장음표시 사용
351쪽
tamen non cutantes de disserentia indiuidualidi eunt speetem piae dichri de insitiotibus, ut albquod totum i genus veto praedicari ut partem. Quare non mirum . si iuxta lite loquuntur de animali, ut Mite hominis.& dicunt, animal hoamInis,non veto dicunt, homo mi i i quia non loquuntur de homine ut de parte , sed vi de toto completo. unde nee in Christo potetimus dicere bomo De , propter eandem rationem.
Hine in seio ptimo, minus posse diei de Christo, quod st D us homIn f ; tum quia missminus fgnifieatui ad modum partia i tum etiam propter aliam rationem differentiae. Nam ani--M hominia dici tot utcunque . quia cum significetur per modum partis , est etiam de se in.digetens , ut si hominis , vel equi ; quare per illud hore ni desanatur . & quali nominatur, ut dignos tui ab animali equi. Deus autem neque eonsueuit significati ut pars, neque etiam pet illud additamenium tam Hs . determinatur, ut dignoscat ut ab alio Deo a cum enim non eo si esse alius Deos , non oportet addete illud signum ad detetminandum hunc Deum. Ex
neutro ergo capite a' mittitur illa loouutici, cum ex utroque admittatur vleunque illa alia, an at homIn j. Illa autem homo Petri, neque ex
hoe seeundo rapite solet usurpari, quia seu thomo non talet signis eari ut pars, ita nee imiet sanis eati eum illa indifferentia, ut d
monstret ut pet additionem alterius comparatis , licet in aliquo sensu posset id aliquando ad
ni hominum aereptione teddituram alium sim sum . s. dieet esse Dum illi in hominis, stat est Dei is nostet.& nos sumus subditi di creaturat ipsius ii fine enim sonat Deus at cui s. E contra velo . s Christus dieetetur homo Des . vel Doming . ex ea te in acceptione eommuni hominum s-gnificatet solum , quod est subditus, vel seruus, aut cimie s Dei. seut alij qui in saetis litteris dicuntur homo Deg, atque adeo per illas voces non bene signiscatur unio hypostatka humania talis cum peltam diuina. Insero secunda ,rtoetet easdem rationes non m ms set pati pios tib illas loquutiones de Christo, quod si Deti, si,ntia , vel etiam homo Am-ί- cvis ; quia licet praedicatum illud a viisum, soleat applicati subiecio , quod dieitur Dras ; haec tamen praedicata tu viuio, domis eua , non solent applicati homini. vel domino. Nam dominicum est quod solum est domini; Christus autem non est solum homo domini . sed dominus . Posset quidem Chi istos diei dominicus, quatenus est vel bum Domini, Filius Domini , imago Domini . scilieet Dei Patris , qui ei iam est Dominus; atque adeo diei poterat Veibum dominicum, Filius domiti iras, imago dominica ; illud tamen praedieatum applicatom hule subiecto homo, videtur reddere alium sensum , eo quod nomentam. . non fignis eat ordinem Veibi, Falis . a timarinis , & idto praedicatum suem ni is, , habet etiam aliam fgnincationem. Illud autem praedicatum his a Misy, solet applieari iis solum se tectis, quae sunt hominis. Nam Legi die ut L .e Fator hum rut , ut distinguatur a lepissi tote diuino ; ibi tamen illud labi cium ter stato . ap- Hebendi tot in ptimis ut genus ad omnes le-c- a. A Incareat. gislato es , aque ade5 ut patet. unde sicut diesatur animi hominiae , fra animai humanam , quod contrahitur per disseientiam homini. , se dici tui Leae fatoae humanti . atque etiam vi eondi stinguat ut ab aliis legitiatoribus non humanis, sicut dicebamus animal dici tum estim i vel hominis, ut condistinguatur, di dignoscat ut ab anu mali equino , vel leonino. Deus autem ex neutro capite potest dici haManus, ut supt. notauimus, non pol se dici Deum hominu . propter casdem
Haee dicta sunt oceasone illius argumenti Durandi. Ad quod respondeti potest in ptimis negando , posse Christum d ei plost id D - -
humanum , vel humanatum, si huma atti, sit adiectivum ab humanitate , di non participium a verbo humanor, prout sumitur humanaim
apud Damaseenum. Deinde regula illa unia uetialis . quod ea praedicata. quae die tui adiective . non possint eidem subiecto applicati substantiue, est salsa. Nam dicitur persona humana de suppol tum humanum , cum tamen persona , 3e suppositum dieamur proprie homo.Item idem vel buin dicitur diuinum , & Deus. Denique ratio , qua id probabat, eo quod ea, quae supponunt iam constitutum suppostum, eique adueniunt, non possunt praedicati, nisi adiective , atque adeo humanitas , quae aduenit prosio verbi iam eonstituto . solum potetit dira adiectilia i haee, inquam . ratio in accidentibus veta est,non in iis praediratis substantialibus. quae lichi adueniam supposto constituto , non tamen adueniunt accidentaliter , sed substanti litet, aetendo cum illo unum ens per se. Nam eo
ipso possunt, & debent propt:. praedieati sita
stantialitet , seu substantiith de supposito . vi tasnificet ut constitutio entis per se , de lubstantia. i. ex illo supposio , & tali natura resultantis.Anveth, homo praedicetur in eoia de Deo, & qualis stilla praedicatio, dicemus sectione a. Possent etiam obiici vel ba C tilli is. e. ut Theod. relata in v. Si nodo , eo ratisne s. ubi de critii Christo ait: Ne uae era m erat lo a simpliciter, fa in J .se stimana , qui est ex Deo Patre Deus
Respondeo tamen , ibi non negati, quod si absoluti homo ,& sne addito , sed quod sit homo purus , ita ut spm Ticher opponatur ni xio, non autem oransura quia, quasi dicat, Cliti-stus non divi homo simplex, & solus , sed homo
Nune testam duo dubia. Primum est , an his M. dieatut otii uoch de Christo . di aliis homi- o. - - hibui i Ratio dubitandi sumitur ex dictis, quia m. h.M. in tecto dieit suppostuin et sed suppositum Christi, & supposita aliorum hominum, non
conueniunt una uoce, cum illud st ineleatum,& diuinum ; haee velo creata.& humana : ergo Chtistus non dicitui homo uniuoee cum aliis hominibus.
Nee effugies disse ultatem dierasso, pessi d
totis . imo ens de substantiam diei uni uoce de illis a quia quidquid fit de hoc, et rium est , non dati piaedicatum univoram specificum Deo , de creaturis r quare ratio communis supposit, ii cet esset uni voca illis , non tamen praedicaretur eadem ratio specifica de illis, cum suppositum
352쪽
g et De mysterio Incarnationis,
diuinum . 5e humanum digetant plusquam ge
so, .v aliis hominibus , ut speeie, infima , sed viri aditatuna genti: eum . vel plusquam generi- eum, licet sit viii uoram. Aecedit alia ratio, sola homo de Deo non praedicat ut eis titialiter .sed accidentaliter , clam illud praedicatum possit conuenire , de non conuenire Deo i de aliis velo hominibus praedicatui essentialiter et e reo non praedicatur vinuoce, de eodemirodo de illis.
Nominales ergo de alij, quos resert Suare et in
dicati uni voce. Seois .et e. i. dicit,praedicatum quidem esse vitiuoeum , sed non piatdicati uni-Uoce, quia non eodem modo conuenit Deo , &aliis hominibus. Suater Ibi dieit, negari non ' se , quod si quid uni vocum s id enim constat ex symbolo Athanasi, ubi Christus dicitur pers Eius Deis,ra tersitivi homo, di ex Conciliis , ae Patribus passim . In hoe puncto videtur distinguendum. Possu
mus enim comparate hoc praedicatum homo, ad
hune hominem Iesum,&ad alios homines s vel possumus computate illud ad Deum, Se qiratete an viii voce plaedi e etur de Deo, & nobis3 Quando ergo homo praedicatur de hoe homine Iesu . est te iminus uni uocus ad illum, & ad alios homines, de quidem uni uocus non uni uocatione genetis . vel rationis superiotis, sed uni-υoeatione spieiei infimae, seut respectu aliolum hominum. Hoe probant sondamenta illa ex Conei liis di Patribus,quae assicit P. Suater ; non enim isset Christus consobstantialis nobis, nisessi t eiusdem speelei nobiscum, neque esset propith homo , nam homo non est nomen generis,
sed speeiel; et go si est homo,participat illam spe
ciem humanam. Ratio autem est, quia ille , qui est homo , cilentialiter est homo, saltem quandos gnificatur iis nominibus, quibus significat ut ut homo, qualia sunt Iostis, lii hismo, de similia: ergo quando somo praedicatui de Iesu, praedieatu; essentialiter, non autem piadicatur ut genus: ergo ut praedicatum specificum , de per consequens eiusdem rationis univocae, de spe eis eae cum caeteris hominibus. Hine usi et ius fit, in iis praedicationibus nonioluit, lems .m esse terminiim uni vocum, sed uni uoce praedieari de hoe homine,& aliis. Nais, esse terminum vniuoeum , non est aliud qu in
praedicari univoce de suis inscriotibus: de praedicati uniuoeh est praedicari de illis retinendo eandem signiscationtra; idem eniim signifieamus ex parte piaedicati, cum dicimus , homo Dryaloe eum dicimus, eoum est an mali homo ait
tem cum dici tot de Iesu , de cum dieitur de eaete iis hominibus, habet eandem sini Reationem ex parte praedicati r ergo praedicatur ut terminus uni uisus, & vniuoce de illis. naee autem eodem modo locum liabent,
quando dieimus stis est homo : nam licti Christuc sani seet suppostram diuinum eum duplici natota, Dempe diuina Se humana ; adhue verum est, Chi istum esse essentialitet hominere; ille enim qui est Deus , 5e homo , necesse est, quod ut talis sit essentialitet homo , liebi non solum homo; et o eum homo praedicatui de Clui sto . praedicat ut ut aliquid essentiale, de speeis.
eum , ae per consequens uni uoce , de ut aliquid uni vocum Christo,& exteris hominibus. Restat ut respondeamus ad rationem dubio artaudi supta indieatam , quae maxime videtur uria Rationi a gere contra hanc conclusionem, ex eo quod h. ianui s. amo dieit in tecto suppositum e ergo dicere, FLym,vel Iesia est homo, est dicete, ch st si
positum terminant naturam Avi manare; suppositum autem Clitisti non est eiusdem speeiei cum supposito Petti a rigo homo dictos de Chi isto dede petro, non assert praedicatum eiusdem speciei
Huie dissieultati te spondendum est ex iis, quae notauimus supra dio. i 3. II. a. ubi diximus, has voces,lomo, Dem, de similes, licet ligni- fieret in tecto suppostum, de in obliquo natu ram , sinificare tamen taliter naturam . ut omne sinum det et minans determinet potius naturam,quam suppostum a quare dicere . h e homo, non est dicere , hoe sippositum naturae humana, sed potius , suppositiam hulas naturae humana e ex quo fit. quod itia supresta habentia eandem naturam diuinam, non stat tres dis, sed unus, reidem Deus , quia Ali Detis, non determinat suppostum . sed dieit suppositum huius natura di
uinae. Unde arguere possumus ad nostium e sum. Si enim unitas numerica naturae diuinae
sectat. quod plura supposta illius sint unus ii
meto Deus,non obstante multiplicitate numeri ea
suppositorum: ergo smilitet unitas specisea naturae humanae iaciet, quod Christus de alii h mines sint unus homo in foecie , non obstante multiplicitate specifica suppostolum i ratio enim est eadum vitobique , quod scilicet illud,sse nume=o , vel hla In Oee e , non determinat suppostum,sed naturam hominis , quae s est e dem numero . erit idem rumeto homo in plutibus suppositis e si autem est eadem in specie.etit eiusdem speciei homo in suppositis etiam diuerisiis in specie. Non est ergo eadem praedicatio.si dicat, et D 1a
suppositum habens naturam humaram e nam in
priori, suppostum licet importelut in recto,
ita tamen importatur in eontilio . de implieith, ut signum determinans cadat potius super natu ram et nam Age homo , valet si positum hulas natura stimana 3 at vel 5 in poste toti, quia sis postum explicat ut, licet sub disonei lone, reeipit tamen sgnum determinans . ita vi duo sippo sita eum eadem natura humana , lieet stit idem homo, non siit tamen idem aliquod suppositum habens natui am humanam. unde se ut furum sium non est praedicatum voluteum specifieum de Christo. 3e de aliis hominibus a se neque illud praedicatum , tiod suppositum narti a humanae , erit uni vocum specificum de Chlisto dede nobis. Stetit neque hoc praedicatum, An is uisus I, est speeis eum respectu Petri , de Bucephali.
Diees , in concretis aceidentalibus sinum a appostum non determinat formam , sed subie-ebim a nam hoe altare. non est subiectum huiua albedint, . sed hoe labiectum alleuius albedinis a quate unum subiectum eum dupliei albe dine est item album , de e conita duo subiecta cum eadem albedine sunt duo alba ; di tarem hoc
353쪽
hoe album , di aliud album .sunt eiusdem spe etes infimae licet iubiecta digetant specie: ergo quod hie homo.& ille homo eum soppositis speeie di-uetss sini eiusdem speeiei, non mittat ex eo quod fgnum appostum determinet naturam , de non suppostum acta u. . Respoudeo , hoe album , & illud album esse eiusdem speciei, quia subiecitam immediatum albedinis sempet est eiusdem speeiei , seisieet materia prima,vel quantitas , atque adeo effectus Limalis sempet est eiusdem speciei: in conci tis autem . quorum subiectum est diuet sim in specie,e cima etiam differunt specie , in rigorephiseo loquendo, unde gratia habitualis in An geloo in boni ne saeit statum speeie distur sum, quia cum concretum includat essentia litet sub
tectum , de unionem, oportet concretum esse
specie diuersum , quoties subiectum , de unio disset uni specie, prout diffrunt in Anaelo, de in homine. Diei tot tamen duo illa concreta esse eiusdem speei et lato modo , stilicet pro formali , atque etiam secundum consilerationem illiu scientiae , quae agit de illis concretis: sie an in al, di planta dieuntur esse in eadcm specie praedicabilis , se ilicti serandum eonis erationem logicam, de binatius Angelotum & hominum in eadem speeie Atiit metiea, licet phrisiee diaerant specie. Maiot est d sieulias in secundo sensu dubii, quando scilicet homo praedicator de Dcci . an sit praedicatum uni vocum te spectu Dei,& Petri a P. Suate et a Io a t. i. s 'ea si reua ti, docet esse praedicationem v ni uoram. P. Vasqueet A VJ8.
Et qui sim in hoc puncto non potest esse
quaestio de te. Nam is Per praedicatum uni uo-etim intelligatur omne illud, quod ex parte prae- dieati retinet eandem significationcm, quando applicatur hole, vel illi subiecto s homo et it prae
dicatum univocum Deo . de nobis , quia in hac praedicatione . Dein est Ieme,3e in illa . Petria .fl homo , tr h.mo retinet om nano eatidem signia. scationem. Si veth praedicatum uni vocum debeat vitta hoc conuenite e Centialitet subiectis. quibus diei tui esse uni vocum , prout videtur exigi ab Aristotele sis prae s amentis, cis vn uotis, dicente pet nomen uni vocum sanis ea irationem sobstantiae tandem , hoe est , egentiam
communem omnibus uni uocis; tune homo non erit praedicatum univocum ino de nobis, quia licet nobis conueniat essenii aliter . non tamen Deo , ut infra videbimus sed erit praedi catum nobis essent ale , Deo accidentale de quas denominat ilium; neque enim Aristoteles omnia praedieaia communia voluit esse uni voca,
cum potuerit sevistin alia, quae appellauit denominatio a. Qua ratione album. liebi dicatu tvni uoce de hoe de illo albo , non tamen dicitu tuni uoch , sed denominati se de Petto , de pariete mater aliter acceptis , quibus non competit essentialiter. Ruisti. ex iis,qui dieret illud esse praediratum vniuocum Deo.& nobis. aliqui negant ptaedicari vnnioee. vi Scotus serra alligatus et in quo est etiam controuersia de novi me: nam is per hoc , quod est praedicari vimioce . intelligamus solum , quod .idem praedicarum ea parte piadi-
cari retinens eandem signi se ationem praedic tutde insitioribus . non potest his Mis est: praedicatum viriuocum . quin etiam praedicet ut virium
si vela intelligatur , quod non solum praedicetur idem , sed eodem omnino modo, non praeducabit ut horeo vniuoce de Deo, de nobis . cum de nobis piaedicet ut estentialiter , non a item de Deo , ut videbimus i quate diei post ei. praedicari quidem 'ni uoce,hoc est , eodem modo cet parte praedicati, non uni uoce , seu eodem modo exeat te ipsius praedicationis, quia lice. praedicatum vi idem , quod tribuitur Deo, de Pelio , praedic tio non erit eadem, sed diuersa,vi in setius deci
Secundum dubium esse potest , ritum in lixe ic propositione , Deus est hom, . illud subicctuin D-,um se Deo suppotvi in ic finite pro filii posito inde- - -
reim: nato Dei , an vero determitiale pro se a persona V ibi P. Suarct in pnesciati, ta et erit. dig. art. r. Suate . V lil . . e Taebh.c . . u. . dicit, supponere dea terminale pro sola pet isona vesti, quia si supponeret indefinite, eundem sensum habet et , de eodem modo suppotui et in hae piopositione negatiua , Deus non est semis , atque ad. o haee etiam proposito negativa esset ucia, quia praedicatum homo , vere negatur de aliquo sis posito,
pro quo subiectum supponit, scilieet de Patres Pod suffeit ad veritatem propositionis inde-nnitae r ergo fatendum est , in illa propositione biectum D u , non sopponete indefinite . sed indeterminath pro rei ita verbi, cui illud praedicatum potest competere. Haee tamen ratio videt ut posse retorqueti,
ut eadem piobet id , quod Detere intendit , scilieet quod sit vera illa propositio , Deus non es homo. Si enim in hae pio sitione . Detis est homo , ly Detia supponit determinale pro persona verbi, eo quod piaedicato in hemo, quod ibi
assit matur, conueniat de s cto Verbo diuino: ergo ob eandem rationem in hac ro stione. Deus non est homo , lv Dens debet toppone te deis terminate pro persona Patiis. de Spiritus sui. cti, eo quod praedicatum , quod ibi nigatur de Deo .se ilicet homo , de facto non competit Patri. de Spiritui sancto .cut enim majorem vim habebit plaedi eatum assirmativum , ut limitet, di determinet suppositionem subiicti ad illud solum cui conuenite potest, quani habeat praedicatum negati utim, ut limitet.& diteminet suppositionem subiecti ad illud sol im, de quo tale pr*dicatum vere negatur. Etit ergo vera illa negatiua, Deus non est horeis, quia D us ibi iuppone tdeterminate pro persona Patris ,&spuitus sa -cti , quibus conuenit non egie hominem. Rursus, licet datemus , quod in propositionet Nimativa. Deus est hom/, ly Deus ex intentione loquentis trahatiat.& limiter ut ad sipponendum pro illa solium persona, quae est homo desacto snon iamen apparet quomodo in propositione negarina , Deti on est homo. ly Deo ex eadem intentione loquentis trahatur . de deter- , . minet ut ad sipponendum plo illa solum reis na , quae de facto est Lama vi tune enim sentiri intentus a loquente isset hie : um kr, a /DMinum , qtiod de facto est homo, non est horeo. o quidem nihil magis ridiculum esset . aut i a diis alieuum ab intentione loquentis , qui potius
354쪽
vult loqui de subiecto, quoi non sit de sacto
homo , ut constat. Fatendum ergo videtur, quod
significatio illius subicti Dra, . non varietur, sed inaneat eum sua suppositione indefinita, quam ex se habet. Quod si aliquando S. Tho. naas insinuat, ii Detia , in illa propositione supponere pio persona aliqua determinata . intelligit ut non de suppositione compleia . sed desu dolitione partiali, seu de velificatione pro politionis, scut solent dieere aliqui Logici , in hae propositione . homo eurrit, currente solo Petro, tr homo, supponere pro Petro . hoe est, vel ficati de solo P ito, licet ex se signi fieri omnes homines dis unctim. sie dieitut ii misis saeponete pro solo Filio , quando dieitur. Deus est homo , hoe est velificati de solo Filio . licet vox Dem , fgnificet omnes personas indefinit3, ut bene & lath explicat P. Vasque et a. tam. in a. p. dictui. a s ea . . Quomodo autem proposito illa, Deus non est heri . st salsa, ea plicui mussis r O .is.fect s. ex eo se ilieet, quod illa vox Deus , licet determinet hane naturam diuinam singularem , sed tamen ratione supposti sapit naturam termini communis ; quate grat haee pio stio indefinita . homo non contrax t peccatum orgeinale, est
salsa in communi aeeeptione, quia lieht Chtilius
istud non contraxerit. sensus tamen illius nega.tionis additae termino communi videtur esse uni uel salis; se haec propostio , Devis non est homo, ratione communitatis, quam partieipiat ly Deus, in latione soppositi, videtur sacere cum negati ne supposta sensum uniuersalem iuxta communem hominum acceptionem .hoe est, non contineri sob ratione communi supposti natura diuinae aliquod suppostum, quod sit homo Retinet ergo eaodem fgnificati ein . seu supposi tionem l3 Devia, in vitaque propostione , assit- mante scilicet. de negante . quia ut bene notauit vasqueet Ioe. eo io, sippostio termini, s in rigore sumatur, eadem est quod ad praesens attinet, ac significatio et nam supponere est sobstitui pro conceptu obiectiuo , & formali; quate licet ver ficetur solum ratione unius personae Filii, qui est homo , supponit tamen pro omnibus in consulo, & in communi, ita ut sensu, si, sub hac ratione communi continetur suppostum quod si homo et qui sensus , quia in pto post imne negatilia salso negatur, ideo ipsa est salsa , de assinoativa est vera.
Ex dictis insiti ut primo , non solum Deum polle praedirati de homine, di hominem de Deo; scd omnia etiam praedicata , quae verbo diuino comptiunt, post. dici de homine. & omnia praedicata Huae de homine dicuturi posse dici de verabo diuino Sie dicimus , Deum mortuum,passii m. resurrexisse,ascendisse ad coelos, die. Item de ho mine dicimus, esse unigenitum Patris, fuisse ante blatiam , errasse eoilum,de terram , spirare cum Palle Spiritum sanctum,& alia, quae ex seriptura, Patribus, de Conciliis probatu lath Soare 1 in praesenti,dUrit. s.l. I. . & vasqueet in pta senis, Asp.s s. cap. s. Aduerte tamen , ea praedicata de bere . sse talia, ut Pon involvant aliquam impersectionem propriam sis posti creati , latione eo ius non piissint dici de Filio Dei. Sie diei non potest potus homo , At alia eiusmodi, de qui apostea specialiter auendum est illa autem praedicat, . quae de Deo dicuntur latione allarum pet- sonatum . ut eise ingentium, esse genitorem ,nnsisse Filium, de e. seut non dicuntur de Verbo,genee ditantiit de hoc homine , quia communaca tio hae idiomatum tandatur , ut dixi, in unitate supposti; quare illa solum praedicata communi. cantur , quae possunt assilinati de supposito vet-bi, non omnia, quae possunt inimati de Deo in
In seto seeundo , proptet eandem rationem polle ilibui Clit isto praedicata inter se contraria, mari. serivi s dieas a Chlistus est mortalis , di immortalis,l assibilis de impallibitis,quae & smilia it ibiti si
cnt in Conciliis, & Partibus, ut nobat vasque et v EM
dicto e. s. n. 3 3. ubi bene notauit errorem inier-
pretis,qui pro verbis illis Damascent. & Nieetae, hla horeo tardatis est, er impassibilis, tianstulit. Age homo nee ereat,ia est, nee pathur. Quae verba habent alium sensum omnino falsum e nam liebi possimus dieete , hie homo est impassisset, , non possumus tamen dicete , hie homo non est passibi- Iis, vel non e passus , quia negatio facit sensum uniuersalem, de propositionem contiadictoriam,
quales non sunt illae pagulis, ct impassibilini quia vitaque significat aliquid positiuum,ex quo
sequatur quidem negatio alterius , non tamen negatio universalis in toto supposito, sed negatio in eadem natuta , ratione cuius competit illud praedicatum. In sero tertia, communicationem hane posse quidem fieti in concreto , Deus est homo , Deus I . t. patitur,homo es Deus,homo est material s; non ta- m. men in abstiacto , di clytas est Atim eliat, Deltas patitur, hamaustas es D har: humanitas est mortalis ; imo uterque terminos debet esse in concreto, de neuter in abstractor unde etiam sint saliae, Deitas est h m/,mManuas est Deus. probatur ex Coneilio Calcedonens a I. s. gveon C. FD; . ubi damna tot qui dieit, Deitatem esse pacsibilem, de ex Dalma secro 3. de fide, c. ig. negan te , situ initatem earne pallam , quo etiam modo /- loqui tot Niratas lib. s. Thesauri, cap. 35. negant Nileia, dici unquam posse, is nitas est homo , vel tam nlias es Detis.
Ratio autem ex dictis est , quia ad vetitatem enunciationis requirit ut identitas praedicati cum subiecto ; unde illa piaedicatio est vera, homa est Deus, quia tectum subiecti & ptaedi eati est lealiter idem,stitieet idem suppositum vel bis in illa vero propositione, h manitas est Deitat, subiectum non est idem realiter eum praedicato , scutiaeque in illa , hum has es Deus s non ergo pos
Dices .ex hoe ipso plobati quod illa saltem si s vera . De tas est homo, quia homo ieit in tecto suppostum vetbi , quod est idem realiter eum Deitate et ergo in illa pio stione rectum subie si est idem realitet eum recto praedicati. Confit mali autem potest . quia proptet hane rationem veta est illa proposito in sensu teali, De es Futa, , quia idem sunt realitet subiectum, de tectum praedicati ; et eo erit etiam vera, Dei in est homo , propter eandem rationem , &quia ouidquid praedicatur de Filio Dei. potest diu ei de nomiue propter communicationem idi matum et ergo,si potest diei, nisus Doeg si h r. poterit etiam dici, Me homo era mitisa , & per conuertet iam dicetur, Delias est V h. o.
355쪽
Respondeo illam pio stlonem . Destat e , , esse in litote taliam. sevit di illam, homo
est De iis . Pro quo adduerte , aliquas esse propo-muneiandi sit lanastiones , in quibus ex modosus formalis , & ideo Pon sui scit idemicus ad earum vetitatem. Tales sunt illae, Delias geli rat, Destas tib Ot: nain liebi Delias sit idem rea liter eum Patre generante, de cum spiratore spirante, in illi, tamen propositionibus verbum adiectivum tin rat,vel signifieans actionem, habet vim saetendi sensum sotmalem , & pethoe diis et , verbo substantivo .st . quod iuxta communem acceptionem usurpati solet in sensu identico . ut notat Suate et lib. . d. et Ino. e . . n. 3. st io. Hine ergo fit, hanc propositionem smilitet esse saliam , Desitas ter nat natWram humanam ; quia licet Delias si tralitet idem eum supposio vel bi terminante naturam humanam a illud taman vel bum terminat . yr pter eandem rationem facit sensim formalem. de non identi m. Similiter illa propositio, Delitas est generaus , deberet simplicitet nefari quia lichi ponat ut verbum es , quod restet lignificare identitatem te era Deitatis eum supposito generante ; ibi tamen non videtur facere eum sensum , nee aeeipi ly ae Oran, , quas substantiu5. sed potius verbalit et , de ut metum participium s atque ad ea perinde esse , ae s dieetet, De tas aeenerat. Unde eodem modo illa proposito, D ptisa es irem nans nat tiram h mavam, di bet simplicitet negati, propter eandem rationem. Posset quidem concedi lixe, Destis est Amositum trem uans naturam humanam , in qua verbum est, videtur retinere sensum identicum; non tamen debet concedi hae , Dest homo, in qua verbum est, non facit sensum mei 3 iden. ii eum . sed pati im sordialem, eo qoha explicat
excerciti in ' terminandi naturam humanam.
quod tribuit Deitati , eum non explicet aliquid aliud. eui illud formaliter itibuat. Hine autem constat diserimen intra hane propositionem, & illam alam . D stas st j litis, auae quidem est vera in sensu identico, quem cere potest, eo qu5d totum , quod est in filio, identineatur realitet eiam Deitate et quam identitatem omnimodam significamus per illud vet. bum est. At vera in hae pio stione, Desta, est homo , non potest signis eati talis identilas . quia Delias non est totum quod includit homo , unde remanet figit scandum ex elestium terminatio nis . quod praedicatum sui diximus trahit propositonem ad sensum sorinalem, in quo non potest
Vnde ad ultimam instantiam ex eo , quod quidquid dieii ut de filio Dei, debeat diei de homine. dicendum est, eam regulam in praesenti non habere locum . eo quod vatietur seu sua propositionis ea identi eo in sormalem , quae vallatio impedit illationem huius syllogismi ex .
is,, it propter eundem Destis . Deseas V hse A. 3 deseditim non eoncludit sile alis, syllogismui s. initis : D itas es pater, pater generat FElim, eristi Delias generat fissum s in quo etiam maior pio stici habet sensum identirem : concluso vera habet sensum formalem. Posset ergo plo-ptet communicationem idiore aram eoncludi, num Dii s Delias et . r. hic homo es id ni se V at d. hu D his, tris p eoes, . Hunc
autem tensum non reddunt eommunitet illa ver ba , D Ilai est hic homo, neque illa , hQe homo e Destis . quae per conuersonem reddunt eundem sensum sot malem. Oportet autem in eiusmodi
loeutioni huc attendere non ad id , quod verba in rigo te possent tactatae signifieate , sed ad id, quod in communi Theologorum acceptione, de usurpatione tignificant, ut aduertulit Theologi. insertur quari , , communicationem idionia tum fieri polle in speeifieativo, non in te minit. .
duplicatiuo , v g. Deus tit Deus pathar, mar eur, e . dee. hois ot homo est tamen vis, omnipotent. e nus , dec. cum enim veritas earum en elati, num fundet ut solum in unitate suppositi te imi nantis vitamque naturam, consequens est , viseut idem lae album dicit ut dulce . non dulcet in quantum album a se idem Deus dicatur ho
mo , non tamen in quantum Deus. An vero
in aliquo sensu dies posset Christus in quantum homo esse Deus , vel Filius Dei , dicemos instas n. s.
Nune aduerte, este aliqua praedicata , quae tri buunt ut Christo non solum vi homo est. sed etiam teduplieatiue , quatenus est homo Deus, seu Deus homo di talia sunt esse mediatorem, mereri & satisne ere de condigno pro peccatis di stris , esse eaput Ecclesiae. de similia quae dilectEtribuuntut humanitati . non diuinitati , ee id opossutitiis simplicitet dieere , meretur ut homo, satisne it vi homo ; non tamen dicimus,liactetist , ut Deus . satisnest ut Deus. Caetrium quia diui nitas Oneutrit etiam dignificando illas opera tiones . seut gratia habitualis concurrit dando valorem operibus hominis itasti , hine est. qtiodseut dieit ut homo mereti de condigno, ut homo gratus , lichi non dicat ut ipsa pratia metetis se possit diei Christus meteri . de laris sacere ut homo Deus . liepi Deitas ipsa non mereatui, nec satis saeiat. Insertor quinto, licet praedicata concreta smi - .pia ab humanitate dicantur de Deo adiecti ubi seu T. . denominatiua , ut Detis hi manatus, Incarnatus; t praedi eata tamen conere a sumpta 1 diuinitate. non diei adiecti ub, de denominative de homine, tit homo D sfatui, de similia. Ratio diis. tentiae
est , quia suppositum diuinum Christi sipponi
tui iam constitutum ante aduentlim humanita tis . atque adeo a sorma adia cnienti potest deno
minari a tectiuhe at velo non iotelasgittit illud stippo sium eoostitutum in essci hominis antea uentum diuinitatis, ideo non potest diei Dei seatus , sed Deus. De quo tamen latius postea dieendum erit. Contia dicti obi es posset , quod de Ches odieit ut aliquod praedicatum quod non potest di. ei de vecta diuino; nam de Chi isto die mus esse compositum . non tamen dicimus, ira stim artis nam st e.- m. Ad hoe tamen diximus late tilia . . sana '. io. ubi explieulmus, quomodo illa proposito. restii est eo-ros is , vera sit in p. n. su redii plicativo . hoe est . Chiastus seeunquin omnia quae ineludit in tecto aecepta , quae cum non te duplicentur eodeni modo in illa propositione V tim st e .m' tum , non mirum, si Laeeseeunda si s sa ; in m subiectum non est ideo vitiusque pio stionis.
356쪽
g 6 De my sterio Incarnationis,
Alia etiam sint praedicata , quae non communicantur , de quibus dicemus Ast. gr. f. l. r. in quibus specialis ratio est. An vero dici etiam positi, Christus est vitaque natura, diuina & humana , darimus ibid. . . p. lo.
uales sint hae praedicaticues, Deus est
homo, et homo est Deus tDvo potissimum quaerunt ut de his propo
sitionibus. Plinium , an siit piadicationes per se , vel per aceidens a Serandum est , an snt
in materia necessaria, vel remota , vel continis
genii Quod attinet ad primum . supponimus ex
Dialectiea . At istot. lib. t. posterio . c. . enume' iaile ites modos dicendi per se, I alium existendi per se, quem posuit tertio loco. Ptimus modus solet appellati per se In vas
Deus. . & conuenit iis praedicatis , quae die untur essentialiter de subiecto . ut desinito, vel pars desinitionis de suo definitio, ut animal de homine, vel etiam substantia . eoi pus, & vivens de homine , quia haec omnia sunt palles implicitae dc finitionis hominis. Hae vero non est in ptimo modo dicendi per se , animal es rationale, quia rationale non est de conceptu animalis; hae veth, homo albus es homo . ab aliquibus teli. citur 1 alis tamen eam probabilius admittunt, quia praedicatum est de eone tu subiecti , licet non de conceptu singularum partium se
Secundos modus appellatur per e Inhriendu& eompetit iis praedicatis, quae sunt propi a subiecto , ea scilicet , quae dicuntiat de subiectis nece inti A quidem . sed non essentialiter , atque
adeo habent connexionem necellariam cum
subiccto . vel eum aliquo incluso in seriecto, vi s d eas , homo est quantus , quia praedicatum
habet necessariam connexionem cum ratione corporis inelusa tanquam in genere remoto in
illo subiectio homo. Ratio autem est, quia praediueatura diei de subiecto pet se , est quod subiectasia pet se, tau ratione sui habeat tale praediacatum : hoe amem est idem ac dicere , quod vel totum subiectum , vel aliquid subiecti agetat essentialitet , vel saltem necessatia illud praedi catum et ergo ea omnia, Ze sola di euntur per se de Libiecto. quae conueniunt ei essentialiter, vel saltem si ptoprietates necessatio conse
Tertius modus dieitur per se ex sterias, qua ratione substantia dieitur esse ens per se , quia non est in alto,ianquam in subiecto. Quartus denique modus dieitur se In ea I a qua ratione affectus solent praeditari per sederati sit illis, quibus tutione sui conuenit causare lea luet essectum , de non pet accidens .sie dicitur per se maior sileat, ignis eae faeti ; seeus vel o e , baro uat . a causath; haec enim sunt praedicationes per accidens. His supposit, , quae latius in Logica examinantur, quaeritur circa illas pro stiones , D tis est hora , , de homo es D. an sint praedicationes
per se iAistinant Richii dus, Thomas de Argentina, Caietanus, Fertacietiss, & alij. quos assert vij v quti. ca in praesenii, A put. sq. Op t. quibus nuet S. Thomas in praesenti, mi g. an. i. ad i. O iis i Th*m snt in . . . to t. a. es A. Alij negant , est, per se , Bonaventura . Scotus, Durandus , Gabriel, Ioannes Maior,Bassolis, Lichetiis , Almainus , paludanus, de Mat filius, tuos reset t. de sequitur idem vasqueet e. r. quae Hementia loquendo de te ipsa videtur vetior, ruta illae propositiones nee sunt in primo modi dieendi per se, eum praedicatum non si de . essentia subiecti ; nee etiam in secundo , cum
non habeat connexionem necessat iam cum subiecto : alis autem duo modi non sunt ad propositum . quia tetitus non pertinet ad praedicas nem . sed ad existentiam per se , quatenus omnis substantia existit pet se a quatius denique pertinet ad operationes, in his vero propontionibus non praedicatur vetatio de sua eausa,sed duplex natura de eodem supposito in concreto ; non ergo comprehenduntur in regulis dicendi pet te . postis ab Atistotelet Respondet Caiet. in praesenti, ara. i. praedic atum,nempe esse hominem, conuenite necessatio subiecto huius pio stionis, nempe Deo, non 'absolute , sed ut in ea supponit, quia nimirum cum dieitur, Dem ess homo, ly Detis supponit pro perhua filii determinath, non utcunque, sed Fout subest duabus naturis ; sub qua consae- ratione non conuenit ei per accidens, sed per se, quod sit homo.Hoe tamen elar3 impugnat ut, quia ea ratione Ira et M.
nulla prorsus esset propositio contingens, sed omnes essent neeessariae; q iando enim dicis mo est allus , t 3 homo supponeret pio tali homine determinato , prout habente albedinem,eui sub
ea consideratione non competit contingeni et
albedo. Esset item rigieulus sensus pio stlonis , eum esset feth identicus , scilicet homo albases allus, Daus homo est loreo . dee. Non eleto signifieatur ibi ex patrie subiecti Dc iis ut habens naturam humanam . sed Deus seeundum se s imo nec persona filii detriminate , sed petilina diuina vage. lichi velificetiit ratione solius personastis,ut supt, diximus Alia enotia Caietani videis possunt aqua vasis queet ibi supra,qui ea bene impugnat, ne stum, repetamus, quae ab ipso elat3 explicantur. seeundo probatut ex Durando , quia propostio per se est vera in sensu teduplicatioci , addita particula In qu isture, vel f itinarim quod, vi s dicas homo est ration ii . vel Asibula, verum erit didicere , homo in quantum homo es rat sonat s , vel smilia; quia iuxta Aristotelem idem est praedicatum per se . & secundum quod ipsum i nam prelicatum esse per se, ut diximus . est quod si ibiecto per se in non per aliud, hoe est . ratione sui compeiat tale praedicatum : s autem competii subiecto ratione sui, utrum erit dicere . quod conuenit ips quate tale est. At vero illaino politio. Disa es non erit veta in sentia te- duplicatiuo, Deras in oti nium Dem .st , es homo; ergo non est praedicatio per se. Dicet aliquis, hane regulam videri saliam; nam haee propositio videtur esse per se , hia Dei
geuriat; est enim in materia nece .iria , ali
quin posset esse salsa, & eontradictoria posset se vera Deus non renclat; de tarmen in sensu
357쪽
te lupli titio esset salia, Me Deo In quantum hie Deus I n. rai. Nam si hae est metae ergo filius etiam generat, quia ea qua conuenium Deo ut De conueniunt oli nibiis diuinis personis ; ergo non est uniuei salit et verum , quod propositi Mes per se , addita teduplicatione adhuc manent
i Respondeii potest prim 3, illam propositoria tua. - nem . Me missa nervi, in rigore loquendo non mi esse pet se iuxta tegulas Aristotelis , quia imitatur modum piae strationis inietioris de supe- Iiore, quateitii; suppostum diuinum videt ut esse aliquid eon mune ad suppositum Patris: neque ex hoe sequit ut contiadihottam ipsus posse esse
veram et nurin haee etiam pio stio, animal U O-t orat , non est per se. . vi concedunt omnes, re tamen eius contradictoria, se ilicet rasum a D
misi est Oili se, non potest esse veta. Ex eo igi tur , quod illa non si per se . solum arguitur, quod eius subcontraria possit esse vera, Lilicet Ad quod aris, at usu ess rationale, seu eadem pro-
postio addita negatione Da sobiectum hoe
modo, an at Mav est ristianae, , accipiendo ani
mal non uniuersaliter . sed particulariter vage. Sic ergo ex eo quod illa non si per se, hie D m
are remat, non sequitur eontradictoriam polle esse
veram, sed quod eius subeontratia possit esse vera. telum quia diximus sopi, festiora me.-
denti, illam vocem Deis, quando ponitur indefinite , ad sit a negatione reddete sensum uniuei si lem . iuxta communem loquendi modum , non post uimis ditate, hie Deus non tenerat. Nam hoc esset dicere. non contineri sub ea ratione comis
muni sis posti huiui naturae diuinae aliquod suppositum generans et quae propositio non esset subcontratia , sed eonita lictoria illius . si. Destis generat s quate subcontraria esset. suppositum hesis
tas usti sua es rura non generat , quae esset vera, si
cut illa , Mai Als uisu non est ratis e . simis iter proster eandem rationem non sequitur, illam propositionem, addita negatione post subiectum, posse esse veram , hli Detis non penerat quia propter illam aeceptionem quasi communem termini Detit, redderet sensum uniuersalem , quem diximus , atque adeo debet ita addi negatio . vitamen tetineatur sensus pallicularis vagus, sellicet M alit m hiatis natura non generat, qui sensus verus est.
s Seeundo responderi potest ex S. Thoma r. p.
Pracis , - q. 3 s. H.A. r. illam esse propositionem per se, ex . . quia generatio . seu paternitas est quas propria passio connexionem necessariam habens eum haenaluta diuina ad quod non tequirit ut, quod omne suppostum habens illam naturam sit etiam pater, vel tinctansi sed fossicit, quod hie Deo seni peti habeat illam patrinitatem , licet non ine quocunque supposto. Consequentet vera cone editur eadem omposito eum particula reduplicante , plotit P. Vasqueet in di. t sm. Io I .part. nva utet . comment. Usua art. s. concedii illam propositi nem . Deio In eis nium Devia , vel Geranuum ethod Deus est Pater; tunc autem negandum est , filio competete omnia praedicata, quae tribuuntur Deo in quantum Deo.
Ac Ad similem se te modum explieati potest ratio
illa . qua ex Scoto vittiit vasqueet an praesenti,ae a, FG 68. art. G. ad probandum intentum ex eo,
quod quidquid piaedicatur per se de aliquo,
Fconuenit etiam per se euicunque sub illo con
tento et esse autem hominem non conuenit cui labe ii qui dicit ut Deus: ergo horeo non conum
mi Deo per se. Contra quam talionem pollet fieri similis obiectio , quia Deo videtur conuenite per se esse itinum . & tamen Patet , iichtDeus,non est trinus: ergo illa legula non est: vialia uel saliter veta. Responderi tamen potest . illam tegulam esse vetam, quando non vilitatui suppositio . prout variatur in illo exemplo , quia in illa propositi ne. Devis est trinus. l3 Destit. lieet ex parte naturae habeat suppositionem singularem , ex parte tamen suppositi videtur habere suppositione iticollectitiam , seu sinplicem , atque adeo non potest piae dicatuita conuenire singulis,ut cum dicis, homo non est stis D , non licet arguere, ergo P reus est stet se,.sie licet omnibus pei sonis diuinis collective conueniat per se esse tres , non debethoe praedicatum conuenite singillis et regula autem ista loeum habet in praedicatis, quae competunt per se sol, ecto supponenti per suppositio.
nim personalem seu distribui inam . in quo sensu videt ut este uniuet saliter veta.
His tamen adhue pincii obiici, quia licet plo-bent de illa propositione , D m est homo, non esse ob oriper se . propter eas rationes, non tamen probant de illa alia ch e hismo es D/- , quod non si peti ei ima iuxta easdem regulas videtur esse per se. quia subiectum , nempe hia homo , includit non solum naturam humanam, sed etiam cppositum ; huic autem supposto per se eompetit esse Deum e ergo hic homo per se est Deus. Respondeo, argii mentum concludere, s Delia saevi , .ptaedi eat et ut de hoe supposto determinato naturae humanae, dicendo, hae sim si tim human; fati, est Dein, illa enim esset pii se . secus vero est quando piaedicatur Deus de hoc homine , quia tune non de te iminat ut hoc suppostum diuinum, sed ponti ut ex parte subiecti suppositum vaeum,& inde terminatum huius humanitatis, cui se posito eo modo accepto non competit neeessur besse Deum . nee apparet aliqua ne ilatia connexio ptaedi eati cum lio subiecto. Unde in hoe non placet limitatio Dotandi.& 3 Paludant, qui dicunt,s nomen homo .de D/ . , a ' i cipiamur pro suppositis , illas esse propositiones 'per se. N. qu etiam placet discrimen, quod a scit vasquc et 'As.'. ix in i s. ubi ait, ii no- va: quei. men loreo signifiearet dilecth suppostum . & in obliquo natu tam squod tamen ista existimat salsum iune illam pio ostionem, h/-o st D u .
adhue non esse te s. qilia adhue ham serifica ret vage suppositum habens human totem. s cuiveth iudicandum de illa propositione , hia iam. st D - , quia hse homo senificaret determinate hoe suppositum habens humanitatem , cui supposito per se conoenit esse Deum. Sed ex supia dictis telieitui illud diserimen. Nam h e his M. non determinat sui vidimus hoe soppositum .sed hane humanitatem , alioquin non essent idem numeto homo ilia supposia diuina habentia eandem humanitate quod constat esse falsum: dicendum et go est , illam etiam pios stionem,h e homo est Deu , non esse per se. propter eat dem rationem , quia supposto habenii hane hu manitatem sub iis terminis significato non con uenit necessatio esse Deum.
358쪽
g 8 De mysterio Incarnationis,
Diximus tamen,ptopositiones illas, D sthima,& homo est Deus, non esse,'r se loquendo. de re ipsa , quia in aliquo alio sensu , & attendendo magis admodum plagacationis, pollent dici pers quatenus imitantur modona praedicandi, quem habent propolitiones per se. Nana sciat haec prae dicatio, Detis est D gens , re ipsa est substantialis, ex quidditativa, licet secundum modum sit ta via ei &s more accidentalium pet praedi eatum adiecti iusti, se e contra illa , Detii est homo , velh-- st bestii, licet re ipsa non si essentialis,
secundum modum tamen videtur esse sis ditis. , quia praedicatum significat ut non adtie me , sed substantiue, eo modo. quo sgivificati solent quae praedicant ut sis & in hoc sensu conelliati pollunt auctotes primae sententia cum auctoribus seeundae ; nam de re ipsa non videtur posse esse controuersia.
. Hinc autem colligi potest iam faeila respon
x, ad secundum dubium pio simitti de ma v. --β- teria harum propositionum. Et quidem certum est , non esse in matella onmino remota , quia sicet naturaliter non possint illa duo extrema, Detis, de homo , coniungi, atque ideo possent diei e se in materia remota naturaliter; pollunt tamen coniungi saltem de potentia absoluta, quod suffeit ut non sint in materia omnino
An veto snt in matella necessaria, vel eontiniatenti F Aliqui dicunt, partim esse in materia ne cessatia , quatenus sunt praedicationes sit,st intia les , & non accidentales ; partim velo etiam in materia contingenti, quatenus possent esse salsae, quod videtur ptoptium contingentis. Sed consequenter ad supradicta fatendum est. re ipsa illas propositioncs esse in matella contingenti, cum contingere potui siet, Deum non elle hominem . neque hominem , aut hunc etiam hominem esse Deum; aliud enim suppo stum eum hae humanitate esset idem numetoboreo , ut supta diximus. Caeterum in modo loquendi pios ter vitandam aequiumationem non debent limplieiter diei propositiones aecidentales , quia reuela non prae J icatur accidens phys eum , sed substantia ; unde poterunt dici accidentales logiee . non physce et scut etiam cum diei mus , maletiam ess2 animatam . praedicatio est substantialis, & tamen est in matella contingenti , quia praedicatum , licet non sit ae..ideias ph discum , e tamen accidens logicum, Quatenus contingere potest, quod materia non
De alii. autem praedicationibus per alia nomina non eadem ratio et v. g. rar ius est Detis. Iesus est D tii , Emonti ei es Deus , Ch est homo, Iesus est homo , Emanuel es homo. Aliqui negant etiam csse pres has propositiones , quia licet ex patie subiecti ponatur nomen sgnificans D. um,& hominem . cui complexo conuenit petiae praedicatum hominis, vel Dei: alii inde desicii ni a piaedicatione p/rse . in qua ipsum sibi ctum debet esse unum per se, hoc est cuius partes coniungantur per se, qualiter non coniunguntur Deus , di homo. Ita scoriis, Bailblis, &Paludan. apud vasque et th; fur .c. 3. . Hac iamen ratio nimium probar. Primo quia probat et . nullam praedicationem accidentis,
etiatu de suis inscii bus esse per si,ut cum dicis is a
inus , hoe allum est eoloratiam , hise Ae e est sh Zim, quia reuera ex ex patre subiccti non poniti sola albedo,aut dulcedo, sed conci etiam ex subisiecto,& albedine, vel dulcedine, quae duo non
coniunguntur per se , sed contingenter .ut constat. F tenduin ergo est , eam conditionem non
exigi ad praedicationem pet se , sed susticete , sp taedicatum conueniat Hr se subiecto , quodcunque hoe st. Secundo, quia quando dicis, subiectum debe re esse unum ens pet se,uel intelligis quod subiectum non deblat elle ens per accidens, & quidem in hoe sensu subiectunt harum proposito num est ens per se, nam Christus non est aliquodens per accidens , sed unum ens per se , scilieet unum suppostum substantiale eum duabus na- tutis substantialibus , quae coniunguntur in e dem persona . ae pet consequens non via iuni accidentaliter. vel intelligis, subiectum debete esse ita ens per se , ut partes ipsus coniungam ut inter se, non contingenter, sed neeessario; & inhoe sensu neque hae t toposito, homo est ani mi, erit per se , quia lubiectum habet duas partes , nempe corpus , & animam rationalem , quae non coniunguntot necessario. sed contingent et inter se; ergo hae eoniunctio necessaria.& per se inter partes subiecti non tequiritur ad praedicationem pet se,sed quod praedicatum comungatur necessatio eum subiecto toto per modum totius.
Dicendum ergo est, illas plopositiones, Chri- s frui est Deus, Chii h.M. . esse per se , quia Cencta a Cisi vi, significat personam subiistentem cum
dupli ei natura ,diuina,& humana, cui per se conuenit esse Deum,de esse hominem : quod idem dicendum videtur de illis, Em mei est Detis, Emanuel O homo , propter eandem rationem , quia Eisanti I signineat Deum nobiseum habitantem in mima hominis. Illae autem h eonuet sonon essent per se, Deus es Chri vii, homo e CDUM , Detia est Ema ei. homo est Emanuel, quia hae esse possent salsae,ut constat. Maius est mihi dubium de illa, Assa est Dranquam P. Vasque et tibi sit r. n. is. eadem ratione v ique dicit esse per se. quia I sis, sanificat duas naturas , diuinam & humanam in eodem supposto, quod probari potest ex eo, quia Iesus idem est, ac Saluator, non potuit autem esse Saluator ille homo,nisi esset simul Deus. Hoe tamen dissicultate non eat et, quia alia est ratio imponendi nomen , aliud veto est id, ad quod fgnificandum nomen imponitur. Sic
Ioannit vocabulum interpretamur gratiam : im
positum tamen fuit ad nominandum , di significandum illum dete inatum hominem: sicut Iarib, idem est ac supplantator, se dictus . quia
plantam fratris manu tenebat : ncmen tamen
ipsum fgni sedibat solum illum hominem et unde idem homo omnino esset. etiamsi plantam sta tris non tenuisset, & licet uon fuisset tune sotias se voeatus Iacob , esset tamen omnino idem , ad quem significandum impositum suit illud no men . Sie et so nomen I, Si, luebi impositum fue rit Saluatori propter ossicium saluandi quod habiturus erat, iuxta verba Angeli, Ipse enim fal-titim faeli potulum si is , &c. fuit tamen impo. istum ad sani fieandum illum determinatum hominem; fuit enim impositum eo modo, quo homines imponere solent nomina Lis filiis quae
359쪽
Disputatio XXIII. Sech. III g q
uae certe imponunt ad significandum , de nominandum hune hominem determinatum , de ad distinguendum eum ab aliis hominibus et idem enim est dicere. Petrtis, vel Io renes . ae hse homo, vel 15 homa. undet sicut pet has voces. hli ho mo , non fiet ni Mamus detei minath hoe sopo sitim, nam idem homo esset, etiamsi aliud suae postum terminaret hane humanitatem , sicut tres disonae diuinae sunt idem Deus a se nee per ha voces Petrus . Ioannes , significamus hoe suppositum determinatum , sed suppostum va- gh huius humanitatis detriminatae. Similitet . ergo nomen I sis, impositum suit ab hominibus hu, ano modo ad significandum hune limminem det et minath; neque enim fuit aliud nomen ad nominandum hune hominem , nee debuit hie homo carete nomine proprio , quod habent alij omnes homines , quibus fgnis cen- tur ut tales homines sunt. Si autem nomen I S, . significat hune determinatum hominem, conseqiiens et ut stetit vatiato sapposio , estet
tamen idem numero homo, se maneret etiam
totum id . qnod significatui per nomen Dras; ac per consequens significato huius nominia non conuenit necessitio esse Deum, quia hute homini id ne eellati A non eonuenit . ut vidimus rergo nee illa eiit praedicatio per se , aut in m teria necessaria . I fisi est Deus, lichi ratio motiva a 3 imponendum illud nomen suetit ossi cium Saluatotis, di diuinitas unita illi hum
Is Quod potest amplius explicati, quia si haee
humani lac Christi nune dimitteret ut , verbo, de manetet eum subsistentia ploptia, maneret certe in retum natura idem homo , qui antea erat. Nam diuersitas suppositi solius non tacitalium hominem , si eui neque alium Deum. Peto
ergo ex omnibus hominibus , qui antea erant, quis esset ille oui tune maneret i Nullus sane,nisi ille homo D , i ergo vere maneret Iesias. vel dicere debes, illum hominem antea non habui ns vllum nomen i toptioni , quod videt ut apeti hsalsum. Nam alii loquentes de homine , se volentes illum hominem determinate significare , appellabant illum Iesum. Sie enim dixit
viam caecus ille, Ioan . s. Ille homo, qui Leitur Iesur, Intum fetu, O tinxit octiloi me. . ille ergo homo,ut talis homo elat. fgnigeabatur communitet ab hominiboc pet illud nomen, de idem omnino fignifieant I fui, I hie homo, ut supponit
suuet. suare et in piaesenti , in Commem . M t. g. ac pere sequens, sicut neque hie homo, sente Iesus videtot necessario Deu ; multo autem minus
Deus est pet se , vel necessatio I nisi, sicut nec Deus cst etiam per se , vel Pecessatio Chtimis: riuii enim esse Deus, quin esset Iesus,vel Chri-
Dr m Heia fit. Deus factus est homo, es homo sectus est Deus.
E prima Vorostione eoneois est Them O logorum laenius eum s. Thoma in pr ae
lenti, a 3. g. ein veram, de quo non potest du-s Th5m. bitari, habet 'r et r. m Ioan. i. O V. tim ea . O-γhil .... Nam est: at Philip. r. In spinil tu ianem homin
DSIat. de in idi .mbolo Ni eno. es homo faectu, es, de alibi saepe: de ratio est, quia is qui antea non erat talis , si postea si tali, , dicit ut factus
talis, ut aqua retea non calida, postea calida.die si ut sacta ealida et sed Deus antea non elathomo et ergo si postea est homo , diectui suctus
ponauentura In s. A .r .ae t. i. . r. satetur,esse Botaurat lvera propostionem , sed dicit non esse omnino propriam in rigore sermonis i quia id quod dieit ut seri late in omni tigore, debet fieri tale cum mutatione sui, Deus autem non est mutatus , ut fieret horeo. Hoc tamen ab omnibus
ieiicitur,& merito, quia absque tandamento su Geienti ponit improprietatem sermonis in praecipua parte Symboli nostrae fidei, de Euan
gelii Ioannis ; neque requiritur talis mutatio intrinseca, ut aliquid dicatot seri tale. Nam Petros diei tot fieri Consul, Doctor, genitor , maritus, de alia innumera absque mutatione intiti secasui: quae locutiones propriissimae sunt. Cur ergonen dicetiit propriὴ , Deti, factia es homo, ab inque sui mutatione. obiieitur prim5. ergo saltern per communicationem idiomatum dici potetit Dium essemu- o . .. in latum, quia sciri ex generatione letini nata ad humanitatem . diei tui Deus genitus , se ex mutatione facta in humanitate per unionem cumve ibo, diei pcitetit verbum trutatum. Respondeo breuiter negando sequesam, ne. D semia que enim omnes denominationes, qu, comis petunt naturae, tribui possunt supposio. Nam, ut monuimus sur, fies on/ prima , Inaedicata illa, quae explicant munus nature in ordine ad suppotitum , non tribuunt ut si prosio i unde ii ciet humanitas terminetur , si ppo suo , non ducimus suppositum terminati a supposta item
natura sustentat in genere causae materialis plo- riam supposialitatem, non latren soppositum ustentat lilippostalitatem. In Christo etiam natura humana asso mittit 3 verbo, verbum autem non dieitur assumptum. Sie ergo, licet nata tuta humana per assumptionem mutetur , ve
bum , seu suppositim non di tui mutari, quia mutatio illa est assumptio pissiuar quare uelit suppositum verbi non dicit ut assumi. ita nec
mutati per assumptionem. Sic etiam in composito humano praedicata partium, quae explicant ossicium partis, ut pars est , non tribuuntur tori hominis nam lieὴt cum eaput, vel pes dolet, vel sentit, dicatur homo dolete , vel sentite , non tamen dieitur homo componet e corpus, scut caput, arat pes dicuntur componere corpus, quia eo ipso signis at et ut homo esse pars hominis: quae ratio non proeedit cum dicitur Deus genitus ex virgine. quia illud praedicatum ratione naturae genitae tribui potest absque inconuenienti toti supposto. Alias solutiones reddunthule obiectioni suater ta EL - .g. 3e vasqueet quater. iuravitat. A . ium. 1 o. sed haec videt ut Acilior, de vosquet. planior.
Seeondh obitet solet, quia oosset dici, vet- Dbum factum esse Deum , is ita hic videtist bonus syllogismus expostolius, hae ima est D us, Vera cis .
Respondeo , s llogismum illum habete qua- solis i. . tuor, vel quinque terminos. Nam in in oti sunt
360쪽
g so De mysterio Incarnationis,
duo, hie h M., ct Deus; in minoti vel 5 sunt Vir tum , ' O Do homo, & denique in conclusone
alios terminus nouus ex parte piae dicati, Icilicet factus Deus. Nam in rigore non est idem termi
nus home, & fanis, Abis . Sic etiam hie syllogis
inus non concludit propter eundem desectum,
so sol f l .e aut e,quia nimirum in conclutio ne ponitur nouus terminus factum Z ira, qui neque est in ina toti, neque in minori. go Hane solutionem impugnat vasque et n. Er. Im Mais itiar quia ex eo quod ponatui in minori vel bum ad- - o. iectivum . factum est , non sequitur esse quatuor
v i Mi terminos . . t eonfiat in hi, syllogismis bonis, Ii
bam est disi visitatim visus, homo factis; est altas: homo factio est distra ditaui tit in de in hoc,
. hse homo morsiuae , hic homo est Detis , ergo Deus moruties e ubi etiam in maiori est vel bum adiectivum,& in minori verbum substantivum.
a te ipse respondet , sillogismum illum habete desectum illum,quem Logici appellant sallaciam accidentis, qui repetitor in hoe sillogismo , hie iensens est coruscus, ego titaeo hune 6-nsentem , erto viaea cor eum ; de consistit in eo,
quod in duobu. ptaedicatis , quae non per se, sed
accidentarie coniunguntur, tribu : mus viri sor
Quando autem duo tetmini posti in maioti suntdcgnitio, & definitum . eon eludit; quia te Elei potest in sillogis uni constantem tribus termirimis, sellicet quocunque modo madid tu a stim
aequi ualet huic. Omnii modus ut repres/udi Aspradicatione albi, reperitur, in pras ea lane HS
mala ter ea, quae alitri IoimumcL LUIMIUM MI I .
Nam videri , seu movete visum, conuenit sol maliter viventi, ut veniens est , quando ut veniens videtur. & non ut cotu se is,& ideo conciti est
nisi, quia facit sensum sotitialem , quod se ilicet
' i Fateo , des ctum illum sal laesaeaeeidentis esse in eo sillogismo, sed ex hoc ioso constat reperiri q'aruot tetminos ; nam in illo ipse syllogismo, qui is exemplum adducitur . te petiuntur quatuor. in . quinque termini ; scilicet duo in maiori, tenseos. & coras,ti s in minori alis duo. Nam illa proposito, cum faciat sensim mimalem,
aequi ualet huic, is, est o mens et i tensens,ubi sunt duo tetmini noui, scilicet v suis , de innonae vi Hugens, qui non Letat in maiori, sed o is hae materialiter a denique in coi usone est alius terminus nostis . scilicet coruscam ut cor tum, seu sormaliter, & ted optieatiue, quale non fuerat in maiori. Manet ergo ucrum, quod hi logi Lmus prior peccauerat etiam ex pluralitate ter
ca Ad illa, ta exempla , quae affert, responderi potest primum illum sillogii inum non esse in
rigore bonum . nec concludere ratione sotniae, sed ratione materia ; siquidera in eadem solam a alios Pyllogismus non concludit, in ea aut in materia concludit, quia illa duo praea at i , . brem , di , et ars um os , sunt desinitio , &di sinitum. uti M. Diee .s ptima propositio ira proponat est. Al.bum .st sui aliter distret launi v ras , concti det seinpet in omni mitelia; & tamen et thoe et uni illi quamor termini propte, veri, ni a te. ctiuuin additum in minoti propostione.
L rti vir. Respondeo, nee tune coneluderet idi omni materia. v. g. omne e is rem est es ne at .
I ris, sed hoe V V sum ealta im a S/ e, e .h -e , fastim eo itii a Sole, non concludit, ut eonstat; habet enim eundem desectu in . se inicet te imi num filiquem nouum in concili sione , qui non est in pilantissis , scilicet factam c. pua a Sole. homo faetua es Detii,de qua Scot. sis s. p. . in . D et eis ea& Gabi. ibi a. ori te i. r. Dii quilitam conclusonem asiniant, esit vita l. S.I h. vii 5 in praesenti,ti t. . cum aliis Theologis eam negat. Seotiis. Distinguit autem S Ilion; ties, via quatuo Car.
sensus, quos potest hacie illa proposito: et i ho ,
primus est, si ille terminus tonat teneat se ex parte subiecti, ves praedicati , ut sens s sit, hora, factus es D - , id est , homo ' i es saepti D. Is . D ui, di in hoe sensu iudicandi m erit de illa, pr se ut de illa . Ate A. M. ue e r , de cuius ve titate insta dicendum est a vel e contra , s teneat se ex parte praealeati , se ilicet, homo est ntis, id est , est Dotii , ovi factus est , qui sensus est omnino salsus,& uterque est imi tonius. quia haee ptopositio communiter prolata nem istium fgnigeat. seeondus sensus est , ut ille terminus Q qui, c
cadat supra totum complexum, de determinet compositionem , hoc est , radium e , it ho- Detis, qui sensis vetus est, sed improprios. Nam voces illae non videmur elim fgi ncate. Ditis dit autem Thomas hone ne inaure sensim inal um ; postquam eniti, dixit, in illo sensu setii ficante eompostionem . vitamque propositio. nem esse velam , Deti, fanus est homo , es homo
Deus. Quae vel ba di Gellia sunt, tum qu a in illis videt ut S. Thom is ad i iit te quod in aliquo sensu proptio illa piopostio , homo factus e
Dei, si sit vera ; tam etiam , quia quod homo h
b ut so postionem simpliecto, non vidctur per mure ad illum sic si iiij finsinu, in quo rei lifactis, , siqn siccitui silari, ei inapi xum per in o. dum complexi ; sed ad te iiii,m cnsunt postea sobrie)endom, in qo, de homine enunciatur, quod si sit Deos. I . S atea in es petent. pilius a t. . videtureontari et e totum illum secandum sensum S tec alio ad vii inqne ira mi tum in ipse rosium N , in m toto ill , dieit iubicctuinii me .supponet. sim si ei et , tu immobiliter. scd hoe .st conti a inciriem S. thumae , qui distinxit ibi duo
membia diuersa, vi eo stat ex verbis adductis. .
& quia alioqui ii Pon determinasset S. Thomas quid sentiendum de illo sensu complexo, si subiectum