato sumptum , re suppositiam filii non
diseii iit realiter. sed tanquam latro cran mum , dcraiticulatis. Ex eadem etiam regula inscitiir. illam
aliam piopolitionein sore salsam, in qua dicerentur plures homines unum suppeistrem rei minans plures naturas humanas. Nam si plures homines csset, pollet unus negati vete de alio . , possemus dieeie, Ite hina non est in torio Hoetiliten, est salsum, quia tectu subiecti Pon dis irrim ut realiter a lecto piadi eoti: nam De h. reo in recto soludieit supi os tum huius humanitatis ineram retini,
seu inactei minate acceptore, I positum airit in incommuni, seu in aeterminate accepti m hi iiis humanitatis . non distinnititur realiter ab eodem stis rostri .lie et si iei remus altei ius hi martialix et-- , illa propositio regativa . Hi homo non e mo . non pote si esse vera propter sol in rixialitatem naturatum in eodem si s posto Dices tetita. Haee pio pristio est vera, thomo han sedet. li hi unus hi mo sedeat quia Li- . . 'mitum verum est,illum qi leui Ct,non ei ne homi- ita. .nem sedente mi ei vo similitet hae erit vela. hic
238쪽
Dem H t est ratem Petobatur consequentia, quia haec est vel a , Aliquod suppositim L ira initatis est Pater e et go ii hin D u. soluna lignifieat aliquos ius postmo in e mi uio huius deitatis,haee etiam erit vera, hie Derum noti est Patre. Dis. . . Re ponde: ut tem quendo argumentum . nam shie Dem in tecti, lignificat euentiam : ergo non dicitur vere tae Dem generat. quia haec est salsa, essenti id vide ita, generate ergo hic Dem, non est in tecto natura sed ius postum habens deitatem, ut dixit Sethoimci q. s s. t. . Adai gumentum crgo aliqui eonee sunt , illam e ste veram, D mxo at quod iis ranat etiam valentia reari. H . i. q. t 3. et t. s. ad te triam quaestionem , is Deus iuniatur pio entitate absoluta identi seante sibi relationcs; quia de entitate absoluta non po- teli diei, quod generet. Caeter una S.T honias. &alii communiter dirant . illam esse saliam e ratio autem ell.quia licet hie Deus significet suppos . tum huius deitatis, & lieet natura sit terminus singularis; extetum laticine si is positi sapit, vi diximus . naturam tetmani communis, sicut Imo scum autem sit aliquod ioppos una deitatis gensians,de Pater, non potest i inplicitet negari, quod suppositum deitatis fit Pater i quia propositionesina finitae negativae iuxta communem loquendinissum incitarit senioni v niveis,lein , ut notavit bene idem Valentia tibi supra: quate hoee etiamin es lita est salsa , homo non conetraxit Prec inmeri in e a licet Christus illud non contraxerit, quia videtur universaliter in gale de omni homine et ita illa , hie Deti, x v . st Pater . aequivalet incommuni modo loquendi lime . iustum M positivitatis uolatia tenerat. v. l est Pater . quod eii sal - n,ideo simplieitet prolata est falsa: Negamus er g ,. lentam illius propolitionis , hie Ditistio, est Irit re, eire illum asstio suppositim Ira ti, actati,no et est Pater, nam in illo termino. hic Deis, i p. postum non setivite attii in partieulati etiam disiunctim,sed iii communi,& iatione hujus sippi istionis communis non potest de illo negati simur licit l,qima habet in aliquo particulari. Viget s. haec eii vera, hia Ditis est laetam, sed haec non eli vexa , aliquod si positim diit.uti est tris: tergo hic ram in lecto non lignificat suppositum . sed naturam, cui competit e ste tri nam in Personis. Relpon leo nomen Detis habete duplicem sop. potitionem. ut dixi, alteiam determinaram, seu singilarein . ratione natui ae sngulatis s alteram communem ratione suppositi, quia sicut homo s-gnitieri naturam commonem pluribus hominibus, ita Deus signis eate potest rationem suppo isti communem tribus suppostis: de sicut homo, quando supponit simplieitet,seu in communi .diacitur vere ei se multa individua, ita Deus cum ea. dein suppositione communi ex parte suppositi dieitur uere esse illa supposita, seu es e trinum, licet de singulis suppositis in particulati non dieatur vere , quod si ut it initas a stetit de homine incommuni die inius vere esse plura si apposita humana a lieet de ii natilis suppositis hunonis id non assii metui. Caeli iam sicut homo supponens sup-sitione omnino lingulati ex palle iuppoliti . Nnaturae . non diceretur vete e se so pia supposta;
c . . ita hic Deoi.c non sumeret ut cum aliqua iuppi
litione i mplici, L eramn mi ere rat te suppositi, non diceret ut vete e se plura supposita. Di herunt tamen hic homo hic Dio, quod eum Axe ira uis. ra humana non habeat plura supposta, possumus smplieitet di te . hie homo nou plura suppost .a ei quia hac homo non potest supponere communitet ex parte suppositi: non tamen rolsumus simplicitet dicere . hie D. vi nisu estplura suppostri. tuta haec indefinita lignificat et non dari plutaui posta in Deo . quibus eis et communis ratio suppositi divini ; setit etiam haec indefinita negativa simplieiter. de abiblute eis et selsa, anime non habet sab se pla es sterae. animaliam a quia sicet aliquod animal in pallieulati illas non habeat,sed
tamen illa itigativa videtur excludere treetes ab animali qualibet eoiisderatione.
Dices quait o. si hie homo, non determinat subs sientiam,sed solam naturam. sequi tui,qiiod is ali rvasu quam quis homo heii peeeavit, & hodie relinquatut ejus humanitas sine ulla pioisus subsilentia,pos sumus adhue hodie dicere hic homo peccatiit: nam hodie possumus dicete,stippositum hi, us humani
t alti peccavit, consequens autem videtur omnino
saltum: nam hodie non existit laonio, sed humani- tas, quomodo possumus dicere, hic homo pereatus tune enim videt ut de lignare homine existentem. Respondetur negando sequela: nam licet illud Eet ii iuri pronomen sue non determinet subsilentiam, sed naturam , signi ii eat tamen naturam sub si stentem,
quare sensus illius propostionis est iste , supposit ira tam humanitatis fias ientis peccavit . quibus vobis non deterivitiai ut stibi stentia, sed tamen
cos gnificatur praesens altinia subsistentia. Ex hoe autem sensu eolligitur . si humanitas heti in uno
tia aeceperit altam, adhuc esse veram illam propinsitionem, hic ho-o peccavit , iis saucium est, quodsi i postum huius naturae nune subsistentis rev-cavit. Si atitem hodie maneat natura sine ulla
coisus subsistentia.tune ei it salsa, quias gnificatumanitate ni hodie eine subsistentem cuni hodie non subsiliat, nee eonstituat aliquem hominetu. De hoe itetum dieemus Obi ieies ultimo. Ponamus tres personas creatas eum una humanitate, si tune essent idem ho. C A. te hino e ergo omnes tres peti inae essent idem intet
se. Consequens est absurdum,quia repugnat esse idem, qua alioquin distinguuntur, sequela veta probatur, quia lixe pei sona est hie homo, S illai et sona est etiam hic idem homo: ergo haec persona est illa ; nam quae sunt eadem uni tetito, sunt eadem intra se: ergo dicendum est, personalitatem creatam non importati in recto per nomina substantiva , sed solam naturam. Respondetur negando sequelam ; nam licet tune ellent tres personae unus homo, noesset una persona alia, quia non identis eantur cum aliquo tertio eodem determinato, sed cum eodem dissuta cio. Sicut non valet haee consequentia, Pettus est
aliquis homo i Paulus est aliquis homo: ergo Pettus est Paulus, quia licet ri aedicarum si idem, non est tamen determinatum, sed disiunctum. Sie etiam quando dicis, his peisona est hie homo, idem valet ae s dicas . hae reisona est suppos tum holus humanitatis, & illa etiam suppostum huius humanitatis ; ex quo non sequitur , hancneisonam esse illam , sed esse suppostum huius humanitatis. Omnes ergo petitanae essent idem homo. id est, ellent ius postum eiusdem humanitatis , non tamen essent idem inter se. Et haeesus sietant de hae eontio vel si a , in qua quia res captiosa est, caute loquendum est. si ii
239쪽
De unione hypostasis divinae cum sanguine Christi.
SEcet. I. Referuntur variae semen ra circa
Sr c T. ll. Prima conclusio centra Darandum de timene Verbi eam sanguine Chri A. Sper. III. Mattiantur aliae duae conesi ones. iacet lv. Aeliuntur argumenta contra doctrinam praecedentem. Sr c T. V. Duae regiquae conclusones statuatur. SEci. vi. Deciso aliorum da oram pro complemento hujus materiae. Src T. VII. De censera atiarum sentensi rum, quid sentiendam. SEcet. vlli. De aniene Verbi eis aliis humο- ritus, capillis, unguibus, es accidentibus. Es haee plutes eomplectitur quaestio.
nes,& quidem aliquas non parum coimtio versas, praesertim inter Theologos Sacrotum ordinum Dominicanae . ferianet seanae similiae,qui de hoe argumento saepe eorum summis Pontificibus aeriter disputarunt. Ideo accurati v res examinanda erit, ut quid certum, quid probabilius in hoc pulicto iit, elatius colligere possimus. stentiam creatam . per quam im me sate sobs steret. Hane sententiam sequutus etiam est Cabi iei. Gabiit . qui lieet in supplemeto ad a.d . .. i .addiderat, se id totum disputative, de non assective dixisse:
sed tamen ites. s s in Caisonem, absque ulla limitatione eam amplectitui. Asserti etiam solet Ab lenisi paradox. a .c. .es s. Sed vasqueet inpra, mi o. de Suate1 d P is .m . s. ad- s a. a. vertunt, eum non negate vitionem vel bi cum sanguine, quando erat intra corpus, sed cum sanguine separato in iti duo mortis Christi. Hane tamen explicationem rei ieit Francis:
Collitis Theologus Mediolan. Collegii Ambro- colli . sani in suo itaciatu de fa Pine christi,s a s. r.
assit mans Abulensem in universum negasse uni nem verbi eum sanguine. sint Dutandus regavit : quod probat ex vel bis Abulens.c. o. in hune modum loquentis: Tertiam, quod in consecrato e Iice est, hunc Verbum dieitti, seu hoc in in triduo in fanguine consecrato non egit, quia sanaetiti in oves tua non est. Quod elatius declarat, dicens Nam in assumptione humana natara ad Veriura vini t sibi Verbum principalia pariti natura, corpus , O animiam: non umetit tamen si directepartes humona naturae minui principalis, si tit siti re, pilocHaec tamen vel ba potius ostendunt, Abuleii semnon negasse unionem sanguini aeum erat intra eo stus, quia lut notavit vasque et)eodem modo Abia ensis dixit, vel bum non assumpsisse directe hu- inanitatem .sed las patres,corpus, de animam: at vero humanitatem consequenter, quia directe ea solum assumpsit, quae non dimisi in iii duo; hu-
Referuntur variae sententia circa Chri sanguinem.
inanitatem aute in dimisi illo triduo. Quo etiam utile
Rima sententia, seu errot eae potest eorum, qui negatum in Chi isto verum sanguinem,
em sellicti , qui negarunt veruiu corpus , conce
dentes soli in eoi pus phantasticum. vel saltem negantes. fuisse corpus teries re, dicentes sui geeorpus coeleste diversum a nostio, quotum et rires tetulimus, & impugnavimus supra: ij tamen nihil peetiliate de sanguine dicunt.. , Secundo loco numerati pollunt alii haeret iei, Calvinistae, qui temeratio ausu dixerunt, tangui nem a Christo effusum evanuisse, de omnino cot- ruptum solise. ita Osandet Calvinista, unde Cei- manus Bavaiius probate contendit . non esse in Euehatistia realiter Christi sanguinem , utpote iampridem cotius tum, ut resert Fedeii eos de S a
a. et ' is in temtatione , Assertio exfa
cra scrip tira, . adoemio ui oram Vologet eam D S posteriorem per Iac. s. imi V. si Dei. Hie et tot rei elendus est ex illis, quae Theologi serunt eum s.Tho n. infra q. a. iari s. ad probangum, Clitisti eoi pus motivum non fuisse coristuprum . eadem enim argumenta probant in Gruptionem sanguinis . cum de tota humanitate, quae resurrexit, intelligantur verba Psi s. ma
dalus uestim itiam videre corruptionem.
His et eo haereticorum delitiis omissis , tertioti, isto loco succedit sententia Durandi in .d . io. . i. - qui docuit . sanguinem non sitiise vitilum subs Lut d. gentiae vel bi immediate,sed si tum remote,qua tenus elat in humanitate Christi . quae assumpta erat proximὲ,& immediate a veibo: unde sequitur, sanguinem tetinuisse suam propi iam subsi- sensu dicere potuit,sanguinem non sui se assumptum directe, sed eonsequenter,quia existimavit in triduo non mansite unitum verbo.ldem Collius ili, Olib. s. e. a. tribuit eandem sententiam Cardinati Sancti Petri ad vincula, in suo tractatu de flanguine christi , veritate 5. ubi vel bum non prineis aliter a illampsile, sed verius eoassumpsisse sanguinem putat. Sed neque de eo auctore id probant verba adducta. Fuit autem is Caidinali, frater Fianciseus de Ruvere Flanci anae familiae vicarius. postea Cardinalis . de tandem si remus Ponti sex Sixtus iv. qui dum haee contioveis a tractat elut coram Pio Il. eum tractatum seripsi ; quem quidem manu scriptum eonservat Bibliotheca notiti Romani Collegii: N quidem in ip o elate constat, negasse solum unionem sanguinis cum Teibo in tri. duo. Sic enim dieit: T , iis temta, .st ista. Eisi a Christi fans is , quana vi Dit e vi corpori nn ttit, deitas separatis hon fiserit, ab eo tam n e fisso a Ginitatem fuisses paratam . probabiliter constemur. tia veratis Actu i tinet io Asueue Pisa qua ram hiscen , quod i i ierat Ditia, unita fuit Christi saviani e ui c. pori actu unita. Misae concitis ofatu latere potest ex si , quas petitia ditia sunt. Tradit enim A. Duma sentia. tit veri via fiat al- fatum , quod ea , quae fuerant in tamanitate rariasti a Sinpta , ante a rationem illam non serunt
pleni. si posito fax Data . s. i in treceptione
dare temptit , in quo exinens in torpore ch nu
240쪽
proxime inter vel bum de sanguinein . quandoeiat in corpore , cuin probet ex Dama ceno, non
sutile in illa humani ate aliquid ici pos etiam ri prio stipposito ; is enim sanguis non illet hypo ctia: iee unitus verbo, tet inutilet pio id bio Pioprium iu positum, quo terminamur. Nee obstat. quod dieat, vel bum non plancipaliter allum si ille , sed eo illam pii te sanguinem snam hune loquendi modum iam lare explieiaciat in hipetaotibus dieens , ea plincipaliter Oilii inprasutile , quae secuti dum intentionem Dei pinnario intendebantur , qualis erat natura humana et allavera, quae ad hune finem ordinabantur, dirat ac sumpta seeundatio , seu Gallii inpia , in quo mnem et o ponit paries corporis Chiisti, imo ipsum cot puri de animam. quia hae etiam ais in pta dieit esse proptet humanitatem completam , de inhoe etiam i ensu dieit, sangui nem non iis ille a sumptum . sed emisomnum , quia secundum se non intendebatut , sed pios tet naturam humanam: nee sanguis tecundum se poterat ret lonali, quia periona non est, nis quae confiat natura in tellectuali et unde nee eorpus ipsum . quod secundum se non potest personati, dicit ut aitumptum :sed emi sumptum. itaque non video , quo iunda. Dento Caidinalis ille possit pro ea sententia ad duet . quae negat unionem sanguini existenti in pote Ch iisti. iaita eigo sententia docet , sanguinem fuisse quidem visitum vel bo hi poliatice proxime , Nimmediate . itiando erat intra corpus; susile tamen G vribo separatum statim ae exivit e corpiat et, atque ideo triduo illo ante testitiectionem cat utile Mallovi,. unione hypotatica Hare docuit Fianeis c. se Mai.ronis ira s q. i. Et idem habet in aliquibus ex itiis sermoniblis. teste Cardinali S. Petit impia adducto , sei licet in uno qui incipit, Memoriam fecit, de in alio qui incipit. Domine probana me, de in alio qsi ineipit. Nolite timo e. Riel idus etiam iti 1. . t ad 1. I. Eandem in publiea eone ione docuit Concio nator quidam pat-cinone . ut resert sylvei et iii Rafisatiria, tras . Det s i. Denique eandem tenet Abulentis iuria ei latus, I Cardinalis S. Petri pio, mae citat iis , qui alios plures conatur pro illa adducere . sed absque sui amento. Aisit etiam eenturam Siliola Pali. sensi. quam dixit apri ob ite hanc se inentiam, Et condemnaise oppositam; sed de hae censura nullo modo constat , nee ipse eam probat aliter,
Quinta sententia distinguit duplicem sangui
nem, alte in iis ruit ut itale in . alterum vitalem.
Nutrimentalem appellant sanguinem quendam ex cibo, de potu si iam, nee adnue perfectum, de bene e Iiim, sed impiarum , de vitae expertem, qui animalis non est pars , nec pectinet ad vetita. tem natiuiae : hune dicunt nec in cois re , nee extia corpus suille a verbo ivino hypoliat ire as. sumptum. vitalem velo sanguinem dicunt ian guinem pei fictum . anima informatum . qui pars est animalis, & hune dieunt unitum sutile vel divino. Haee est iententia Caietam iri a se est. i. ara. r. ita resi, isione ad s. Du sese i tii sti T. Ptoliae sentumia asse triar etiam Silvestet ibi sis a. q. . leti s i. Sed hie pastini convenia com Cait tano,
partim diis it. Adigitat qui in ille din heem
etiam sanguinem ali. i um vel si, unitum. altei m cin v tum . non tamen coner ii di vel sitate in substantia ira inter illos, scd soliun acetilentaleir, Curii. de Letoue I carnat.
ui constat ex illa q. s i .de ex q. lo. quae ivnc. - tanee unum ab alteio di ieetiui pet vitalem sinum. imo tanquam pioblema relinquit an sanguis ani- meret , vel non: eum tamen Caietanui a teti vitam iiibuat, alteri neget. sexta lententia iii i r test Giegotio de va- r. lentia in praseuli. dii . i .e. s. I dicto t. a tirimam s. D. Mareumenta is , qui ita docet, omnem sanguitie in vin tum vel bo , ut etiam nune illae particulae san- .guinis, quae in spinis, sudatio . & alibi apparent, retineant vinonem com diuina hypostati, atque adeo debeant adolati cultu latriae. Septima sententia docet, sanguinem in tetiduo's, i isti. etiam moltis Chtilli' ille verbo hypostatich .st, M.
v mrum , non tamen totum omnino sanguinem,
sed illum solum . qui a Christo te surgente reassu -
mendus erat; illas vera partes Languinas, tua non eram reai sumen b. sed in tertis te induendae, statim post ei sonem se pacatas etiam fuisse a Peri a veibi divini. Hane sequit ni Francise Collius Constitii supra citatus I i. s. e. . quam ilibuit Masori in iniet. . q. rs. Sed hic auctor loquitui solum de sanguine nutii mentali, de quo dieit posse dici, quod in instanti inoctis fuerit dimissus a veibo;
quia non erat realiumendus, vel celie retentum
fui se a veibo vique ad instant resurrcictionis, de tunc dimi ilum . cui parti magis adhaeret. taxesunt plaeita Doctoium in hoe piaucto : nune iam
nostiam lententiam explicemus.
Iii ea concioso contra Inrandum de unione
Contra sententias sectione praecedenti addu- 2.
as statuemus etiam aliquot conclusones. Hi-. --Pxima si contra Dulandum i vel bum divinum eis a proxime, de immedi e ait crepiti seu guinem.scuta itumpsit carnem Haec est communas sam omnium Theologorum, quos asteium, , sequuntur Suar. simet. de val quo in piae lenti , nee est qui contratiora vasque iam doctat,licet de eensula oppostae seu retiae si , eontio vetitia. videatur S.Thoinas Dinone Abn e M S. The m. ad Dib. O sius to s. q. 1. art., ' corpore. O impraese l. q. s. Ioannes Maior q. s. M. t. Alberius Magnus traict. de fac ramio at se, Ca- Alia Magmpreolus .us i. t i. q. i. arcisti resso sone ad s. carieolu contra Imriam conclusalem. Nicolaus de Lyra ine. s. ad Hebr. in illa verba . P .nto magM DE curasti, Oc. de alii communiter. Probant hoe inulti ex illis testimoniis, quibus redemptio nolita hibuit ut sanguini Chii iii, qui /diei tui emundare, dealbate, sanctis care nos , o e. Sed ut notat vas auiae cum aliis, hae testimonia non in ilium vigent; quia ad hanc effractam satis .esset visio humanitatis ei undeniis, , ei serentis sanguinem eum vel bo divino ; iam enim illa cito haberet valorem infinitum et unde eodemnata trabueretur redemptio stra iudoii. lachrymis,eleemosynae Christi .licet haec non essentvni- '. ta hypoliatis e vel bo. Sicut e contra Dium juvat vnio tota latinuitiis oblati eum Vetto ad valorem infinitum. iiiii adsit visio nator: ogeientis i ne- qui' enim oblatio sanguinis Cliniit a Saeei dote
saeia in Missa habet valinem in nitum , iuxta ' mi veriorem sententiam a nee oblatio . qua n vii go situm Filium in te pio obtulit . habuit valo. tem instinuit, , aut fossicientem ad ledemptio- . v inm