R.P. Joannis de Lugo Hispalensis, ... Disputationes scholasticae de mysterio Incarnationis dominicae. Cum duplici indice, uno disputationum & sectionum, altero rerum & verborum notabilium

발행: 1679년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

Disput XXI. Seet. III. 3 a I

diseeulta, ) sed etiam de actu salso sne culpa,

quia totum malum ibi tepertum est in alum poenae , di scut potuit Deus assumere naturam beati cum Lais impei sectionibus , & per consequens caecitatem talpae . stoliditatem naturalem asini, , his similia, cui non potuit dissumere naturam rationalem ineulpabilitet deeeptam. Nee obstat Anselmus , qui vi notauit vasqueet, non solum negat etiorem , sed etiam ignorantiam priuatiuam : quare explicandus est non

de possibili. sed de facta , nee eius rationes in

tendunt.

13 Sed tamen obiiciunt et imo , quia si possibi-

.esia tri- lis esset error etiam inculpabilitet in natuta an . sumpta , non ergo habet et insallibilitatem eius doctrina, poli nt enim homines formidare , ouod erraret. Consequens autem videtiit absurdum. quia natuta astumpta est organum Dei ad loquendum cam hominibus.

Respondet ut, in ptimis potuisse illam natu-tain habere insallibilitatem in docendo, non tamen in sentiendo et quare is aliquando ipsa inculiarabiliter deeiperetur, Deus posset impedire ne errorem suum docetet, scut de Summo Pontifi-ee diei solet.Deinde eui non posset humanitas illa loqui aliquando nomine proprio, quin illa esset loquutio nat irae diuinae. Mimaliter loquendo. Diee., s homo ille et ratet, deeiperet Verbum alios lini ines, quod est valde indecens.

Respondeo, deciperet materialiter ex com- . municatione idiomatum , concedo i deciperet formalit et . nego et decipere enim proprip est cienter dieete salsum, ita ut eadem natura sciat falsitatem , de dicat illa, e tunc autem licet verbum se eundum naturam diuinam seitet salsia tem vi non tamen loqueret ut . nis secundum na turam humanam , quod seut non sii Seeret ad mendacium, ita nec ad decipiendum formalit et Deceptio autem materialis non repugnat et vel bo, scut etiam natura assumpta potuit . sse ostendiculum ineulpabilitet alteri homini, ut caderet,& moleret uir se etiam potuit esse inculpabiliter essendiculum, ut intellectus alterius etraret, delaberetur.

vigebis etro de facto Christus ut homo non habuit insallibilem auctoritatem in docendo ratione unionis.

Respondeo ratione unionis praecise , transeat; ratione unionis ,& simul muneris Doctotis , de Magistri, quod eongruentissime ad unionem de dit isti Deus , nego. De facto enim dedit illum Deus lumen ad reuelationem gentium . di in Magistrum . de lucem omnium I ideo de sacto non potuit docete aliquid falsum , vi constat , &hoe totum prouenit radicaliter ab unione a qua fit, ut natura assumptaPon possit scient et sume te tale munus docendi, nisi ad hoc peculiati tetmoueatur a Deo.

. , ' Obiiciunt secundo : Ertot . liebi se alitet se non si peccatum , est tamen talis impet sectio

. . naturae rationalis , ut non possit admitti voluntatie in natura ptopita sine aliquo peccato i quare scut voluntas tenetur echibete mintus inordinatos appetitus, ne insurgant, si commode potest, ita videtur teneti cohibete intellectum . ne erret, si commode potest et ergoveibum divinum , cui ratione unionis ineum.

bit gubernatio naturae humanae, debes etiam e hibere eam ne reret: alioquin imputabitui ei ad

culpam ille error. . Respondeo et transeati errorem habete ali- vita . . quam malitiam obiectivam r caeterum assero errorem serandum se non habere istam ina litiam . sed ettotem voluntatium. Sicut mors, vel amentia e quae quidem secundum se non habent malitiam moralem etiam obiectivam , sed solum ut voluntati e ortae ab ipso homine , qui se in mortem . vel amentiam dedit. Ad hoe auitin non semeit voluntas eiusdem suppositiseeundum aliam naturam , sed requiritui v suntas eiusdem linurae: nam licet humanitas

Chtisti non possis lieith se intrifieete, velamentem teddere ; verbum tamen potuit licit hvirumque sacere circa humanitatem , vi constat. si e etiam licet humanitas non posset lieith ad miliete errorem voluntarium , verbum tamen potuit illum permittere , de velle i quia et- , tor inuoluntatius humanitati non habet malitiam moralem etiam obiectivam magis . quam mors . vel amentia. vero potuerit etiani verbum in natura a simpla permittere aliquid obiective malum sine malitia formali, v. s. an potuerit natura assumpta exercere mendacium, vel usuram ; sne peccato tamen , quia non aduerteret ad malitiam eius actus , dicemus dissur. ,-nt s.

Secunda dissicultas et , an fuerit in Cht isto cognitio piobabilis.

Negant Theolopi communitet, eum quibus i decuri

Suiter ubi supra a. f. I. Nonnulli probant. quia sim iis iam Christus exponeretur periculo sal statis. eam, Sed conita , quia sussicienter posset vitari hoe

Et colum per, scientiam beatam . de infusa m. Hi

i caueretur assensus Hobabiis scientiae aequie, qui non esset solutus vetus. Nee etiam ob stat incompossibilitas opinionis eum seiEtia eius. dem obiecti nam ut dixi in maletia Asia/w-- patiuntur se hi astis etiam ea natura rei. 3Ratio ergo petenda ex initinseca impersectione a genios piobabilis , qui propterea tepugnat etiam Deo, de Beatis haec autem im ter se-hio videtur eonii stete in eo , quod intellectus ducatur tandamento infitino ad iudieadum de obiecto , quod arguit impet sectionem , de natium penuriam ipsus luminis. Dices, haec esset impexsectio, si Clitistiis solum missi duceret ut illo motivo piobabili a ducitur tamen de facto aliis euidentibus,quid obstat, si ad mal rem abundantiam duratur motivo piobabili. sed contra . quia ille assensus probabilis sol- Lmaliter loquendo, quantum est ex se , ita ducit ut

motivo robabili, ae si illi soli nitet elut i alioquin si ducitur indivisibiliter motivo complexo ex ptobabili, de euidenti. non assentiu' probabili ira , sed euidentes: est ergo impersectus modus iudicandi ita adhaetere motivo infitino, ac si nullum aliud esset. Tettia dissieuliat est . an habuerit cognitionem obseutam 3 Negant etiam eommunitet so Theologi eum s. Thoma supt, q. v. Dis diata ubi negant, habuisse fidem. Ratio est commuia tema. nis Christo . de alii, Beatis . non quidem eo quod opponator eum euidentia sinon enim si Tiat. opponitui saltem quoad assensus immediatos, ut

dixi in materia de fido,) sed Hoptet intrinsecam imper

332쪽

g11 De mysterio Incarnationis,

impet sectionem quam habet cognitio obseura,

ratione cuius repugnat essentialiter Deo.

Petra, per quam tormam impediatiat hi maliter in Christo cognitio probabilis,vel obscura, squidem sotitialiter non impeditur per scienti a Respondeo, impediti radicaliter per unionem , quae exigit intellectum Christi vili larei sectuin e impeditur etiam magis proximsi pet alii in beatificum . qui exulare facit illas impe sectiones a mente beati. Denique impeditur set maliter ,& proxime per catena iam conculsus, quem Deus non praestat intellectui beati ad eiusmodi actus Quarta disieultas , an omnes Chtisti assensus habuetitit euidentiam metaphysicam , an

veto aliqui sitan physicam 3 Euidentia phys-ca vocatur , quae metaphysice subest perieulo falsitatis . verbi gratia quando iudico hostiam,

di ne seio esse consectatam , iudico esse panem et quando expetiol calorem intensum a s proximato igne, iudico , procedere ab igne,cum tamen posset ab igne non prouenire , sed a solo

Deo.

Aliqui dicunt, Christum habuisse hos assensus sne impei sectione , quia solum iudicabat,

hune ignem calefacere . attenta rei natura.vetum ii hoe silum dieebat, hic assensus non solum haberet euidentiam ph3sicam, sed metaph sieam e videntur ergo communiter suppo- rete , non habuisse assensum eum sola Ph seaeuidentia , propter intrinsecam imperseetionem, quam habitet ille assensus, ortam ex aliquo petietilo sal statis. Dices, hie de nune cessate omne periculum, Propter se leni iam beatam , & infusa m. quibus habebat euidentiam Metaph discam de eodem obiacto.

Sed contra , quia semper manereti in assensu eadem impet fictio intrinsera, qui quantum est de se,& ex modo intrinseeo assint tendi, habebat seeum illud petieulum e seot dieimus , non ha-boisse Clit istum assensus probabiles , quantumvis pcoptet scientiam beatam pollet non habete illo , nisi veros. lilitia dissicultas, an Christus per Israeceientiam habuerit disiuisum tmalem 3 De hoc tetigi in materia ae P , tibi ex communi semen ita dixi, repugnare assensum fidei eum visone intuit tua , de pei sectissima elondem obiecti . N addidi lationem a piloti hi

ius repugnantiae . quam experimur , pro-ilenire forsitan ex co , quod intellectus non utitur medio ad eognitionem veritatis, quam

rei sectissime possidet per assensim immedia tum , scut voluntas non eligit medium ad fiuncin , quem persecte possidet. Ex quo videtur loqui , Christum nunquam eae leuisse discutia in formalem ei rea aliquod obiectum ; quia ea omnia rei fictissime intuebatur, saltim petscientiam beatam, nisi velis dieete , diuini res saetiim suisse , vi Clitissus simul eum vi sione vi et ei ut di seorsis i scut etiam sinu leom gaudio beati fieo habuit tristitiam ; quod

tamen npia catet dissicultate et tum quia repimgnantia , ii quae est inter visionem de distat ium . tarsiati est eadem in ordine ad potentiam absolo iam et scut etiam re gnate videtur ditis ni ius et celio medis ad finem , quem rei ficto possideo : tum etiam , quia impertinens videret illud inita tum , ut Chiistus de secto initae lose discutieret. Diees, etiam videt ut incredibile, Christum non exercuisse discursum 3, cum tamen fuerit ra- ν; tionalis, ae diseut suus. Respondeo, etiam suit risibilis , de nun- hiatii, quam risi, quia risus continet impei sectionem, ' quid mirum , quod non discurreret, ii disiuriacus continet imperficionem 3 Adde, communitet negati Chi isto discursum circa probabilia, verbi gratia , quando aderant coniecturae probabiles , vel testimonioni plurium hominum, qui aliquid testabantur , Ch istos cognoscebat eis ideirier probabilitatem Ubiccti, & bonitatem illationis et non tamen assentiebatiit consequenti proptet illa pii heipsa. Irem ubi situm erat reo talis , vel phusea euissentia, Christu g non dis currebat , ut satentur communiter , sed cognos cebat euidentia metaphysica vim illationis , quid mirum,s etiam ubi csset euidentia metaphysica, cognosceret vim illationis , de traemissas, non tamen assentiretur uni propter aliud, impeditus visone immeatara , quia videbat obiectum con clusoni Nam seri omnis occasones discurrendi pet scientiam aequi stam , t C circa ma teriam probabilem , vel euidentem talum eui dentia physica, de in his omnibuc negatur di cui sus, quid initum si in una , vel altera occasone , quae lato silet contingere euidentiae meta physeae . nigctur etiam discursus, propter eius imperfectionem, praesertim cuin plures Theolo gi communiter exeludam ei Deo diseursum, non talum hi malem , sed etiara vitiualem , propter impet sectionem in eo imbibitam. Denique diei potest . Christum non cognouisse etiam in Ueriabo omnia possibilia, & per consequens potuisse per diseutium venite in aliquam illarum cognitionum , atque ideo non caluisse omnino adiud istut tendi. Diees iterum , s Christus non di uirebati A s gulatitet: ergo per scientiam acquisitam non em e gnouit secteta coidium vel possibilia a Laee enim Grum Glum videtui potuisse scite per reuelationem Dei , ut vidimus 'Isine reaceaenis ; ergo assentiebatur ei propter reuelationem , quia assensus continet distursum virtualem. Ad hoe iam dixi sectisne naee devis, Christum Expesi, iudicasse euidenter de reuelatione, vel Litem de credibilitate reuelationis ; de ideo virtuali tet seite veritatem obiceii reuelati, licet non su- dicet de illa so aliter per scientiam aequis- tam , sed solum rei scientiam beatam , vel in sam, qua cognoscit ea obiecta immediatae sicut B. virgo dicitur existimasse filium esse in rami tatu . lie et id non iudicauerit in actu exercito,

quia alioquin suisset deeepta I sed silum proba

bi utarem illius et ita Christus dieit ut cognouisse vinum ex aliis, quia iudicabat unum contineti euidenter, vel probabilii et in aliis. Utrebis adhuc , quia videtur, Christum non ris isti potuisse per scientiam aequi stam dirigi, nisi ratissime ad actus bonos motales eliciendos ; quia honestas obieeti saepe saepius manifestatur perdicut sum. Christus autem non discutiebat: eteo per hane seientiam rato cognoscebat honesta iem obiecti , ita vi posset eam amare. Respondeo, etiam si Christus discurreret, sed cultauinis.

tamen

333쪽

Disputatio XX II. See . I. 313

tamen tu concedis non distut rete eirca obiectum probabile et honestas autem obiecti etiam videturi saepJus apparete piobabilitet et nam licet euidenter appareat honestas miseri idiae . caetet in quod hie . 3e nune hie homo habeat miseriam veram,plerumque apparet ex eius test tiron o. vel aliis coniectoris , nee poterat Chi istus pei selen tiam aequi stam cogooicere iniuititie 5e euidenter dolorem, vel aegritudinem inietnam huius

misiti. Poterat ergo Chi istus habete iudicium rissextam . quo iudicaret hic, Ae nunc attentis his circunstantiis . de probabilitate obiectilia , N pe titione ipsi s micti , dee. honestum esse illi subia uenire . qui assensus non crat mediatus , sed i m. mediatus , de ex tetminis , de sufficiens ad hoe,

quod voluntas operaretii r.

3s vltimo obiteles , Chiistus per selemiam insu-o A sam eoahouit Ddum , ut diximus dis binatione pratia et , non Deum in se & imoaediate ; eigo mediat b, de in alio , nempe in creaturis r eigo etiam pec selemiam aequis tam potuit cognoscere aliqua obiecta media: e per d. seirsum sal

tem viri ualem.

ri, Respond o . Christum , inio 3e Deum ipsum

posse erit nocete vinum in alio,non tamen unum ex alio. Priot regnitio non est d scotiioa scinia liter, vel viti ualiter, quia non allint iter 'm emptet ali id sed co uin eognoscit unum esse tetminum alterius, dicendo v. g. erra 'penaei a Deo, ubi ereat ora eognoscitur directe . de Deus indi recte sed sine di relisu. Post rior cognitio est di cut sua saltem vimia liter assentitur enim viri pi pter aliud , dieendo v. g. Dem est , quia ereatura pendet si ipsis 1 tune creatura est medium non solum iu quis sed, cognoscitur Deus . de haee videtur repugnare cum vi solle persectissima o iccti, proptet rationem supti indicatam.

DISPUTATIO XXII.

De passionibus anilinae Christi. S t c T r o I. , se quomodo Aerant in

Christo passiones. Obs etiam an habuerit

tentationes, et pugnam internam '

S E et T. I l. De dolore , O tristitia anima

Chrisit. S E C T. I l l. De timore anima Christi . S E C et I v. De assecta admiratio uis. S Ecr. v. De afectu ira in Christo.

l Mitio quaestionem is . Sethomae,s ubi agi solet de potentia minimi Chtisti. nihil enim continet dignum

controuersia praeter vulgarem illam quaestionem de potentia obedientiali activa, an de tui as piodueendum physice esse oscim- proportionaros , eci aptior locus est in materia

e Sa r.imen o in o. - e , vel in tractatu de rete spernati l . Omitto etiam quaestionem l .

de desectibus eoi potis , quos Christus allompsit. ubi docet, assum piisse eotrus passibile . de eas

passiones . q iae ad nostraha redemptionem conductae poterant ; Pon tamen eas , quae indecentiam h bret,ut ignotantiam . de motbum ex in ordinatione pio semetitem. Res tota est elata

apud si Thom. venio ergo ad quaestionenide desectibiis animae, seu de passionibus animat, quae diis ei lior est. Passiones in praesenti appellantur, non qu denialictariones quaeumque . q iae in subucio reei piunt ut , quae solent diei passiones naturales, si is passiones , quae dici solent animales, q ae Liartoi rationes animae . Se rassiones dicuntur . quia

ea dant eoirmotionem.& passionem in eo potes ut liacundia, tiri Di ,&c.

dri , ε' quomodo fuerint in Chri s. pasi a

n sJ ibi etiam an halaerit tentasio nes . O pug nam internam p

HAs passione. suis te in Christo , fidei dogma .

est. Colligitur enim ex Script ita. in qua di eam .' eii ut cotti status de moestus suisse gaudium etiam de alias passi,nes ostenil fle.Constat item ex Leo abi ne Papa epist. i i. fissus linquit eo ore disteba tsine lege Ptecati, es teritis a fessonum Ab isto e raresne a messi' mentii. Et ex vi si nodo,an IV, ne a. ' ubi eadem veritas definitur. Quam tradunt patres, Damascenus s. de Flu . . io. C riuus lib. io. Thm G, c. s. &abi passii N. Aliqui hcie dogma ita tiadunt , ut dicant de fide esse, Chiistum habuisse passiones in appetitu sensi tuo, hoe est . in potentia a qua oriuntur asse. tione, senis bile, i ita Saaten ai I. r. in prim M. Sed ii nomine appetitus sensti ut intelligat potentiam appetiti iam , eliciti iam a iuulnmaterialium,distinctam a potentia voluntatis,non vidco , quomodo id sit de s e i nam loca omnia Scripturae.qitie eos ainctus Clit isto tilbuiunt,non explicant, eos actus suisse materiales ima pletique ex illis debuerunt esse spiritualet , quia vet-sabantiit citea obiecta spitii tali i, ut eonstabit ex locis postea asserendis pio singulis affectibus in particularii aliunde non est de fide,dati talem

potentiam materialem in homine diuellam di voluntate : nam omnes illa: operationes possint tribbui voluntati opitanti citea illa obiecta, si eun dum portionem inperiorem , quae quatenus duci. tur motiuis earnalibus, appellatur appetitus cat-nalis, se enim videntur Ooetati insantes non soalum per appetitum maletialem .sed etiam per pot-tionem in seriorem voluntatis. Quamuis ergo existimem , dati eiusnidi potentiam in homine ad actus materiales appetendi , tum quia datur potentia sens tua maletialis,omne autem principium cognosciituum videt ut exigere piincipium appetitiuum sibi proportionatum, de eiusde oldi- .nis: tum etiam quia expetientia plobat pet eius modi affectiones commoueti sanguinein,& alios humorcs,turbari temperamentum,& alia huiu modi, quae ostendunt connexionem cise inter at sectiones aliac . & qualitates materiales, atque adea esse eiusdem ordinis e no mith spirituales. Quainuis in aliam hoc verum existimens,non tamen censeo,esse rem, quae ad fidei dogmata pet- tineat. Ad fidem enim . & scripturam tuendam milieit eooeedere in Christo eas omnes potitias, de affectiones , qnae teperiunt iit in aliis hominibus, quaecuque illae sint,& appetitum etiam materialem eo modo .quo est in aliis hominibus. . Cirea has passiones admonent Theologi eum S. Thoma

334쪽

g et o De mysterio Incarnationis,

s.Thoma in praesenti, re sis in quide in Christo absque impiis.ctiori ibus Hiras habent inito: is: nam in nobis sicquenter tradunt ad obiecta illicita,& turpia .rti urbant rationim , voluit latim peruertunt , praeueniunt rationem 1 quae omnia in Chi Isto non erant. ideo dixit S. Lloci pra adduct is . sui se veritarim affectioni ni sub moderamine Deitatis, & mentis in Dama se . ih. s. Athanas. ae fa , . 1 g. idem im robat ex Athanas. diectate, ob eam causam diu il: Dominum . v e a mea tu lata est. Nam illa particula istin . idem est uod quando voluit Ratione veto probatur quia

cum hoc dominium in passiones habuerit Ada. inus in statu innocentiae . in quo opi critus non praeueniebat ratiot,g, t ea ei omnino sibilebat ut, non vidit ut dubiti.quin a solitoti Christiis idem dominium habitetit, ita ut non nis ex impetio,v:l perinissione voluntatis, & rationis superiorisplodierit appi litus in eas omnes a T. eirones. Cate iuu pio maiori explicatione huius com mi. se munis doctrinae obiret potest pram Aeolia ipsam,m, quia si in Christo eo dedimus eiusmodi p. inones, videtur etiam e et denda pugna interior intercatntra & spiritim , quam de ictibit Paulus ad

sed dit commota tisceremur vlittite ;nhasi antis V. I , est si e nati ra nostea rese m rettir ad me

I Q.Vbi autem victona est, videtur etiam inte cedcie pugna e si et go passiones cxcitabini ut, id

est ex re petitii iteba ritur , ut via cti emtir, pugna.

m re,dicit suisse pios itum Christo i scilicet ex vi

v s, a C in v. S nodo tollis . .e n. t r. dan natuer quida Thiodoto, Mopsu tanss, oui dicebat alium esse Deum vel boni.& alium christum a passionibus a. timet, de desideriis eatuis molestilis raticinem.&e. Ad quod faciunt etiam alia testimonia, qtiae norit vasqucet uii .c . . s. Respondeo in Christo non hiisse pugnam lim

tertiam : in nobis enim datur hac pugna, quate- nus appetitos absque vita subordina .ione ad eat-nem plotura pili in asseetiam cssi acem ei tea obiectum suom .nee post a voluntate contradicente

terrim tur,sed adhue resistit te bellis 1 in q'o potissima ratio p gnae eo iiiiit, iuxta illa verba Pausi

sopitius addi cta et visi eo as Im legem in Membri meis repti autem legi maent i m ae , ct e ptisan.tem m/ ;- est reerat . Vbi aperte te sistentia , de contradictio exprimitur. Quod autem appetitus eae peta llione volutatas. asian illa interio. patus ostendat inclinationem . N propensionein suam . ita tamen , ut ubi prunum voluntas inclinat ad contrati iam , appitrios i quatur . re obse

quatur , nullam habet speeiem pugna, a i repugnantiae, vel resistin iae. Dicitur tamen passio illa commota. ut vincatur .non quidem victoria, quae repugnantiam aut te sistentiam supponat , sed ex-ecllentiori quadam ratione , impediendo ne restast it .aut pugnet adiacetiarius, ut cogendo illum ad

hoc, ut ante congressum cedat.

Sed conita obiicies secundia . non videli ne- Gg ri posse purnam internam aliquando : hane olis Iesenim indicat ille angor, & ir stitia summa usque ad mollem. quam pati s est in horio . quia nimirum eam naturali propensione sugicbai motiem praccptam ; contra quam propensionem.& asstactionem carnis oportebat acriter pugnate ad cohibendam illam , quod videbant ut innuete vel ba dia Christi, ipse itis promptus es , raro a N-t m s- ma. p. vasquc et Act. 61. n.c. dicit tristitiam illam ' de morte . & complacent ana de fugienda molle non inclinasse ad peccatum, quia inclinabant ad id i od sceni, uni se bonum erat , , si metat malum per accidens latione praecepti positioi oc. tientis.vnde videtur in itiniate i lignam illam,

quae negatur Christo, intelligi solum de pastioni.bus , quae tendunt ad obiecton intitialere malum , non de passionibus , quae tendunt ad obiectum secundum se bonum, et indiis tens. Haee doctiina dissicili, quia putea obiecta Treperiuntur, qua secundum te,& abstrahendo ab aliquibus eire instantiis non possint esse bona vel saltem indifferent a. Cibus enim , quem caro appetii in die ieiuni j, seeondum se boni s est; opes alienae , quas auaritia de si delai , seeundum se, deptae scindendo a repugnantia domini inviti, bo nae sunt, de desiderabiles e denique copula earna lis seeundum se indigetens est, cum possit honestὴ exerceri. In hia autem obiectis, S i milibu veitator pugna interna qua dicit ut caruisse Chri stiis , de in his inclinare dicuntur pisitones ad

malum .ergo eriani circa mortem praeceptam di-eendom est , non habuit se Christum passionem.

vel affectioneio earnis resistentcm suae voluntati. Alioquin iam Chiilius vere tentatus suillit, non solum ex tedius a Daemone , ita interitia 1 N ptiis affectiombus. Daemonenim non soluin diu citur tentare . e im prouocat ad aliquid imi iris,ce malum, sed etiam culti prouocat as aliquid prohibitum hie & nunc , piout te maint Euam ad est in pomi prohibiti. qui esua seeundum se non erat malus.Si ergo passones internae proum

cassent Christum ad amorem obiecti pio tibiit, inlican

335쪽

Damase.

Theophil.

et stri Ar.

Eliem praecepto positivo, iam diee: ut veth pati

tentationem non solum extetnam , sed etiam in-tunam. Hoc autem videtur esse eonita communem doctimam Patrum , qui diconi, Christum exterius potuisse tentati, non interius. Sie loquitur Damascen. I s. i. . A, Cro his verbis. teram mali, illi isti licet Daemon 3 extrinsciti, aenon p/r eoupiat on a Christim actori a bi, quem meavim aratim : nam ne i m qnsdem pra

res f., cultatio ei, superes ventem ii etsi te quia nimirum Adamos etiam in illo statu expetuerat interioris pugnae , ptoptet subordinationem appetitus Theophilaetias Maith. . Inf., a ( intest fera bili a parti se Diaboltis , cogitationes

homil. io. in Evangelia. Omn , sinquit) silis titi. ratio fors,nin initia fuit. Caietan. denique in e . .

AI e bant intra se eo uationes Met phanta D, aut fui m. tim a uersis stis itim habere. Eodem modo loquuntur Theolosi omnes cum S. Thom. insta c. i.art. r. i.

Ad obiectionem ergo respondeo , Chistam in botio non sensis e psgnam , aut restientiam suae camis, vel appetitus. Aliud enim est tristati, de dolete de aliquo obiecto, aliud vera tes stere, ct contradicere , seu puanare ero illo, v.et. η a te auferenda sit vita, de substantia to: a, niti dedetis

centum nummos, doles quidem de iactura e n- tum nummorum s cate tum allectus et a illos

nullo modo resistit , aut pugnat pro retinendis illis cum ita a vitae, de totius iubstantiae, sed absque contioueti a das illos, licet eum dolore, de incestitia. si e cato Christi dolebat. de tristabat ut de morte subeunda , absque te silentia tamen ulla, vel tepuenantiae, aut contradictionis specie

eam amplectebatur. Verba autem illa , ira premim est,earo aut rma , non intelliguntur despicitu et carne Christi, sed discipulorum

s ut notant Omix imiter ibi interpretes, si exeipias C tegorium Nyllcnum V . contra si narem quos Christus ad orandum hortatur, quialte bl spiritus videretur promptus , caucre tamen debebant ab infirmitate propriae carnis , de se

comta illam orationis almis praemunire.

Obiicies tertio contra solutionem, licet Christus non passus fuerit pugnam . de re silentia in

internam , videri tamen concedendum ei iam a

nobis habuisse tentationes internas , appctitus enim per affectum suu in propendebat ad mortem vita dana v. g. Si ad alia obicitia similia; quod autem voluntas i osset res acre , de cohibete appetitum, non tollit, quod ab ea ine linatione appetiitus itiniatus fuerit Chrastus, sicut vere tentatus dicitor a Daemone , licet Christus pollet eius suggestioni resistere imo non posset illi coii. sentire. Nee ad hoc ut dicatur aliquis pati tentationem circa aliquod obiectu, necesse est. quod habeat astini estieacem ei rea illud obiectum : satis est , si obiectum illud proponatur . vi constat ex modo communi loquendi; se enim dicunt lio. mines , se tentatos suisse vehementer , viso tali obiecto , licet totis viribuc ei dissenserint. C intergo obiecta proponcientur Christo cum sita

bonitate . εc appetitus sertetur circa ipsa ex voluntatis permissione , cur non dicet ut , habuisse tentationes interiris circa obiecta.

tus appetitus non potvasse esse immoderatos, ct s velle mentes, propter perpetuam visionein Dei,

quia sicut contenti latio persecta Dei si spendit,& remeerat motus appetitus, multo iameis clara Dei vitio extinguet omnem inordinationcm millis. Vnde consequenter diceret, non pomifeliabere interitam tentationem , quia non dicit ut

quis tentari simpliciter D qualibet repraesiciuatione obiecti , nisi habeat proportionem ad mo- uendum a Sctuin illius: ille autem qui vide: Deum, non potest motitii sollicient et ab ex leuis illis bonii , qtiae Deum appetitui obiiciuntur et unde nemo dixerit, beatum tentati ab obiectis, quae cognoscit; quia nimirum immersus illi summo bono, non curat de aliis , nec ea habent vim ad alliciendum eius ad cauim. Sed contra, ouia si haec aliquid probant, pro harent etiam Christum non P Rutile tentari exta insece a Daemone , cadem enim visio clara Dei non mimis secit i in proportionata bona . quae I Daemone exterius pioponi positit ad commouendum Matum, quam ea, quaianterius Pol siliat obiici. Fateor ergo,nec Clitiuum,nec ullum bearum pol e superati , aut allici ctaea citet ab obiecto proposito , quod diuinae legi opponitur, cum ab ipsa Dei visione reddantur impeccabiles. Caeterum fatendum etiam est, non requiri ut aliquis tentari dicatur, quod possit trahi, vel commoueri ad consentiendum te mationi 1 Christus enim qui peccare non Poterat, dicitur tentatus a Dae morie. Fateor item , ad rationem te viationis non

sum cere simplicem Proportioncm obiecti, nisi in eo statu si qui tentatur , in quo ab eo obiecto possit non leuiter commoueri ad tristitiam , metum , vel aliam similcm passionem dc iaco Beati non dicuntur tentari ab obitatis , quia nihil extra Deum cum anxietate clarant, nec de eoruin

bonorum iactura tristari aut pcti libari possitnt. Christus tamen qui ex diuina dispensationero iacti ira vita Se lionotis, de famae de stis,

ta atris malis per tubari, de vehementer tristari, potetat etiam ab eorum propositione tentati: vii de restat dissicultas, cur non dicatur internas etiam tentationes pati, scut externas. Ad disse ultatem ergo respondetur , de re sa certum vidui, quod in Christo erant eoeni- obis et mi trones repraesentantes malum motiis, iam is , do.

oris , & ii militam, quae cognitioncs ex se poterant lino uete a a fugam illorum obiectorum; imo Daemon riise non poterat tentare Chi istum , nisi inedia aliqua cognitione , quae essit in ipso Christo; nam lichi non posset Daemon ni ouere internas species phantaliae in Christo. nec in i p. io operari cognitione in , prout dixit D una Lenus supra relatus , poterat tamen media loquutione externa excitare species in Christo, ut li)heret aliquam cognitionem illius obiccti Hecquam cognitionem P inoli diccbatur itariare rivi Hae tamen cognitiones s ta idem eii de aiieini simplici, qui erat in appetito)non dicebatur tentare, quia tentatio non est proprie loquendo, quae non oritur ab aducis alio , de animo hostilia ideo inina Deus non dicitor proprie tentare licet immittat coetitationes . & ponat nos in circunstantiis , in qbibus nostra fragilitate , vel malitia peccamus, quia scilicet id non secit animo hostili , sed amico, certamen forte dans ho- - 'minibus, ut vincat, non ut vincamur : diabolus E e autem

336쪽

g16 De mysterio Incarnationis,

ei tem eadem iraeda procurans dicitiat tentare,

quia id facit animo hostili, ideo etiam unus sutoque nostri uti lineatur 1 cor copi se lenis a Laahit iactus , es illectorum , quia in nobis concupiscen ita hostis est, de ad uti stiria , it sitans rationi, dementi hostia. At velo in chi lio in qυo colicupiscentia nou elat inimica. aut rebellis, scd iob diis, & subordinata , non dicebat ut tentate , scd cum subordinatione maxima ostendebat pio penitotieni suam, pie repta tamen ad Dbediemium. Daciati , & sequendo in d ei amen lationis sopeii iis . Denique quando solae stet cognitio obiecti proliabiti, absque inotu eoncupis et imae, diccretiit solum tentatio inchoata , quia cognitio Glanon videtur habere illam te bellionem , ratione eo ius dicator aducti uia, nisi sotie quatenus consideretur illa cognitio procurata a Daemone ad uti sitio nostro. quod quia commonitet praesu-nmur . idei leo dicere possuntiis nos tetuati,qu ties talia nobis proponuntur. i. Constat ergo Cnristum non passiim tentat lo-ntan peccandi e at ne sua, quando it istatus est in horto: tum quia illa non erat materia peccati,scd maloris pcifectionis; rotetai enim Chiistus ab que peccato vitate mollem illam , ut constabit

ex disputatione t g. sedi .8. quate inclinatio ad

vitandam mortem non erat ad aliquod malum: itim etiam, quia inclinatio illa non tiai a concupiscentia rebelli, & resistente , ut dixtinui, sed iobordinata , S subdita lationi, in qua permittebatur an ipsa ratione ille a flectus is inplex erga vitam. Christut ehim per assiduam rationis vigi-

. tantiam. de attentionem praevidebat optime motus concupiscentiae,qui prosile poterant f N aliquando quidem eos omnino cohibebat, ne pringit et ei iam a Sctus simplex , vi in rebus venereis . in quibus ipse simplex a fideius concupi

eemiae videtur secum trahere commotionem aliquam cernis: item in materia iracundiae,vindictae,blasphemiae,& similibus , in quibus videt ut esse aliqoa obligatio cohibendi quo ibet motus in eo sitiem , qui eos sui id cohibete potest. In

aliis vero initimis . tuae secundum se non habent illam indeceni iam , aliquando quidem eos inotos soria isse onmino cohibebat , aliquando sinebat prodite arctum aliquem simplicem , vi commotae passiones vincet inlut ab ipso , ut dixit Cyi illuc siri, adductus , de ut essent materia

triumphi plotio solis. is . Petes , qualis sit ille ait: eius simplex in eoi,

D. . A. cupiscentia. Nam haec potentia citra si ina: etia sis, non vidci ut posse eligere ast eium eongilio natum , qui viat tui propitus potentiae spiritoalis, & pti conlequens ille a scibis non et ii velicitas. sed actus ablolutosi I per consequens et it appetitus cmeax obiecti. addi ... Res ridetur, licet ille agetis iis iann si s terr e

piet imperfectum iro uni tendetuli in obiectum, quare aequi Dalet condii onato quoad hoc , quod si cessu et tale . vel tale impedimetirum , serietur efficacit te in obieetiam Nee enim repugnei. ade. cium aliquem absolui iam esse mi ualenter cori ditionarem e se amor medii propiet sinem est abis bitu, quid in , sed Hrtioliret condit onatos .ita enim semir in medium , ut si opponet: tur cum fine , re putrit at medio m . re tit inriti ur finis. Si e Caeni ut esse ire peditis uir eius ine caees, si bene notauit suat in praesenti disp.; .sedi. r. ante secundam conclusionem , quando enim canis inuitatur ad panem accipiendum, habet a lectum

panis,quem afficium satis ostendit,&iamen non mouetur propter metu virgae , qua alius in inator:

est igit ut ille assectus pit tuam entitatem impet- Letiis,eo quod non sit imam diale execui tuus, de conscii P matus amet,sed quasi inchoativus, de s vetii a die amo sponsalitios amplexus, suo Fo: Elia appetit tua an plectitiat obieciti in inicii ii dum non dat ultimum cores limentia, pira fiere in omnino eis cacem: quale ille prior cit virtualiter e; ditionatus, quia oliendit potentiam piomptam ad piosequendi: ira, ct consuminandu opus, ii non

adsit aliquod impedimentum,quod quia ad e, in exemplo canis L,pta addocto, manet vati eius plici circa panem absque rosic: tori cilicae i. Dubitari solet, an dicendae sint simpliciter in i Christo suisse passiones a Nam Hieronymus in ii- ntis,

lud Matth. s. qui vi erit mulse, M. die de Matth. Huo is an illa verba re e t stes, i, testigit cas vocaret passiones,quia hoc nomen soler in retatam p.ri temvsurpati pio inordinata concupiscentia, de ideo appellat illas propage .ue, Queio loquendi Produm

sequitur S. Thomas insta hae eadem ne i s. s Thermari. .ad i. de alibi. Alii tamen patres simpliciter eas dicunt passionis. Cyi illuc. ioab . . ., e. s. crii i

m nil im, c. 1 t. quare eam appellationem simpliciter amplectit ut vasqueet cum aliis, quos aget t. d; F. 61. n. s. quia palliones dicuntur ex eo , qtio lsiat eum aliqua carporis con motione , quam

quidem in Christo habebam, licet absque impet sectionibus , quas habent in nobis. Et quidem in Latino, 3: ptoptio sermone non videtur esse periculum. In volgari tamen non vi et et illo

loquendi modo , maxime apud plebem , apud quam passiones appellati solent iacis im-inottificati, & in moderati, sciat b eontia hinni - .nes spiti tuales diei solevi esse absque pias sonibus, eo quad habeam illas mortificatas. de temperatas. Nunc iam dicamus aliquid de his passionibus in palliculari.

me ab ore. D tristitia anima Christi.

Non agimus de amore odio desiderio ' spe, de quibus non egit S.I homas, vel quia agit a t An de piincipibus desectibus antirae . de pet consequeos de iis solis passionibui, quae habent animae desereno, soles sunt dolor, timor. de ita miles,vel quia agit in speciali de iis statum , quae habete , identur specialem dissientiatem.

De polote cetium de fide est,solita in Christo. - na

I: i. a 3.tiere languores meso tu i ,et dolo ea n hos i se tortavit,qua de causa appellat c u Pr pheta et rum solo rum. Hoc etiam probant omnia

testimonia, quae dicunt,Christia passiim esse. e.

yle iam sis , de alibi passim .pati aut citi non dicii ut qui consentit, de dolet. Hole viri lati obs ei solent vel ba Hilarij lib. io. A THeurit . , ,- is Hilarimi, h. io , de aliis loeis, in quibus videt ut aperibile rate di. lotis sensum corpori, Christi. Hi latium d se naut plutes eum s.Thoma in praesenti, r. i t.

a. t. is .ciusque vetita varie isterpretamur.

Primu

337쪽

Disputatio XXVI. Se et VIII. ga

Primh quea loquat ut de persona verbi. de natuta diuina . Secundo, ut non neget, dololem, sed neecssitatem dolori , quia cuni christus emierit omni peccato, non debebat subiacete poenalita tibus, quae peccatum cons quuntur : hane autem aliquando appellat ri hat M , aliquando etata ram doloris, hoe est natutam sobiectam ex conditione sua doloti di de ideo dieit, infit,itates rostras fuisse Christo non naivirales, sed in imputas. Alis tamen eram errorem ex ignorintia ineui.

pabili in Hilario Lientur,quos refert, de sequitur vas iura a st . s i. e. i. Se non panei addunt eum e torem tetractatum suisse ab Hil itio in quodam sibio. qui in Gi illi eliniis Patiens s testatus est sevi diis , ut reseri potianent. snaa i. D fit te tamen eredi potest tantus lapsos in tanto Doctore , ptae sectam eum alibi saepe tribuat Christo verum dololem, samem , sitim, de alios defectus ; quae loea cora gerit Suatea in commentatio dicti xii ii qu: mi Obii et eis, di potest Fulgentius lib. s. Thea.

t, est, ea ibi non videt ut loqui de sola natura humana. sed de vitaque . tatione cuius coni leniunt Christo Plaedicata contraria, ut esse mortalem, de

immotialem, passibilem, de impassibilem. Hoc supposito. 'uxtitur prinia,quid.& qualis suetit hie dolot i quae quidem quaestio ph los phica est. P. Suater tit; L ea, cum s. Tnoina,ee aliis supponit, ad huiusmodi dolorem sensibilem

re uiti iasionem ei potita, & sensum doloris. Addit vero , dolotem sinitialiter non consiste te

in aliquo illorem, sed in actu q io iam ipsius ap.

petitus, quo veluti contristatit , de surit laesio. nem capitis sensu pereeptam. Laeso enim corporis est obiectum doloris , quod applicatur per cognitionem a sensu iactus , tune vera potentia appetitiua elicit actum doloris ei rea malum praesens te piaesentatum pri sensum. p. vasque di pupra ui, r.e et ex sententia Medi eorum do cet, dolorem non clie sugam secultatis appetentis , sed potios ipsam cognitionem tactus ; unde cum manus sentii laesionein , dicimus , in manu esse dolotem, de manum d it te.

In hoe piincto de re ipsa non potest esse mana dissensio, illa enim tria interueniunt in diore oblectum, anilio per sensum , 5e displicentia , quae est actus appeti tis. Ei quidem haec omnia appellari soleni nomine doloris: nam cibi cium ipsum, siue si diusso continui, siue qualitas dolori stra. vi alii volunt, certum e stappellatis equentissime dolorem ; di mus enim nos sentite dolotem in hac, vel illa pane e ima ex illo axiomare. 5e principio commvn:, quod sopponit

Stiate et .videtolia apelle colliei; dicit enim .requiti laesionem eorporis,& sensum doloris et ergo supponit, suod sentit ut dolor et sensus alitem non sentit sentationem . nec actum potentiae appeti

titiae,sed aliud obiectum: et sto illud obiectum est dolor, alioquin non datur sinsus dolori . Id ei reo etiam dieitui dutasse dolor capiti spei ro . vel so. holai. licet tempote somni non sentiatur , quia imitum obiectum selisitionis durabat . de quinties euisitabat pes en , illud sentiebat. licet dum dotio iebat, nihil sint iter. Denique sient in ea t- ne sentit ut voluptas seni bilis, quae est obiectum etiam ipsius tactus, cuius cognitio, de sensatio Caia. de Leto de Incinnat.

eausat voluptatem sensibilem, qi ae est actus talis, de complaeentiae potentiae appetitiuae et se obiectum tensationi, in tactu , quod causat dinplicentiam appellatur dolor sensibitis, cu D con.

tiariorum eadem iit ratio.

Deinde ceniatio ipsa, seu pereerito illitis ob- id tecti appellari potest dolor sensibilis , ut volibat

vasque et, Don quidem doloi obiectivus, sed do. lor formalis : nam proprie loque Edo cruciatus focmalis 3e tormentum est mi ale ut ita dicat con sistit in ipsemet actu cognos cnei , quo sentitur dolor obicreuus. Nam sicut beatitudo solio iis, essentialiter non cst ob e tum ipsius , nce actus gaudii elietius 1 voluntate , sed cognitio intelleiactus peteip entis obiectum Fca hcum , ex qua cognit one oritur delectatio in voluntate: se tot mentum , scia crueiatus clientialiter est sini ite ilia lud malum s unde sevi circi beatus ess vitaliter, lichi non omnino compicte , qui videret clate Deum. itia, si Deus eo, bet et drinnitus de impe diret omnem actum vobi maris ; se etiaintoqueretur elopith, de cisoria liter , licea non ore nitio completo. ni pateretur igit a. de fi ntiret colo

iem , de a dolim, bchi Deus impediret omnem actam in dilos potentia assctit iu i. Idcitco dieitur idolete tibi est iactus .non cetcbtiam,vel eor,ubi est

appetitus. R ditio aurciti a priori est , quod roten tia appetii tua supponit obiectum bonum uti in tum , de quo defcctatur, vel iri stator s et go ante actum iritus supponi tot malum , de quo trist tui,& dolet: non ergo patitur homo potissimulo,

eo quod tristet ut . sed eo ' ios habeat id . de quotlimitiit : seut non beari fi latui potissimum eo quod gaudeat, sed quia habet id, se quo rau et .

Deniqrie actus etiam ipsus appetitu silet sic rient et Appellari dolor et est in m dolor vita lis , leo act is, quo dial imus de malo praetenti. de in hoe sensu aecipitur ab Aur st. i. . A C late

Doe . . it. de 3 s. Thoma Inpres' , m. i c. ara. s. ut constit ex xl. . in corpore.tibi dicit, dolorem

esse in appetitu , sevi de trissa iam , obiictumque doloris, fe eius motivum esse lasonem sensu ta ctus perceptam. Et quidem inomia bux his ae-eeptionibu c dolor fuit in Christo. cum habitetit laesonem e rotis, sensationem laesionis, de dicylicent iam in appetitu de tab laesone. Tristitia iuxta S. Thomam p., 3. s. aligere adolote . qu5d obicctum. & morimuri doloris, ut is nune retulimus , est laeso sensu iactu, percepta, Desis dis

vi clim aliquis vulneratur. Obicctum autem , de runt. motivum tristitiae est motivum inierius arpi

hensum , sae per intellectum, si e dr imagin

tionem . ut cum aliquis tit statur dea spone gla. tix,vel pecunia unde videret assignandom illud

nomen pro dii Pliccntia illa , quae oritur in appo thii ea aliis lini attonibus obiecti diis ei, quae non fiunt pet tactum, sid per alios sensus exter nos nam sevi cum tactu sentitur ardor, dolet apia petitus ; sic 'irando auditu percipitor itomis in gratu .vel odoratu aliquis sextor, dispileet appetitui illud obiectum , qui a Prum Pon diei ut do

lot; neque enim dicimus,les scoridas eaocate no bis dolorem,sed scitotem et de aliunde non com-rte hendit ut ille actus sub nomine itistitiae . cuni non otiatur ex cognitione intelli ctus, vel rhan.

iasae , sed immedia h ex sentatione obiecti dic me quare rotetimus elui modi actum sit, comem uni nomine displicentrae senstiuae nominate, Ee a de

338쪽

g 18 De mysterio Incarnationis,

de eum non miro debere os it buete Christo, ci iam dolotem. & triati ara sens bilem, eum pas. iii, etiam suetit ab obiectis aliorum sensuuio, ut quando moriturus gustauit vinum felle mixtum. N alibinre., o Dubii ut secunda, an itistitia socritiolunt in

risia. , appetitu iciis uiuo,an ei iam in voluntate 3 Canus /-- . lib. ix.A l. h. e. i . tribuit Caiciano, quod insticam A, to . eonec fetit dolorcni solum in appe. iiiii inusinio Christi, non velli in volontate a sed vi bene aduertit vasque et itis a A . s. itim. 18. Caietanui id solum dixit de actu limotis, non dedolote . aut itistitia, licet hos actus noluerit concedere iii potiione si petioli voluntatis , sed solum in in taloti , ere, iam in sententiam videt Tiret man. t ut tenete Titet man. in illud Matth. t g. ri L. Vilia: mu . Me , & lan senius in concordia .i s . dum dicunt, tristitiam illam suisse tantum in appetitu sensitivo, di non in anima. se Communis , de verissima sententi, est, actum

C N iiiiiiii, suisse etiam in voluntate Christi. Ita tenent cum S.Thoma abj Theologi, quos congerunt suarca II .st . . a. & vasquc 1 stra

s. c. . ubi P. 1 f. aiseit Albitrium dicentem. contrariam sententi,m suisse damnatam Parisis. Probar ut autem cx communi ratrem scias u , qui ex verbis illis, si est aesi a mea et fine ad mor-t re, probarunt adueisos haere eos Monotheli

ias, suisse in Christo voluntatem humanam, cum neundum voluntatem humanam suetit capax tiistitiae Hoc arguirento ut uni ut Athanas. lib. Nyii n- - I. a , . Ch s. . . a medio. Cic g. N C. in lib. M ' i's i, Illa , .m , Agatho papa in epist. I, peratoris, quae est in vi synodo , actione A. ubi etiam actione is . ainii ut Edictum Const-tini Poetonati Imperatoiis, in quo idim argume-Cyxiiij iurii eontinetur. Adde Cyrilla; . ta Dan. c. r. Damase. . . s. de si . c. is. quorum vcrba affert,A: pondeiat vari. D. ci. e. . Et quidem non fuisse solatii inclinationem in appetitu ad moti cintagieudam, sed etiam in voluntate , explieuit satis ipse Dominus, dum in oratione adiunxit: Ve

An vera suetit itistitia in portione solum in seriori, ut Caicianus supra adductus volebat, an etiam in sortii cui . quaestio est se te de nomine, . diam non conueniunt in assignandis iis portionibo g. videantur Sualea a Lia a. p. 38. f.I. s. devasque E a p. s. e p. d. v bi piobabilius docent, Lisse ei iam in po tione superiori. Cum enim I xe sit quae vertitur etrea tes , & rationes atteris nas; Chlistus autem tristatus suetit de fuga diseipulorum de de peeeatis hominum propter offensam Des. Item de morte sua, quae etiam considerata seeundum regestam rationis superioris erat obiectum honesia areabile ; non est, cur negetur actus tristitiae in voluntate Christi , secundum portionem etiam stipitiorem voluntatis. Dissicultas glauiot est, quando potuerint esse simul in eadem voluntate actus summae delectationis, qualem habebat anima Clitisti, oriam ex visione heaia. & actus vehementis tristitiae : hi enim actus videntur e se contra iij inter se, nee

posse simul constate , quod aliquis Ellatis sit, ratiistic in gradibus intentis. Canus supra allegatus ausos est dice te. Chii stum et cmpote passionis . ut datet locum tristitiae, non habuisse delectationem, di gaudium de Deo viso. In quo sensu intelligit illud Pauli ad Hebrii l. viii p oposito sibi tana a s tuit reticem eo

'sione eoetemptis. Hanc iamcn sentcntiam cae leti Theologi conli inter reiiciunt, quos resert .va uti ilia a P. i. eum ae . eamque Henti eus hae icti eam ceniet: Sualet velo a ct in orati ne si .h rei petariam. Quia absque cE-cienti sundamento tollit ab anima Chiisti petaliquod ic in pus beatitudinem pei sectam: quod ii semel admittatur, poterit aliud die ei e , pio aliquo tempore eat ualle citam visione beata, ut magis pateret lat.

Diccs, sicut earuit beatitudine completa quo, i ad corpus. ut pati posset, ite debuisse cateie detractatione, de gaudio quoad animam, propicet eandem rationem , quia alioquin non esset capaxitistitiae. Sed contia, quia latio non solium piobai et de hil uitur tempore passionis. sed de ioto vitae tempore, in quo passus cst , de in quo tristitiam habuit , i onsolum in morte Laetari, in qua lachi matus est, sicut de quando vidit diuitatim Hierusalem , dest iiii supti illam ; sed in toto vitae tempore, in quo habuit semper praeoculis hominu peccata, .

sostomus, Augustinus , Hieronimus , de Gregorius, ut omittam copiosam aliam segetem passorum , quas per tot ann vitam habuit, iuxta illud

Psal. . Pauper sum esto , laboris is a tuti n- Pt te mea : quod de si titio etiam intelligunt

Hieronymus, Augustinus, Evili inius, de alii. Adde, si quae est lepugnantia inter delectati nem beatiscam , de itistii iam , eandem seie in iacte inter vitioncm elatam Dei , de tristitiam. Rcpugnantia enim haee oritur ex obiecto vitiu que actus , quatenus et oposta materia aliqua

eximis gaudii non potest eliei tristitia, quia obiectum triste templiatur, de fit leue ex consor,tio obiecti delectabilis , ut experiratia testatur. Itaque ii res arient E consideret ut , antecedent

ad ipsum actuna gaudii sol malis , rei obiceium

propositum, de gaudium obiectivum extinguia istur, vel debilitant ut vires obiecti, de niotiui tristis, ne oossit e re itate actum sotinalem itistitiae, eo quod desit mortuom completum, scilicet malum sne solatio.quando enim cone attit gaudium illud obiectivum , non est malum pio situm sne solatio, sed eum superabundanti solatio. unde is alicui simul a Ctat ut nuneium de nai stasio, de iactura meteium, de de lucro alibi te portato centies maiori , vel de promotione ad .imperium, non habet motiuum suffciens id tristitiam concipiendam :& hoc quidem ei iam an- tecedentit ad actum sol malem gaudi j , quia antecedenter deest ex patie obiecti motivumttistitiae, se ilicet malum nuncium purum .de ab Lque consolatione superabundante. CDa ergo

antecedenter ad ectum gaudis beati sei pio natur per visionem claram Dei gaudium obiecti uuin, seu materia gaudi j excellentissimi, solatium site infinito excessu vincens materiam tristitiae, consequitas est , ut etiamsi suspendetetur actus gai ij sormalis, manti et repugnantia selleadem ad tristitiam, nis suspendet ei ut etiam viso clara Dei. Qua etiam ratione voluntas beata impeccabilis redditur, non totum ptoptet actum fot ma

arn, Stillavi

t etia

Ditis tuae. Canus.

339쪽

Disputatio XXII. Sech. t I.

formalem dilectioni. Dei quam necessario habet sed etia pios tet ipsam visionem Dei, ita vi si sui .

penderetur miraculose actus dilectionis , adhue videns c late Deum non posset peccare ; quia viso uae necciIVat ad amandum Deum , quem ostenit clare infinitum bonum, necessitat etiam nius.

tb magis ad non offendEdum illud infinitum bonum,aique adeo ablato etiam actu amoris,manet

repugnantia ad aream Hecati, propter ablationem in otitii sussi eientis ex pat te obiecti ad pee. candum. Sic etiam videtur dicendum in praesentide repugnantia ad tristitiam , quae magis videtulcriti is desectu motivi, quod ausettur per vis

nem ipsam Dei. ii m ex actu Oaud ij sol malis. Alij et go Theologi uatiis solutionibus respondete conant ut ad hane disse ultatem , quas reserunt de impugnant Sualet,& vasqueet locis citatis. Duae sunt in agis communis. Plinia, gaudium, de tristitiam repugnate , quando sunt de eodem obiecto,non veto quando sunt de diuet iis, quam solutionem it ete videtur s. Thomas initia m et . 8 de alij multi sed disseilis est. veta eniiti est docti ina Aristotelis r.ethse. e. r . quam tapetientia testatur , delectationem v hementem de uno obiecto expellete iristitiam detonini alio obiecto. etiam ii non versent ut cito idem omni Dci. Ratio autem est quam insnuauimus , quianimitum malum eram solatio excellenti non est motivum fossiciens ad magnam tristitiam, quando ergo adest gaudium vehemens de alio bono,

fit leuios malum quod secundum se sciret tra-

Uius. di maletia itistitiae. Seeunda solutio communis est,paudium vehe. s. . mens habete quidem repugnantiam naturalem

cum tristitia .non tamen essentialem i atque adeo

ex diuina dispeti satione fictum esse, ut potuerint simul eise in voluntate Christi ad hoc ut patere.

tur pro nobis, non obstante repugnantia Datuta-li. Hane solutionem iesciunt ex alii side sequuntur Ses, ter de vasque t locis citatis. Adhuc tamen videtur maloti examine indi. gere. Reputnxntia enim inter gaudium beatifi

. cum .& tiistitiam ex duplici capite potest oliti. Primum est ex latione status beatis ei ; nam beatitudo . cum sit eumulus omnium bonorum , ex natura sua affert expellere omnes miserias . quarum una est itistitia. atque ideo ex natura sua repugnat eum beatitudine i de haec quidem repugnantia non est essentialis sed naturalis , quam Deus superare potest . seut non obstante eadem repugnantia. conseruauit in Christi corpore pacsones,& a filictiones, quae eit m repugnant cum beatitudine animae, quae ex natura tua expellit misellas a toto homine. Alterum tamen caput huius repugnantiae otitur ex peculiati ratione

horum actuum qui etiam in nobis sese expellent, ut ex Atistotele, de experientia plobauimus: de haee quidem non videtor repugnantia solum na tu talis, sed essentialis; olitur enim ex co , quod

unus actus destritat obiectum motivum alterius, ut diximus, quatenus obiectum vnius facit ob tectum alterius esse minus malum Sicut e contra

maxima tristitia impedit gaudium de aliquo G no. quod alas secundum se posset exeitate ad gaudium. Sie enim dicebat Tobias suadenti ipsi

gaudium et Quale Musium misis ero, ne te ri, faeo , I men esti; non ita . I sse etiam damnati plos ter itistitiam de summo malo non possunt laetam de aliquo bono , v g. de sama, autor . de Leto de Incareas bona eristimatione, quam in hoc in udo reliquerunt de retinent. Sicut ergo ait insus,& dissentus amor, de odium, de alii actus similis non pollunt etiam de potentia absoluta sinus reperiti, non videtur etiam quomodo possim gaudium suin-rmum, de vehemens tristitia simul le perii l. Vnde non videtui salis sacere excinplum,quod P. Suar. loco chate, ,. Al ter Aes n. . . o. rt de assensu. 5e dissensu , qui licet seeundum rationem geneticam, de modum communi m. quo tendunt ad

sua obiecta, habeant magnam diueisiatem, non tamen contrarietatem iii sui eiusdem de eodem. Sie,inquit, gaudium, & itistitia si eundum latio nes geneticas,dc modum quo versantui circa sua obiecta, habent magnam diuersitatem , de quandam repugnantiam s non tartien propriam conti rietatem . nisi in palliculari vel seni ui e rea idem

'mnino Hoc inquam J exemplum non satisfacit,

imo retorquetur, quia assensus dissensus licet habeant diuersum modum tendendi in obiectun, nullam tamen habent repugnantiam inter se,nisi vel sentiit citra idem obiectum a tune en in repugnant ex parte obiecti, de ideo non possunt ei te simul de potentia absoluta a gaudium autem , de tristitia , et lair si et ciniis circa diuersa obiicia, habeni aliquam oppositioiunt; eigo illa non oti. tur ex diu cita inodo icti Jcndi ad ob ictum , fidex parte obiccti proprii, atque ad ch non potetit superari de potentia absoluia. Aliter ei eo edipi care possumus. Pomodo repugnantia illa potuerit supciari; quia scilicet illud solum gaud omnel illa matella gavdu i , dii a Cou i ii stiliae,quae aptaici pio piicii s gno,

pro quo pio nitor marix:a tristitia i nam quod pro illo sgno non apparet , non potest esse ital

tium minuens, vel timperant motivum iristitiae.

Cum enim pio illo signo proponatur malum ut

quatuor , v. g. de non proponatur aliquod bo I:um, conseque iis est, ut pio co signo illud motiuum inueniatur cum tota sua etsi e a, de vii tute ex pegita ad excitandum asi cium it stitiae. Contingere ergo potest .euod pio signo pilari ali i ii,

concipiat ais cium aliquim, quem non conciperet. s pro eo ligno propositum ei ψbicctiim, quod pro sano postetioli pio nitur. Si Anne

lus v. g. dubitani de aliquo obiecto . in caroactalium Ai,gelo , qui in toclem instanti iesrondeat, quod inter Angelos no videtur lepugnate , c in operatio totum sui instantanea, A: absque sterii sione .vel tisistent in tune ille pio prora sano in telligitur dubitans, & discletani se ite cum an xietate, in posti Hoti autem sciens, & garidens de iscientia acquisia. item hae cadent talione dixi in t iactatu de hi tute fles, posse aliquem sperare salutem, sui tamen in eo letu stillanti pio pi,st,t mri signo habeat reuelai oncni suae d ima tonis suturae ; nam ca reiiciati orion nrped. t. quod pio signo priori, pio quo non unx apparebat. Fosset habete motivum sui3eiens ad spirat naum. Potuit ergo his modo esse in voluntate Chiisti iii iii a maxima, s dicamus v: sonem beatam non Disse

pro signo priori, sed pro posterioli , atque ad Anon impediisse motivum scili tiens ad instit ameonei plangam et de hac latione loeom hibere potest quod dicebatur, si peratain fuisse ni hoe ea urepugnantiam aliquam naturalem ; quia reuela gaudium beatifctim connati ta litct ese non poterat eum illo affecto itistitiae. Beatitudo enim ex

natura sua i ut dicebam habit naturalem repu-

340쪽

De mystcrio Incarnationis,

gnantiam cum miseria, atque adeo pollulat non 'Daconi actu tristitiae, A consequelli et postulatroni taliter,ut p:auc ni re scilit,& impedire om

m a Chri iii pati posset . dispensate potuit in hacconnati tali exigentui bcatitudinis, de disponere, quod a C diui iiiiii Liae pia vcniat pro priori,& pior stiliora si foetetiit vitio . de sitiitio beatifica. , t R . stat tamen explicandum, quam prioritatem Dur,. a. habere possit ua ctus iristitiae tespcctu visonis beatae r ncque Oim intelligimtot cile pio signo, io ptioti natistat nisi ea quae habent rationem cauta

Id ...., sit cari sunt pio signo possetioli ; tristitia

autem non t si causa viscnis beatae , cum neque

sit causa phy se a. ut eonstat,neque etiam si causa melilotia, s quidem beatitudo animae data fuit Christo absque meritis, ut suppono.

Rem , Respendeti posset, actum tristitiae habere ali- quam pilotitatem' te frictu visionis , saltem peririodum obiecti; Cht istuc enim in vel bo side bat sitas operationes solutas, saltem illas, in quibus non elat peculiatis repugnantia,de quo diximus sup a . dit'. is. Aesi. i. atque ad ch videbat in verbo illum affectum moestitiae , & per consequens visio pendebat aliquo modo ab illo age ctu ; verum enim etat dicete , quia Christus habiturus est hunc affectu, ideo viso terminatur ad ipsum, te non e contra. Quare uis autem viso esset pilor ten pote , quini tristitia ; semper tamen supponebat illam saltem ut situ iam et at velo in - illo insanii , in quo exercebatur actus tristitiae, non poleiat supponi iam ut soturus , quia quando res cst, non est sui uia . sed praesens s debebat ergo supponi vi praesens , de pet consequens

prius erat Christum exercete actum tristitidi,

qu3m habere actum visonis Dei in hoe instan. ii. Stetit lichi Deus ab aeterno viderit me liquentem hodie nune tamen prius est me loqui, qs,m videri . Deo meam loquutionε; ideo enim Deus videt me loquente, quia ego loquor,& non e contra . Similitet et go in hoc instanti priua erat Chi istum itistiti, quam itistitiam videli in vitiabo, de per consequens , quam viso beata , quae eum si in sua entitate sinplex, non poterat pari im piaecedete .& patii in sobsequi, sed tota debebat te alii et subsequi pro stilo pos triori.

r. . .. Haec tamen responso, licht plocedat in seni re . ita, quae complet decreta libera Dei rei termina.so, . tioncm omnino intrinsecam Deo,non videtur ta. me procedere in alia sententia complente illa de.ctara libera Dei rei terminatio: em extrinsecam desumotam ex obiecto vel actione sutura; in hae enim s. ntentia inrita videntur in verbo sor maliter,

sed solum causalii et soluta , Beatis , cum entitasinitIncea Dei si omnino indigetens , nec possit esse medium in quo videatur potius hoe fututum, qu m non suturum, ut soppono ; quare in ea sententia visio beata Chlisti non debet esse posteriotactu itistitiae, nee sipponete illum , ut obiectum, cum in ea seni etia actus ille non cognoscatur per . v sonem Dei formalit et, sed causaliter, quatenus ex visione Dei iniunt ut quas debitae aliae reuelativites telum suturatum, quae rettinent ad statum euiusque beati . unde in ea sententia omitet addete aliquid, quo explicetur prioritas actus tristit ae respectu visionis beatae, quae saltem poterit desedidi ponendo Ruod ille actus tristitiae eonco rat de facto ut metitum partiale ad construationem visionis beatae in Chi istoriam licit retulariter no debeamus dieete,Clitisium meruisse sibi

ea qua iam aliunde erant sibi debita , atque ideo insta di q. a. f. D. r. dicemus, non meruisse comscroationem unionis hypoliati eae, nee beatitudi- netia animae, de alia snulla ; id tamen intelligendum est, quando non est specialis latio propter quam Deus volue iit dare propter merita id ,quod iunge debebat ut, prout contingit in gloria corporis , quae specialis ratio vidctur etiam esse inpiaescivi, ut Christus posset habere tristitiam, alquod requitebat ut, vition. in beatam esse consequetitiam pro pol et oti tuturae, ne is isset prior, impeditet omnem actum tristitiae , ut dictum eii.

Hi ne autem explicati potast solutio S.I h. di- e Deemis, potuisse ei te simul hos duos actus gaudij, ti, de itistitiae, quia non erant de eodem obiecto, vissensus sit, potuisse hoe ficti de potentia absoluta mispropter illam r,tionem: irim is suissent de eodem obiecto,nec diuinitus id pollet seri et seut enim non possum ego ,etiam diuinitus , velle simul. &nolle volitione.& nolitione cilieaei, quod Petrus uiuat,quia esset velle obiectum impossibilet i odvoluntas non potest absoluie veliti se nec possu- - . . mus gaudere , de dolete simul eaeeacitet de eodE obiecto, quia hoe est velle, de nolle , quod si ideobiectu . At veth citea diuersa obiecta, licet raudium, & itistitia habeant repugnantiam, ut diximus,ea tamen potuit diuinitus luperari, disponen do,quod gaudium non esset pro eodem signo.sed pro posteriori,quo casu non reflat amplius illa re pugnantia, proptet rationem supra explicatam. Ad loeum Pauli , Cano allegatum responde- tm P villamus suile,illa verba, resor So Canagi de gloria colporis Christo debita ab initio vi a irae,q iam Christus noluit,vi crucem, de passione pro nobis lubire posset. Alia, explicationes illius loci vide apud vasque et ubi supra, num. 18.

SECTIO III.

De timore ani, iae Christi. N Chiisti humanitate suisse actu timoris, cer- s itum omnino videtur ex illo &lare. i . Carfia I Leo I.

pauere, re taedere, O mos ' ; quate hune Chiis . affectum in Christo agnoseunt Putte, Leo S Mi do passione, Chrysost. hora. r .in Matthaum, Cyrili lib. . in Dan. cap. i. Dama se . sese Fae . i. is. C L.M.

V 31. Auctor libri A v. Diti Car sualibus Ch s. Fulgent

si apud Cyprianum, e. A passione Christi, Creg.

cum quibus assentiunt Theologi se holastiei.

Obiicitui prima. Augustinus in freti dis enar- m. m. Marai ne is dia m. a. super illa verba , Deo meiat mastv a gis es malo per diem . &e. ubi videtur impii gnare eos qui in Christo ponebam timorem mortis. Quod probat argumento a minori, ex eo, quod Paulus non timuerit mortem : Non es t inquit)fortior miles, quaan Imrerator , dcc. & post pauca,;lle optat mortem ist tum Chri o,eipse Chrias a timet mortem y

Respondet ut Augustinum non negare Christo sita

omnem timorem mortis,sed eum, quo ea ruit citi

Paulus clui sine non ea ruit onmi prorsus timore naturali,& incis caci . licet pet voluntate esseaee ex ratione si periori ottam .morie optaret. Caruit ergo Chtistus limote esseaci quo isticae iter vel-lct vitait irone, ii posset. Deinde licet Augusts-nus negat et Christo tireole mortis, non inde fit,

Chii tam

SEARCH

MENU NAVIGATION