장음표시 사용
381쪽
Dei inutiliter peteretur, cum esset obiectu omni .no necessiritum. atque ad ea intelligi debet de vo.luntate signi, seu inciscui. quae aliquando non fit. In eodem ergo sensu potuit Christus dicere, Non mea . seu tua vos tint j fiat, licet loqueretur' de voluntate illa ini Heaei iugiendi motum. at Hine institui p. imo , voluntatem humanam a s -- Christi sui spe sin per eonso tinem voluntati diui- nae. Nam licet habuetit alicctos incGcaces circa obiecta, qPae Deus absolute nolebat ; eiusmodi
tamen aiaectus non auserunt conserinitatem a
solutam, sevi nec affetunt conitatietatem propciam, cini non opponantui simplieitet voluntas absoluta unius obiecti, & voluntas ineis earops cisti. An veto haec consit initas ita suetit ne cellatia in Christo . ut nee de potentia absoluta Potiterit non esset
stram. I. Suare et a uis a e .sq. f. n. . . O mei, dicit potuisse deeii , si mima Christi non habetet sei
tia voluntatis diuinae eitca illa obiecta, qua seleniatia diuinitus calcie potuisset s de facto tamen id non potuisse contingere, propter scientiam, quam habebat, evin qua non potetat ullo modo velle
opum situm illius , quod Deus volebat, quia his esset stulth eonati ad aliquod impossibile.
Comia hoe tamen est, quia ut supra diximus. non vidctur repugnare, quod pro pilati naturae. ' ante silentiam de voluntate, de deereto Dei possit voluntas humana velle aliquod obiectum , quod rio eo priori non appatet impossibile , licet poeipsum pro signo posteriori appareat iam mi Ubile; nam qui bis instanti libet est di inuisVeiens
ad areorem, & odio m eliciendum, pto priori naturae videt, viri, inque actum esse tibi possibile possibilitate anicee lenii, seu quantum est cx vi colum . quae pro eo seno repraesentantur ; quae
cognitio sussieit,ut possit absolute habere actum amoris , licet pio ligno post ii ori, pro quo iam ex stit actos libet odij,caperiaior actum odij, de per consequens iudicet, esse impossibilem actum amoris eo instauit impotcntia coni uentis A aecognitio impossibilitatis consequentis,s praeeensisset pro signo prioti, non pollet homo velle absolute act-m amotis, quem iam praesciebat esse impossibilem impotentia consequcntir ergo cognitio possibilitatis obiecti . quae riae requititur ad voluntatem absolutam illius . non debet esse iudiei in absolutum de possibilitate omnimoda, sed scilia ii quod iudieitur pos bile quantum est ex iis principiis, quae pro eo signo occurrunt in tellictui. rotuisset et o Chtisius habete tale iudieium de obiecto aliquo ; de per consequens potui siet velle absolute illud , licet pro signo po- ei toti habetet silentiam dicteto diuino contrariam. Quod quidem in Angelis habentibus mauio tem celei itatem, & facilitatim in suis ope ta-rionibus, videtur satis verismile, quod Anteius in hoc instanti desidetans,& petens aliquod obiectum Deo, in eodem instanti pro poste totinaturae audiat diuinum responsum de deeretri
opposito de firmo Dei, quod quidem decretum si
prius cognoia Cetaneelos non potuisset velle ab solute de des delate illud obiectum; potuit tamen de sacto , quia scientia superueniens pro signo rosteriori non impedivit 5 rationem praecedentem ortam ex scientia solum antecedenti.
a 3 Die e . ii potuit ita esse , cur negabimus de sa-x-i lia sutile in Chiisto voluntaries illas absoluistas contratias voluntati a iuinae in obiecto mat itali, o res non ex praescientia diuini a creti, sede, alia se sentia , licet pro posterioli sub uetetur ieientia de voluntate contraria Dei.
Respondeo , quidquid sit, an de facto scientia o .. . . illa dicteti, & voluntatis diuinae eraecesset si in Christo pro sano pii oti, an sublequuta fuerit
pro rosteliori ; ille latren modus operandi,de xo lendi absolute obiectum non decebat Clit istunt; cum prodentia ipsa , de pietas dictet,nihil ita vo tendum illi absolute antequam constet de diuina voluntate, sed debita n odestia, de pia test ciebo ne, di i mitratione . quam docuit lacobus Aposto- .
F D- esua p. - irati in libi passin ; qi ate multa magis oportebiai voltiniati m humanam Chi i iii eam modest: in obscrime in suis de cietis, nee
ita absolute de constant et in obico a proposita selli .sed cum icta ictione , & limitatione debita, s D 3 3lat risi, si Deo a iter non v sim furi t.
Quae voluntas non erat contraria diuinae, etiam ii Deus oppositim vellet, ut consat.
In serior seeundo , quid diccndum sit ad illud ,
dubio m , an volonias hi mana scmset fuerit imis m. . M. pleia i ii, quo alioui distinguunt de obicctis voti a. iis, quae implenda ciant pcr ipsum Christum, de de iis quae implenda ei ani per alios: ra circa pii ta sempet suit impleta voluntas epicax Christi.
non veto circa postiriora , aliquando enim latere voluit,& non potuit, Asatih.s er Marc. . Sed te vela,ii xta distina onem traditam, Omnis volun
ias humana Chiasti absoluta , de effcar impleta
sitit , nunquam enim eo modo volebat absolute, niti quod sacere poterat. Quando autem latete voluit, vel quid simile . non volebat omnino ab solute, sed quan u pet vires naturales, de humana
media fieti potet M. quibus mediis adhibitis non cogebatur ex vi illius voluntatis ad adhibenda alia media sis ei natui alia, de miracplosa in indi ne ad illum suem : hoe autem sollicit ad velifiacandum quod Chiistus voluit latete, sellicti illis penete voluntaris absolutae , quandim est in otia dine ad media humana. Et in hoe etiam est dicerimen volumatis humanae Christi . 5: diuinae. quod volonias diuina quoties vult aliquid, etiam eum illa limitatione , se ilicet quantum pet vitea .
suas naiuiales ficti rossit. obtinebit cinctum.quia omnia possibilia lunt secundum vires proprias Dei ; at veth voluntas humana Christi illa sim ratione non sempit impleti debuit ; aliqua enim
erant, quae per vires solas pioprias humanitati, obtineri non poterant, in quo sensu intelligendo videtui s. Thoin. ' est . . a s. Hi . . ubi Agat honis testimonio colligit aliquam voluntatem Chii sti non fuisse impleiam , atque adeo illam non potuisse esse diuinam, sed humanam.
382쪽
g et De my sterio Incarnationis,
ctus inesscar circa vitana,& affectus eis cax est ea mollem , non sunt oppositi, propitie loquendo. Quomodo amem is si agectus non suis elant ad his , ut dicaici Ch istum habuisse pugnam, aut tentationem internam, explicuimus sale suma. p. ii . i. vide quae ibi dicta sunt. ex quibus
confirmati potest doctrina hucus ista onis.
De libertate , de impeccabilitate
SE et Ti o I. Vtram serit, et I potaerit esse in Christo peccatum'S E et T. it. Virum natura humana essetisque infectasius. si tintretar natura altilisa medias flentia treata pS γ e T. I I l. Ressiuntvir aliquet Aliaeae doctrina praeceden i.
fomes . et et habitas mitiosus , HI aliquis agitis malus ex onei Iops r c T. V. Vtrum potuerit huisantias Ver-li petrare, ita ut disso araetur tuto propter peccatum pS E c r. v I. Eaemodo stet impediasi iras Chri si eam eius Aleriare 3 Referantur aliquae sententia S E c r. v IlI. Examinatur sententia, of vitio commariis de libertate re isti. S E c r. v I I I. Explicatur probas Aorso- si io desultatis. S s c T. I X. Resson etur ad argamentaeuitissam auctorii moderni centra ne
S E c T. X. Virum humanitas Chrisi p. tuerit e itere actum minus perfectum,
SECT. X l. Soliuntur aliquae essectiennes contra uoctrinam praecedentem. essen alitet incapax reeeati; sed loquimur ae Chi isto ut homine, te quo etiam est fidei dogma di .i Fi. .
iasi habuisse peccatum inocrate, vel veniale : quod in primis constat ex Scriptura passiin , ad Hibi . . Oportebat, ii nos a C et Paest istae festiis , innocens, mpollutim, fur vitis a pereatoribus. dec. de Ac. s. Semei sim o itidie immacular m Deo. I ran.8. uis ex velis araenet me de precatos L ad Cot. s. . Tum qMi non nouerat 'ecatum. i. Peir. r. plicarum non fecit , nee Iriti retus es uolui tes ore eras. Item ex Concilio Ephesino rari. io. de Con
l. Later.sub Mattino i. e n. s.de aliis passim . de ex Patribus, quorum loca, de verba vide apud si Net disput. a . 'D. a. de alio, reeenitote, in ira pratenii , qui facile siluunt argumenta aliquorum haei eticorum , qui de Chi isto inirie bla; phemato tu, quod pecca et t. Certum etiam est non potuisse saltem exti tura rei te crate, quod etiam ex Patribus inani-sesth collisti tui, di ratione elate conssat et tum quia Christus connat ut aliter ratione unionis exia petat visione in beatam , cum qua ex natu a rei non potest stare peccatum t tum etiam quia humanitas Christi ratione unionis erat nece si alio stricta siue per gratiam habitualem, sue per per sonalitatem verbi, de diuinitatem unitam , liuerer virxinque et sanctitas autem , quaecumque illa iit, repugnat saltem ex natura rei cum peccato, ut de se e statae sancti ias excellentior . de summa, qualis erat sanctita, substantialis Christi drabet repugnare omnino 'erato etiam veniali,salu
Dissicultas primum est an de potentia absoluta 3 potuerit peccare. Et quidem haee coaestio potest Pi irae Procedere vel de Christo in conoeto, an sei licet humanitas in sensu eo posio vitionis hi staticae potuerit de potentia absoluta peceate; vel de hi manitate in abstracto, an siilieet in sensu diuis,
ab unione potuerit peceate perdendo unionemrNune loquimul in primo sensu, in quo assi arunt Seotus, putandus.Matii lias, de Cabriel, re- Seorax lati apud vasqucet in praesenti, j.c I. cap. t. Aliqui tamen dieunt, potuiste id fieri, ii a Ci- e. hi meretur natura humana sne visione, vel gratia A F -isti habituali; exterum non plane asserunt potuisse aliqua.ail imi sine iis donis. Fundamentum praecipuum est . quia humanitas per ali impetionem non pet-didit potentiam natiuam ad operandum circa E impeerabilitateri Chtim disputati potentiam natiuam ad operandum circa solet iis alia'. is . ubi agit ut de de- Dbiectum prohibitum et nee etiam repugnat,quod sectibus animae , Chi isto ait impii : suppostrum diuinum denominat sue per edimini i sectibus animae a Christo assumptis: i caetetum n agna ex parte Hrtinet etiam ad quaestionem decimam octauam , & decimam nonam . ubi agitiit de libertate de merito Christi. Et sauh impeerabilitas Chtisti potiss- me pendet ex eo, quod concilietur cum libertate sussieienti ad metitum s quate aegre potest ut a-que diiseultas disputatione seiungi. Oportebit ergo eam omnino in praesenti compti hendere, rei eluantes quae propria sunt meriti ad .disp. 1 . Amri io Ch ipsi
V rtim seiit. ties potuerit esse peccatam
Non loquimul de Christo ut Deo ; ut se
enim sicut est essentiallici sanctus, cst etiam
rieationem idiomatum dieatur Hecate, fietit diacitur mori,de alia huiusmodi. Contraria sententia eommunis, vera, de certa est , adto vi ptimam si ter eum aliis dicant te. Otra incrariam : vasque di de alij dlenam aliqua G ta: e iis ex ea enim insertur, Deum is curi potuisse peccare, de per consequens Detini posse eae pcisinuio. este damnatum . eae deteriorem diabolo , & alia huiusmodi, quae qui concideret, non tam rati
rebus linquit Capreolus i quam Rammis esset
coercendus. Pro hae sententia sunt in primis i ca sanctotum Patrum.quae congerit vasquedi tibi supra, . s. quibus adde Augustinum t . . I s. a. August. Inea nat one Verbi, A satiantum aute finem, his verbis: Stetit iis, i f. , qua 'Assarii tam ce t net ira enii, nastum aentis altas ut et pe- quaesis, sta an a Ch Ut me ut misi, in qua i
383쪽
t ut alij Pattes, qui licet non dicant expresse, hoe repugnare de potentia absoluta, satis tamen indiurant, se agere de hae repugnantia i dicunt enim, iam impossibile esse, Christum peccare. scut non esse Christum .lia Hilat. lib. io,. Trinia re, Deam. m. his verbis : Hom, u. . , re in te stata naisus a D O , Am homo . es non es in pro 'istare pereati, dum Chrisus est , Dia re vii homo est, non potvite eon esse , quod nartim e ret iChri ui est, hisn 'tuo amisisse ad Christus . . Haee Hilar Dionys. veto Alexandr. videtur hane imprecabilitatem aequare eum impeccabilitate Dei vi se enim ait tu epistola contra Paulum Samosaienum i Nisi fisi et D us . non poterat C. alia i a pote te pereandi; nim' enim es , in peccare pil oi tuti, Chri us, si tit Pater chri si , O Spi D ctu . Eodem modo videtvr i qui Fulgent. 5 . s. ad Thrasim uatim, circa me. dium. Prope rela, inquit, Ch si a manis a sta
peccato permarat, eam in initate persua d Min lai aeterit, a vat, Ather peccare non potes.
Denique hie nullum absurdum sc' litur ex He-eato Christi, quod non sequatur etiam si peecaret de potentia absoluta. Tota ergo dissicultas est in reddenda ratione a piloti huius repugnantiae , in quo valde diuidunt ut Theologi schola mei. In ptimis aliqui dicunt , id o repugnare peccatum in Chi isto de potentia absoluta , quia repugnat ex naturaret; ea enim, quae ex natura rei
repugnant , non possunt poni de potentia absoluta, ni si Deus speeia litet concutiat ad ea ponenda: Deus autem non potest e Ce speetalis auctot,&causi ponendi peccati , ut de se patet: ergo non potest peceatum poni in Christo per potentiam absolutam Dei; lino eo ipso videt ut implicare contradictionem titulus quaestionis , an de potentia absilota Dei possit poni peccatum; hoe
enim est teducete existentiam peccati in virtutem,& potentia Dei. Caeletum haec ratio nimium probat,tolleret enim de medio qu1plores alias quaestiones communes an scilicet gratia, & peccatum possint siexistite de poletia absoluta , an possit visio beata esse eum peeeatri & alias eiusnodi, in quibus sensus comunis . N planus est, an Deus possit specialitet conseritate piatiam,vel vis d. etiam existente peccato ; an vero peccati vis tanta sit,ut omnino essentia litet destiuat gratiam. Eoden odo de visione h postatica q)xiliui , an possit diuinitus conseruati etia in praesentia peccatii Noergo tequiritur potentio: Dei concursus ad pee- earum, ut sat stante gratia ,sed potentior coneu sui Dei in ptatiam, ut perseueret adueniente peceato 3 sietit licet repugnet ex natura rei corpus rassibile eo beatitudine animae; non iam in intelligimis, , in Christo visonem beatam conseruatam suisse potinticii concursu Dei propter pacis bilitatem eoipolis, scis potius h conira, passibilitatem eoi potis constris aia concinia potentiori,s saltem quoad modo i in piaest otia visonis beatae . quae ex natuta sua passibilitate m expelleret. Addo ptaeterea . licet Deox exhiberet homini pote tutorem concursum saltem quoad modum)vt Decare posset in praesentia statiae, non ideo diceretur Deus auctor , vel eauta precati magis, 'u,ni rue de sacto .quia seut de tacto Deus cis it homini in actu pri r concursum ad peccandum. tamen non dicitur causa peccati, quia nimirum , a. de Lueto de Incareat. exhibet con euisum indifferentem, & subor i i tum omnino caulae secundae quoad exi iiiii ii ut suppono ex materia de periatii, ita licti pararet in actu illimo Deus concursum ad peccatum. ellam in praesentia stata ae . non esset Deus caula, Peccati s squidem tune etiam concurreret inda ferenter ex se, di determinatetur a causa secunda tuoad exeie illum i Deus vela ex se potius teneret, & inclinaret ad negationem peccati s sicut de facto contingit. Potest ergo peccatum fieri ab
homine, concutiente Deo, per potentiam absolutam ; & tamen peecatum non ideo tribueretur Deo. iieut nee de tacto tribuitur
Alij rigo die t Chrisbim esse imprecabilem, rquia non potest euere visione beata . cum qua Ri s. f. nec diuinitus potest esse peccatum. a Sed contra prim A.quia haec ratio ad summum probat de peerato actitati,non de habituali. quod ibitasse non pugnat essentialiter eum visone Dei. . Deinde nee de actuali conuincit: imh videtur committere circulum vitiosum. Inquit imus enim cur repugnet. Christum peceare Dieis, quia repugnat esse sine u sone. Inquirimus,cur repugnet ei de potentia absoluta catere visone i Dicis quia repugnat ei peccate. Ecce circulum a debes enim aliunde eolligere rationi in huius repugnantiae. Alii tertia di eunt, repugnate peccatum esse ivenerabile. Cum etgo omnes Cluisti actionei, tertia, quia sunt actiones Dei, stit venerabiles , eo ipso
repugnat esse peccaminosas : alioq;n veneratemur peccatum . sciat veneramur in ortem . Ieiunium, & alias poenas, & dolores Christi. Sed contra quia communis sententia admittit, Atiuitur. potuisse in Christo de potentia absoluta essent uerroris,& ignotantiam etiam post ioam,S: prauae dispositionis: item plures a mittunt, potitiise ansuini naturam humanam eum habitibus vitiosi, ut postea videbimui. Peto ergo . an illi tabi ius. illa ignotantia, ille et tot eiEt venerabilis , qu aetat aliquia Christi , item ii De is assumetet ita turam equi, peto an hinnitus vel calcitratio equiesset venerabilis 3 Sane paulo minus repugnat
venerari errorem, vel calcitrationcin equi, quam peccatum Aequiritui ergo ad venerationein, quod ipsa tes Huam colimus,non contineat ahq id, ra. tione cuius minus deeeat illius vinetatio. Nam ii cet omnia insitumenta passionis Dominicae stitvenerabilia, non tamen esset veneiabilis manus illa,licet apud nos extaret ea, qua alapam aecepit D minus. item nemo pludens coleret alimina, cui
insidebat Chii sto, ingtediens Hierosolymam,i cet apud nos extatet eius cadauer , quia nimirum res istae lie hi ad Cht istum pertineant , habent in se indecentiam aliquam in ordine ad peculiarem earum venerationem et se di go de actione peccam incisa illius humanitatis diei pollet.Quatio di eunt alij, ideo repugnare peccatum, squia De s non potest peceate : cum autem omnis Ri io q- Christi operatio si os elatio Dei,eon siqngs cir i, i peccaturum Deum, quod ex terminis retros t. Haec ratio adhue videt ut peiere principium. 'Fatem ut , Deum udi Deum non posse piccare, sicut nee etiam potest mori: adhuc ramen inquirimus sciat Deus immortalis per eommunicationem idiotraium,moti tui secundana I Vmanita tem,cor etiam Deus impeerabilis non possit pec care pet communi rationem idiomatu in se cui
384쪽
; a De mysterio Incarnationis,
Dicis , scut Deus non potest plerate, ira nec
concitaret e specialitet ad peec alti .P : time autems pili litum Veibi concutiei et specialitet adactionem p. cean inolam.
Sed conira, ima in primi, Labiissentia non insuit cilicientei ii petationes. Sed dimus, quod influat , adhuc non esset Deus auctoi, vel catinreccati , quia stetit concursus genitalis . quem Leos i raestat ut causi ptina . non sedit eum causam, vel auctoiem peccati , quia indisserens est, prout a Deo, de subordinatus i strae voluntati quoad exercitio m. vi ibi ii diccbamus; se etiam concoisus subsistentiae non fac ei et verbum auctor in peccati. quia ille concutsus plout , subs-sten rix esset indist tens . de suboldinatus humanitati quoad excieitium. Quod vero non esset concinis iis causae primae . sed causae specialis , parum it sert. dum iit indissetens , di suboidinatus .causa liberae citatae quoad exercitium. Quinta ergo ratio. de communis huius repugnantiae hae iii . quia s Christus peccaret , 'ecatet Deus non solum per communicationem pixd caicium, scut dicitur mori, sed propith,de immediate ne indum naturam diuinam. Nam sciat peccat et Deus, s pet impossibile mentitetur, non quidem quia sacet et contra legem superi ris i hane enim non habet Deus , i sed quia Leerct conita regulam , de dictamen honestae ratio nis et ita peccat et si permitietet peccatum hum nitatis tibi unitae ; haee enim vinio obligat ver bum ad tectam gubet nationem raturae assumptae, sicut voltintas humana tenetur coli biremotus inordinatos appetitus leti si ui tes dent ii in eodem homine et de se ut antina tenet ut gubernate manum sbi visit m , nec potest ei tra cui pam permitiere in manu aliquid inordinatum,
quia manus est aliquid huius supposti : ita Vet-bum tenet ut dirigete motus hinnanitatis, nee in ea permittere aliquid inoldinatum , quia hom nitas est iam aliquid illius personae. Ita videmus in humanis virum teneti ad gubernationem vim ris . patrem erga filios . dominum erga seruos; q anto magis Ueibum ad gubernationem natutae sibi reti onaliter copulatae H inc rationem redduni paulud. de Capreolus, quos refert , de sequitur Soaret pira. 3 .s s. r.
de communii et Thomistae. Contendit Suaterili stra, hane tationem elice te ex vel bis sanctorum Patriana. Cypriani, Ambio iij, Damasee
Sed reuela Patres solum dirent, humanitatem Christi suisse in pectabilem uia terebatur,quod veliffiniim est. Nam ideo non peccabat . quias inret habebat auxilia essteacia ad bene ope ianduir, ut postea diceretis: caettium nran diem P tres, hoe regimen procedere ex obligatione aliqua, qua vel bora tenetitur vitare colpam humanitatis. 3: alioquin peccaturum vcibum etiam vi
Dcum. Unius Epiphani j verba possent aliquem irout te , dicentis r sis, 'ne tristestia ess, tiamin ine ; a .d si aen. iret aes sim es t . e tam , -- . Quas dicat, si in humanitate peeeatet. etiam peccaret in deitate. Caetrium haee vel bat vi Ubi mauit vasquc a) Pon testiuntur fidelitei:
cat. s Dditas est tumidia sanctitas, humanitatem reddet ire Hecablem vi si v eo non est summe persecta, non ei it ire peccabilis humanitas; qui tensus verissimus est, vi postea vid bimus.
Haec ratio communis . licet si salii pi sibilis,
non videtur omnino estica x. Ptimo ad hominim civeruretorquendo exempla.quibus viii ut ina in licet in Chumanis Dominus teneat ut impedite culpas set Dorum , patensque habeat eandem . de maiorem
oblitationem et ga filios, iuxta illud Pauli i. ad
Timoth. s. s; stas autem Sirum, O mare ime dis me seritim cura, H n labet. f -m negatis , et ea res eli ait Plat ; Deus tamen non tenelut in ossi elo ae honestate continete setoos.vit etiam sitos suos adoptiuos ; sed potest iustas ob causas eorum lapsum,de pei ditionem permittere et ligo non valet argumentiam ex obligatione hominis ad ponendam similem oblitiationem in Deo. Secunde, retorqueo exemplum voluntatis , di appetitus huisant; nam voluntas tenetur cohi b. re. si commode potest, motus inordinatos appetitus licet si respicto appetitus non sint libeti, nee culpabiles , sed naturales de neci stati j r ergo verbum etiam deberet omnino cohibete in humanitate assum pia motus inordinatos . licet resipectu humanitatis Pon essent liberi, sed natura les. 3c inculpabiles: consequens autem est eontia ipsos ad uel sarios , quotum Eliqui plane satentur, potuisse de potentia absoluta tepetiti in hum nitate assumpta motus aliquos inordina os in adiret iiii, ima de in voluntate . s t ilent sine eulpa:
ergo non licet arguere ex obligxtione voluntatis
erga appetitum smili in oblitationem vel bi et-ga humanitatem. Confitreatur, qu a voluntxs tenetur ita regete appetitum, ut ex eius optiatione non sequatur damnum alterius . etiam sile culpa appetitus: Deus autem non tenet ut ita tegete naturam ac sumptam , vi ex eius inculpabili operatione non sequat ut damnum alteriugi ii enim Deus assium rei naturam ignis, non deberet cohibere ignem, ne combuletet domum ; nis dicat eum Cabreta insta i g. art. . ius . . n. sq. tentri sit te Deum in eo eata cohibete ignem ne combureret do-
more pauperis iustis quod tamen ridiculum est:
ergo non ira tenet ut Deus et ga naturam assum piam . sciat voluntas erga appetitum.
Ex quibus respondere possumus xd funda mentum contrariora , d. feere videm in v cibo c.. . .. illam oblitationem ex triplici eapite. Primo quia sis. . non quali det coniunctio indueit obligationem o moerum regiminis, sed illa sola, ratione cuius otitur sub- ordinatio . de dependentia unius ab alio a omnis ei, im dependentia videlut solidate aliquam superioritatem . ratione euius superior possit, de debeat dirigite in iis . ideo enim domianus tenetur tegete seruos, de Pier filios . de vitvxorem, quia ex iis inulis oti tui potestas erga subditos , qua possit cos coercere . de dirigere.
Ideo etiam voluntas tenetur regete caeteras potentias, quia taliter eum iis coniungit vi, ut ex ipsaeoniunctione habeat voluntas potestatem, de imperium in caeteras potentias. Coniunctio autem quae si inter duas naturas, pet lite praecise quodio voti s prosio e opulent ut . Lollam potestatem dat uni naturae in opera innec alt/iius, nee enim plus poterit alteram cohibere,vel diligere, quam d
385쪽
si esset in alio supposito et hon ergo parit nouam obligationem regendi illam naturam ibi a coniunctio per natis. Si enim homo uniterer hyrostatice cu natura leonis . non magis posset cohibete leone,quam si non esset unitus 1 cur ergo i nerei ut plus eii cohibete ratione coniunctionis Pone lio, inem uniri hi statice eum fluuio: di ceresne, teneri hune homine ratione vitionis cu. rare,ne piutius ille inundet domos . de aquas alia
via diuertere plus quini tenetetistis non esset sibi unitus 3 Ego lane non edeipio tale obligationem: ergo nec Verbii ratione unionis teneretur magii diligere operationes humanas. quia licet habeat sim cientes vites ad continendam facile huma. nitatem in suo osse io honesto . haee tamen 'aiestas non otitur ve ibo ratione unionis h3postat icae ; et go nee ratione unionis nascit ut ei noua obligatio.
Seeu a d fieti in Vetbo haee obligatio, quia ti-cbi daremus,quod haberet de nouo ratione uni nis aliquam nouam potestat E in actiones humanas Ciuisti.& lieet Laee potestas in exeatis tandet aliquam obligationem gubetnationis: in Deo tamen non tandaret, quia dependentia serui , Do mino. & si ij a Pat te tangat etiam in creatis obligationem gubet nationis in Domino , de in Patres de tamen in Deo Pullam sandat talem obligatio nem, ut supra vidimus ; quia nimitum suptemus Dominus, de Ptineeps,qualis est Deus , fide A ab solute dominatur , ut possit pio suo libito lieith Permittete ruinam . de culpas suorum subdit orti, sie filio tum.qu1s saeti si poterat vitate si vellet,li chi domini. vel patentes creati hoc non possint; ergo licet ex coniunetione pet sonali oriretot illi aliqua noua potestas in naturam unitam ; hae tamen non pareret in Deo obligationem aliquam ad gubernationem naturae assas metae. Tettia denique defieit in vel do haec obliga.tio, quia defieit etiam tandamentum . quod hue obligatio habet in voluntate respectu aliaeu potentiatu voluntas enim non tenetiar regete at aspoientias , eo quod debeat cateiatum potentiarum culpas vitate s exterae enim potentiae non
sunt capaccs eulpae , ut suppono ; sed quia operationes inoldinatae aliatu potentiarum essent culis
rabiles ipsi voluntati e ellent autem illi culpabi les , ela notae duelieitet. Prim A propter perieo-ium coiisciniendi, quod semper debet aliqualitet timeri s ideo voluntas tenet ut vel sub mortali, vel sub veni.li cohibete motus inordinatos appetitusinee desunt qui sentiant, nullam esse talem obligationem , quando nullum prorsus esset periculum conseditiendi , quos refert Salas a.
dem ex hoe capite manifestum est , verbum non teneri ad coeleendam humanitatem, cum ex eius actibus inordinatis nullum otiatur periculum verbo eonsentiendi. Sed demus . esse aliquam obligationem voluntatii cohibendi eos moras,
etiam stelliso omni petietilo et adhuc possunt secundo esse culpabiles voluntati, quia dificit in regula rectae gubernationis . non quidem quia permitiit culpas in potentis, inietioribus t ipsae enim,ut dixi, non sunt capaees eulpae sed quia tecta gubernatio dictat subditos non solum Ieulpa coercere, sed etiam eorum actiones ita diis rigete, ut subserviant in ordine ad finem plinciis
palem totius.Nam si dominus habeat .v g seruum aruentem, cui ratione amentiae non esset culpabi
te otium continuum, vel clamores ; culpabile t men esset domino habete fetuum otiosum . vel voci setaniem, si siet se posset eius otium .vel eli.
mores impedire. Sic etiam vos nitas, quae dom nicii, tenet ut potetra. subditas ita tegete , ut eatuni
operationis defetulant ad inem plinei palem ho .
minis , qui est bonum rationis. Haec autem obli gatio nullo modo tangit verbum in ordine ad te pendam humanitatem, quia leges, vel regulae re
eiae gubet nationis, quae obligant hominem, non obligant Deum. potest eni in Deus vi dixti pet- mittere ruinam omnium hominum, qeam Heli Eposset vitate.& hoe solum pro sita voluptate Optanda . Cui ergo non posset verbum permittet elapsum hunianitatis assumptae pro si atti .m v luptate 3 Alioquin s Deus tenetur his regHlis .et
go scut voluntas tenelut ratione tegiminis non
permittet e motus inordinatos ita appetitu. lieetips appetitui non sint culpabiles, de sicut domi
nus creatus tenet ut aliquo modo impedite oti d.
vel elamotea fetui ameitis, licet ipsi seruo non sint eulpabiles ut dixi lia tenebitui verbum noti permitte te otii in cliam inculpabile in hoo anitate assum pia . vel motus eis alii indelibet alos, feinculpabiliet eliis linmanitatis; quod tamen iri ordine ad potetitiam absolutam non concedunt
adueint ij, xt supra d Es: proptet haec potest esse se xii tallo. qesam indi.
care videntur aliqui recentiores . v tbum in natura assumpta non posse peccate, quia verbum se eundum suam propriam emitatem esset odibile. Pro quo scppono, peccatorem,lichi displiceat latione solius peccati, de totum pereatum sit raatio sol mali, illius odis; totum tamin pecca rem serandum suam scibstantiam esse obiectum,
quod immediath displicet ad ad quod iciminat ut
odium Dei ; Deus enim non odit solam anima mised totum hominem . plout includit in ierim, forniam, de subsistentiam . scut etiam non diligit in holmine iusto solam animam. sed totum homi-ntin s seut nos etiam in amico noti dii gintiis an sectu amicitiae solam animam, sed totum homi.nem , de ideo habemus totum hominem inimi eum. Peccatum ergo reddit os ibilem totum ho minem .ptout in eludit etiam subs stentiam; euri
igitur personalitas Chiisti nullo modo possit esse Deo odibilis; hine est, nullo Modo posse illud suoposivit peceare, stat nullo modo potest
Sed neque haee tatio conuine itineilh enim di
ceret aliquis,peccatum reddere odibilem an in ampeccantem , reddere item odibiles omnes alias
partes hominis,quando aliunde alleui et iis ne nreeugnat odium et sciat h contra gratia reddit areabilem totam reisonam secundum omnes pat-tes , quando aliunde alieni parti non repuphat amor. Pone enim , Angiliam uniit hyposta licheum nati ita humana ; tunc in primis posset natura humana offendere Angelum & pet conle-quens Angelus posset habete odio hominem,non quidem complete , prout includit etiam si ponti-Dim quia Indius Pon haberet odio suam iobs stentiam sed solum natotam humanam. Similite tergo dicitet aliquis. Deum posse h,bere odio naturam peecantem, non tamen suppostum diuinum Deinde in praedicto casu, quo Angelus uni
relut hypostaiieb humanitati , quis neget . posse natolim Angelic in bene Oritan . peccante humanitate, tune ergo Deus dili ait Angeluma i , sanctum
386쪽
; 6 De my sterio Incarnationis,
Lictuin, non tamen diligit totam illam pit sonam
integie ichntani ore es pastis , quiali imanitasyccc atrii et,quae is pars eius f prositi, non cst digna amore, sed odio. Sic et i e conita posset Deus odio habite humanitatem rcc in m m Christo, non tamen totum suppostrem , quia pei sonalitas est essentiatrici digna si fi lino amoti. Sicut si fingeris,materiam primam Christi iti sotinati si, ut in alio si prosio alia anima peccati ice P ciri tune
haberet Deos in odio animam petii, non tamen malitiam Petti , quia haec eadcm metei la amatutin Christo, di non .potest iiiiiiii a vii, di odio habcti: non est it ponecess),quod riccatum sempit reddat odibilem materiam , vel si ibsistentiam nominis reccantis ; sed ad summum quod teddat
eos odibiles, quanium est ex peccato,nis aliunderi pugoatet odium ex alio capite. Restat et go unica ratio conet sonis desti mpta
ex sanct ficatione, qua substantialit et sanctifica tur Chlisti humanitas, diximus enim supt, a mi. sanctificati formaliter pir Deitatem. A personalitatem verbi, & per conssequi iis petianctitatem infinitam ; non quidem in sinite sinispliciter . quia non sanctificatur es nil aliter . sed tamen infinite secundum quid , id est in tenere sanctitatis participatae : ex quo sit , sanctificari quantum stri potest in genere sanctitatis participatae a cum enim solitia sanct seans st sancti lac institia sit plicitet, licet haec non tribuat humanitati eundem effectum sol malcm . quem tti-bui t Deo, ptoptet incapaci latera subiccti, qrod non potest esse sanctum eis nitalitet se ut Deus; dabit tamen humanitati eis ctuin . euius ipsa non est incapax . sei licet esse somm h sanctam in
ordine creato: cum ergo non repugnaret ex conceptu sto in ordine creato esse aliquam creataram ita sanctam , ut in sensu compotito Mimae sancti Seaniis te pugnet illi peccatum praue , vel leue , ei iam in ordine ad potentiam absolutam multi enim eoncedunt, hane essentialem repugnantiam italiae habitualis cum plerato glauii necesse est hune effictum sot malem ttibili humanitati ab infinita sanctitate , qua sanctificatore
quia summa sanctitas debet reddere subiectu suinmh sanctum . quantum subiectum illud ii
catilis . si triniretur naturae diuinae me
ovaerimus, quid dicendum isset,s per pocii bile, vel impossibile natura diuina e con- ira vitaret ut supposito humano i an scilici t nec Ddem gradu res cinnatet peccatum cum illa humanitate se unita Deo in eadem petilina an vel Aminus Ic pugnaret, quam nunc repugnat 3 Ralioerbitandi cile potest , quia illa humanias non Lincti searetur tone ii a rei si h . sciit nunc ; non enim vias rei ut immediate eum sub spe la diuina, vel cuni Deitate,sed mediate . nimii uni dies ante subsistentia exeata in rei ficto;qPore non iaci taminii iis ea, de immediata connixio intcr hirar iistatim,di Deum se ut est rune ; nam de facto hii. manitas Christi immedia: e unitur eum p.r nalitate diuina a non e reo sanctificaretur ita Di -
e illa humanitas, sevi noste , quia participatet
minui persecte vi vidimus i persectionem diui
nam, se ilicet inis ei sectiori modo: ergo no posset ita pei fiet a persectione diuina tibi unita di .m ut subiectum rei sciat ut ab aliqua mima sit, unita,
non solum attenditor ad disectionem ipsus so naae,sed etiam ad persectionem 'nionis ,scit m di,quo communicatur talis forma. Cum ergo duuina perfectio minue pers cte communacaret ut illi humanit ii, ii iniis etiam illam discet et, ac per consequem minox eam sanctificalet, ut indi caulinus etiam in sepeliotabus d 3. 6 sies.s Cum autem summa impcecabilitas humanitatis Chtiasti otiatui ex peis ctissimo tradu sanctificationis, qua aeeipli , personalitate vobi diuini sibi viii
ia, consi quin s est quod in illo alio casu . ubi ini-not isset lanctificatio , minor etiam esset iii 'c-cabilitas. atque adeo vel posset peccare de porci ita ab coluta , vel editte ita sensu diuiso, via tabem in aliquo deseet et a summa impecc bilitate,
quam nune concipimus in humanitate Ch ei.
Propiet haee P. Iosephus Ragusia in pras et t.
v .i i . . . videt tir admittere , quod posset iune a ahumanitas peccate e addit tamen ab illo peceaio Ragusa. non denominandum Deum peccatorem , quia Deus non vult illud receatum , nee est capax illius den minationis. sed hoc non videtur posse consequenter neoati , quia nee etiam Deus est capax mortis in seipta . nec ignorantiae , &e. de
tamcn propter communicationem idioniatum
Deus dieitur moriat diceretur ignota s. ii natu ra humana Christi habet et ienotanti m et smi liter ergo denominaretur pteeans , quia repugnat
Deum esse hominem . & non esse illud , quod est homo. Nam per sillogismona ex rosior rem se
queretur beni, D st hie homo, hie homo .st peccans Dei o/e aris. Quate ex hoe ipsuquod ille aiictor te putat absurdi m. di s igii coim , cedete, se ilieet quod Deus tune aeni minarcturpeccans, appatet satis nobabilitei salsias si positioius . quam adnittit , nempe quod in illo casu natura humana posset peccare. Existumo et eoadhue in illo ea su naturam humanam fore impeerabilem e iam de potentia ab- Πῶ. siluta e quod 1 postili oti colligitur ex eo, quod audi M. eas in inconuenient a ,' iae inseruntiat, si nune
de secto humanitas Christi esset peccabilis , insertentiat etiam in illo ea u. sellieet Deum peccaturum per comm an eationcm idiomatum,
D:um sole pessimum, dete otem diabolo . dam
nandum .& his similia.' a non minus velificarentur ii ne rinam nune, ut eo stat ex dictis. Cum itaque haee inconuenientia conant a 3 quaerendam nunc aliquam rationem a priori huius repugnantae. ebent etiam eadem cogere ad quarendam illam plo eo si.
A priori . igo possumus hoe ipsim surda te sit excellentia Ahiinae iunctetatis . tuae medio suppo- a 3sto et talo edimum eatetur tunc humanitati: ram licet non vitaretur immediate humanitati aliquid diurnum: adhuc humastitas dit neret intrini echad aliam pii sona quae simul esset Deus.& homo: i are ille homo mete esset Deus.& perconte iuga d. bitet ut illi homini culius latriae sitis premae, eciarii eiu caeteri arae honores . qui soli Deci ilibui si int: h ber: t ergo infinitam dignitate rati
ne cuius eius opera habirent etiam infiniiu valorem ad merendum .dc impetrandum hunc etiam
infinitum valorem operum Christi, supra ui . s.ct. r.
387쪽
f. u. t .sundauimus in maiestate ae dignitate,quari humanitas Christi habet, ut colatur,dccoadoretur sui temo eultu in illo supposio et hine en ininascitur, quod non sit negandum illi homini petenti id, quod unus Deus non negaret alteri Deo insinito petenti; nec etiam si censendum magnum prativium respectu huius hominis Dei, id quod non stitisset magnum,si ab uno Deo daretot
alteri Deo. quia nimicum eum hoc bbmitte aren dum est quasi eum Deo, cum vere sit Deus. Hae eautem ratio eodem modo procedit in illo alio ea. sis , elam etiam ille homo esset Deus, & pet con sequens agendum esset cum illo quas eo in Deo: haberem ergo eius vela infinitum valotem , &dignitatem. similitet ergo haberet illa humani
tas omnimodam repugnantiam cum peccato,
quia seut infinii, Dei eleellentia . & maiesta communicat illam infinitam dignitatem humani rati sibi unitae, sue humanitas vitiatur immedia te supposto diuino, sue unitetur mediate sun
sto creato,se eadem infinita excellentia, di poti ias Dei debet omnimodam putitatem de impee-eabilitatim commoni eam humanitati quomodocumque ipsi unitae, uti obique enim est eadem tatio. Nam sent ratio comunicandi illam infinitam dignitatem humanitati est, quia quilibet contemptus,aut ii reuerentia facta contia illam humani tatim . ellet itieuerentia contra Deum , eo quod ille homo esset Deus , atque adeo non posset indigne tractati ille homo,quin Deus etiam tracta-tet ut indigeh: se etiam ratio sanctificandi huma nitatem unitam Deo. de reddendi illam impreeabilem, est quia peccata illius humanitatis redun dat et in Deum ipsum,quatenus peccante illa, vere Deus peccatet: infinita autem Dei putitas videtur agerre secum . vi mundet E peccato totam
illam personam integram Dei, ne possit Deus
metitu reprehendi tanquam peccator
Ad quod etiam porex applicari ratio sorti facta quod scilieet sanctitas infinii a Dei,licht non
sanctitie et simplieitet infinite humanitatem , de bet tamen eam sancti fieate summe : eadem enim ratio cum promitione potest applicati ad casum praesentem. Nam illa sanctitas infinita Dei communicata , de unita immediate supposto creato. licet no sancti stet infinite smpliciter aliud sup positum et earum , debet tamen illud sanctificate summo modo ; ergo debet illud ita mundate ab omni inquinamento , di ibide peccati . ut nullo modo iermiuit subsistentia alia xliquod peccatu, vel naturam peccatricem. Nam suppostum , ut
suppositum . non potest alitet sanctificari; comenim subsistentia ipsa immediate non peccet, sed
silum denominatiue,quateiriis terminat naturam
peccantem, se etiam non potest mundati per sanctitatem tibi communicatam, nisi a peccato commisso , vel committendo per naturam subsistentem in illo supposto. Si et go illud suppostum
sanctis eatnt summh in suo genete pet naturam diuinam, quam immediate terminatet , deberet summe mundati ab omni peccato, eo modo, quo potest , peccato inquinati r non posset autem ita mundari, nis impediendo, vel auferendo omnino peccatum , natura in eo supposio subs sten- te ut constate ergo de ptimo ad ultimum tota
haec repugnantia essentialis eum peccato consequeretur ad naturam humanam unitam cum di
uina , medio supposto creato. Alioquin s mino.
rem repugndinetiam h1betet . quam essem talearicum peccato, iam non intelligetei ut sumi sanctifieati illud si postum: matot enim sanctifica tio concipi posset, sellieri s pet illam unionem
exeludet et ut estenta alitet omne peccatum ; qui tamen modus sancti fieationis non eget infinitiac simplicitet . cum adhue ellet insta modum, quo suppositum diuinum strictis eatur a natura diuina secum idemificata,qui est aliivi, di magnis eiu sentialis modus pati iei pandi sanctitatem, ut eon stat ergo illum alium totum debemus intelligereptouenire sopi sio ereato ab sinione eum natura diuina, si illa vitio possibilis esset
obiteles ptimo. non sust erae . quod sanctitas , institia Dei volat ut vicemque humanitati ad O .. i. hoc. ut reddar illam omnino imprecabilem . de is ianctam i nain de facto personalitas Patris, de Spiritu g sancti coniungoni ut aliquo modo sabiem mediat 3 cum si inanitate Christi. propiet identitatem,quam habent eum ei sentia diuina: de tamen non sanctifieatur, nee redditur somm h im recea bilis humanitas ibi maliter ab illis pet sotia inatibus, sed solum a pet sonalitare Verbi, de nautura diuina; ergo etiam in eam illo, de quo nune agitur , non sui ei et vino mediata humanitatis cum Deitate, medio sis posto cieato ut sanctifiearetur summe. de redde teret summe impeeeabilis ivtn alitet , diuinitate sibi inediath unita. Respondet ut, quidquid fit de exemplo addit m . negando consequentiam. Prim5 , quia in exemplo petionalitates Patris. de Spititus sanctitatione eoniunctionis , quam habent eum humanitate christi non remmunicant cum illa in praedicatis, ita vi piaedicata Patris, de Spititus sancti dieantur de hoe homine . de praedicata huius hominis dieant ut de Patre,de Spiritu sancto; qua
re nee adorando, aut colendo Patiere, aut Spiritum sanctum,colimus hue hominem, nee h contra contemnendo hunc hominem. contemnimui
dilecte patrem . aut Spiritum sanctum t ac per
consequens nee ex peccato huius humanitali, se queretur, Patrem,aut Spiritum sanctum peccare, sicut in nostro casu sequeretur , peccare Deum merante illa humanitate , eo quod in nostro ea su coniungantiat natura humana. de diuina iri
unum suppostum , quod idem esset homo , de Deus. Seeundo, quia in exemplo adducto perso. halitates Pariis , de spiritus sancti non coniunguntur immedia E cum humanitate Christi, aue cum eius sopposio, quod debeat ab ipsis sancti fieati s me,& mundati; vi velo in nostio ea ut vidimus Deiras vilite tot immediate eum. supposto excalo,sc ratione illius unionis imme- .diat, deberet illum sonani3 sincti Aeate eo gene- tre sanctitatis , & Duritatis, cuius suppositum est ea pax, hoe est, reddendo illud incapax terminandi ullo modo peccatum , aut naturam peccatricem,quod fieri non potest, nisi reddendo ini peec illem ipsani naturam humanam subsistentem
in illo sopposito. Obi ieie, seeundo,si hi illo easu humanitas ted - is
deret ut omnino . 5e ellentia litet impecea bilii xl, in ab A essentia diuina tibi unita medio sors octo creato; etto summe sanctificat et ut ab illa. Consequens autem est salsum, non enim persectissimὲ iunctis eatetur , cum persecti se sanctitae tur nune hiis manitas Chtisti a personalitate diuina sbi imme
diath unita, quam tunc , quando sancti fiearetur fit iis Deitata
388쪽
Deitate unita rediante supposuo eteato, qui pr Petildubio est minus per os modos vinovis : G-so tone non sancti arei ut sitimi e te rex sectio inne et ergo luctificaret ut minus, quam mancini cet consequens redderetur minus in Decabilis.1 Respondetur in illo casu minis udem pei se isti, sanctificandam huiravitaterii, si am nunc, non tamem minus sanetificandam. v. o nunc. Nam vi diximus si pia a frui s. ei . . tunc diei tuiniarum scanctificali ho inanitas qualido pia ta iram sanctificantem Oidiis ut radiealilei, de inti insichad maiotem gloriam,S bcatit liner c mi autem pet illam unionem eum Deitate medis iuppostoeremo orginatet ut sufficient et humanitas radi
calii et ad quemlibet stadura gloriar,& gra tae habitualis nulla enim edet gratia adcoli tensa.quaesis petatet dignitalem illi ita humanitatis se uni aedis initati, cor sequens est, suod non re inus sanctificatei ut humanitas in illo tam . qu nune in persona Christi: non tamen sanctili vietur ita perficie . quia non maiietur imm diate cum sanctitate inerrata, sed mediante supposito creato. Stat aure bene ro minus sancti se aii. licet sancti. feeitit minui pei secto modo , sicut Lipta dis . . fel . .diximus, inertia Christi omnia habete infinitum, & aequalem valor cm , non tamen omnia
esse aequalia; quia licht sngula possint in teli ita
praemium . nec Possit esse praemium adeo excellens , ut non pollii illud recreti quodlibet re eti-ium Christi, non tamen habent omnia aequalem vim ad illud metentam,scd inaequalem. uxta maiorim, vel minorem excellentiam singulorum iis ii totum; secti proportione in praesenti dicendum cst , aequaliter sanctificati humanitatem per - quamlibet ex illis unionibus, hoe est, rora ordinari radi eat ter ad maiorem grat am habitia alem, vel et loriam per unam . quam per aliam ; nec di
gnincati ad metendum aliquod praemium ret sua pera , ex dignitate quam nune habet, ad qo dei iam merendum non dignis eatet ut in illo eas, incin tam era esset aeqvh pei secta in se illa sanctis
eatio,cum persectius communicetur Deitas,' 'ando communicalut immediate, qD cum ita simcorare unicatur mediare. Adii et te tamen , quod in . m. viroque casu communicaretur intrinsece, de G ctificat et inti insece. Sient enim calor non dicitur
reddete substantiam ealidam extu disich , sdiri itinsece . licht non affetat illam immediath , sed
mediate, hoe est media quantitate , eui calor immediath inhaeret , iuxta communem sententiam;
se Dei lac immediath unita supposito creato non celet ut exitinstea humanitati, sed initi niteani ediate. quod smeit ad sanct ficandam pei ficte illam, ut dirimus supra disti. i
I o niar a iquor Alta eae domi ria praecedenti., x x insertur primo , repugnare Christo
I. ., i,s- Lyccceium habituale, sicut lepogri , t actuas . quia tam semira sinctitate non ni, is Cyponi tui vinum amalsi d et quale is humanitas allium .pta peccasset ante ait unptiorum , eo ipso quod assumeretur, res daretur omnino ab omni macula placedenti. An veto possit assumi natura .quq pec
rauerit ante assumptionem, dicam
In seio secundo i ret possibile, vel iiirpossibile
assumetet ut hi infinitas , verbo , retinens plo. pciam si bsistentiain , adhuc eam hulianitatem
non posse pecore inpio pilo supposito. Nam licet tune sol inise non peccas et Deus per coma micatione, i divinatum c quia non pecca tisippos tum diuinium eis creatum, quod non erat Deus j adhue ipsa humanitas peccarct, qua cumsao ct fidet ut sitii me a verbo p*r union in , Non magis pollet tune peccate , quam potest in nes uti subsistentia propr a.
Ins to tettia solutionem illius diibu frequen- aditis in hac qψxsti ne, via unio h postatu a pognet Etatuit,plii sce , vel iolum minat tet eum peetato 3 Alia iv q. si enim voluto esse repugn riuiam physicam, alii moralem,bilis addunt eis motalem ex naturaret. Sid quaestio est de vocibus. Nare si pei repugnant, am phys cain i melligas cain . qua tundatur in ipsi rei entitate , di a cliari s ut ii repugnantia intainseo, rimul obi' latis Hi repugnavi ia unionis cum Deciari: si vero intelligas
repugna iit iam inter exarima phoesia , cellona etiam est, non repurvare physce voeonem clam pecca se , quia Hecati .m . praehitim Labi ale,
non est eos rh3 se iri, sed morale. Ex Me insurgit aliud dubium, quomodo unio sopby sica possit impedire peccatum i ex quo Hii-
dra silutio argumenti. quo nititur Durandos, de alij, ut ne grari impeccabilitatem prouenite sit- maliter ratione unioni , quia ieisicet pii incipium proximum eodem modo se habet in Chi isto p sta vaso ire ad vetationes lubetas eliciendas , acii non flet unio.
Resi fidet ut tamen culle distinnuendo : aut metatur enim timuimur de peccato habituali,aut de actu ali et de habituali eodem se: odo dicendum est,tiali
formaliter per unionem sicut tollitur per gratiam , habitualem, quae est sinctitas inferior; nam sicut sit litii inimediate gratificat sub ectum a re Adit amabile ita formalit et tollit macidam elo&bi italem, quam includit peccati m liabiti ale. De peeeato vero acti ali rursus disti eruendum est; aut enim loquimur de peccato posith, o , aut dia mele negaris o. inccati m positiuum cst actus postitios et eloti libet et in a lcgem, de Lune p. i. ,-- impedit unio liti tristatica si pedito io esse mixti rei concursim et q. itam in dictu ptimo . e ta emilium 1 t x et it i ii in issentialiter . De cxl, b at Deus iti ni nitalitae omptae eone uisum a J acto minatum .Peccatum to negati uiam est mna omis
impeditur etiam ab unione . quatinus visio est in ii aliter xxigit, quod propiusto praecepto, humani 'tas praedeterminetot ab obedientiam . ves data ei cognitione adeo elata . ut necessi: et omnino adorctandum , vel nerata boni contrarii cognitio ne , vi s sitiem negato ei concursu ad ciis odi grationi na, ex quo siet, ut omissio operationis non si iam tibi a.de per consequens non si ODI
b lis: si autim non potast d iri puta omissio si-ia i vi mihi verres t st iune eodem modo loqui in sum . st de necessi a re ad vitandum peceatum ne alumna , ac mi uiam. Vtrumque coim
impcditur per catentiam coneutili, diuini adae, im matrim. An veto eo et cum hae Impeccabit nate liberias necessit a ad metendum peroptia praecepta , di miis insta. Insero vii in I, eodem modo impediti essentialiter per vitionem peccatum originale . Possu- 3 r
389쪽
mus autem in peecato etiam originali considerate duplex illud peccatum,sei licet habitu.ile,& actu te. Habituale qui sim conitatiui ut a puero in instanti conceptionis, quo incipit puer non quidem peccare , sed esse in peccato. Et de hae maeula habituali certum est , non potuisse reperiri eum union e . se ut nee maculam habitualem ex peccato proprio personali. Peeratum velo otiginale ovale est ipsunt peccatum Adae , quatenus morduer fuit actio mea de rei quam dicor ego veth peccatae in Adamo i de de hoc potest esse malui dubium,an lie et humanitas assumpta non potuerit contia here maculam habri ualem . nec habere te ium habituale simul cum vnione, potuerit liena illa humamitas peccasse mota liter in priamo patente ; ita tamen, ut in ptimo instanti suae
existemiae non contraxerit maculam . quia itines et assumptionem suit sinctificata , seut uitalitauiunt de Beata vitet ne me calle in Adamo, ii ccxcmper, de in primo et am instanti concepti nia suerit sancti de imma colat Et quidem quaestio non plo dit de facto': certum enim esset Christum nee conitrii se maculam. nec peccasse in Adimo, nee contentum fuisse in pacto . eun non fuerit filius Adae rei naturalem propagationem. Qiastio ergo silum est dei pessibili In qua quaestione dis inglien sum videtur. Potest enim eonsiderari. quod Deus includ creet mpacto Adae hane Lumanitatem Christi. ptoui di stinguitiit , supposito, veliquod includeret hune hominem in conereto, prout dieit peltarem hia manam . seut de secto ineludit omnes posteros Adae; non enim feeit eum caput moti e talum humanitatum in abstracto, sed hominum in concreto, seu personarum , quae ex ipso nasterentur. Hoe et go seeundo modo non videtur potuisse Christus . seu hie homo peccasse etiam in Adamo s pliori autem modo non videtur repugnare de potentia absoluta , quos eius humanitas peccasset antea in ptimo patente. Prima pars conet sonis probat ut explicando quali sit illa contirentia moralis posterorum in Adamo ; nam . vi suppono ex matella de peceam iniginali, nihil aliud est , quam voluntates nostras taliter suisse in Adamum transfusas. vi colo Adae , moraliter
loquendo, censeat ut actio nostra, de Petrus v. g. censeat ut mota litet pectaui illi tune . non minus,
quam s tune physice existeret. 3e peccatet. nergo hie homo Cht istuc, seu hete piis a huma. na Christi,s iune existetet, non posset ullo modopcccare, consequens est ut non pollit peractione Adae censeri motiliter tune peceasse, quia subiectum incapax omnino de se peccandi non potest censeri moralitet antea peccatse. Quis enim dicat, Deum ipsum, qui de se est omnino incapax pe candi, potuisse transfundere istam voluntatem in alium, ita ut peccante alio, censeretur moralitet peecate ipse Deus i sanh hoe impium esset, se blans hemiam. similitet ergo diei non potest . Clitistu in potuisse in alio peccate ; cum supponamus, Christum in eoneteto , etiam ut hominem eae omnino, de esset talit et ii, pacem peccandi. Secunda veta pars eonelusioni , quod seilicet humanitas illa seeundum se potuerit antea contineti in Adamo . & peerate in illo; probatur quia non magis repugnat unioni hypostaticae , quod
ratura, quae asso mitur . peccauerit antea moraliter per peccatum alterius, quam quod Hecauetit physee pet se ipsiam, peius enim est hoc, vana aliud ; sed potuit sali in de potentia absoluta a illi
mi a vetta humanitas , quae antea peccastet petactum propcium et ergo melius potuit assumi humanitas, quae antea peecasset per actum alterius, in quo motaliter continetetur. Diras , repugnate quod fuerit contenta mora- se. liter in Adamo haee humanitas, de non vi subs-stens. quia hue humanitas debuit contineti mo miter, qualis possea etat sutura a non enim continebatut humanitas tune existens , sed edititutae postea autem non erat fututa humanitas abstracta, sed subit ensi ergo non eontinebator ibi humanitat abstracta , sed sibi stens ; et go contine badiit hoe suppositum Christi,de per consequent peceaia i time motaliter hoc suppositum. Respondeo distinguendo maiorem,debuit con tineti mota litei X e humanitas, quatis postea tradi, tu erat satura se eundum ciam entitatem , concedos qualia erit futura ex parte aliarum conditionum, qualii est fisi emia, nego; quia potuit Adamus hera caput huius humanitatis, de non ut sit,ssten tri. Comineti enini in litet in Adamo nihil est aliud, quam finiae mentora , quod habent homi
nec adi iudieatidii in eiuriae, qui continetur peecasse tune, perinde ae si time existeret, ac proinde moralitet ira aequi taleia et extitisse tune i siem ei toporint ho hum iras . quae nune est iubis sterim existere tune physe8 . & opetari sine hae subs- ., stentia, Se sine ulla ut a de pritentia absoluta sui suppono ex asi . i i. na potuit hae humanitas
ei dum se contineri taliter in Adamo , ut ope rante Adamo ere etetur operari haec humanitas
retinde ae si ipsa trine existeret sine subs steriit
Iliaet nune non eristat fine illa. Eristebat etgo tune moralitet haee humanitas sine i absistentia. hoe est . ialiter eontinebatur in A ga ro, ut in ot-dint ad pectandum pet inde se habet et .ae s tune existeret physee sne subsistcntia . de operaretur cum Adamo et in quo nulla apparet repugnantia in ordine ad potentiam Dei absolutam. Hine iamen ii ibotiret aliud dubium,an possit stagum i hypostatice humanitas, quae antea mortaliter pec auit 3 ip Si tedi in praesenti l . r p. tibi fin re, idieit fieri potie de potentia absoluta; non tamen de potentia ordinaria. Ego sat est , miniti deeere
illam naturam ad unionem, quam aliam naturam innocentem . non tamin cone pio repugnantiam aliquam . qua ex natura rei repugnat, praelertimis praecedat tetractatio peccati. Rursus inquitis, an in eo easu vete dies posset, mi um. hie his, perea ut , vel haesippo Atim peccavit, des nato sis posto diuino P .vas .in praesenti. s. ingenue sis sententiatetur tune per communicationem idiomatum dici posse , De s m actu, quia una humanitas in duobus suppositis no e stituit duos hornines,sed unu: ergo idE homo est,qui plerauit, de qui nune est Deus;ergo hic homo peeeauit: ergo Deus qui est hie homo. Ex quo etia insertis Deus assum rethumanitatem, Mae antea erat huius se posti Pe- iri fili Ioannis, postea Deo futurum filium Ioannis per communicationem idiomarum, quia iam Deus est ille homo , qui prius erat filius Ioannis. P. Suariet 5b; tu a,negat illam i initionem.
Detis peccavisti esse velam etiam in eo casu : tum m
quia tartasse non est idem homo qui peccauit re
390쪽
;8 o De my sterio Incarnationis,
qui nune est Deus i tum etiam . qnia ad eorum nicationem idici iratum requiritur . quod utraque natura sit in eodem supposito r tune autem suppo,
si una peccans sui ii et aliud a supposito diuino. Ego qua dem in hae quaestione, qua tota est dei nodo loquendi, distinguendu existumo ; aut enim humanitas peccauit ante cisimptionem eristensi et se sine ullo supposto, vel peceauit subsistens
in aliquo supposito creato. In primo casu seut sola peccat hum nitas, de non homo a ita post assumptiorum vetum erit dicere . Hae humanu peccavi t,non tamen dise homo,vel hae sp siti m. In secundo vero casu verum videtur post assinn-ptionem dicere . hse h/-o pete usti non tamen sise Sychum, vel Dem pete usi. Haec omnia
plobati videntiat ex iis , quae dixi aera i g. via ostendi, his . h mi, is signiscare aliquod suppostum holus humhnitatis . at vero De s. positi re determinate suppositum, & non natutam. Quando ergo dicimus, hse homo nerauit, idem valet, ae si dicas , si post V h iis humanstat; pereatisi, quod est verum, si haee humanitas ante assumptionem peccauit in alio supposito: non t
me potest dici, Me suppositum peccavi t. quia supponis non suisse hoe, sed aliud suppostum pet
caesa : de ideo etiam non potest diei,hie homo pecorausi, casu quo humanitas peccauerit sine ullo supposto,quia non peccauit tune aliquod suppo situm huius humanitatis, sed sola humanitas. Dices, ponamus ergo quod peccauerit humanitas in aliquo supposito , postea veth separetor ab omni supposio, poteritne de illa tune dici, hilato,a reeea it Z Certe id non videtur polle cone di, quia nune nullus existit homo , de quo id anfirmetur ; ergo regula illa non e st uniuei saliter bona. Nam iuxta illam esset vera illa propositio; eum enim hie tam lignificet suppositum huius humanitatis, verum esset dicere in illo casu , hiel ama pecca si, quia virum est dicere, sp . itum
Respondetur. iuxta ea, quae diximus sopi gras p. i s.f.I. s. illam propositionem suturam esse falsam in eo casu, quia his h. ,licet no determinet subs stemiam, sed solam natu ia, significat tamen naturam subsistetem, de scit hunc sensum; suppositiam a s tios hostis tamari taliae sibi Dei; praelatis .Vnde s heri rectauit haec humanitas in alto supposio hoc te veto relicta illa subs stentia acceperit alia,etit vera illa propositio ; s veto h die P aneat s ne v a subsistentia, erit salsa, quia erit de subiecto non supponenti .loquitur enim de aliquo supresio huius sumantia iis nune subsaciat si s cum tamen haec humanitas nune no subsilat. Porio pet illas voces bie tanto, licet non de-tetminetur sobs stertia. signiscari tamen humanitatem ut nunc subsistentem,constat ex ipso usu: nam usos de clatat osti me,ad quid significandum
siet ni voces impotnae. Constat etiam cae con-etelix accidentalibus, in quibus licet determinetur subiectum, Mima veto fgnifieet ut in consaso, & in lettim nate , adhue tigin Latiar aliqua forma praesem; unde quando nominas loca is m, determinas his subiecti m habens ali reum albedinem, tr qi idem praeicinem. Quare si hoc subit uni heri habuit albedinem , hodie veto non si albo non possit Pus dicere heres A astum,
quia nimirum hae e proposito supponit boe sub . i. in nune etsi albuine si autem heti sutilet album .de hodie amissa illa albedine habet et allam, pollet adhue diei die i ita, hoe aibure s nam illud album, & istud non sunt duo alba, sed unum, de idem . licet habuerit duas albedines ; stetit is Pe
itus suit prid. patet Ioannis , di nunc mortuo Ioanne sit pater Antonis, istimas dicere. Ait i . pater existebat anno praee d m . Nam Leet pate nitas si diueto, idem timentst patet. Si ai tam nune nullum habitet is, litium . non poliis, dicere, h;e patri exisses at prius; nunc enim no estiam patet. Sic ergo romina substantialia , quale est h.M. ille determinent eontra solam naturam,sgni se ni tamen sublii lentiam ut praesentem. Nideo tisi erit vetu diecte, se h. n. p reatist,si nune
existat iam humani ius sola sne omni sui sistenti: Diees iterum,ergo si natura habeat nune aliam subsistentiam, amissa prioti, seut sola inius diem re, hie homo putati t. poterit etiam dici, hoe farpositum perea, t. Probatur sequela, quia omni
praedicata naturae tribuuntur etiam eius sis'
sto i sed de hue humanitate dicitur nune , quod peccaui te ergo de supposto etiam, in quo est natura, poterit diei quod peccauit, lichi ipsa non peccauerit in hoc supposio. Respondeo negando sequelam , de ad probationem negando maloid in uniuersum somptam. Pone enim hane albedinem existentem heri si ne ullo subiem . de tune suisse visam I ponatur hodie in hoe patiete, potetis nunc dicere, hanc albedinem fuisse heri vi fiam, non tamen pinet adicere, hunc patietem , vel hoe album suisse hetivisum e rigo non potest diei de subiecto quid . quid diei tui de albedine. similitet s humanitas separata ab omni subsistentia peerauit heri, licet hodie ponatui in ius polito , non poteris dicere hoe suppostum . neque hune hominem peccasse, sed hane humanitatem. Illa ergo praedicata, quis naturae competunt prout separatae a supposum vel prout in alio supposito, non possunt tribui huie supposio, in quo ni)nc est. Hine insito, casu quo humanitas i iiD tempore gentia , Itane Assumeretur postia a verbo, non dicendum verbum filium Ioini, quod si illa humanitas genita luisset a Ioanne in alio su p sto , de postea assiimeretur , verbo . diceretiit quidem hie homo filius Ioannis, quia hoe solum significat, aliquod suppositum huius humanitatis subsistetiti, suisse genitum a Ioanne s non immen diceretiit Deus . vel verbum filius Ioannis: nam B. virgo ideo dieitur Mai et Dei, i ii i hum nitas in eo instanti,quo renita soli a virgine .coepit etiam subsiste te in verbo ; alioquin ii postea
Dice, et de tacto humanitas fuit genita. Virgia re prius natura , quEm assi maeretur a veil ut dixi supta H .is. 3 & iamcn virgo dieittit Maiater Dei : ergo licet humanitas gigneretur ptius tempote, posset Virgo dici Mater Dei. Respondeo negando colasquciuia, quia prioritas naturae non tollit coexistentiam realem quae
sola Arnifieattit quando die mus. virginem gentile Decim,scilicet renuisset humanitatem subsistentem tune in peti ona verbi: sicet non subs-steret pro illo priori naturae . rro quo genita est: seut dicitur contritio fieri ab nomine iusto, pripiet smultatem temporis . licet si prior natura . v na