Extracts from Cicero, narrative and descriptive;

231쪽

Ι. ROMES ULE OF HER PROVINCES. 21 Inecessariis apparitionibus tecum esse voluisti, qui quasi exra cohorte praetoris appellari Olent, horum non modo facta, sed etiam dicta omnia praestanda nobis sunt. Sed habes eos tecum, quos OSSi recte facientes facile diligere, minus consulentes existimationi tuae facillime coercere : a quibus, rudis quum esses, videtur potuisse tua liberalitas decipi namsa5 ut quisque est vir optimus, ita dissicillime esse alios improbos Suspicatur nunc vero tertius hic annus habeat integritatem eamdem quam SuperioreS, cautiorem etiam ac diligentiorem. Sin aures tuae, quae id quod audiunt XiStimentur audire,

non in quas ficte et simulate quaeStu causa inSUSurretur. I 3 Sit anulus tuus non ut a aliquod, Sed tamquam ipse tu: non minister alienae voluntatis, sed testi tuae. Accensus Sit e numero, quo eum maiore nOStri SSe Voluerunt, qui

hoc, non in beneficii loco sed in laboris ac muneris, non temere nisi libertis suis deferebant quibus illi quidem non 135 multo secus ac Servi imperabant. Sit lictor non suae, sed tuae lenitatis apparitor, maioraque praeserant fasces illi ac secures dignitatis insignia quam potestatis. Tot denique sit provinciae cognitum, tibi omnium quibu praeSi Salutem, liberos, famam. Jortunas esse marissimas. Denique haec I o opinio sit, non modo iis qui aliquid acceperint, sed iis etiam qui dederint, te inimicum, si id cognoveris, futurum. Neque vero quiSquam dabit, quum erit hoc perspectum, nihil per eos, qui simulant Se apud te multum posse, ab te solere impetrari. Nec tamen haec oratio mea est eiusmodi, ut te I 5 in tuos aut durum esse nimium aut suspiciosum velim. Nam si quis est eorum qui tibi biennii spatio numquam in suspicionem avaritiae venerit, ut ego Caesium et Chaerippum et Labeonem et audio et, quia cognovi, exi Stimo, nihil est quod non et iis et Si quis est alius eiusdemmodi et committi et is credi rectissime putem. Sed si quis est in quo iam offenderis, de quo aliquid senseris, huic nihil credideris, nullam partem existimationi tuae commiSeris.

232쪽

et 12 EXTRACT FROM CICERO. Sect. V. 5. In provincia vero ipS Si quem e nactus, qui in tuam familiaritatem penitus intrarit, qui nobis ante fuerit ignotus, huic quantum credendum Si vide, non quin possint multi 155 esse provinciales viri boni, Sed hoc Sperare licet, iudicare periculosum est Multis enim simulationum involucris tegitur et quasi velis quibusdam obtenditum unius cuiusque

natura frons, Oculi, Ultus persaepe mentiuntur, oratio vero

saepissime. Quam ob rem qui pote reperire e eo genere 6o hominum, qui pecuniae cupiditate adducti careant iis rebus omnibus, a quibus nos divulSi esse non OSSumVS, te autem, alienum hominem, ament ex animo ac non sui commodi causa simulent Mihi quidem permagnum videtur, praesertim si iidem homines privatum non sere quemquam, prae I 65tore Semper omnes amant Quo ex genere si quem forte

tui cognosti amantiorem fieri enim potuit quam temporis,

hunc vero ad tuum numerum libentur Scribito sin autem id non perspicies nullum genus erit in familiaritate cavendum magis, propterea quod et omne Via pecuniae norunt Iro et omnia pecuniae cauSa faciunt et, quicum Victuri non Sunt, eius existimationi consulere non Curant. Atque etiam e

Graecis ipsis diligenter cavendae sunt quaedam samiliaritates Praeter hominum perpaucorum, Si qui sunt vetere Graecia digni Sic vero allaces sunt permulti et leves et diuturna etsservitute ad nimiam adsentationem eruditi Quos ego universos adhiberi liberaliter, optimum quemque hospitio amicitiaque coniungi dico oportere nimiae familiaritates eorum neque tam fideles sunt non enim audent adversari nostris voluntatibus et invident non nostri Solum, verum etiam 8o

6. Iam qui in eiusmodi rebus in quibus vereor etiam ne durior Sim, cautus Sse velim a diligens, quo me animo in Servi esse CenSeS quo quidem quum omnibus in locis tum praecipue in provinciis regere debemus. suo de genere i85 multa praecipi possunt, sed hoc et brevissimum est et facil-

233쪽

I. ROME S RULE O NE PRO INCES. 2I3lime teneri potest, ut ita se gerant in istis Asiaticis itineribus, ut Si iter Appia via faceres, neve interesSe quidquam putent utrum Tralles an Formias venerint. Ac Si quis est ex Servisis egregie fidelis, sit in domesticis rebus et privatis quae reSad ossicium imperii tui atque ad aliquam partem rei publicae pertinebunt, de his rebus ne quid attingat. Multa enim, quae recte committi servis sidelibus possunt, tamen Sermonis et Vituperationis vitandae causa committenda non sunt Sed i 95 eScio quo pacto ad praecipiendi rationem delapsa est oratio mea, quum id mihi propositum initio non fuisset. Quid enim ei praecipiam, quem ego in hoc Praesertim genere intelligam prudentia non esse inseriorem quam me, VS Vero etiam superiorem Sed tamen si ad ea, quae saceres, aucto-zo rita accederet mea, tibi ipsi illa putavi fore iucundiora. Quare sint hac fundamenta dignitatis tuam tua primum integritas et continentia, deinde omnium qui tecum sunt pudor, delectus in familiaritatibus et provincialium hominum et Graecorum percautus et diligens, amiliae gravis et constansaos disciplina. Quae quum honesta sint in his privatis nostris quotidianisque rationibus, in tanto imperio, tam depravatis

moribus, tam corruptrice provincia divina videantur necesse est. Haec institutio atque haec disciplina potest sustinere in rebus statuendis et decernendi eam Severitatem, qua tuai in iis rebus usus es, ex quibus nonnulla simultate cum magna mea laetitia susceptas habemus nisi forte me Paconii nescio cuius hominis ne Graeci quidem ac Mysi aut Phrygi potius, querelis moveri putas, aut Tuscenii, hominis furiosi ac sordidi, vocibus, cuius tu ex impuri Ssimis faucibus

et i inhonestissimam cupiditatem eripuisti summa cum aequitate. . Haec et aetera plena SeVeritatis, quae statuisti in ista provincia, non facile Sine summa integritate sustineremus quare sit summa in iure dicundo severitas, dummodo ea ne Varietur gratia, Sed conservetur aequabilis. Sed tamen parvi

et a reser abs te ipso ius dici aequabiliter et diligenter, nisi idem

234쪽

a: EXTRACT FROM CICERO. Sect. V. ab iis fiet, quibus tu eius muneris aliquam partem Concesseris. e mihi quidem Videtur On Sane magna varietas esse negotiorum in administranda Asia, sed ea tota iurisdictione maxime sustineri. In qua Scientiae praeSertim provincialis ratio ipsa Xpedita est constantia est adhibenda ars

et gravita quae reSistat non Solum gratiae, Verum etiam

suspicioni. Adiungenda etiam est facilitas in audiendo, lenitas in decernendo, in satis faciendo ac disputando diligentia. His rebus nuper C. Octavius iucundissimus suit, apud quem primus lictor quievit, tacuit accensuS, quotiens et 3o quisque voluit dixit et quam voluit diu. Quibus ille rebus fortasse nimis lenis videretur, nisi haec lenitas illam severitatem tueretur. Cogebantur Sullani homines quae per vim et metum abstulerant reddere. Qui in magistratibus iniuriose decreverant, eodem ipsi privati erat iure parendum. 33 Haec illius severitas acerba videretur, nisi multis condimentis humanitatis mitigaretur. Quod si haec lenitas grata Romae est, ubi tanta arrogantia est, tam immoderata libertas, tam infinita hominum licentia, denique tot magistratus,

tot auxilia, tanta vis, tanta Senatu auctoritas, quam iucunda a Otandem praetoris comita in Si potest esse, in qua tantam ultitudo civium, tanta sociorum, tot urbeS, tot civitates unius hominis nutum intuentur, ubi nullum auXilium est, nulla conquestio, nullus SenatUS nulla Contio Quare permagni hominis est et quum ipsa natura moderati tum vero et 3 etiam doctrina atque optimarum artium Studiis eruditi sic se adhibere in tanta poteState, ut nulla alia potestas ab iis quibus is praesit desideretur. 8. Cyrus ille a Xenophonte non ad historiae fidem scriptus, sed ad stigiem iusti imperii, cuius Summa gravitas ab et 5o illo philosopho cum singulari comitate coniungitur, qu . quidem libros non sine causa noster ille Africanus de manibus ponere non Solebat nullum Si enim praetermisSum

in his ossicium diligentis et moderati imperii eaque si Sic

235쪽

I. ROMUS NULE GF HER PROVINCES. 215233 coluit ille, qui privatus suturu numquam fuit, quonam modo retinenda sunt iis, quibus imperium ita datum est, ut redderent, et ab iis legibus datum est, ad quas revertendum est ZAc mihi quidem videntur huc omnia esse reserenda iis qui praesunt aliis, ut ii qui erunt in eorum imperio Sint quam 26 beatissimi quod tibi et esse antiquissimum et ab initio

fuisse, ut primum Asiam attigisti, Constante fama atque Omnium Sermone Celebratum est. Si autem non modo eius

qui sociis et civibus, Sed etiam eius, qui servis, qui mutis

pecudibus IraeSit eorum quibus IraeSit Commodis utili-263 tatique servire. Cuius quidem generis Constare inter Omnes video abs te summam adhiberi diligentiam nullum aes alienum novum contrahi civitatibuS, Vetere autem magno et gravi multas abs te esse liberatas : urbes complures dirutas ac paene deSertas, in quibus unam Ioniae nobilissimam,a7 alteram Cariae, Samum et HalicarnaSSum, per te SSe recreatas nulla esse in oppidi seditiones, nullas discordias: provideri abs te, ut civitates optimatium Consiliis administrentur: sublata Mysiae latrocinia : caedes multis locis repreSSas: pacem tota proVincia Constitutam: meque Soluma; illa itinerum atque agrorum, sed multo etiam plura et maiora

oppidorum et sanorum surta et latrocinia esse depulSa: remotam a fama et a fortunis et ab otio locupletium illam

acerbissimam ministram praetorum avaritiae, calumniam:

sumptus et tributa civitatum ab omnibus, qui earum civi-α8 tatum fines incolant, tolerari aequabiliter : sacillimos esse aditus ad te patere aures tuas querelis omnium : nullius inopiam ac solitudinem non modo illo populari accessu ac tribunali, sed ne d mo quidem et ubiculo esse exclusam tuo : toto denique in imperio nihil acerbum esse nihil cru-283 dele, atque omnia plena clementiae, manSuetudiniS, humanitatiS.

9. Quantum vero illud est beneficium tuum, quod iniquo et gravi vectigali aedilicio cum magni nostris Simultatibus

236쪽

Asiam liberasti Etenim si unus homo nobilis queritur

palam te, quod ediXeris, NE AD LUDOS PECUNIAE DECERNE 29oRENTUR, HS cc. Sibi eripuiSSe, quanta tandem pecunia Penderetur, Si omnium nomine, quicumque Romae ludos facerent, quod erat iam institutum, erogaretur Quamquam haSquerelas hominum nostrorum illo consilio oppressimuS, quod in Asia nescio quonam modo, Romae quidem non mediocri 293 cum admiratione laudatur, quod quum ad templum monumentumque nostrum Civitate pecunia decreVissent, quum Veid et pro meis magnis meritis et pro tuis maximis beneficiis Summa Sua voluntate sectSsent, nominatimque lex Xciperet,

que id quod dabatur non esset interiturum, sed in ornamentis templi futurum, ut non mihi potius quam Opulo Romano ac dis immortalibus datum videretur, tamen id in quo erat dignitas, erat lex, erat eorum qui aciebant voluntas, accipiendum non putavi, quum alii de cauSi S, tum sos etiam ut animo aequiore ferrent ii, quibus nec deberetur nec liceret. Quapropter incumbe toto animo et studio omni in eam rationem qua adhuc usus es, ut eos, quos tuae fidei potestatique senatus populusque Romanus commi Sit et credidit, diligas et omni ratione tueare et esse quam beatiSSimo a Iovelis. Quod si te sors his aut Hispanis aut Galli praesecisset, immanibus ac barbaris nationibus, tamen esSet humanitati tuae conSulere eorum commodis et utilitati salutique servire. Quum ero ei generi hominum PraeSimuS, non modo in quo ipsa Sit, Sed etiam a quo ad alio perveni SS 3 i5 putetur humanitas, certe iis eam potissimum tribuere debemuS, a quibu accepimus. Non enim me hoc iam dicere pudebit, praeSertim in ea vita atque in iis rebus gestis, in quibus non potest residere inei tiae aut levitatis ulla Suspicio, nos ea, quae consecuti SumVS, ii Studiis et artibus esse aeto

adeptos, quae in nobis Graeciae monumentis disciplinisque tradita Quare Praeter Comimunem fidem, quae OmnibuS

237쪽

I. ROME' RULE O HER PROUINCES. 17 debetur, praeterea nos isti hominum generi praecipue debere Videmur, Ut, quorum praeceptis 'imus eruditi. apud eos 3a ipsos quod ab iis didicerimus velimus Xpromere.

Io. Atque ille quidem princeps ingenii et doctrinae Plato tum denique ore beatas res publicas putavit, si aut docti et

Sapiente homines ea regere coepi SSent, aut ii qui regerent omne suum Studium in doctrina edi Sapientia collocaSsent. 33 PIanc coniunctionem videlicet poteStatis et sapientiae saluti censuit civitatibus esse poSse. Quod fortasse aliquando univerSae rei publicae nostrae, nunc quidem profecto isti provinciae contigit, ut is in ea Summam pote Statem haberet,

cui in doctrina, cui in virtute atque humanitate percipienda 33 plurimum a pueritia Studii suiSSet et temporis. Quare cura ut hic annus, qui ad laborem tuum accessit, idem ad salutem Asiae prorogatus SSe videatur. Quoniam in te retinendosuit Asia felicior quam nos in deducendo, perfice ut laetitia provinciae desiderium nostrum leniatur. Etenina, Si in pro-3 o merendo ut tibi tanti honores haberentur, quanti haud scio an nemini, suisti omnium diligentissimus, multo maiorem in

his honoribus tuendis adhibere diligentiam debes. Equidem

de isto genere honorum quid sentirem Scripsi ad te ante. Semper eo putavi, Si Vulgares SSent, VileS, Si tempori CauSa3 5 ConStituerentur, leves : Si vero, id quod ita factum est, meritis tuis tribuerentur, existimabam multam tibi in iis honoribus tuendi operam Sse ponendam. Quare quoniam in istis urbibus cum summo imperio et poteState versaris, in quibus

tua virtutes consecrata et in deorum numero collocatasas vides, in omnibus rebuS, qua StatUeS, qua decernes, quas

ages, quid tanti hominum opinionibus, tantis de te iudiciis, tantis honoribus debeas cogitabis. Id autem erit eiusmodi,

ut conSula omnibus, ut medeare incommodis hominum,

provideas saluti, ut te parentem Asiae et dici et haberi velis. 355 II. Atque huic tuae voluntati ac diligentiae dissicultatem magnam adserunt publicani quibu Si adverSamur, ordinem

238쪽

α18 EXTRACT FROM CICERO. Sect. V. de nobis optime meritum et per nos cum re publica Oniunctum et a nobis et a re publica diiungemuS: Sin autem Omnibus in rebus obsequemur, funditu eo perire patiemur, quorum non modo Saluti, Sed etiam commodi consulere 36o debemus. Haec est una, Si vere cogitare volumus, in toto irnperio tuo dis cultas. Nam esse abStinentem, continere Omne CupiditateS, Suos coercere, iuris aequabilem tenere

rationem, facilem se in rebus cognoscendis, in hominibus audiendis admittendisque praebere praeclarum magi eS 365 quam dis icile. Non est enim positum in labore aliquo, Sed in quadam inductione animi et voluntate. Illa causa publicanorum quantam acerbitatem adserat Sociis intelleximus ex civibus, qui nuper in portoriis Italiae tollendis non tam deportorio quam de nonnullis iniuriis portitorum querebantur. 37o Quare non ignoro quid sociis accidat in ultimis terris, quum audierim in Italia querelas civium. Hic te ita versari, ut et publicanis satisfacias, praesertim publici male redemptis, et Socio perire non Sinas, divinae cuiusdam virtutis esse videtur, id est, tuae. Ac primum Graeci id, quod acerbis 375 Simum St, quod Sunt vectigale S, non ita acerbum videri debet, Propterea quod sine imperio populi Romani suis institutis per se ipsi ita suerunt. Nomen autem publicaniaSpernari non PoSSunt, qui pendere ipsi vectigal sine publicano non potuerint, quod iis aequaliter Sulla descripserat. 38o Non esse autem leniores in exigendis vectigalibus Graecos quam nostros publicanos hinc intelligi potest, quod Caunii nuper, OmneSque e inSuliS, quae erant ab Sulla Rhodiis attributae, confugerunt ad Senatum, nobis ut potius vectigal quam Rhodiis penderent. Quare nomen publicani neque ii 383 debent horrere qui Semper vectigale fuerunt, neque ii Spernari qui per Se Pendere vectigal non potuerunt, neque ii recusare qui Postulaverunt. Simul et illud Asia cogitet nullam a se neque belli Xterni neque domesticarum discordiarum calamitatem suturam suiSSe, Si hoc imperio non auo

239쪽

I. ROMUS RULE O HER PROVINCES. I9 teneretur. Id autem imperium quum retineri sine vectigalibus nullo modo possit, aequo animo parte aliqua Suorum fructuum pacem sibi Sempiternam redimat atque Otium. Ia. Quod si genus ipsum et nomen publicani non iniquo ab animo uStinebunt, poterunt ii ConSilio et prudentia tua reliqua videri mitiora. Possunt in pactionibus aciendis non

legem spectare CenSOriam, Sed potius commoditatem conficiendi negotii et liberationem molestiae. Potes etiam tui sacere, quod et secisti egregie et facis, ut commemores o quanta sit in publicanis dignitas, quantum nos illi ordini

debeamus, ut remoto imperi ac vi potestatis et lascium publicanos cum Graeci gratia atque auctoritate coniungas.

Sed et ab iis, de quibus optime tu meritus es et qui tibi

omnia debent, hoc petas, ut facilitate sua nos eam necessi- o tudinem quae est nobi Cum publicaniS, Obtinere et conservare patiantur. Sed quid ego te haec hortor, quae tu non modo facere pote tua Sponte Sine cuiuSquam Praecepti S, Sed etiam magna iam e parte perfecisti Non enim desistunt nobis agere quotidie gratias honestissimae et maximae 1 societates, quod iridem mihi idcirco iucundius est, quod idem faciunt Graeci. Dissicile est autem ea, quae Commodi Sutilitate et prope natura diversa Sunt, Voluntate ConiUngere. At ea quidem, quae Supra Scripta Sunt, non Ut te inStituerem scripsi, neque enim prudentia tua cuiusquam praecepta desi- 13 derat), sed me in Scribendo commemoratio tuae virtutis

delectavit quamquam in his litteris longior fui quam aut

vellem aut quam me putavi sore. 13. Unum est, quod tibi ego Praecipere non desinam, neque te patiar, quantum erit in me, cum XCeptione laudari. et Omnes enim, qui istinc veniunt, ita de tua Virtute, integritate, immanitate commemorant, ut in tuis summis laudibus excipiant unam iracundiam. Quod vitium quum in hac privata quotidianaque vita levis esse animi atque infirmi videtur, tum vero nihil est tam deforme quam ad Summum imperium

240쪽

aao EXTRA CPS ROM CICERO. Sect. V. etiam acerbitatem naturae adiungere. Quare illud non Sus 4 5cipiam, ut, quae cies iracundia dici solent in doctissimis

hominibus, ea nunc tibi Xponam, quum it nimii longus esse nolim et e multorum Scriptis ea tacite poSSi Cognoscere, illud, quod est epistolae proprium, ut is ad quem scribitur de iis rebus quai ignorat certior fiat, praeter 43 mittendum esse non puto. Sic ad nos omnes fere deserunt: nihil. quum absit iracundia, dicere Solent ne fieri posse iucundius, sed quum te alicuius improbitas perverSitaSque Commoverit, Sic te animo incitari, ut ab omnibus tua desideretur humanitas uare quoniam in eam rationem Vitae 35no non tam cupiditas quaedam gloriae quam re ipSa ac fortuna deduxit, ut empiternus sermo hominum 1 nobis suturu Sit, CaVeamus, quantum es Cere et ConSequi OSSumus, ut ne quod in nobis insigne vitium suisse dicatur. meque ego nunc hoc contendo, quod ortaSse quum in omni natura ptum iam in nostra aetate dissicile est, mutare animum et, Siquid est penitus insitum moribus, id subito evellere, sed te illud admoneo, ut Si hoc plene vitare non poteS, quod ante Occupatur animus ab iracundia quam providere ratio potuit ne occuparetur, Ut te ante compare quotidieque meditere 4 5 resistendum SSe iracundiae, quumque ea maxime animum moveat, tum tibi esse diligentissime linguam continendam: quae quidem mihi virtus interdum non minor videtur quam omnino non irasci. Nam illud est non Solum gravitatis, Sed

nonnumquam etiam lentitudinis, moderari Ver et animo et Eo Orationi, quum Si iratis, aut etiam tacere et tenere in sua potestate motum animi et dolorem, etSi Cn est persectae Sapientiae, tamen est non mediocris ingenii. atque in hoc genere multo te esse iam commodiorem mitioremque nuntiant. Nullae tuae vehementiores animi concitationes, nulla 455 maledicta ad ios, musae montumeliae terseruntur: quae quum abhorrent a litteris, ab humanitate, tum Vero contraria

sunt imperio ac dignitati. Nam si implacabiles iracundiae