장음표시 사용
271쪽
16o De mysterio Incarnationis,
album aliquod subj-eium . nis reddatur etiam
sol malit et coloratum. Cum et go omne subsistens it subsisten, rei sciat ut a sibi istentia qua subiistit ; humanitas non poteti esse incompleta ad eis, ctum Dimalem iubilitendi , quin possit etiam reddi persccta a subsitantia, a qua reddatur subsistens. Itaqtie itot potest ieddi stibi stetis a sublistentia vel bi, potest itiam ab ea reta i rei secta , di amabilis ; iram si ae- libet s Ostientia hoe habet. vi sciit reddit
nato talia sol malitet subsilentem , sie etiam eam teddat persectam . de per consequens amabilem . ratione illius rei sectionis iv p. r. additae. Hi ne ergo eisictum formalem , ad . quem hi anitas de se erat iubstantialiter incompleta . non potuit accipeie a personalitate vel hi solii in serendum lationem communem, de genetieam, ut ita dicam, sed debuit . accipere talem in patii lari . nam sietit non
potuit reddi subis ilens in communi . sed taliter subsistens pet talem subsistentiam : ita non potuit pei fici in communi . sed taliter per fiet tali , taniaque persectione subsistentiae , de sirit piopter incomplementiam ad subsistentiam potuit accipe te talem subsistentiana divinam vi se propter ineomplementum ad persectionem sub si flentiae potuit peis ei substantiaritet tali, tantaque persectione. At qualis suit lixe pet sectioi divina utique , Ac pei consequent reddita suit substantia litet pei sectior, di amabili ot humanitas i et illam subi sientiam , quam reddi posset per giatiam habitualem . atque adeo magis sancta , quia esse sanctam . eii esse talem . quae amari possit a Deotatione suae putes ritudinis in ord: ne ad haei
dilatem vitae aeternae et cum ergo humanitas ut
subissens subsistentia Verbi magis peificiatur . ae deeotetur, de per eonsequens magis reddatur amabilis a Deo , quam per gratiam habitualem . eonsequens est, 'nod mage, cidinetiit ad gliniam , re beatitudinem supet nata taleia. N pet consequens magis sanctis ter. Constat ergo Iam, cur non aecepetit hi manitas a petionalitate vel bi immensa esse praeseritem , de accepetit esse sanctam quiani initum humanitas secundum se eicit ineom.
pleta substantialiter ad effectum mimalem subii pens, de pet consequens ad his quod est per-fiei , de ted di amabilem ii pei sectione subii
stentiae , qui essectus formalis transcendit coimeeptum subiissentis. setit bonitas traniee, diteoneepium albi .calidi, S: aliorum essectuum sor.
nmisit . bo, haberet in se natu tam divinam . de tamen non esset sanctus ex desectu rapaeitatis subiecti e ergo sancti fieari stibilantia litet non est solum habete in se naturam divinam . sede habere eam eum capaeitate ad sanctificatio
Ristoti . .. Respondeo , nos loqui iuxta subiectum ma teriam , in qua sermo est de natura humatia . de tationali . de qua verissimi in est . eo ipse quod aliqua natui a lationalis parti pet in senaturam divinam . esse sanctam. . quia eo i p. se est obiectum divinae amietriae . de est digna magna veneta ione , de adolatione proptet it iam coniunctionem eum deitate, in qUo consuit sanctitas itatutae rationalis, licet in lapide ob in eas uitatem subjecti non dat et ut illud genus sanctitatis, sed aliud divellam, ut supia di
obiteles quatio. vel bum posset termina- as. Ie accidens ierat atom ab ovini subiecto , si macet accidens serendum te si solum acciden. qialiter incomplerem in ordine ad aliquem ter minum aecidentalem , quem mi e exigit in statu separationis , quem terminum posset sui
plete si bii stentia verbi , ita ut per illam a cidens esset per se sne subiecto i ergo l:cet
humanitas sit solum aee ident litet incompleia in ordine ad pia sentiam localem , po sttamen vinui cum immelisitate Dei in ordine ad illo in effectum sol malens rixientiae tali
spatio. Respondeo , quidquid si de anteceden- lilii M.ti negando consequentiam. Nam in pi mo .casu illa visio esset qLidem accidentalis, cum ordinaretur ad eo inplendum accidens , cui sincomplementum non esset iuba antiale , sed solum accidentale et at velo in secundo casu vitio neque esset substantialis, neqtie aeci dentalis ; non quidem substantialis , quia non resultat et unum eos per se , ut supta vidimus, cum non resultaret vina iubilantia , sed diae integiae . neque etiam esset unici aecidentalis , quia pertineret ad concessum iniri ae radicis exi stentis in illo compotito, ut iupia ret batum est. Olmietes quinto : Angelus, vel homo non E est naturalitet incompleitis in ordine ad glatiam habit alem i nam de se non nugis exigit gratiam , quam immenstatem Dei ; de tamen divinitus potest uniri cum gratia : e go lieet humanitas non sit ex natui a sua sub stantialiter incompleta in ordine ad prasemtiam iubstantialem , potetit tamen divinitus viiiii eum illa : nam ad possibilitatem unionis de potentia absoluta non videtiit necessarium, quod aliquod exitemum hibeat in complementum naturale, seu complebilitatem naturalem, sed sussicit ineomplementum, seu complebilitas obedientialis , qualis est in angelo in ordine ad gratiam . de qualis videtur etiam posse e . in humanitate in ordine ad piae enti viti sulta tantialem. Respondeo negando consequentiam. Ratio ni is
velo discriminis mittit ex diverio incomplenien
to , quod requiritat tum ad unionem si l stanti lena . quam ad accidenta in e ad hane enim sussiel: eatentia illius persectionis in iubsecto; nam licet subiectum non exigat illam naturaliter , non tamen excludit illam , nee manet integrum in ordine ad illam; sed potius quasi exhibendo tuam indigentiam . de rinpersecti nem . licet non exigat postive tantam persc- ctionein , o tendit tamen quas promptitudinem ad illam a ipiendam . ii dabitur . quod possumus apprllare incomplementum obedientiale, seu pet mosum non tepugnantiae, sundatum
semper in indigentia si biecti ; tale est incomplementum Angeli , vel hoivinis in ordine ad a taliam hab: tualem, vel v ilionem beatam . 'Laspei sectiones, licet ob earum excellentiam non exigant
272쪽
exigant , non tamen exeludunt illas, imo ost ii dune leputatos ad illas recipiendas, ii iii pia is lorum exigentiam datae fuerint. At veta una ivbstantia eompleta nullum pioisus incoinplementum hibet in ordine ad aliam iobstantiam i hane enim non solum non exigit naturaliter,sed etiam positive excludit, de petit non uniti eum illa; nam omnis substantia est ens per se, ut constat ex ei is definitione i esse autem ens per se , est
petere existere per se. de seois in ab omni alia substantia a imo ad his petit modum positivum subsilentiae, ut per illum postive terminetur,& quasi muto , aut vallo muniatur, & circumdetur , ne possit ab alia subtantia per physeam unionem attingi. Et quidem pei substantiam eritum est, non impediri substantiam ab vitio
ne eum accidentibus. quia quantumcunque naia
tuta tantialis subtiliat. potest recipe te plura , Se fluta aeeidentia i non ergo tuetur se pet subsistentiam eontra aeeidentia . ut ita dicam, sed solum eonita alias substantias , quibus postive vult negate eopiam sui apsus , de quatum consortium . de communionem postivo illo sub silentiae inuto vitate intendit. Est itaque sub stantia Angeli in se omnino integra, non in o dine ad uel dentia, quibus vel positive ostium
a petit.& quae politivi allicit, de petit, is natui alia snt, vel eerih ostium non claudit, nee iis adi tum negat,si sim sumi natu talia ; sed est omnino integra , de elausa in ordine ad alias substantias, quibus posti vh setas opponit, de aditum negat: unde in ordine ad illas nullum prorsus habet incomplementum.
,s. Quod ii petas, unde oriatur haec talis,ae tan ta substantiae completae repugnantia ad conlatuum attritius substantiae . eum alioquin tam si estis fit.& benevola iii reeipiendis aeeidentibus Ratio videtur sundati in .ipsa substantiae nobili tate, substantia enim est ptima radix caetetorum, ut suppono ex Metaph fiea. atque adeo quasi Pisneeps tot ut si initiae: quare licet non respuat adventum aeeidentium . qi ae omnia veniunt suali famuli ad pei fetendam sibilantiam i re. spuit tamen, & impedit eonsortium alterius sub standiae, eum qua oporteat dividere principatum: ex hoe enim non patum incommodi suborire tui priori substantiae. Ponamus, verbi gratas, quod lignum vnit ei ut eum natura lapidis, sit
gulae iraturae eona ent ut eonservate tuum tem Framentum . quale singulae patrient ut ex con lottio alterius. Pone iterum . Angelum uniri eum natura lapidis . iam lapis cogeretur esse extra suum lorem : Anteius etiam non posset penetrari. seut nune potest, sed agata valet ut a lapide tibi unito. Denique s unus Angelux uniret ut alteri Anaelo, tune etiam Angelus minus potens rape erat a potentiori, de lectetur qua ipse non velleti Angelui ilatum nobilior non posset a se expellete illum alium comitem, detestem intimum suarum actiomim. Ex o inbutomnibus constat, in malui e modum substat eae eedere , quod ipsa sit ent rei se . de ira intraprum ut si viii ea radix prima extemium , quae sunt in illo suppristo. Cum ergo substantia se- eundum se semper habeat hane integritatem . de
hoe eomplementum, consequens est . ut a veniente qualibet alia substantia , semper qLaelibet manetet in se completa, de integra, atque adeo
iam non fieret una ex utraque, sed manetent duae si ubi enim sunt duo completa, non fit plo-
Ex dictis insero, non potuisse etiam de potemtia absoluta humanitatem viiiii iobstantia litet I L. Verbo,& non sancti fieari , quia implicat contradictionem uniti, & non habete in se participatam natistam , in quo formaliter eousuit conceptus sanctificationis substantialis. Quomodo autem tepugnet divinitus omne pereatum ex vivitionis, insta tuo loco disputabitur. Nune te. stant aliquae graves dissicultates,quae ex hae sic b. Miltiali talictitate otiuntur, scilicet an prove niat sotitialiter ab ipsa unione , an a perionalitate . an versia natui a divinat item an humani.
tas reddatur sancta infinite . an sirith, an ph, si-eh. vel moralitet 3 S denique ad quid fuerit necessatia datia habitualis in Christo, is quidem eius humanitas aliunde supponitur exeellentiori modo sancta et de quibus in sequentibus sectio. nibus dictum erit.
Iram Christi lamauita, sanni eiur s.
maliter per Onionem hypos aracam, an
sus iasiam pDJximus. Chiisti humanitatem sancti cari ,
iubstantia litet et sequitur videre , qtiae si risis. ima hiijus sanctis tionis i lita autem sunt, de suibus potest dubitati, scilicet divinitas, Ciram h petionalitas verbi,& ipsa vitio hypostatica, uae est emitas modalis errata, vi ici pono ex di ... '
tar eue ii . Prima sententia antimat, humani
tatem uno scari sol malitet per divinitatem M. solam r ita vafriticet dictitat. i. cap. . Alii di. v M lux .cunt, sanctificari sola petionalitate formali et, quae sola . de non divinitas, immedia e s hysehunitur lium nitati r ita Loica in praesenti, e Lote tat. s s. quem sequunt ut aliqui recentioles, quipto hae a dueere conant ut P. Scareat sed im- s. ei. metito , quia beet ipse di Atatione i8. s. dicat, personalitatem sanctificare formaliter, nusquam tamen negat divinitatem sanctis cate. Denique alii dicunt , unionem etiam hypost diem sotnialiter lanctifieare i ita quidam recen
media, qua communicatur sanctitas. Hane I to-bat P.va queet liapta di II id. cap. s. ex eo quod si vitio esset forma sancti statis, non pollet dativnio verbi eum natura litationali. quae est in - pax sanctitatis . quia ubi te pugnat cilectus foet malis . repugnat soluta inhaeiens. Haec tamen i tio non est eisieax, quia personalitas vel bi sor- maliter reddit personam cum humanitate .ci non redderet persollam eum natura it ratiot alii sed suppostum: At tamen non tepugi at, quod assumeret natu iam irratiotialem ; ita dici r, stit non quamlibet unionem hypostat iram tantiis reformaliter , sed solam unionem eum narista ratio nati a quae quidem v nio digeri specie ratione sui te mini ab illa alia unione Veibi cum natura , ..titationali. .
273쪽
161 De mysterio Incarnationis,
Melius ergo probatur concluso exemplo vnim ex ita visio' nis, ni a gratia habitualis unitur animae, quae quib' ' dem vitio licet sit stipei naturalis, de astetat iritim sanctitatem inon tamen ut mima , ted ut via, devmo sanctitatis: glatia enim sola est, quae sanctificat ut quod a viaio velo sancti ficat ut via. de inmunieatio sanctitatis: ita se habet vitio h
poslatii a in tuo genere., , Dices, unio hypostatica magis , de exeellen
ou A .. tius pei scit humanitatum, quam gratia habitua. lis i item ei sentialiter expellit peccatum actuale, de habituale, exigit habitus iupernari tales, Ece. ergo magis sanctificat vitio hypostatica , quam glatia habitualis tergo unio ipsa de se est sancti ias sol malis. Respondent aliqui, unionem eo ipso, quod sit unio, non posse eite ia iactitatem, quia vitio est causalitas : omnis autem causalitas non habet eoneeptum suae causae s neque enim vitio calocis est ealot, nee vitio qualitatis est qualitas: et go nee vitio sanctitatis potest esse sanctitas. Sed eontia , quia licet vitio non participet conceptum atomum sotniae unitae , participat tamen aliquando conceptus genetricos . nam vitio tar-mae est sorma, he vitio soritiae supernaturalis est forma supetnatu talis : ergo licet vitio sanctita
tis mereatae non iit sanctitas increata, poterit tamen esse sanctitas ereata, qui est alius conceptus
divellas. Respondeo ergo ad obiectionem , unionem die ... hypoliaticam non esse sol malem sanctitatem,
quia liehi sit persectior in sua entitare,quam glatia habitualis, gratia tamen habitualis in suo genrie habet se aliter divinietate subjectum , seu constituete illud subiectum Miticeps entitatis divinae, quia ipsa gratia est natura divina petimitationem , de participationem; ideoque eonstituit filium, non natura, sed gratia, de adoptimne,seu imitatione, sevi reddit subjectum Deum, non 'optie . sed imitative et vitio autem hypo statica, licet sit via ad divinietandum subsectum, quatenus illud conjungit cum divinitate, non tamen est ipsa , quae formaliter divini rat . quia
ipsa nee fori liter, nec imitative est entitas divina . sed eoniunctio realis, eum vela divinitate; de lieet sit mel tot coniunctio realis mim divini tale quam ipsa sol malis divinitas imitativa, qualis eli gratia ; caeterum illa conjunctio non est divinitas. nee aliquid divinum sol malitet; ideo neque ipsa formaliter sanctilitat, quia sancti fieare soci litet, est reddete sex litet subie
ctum particeps entitatis divinae : de hine etiam est, habitus superiraturales non exigi, vel dimais nate sol maliter ab unione , ut a prima radice, sed a divinitate, vel personalitate, quae sunt entitative , de sol malit et entitas divina. de exigunt habitus propintionatos ad operationes idinia divini. Neque etiam obstat , unionem hypostaticam e sentialiter repugnare eum pee- eato , quia etiam actio , qua producitur . vel conservatur illa visio , repugnat essentialitet cum peceato , de tamen illa actio non sanctiti.
eat sotnialiter, sed est via ad sanctitatem a se' etiam vitio expellit peccatum, non vi forma sanctificans, sed ut via in excellentioli genete sanctitatis.
3 i. Dira seeunda, pei sonalitas verbi sanctis
is eat formalit ei humanitatem , etiam prout vir-f '. m. tu ito: eondistinguitiit a natura divina. Haec videt. r communis apud antiquos Theologos,quis assim dicunt , humanitatem sanctificati . de dignificati ex Disona veibi personae dipnitate eita loquitur SIhomas que i. s. art. s. ubi dicit, s Thoui. fra i m vniano in Christo esse ipstim est prasonale, de in si a P. II. S. a Dc. s. appellat eam grai sim persona e . Recentiores velli elatius tradunt hane conclutionem. Valent . in pris enti, q. . valent. punct. . dicens, gratiam unionis nihil esse platet subsistenilini ve ibi, Suareet ubi supra , LVI ca, dialis iecent ores. Piobatur, quia personalitas, etiam prout com 3 distincta a natura divina,eli entitas divinar ei ut se constituit humanitatem principem enti talis divinae vere, de realiter et ergo ut se scim liter divinitat humanitatem , de reddit eam condi
sortem divinatum persectionum: ergo sicut gia, tia habitoalis sanctificat sorinaliter , quia est ouaedam divinitas pacticipata, seu imitativa; afintiori personalitas, quae sol maliter, de vere diis vini stat humanitatem, sussi est ad eam soli , . liter sanctificandam melius , quam gratia habibitualis a de confiniat ut , quia si per impossibile sola personalitas vel bi uniretur , adhue humanitas esset impereabilis latione supposti, Leut nune est e et go haberet aliquid essentialiter repugnans peccato: ergo aliquid, per quod san
Dices, personalitat vel bi habet infinitam diu s s.
gnitatem, de persectionem, prout includat ipsam Em M. diuinitatem. Sed eontia, quia ipsa personalitas, prout vitra pr-- Ω- tua litet distincta a natu ia,est infinite persecta. devenerabilis supremo cultu latinae, propter excellentiam , quam in se habet, ut suppono ex mat ria de Trinitate, nam laeet ex divinitate, de personalitate resultet maior perfectio, de ex-eellentia quas extens ves caeterum ipsa pers
nalitas, prout condistanguitur a natura divina, est aeque persecta intensumatque excellens, de aque
venetabilis sevi totus Deus s de licet illa pet- sectio, de eae cellentia personalitatis sumatur ex ordine . quein habet ad divinitatem . de in hoe sensu diei posset accipere aliquo modo suampet sectionem a divinitate a caterum eum hieoido ad divisitatem si ipsamet quidditas pet-sonalitatis , imo revela non si ordo ad divini tatem , sed e igentia persectissimae identitatis eum illa sibi ne est, totam hanc rei sectionem,
de excellentiam esse de quiddilativo conceptu personalitatis, prout condistinctae a natura di vina . de per eonsequens personalitatem habete in se sor maliter meellentiam, de pei sectionem suiseientem ad sanctificandum operationes omnes Chtisti
Objiete, in imo, illud quod sormaliter sam 3 ctificat, est quod sol maliter constituit ini ratione Op Afiliis Dei, seu quod mi malit et sucit subjectum m
esse particeps naturae divinae ; ideo habitualis glacia est forma sanctificans . quia formali ter eonstituit filium adoptivum , de quia est divina natura per participationem . sed pers nalitas non est natura divina ullo modo , prout intelligitur eondistincta a natura: ergo perstanalitas , prout se eondistincta, non sancti frat tm iret , quia nee ipsa ut se reddit selium sit maliter . et Respondeo in primis, personalitatem Verbi, S. D.
274쪽
ut eondistinanitur a natura, esse qui aditative s-liationem , de denominace filium Dei iliud suppositum , quod solum est capax talis Miloinina
tionis i iratura enim humana neque eti parer,
n e filius , sed soluin suppositum, ut di coit 5.
Thomas infra qnaei . 13. arti t. q. Quare sent gratia habitualis in hactens humanitati sancti fi cat formalit et humanitatem Petis, licet humanitas Petti non sit filius Dei adoptivus , sed Petius, filia suppositum: ita poloiiantas Verbi unita immediate humanitati poteti sol malitet saniacti fietite humanitatem Chiisti, liuet humanitas
non iit filia Dei, sed Chii os . seu ille homo,
di suppositum. Deinde negali potest , omnem solitiam sancti seantem debete reddere sol mali ter filium . nam gratia habitualis sancti fleat sol
malitei Chi istum . de tamen non reddit eum minia litet filium adoptivum, nec naturalem: item,s Patet aeternus ais umeret naturam humanam,
ille homo ellet sanctus substantialiter, de tamen non esset filius Dei, ut videbimus in ois Iti.
t .si. Requititur ergo ad sanctificationem,
quoa forma illa det sus ad beatitudinem supet itaturalem ii de is pluet, quod constitituat etiam hae tedem , non tamen quod constituat si itim, sed solum quod eonstituat participem entitatis
divinae vi rei hoe enim habebit ius ad haei edita tem, non ut filius, sed vi haeres, qui abilia I si a
filio, de non filio etiam in humanis. Personalitas autem lieet non si sot maliter natista, est tamen sormaliter entitas divina . cu iis pati iei patio tribuit ius ad beatitudinem , licui participatio naturae divinae. An vero Christus etiain vi homo , seu plout ineludit humanitatem de personalitatem vetbi, sit filios Dei, videbimus dia . Obi ieies secun ab , personalitas Verbi plouteona iii inguitui vitti litet a natura divina , non
sancti fieat solvialiter ipsum verbum : ergo pi ut se non potetit sanctis ea te sol maliter naturam humanam Chiisti. Piobatur consequentia, quia illud, quod in se non est sanctitas, non potest sanctificare humanitatem , sed personalitas ieeundum se non est sanctitas, alioquin ipsum vel bum sancti fiearetur per illam et ergo non potest formalitet sancti fieare humanitatem Anteia cedens veto probatut , quia ab illo sanctis ealut in litet vel bum , a quo habet sol maliter primam radieem suae beatitudinis a nam sicut in no bis sola gratia habi: talia, de non alii habitus in fus, nee etiam lumen gloriae sanctificant forma.liter , quia nimirum solus habitus gratiae est pii ina radix visonis , de beatitudinis aeternae : se Deus dieit ut sanctus a sola sua natura divina,quae est ptima radix beatitudinis divinae , de impecca bilitatis: et go a telationibus, vel aliis attributis steti inibus non sancti fieantur propiae personae
Respondeo, ptoptet line argumentum mihi janldiu satis probabile esse , quod in Deo non
dentur proprie tres sanctitates telativae, sed una essentialis, communis de absoluta. Seio. aliquos velle singulas pei sonas divinas sancti seati sot- maliter a suis personalitatibus , atque adeo scutsngulae pet sonalitates in suo conceptu dicunt pet sectionem relativam: se etiam singulos die re sanctitatem relativam. Ego tamen l eet admittam tres persectiones relativas, non tamen sim
cederem tres sanctitates , sicut nee ties beatitudines, aut lies impeeeabilitates relativas ; haec enim omnia sunt absoluta, nec multiplieanti in telationibus: de sanctitate autem id alleio pt pter lationem supta positam, quia nimiium ianctitas non est quaelibet ret sectio , sed illa quae
pei fieit subjectum iii oldine ad beatitudinem i rei naturalem rei modum pri inae radicis ; nam ex hoe capite excluditur lumen gloriae a ratione mimae sanctis cantis , quia non ordinat sub Cctum ad beatitudinem aetetnam per modum pri
Ad objectionem ergo respondendum et ilicon cello antecedenti, negando pi am consequentiam ; nam licet personalitas non possit esse ipsi verbo orima radix beatitudinis, hane enim ha bet vel bum per ipsuin essentiam divinam: potest
tamen illa eadem personalitas unita nativiae his
manae este illa prinia radix beatitudinis ius ei iratu talis ; quia ita rei scii naturam humanam , de ita illam teddit pulchram , decoram , de amabilem, ut ratione illius communicetiit etiam illi a Deo haereditas aetetnae beatitudinis i Se lichi hane beatitudinem aecipiat humanitas intuitu etiam naturae divinae sbi communicatae, vi postea videbimus ; noli tamen repugnat, quod hoe etiam fiat intuitu rei sonalitatis tibi immediate unitaei non enim minus pet ficitur, aut minus amabilis reddit ut ab ea pei sonalitate sibi immediate viaita, quam a Deitate unita mediate: ergo non minus uel piet beatitudinem intuitu unius persectionis, quam alterius et nec minus erit prima radix una, qua in altera: nani illa est ptima radix .in
tuitu cujus rei sectionis & pulchritudinis com
munieatut beatitudo : haec tamen non minus communicatui intuitu rei sectionis, de pulei titudinis , quam humanitas accipit a personalit
te divina . ci quidem sistendo in ipsa et nam ipsa
pei sonalitas est amabilis propter seipsam , atque adeo reddit humanitatem amabilem propter illam pei sectionem, silendo is ipsa, de amabilem
tali, tantoque amore . qui suis elat ad communiacandam ei beatitudinem aeternam et ergo metito pei sonalitas dicitur perficere humanitatem inoldine ad beatitudinem l er modum priirae radi
eis s illa enim est prima iadix in hoc genere, cujus intuitu silendo in ipsa eommunicat ut beatitudo: de hoe habet piis onalitas,ut vidimus. Bene et go stat quod pei sonalitas si sinctitas res pectu humanitatis , licet eadem non si sanctitas sol malis . qua sancti secturDeus, ut Deus; eadem enim stima potest elle sanctitas respectu unius subjecti . de non ie spectu alterius, propter divelsam capacitatem, vel incapacitatem subiecti, plout eontingit in prasenii, nam reison iras potest hun auitati esse prima radax in ordine ad beatitudinem , de ideo te spectu illius compacatur ut sanctitas : respectu autem ipsus Dei non comparatur ut sanctitas, quia non potest esse prima radix suae beatitudinis, ut
Di eo tettihIl vinitas etiam plout sanis eat ut in
abs tacto, de eona istincta vitiualiter a reisona. litate, sanctis eat sol malitet humanitatem Chri sti: non dira , divinitatem seipsa immediate , desne interven .i personalitatis sancti sole vi ted
mediante unione personalitatis cum humanitate
posse divinitatem sol maliter sancti fieate huma
275쪽
vasque t. nitatem , haee est P. vasqueet tibisupra . cap. .
suare r. nee eam negavit Stiate et , & videa ut de mente Patrum, qLotum verba refert vasqueet
ad piobandum Litisti ficationem substantialein Christi , illi enim semper repetunt sanctitatem
istam ad divinitatem , quam appellant oleum, Nait t. ci: unctionem humanitatis; se dixit Naaianoeen.
dem tit Deis sua deitare ; et ei autem ut 1omo , de e. eodem modo loquuntur alii Patres , quorum vel ba dissicile explieant ui de dei tale in concreto , cum semper , aut se te semper de illa in abiit acto loquamur: nec careret vitio , quod effectus solius personalitatis deitati sub nomine deitatis tribuereret; seut ii sempet dicerent , Deitatem terminare linmani tatem , vel deitatem gignere, aut procedere, quod ptortium est petitonae in eoncreto et ergo cum tempet dieant, deitatem esse sanctitate in , vinctionem , &e. sentiunt plane non solam pet-sonalitatem, sed etiam deitatem sancti fieate sot- maliter.
sq. Ratione item probatur eon uso ; quia litat
edada, ra. Deitas non vitiatur immediate eum humanita-'-- te . scd solum mediate , hoe tamen sui seit, ut vete dei fieet humanitatem a Deitas enim sola , de non personalitas , eii forina deificans hii manitatem , seut sola personalitas est in hoe sensu sorma tet minans e deificate autem sor- maliter humanitatem, eii ipsam sanctificate iergo Deitas quatenus deis eat . sanctificat humanitatem. Maiot, de consequentia sunt elarae : Minor autem, quod sei licet delf eate sttat maliter sancti scate , probatur in primis ex
modo communi loquendi sanctorum patium, v quii. quos plures refert vasqueet diffvit i. i. u mero ro. O 1 i. qui passim utuntur exemplo set ri igniti, ut explicent coniunctionem humanitatis . & divinitatis; nam licut ignis seiri opera tiones elevat, ut sit tum non solum siccet, sed viat: se divinitas, ilia humanitas deificatui .elevat operationes humanas Christi, ut habeantellicae tam : idem ergo est deificate, ae elevati, seu ignifieati humanitatem. Ratione item constat, quia licEt divinitas non vitiatiat immediate
eum humanitate. unitur tamen mediate, de quidem potentior est v mo mediata eum deitate ad sancti fieandum naturam , quam unio immediata cum gratia habituali plus enim est delfieati naturam, quam informati gratia habituali . de plus parti ei pat de divinitate per huiusmodi conia junctionem . quam per gratiam habitualem et ergo dei seati sotina litet est sancti serii substan.
o. Obiiciunt prima , s Deitas sol malitet saniat hae. F, A ctificat humanitatem et ergo tota Trinitas , de omnes tres personae sanctificant scit malitet humanitatem. Probatur consequentia , quia effectus piovenientes a Deitate tribuuntur toti Tri
nitati, ut creatio, de alia huiusmodi letto s Dei tas forma litet sancti stat. Patet, de Spiritus sanctus sol malit ei sanctifrant humanitatem ratione Deitatis. si tu . Respondeo, idem argumentum seii potest de dei featione . nam licet nolis, deitatem scit maliter sinctificate, debes tamen fateti, Deitatem sol malitet deis ea te humanitatem Chiisti: togo
ergo, an ideo coneedas , totam Trinitatem iot- malitet deificate humanitatem t an Pater, de Spi-litos sanctus sol malit et deificent humanitate mi Quod dixeris de deis ratione, dicam ego de tanctificatione: sicut ergo Deitas communia deth. eat sol malitet humanitatem, S tamen non deifieat eam iotina litet Patet . vel Spiritus sanctui; ita licet Deitas ibi in alitet eam sancti stat, non ideo sanctificat eam sol maliter Pater, vel Spiritu, suictus. Ratio autem utriusque est , quia licit deno- .
minationes, quae conveniunt ratione natara. iii-
buamur suppositos illa tamen, quae conveniunt naturae, vel Foinrae plout in alio supposto, vel in alio statu , nunquam tribuuntur huic supposio. Sie dicimus, albedinem videri. & album etiam
videli, albedinem noducere species. S albumpto lueete speetes i caeteium si haee eadem albe do ei Iet in alio subjecto dealbans illud, non diu ceres his album dealbate sit maliter aliud album , eo quod habeat albedinem dealbantem titialitet aliud album : item si hae albedo pineretur etiam Neapoli sne subiecto,d: ibi vide retur a non ideo diceres, hoe album videri, uia non competit albedini piout in hoe subiecto.
Non ergo sequitur et Deitas sol maliter lancii fiucat hianianitatem et ergo Pater sol maliter thoi
fieat eam vi scut nec sequitur in praedicato dei fi eandi , ut vidimus. Alioquin, quia Deitas sol- maliter dei fieat Patiem s Deitas enim est forma, qua Patet sorivaliter eonsiliuitur in elle Dei seetet etiam eolligere, Spiritum sanctum sol malitet deificate Patiem vi quod enim competit
Patri ratione Deitatis, est praedicatum ab lolii tum et ergo debet tribui omnibus pei sonis et sed Deitas est forma dei scans Patrem et ergo Fibus, ct Spiritus sanctus deificant Patrem. vades non valele consequentiam ibi. Sie nee in nostio casus quia lieet Deitas si quae formalit et deificat liu
manitatem et non tamen prout est in Patie, vel
Spiritu sancto . sed solum noui est in filio,quod
etiam in aliis formis videte licet; nam si idem calor ponatur ni duplici subiecto , scilicet in aqua . & in oleo; di aqua applicetur manui. dicetur quidem aqua eaten te manum, non tamen dieet ut oleum . quod non est applicatum, calefacere manum , quia sicet habeat in se eundem ea lotem; ille tamen calot non calefacit ina num , prout in oleo , sed prout in aqua, ubi habet applicationem necessanam e item eadem anima est in manu, de in pede ; de licet sola animaeon cuirat active pet suam substantiam ad iscium lapidis ; non tamen dicitui pes projicere dilapidem , sed manus, quia anima non causat iliatum motum prout in pede , sed prout in manu. Sie etiam Deitas eadem est in Patre , de Filio, sed tamen Patet non deis eat, vel sanctifieat fot- malit et humanitatem . sed Filius , quia Deitas prout in Filio, de non prout in Patie, habet conditionem neeessariam ad illum esse iam, set
lieri subsistam iam Filii, media qua applicatur
Dices, B. virgo dieittit genit lix Chiisti ,
Christus dieitur genitus ab ilia. de pertam C hristi ros dieii ut filius virginis, lieet illa personalitas non
si conditio antecedens,ut natura humana generetur a virgine a prius enim piloritate naturaesuit
276쪽
at lenita humanitas a B. virgine , quam hi restit pellanae verbi, ut diximus duo. is Ergo ad
his ut pei sona possit aeeipere denominationes, quae conveniunt iraturae,non requiritur,quod illa petiolia litas fuerit eonditio ei naturae accipiendi tales denominationes, ta per consequens poterit
Pater , vel Spiritus sanctus diei sancti fieate me malitet humanitatem Christi,s natista Patiis,&Spiritus sancti eam sol malitei sanctificat; licet
Deitas non habeat eas denominationes ratione
pet sonalitatis Patiis. & Spiritus sancti. Respondeo , non posuis te nos pro regula generali. quod ad hoc ut denominatio patris comis municetur alicui supposto, debeat pro aliquoptiori Haeeedete suppostalitas, tanquam eondi tio illius praedirat linam in exemplo posito constat , suppositum diei genitum . licet iubsistentia
non praecesserit terminans naturam humanam pro
aliquo prioti antequam genetetur. Regula vero a nobis posita erat tolum quod quando forma est in duabus subiectis , vel suppositis , tune praedi-eata , vel operationes , quas habet prout in uno solum . non piaedicantur de altero subjecto , vel supposito , ut constat ex exemplis adductis. Dereliquit autem praedicatis , an imper communi
centur subjecto , vel supposito , non potest tradivna tegula generalis. Regulariter quidem com munieantur,quando forma est in unico subiecto, vel supposito. Aliquando tamen non communi eantur , quando sei iacet est specialis ratio id prohibens , quod contingit.
Prim5. quando per illud praedi earum non se lum signifieamus solinam esse in illo subjecto,sed
etiam subiectum habere talem . vel talem conditionem . quam tunc non habet. v. g. s albedo unitam haberet subiectum alibi, eadem tamen albedo poneret ut hie sine subsecto , tune qui videret hie eam albedinem , non diceretur videte
illud subiectum alibi existens, quia videre parietem . v. g. non sgnificat solum videre Clotem,
qui est in illo pariete, sed etiam signifieat illum
parietem esse ibi, ubi videtur ejus color. Sicut squantitas Petri absentis poneretur hie sine sub tecto . tune qui hie tangeret illam quantitatem,
non dieeretur tangere Petrum et rana tangere Petrum. est tanger e quantitatem, sub qua est Petrus ibi, ubi tangit ut eius qUantitas. seeunda deseit illa communicatio ptaedicatorum . quando praedicatur de sotina aliqua ope ratio. per quam aliquo modo eausatur ipsunt to tum. in quo est et tune enim illa operatio non tribuit ut supposito, vel toti, ne videatur esse causa sui ipsius. & ut set velut distinctio inter causam, di eilectum, v. g. Christus ut Deus producit eis. etentet suam humanitatem . illa tamen operatio non ilibuetur Christo , nee diramus i chri A
pro dit f. sura, ram Lia creamit se ; nam licet
illae propolitiones admittantur cum particula ali qua limitante, ut si dicas, christis ut Dembra vat se ut hominem. m. non tamen simpliciter.&absolute.quia semper debet sani fieati distinctio
inter creantem & cieatum, ut observavit vasq.i, 'a d. q. 6 se. . .n. Eois Tettio defieit illa eommunicatio praedicat rum in iis praelieatis. quae eonveniunt alleui talia mae. vel Miti in genere causae sot malis, vel quasi causae sotmalist haee enam non dicuntui de sup posito, vel de toto. v g. licci anima informet eoicia. d. Leto de Incarnat.
pus, non dicetiit homo, vel totum compositum informare suum eorpus. Item si haee albedo,quae est in hoe patiete , esset simul in alio patiete, re illum to laetet album, non di tetur hie paries instat male, vel reddere album illum alium patietem. Ratio autem est, quia praedicata, quae conmveniunt alicui ut eaulae fot mali, dieiintut de illo quas de aliquo,quod si pat si unde non possunt competere toti . quod non est pals r ideo homo non diei tui insolinare, vel animare seipsum,quia
non est rata sui ipsius a ideo etiam hie paties in
easu posito non dicetut reddere album alterum patietem,quia nimirum hic paries non est sol maaltetius parietis. Dixi autem hoc set vati in praeditatis. quae competunt alicui ut causae fot mali,
vel quas i quia idem dicendum est de omnibus praedicatis, in quibus subjectum fgnificatot per
modum partis, v.g. corpus componit hominem, non tamen dicetur homo componere seipsum. Item quartus gradus intensionis dicitur componete intensionem albedinis, & tamen paries albus ut quatuor non dieitur componere intensonem albedinis. Constat ergo ex his omnibus exemplis , non semper tribui supposito, vel toti ea praedicata , quae competunt statutae, vel parti. unde in nostio etiam easu dicendum est, licet deitas dei seet,vel sancti sieet sol malitet humani tatem Christi; non tamen posse id aisit mali de Patre,aut Spiritu sancto,quia nimiru hoe praedicatum non e m petit Deitati, nisi prout est solum in persona filii ; quare non communicatur aliis suppostis, in quibus si etiam eadem natura.Haee oinnia ea tendunt . ut appareat non esse gr. bonam illam consequentiam sectam in argumento , s Deitas soli litet sanctificat humanitatem Chiisti: et go Pater etiam . & Spiritus sanctus eam sol litet sanctificant, cum habeant ean dem Deitatem. Nunc tamen addere possumus, humanitatem Christi aliquo etiam modo sanctis eati ex eoniunctione mediata, quam habet cum persona Patiis , re Spititus sancti et nam seut di eebamus sepia fia . praecedenti, si ianuia humana esset unita hypostatice personae Angeli sancti, ipsim etiam naturam humanam reddendam fore amabiliorem aliquo modo propter gratiam naturae Angelieae, nisi propriis peccatis naturae humanae impeditet ut illa amabilitas e se multo magis in nostro casu dicendum videtur , humanit iem Chiisti teddi amabilem propter pei sectiones telativas Patiis , & Filii existentes in natura divina, etsi ipsa humanitas hypostatice unitur inpellana filii. Nam lieet non eoniungatur immediate eum Disonalitate Patris.& Spiritus sancti, coniungit ut tamen mediate eum illis ; & quidem magna dignitas est naturae humanae coniungi saltem mediate cum personalitatibus illis Patiis, de Spiritus sancti: quare iam illae aliquo modo eon currunt ad dignificandam, & decorandam meis
Obi ieiunt seeunde, et Deitas non unitur imme- 8. diate humanitati e ergo non potest illam sanctifi- Cli. s eate. suia humanitas in tantum sanctificatui sub stantialiter , in quantum unitur e sed unitur soli personalitati immediate i ergo sola personalitate sanctificatur. Respondeo, humanitatem sanctificati a per- Data .risonalitate . cui linmediate v nrtur . atque etiam a Deitate, cui viatur mediate , hie enim essectus
277쪽
166 De mysterio Incarnationis,
sotinalis sancti, potest etiam provenite a forma
mediate unitae siret etiam deificatur a Deitate soluto mediate unita.
Eetaso. Dices et ergo haee sanctificatio non provenit a Deitate immediate , sed solum mediate , imine diate vero a personalitate. P,iali uti I Respondeo distinguendor piovenit a Deitate
mediate. id est . mediante pet sonalitate ut conditione nectitaria , concedo; mediante personalitate ut sol ma, nego : nam licet 'thiolitas istetiam sorma lanctilicans, est pet accidens ad hocvt Deitas sanctificet sotitialiter a quamvis enim pei sonalitas non esset forma sanctificans , adhuc Deitas sol malitet sanctis tet mediante unionei et sonalitatis ; scut nune non est personalitas forma deificans, & tamen Deitas formaliter deifieat humanitatem mediante personalitate , non vi forma dei fierete . sed vi conditione nectitati a ad hoe, ut Deitas deificet. Exemplum habemus in chalitate, quae in multotum sententia est sol ma sancti fieans, & lieet non inhaereat immedia te in subsistentia animae, sed in voluntate ljuxta
communem sententiam ) sanctificat tamen animam,& non voluntatem,quae non est capax illius eilectus sol malis et sanctificat ergo cloiitas ani mam mediante voluntate, non ut mima sanctis eante, sed ut subiecto ipsus charitatis item calor juxta communem sententiam recipitat imine diate in quantitate,& mediate in materia prima: disponit tamen materiam ad sol mam,non quanti tatem , cui immedia: h inest,sed materiam, quam quidem dii ponit mediath, hoe est mediante quantitate,non ut dispositione seu ut forma disponente ad ignem, sed vi subiecto Clotis. Sie ergo in
raesenti , licet Deitas non vitiatur immediate unianitati,sed media ei sonalitate, test tamendate hune ellectu in scii malem sanctificationis, ad quem praestandum necelle est, quod mediet personalitas, non ut forma sancti, sed quasi vineulum
Deitatis eum humanatate a nee oportet omnem
sanctitatem ero venire sol malitet a forma immi late unita, sicut nec materiam esse dispositam adsotinam ignis, provenit a calore immediath unito,
juxta communem sententiam e nee sanctitas, quam praestat charitas, provenit a forma imme diate inhaerente in animam multotum lententia,
outa seut imi etiam esse dispostam,est habete in se mediate ea locem, ita humanitatem esse sanctam, est habeste in se mediath divinitatem. vigebis : ergo humanitas solum extitisseehi. - .. sanctificatur a Deitate , de non inti insece , quia solum unitur deitati denominati vh . & per denominationem extrinseram a personalitate inii insece unita.
Ex ad M. Respondeo dicendum esse de hae signifieatione
vasque r. se ut tu dixeris de deificatione e P. vas'. aeq. i. n. o. videtur appellate hunc essectum extiinse- eum humanitati e ego libentius vorabo intrinse
eum mediatu in i quis enim uno ram dixit .mate
tiam ei se extrinsech ealidam adiet calorem receptum in quantitate aut quis dixit,animam exti in seeb iolum denominate intelligentem per actum, qui tamen iuxta communem sententiam recipit ut
immedite in sola potentia intellectiva distincta a Sicut ergo materia est calida inti insech, di siret anima intelligit intainsech. sed mediate : ita humanitas dei statur. & sanctificatui intainsece per Deitatem formaliter. sed mediate. Objiciunt tettia ieigo humanitas non sancti- Io.ficatur per Deitatem physee,sed soluiti morali. O .. ter e consequens autem est falsum,quia sanctitas non potest motaliter peto venite . alioquin possetvnus homo sancti se i motaliter per gratiam e istentem physee in alio homine.
P vasqueE tibi supra, num. 1 . docet humanu s. vi tu .
ratem non sanctificare phisee , sed motalitet et vas iuga. quem proptet hoc actitet teprehendunt Lotea,& Loic alii recentiores. Sed quaestio est de vocibus e re quidem melius dieitur sanctis ii phisice etiam
per Deitatem, ad hoc enim non requiritur unio immediata cum Deitate , scut etiam deificatur
pli,sieh pet Deitatem sori litet, & sicut mate-tia prima disponit ut physice per ealorem inhaerentem in sola quantitate,suxta communem sententiam. Ad sanctitatem autem non est necessaria mutatio physea per soninam immediate viatam, sciat nee ad pulchritudinim naturalem; nam litat pulehritudo inhaereat immediate in sola quantitate . de mediate in substantia r homo
tamen est pulcher physee, & ipsa hominis substantia amabilis, propter putet, titudinem sibi
mediate inhaerentem: ita pule hii tudo alvinae d nominat eam pulchram , redditque eam amabilitem, licet non vitiatur immediate, sed solum me diate , physice tamen , ct editi inlece. Qui vero voeant hune essectum motalem . solum intendunt , divinitatem habere talem tantamque excellentiam , ut licet solum mediate visa tui cum
humanitate a caeteium hanc mediatam visionem
adeo valete in hominum existunatione, t opera humanitatis ita digna snt,ae s Deitas immeda te uniretur. Est igitul illa voto Deitatis,physchloquendo, mediata I moialiter vero immediata: quia tantum valet, ae si esset immediata e caet tum . absolute loquendo, non est vitio moralis,
sed phisica, licet mediata. Obi ieies quatto , si vitio mediata divinitatis si eum humanitate lassicit,ut Deitas sancti se et sot- o ipsis
realiter ipsini ergo unio etiam mediata cum gra- mistia sanctis eante suis ceret, ut ii natura humana uniretur hypostatice Angelo sancto; tune enim ille homo esset Angelus sanctus . 5: per consequens humanitas redderetur sancta ex consuimctione mediata cum illa sanctitate Angeli. Respondeo negando sequelam et ratio autem Removetur.
di sitiminis eolligit ut ex dictis f. I. praecede ii quia nimi tum gratia habitualis solum sanctis eat in quantum deis eat subjectum, hoe est quatenus asteit secum habitus infusos ad operati ne, divinas . re ad videndum Deum : hos autem
habitus non assert gratia,nisi ad idem subjectum, in quo ipsa est , quia ij habitus itant passiones gratiae et quare non sunt nisi ubi est glutiat illud ergo solum subiectum deificatur . di illud solum redditur habile ad videndum Deum , de ad
operationes divinas,in quo gratia est,& per e sequens non sanctificalet ut humanitas. propithloquendo , propter coniunctionem eum fingelo
sancto . heri aliquantulam persectionem , resanctis eationem minus rei sectam inde acciperet , ut diximus. At veri divinitas pio et tuam excellentiam potest pei secte sanctificate, de reddese habilem ad videndum Deum illam humanitatem , cum qua coniungitur . etiam ii non stin illa , quia non dei seat imitati v e. sed realiter,
saetendo illam participem divinitatis. A poste
278쪽
riori autem probat ut , quia negati non potest, quod humanitas ratione illius coniunctionis mediatae eum Deitate digna si majori amore, quam alia humanitas ratione gratiae habitualis e ergo latione illius eoniunctionis digna etiam erit ut evehatiat ad majora bona , de per consequens ad meliorem visonem Dei r ergo illa eoniunctio mediata eum Deitate affert habitus infusos ad videndum Deum, de ad alias operationes divinas naturae humanae , non minus , sed magis quam coniunctio immediata eum glatia habituali. Diras,ptobati bene quod Deitas mediate viii ta aliquo modo etiam sanctificet humanitatem, non tamen quod sanctificet omnino perfecte enam proculdubio magis sanctificat et Deitas ipsa
immediat si visita , tune enim perfectius parti ei patet ut et ergo non tam sancti fieat ut humanitas
Chi isti a Deitate , quam a personalitate verbi
Abi immediate unita. Respondeo . non minus persecte sancti stati humanitatem a Deitate mediate unita , quam sim mediath uniret ut . tam bonum enim est v niticum Deitate, mediante personalitate vetbi eum
Deitate ipsa identi seata . quam viliti imm diate eum Deitate , eum illud quod nune mediat si tam bonum, quasi ipsa Deitas , imo lut ii obiter diea in non potiumus eoneis eth Deitatem sancti fieate mediate naturam humanam, quin ibi ineludatur sancti fieatio, quam immediath praestat personalitas Verbi. Cum enim personalitas Veibi sit quas nexus ipse eonjunsens Deitatem euin humanitate. eo ipso quod intelligas Dei.
tatem connexam humanitati . intelligis nexum ipsum, de pei sectionem , quam humanitas aces
pit non solum a Deitate, sed etiam ab ipso nexu.qui est personalitas i non et go potest distingui sanctificatio . quam habet a Deitate, a sanctitate . quam habet a personalitate , atque ideh non potetit diei minus sanctis cari a Deitate , quam ab ipsa pei sonalitate.
Petes,quid si pet possibile,vel impossibile n
tuta ipsa divina eonjungeretur naturae humanae, mediante supposito cieato 3 An-ne sanctificate
tur ita petfecte humanitas ex coniunctione illa ad Deitatem , sicut mod5. Respondeo , casum undequaque repugnare, illo tamen impossibili dato , videtur non ita perfecte sole sancti fieandam humanitatem , cum non viatietur immediate divinitati, aut alleui
persectioni divina, sed mediate, de quidem me di ante aliqua persectione limitante , qualis esset
subsilentia ereata, in qua vitaque natura con- sungeretur. Non nego,illum hominem per communicationem idiomatum dicendum Deum . at que ade5 eolendum divino cultu : cateium non
semper,de in omni rata imaginatio argui tot bene ex dignitate sanctificatio aequalis , ut suprases. prae cedenti plobavimus, exemplo illo homini, Angeli, cuius natura humana unita hypostatice Angelo sancto dignificat et ut ab ipso, di coleretur homo ille seui Angelus . non tamen sanctis-earet ut humanitas a sanctitate Angeli, cuius rationem ibi latius reddidimus. Sie ergo in hoe easu ficto homo ille coleretur cultu divino et humanitas tamen non singificaretur ita pei sitie, sicut nune humanitas Christi , quia modus participandi divinitatem esset minus persectus et nune enim humanitati eommunicat ut divinitas media carae de Lugo de Incarniat.
personalitate divina , tunc communicaretur me dia pei sonalitate creata , de imperfecta ; quis autem dubitat, multum conducete ad nobilitatem effectus fot malis nobilitatem, vel ignobilitatem modi , quo Dima communieatur a An vel 5 illa humanitas habetet tune summam impeecabilitatem, qualem habet nune humanitas Chiisti, negat P. Retuso tacta dio. i i . s. .aoens de impeccabilitate Citilli. ubi nos etiam aliquid dicemus dio. 16.fcct. a.
V ram Chrisi humanitas sanctime ur in
nite phraterss. Simo est de sancti statione substantialis nam
de accidentali per glutiam habitualem postea redibit sermo, & non est quaestio, utrum ipta sanctitas vel bi, qua sol maliter sancti feat ut humanitas, si sanctitas infinita smplieiter, de hoe enim nemo dubitat sed an humanitas teddat ut sancta infinite simplicitet e neque item dubitatur,an ex vel bo , de humanitate resultet aliquod conere tum infinite sanctum ; ceitum enim est, illum hominem Clitissum in concreto ege ins-
niih sanctum , squidem est Deus ; sed dubium est de ipsa humanitate in abstracto , an sit sancta infinite simpliciter de absolute,de qua quaestione
antiquiores non videntur disputasse a sed tamen aliqui recentiores, qui eam tetigerunt, acri controversia in contrarios opinandi modos deducti sunt. Quidam enim contendunt , humanitatem
sanctis eati infinith , quia sanctitas, qua sanctis
eatur, non est finita, sed infinita, de eommunieat
se totam e ergo sanctificat infinite. Alis vero dicunt , non sanctifieati simplieiter infinite . quia humanitas non sit sancta per essentiam , sed perparticipationem et ergo non in sinite simplieiter. Mihi haee quaestio videtur mulio m liabete de vocibus , de aliquid de re , ideo praemittendumetit de te ipsa, quae sint, in quibus utrique convenire debeant , ut postea punctum controversae saei lius explicetur. Et in primis cerium est, humanitatem habere in se sanctitatem smpliei tet infinitam in eo saltem sensu, in qtio habct in se personalitatem vel bi et nam stat vetissimum est . humanitatem habere seeum subsistentiam verbi, imo Deitatem ipsam i ita velum ei it, habete secum infinitam sanctitatem , quae non distinguitui 1 pei sonalitate verbi, vel divinitates ii mo in hoe sensu habet etiam secum immensita
tem, aeternitatem, omnipotentiana,Ae. sicci ipsa non set immensa, aeterna, omnipotens, Ac. Secund5 eeitum videtur .humanitatem Christilitat non si sancta smplieiter in sinite , esse ta- PHI D lamen sanctam infinite in genere sancti fieationis partiei patae , hoe est , non posse poni cieaturam magis sanctam , cum nulla possit poni quae parties pet excellentiorem sanctitatem , aut excellentiori modo, quam humanitas Christi. In hoe ergo genere excedit sanctis eatio per unionem omnes alias sanctificationes possibiles. Cum veto diei mus , hane esse sanctificationem pet pallici pationem , non intelligimus , ipsam sanctita tem fot malem, qua humanitat Chi isti sancti fieatur, habere tuam entitatem, Se suum egesanctitatis palliei patum i eum enim si in eata, Z i non a
279쪽
168 De mysterio Incarnationis,
non potest esse entitas ret phticipationem , sed solum lignificamus humanitatem non esse sanctam a se, sed pallieipate suam sancti fieationem a Deor scut enim participat deificationem, se etiam pati eis at sanctificationem . 3e in his sensu potest daci sancta per participationem, non pet estentiam. Denique loquendo de Chiilio in eo nereio . videtur esse infinite sanctus . etsi liquatis de Christo ut homine i intra Christus inquantum homo , lichi aliquando reduri ieet ita pia humanitatem , aliquando tamen te luplicate phtest supra supposium, vi ex dobrina S.I hom. supra iri. . i5. ari. i. O ix. colligunt ptobabiliter aliqui ibi. Dillieultas ergo solum est de humanitate ab
stractelsumpta an sit infinite sancta In quo duplex
potest esse quaestio,altera de te,altera de nomine. De re quidem, an humanitas ex coniunctione ad
vel bum talitet sanctificetur, de gratificetur . vi amor divinus talis . tantusque si erga ipsam humanitatem, qualis quantusque eli erga divinita tem . vel subsistentiam Uerbi. Altera est quaestio de nomine, an stetit humanitas Christi dieii ut habete heum infinitam sanctitatem simplieiter, de sanctificati formaliter Per infinitam sanctitatem vel bi ; ita dici possit sanctis ti infinite veniendo ergo ad priorem dissica altatem, quae est magis de re, mihi omnino placet pars negati ava,quam omnino supponit Suarer iura di p. dii. siti. i . Ut i. concl. s. dicti, ubi expresse docti, non tam plaeete Deo humanitatem propter glatiam vitionis , quam Deitatem. Pro qua cor clusione suppono primo , Christum in eoneieto amati a Deo summo amore , quia ut se ineludit sotimatitet petionalitatem verbi dignam insiti to amote ; atque id eb Christus etiam ut homo, si non reduri iees supra naturam humanam , sed supia suppotitum . aniatur amore infinito , quia
vi se est objectum divinum, & amaret sus et omnia i aliud velo est loqui de ipsa humanitate, quae seeundum se est aliquid creatum, de finitum. atque ideo secundum te non eii digna summo
Suppono seeund5,ad hoc parum referre. quod totus Christus amet ut uni eo indivis bili acto. vel divetiis i in quo videntiat adversarii vim tibiam ponere suae lententiae e nam licet ille amotiit viniis smplex , terminatus ad omnes Chiisti partes et non tamen necesse est, aequaliter ad om nes tei minari, sed cum debito ordine charitatis: seut eodem actu indivis bili diligo Petium si pientem , quia sapiens est a non tamen eodem modo se itiit amor ad Pettum , de ad sapientiam: nam ad Petrum seriur ut ad amicum. & ideo te sp ctu Petti dieitur affectus amicitiae ; ad sapien tiam vero non seitur ut ad amicam, sed ut ad bo nitatem , de rationem sol malem , propter quam diligo Petrum. Item eodem indivis bili assi udes deto Petto sanctitatem a non tamen eodem modo amo Pettum, de sanctitatem: nam Petium diliari vi finem em . seu allectu benevolentiae; sanctitas vel A est finis qui,de amatur assectu con. piseentiae item assectus,quo Deus diligit crea turam propter ipsum Deum, non fertur aequaliter
ad creaturam,& ad Deum . sed ille idem eis sum. mus amor erga ipsum Deum,minor veto respectu eleaturae. Sic ergo de assectu Dei erga Christum dictum est, beet iit indivisibilis, serti tamen inuaequaliter erga humanitatem, S personalitatem: nam personalitatem diligit sommo amite, & super omnia: humanitatem veto diligat propter peisonalitatem , minus tamen quam personalitatem, quia non est summum bonum. His ergo suppositis, probatur concluso, quia O quantumcunque humanitas Christi vitiatur ve 'r,a is, bo , he ex hae coniunctione reddat ut amabilis, nunquam tamen Deus amat humanitatem pinuteolidistinguitur a verbo tantum , quantum dili. git ipsiuiti Ueibum . plus enim gaudet Deus de existentia vel bi , quam de existentia illitia hu non itatis, alioquin non esset amor ordinatus, edinoidinatus. Dixi tam nitatem prorut condi, ctam a Verbo, non prout separatam . quia ut se non diligetetur ; sed prout conjunctato , distinctam tamen i nam licet ille assectiis Dei sciatur ad eompositum illud ex Veibo . & humanitate, attingit tamen vitamque patiem immediate piovi inter se distinguuntur. de denominant di versimode singulas partes, ut dixi : in hae ei eo erans deratione nequaquam dici potest , a flectum Dei et ga humanitatem secundum se aequaliter tendere, ac tendit in Veibum . Diees et humanitas vi grata, seu ut sancta, in- c i. eludit sanctitatem verbi: ergo ut sancta diligi- Et is, i ut scut Verbum.
Respondeo , si reduplices supra sanctitatem r-- ,
sol male in , concedo humanitatem ut gratam diligi stat ipsum vel bum . quia hoe solum tigni
feat,quod diligitur vel bum et si autem velis,liu manitatem ipsam quia grata est.& sancta sanctitate Ueibi, diligi tamen secundum suam entita. tem, sevi verbum, nego consequentiam. Vigebis i ergo saltem illud con 'inctum tam I in Mia. bonum est . quam verbum, cum includat Vei-bum vi sed qui amat coniunctum, non amat unam partem solum , sed utramque e ergo quatentis Deus amat conjunctum,amat humanitatem sicut vel bum, ut partem illius conjuncti. Respondeo coniunctum es Ie tam bonum,quam Hverbum, quia includit verbum s caeteium amor et ga illud totum non sertur aequaliter ad utram que partem , sed magis ad unam , di minus adabam: neque enim sequi tui bene, conjunctum est tam bonum , quam Verbum : ergo debet illud tolum secundum sngulas partes amari sciit vel bum ; sed solum sequitur : ergo secundum i. liquid sui debet amari ii eut vel bum , alioquin etiam Deus amaret infinite coniunctum, quod resultat ex Deo, de omnibue etcaluiis , quia hoe coniunctum tam bonum est . sicut Deus: ille ergo Dei amor erga c litisium seit ut ad illud totum vi sed tamen plus complacendo in vita parte illius , quam in alia, de quam in unione , ecconiunctione illatum I plus enim complacet Deus in existentia vel bi, quam in existentia Christi , ut est totum resultans, quia ut se diei tunionem , de cuius existentia minus gaudet, nam de exilientia Veibi divini, quod est ex .
Objiciunt prim h , quia vel bum secundum se camator ilignite e sed vel bum ut terminans non ob es.. est minus boni in , nee minus amabile : ergo a L m sectus et ga verbum etiam ut terminans huma.
nitatem, est aequalis, ae erga ipsum Verbum secundum se. Respondeo negando minotem in sensu repli
280쪽
eato : nam licet Verbum terminans humanita tem iit inguite amabile scateium vi terminansi edupli eat supra aettialem terminationcm , quae est vino cieata,& haec non est infinite amabilis; plus enim amat Deils vel bum ipsum, de plus gaudet de existentia verbi,quana de eo quod ter
Obi ieiuni secunda et bonitas . qua humanitas dii Chiisti redditat formaliter amabalis, est bonitas .. X Veibi infinita i et go est inlinite amabilis. Pt ob
tul eonsequentia, quia bonitas ut octo ficit sub jectum amabile ut octo ; amatur enim pro mensura bonitatis,quam habete ergo bonitas infinita Leit humanitatem amabilem iris nile ; communicat ei uni se totam humanitati secundum omnes gradus bonitatis, quos habet.. Respondeo negando primam consequentiam, P v i & probotione iii dieo , bonitatem quae communacatur alicui subiecto, polle dupliciter eonsiderati in latet one talitae bonitatis e ptimo abs sui h . & in ordine ad se : secundo relative in odidine ad subiectum; bonum enim ut dixi in As taphysseas aliud est bonum in se, aliud est bonum alteii, seu conrumeniens. Si ergo considere
tur bonitas secundum tersectionem , quam in se habet absolute , non sequitiat omne subjectum, cui unitur. reddi tam amabile, quantum ipsa sol-ma in se est amabilis i ii veto eonsderetur bonitas secundo modo, hoe est relative, verum est, tam amabile esse subiectum, quantum sotina ha Metit bonitatis telativae, seu convenientiae invidine ad illud subiectum. Ea empli gratia, pulchritudo eadem numero posita in homine, & in lapide , reddit lapidem minus amabilem , quam hominem, quia sicet eandem bonitatem abso
lutam habeat viros que, non tamen eandem telativam ; melior enim est pule hii tudo homini, quam lapidi. Item gratia habitualis posta in anima, de in lapide, melior est animae,de ideo reddit
eam mastis amabilem, quam lapidem . licet eadem sit bonitas absoluta gratiae vitobique. Pr venit autem maior bonitas relativa, de maior convenientia, vel ex maiori proportione, quam Hima habet eum illo subjecto, vel ex meliori modo , quo se communieat, vel ex aliis capiti-
di se anima rationalis eadem communicatur capiti, de unguibus et magis tamen pei scit caput, quam ungues, propter peti sectioiem unionem, qua se communicat in ordine ad meliorem ope-iationem, ut dixi io lib. de axinia.. Hi ne ad objectionem respondeo , subsilentiam Verbi .lieet in sest bonitas infinita,& tufi nite amabigis . non tamen redde te humanitatem ieeundum se infinite amabilem, quia non est tam bona illa subsilentia humanitati, quam ipsi verabo, tum propter minorem proportionem , quam habet eum humanitate vi tum quia non se communieat tam persecto modo humanitati, quam vel bo . huie enim communieat se per identitatem neeellatiam . illi vero solum per unionem
creatam, Se contingentem : melius autem est si
here illam bonitatem necessatio per identita tem,seut habet verbum, quam habere illam petvnionem contingentem , prout habet humani. tas . ideo lieet bonitas illa in se sit insilii. ama bilis . de licet eo iniunctiam etiam ex humanitate.& vetta sit infinite amabile, quatenus includit vel bum s humanitas tamen non terminat illum Caia. de Lisso de Incarnat.
in sinitum amotem, sed alium affectum in serio- ,
Seeunda obsieiunt, quia licet imago secundum o s.
se non sit digna adoratione ratione conjuncta; obniti. tamen cum exemplari est adorabilis, non ratione te ira,
excellentiae . quam in se habeat, sed ratione excellentiae, quae est in exemplar id ergo licet humanitas secundum ie non sit amabilis seut Deus, caeterum conjuncta Velia tam amabilis est, sciit Deus, non ratione propriae bonitatis, sed ratione bonitatis ipsus verbi, cui conjungitur. Haee objectio potius est contra ipsos, quam Dilia urpto ipssi nam lieet imago si adorabilis ratione exemplatis, nunquam tamen terminat tam persectam adolationem imago, scut eae emplat, sed aliam in fetiorem , neque imago Christa adorat ut
latria persecta,quae Deo competit, sed alia latita infiti oti, & respectiva, ut docet v I l. Synodus vll.synod. I. i. post epistolam Adriani, O a I. s. . s.ct et.& alii, adductis a Suareet infra da . D. se I. . Suater. qui etiam dif=.s satetur, Christi huma nitatem quando adoratur seorsm a verbo, licet adoretur propter excellentiam Veibi tibi unitam, non adolati latria persecta, sed alia insitiori, pio quo affert August. serra. s 8. de verbis Domini, de , AAthalias orat. s. contra Arianai, es alios: ergo ii Aicust. ex adolatione imaginis algumentum esset si mendum . potius deberes dicere , humanitatem Clitisti non amari tantum , quantum vel bum, licet ametur ptopter excellentiam Veibi. Sed vigebis adhuc, quia licet imago non ad retiat aequali adoratione cum exemplati , nee etiam Clitisti humanitas ii adoretur latria supte m. seot sim, rateium s adoletui simul eum vet-bo quando adorat ut totus Christus, tune eadem, de aequalis adoratio supremae latriae terminatur ad humanitatem , de ad vel bum , ut cum com
muni Theologorum sateni ut Suater d. di .s simo. s.ct. i. de valqtieet infra d. .s s. item quando
imago eoadolatur smul coniuncta cum exemplati , terminat eandem , de aequalem adoratimnem et ergo licet humanitas Chiisti secundum se
non ametur quantum umbum, caterum ut conjuncta vel bo, seu vi deificata teliuinat aequalem
Respondeo , in ptimis quod attinet ad imagi- ι .nem, supponi salium: nam quantumvis cum oc tum exemplati coniungat ut, de adoratio terminetur
ad illud aggregatum, diverso tamen modo sei tutia exemplar , de imaginem et nam ad exemplar seiret adolatio absoluta, ouae est supeliot; ad imaginem ver5 adolatio respectiva , quae est inseriis. Deinde quod attinet ad humanitatem Clitisti, sateor ipsam terminare pasti aliter supi mam lati iam , quando adoratur Christus totus,
quia ipsa humanitas est pars illius supposti,quod
adolatiat suptem latria , propter tantinam edicet- lentiam , quam in se habet, de pet consequens humanitas etiam coadoratur eadem latria, ut pars illius suppositi. Caeterum quando amatur totus Clitissus ob excellentiam vel bi .. quam inelu dit,non coamantur aequali affectu omnes Chiiiii partes, sed inaequaliteir divinitas enim amatur super omnia dc ex capite hoe Christus etiam
amat ut super omnia , humanitas tamen non amatur super omnia. Diselimen vel 5 inter adorationem . & amo' ci.