장음표시 사용
361쪽
iubiectiim h M. non supponat simplicitet, sed
personaliter, in quo tamen sensu proeuldubio est et vela propositio. Nam revela factum est de ninxio, quod si verum , hune hominem esse Deum,
quod ante hoe mysteitum verum non erat. gg P. vasqucet eam i .num. r. dicit, ver
terminet compose sonem, ut sit sensis, homo factus
. est Deus . v. i. factism est, ut homo sit Detii. Et Ab hae sensis it aque .s ora, ct homo factui e Dras , ct D es, Dinis, O homo ( fed hic neu ia
fusi Detii. Qua patenthes potita hie est sensus
verborum,di utraque illa pio sitio in sensu determinante comi positionem est vera; quia homo
in communi , si suppositione simplici suppona. iut non fuit sempei Deus, licet hic homo temper suetit Deus. Sed hic sensus non est propitiis harum loquutionum, quia tirptop ih explicant ut illa propositiones , Detis Ddius est homo ,& homos ET .s est D M. pet illam , factam est in De a D
mo, vel ot homo sit De , , quia nimirum in his 3 Hre. sopponit sinplieitet, & in illis supponit persorialiter . nis sorte aliquis dieat, quod in illa etiam , homo factisi est Devia , ii hamo supponat simplieiter, se enim vetus . de proptius sensus
esset. Hie est iensis s. Thomae iuxta interpret tionem P. Vatque r Haee tamen explicatio, nemo non videt, quam si violenta. Primo quia addit patemhesim necessat iam ad illum sensum . eontra fidem
omnium Codieum antiquorum, de trient: otum,
in quibus nulla pacem bess repetitur. Seeundo quia illa etiam addita redditur ineptus sensus S. Thomae,nimitum probaret saliomas, illam propositionem in sensu determinante compositorem esse vetam,quia liehi Ala homo non sit sactus Deus, homo tamen in communi non semper fuit Deus, & tune addecet ; sed hie sensus non est Proprius illatum propolitionum, ius sol te homo habeat si prostionem simplicem ii qui certe immeus Diobandi , et concludendi ridia ulus esset e s.cut v diceres, haee ptopostio . homo rest A Hirtini, est vera, quia licet hie homo non te seta ut ad petium , homo tamen in eommuni,& ut se ponit simplieitet,iesettur ad Petosin . ut ad ins
rius. sed hie sensus non est plurius, nis soli 3 homo in illa propositione habeat suppositionem
smplicem. Certe qui ita dii eurreret , male di curtcret , de nihil tesoluet et, ut eonstat si enim die is, illam pio stionem esse veram, quia homo in ea supponit simplicitet, quorsum adiungis, hune tamen non esse sensum illius proprium. nisi his m. in ea supponat sinpliciteti satia enim dixisti, ideo esse veram quia supponit simpliciter. Fatendum ergo est , lenium S. Thomae esse quem verba prae se sciunt absque parenthes, prout ab omnibus leguntur. Posso mus itaque illa verba ita intelligere . t-2 in ptiotibus illi, vel bis non sit se imo de propo- et . si ione tua laestricta ad suppositionem sinpli---- - 'cem ex parte subiecti . sed solum de ptopos. horis. card. de Lugo de Ineamnat.
tione illa in eo sensu, in quo ret determinet compositionem & eadat iupta totum complexum , de dicat, ' iam es ot homo sit Deus;
quem sensum dieit S. Thomas esse veram , cd non elle proprium illius propositionis tu euitia 'ratio potuit esse, quia ly fa sua, in genere vias.
lino non eadit septa compositonem eorundem , sed septa subiectum homo ; quando autem aliquod subiectum dieitui iactum aliud, vide tui in rigore tignificate quod ptaecesserit tale
subiectum , ut postea dieemus. Vnde cum homo ille, qui est Deus. non praecesserit antequam
esset Deus, non potest ly f i ii in sensu proprio
veti se a. Subdit autem , aes forte inrelistat secun iam quoa b horeo non has et personalem
suppositan . seu simplicem , ouasi dicat,ille qui dem non est sensus ploptius illius propositonis,.quia ly factis, in sensu proprio petit proprietatam subiecti, cui applicaiul ; unde posset existi mali vela in sensu pi optio, si h mo supponat non per i litet, sed simpliciter, quia iam tune esset pliotitas aliqua ex patre subiecti , quateuus licet hoc suppositum , seu hic homo non prius
suetit, quam fuerit Deus, homo tamen communiter , seu homo tu communi praeessit hoc. quod est hominem ege Deum. An vero hic . sensus sit in toto rigore nos esus, non definitS,Thomas , sed sub dubio telinquit in illis vetabis,- si fora, intellitatur. Nos autem postea ali quid de illo dicemus. Erine ergo eirea litteram S. Thomae septos
to, concluso ipsus est communis, quod tali- et iis eri illa pios ostio non sit vera , homo factus es eis. A Deus. Probatur ptimo ex Pati ibus , quos addit
cit,& eorum verba pondeiat bene V isque albis pra, cap. s. Dairascenus s. e fide, cap. 1. Nic Nieri. i.
tas lib. s. T sux , eap. ; a. & Elias Cretens. In Eliai Cimorat. i. Nariana hi, doetiit non debete diei, hi P Pue. minem Deliale alse m esse , sed De uim humanitatem assumpsisse. Petrus h aeonias lib.de In
carnat. & gratia, cap. t. in princi p. Devis linquita factu, ea Christi , , Mon aut micis pulsauisa e D vij. Coetiit. Alex. lib. aduersus Antiato morisphitas, cap. 11. metie O inquit homo , tit in qu dam di sunt. Devis est eiectas diutius ira so, sed i res earne a sumpta homis fanum marisit. Quae verba licet ad aliud intentum plina et pale dixerit, ut fatetur vasque et, obitet tamen ostendunt diuelso modo esta vi ut pandas illas duas propositiones, Detis factus es homo , s l.-- facto est Dere Rationes plures solent affecti. Prima st, quiaret illam propositonem significatur, Deum vitie esse tetminum tisectionis , ad quem ipsa telaminatur, quod te pugnat Deitati . sic arguit
'Ima. Sed contia his est , quod quando Deus dicit ut factus homo, non sanisi tui effectio tetminati ad humanitatem , sed ad unionem I u. manitatis cum Deo et ergo per illam aliam pi postionem posset etiam signifieari, quod egeactio terminetur non ad Deitatem, sed ad viii nem Dei cum humanitate . quae unio, de eius eo . sectio non repugnat. Quod explicari potest, quia ii homo praecessis et eum personalitate creata, & eadem humanitas retenta propria D sbnalitate , pel post bile , vel impossibile uiso. imetetui 1 verbo . adboe diceret ut Deus tactus .
362쪽
gs 1 De my sterio Incarnationis,
homo , licEt effectio non terminaremi ad productionem illius hominis , cum idem homo iupponeretur praeexistens: ergo nee ex eo quod nomo dicatur s.ctus Deus , arguitur, quod e fictio tetminetur ad producendum Deum, ut
Hae erro, de alii, lationibus omissis, P. vas que et ob fpra, M. t . probat conclusonem ex eo,quod lieet ad hoe , ut aliquid dicatui siti. pliciter feti. non requitator quod antecedat em te . vel natura sui ipsus roductionem; id tali: en quod diei tui fieti tale , significatur ais
tecedere tempo: e i vel natuta aetionem . qua
fit tale s se enim eum dicimus. hominem hetialbum , initis est hominem esse , qu in album fieri, uia quod si tale . tendit ad hoc , ut acqui rat illud supta id . quod in se habet. Cum e so hie homo Cl istos non praeesset it tempore.
vel natura, antequam idem esset Deus , non potest diei in tensi ptortio, quod homo factus sit
Ego quidem suilh amplector, quod si fines a requitat antecessionem illius, quod dieitur fictum tale, loquendo in toto tigore , non tamen admitterem . quod in eodem ristote reproprietate loquendo, suificiat anteeessio sola pro priori sano natutae. Post simus quidem aliquando ita loqui de iis . qiae in ptimo instanti competunt subiecto vi sie enim dieitut Eceles stis T. quod Periis D u. hom nem Peutim , sciis litat , Wincipio e de Psal sa. test monia itia ere Ibuia facta sua, his , i sed in eo sensu loqui
etiam solemus de praedicatis non supponentibus proprietatem natinae in subiecto. Sie enim diaeimus , homo factus es a Deso Pinsonadis . - factis, .st immo, alij s ima de praedicatis, diuae non solum non supponunt subiectum,ed supponuntur potius ad ipsum , v. g. Anima qui acta est Apendens a materia e petrus f Liui st a D o fini v 'arantis; cum tamen anima equi supponat dependentiam a mater a , de filius sis Ponat dependentiam 1 suo
patie. Oportet ergo aduertere . quod idi fanis, aliquando non itetnigeat mutationem rigorosam
subiecti, sed soluim acq ictionem illius praedicati , de in eo sensu Pettus dieitut fagipti, homo 'uando geneiat ut ede sol fas i laesa i s de sede aliis, atque eadem ratione dies posset, humantia. Clitasti ficta est subsistem in vel iquod quidem etiam P. vas tet debet admi
tete . ccm in eius sententia humanitas pro dat pro priori naturae existcns ante unionem hypostaticam cum supposito verbi diuini. Fle queniet tamen ly fas I , , significat mulationem realem subiecti, non quidem sempit init inie- eam. sed vel intrinsecam , vel saltem eati ins
cam s mutationem tamen,quateruas mutatio pro-
rtia signis eat subiectum , praecedere eum negatione . seu eatraria illius piaedicati, quod de nouo aequitit . ut lapis diei tui sinus dexter abnque mutatione intrinseca , quia prius existebat absque ea denominatione reali et & hie est proprii uimus, de frequentissimos modus, quo usui. patiat ly factus, ita ut idem sit ae tti . sie dicitur Thimor. i. Facta est quasi via ab M Ofen sum . 'rinceti pro uim a vim facta est si talo, id est. reddita per hane mutationem tetiun,
est deserta , Stan des est,facta est , de alibi passim: in quo sensu dieitur, Delia loriosa estis est , id est,
redditur homo, aequitens de nouo esse homine .quod praediratu.n antea non habebat, de meode, sentia negatur, quod homo sit fissius munquia significaret hominem de nouo aequisti ite hoc , de de non Deo redditum Deum , quod sal - .sum est cum non existeret homo antequam esset Deus. Vnde Damase. s. l. fide,e.1ax eo quod eato illa non FHessit tempore antequam esset
to Dei relligit non debet edici hominem Deira' et ethori.
te assectum. de s Thom.d. D. r. ex eo quod non
prae gerit aliud suppositum in hae humanitate, probat illam propositionem esse saliam . . Hinc in sero, quid dieendum esset de illa pro- positione, Homo factus D hi, fi liaee humani. -' tas antea naccisisset eum subsistentia propria, de
postea assumet elut a verbo 3 .P.vasqueet aquas. negat tunc sere vetam , quia 'ad eius veritatem requireretur quod idem homo maneret eoam modo suppositares, scut antea erat,quod non fieret, Hira per unionem hypostaticam eum subsistentia vel bi destiueretur priorsus stentia proptia , im 5 addit W.bi. licht inane rei subsistentia noma, non suis cete , quia non hillimetetur humanitas vi te inata pet subsistentiam propriam . sed humanitas ieeundum se, de ideo non esset homo factus Deus , quia unio non aduenitet homini, sed humanitati. Eodem sete modo respondet Suale et in praesenti, suaret.
Haee doctein, d Eeilis est, vix revera tune idem numero homo . qui antea realiter erat, ec se et qui antea non erat realiter Deus . idem omnino delatria postia esset Deus ti aluet: et go ille homo acquisiuit realii et esse Deum. Consequentia videtur bona , quia quoties aliquod subiectum existens caret aliquo praedirato reali. 3: postea illud habet,acquirit realiter illud praedi tum et ergo redis di tui de nouo habent illud praedieatum : ergo socium est tale , seu reddit ut tale quale significatui per illud ptat dicatum. Si et illemet homo erat, 'ui prius existebat, ut sat ei ut ipse vas tuta , de ille horno prius non habebat tralitet illud ptaedicatum , & postea realitet illud habet, negari non potest, quin ille homo de nouo aequirat iblud , de reddatut Deus.
Constreati potest prima , & explicari ex mysterio Trinitatis , in quo ites perstanae sunt idem numero Deus, unde tit quod possimis vete dice. re, idem Deias, qui pio pti oti otiginis est Pater, idem pro poste oti est genitus , de Filius, ae per consequens hie numero Deos pio spiro post riori prodi iret Filius. lic non proaueatur Fulius prout est Patet, nee ptout eon notat subs-stentiam Patria r ergo lichi humanitas non assumeretiit a verbo prout terminata per substantiam propriun praeteri tam , vel praeientem , adhue diei pollet simpliciter, Ee ab lolute .hie homo ineipit ei e Deus, hic homo aequirit de novo,
quod si Deus. hic homo si Deue, setit hie Deus pro posteriori ori vinis aequitit esse pilium, quod nondum intelligebat ut habere pro priori originas. Consematur secundo , quia si eadem natura hut
363쪽
humana successio3 assumetetur , t tibiis diuinisi et sonis, diei poli et quod idem homo , qui prius
erat Patet, postea de nouo in piebat esse Filius . se ut nune diei tui . quod idem Deus, qui pro priori originis est Pater , pio postet toti estnlius et ergo dieeretur , quod ille homo aequitit de nouo esse filium et rigo quod ille homo est saetiis filius . eum antea non ellet filius: ergo emdem modo dicet ei ut in casi nostro , quod ille homo factus esset Deus ; eadem enim videtur
esse ratio.. Confirmatur tertia , quia haee est vera propo-
ctum illud non recipiat si igiditatem, prout si a. bet calorem, lino nee tetento,sed dimisso calote:
ergo eodem modo, si per possibila , vel impossi.
bile eadem humanitas terarinata plius per subis sistentiam Angeli tet mitiaretur postea per sub sistentiam leoni , posset diei, hie homo, qui erat Angelui . fictus est leo, seut dicitur . Ossa, sesum est 'igium : ergo posset etiam diei. homo factm est D - , si eadem humanitas prius tet minata subsistentia i tortia terminaretur pom ea subs stentia diuini. siue dimissa, siue retenta propria. 3 veritia ergo videt ut , quod in praedicto casu et . am posset diei . h. no secto es Deus , prout sensi Clictoneus is illia e . r. lib. s. de Fide orthos.
e 'u' Damissaex euius verbis videtur id non math colligere, cum Damasienus rationem de sacto ne sandi reddat ex eo quod natura humana Christi non praecessit 'antequam assumetetur a verbo.nee praecessit ille homo i erro s piaecessisset ille
homo idem antequam esset Deus, non negaret
illum hominem suctum esse Deum,ex ipsis enim terminis constate videtur, quod quoties praecedit realit et aliquod subiectum absque aliquo plaedi caro reali, quod postea de nouo ineipit habete, diei posset illud subiectum factum esse tale,quod
in hoc tam veliscaretur, clara idem homo tempore antecede ii tea litet eristens non esset Deus,
ct postea inciperet de nouo esse realiter Deus. Quae talio probat quidem, quando siecessive natuta habet et bai duas subiissentias , non verbquando simul in ei petet . terminati ab utraque; tunc enim non posset diei, h e homo Des Deas, prout nobis opponit vasqueet in praesenti,n. i s. sed id non prodat, tunc enim deesset ptaecedentia temporis , vel etiam naturae, suae ad minus in eius etiam sententia exigitur ad verit
tem illi ut propositionis. 'o Contra eone lusonem principalem plura pos-
eo pis, sunt obiici. Prima loquutiones Patrum , qui vi demut dicere , homin re fastim esse Deum. Aug. rumg- lib. de praedest. Sanct. e. i s. ante mea. Ea gratia
nae ra siti rea Afutisne fieret quodammada; a gratiis .is; homini naturalii, qua ntillum 'e-eatum post admittere ; ubi vide tot dicere,homunem illum recepisse gratiam unionis, quod est, factum esse Deum i 5e lib. i. de Trinitae. i s .et ali enim erat ilia sis ita , quis Deum hom nem fec N. s. , rati es heminem De M.diarianet orat . et de Them' logi quae est 3 i . Atque inquit 3 hse homo Detis es eius est po tiam edi, Deo coalnit, practant ore ae parte sperante tinui factus es. card. de Lugo de Incarnat.& epistis ad Cledonium, quae est orat. t i. dicit. Dcum quidem humanatum esse , εe hominem Deificatum. Sophron. in epist. quae restatur in sophitae: vi .sy odo, ei. a i .antis ni a. illius, dieit de Curi sto , quod si animatus iationaliter , de dcifica tus, quod videt ut esse idem, quod suseipitii, Dei
Respondet ut ea vel ba intelligi sit 3 omnia iri ii sensu minus pronio, se uerba illa Augustini ras b. ae praea . sistis . . est ex lib. i. de T ;-h.
intelligi in secundo sensu adducto , s. Thoma,
quem copi, explicuimus, ut vel ba illa enuncient totum complexum . scilicet fanum est , it humo sit Detii. vel ba etiam eadem Narianeteni possunt intelligi non de hoe homine, sed de hori inein communi, seu genete humano, qui etiam sin-sus est minus ploprios, ut in sei videbi,us. Illa veta vel ba Augustini n Euel HA. , possent ita. telligi mirus implortih , neque enim dieit , hoaminem factum esse Deum. sed per natulae humatiae susceptionem si de quodammodo illi pomini naturalem pratiam , qua peccate non Dosset quod sue intelligator de prat: a unionis , sut de gratia habituali, verum est, ut explico imus supta. O. ii. sis s. Caeterum quia dieit otio Anis . . de non simplicii et naturalem illi homini illam gratiam, qua peccare non posset videtiit loqui denomine illo , non prout ei at a patre rei cum illa
detetminata subsistentia , sed praesti dendo ab illa, de ab alia subsistentia postibili, cum qua pollet iesse ille idem homo, de ex hac patie vidcioi esse sensus irinus ploptius . quia illi homini Chi iste de facto connaturalis suit vitamie gratia , reali ter loquendo licet non illi homini sti malititiae:
redvplicative seetindum humanitatim , ptae scin dendo ei tali subsistentia det 'iminata.
Denique vel ba eiusdem metiaret de sophion. diceni tu . hominem, seu Cht istum deis earum. intilliguntur in genere cauta formalis, scut diei potest homo anima rationali animatus. Quod foliasse minus plom h diceretur per verbum fit, si dieetes, homo D si te fi A mathi, quia illud verbum videtur sonare causam e Getentem s sed mult5 mings propith absque illa voce , Deitate, si dieetes homo si a in itis. Diecte autem quod lite homo des eatues , non videtur habere impro-rtietatem , sed posset inrelliga, ut dixi, de genere
Seeund5 ptineis alit et ob iei potest quia si in Dilla propositione h.-o . sopponat non pit sonali. Ubi ei Mire, sed simplicii et , videret esse propostio vera
in rigore; dant ut enim praecedentia : nam sic hi non praecesserit haee natora humana in supposto,praecessit tamen natura humana , seu homo in commili existens in aliis hominibus i hule au-.tem rationi speciscae pixexisteriti aduenit lealiter fieri Deum, ergo loquendo de homine in communi verum est, hominem esse sactum Deum,
qui antea non erat Deus. Hoe algumetito videt ut motus Petriis Lot eti;n prasnti,dis .ci. n. c. ut lichi neget illam pro stionem . Me homo fautis est D tia, eone edit tamen in sensti proprio hane . h. A GEtis est D vi , quia in hae si ibiectum , citati si tetreinu
364쪽
communi, viderat accedere ad suppositioncm simplicem Sed te veta hie sensus videtot valde improprius , si existentibus prius aliis animalibus . de creato postea homine dicat, an misi fantiM est semo , vel prae ostentibus aliis corporibus , &producto aliquo uiueriti dicat, C., pus fui est disti es . Si enim hoc dicatur ri ortie, lici etiam posset, praeexistenil iam etatione communi eviis in Deo , de pio docto de nouo ente creato , posset inquam diei proprie , ens Vestim est creatum, quod certe ex se apparet absurdum. Respondeo igit ut , illum non esse loquutionem exortiam , quia ly L Im in rigo te videi ut
spinneare, ut diximus, mutationem realim in trinsecam, vel salieni extrinsecum illius. quod di citur seri tale. Ad mutationem autem rcalem non fossicit, otiod eadem ratio communis acquirat de nouo aliquod praedicatum reale in uno in
diuiduo, quod prius alio non habebat: non enim dicitur mutari homo realiter, is praeexistin te uno homine stigido producat ut alius homo calidus , sed debet idem numero homo ex si igido . vel rarte ex non calido fieti calidus; quod id m videtur exigi, ut dicatur homo redditus
realiter, vel si vis realiter calidus. de Per consequens non sissiciet illa supposito simplex , ut dicatur in sensu ploprio .henio Sino es Deus.
Dices, ergo nec esset vera illa propositio, , o factis est D is, . licet praeeessisset haec natura humana cum sibsistentia propria , prout nos supra admistros. Probat it sequela , quia tunc etiam torno ex parte sors osti videtur supponere non
person ditet , sed simpliciter pro ius posito incommuni huius naturae humanae, praest indendo
ab hoe.& illo ; et go eum illa si prosi ione simpliei non potetit in sensu noptio dici, homo f.
Respondeo negando sequelam. quia licet Alalomo non determinet hoe suppostum , sed hanc
naturam et est tamen terminos singularis omnino, de non communis, atque ad ch praedicatum de nouo adueniens huic homini, vete aduenit e*dem subiecto realiter, quod antea erat absque tali praedirato diem os enim, mero homo,
qui antea non erat Deus , nunc est real tre Deus,
in qua prooostione non est dicendum, quod subiectum illud hae si reo . sipponat simpliciter; qoia seut determinatio hominis solium debet eade te supra naistam ; sic ad sis postum personalem , de non simplicem illius tetmini hemis, non debet attendi communitas , vel singularitas suppositi, sed solitis naturae humanae , ut saepe diximus in si petioribus. Tertio obite et aliqnis, quia homo antequam anima tetur, non existebat, de tamen 'quando a evit animam , diei tui ct famia ' h o M au;.m M t uentem. Ergo licet homo hie non praecesserit ante uni noncidi eum vel , poterit dies
nod hie homo sectos est Deos. Respondeo, in illo lino hominem diei summinanimam viventem . 'nia iam aliquo modo postus suetat homo praeexistens et prae iniserat enim in verbis praecedentibus et misti tuae Deus h se mo terra, O trist , , t In De Melas ei aeulmis et t. ; ubi ho- - M appellauit eo piis honunis, quod formatietat Deu rum de limo tetiae, & ratione cuius dicitur praecississe homo
ante animationem. Sie etiam solet os dicere, homo qMi erat mortutis, salitas est istius. Vbi sensus est minus proprius,quia ly erat, non con retit proprie homini ino: tuo; tune enim non e homo,sed non homo , seut cum in eodem sensu dicimus , illud quod erat niau , factum est ali tigri in quibus loquutionibus , quia videmur tribuete subiecto aliquam piaeexistentiam abus iatra , applicanios etiam ly 'stam , non tamen seruata pioprietate, & ligore sermonis.
V rum Cir sis possit diei simpliciter crea
tura,ve saltem in quantum homo pHASe controuersa tota est de modo loquen-d : nam de te ipsa constat Chi istam quoad
Petaonalitatem verbi, de nati ram diuinam nullo modo esse eteatum. Constat etiam , naturam huitanam esse creatam , seut aliae humanitates sunt creatae quoad sormam . tune quando anima ii sandit ut eoi poti, & quoad malariam in principio mundi. Dubium ergo est, an hoc praedi tum humanitatis possit tribui toti supposto in concreto, ita ut dici possit christus creatura,
Prima sententia negat, id posse diei, attenta proprietate sermonis. Hane tenet Hrrar. Richardus, Argentina, Capitolus, Massilius, Du.iandus , Paludanus. Scotus, de alis, quos te scriva ver in praesenti as p. gs .e. i quos sequitur
Lorea inpia senti, art. .di I g . de ex parte consentit Sociter ibid. eo .art. . Secunda sententia concedit eam loquutionem in rigore loquendo esse vetam , licet propter periculum aequi uocationis . & et roris Atiani non sit usurpanda, ne habeamus vcrba communia
cum illis, qui Clit istum dicebant creaturam, ad significandum ipsum etiam vel bum , secundi, quod verbum est. esse ereaturam e qui error,quia nimium illepst , os ottet ab iis loquutionibus abstinere, q iae ab iux asseelis usurpabant ut ad eum ex ptimendum. Hae est aperta sententia D. Thomae De istie. i. tibi nolla alia ratione illam rationem reiicit, nisi piopter hoc periculum conueniendi in modo loquendi eum Arianis. Mane etiam tenet Caietanus Hart. q. O io. vvaldensa , Gabriel, & alis . quos asset t. de sequii ut vasque et ibi supra, e. a. quam etiam Scottis probabilem censet u 3. dist. D. tia'. i. de mihi etiam placet potissime propter auctari.tatem Thomae, qui videtur eam ita declarare
Probatur primo ex modo communi loquendi patium Ctaeeorum . de Latinorum , qui saepe Christum et eaturam si implieiter a ellarunt. Cregor. Nariana. orat. ;8.es r. Si di Nicetas explicans illa verba, qtia quoniam et Damascenus 3. e fide. e. . O lib. . de FA, e. is .ct is . Nysserus hem et s. re Canis is, ara ista tim, Cyrillus lib. te .eth Sur , . . Soplatonius in epistola sua, quae rei itiit in xi. s nodo, actur i.& approbais. Hilariusi x a d. A et lait. Arebros. e M. f. in psal. i t'. ubi omnem set capulum tollit his vel bis, Nori tere rose eus, Arat,c earum regam i iam a f. h I Responsebo , ita eraealtim asco, quemadmodum factum letu hoc es, faectum ex mu- L N
pieitata. At gentim Capreolas.
365쪽
im e , fas tam sub lege. Eodem modo loquitutulerco, Hieronymus in mannis Commentatis epist. ad Ephesos , in illud cap. r. Ipsim enim factura D misi , ubi sie ait e mi libere proe amamus, none se perietilum etim Acere creatis scilicet Cluistum) quem 5ermem , es hora nem, re eruei- - , rei ma edi Lonim tela stet n. r. f 'g'u eia e est nities. August. in Enchirid. cap. D. e , ct Lmboso , cap. .es m. D. de tempore, i .e i es se me s. ae t erbis Domin . virgilius is s. e. Iole: tii. tra Emachetem, leve ab initio, qui est s. tom. Bibliothecae saetae, Leo I. feris. s. Petite est Ful. Ciet Mag. grari. I b. de M. ad Petrum, eat. r. y lib. AInea nae. O I alia, e . r. Gregorius Magnus lib. . mora'. cap. 1 s. vel ba horum Partum vide adiud Vas licet , qui ea bene ponderat toto e tata, Cohe Vi ubi effugia etiam praecludit. Quibus eon coitate videtiit Concis. I iicianense sub Martino i. eoosti .f. an. x ubi dicitur, Christum conditum, &g inconditum esse. H. Livi, O. Ratione probat idem vasqueet num. ir. quia cum particula icduplicativa potest proculdubio Chtistus dici, e eatura in quantum homo et ergo di absque illa reduplicatione potetit dici in ri grare creatura . Probat ut consequintia, quia quod de aliquo dicitiit cum reduplicatione , potest etiam sies licitet , de absque addito de illo assit mali, vi si diras, a se, In qua sitim asstis a fgregat et Tum, poteris etiam dicere ab seliath , --rie, dis tris es istis; item se ut dicitur , homo Iu anetum Fat ouans est a m Pa sutis , poterit diei, hamasia res at uti ; quia quod alicui redupli- .eatiue conuenit , illi ut e conuenit illi ; ergos potest diei . Cis ui sis quaesitim homo est creatura , poterit etiam dici absoluth eleatura, quia
q iod ei conuenit ratione humanitatis , conlaenii abloluth , atque adeo potetit de ipso absoluso te diei. Hare tamen ratio videtur nimium probare, quia ut omittam alia, quae ipse vas i et sibi nest, illa tegula in primis . si intellig mii de praedicatis negativis, salia est ; nam haee est ve. ra , Christus in otiantam Deas non est morta inide tamen haee est salsa , Ch rati, non mortassis tigo non omne praedicatuin , quod cum tedupli. catione aliqua veliseatui de subiecto , potest etiam conuenite abiblot3. Ruisus in praediratis assit matiuis non semper vetiscatur a possumusent in dicere , h.-o . lentis ines se animam, ira i , , ct i orta ij s non tamen dicere possumus absolute, homo est Aps sitiali, s me i. Est etiam bonum exemplum illud, quo uti tur S. Thomas De ara. s. de AEthiope, de quo die imus esse alboni secundum dentes, non tamen diei mus album abiblute ergo eodem modo posset diei Chlistus creatuta teduplicative quatenus bonio,& non absolutb.cti Ratio autem uniuet salis videtur esse , quod aliqua sunt praedicata etiam postiua , quae iuxta communem modo in concipiendi vident ut importate negationem praedieati contratis; &hae quidem post ini viris ali aliquando enim teduplicatione , non tamen fine illa, quia iam habent diuersam lignis rationem . v. g. de homine sic o rogo mus dicere , esse pulchrum quoad hontem , vel oculos , non tamera esse pulchrum simplieiter , quia pulchrum smpliei et
videtur importate carentiam totius descimi
tatis , saltem notabilis. Sic etiam de homine turpi, de steterato pollum ias dicere esse honestum quoad talem, vel ialem actionem bonam, quam iacit, non talen dicimus esse honestum, di bonum simplicitet, quia honestum & bonum simplieiter vidit ut importate carentiam ieeletum ; nam bonum ex integra causa , & m tum ex quocunque desecto. Sie ergo posset alia quis di te, quod licet Clit istos in quantam homo si creat ita. on tamen simpliciter , ct absolut), quia et catula simpliciter videtur importare
nihilum simplicii et praeeedens. seilicet Chii stum factum suisse ex nihilo prorsus sui praeeedente ; quod vetuita non est , cum praeeliserit eius suppostium. Quite proposito absoluta
prolata erit salsa , quia e ea tira tunc significat negationem uniueicilem praeeedenteni totius entitatis Christi, quam negatio item non significat, cum dicimus Chi. stum ut hominem esse creat istam , sed solam negationem totius humanitatis piaecedentem a scut etiam in exemplis adductis , cum dicitur homo quoad animam spiritualis , de immotialia , illa praedieata solum signis eant negationem dependemiae , materia, vel morte .quoad animam ; qtiando vero tribui tur simpliciter, & absolute . illi praedicata significant negationem uniuersalem dependentiae a materia , vel motiis in homine. Si c anipulchritudo quoad oculos importat solum negat:onem desormitatis quoad oeulos, Se probitas quoad talem actionem impcitat negationem impiobitatis solum quoad=andem aci onem. At
vero pulchritudo, vel ptobitas simplieitet im-
pori ni negationem ditat mitatis in toto vultu, de negationem Leeletum in collectione ope tui , quae sunt sani seata diuet si , ut constat.
Confit marique potest ab exemplo in senten- hitia ipsus vasquest, qui insta a stulat. 5 . num mes revi
cepit e se . lichi concedat eum te duplicatione ii tam , Vedibiam is qua tes, homo secepit esse ; quia nimirem dicit, tr non retinere eandem s-ynifieasionem in utraque propositione, eo quod
in posteriori pios ostione ly esse non lignifieat esse simplieiter, sed esse tale , sellieet esse hominis . in priori veth inorosit one l3 esse signia
seat esse simplicitet, & ita non manet eadem voeis signifieatio. Sie ergo posset dici, quod illa
vox creatura , non retinet eandem signi se
tionem in vitaque propositiones nam in illa, Christis, In quantum homo est creatura, significat solium negationem praecedentem totius .entitatis Chtisti simplicitet , de absque limitatione. unde nee pollet regula illa habet cloeum in hoc
Aliter ergo probati potest ex.ratione uni Dei sali, quod sei lirat praedicata propria nati ne ridistis, Hltibuantur eidem naturae in conciet O , seu sup- . . . ia.
posio. ii ii obstet aliqua speetalis ratio. Unde tit seu tua humanitas Chtisti nit et uel fixa , diei tot hristus erue satis . licet pitionalitas vel bi se. ei indum se non suriit erue fixa. Cum ergo humanitas Christi sortit proprie creata , conse quens erit quod Christus etiam in concreto possit in rigore diei elatus, nisi interuenitet peri eulum suri, explicatum. Respondet Lotea supt, allegatos a tit. Eraι'inum. 6. illa praedirata. quae ita sunt transiem Mic
366쪽
gs6 De mysterio Incarnationis,
dentia , & communia, ut non miniis conuenitercilint suppostis , quam naturae humanae , ne-q re conueniant supposito latione solius ira arae; haec , inquam . praedicata non post e tribui ivppotiio, ii sipposito secundum se repugnent,
etiamsi conueniant natu iae, quia cum iit praedicatu in ex se aptum veris caci de supposito ratione supposti, iudieatur conuenite ea ratione ipsius , de non Eluin ratione naturae. Hinc enim
est . quod non possit diei de homine simplieiter, quod si substantia spicitualis, licet habetat ani.
mam stitit ualem; quia spitii tale de se imis teonuenire sapposito, & toti naturae eum se
silentia homini u non sit spiritualis , nee tota eius natuta non polist tribui simplicitet homini illud p aedicatum. seeus vera est ye aliis praedi-3 catis, quae seeundum se non sunt indifferentia, ut tribui possint ratione suppesti, vetbi gratia, erue is xii passi, & similia, quae sunt pro-yr a n itutae , nec unquam possunt conuenite sup .posto aliter , quam ratione naturae. Cum ergo
esse et eatum non sit ex his , sed potius ex illi, praedicatis , quae ex se indifferentia sunt, ut coii- uenite etiam possint ratione ipsius supposti, non potest trioni Cliti sto, cuius supposito te- pugnat. 3t Hre latio, & responsio saeilb impugnatur,
...... quia si illa regula esset vera, sequeretur, ne que has propositiones esse vetas, Chri miste talia , Ch st eo diu tibi si, a quia haee praedicata ex se sunt ita communia, ut saepe conueniant ipsi subsistentiae ratione sui: quare cum subsistentiae Christi non conueniant ratione sui . sed ratione naturae humanae, non
possent simplicitet a Streati de Christo ; conialequens autem est absurdum , ut constat et ergo illa tegula non est veta. Exemplum etiam, quod affertur, non est ad rem e nam stligitia
non ideo negarat de homine , quia eius subs stentia sit materialis: nam si hoc esset. posset affiniati de Christo homine esse spiritualem, eum eius subsistentia iit spiritualis. Ratio et-go id negandi de homine est , quod spis ituale,
icet sit piaedicatum postiuum , inuoluit tamen negationem depensentiae a materia, vel quantitate , quae negatio cum sit uniuersalis. negat omnem dependentiam ; homo autem, licet ex parte tardinae non habeat talem depen. dentiam , habet tamen eam ex parte corporis,& unionis , atque ideo non dieitur absolute spiritualia . sicit habeat animam spiritualem, quia spitii uale signifieat inde pendentiam to
tius naturae eompletae, non unius solum .partis.
Aliud exemplum affert idem Lorea ad pro-ys baridam illam tetulam, scilicet de homine AEthiope , quem licet sit albus quoad dentes,
non tamen dicimus sui plieitet album . quia nimirum at debo potest . & silet conuenire toti corpori , cum tamen dicatur homo simplicitet Clispus, licet hoc praedicatum e ueniat solum
secundum capillos, quia nimi tum illud praedicat iiii non potest . nee solet conuenire reliquis panibus corporis: quo etiam eremplo utitor S. Thomas in praesenti, Art.8. Sed neque hoe exemplum nobat illam tragulam, quam statuit Lotra, neque ad hoc usui
patur a lancio Thoma, sed ad hoe, ut probet , ea praedicata , quae ex usu hominem silent appis- . reari subiecto tali modo , non debere sine expliaeatione adhibeti alio modo propiet periculum aequi uocationis , quale est illud piae te tum athiam . quod simplicitet prolatum a pelieati solet toti homini ieeundum maiorem saltem patiem ipsius et de ideo non debet applicati simpliciter homini r proptet unam solam paratem , quia ex usu hominum signis ut subiectum esse maiori ex pacte album , et i spum ve-io non esse tale, quia ex eodem usu hominum
limitatur ad unam partem subiecti, di ideo p i est is inplicii et praedicati . llegi non omnis paristes homini, fini et is pae. Unde quia rat usu haeret seotum illa praedicata. erratura, vel creatum,
applieati solent Chlisto secundum personam verbi. non debemus illa piaedirata Ch istos mellei ter tribuere , ne viatamur in eodem sensu illa applicate. Non et D probat illud exemplum. quod praedicata, quae se condum se possent conuenire etiam supposto, non- quam possint tribui ratione solius naturae , hoe
enim salum est , sed quod praedicata, quae G. lent applieari vel solum . vel prineipaliter pros tet suppostum, non debent tribui rat ione solus naturae , cui conueniunt, ploptet periculum
signifieitali illum alium sensum communem sillam.
P. Suater tis P a , tilitet probat, illud pro frdieatum non posse in rigete tribui simpliciter, non & absolute Chlisto: distinguit enim eum qco o ara . illa distines. ii. uastione prima , duplicem sabin fieatum illius vocis ereat sera, ct cetarum. O audi se
Prima est , qua signifieant id , quod ploductit in . .
est ex nihilo; nam errare, est ex nihilo piod cere . & in hae lignificatione non potest ullo modo Christus diei creatura, quia non produ- ei tui ex nihilo sui . cum sis potitum vellia non sit ex nihilo productum. Secunda significatio est . qua illae voees sanis eant omne id. quod fit per aliquam veram affectionem , &comprehendit totum id , quod non est rex increatum,&in hoc sensu tribui possum Chi isto, quia vere produci tui in tempore. sed addit,
non eise usurpandam eam loquutionem absque explicatione, propter ambiguitatem , & petaeulum erroris.
Haee domina d Gelli, est . prima quia, ut digbene obseruat vasque et tibi si is . nti m. it. eo me gnat M.fqq. creatura apud Patres in iis locia opponi. v que . tur 'eat es s creator autem non est, qui prodii
eit aliquid in tem te , sed qui producit ex nihilo et ne e aliquis dicet. ignem quando pro
dieit alium ignem , eum creare, aut ignem productum et uti ab alio igne; neque ullam e cim secundam appellabimus cieatticem: ergo quando Christo, appellat ut et aris, , vel creatura,
non sani fidestit solum productio noua in tempore, sed productio ex nihilo, quatenus et tis anima tune fuit facta ex nihilo, materia vero in pri
seeunsa viget adhuc talio stipiti sacta , quia natura humana Chlisti diei tui vel 3 ereata etiam in ptima signis eaticine , hoc est . producta ex nihilo; sed omnia piaedicata naturae tribuuntiar inp- posito in concreto et ergo eadem signiscatione dies poterit homo eteatus, sicut diei tui cruci xus, palliis, die. Diees
367쪽
bs Dices , eo ipse vatiati debete significationem;
clis m. nam cum dicis naturam citatam , significas A.
lum . illam suisse pioductam ex nilolo sui, quod est verum s quando vero dieis, Christum etea. Lim significas Christum fuisse pioductum ex nihilo sui, quod est selium , quia aliquid Christiriacecssit ab aeterno mercatum.
I schis . cunira , uera pios stio , Ch Uti, Oereatus,non debet habere eum sensum, sed alium, quem nos i opponimus, scilicet, hae re sona ter-mgnat nat rara proces niligo fhi, qui sensus vetus est. Quod autem hie debeat esse senius illius Hopositionis,probatut a simili ex aliis omnibus ; etim enim dicis, Chri ius es prouis Itis is tempore , non est sensus , suppositum illud fuisse productum in tempore , hoe enim esset salsum sita illud suppositum terminare naturam productam in tempote, quod est verum. Item,cum diis cis , christis, mo,rtius . non est sensus, suppostum suisse de luctum, sed stirpositum terminanse naturam , quae itali per inoctem desit icta , de cottupta, di sie de aliis ympositionibus: ergo hae etiam pio sitio. C i ales errauis , habet sitilem sensum et tu stippositum terminat Ortiram creatam, er pro Mesam eis nihilo sis. oo Urgebis algo postri ei iam dici, anni hilata hu-t' a Da, manitate . Clitisium fuisse anni hilariun ; consequens videtur absurdiam , quia videtur son
te Clit istum deductum fuisse ad nihilum , quod repugnat . cum semper manere debeat aliquid Chtisti, nempe oppositum diuinum, & natuta diuina.EN. . Respondeo pilma,seiu de secto dieitut Chri
stus mortuus,destructus, ac per consequens peri-
ille, per quod non significamus destructionem, aut intellium suppositi; se post et in suto sensu diei , hie homo Chri 'n slattis ues,non sanificando anni hi lationem surpposti, sed naturae
humanae; esset tamen caute loquendum, & absti nendum ab illa loquutione , propter maiorem ambiguitatem, de maius pi riculum errori . Guis. Dices, non sussicit desti uctio. vel annihil, o unius patiis ad hoc . ut totum dicatur anni hilatum .ve ibi glatici,an nihiluta anima Petri non dicetur Petrus anni hi latus ; ergo nee suffraret anni hi latio humanitatis, quae est pars Christi, ut Clitistus di telut anni hilarus. myti M. Respondeo negando consequentiam, quia eiusmodi denominationes sumunt ut ab anni hi- latione . vel destructione totius naturae integrae isse ut enim abscisso et emortuo pede,non dicet ut destructus, vel emortuos homo , similitet neque anni hilata anima, dicetur anni hi latos homo, ouia non est anni hilata natura integra hominis: iis esset anni hi lata tota humanitate ; quamuis, ut dixi, illa loquutio in Chrasto non est usurpanda, propter periculum.
Ioi Seeunda responderi posset ad obiectionem negando sequelam ; nam si illa propositio, Ch l- - .' an ' hi attis , signiscat destionein totalem Christi, illa propositio ei it salsa, sciat & illa alia esset salia, Ch ipse, ac , i cs , destructa humanitate , vi videbimus sit . - Gotienti, eo quod signas eat nullum Horsus esse remanere. Ex hoe autem non debet argui ad alias propositiones. quae illum sensum non Leiunt. idi Contra hane sententiam asseruntur aliae r f. - .. tiones leuiores. Hima est , quia omnis eiratura aliquando non fuit , seu aliquando in pit esse; alia G. . Christus autem non incepit cile simplicitet , ne ' a ne
que aliquando non suit, quia semper suit ; ergo et II
christus non est,in rigote loquendo, simplicitet
Respondeo . ad talionem creaturae susscere, quod aliquando non Letit, uti quod inceperite isse secundum illam naturam, secundum quam dicitur creatuta, licet quoad alia nunquam in is perit,sed sempet sueti t. Secunda latio est, quia sequeretur verbum i*
Respondeo, in rigore loquendo,illam piis ostionem habete ei iam posse virum sensum , ut docet et qucr n. 1 i. de sit et ut Suale E AI. art. vas uel traditui 1 Patribus supra adductis , licet proptet sum cet. perieulum Arianismi non debeat usurpari. tia, quia creatura est quae iecundum totum sitim esse pendet a Deo . Christus autem non pendet secundum totoni ictum esse. Respondeo , satis esse quod dependeat secundum totum este illius naturae; nam Christum esse creaturam , est habere naturam quandam dependentem secundiam totum esse a Deo. Quatta addo euili ut aliqua testimonia Patrum, Balii. I p. r. contra E--; M , Ambrotii l. defae,riga' di. - l. 3. 3. . .C3rilli isp.ro. Theratio, Ambiotca'. . Chi solionii ho M. f. ad II M. Ioannis Maia cnis Laentii ta . . asal o, e . it. qui habetur quinto tomo piblioth saerae. Matius. Respondeo, eos loqui in alio sensu diuti socontia haeret iras, ut satetur ipse Lorea mpis ea; nam Basilius, Ambiosius , Chrysostonuis de Cy rillus loquuntiit de Christo ut Deo , conira A lium: Maxentios mei A non negat,esse creaturampet communi attolum idiomatum, sed negat contia Nestorium, esse putam creaturam , de pi iram hominem , qui non sit unus de Trinitate inam statim addit, quod Christus tarquam unus
raram exis pistra es sibi, Lancto. Vbi iam sa-tetur ipsum esse eteaturam totius Trinitatis.
Hine iam si serior, quid ditandum sit de pro- mvis Esilione illa re duplicatiua, rarissus is quant in
o est e ratura, de qua licet Scotus etiam 2 θ. scelus. a. o. a in Cabriel M . . .et ea . n. s. repent, esse veram; communis tamdia si mentia assi rimat eum S. Thoma an . o. & admittit, posse abique in S. Thom. conuenienti usui pari, eum particula illa quare tum, tollat omne periculum. An vera illa nates
cula sumatur reduplicatiue , an veto specificati vh, de alia minutiola videri possimi apud vasq. v disp. 6g. est enii 'tes patui inomenti.
V rum lac prope itis fit mera, Christus
incepit esse. HAe etiam est quaestio de modo loquetidi in Ita
qua omnes negant, polle diei, r. btiis, ait metam om nisu D I Ine ph es , ut notat Suartet in praesenti, aes .f. de vasque et r. . . unde salso Petrus vitii id Lot ea d. o. s. n. i. dixit, Scotum stas. ii .e. 3. Lotea. indigetentet admisisse illas propositiones, Ch ;- - erati esse , ' Vris erast s hoe enim est a peti 3 eonii a Scotum, qui postquam conee si primam in illo loco , negat ea presse secunia dam
368쪽
gs 8 De mysterio Incarnationis,
subiecto a monstrant. pessum, non tamen nκ- , , qua non in Manis na , sed tit in natura siti nana vertim est entiri re in eptionem similia ei es illotii sibi iis . ita quod non habeat conces ,
mo tae r '. ubi aperie scotus diuerso modo loqui tui de illis duabus propolitionibus. Tora ergo controuerita est de illa propos.tione , quando ex parte subiecti non ponitur alia quid mete diuinum , sed etiam huiuanum . vici' - , hie h.M. , di similia. Multi concedunt in tigore illas propoliraones , ut Scottis iura, Lichetus . Alexand. Aleniis . quos affert , de
sequitur vasque t supt, n. s. es e . d. Alis di-
coiit,esse distinguenda , ut Dutandus , Bonaventuta , Baisolis eum Magi illo apud eundem vas quium nam r. i. Alij communitet illas suis liel ter negant, nis apponatui reduplicatio . verbi gratia . Ch Uus iesrepit ecce quatentis horio est. Ita S.Thomas in ptaesenti, arti . l. & alij sere omnes, quos reserunt Suate et . de vasqueet suis eoisti . Quam etiam sententiam sequi tot ipse suaret ibi. & ego libentius eam an plector, quo magis communis est . cuin in inodo loquendi communem hominum sensum debeamus potassi
Piobati solet ptima ea illo Pauli ad Hebr. i s. Imus Ches stuae heri. O h, i , Ipse es in seisi, Si enim Christus filii anteastgo non incepit postea de nouo.
Sed hae e verba tactasse habent alium sen
sum. Nam iuxta veriorem interpretationem, iblud he . non refert ut ad aeternitatem, ut notarunt
melius . de iusimianus cum aliis in eum to eum a quali dieat Paulos , libete fiduciam,&nolite abi ieere animum . quia Christus ipse , quil ti assigebat Apostolis , idem inquam hodie assistit . & in se la assistet omnibus. --ta quam inter pietationem non est scinio de dii ratione . qua verbum extitit ab aetetno absque
piincipio. Secunda . & a piloti probati potest ex communi modo eonei piendi hominum; nam illo modo loquendi non solent in rigore uti, nisi quando si ibit m ita incepit esse , ut antea non habuerit . Se : Christos autem licet in tempore ineeperit esse homo, habuit tamen antea , ct ab aeterno aliquod elle . nempe diuinum . iuxta it. lod Ioan. s. Ani qu m Abraham feret . ego fuit ergo in rigore non potest diei,quos incepit esse. Maior riobat ut , quia licet Pettus incipiat de nouo esse Episeopus , di ideo possimus dieere ,hoe, vel illo anno incepit Petrus esse Episcopus ; non tamen dicimus, hoe anno incepit Petrus esse . quia pet his lignificamus, Petrum antea non habui ite eise i et go liebi vel bum in tempore incepetit esse homo , non potest diei, quod verbum incepit elle simplicitet , propter
Diees . liehi Petrus quando incipit esse albus, non dicatot i mplieitet ploduci,nec incipite, dicitur tamen . none produci ut albus . nune inci
pit albus ergo similitet, licet non possimus dicere , Vesbum ine pit, poterit dici, Ch citii the/pit, hie l/Ma ; e pse i, per has enim propositiones
solium sani Matut inceptio illius concuti, quod
quidcm in ratione coneteti etiam non habuit cisse. Res ouilco , in Ugore loquendo. si ac sana cise r . AEA. pio lita omni illam , Ch sttis . seu sie homo su e pii , ab illa alia, Ch isti , , seu lis h. - vite se haec enim secunda urdetur negare olet ne aliud eile antea in subiecto quod ta i en ria a
qucndi s nam quando Petrus fit suberti. t ut, dicimus. hie I se ne se tali anno , per quod solum lignis itus ingtecum in ossicium ; non '
iasi κ . . pcr hoc enim fgnificamus cxistentiam novim non solum ossicii, sed ipsius Petri. Similitcr rigo dicimus, is eos a stim , non talis en dicimus in rigore , Petris albis nane ine pst re a quis .nim dicat, Paneso ego eoni plus sim , tunc etiam pater mem tale it eis I ergo ad illum o odom loquendi non sollicit inceptio concreti ; nani revera in ratione patris tune etiam i incipit patet, quando concipitiat illius. Quamuis ergo admittamus illas loquutiones. Cibistri, iii O t, hie homo secep t, non debemus
admitte te issa , ch s qui seu hs. homo ine pii esse. Loquendo aut cin de verbo , aut Elio Dei, nee etiam debemus admitiete illas , Vertum inevit, RFliis, Des iisee si . sicut licet admittamus hanc,
Galereator 1nterii hoe anno ; non tamen admittimus hanc, Petras seripit, quia illud verbumi cerat, simplicitet prolatum iuxta communem sensim videt ut facete sensum formalem cum subiecto, ita ut G se nator inceps , fg seet in . cepisse formalit et ut gubet nato tem. Si autem di et catur Pet vis incerit, videtur significate, quod in cepetit ut talis homo est. Quando veto dicitur, Gishernator ine pit et , facit tensum magis viii uersaleni, di signigeat inceptionem totius esse. Sie etiam dicendo in tam iis e pii, signifieanius incepi se sol malitet, quatenus verbum est i item dicendo , hie homo ine tu, fgnificanius, ipsum incepi me ut hominem c at velo dicendo, ula h/mo inteph esse , fgnifieamus, ipso in antea non habuisse ullom esse sinplicitet. Quae omnia non possiunt alit et , nisi ex commoni modo loquendi
Arguitur prim A ex Seoto ad probandum , il- ortam propositionem esse vel dim in rigote . Ase ho- Obiemo nomo incepti esse , quia licet Christus non incepe- tu , fit quoad totum tuum elle, incepit tamen quoade se humanum , quod quia est ei se substantiale, est esse simplieiter, re non secondum quid . ergo potest diei. Chtitium ineipete eme simplicitet, quia incipe te e se simplicitet, est solum ineis te habete aliquod esse sinplicitet. Respondco , per illas voces, Deest e se , non solem siniscari , quod ineepetit habete esse,
quod si isse sui plieiiet , sed etiam quod simplicitet inceperit, ita vi ldi simili ter,inoia solum e dat sopi a sed etiam si pia snt perit; non diei tui autem simplieitet incipere esse id, quod iam antea smplieiter elat. Quare licet aecipiat de
nouo aliquod esse,quod sit esse simpliciter, ine nio iamen non est inceptio sinplicitet, sed secundum quid . Nec te sera, quod it ud esse nouum sit esse substantiale , hine enim solum fit. quod illud si esse simplicitet, non tamen quod in ceptio si simplieitet. Posset fodia ite hoe dati
illa argumento, quod si praeessisset pra possibile, vel
369쪽
vel impossibile subsissentia ab ite natura substantiali, & postea in eiperet tet minare naturam substantialem , dieetetor tune ille homo , verbi gratia, incipere esse, quia simplieitet videt ut iuppon re pio ego proueniente a natura substantiali, quod quidem antea non habuerat. Imo etian si praecederet subsistentia cum natura incompleta, ut put, eum sola materia prima, postea
quando inciperet terminare naturam completam,
posset tan .dies,quod tune inei peret esse, quia esse incompletum non appellat ut esse limpii ei-ter et caeter uitia iliando suppostum praecessit inam esse compleio naturae eompletae . prout praece fit in Chi isto. non sussieit aduentus incitiae naturae sibilairitalis, vi dicat ut in rigore tune incipere elle illud supposium, vel ille homo.seeundA aignit Ii. Uatquedi , quia h e homo signifieat in tecto hane naturam humanam, qliae quidem in rigore in pit esse. Sed hoe argumentum pio ali ex illo principio, quod supt, te egimus a diximul enim, illud nomen homo, non sgnificare in recto natu iam, sed suppositumi quia alioquin non posset in tecto praedicati de Verbo diuino. Obiicies tetitu , qitia haee est vera , hse homo mortu est e ergo haee erit vela , hse homo a Ste et ergo de haee. te homo Iue Nam sie ut manente aliquo esse illius hominic,dieit ut homo definire esse propter amissionem alterius esse; se praecedente aliquo esse , potetit Oostea dici incipere esse propter acquisitionem alterius esse.
Respondeo, hoe algumentum, ii aliquid probat. probaret etiam , quod posset diei, Verbum, vel filia, Des hie pii es. ; nam haec est vera, Versam. vel filius Des m. tutii est ; ergo poterii dici, sistis D id siti essedi ergo etiam dici poterit, fissis
Dei iue rit esse,proetet idem argumentum; quod tamen ab aduersutis non coneeditur.
Negamus ergo, illam propositonem, si e lamovesiit e se , loquendo in toto tigote ; nam sicut generari non est in ei rete esse, sed aeeipere de nouo aliquod esse, ratione cuius dicitur genetrati Christus . & filius Dei: se moti non est des stere omnino esse , sed , mitte te ali Lod esse substantiale, seu aliquam vi iam substantialem , ratione cuius diei tot moti hie homo , & Chi istos, de filius Dei. Non ergo est idem dicere , hse Aonio moritur, ae dieete . hie horeo des est esse, quia alioquin potuisset siet. vi vidimus, im tam latanum a T. A. nda aes si tis. , quod ab aduet sarii,
atth obisei possunt loquutiones patium, 'ni di eunt, Christum esse recentem , de fimpitermina , Deum esse temporaletri , si impii e in s. iiiim , & tem talitatem , qui in temporeus, fetempiternuq erat: si e loquitur sophionius in epistola, quae est in v l. synodo, a I. ii. Leo l. fir m. s. ae Penteco e morat. 3'. quae est de Natta late , pinum p. 'sae p. & Niceias in eum locum Naasan reni. Hae autem omnia vident ut idem esse, ae si dicti ut incerisse elle. Respondeo hos Patres non solum i iis de Cliti sto , aut de hoe homine,sed etiam de vel bodiuino, de filio Dei, ut constat ex eorum virbis, quae videri posi in t apud vas luere . s. nam. I f. quare probarem etiam Deum di ve ibum diui num inceps ille esse. D leo initu eat lo qnutioneston esse ita duras sicut illam, Chri s ;xeipu
esse , quia quando Deus dieitur ruens, & sempiternus. solum dicit ut homo te cens, & Deus aeter nus, in quo non est absurdum; nam homo reeent est homo nouus , de se ut verbum dicitur puer; se potuit diei homo nouus, seu homo tecens; quod idem est,haee enim solum significant hominem paulo ante conceptum, vel natum. Simili ter cum dieitui tempotalis, solum fgnis ea est tempore mensuratus . quia sicut dicitur Elissa duodecim, vel triginta annorum; se dicitur temporalis ; seu te inpote mens itabitis. Denia ae in eodem sensu dieitur initium, vel temporali latrini unipsile, quod quidem mulio ne illus potast
admittit nais se ut dicit ut assumpsincEt nem .licet is te non si eato; se dici poterit assum sininitium i id est. naturam habentem initi im et tiassumpsile temporalitatem, id est, naturam sub lectim tempori. lcet ipse non dicatur simpliei ter init uidi habete i stellius poterit appellati tempora si simplieiter, quia rei hoe, ut dixi, solu rivi ac tot lignis eati,q ita sit homo tot, vel tot annor m , quae omnia non significant ea remiani simplicitet totius esse praecederatem . sed sol ni nouitatem in aliquo esse illius Lippos s. H. ne insito ptim A . quid dicendum si de illi, itipropositionibus, D ua fuit tae ns es ,hse homo matio est ire: Misa esse, quarum primam iton admittit p. vasqueet utiM. i l. licet admittat secundam: quod di Geuitate non earet. N im hic videtiit
nus tollogismus , D tit es hie homo, hie somo est allatita tae seni et se , e g. Desui es aliqvi; ί-etapiens esse . seu Detis est si ei tis incepsi e : ident autem videtur dicere , Deus es ine piens esse ;Detia est Ille qui sese, it e se. Si eui licet non possiamus dieete , essenilis a tigna est intra tinstabilis; vel Patrenuis est eommania scit, , possumus t men ditate , essentia againa est ad D a Deo a nicabile . Ac Pater titi quid commvnseas leni quia hae propositiones saetunt sensum identi cum, in quo sunt verae, eo quod essentia si tealit et Paternitas, & h contra . Sie rigo illa propositio, Deus es ta j eoi cs , videtur Leete sensit nii denticum. in quo non potest ea salsa; s admittatur illa, hoe homo iselast ege: Nos autem , qui
hanc etiam negamus in sensa rigoroso , consequenter negamus illam ptimam. ciua non potest esse vela, nis haec secunda veta estet.
insito seeundo. quid dicendum si de illis plo. i stionibus , ut be tu esse , Imia 1ni ast Iriario ista esse . de quibus vase e. . dicit, si Christis .m I D. . si sint fieret di tege suppostum, seut Vertameite salsas, sicut illam, V. t m iis erit e se e s au tem ( quod vetitis putat signi cent directe na
turam humanam asse vetas.neot S illam, hIe h. . reo laevit e . . eos tamen diximus iam sopi ,haee omnia nomina sigm se a te in tecto suppositum. vel determinatum, vel indeterminatum,nam no
uinum. quod ietem dicendum Oidetur de nomine Emanuel, . , ut ibi diximos. I si autem signiageat quidem suppositum indetetminatum, sed iri recto. De omnibus autem ill s dicimus. esse sal.sas propter rationem scipia assignaram , quia in rigore sani seant illud suppostum nullum habuisse esse simplieites ante illud tempus
370쪽
; so De mysterio Incarnationis,
D aos Christas in quantam homo si et eas , vel persona pii et millieulta, praeeipua oritur ex dictis de sti nisi uilone illius vocis homo de qua diximus saepe . sanificate in tecto suppostum, di de con-
notato naturam humanam. Hi ne autem videt ut
fieri , quod Christus in quantum homo includat de suppositum , ct humanitatem. Cum ergo ex parte suppositi si Deus , eonsequens videt ut, quod in quantum homo sit etiam Deus, saltem ex ea parie , qua homo includit personalitatem sinde a sottioti sequitur, quod in quantum homost persona , de quidem persona diuina, cum homo vi homo addat aliquid supra humanitatem; quod quidem non est aliud, nis personalitas, pet iram distinxiiii ut homo in concreto ab humanitate in abstracto. pro resolutione suppono ex summulis, pat-Dt est ' pra Heu his teduplicativas, quatenus, is quantum , dc , ,' smises,posse sacere duos sensus alteium teduplicativum, alterum specificativum. Reduplicativus est quando praedicatum eonvenit subiecto rati ne illius quod tedisplic tur,v. g. homo in quantum an mal est fusi latis , quia nimirum sensi latimeonuenit homini latione animalitatis r quod rursus contingit duplieitet. Primo quando Paedi-eat lim est de eoneeptu illius , quod reduplicatur.
, vel de in ieglitate illius : ut si dicas, Ch Ua, ta
uantum homo est ratianislss , In auant- homo habet m 'tis, dic. quae praedicata sunt de concepto, vel de integritate hominis. Seeunda fit sensus reduplicativus quando id, quod re duplicatur, est eausa,vel radix praedicati, tanquam propriet tis . vel effectus,&e. vi cum dicimus bomo ta quantum risigon I Ubiis ; lino ut eallaus eale'- , , s i homo quatenus est liber petrat, dee. Sensui veto specificativus halum particularum diuet smode solet declarati. Ptima, quando denotat ut solum non repugnantia piaedicati eum subiecto, v. g. Iusstis in quantum sistus pedicare potest oenialher, hoc est, non repugnat peccatum veniale coniungi eum iustitia.& sanctita te. Secum,quando pallieula illa denotat solum,& designat subiectum. cui peculiariter conuenit praedicatum illud, v. g Christus is quantum homo est alta , hoe est, albedo competit soli humani tali, licet non conueniat illi per se, sed per aeeidens. Tettio, quando praedicatum non conuenit
subiecto simplieiter, sed solum feeundum quid,
' an Hoe sippo sto, de omissic aliis sententiis, quia
tota conticuersia est de nomine, ico primo . propri3 de in rigine loeu:ndo. illa propositio. Chr flui In nuantum homo est D u . non est admittenta. Hae est eommunis Theolororum eum S. s et, his . Thoma in prascrti,art. ii. quos laquuntur soa-socilem re et, de uasque et ibi, de probari potest . quia in v. uer. pr mi re sensi, reduplicativo non potest silevera. citin diuinitas non sit de essentia . vel concentu hominis, vi homo est nee eius passo. vel
eis: s stomui r quate fient de eodem homine albo . de Philosopho rori milium s dicere , in odest cibus in quantum Philosophus ii se neque de
Chi isto diei potest , quod sit Deus in quantum
est homo.Rut Ac nee in sensu specificatim esse propriam illam loquutionem, probatur; quia si illa esset loquutio propria , haec etiam esset propite admittenda . Christus in quantum Devis est homo; nullus enim sensus specificativus ad duei potest, in quo illa prior proposito veri ficetur, de non
haec posterior. Hanc autem admittete in sens, proprio, videtur esse contra mentera omnium A.
delium. Alioquin possemus ei iam dicere in sensu proprio, Chi istum in quantum Deum, passiimelle, cruei fixum, flagellarum,de similia, quae pacsm reprobant ut , Cone illis de Pallibui . unde fatendum est, sensum illum speeifieatiuum supta
explieatum , quo sgnificamus solam non repugnantiam , seu compossibilitatem unius cum alio , non lassicere ad veris eandas illas pio sitiones in sensu pioptio, sed in sensu improprio, qui tune solum admittendus est , quando ex an. ieeedentibus , de sequentibus colligitur. Ille autem secundus sensus, quando particula ga qOntum, designat subiectuin , cui competit piaedicatum, non habet locum in praesenti, cum humanutas non si peculiare subiectum , cui conueniat diuinitas in Christo , nec h eontia : vel si id almittatur, sensus ille non erit proprius, cum ex eo sequantui eadem inconuenientia , quae contra
rimum. Denique tetrius sensus soctificativus upt, postus, qirando scilicet significamus, praedicatum non conuenite subiecto simplieitet, sed solum secundum quid . non habet locum in ptaesenti, cum neque illud praedicatum Deus,conu niat Chi isto se eundum quid, sed omnino simplicii et,ct absoluth ; neque s conueniret seeundum quid , conuenitet secundum humanitatem, ut eonstat. sed secundum diuinitatem an nullo ergo sensu pioptio illa pio stio est admittenda.Dieo secunda , illa propostio , Ch isti ta uantiam homo est persma , seu latostasii, videtur Ag, s. f. admittenda in aliquo sensu proprio. Haee vide. t ut esse s. Thomaeam. O. quem sequuntur alij. 3, hQm. quos te siti, & sequitur Vasque et Ao. Gy. cap. a.
Intelligo autem conclusionem positam . ut non
solum ut aera illa pio stio in sensi si ei se titio, sed etiam in sensu te dupiseat tuo. Probatur ex dictis , qilia ad veritatem senilus redoplicatiui fugieti, quod vel praedicatum si de conceptu ilialius quod teduplicatur . vel saltein si passio , vel quasi passio illius, ut supra dirimus. Vterque a tem titulus reperitur in prasenti, de utrumque eonfiderauit S. Thomas in eoi re illiin atrieuli ad meritatem illius propositionis defendendam. Nam s homo reduplicet ut non solum secundum naturam humanam , sed adaequale sumptui in concreto, Crium est, prout se includere non
solum humanitatem , sed etiam suppositum , seu personalitatem et quare sevi veru in est,quod ho reo ut homo distinguitur ab humanitate, de ad dit aliquid supta illam a se etiam vetum erit quod homo ut homo includit h3postasim seu peis italitatem, de per conseciuens pet sonalitas erit de conceptu hominis, ut homo est. Sie etiam loquendo de concreto accidentali , possumus di-eetealbiim ut album non est sola albedo,sed sub tectuiti.& albedo et ergo similiterve coneteto suta
stantiali poterit dici, homo et homo non est solas manitas, sed etiam suppostum, seu hypo lasa. Deinde