장음표시 사용
131쪽
parentibus suis Lutheranis Vbiquetariis, in Bella Inum transtulit ut in eo quod reprehenderet, inueniret. Sic enim respondet ad eam Bellarmini rationem Christusfuit ab initio Incarnationis Filius Dei,qua Deus ess,non qua homo: ergo qua Deus, non qua homo fuit omnificius.me Bella inisformaliter iamAmit ab Ubiquerariis. Atqui cum ille dixerit,Christum debuisse repleri omnibus donis,omni scientiae non meminerit; non video, unde eam Danariis in hanc disputationem inuexerit. Deinde, etiamsi dixisset omniscientiam,tamen fatuam Vbiquetariorum omni scientiam, totus ipse sermonis textus excluderet; nam clim addiderit, debuisse cum repleri omnibus donis,quia cum sit Filius, debet esse haeres Omnium bonorum patcr-norum,&quidem statim,quia Pater nunquam moritur: quare non est exspectanda successio in haereditatem: satis indicauit bona ea,ae dona,de quibus loquitur,ereata esse deberernam sapientia diuina,&omniscientia ad essentiam spectant, qua Filius est,& constituitur Deus, quamque tanquam dominus non possidet. Quare necessario,cum de iis bonis lonuatur Bellarminus, quorum haeres&domianus Christus est, culta est Filius Dei; ea aut nonnisi bona creata esse possint,apertissime etrusionem illam Vbiquetariam exclusit. Quartam item rationem in uertit,eaq; suppressa, quae a Bellarmino aste tur bona,ac solida;suam quandam commentitiam supponit insarata ratio inquit, fastaria μὰ non onsequente, ne ea destinatione ad rei existentiam. Nam Christus ante iacta mundifundamenta praeordinatus est, i praedestinatus. unus mundi,caput Ecesesiae, Cre. Vs rei a iam erae homo, π actu talis existebat. In mente quidem Dei iam talis propter praed sinationem, tissicitur ab initio mundi fuisse mactatus, poe. I3. I. roipsa tamen, min rerum naturasuformaliterin actu nondum. At Bellarminus ne meminit quidem destinationis, se enim scribit: Quista ratio, Christus homo in ipsa Incarnationefactu eri eaput, non solum h
minum,sed etiam Angelorum , t omnes eoncedunt; ergo debuit tune re plerisapientia gratia, σipsa etiam beatitudine me enim conuenienserat.' caput esset minus ornatum, G minussapiens, quamsua membra.
Vbi hic ulla deliinationis mentio pz. Ad caput 3 neque pauciora longe immaniora mendacia
congerit, dum euersurum se pollicetur Bellarmini responsiones ad Haereticorum argumenta. Duo fundamenta iacere cum dichsuarum solutionum, que multa continent Danaei mendacia. Primum
est,inoyait Nistumeam humanam naturam asyumpsisse,quae eodem modo
132쪽
perfecta esset quo inprimo homine Odamo, sic enim dictum Athanasi
quod proseri,intelligit. christis ea perfecti homo. Quibus in verbiscuo mendaeia sunt. Alterum, quod ait,docere Bellarminu a Christo eam humanam natura aliam piam csse, quae eodem modo perfecta esset, sicut in primo homine Adamo,cum ille conceptis verbis argirmet, Christium non quidem omnes, sed aliquos tantum defectus naturae corruptae assumpsime, ut mortem,semem, sitim. Alterum, quod ait, ita a Bellarmino intelligi dictum Athanasi, cum Bella minus tantum de ea perfectione intelligat , qua perfectum id dicitur,quod habet ea omnia, quae sibi naturaliter debentur. Ipsa eius verba rem plana facienti Uomtio,inquit, ristum accepisse duo quaedam ex nostris rebu in Incarnatione Primo naturam integram,cum omniabu ,quae ad eim perfectionem pertinent;nam ut ait Athanasius in Ombolo,perfectus Deus est Chrastusinperfectus homo. Hic certe,neq; Adamineq; eius persectionis meminit Bellar minus, quam is in statu in nocentiae habuit Pergit. Secundo,inluit,accepit aliquos defectus cons
θ entes naturam nostram corruptam, ut mortem famem sitimoc non tamen omnes defectus nam non accepit peccatum,fomitem, ignorantiam,
cuius rei causa eri, quoniam cum defectus non pertineant ad essentiam vel perfectionem naturae assumptae,ex huiusimodi defectibus, non debuit assu
mercinisistos, qui conducebant adfinem Incarnationis. Hic certe aperte assirmat defectus aliquos naturae corruptae in Christo futuis,&aperte Athanasium interpretatur de iis, quae naturae humanae pro pria& naturalia sunt. Hinc etiam critum Danaei mendacium refellitur,quod pauid post subiicit, cum ait, docere Bellarminum, in Christo fuisse carentiam omnis infirmitatis,etiam in anima. Nam neque Bellarminus hoc unquam dicit,4 falsum est. Qui enim habuit animam, quae, & dolore, & timere,vi tristis esse, ac taedio assici posset is profecto omni animi infirmitate non caruit. Sed haec, quanquam mendacia, tolcrabilia tamen in homine Caluiniano via deri possunt:allud modum omnem mendacij ac mendacitatis sup rat. Secundum, inquit Beliarminifundamentum. 1, ignorantiam istam Usepeccatum, quod Christus qua homo, diem Iudicii norauit. Atque in eo tam immani figmento suo, confutando immoratur. At ubi hoc unquam scripsit dixit,cogitauit, aut somniauit Bellarminus; cuius etiam somnia sapientiora sint quam Caluinians vigiliarceo quidem certe loco,quem habemus prae manibus,bis ignorantiam,tanquam defectum a peccato.& fomite peccati distinctum enumerat. Nam
133쪽
eum negat, Christum omnes naturae corruptae desectus aeeepisse, Non accepi' inquit,pri cata omitem,ignorantiam jaulo post:&me incitiis peccatum, ignorantia non erant utilia adfatuando homines. 3. Hac usus, veluti praelusione linguae, rem propius aggreditur, ac singulas responsiones labefactare conatur. Ac primam,iicὸt nons ne ineptiis, tamen utcumque sine ullo, paulo illustriore mendaei praetergressus, secundam ita impugnat Chrissum, inquit, Measu ipsius Spiritu, vore qui Hr-Delusii repletum fuisse non Lali enim adscititia, id, quod si nobiscum entire, quemadmodum Deitthanasi . Verum,unosti nihilominus, uetur, Bellarminus, hanc in christo Dominosapientiam, per eadem temporum momenta, reuisse, per quae orpus ipsim velut templum reficebat, quod est, istam stientiae infusionem, ab ipsi conceptionis momento , factam aperte negare. Vbi duo sunt mendacia. Alterum , quod ait, docere Bellarminum, a suo ipsius Spiritu, utpote qui Dius erat, non vi aliena 4dstititia, Dominum impletum fuisse sapientia. Qitos, etsi alio-rvi a veritate non abhorret Bellarminus tamen id eo loeo nonicit. Implebatur, inquit Bellarminus , sapientia, non aliunde adstita, sed ea, quae in ipsio erat, diffundentese, erepostidente omnia mimbra, σοmnes pensius. Negat ergo Bellarminus, non sollim aliena,&adscititia vi factum, ut sapientia puer implaretur, quia nimirum non externa vis, sed Diuinitas, quae in illo puero erat, fa-pientiam produceret, qua puer impleretur; sed negat etiamtum. cum puer implebatur , adscitam nouam sapientiam fuisse, cuius accessione puer, cum cresceret, impleretur. Sed Danaeus, vis steriori mendacio locus relinqueretur, verba eius inuertiti eisque enim alterum illud mendacium subiicere potuisset, agnoscere, fateri Bellarminum mane in CHRIs To homine sapientiam, per temporum momenta creuisse, per quae crevit eius eorpus, si ipsa Bellarmini verba , ae sententiam praescripsisset, eum is doceat, ita impletum fuisse corpus , ae membra eius, dum crescerent sapientia, ut sapientiae nihil adscisceretur de
nouo. Mendacium igitur duplex hoc loco est. Alterum, quod quae Bellarminus dixit de ipsa sapientia , qua implebaturi minus, quam negat fuisse aliunde adscitam ; ea Danaeus, non de ipsa sapientia, sed de vi, qua sapientia illa effecta est, callide ac perperam interpretatur Alterum , quod docere Bel tarminum ait, eam sapientiam creuisse per temporum momcnta,
134쪽
quibus corpus illud, quasi templum Diuinitatis crestebat, quod vir
doctissimus nunquam asseruit. libet integrum adscribere locu Beliarmini,ut lector intelligat, quam,aut mendacem, aut stolidum Da--im fuisse necesse sit; qui aut rem clarissime explicatam non intellexerit: aut studio calumniandi sciens, ac volens peruertcrita Bellarminus igitur, dum diluit Haereticorum argumentum, quod ex iis verbis Lucae 2 petebatur. Plenus sapientia, vel ut Haeretici malunt verter Implebatur sapientia postquam ostendit versionem nostram commode retineri posse,&debere, addit etiam iu d. Etiamsi ita vertamus, ut vertendum existimant Haeretici, nihil tamen eam lectionem ossicere posse fidei catholicae veritati. Secundὀ, inquit, dico si legamus passive. Implabatur sensium hunc esse,
quὀd sapientia, tam increata, quam creata, quae in ipso erat, replebantur in dies magis organaeorporea. π mouebantur, atque aptabantur ad opera excessentiora facienda. Quem stensium indicat Athanasius insem mone contra Arianos,oe quadrat hi ensis valde textui. Puer enim cresscebat corpore, π corroborabatur Spiritu non extrinsecus adueniente,
sed qui in ipse erat, ut ope persectiora faceret, 'pariter implebatursa pientia,non aliunde ad ita,sed ea,quae in ipse erat, diffundentese inpossidente Omnia membra, s omnessensus 'destequitur, c gratia DEI
erat in isto, non ait, acquisiuit gratiam sed gratia erat in isto, eum fouens indirigens sicut ergo tu ipsa conceptione Spiritus, Isapientia repleui illud corpustulum, tanquam paruum templum suum cita postea crescente illo templo, quodammodo se extendebat Spiritus in totum reis plebat. Quibus verbis vides, quam aperte utrumque Danaei menda
cium conuincatur Tertiam porro suorum rationem, nihilo desendit verecundius. H tertium nostrum argimentum, inquit, ex Lucae χοῦ
σμ 3 2. CHRIs Tu proficiebat sapientia , nihil restondet, nisi Spiritum Dei mentitum esse , quae summa est bla*hemia. At ubi hoc. vel dixit, vel innuit, vel suspicandi ulli hominum ansam unquam
dedit Bellarminus Ea, inquit, certa Cr communis expositio eorum Patrum, qηο supra citauimus, Gregorij, at manetent, C risii, Damasi ni Theoph lacti, Bedae melmi,Bernardi, π aliorum, quὸ Chrissu profecerit sapienti O gratia,opinione hominum, quibus indies magis aperi balsapientiam suam,quomodo Sol, quo magis a cedit versus medium coelu, tant,magis dicitur proficere indum ris caloremo quὸd infestat lucidiore calidior ed quia magis apparet eius Virtus. Haec Bellarm.quitio sua.
aliquam c6incnutiasn,sed Patrum expositione affert, atq; exemplo probat
135쪽
probat eum loquendi modum , quo eo loco sum Euangelistarn existimat vetus Ecclesia; non esse alienum a communi etiam modo loquendi. sed nimirum nouatoribus,Patrum, atque antiquitatis fides, intelligentia scripturarum blasphemiae sunt. Iam in cou-futatione quartae solutionis non modb mendax, verum etiam ridiculus est. Nihil habet,induit,quod ullo pacto sondeat, tintum in m. riis aliorum responsionibus, quas tamen ipsi reiicit, recitandis immoratur. Ipsi, i veritatis tonuictus nihil affert. Nam sine circuitione ait, Marci 3. u. i. Nee filius hominisAit diem Iussicii, malibi,seolus Paterflcis cto. NM. .probat tandem eam solutionem per quam Christumsibi contrarium Deir. Quibus verbis, primo locum ex Actorum I plane corrumpit,neque enim quicquam eiusmodi in eo capite legimus. Dicit quidem Dominus,cum Apostolis loquens non esse ipsorum nosse tempora, vel momenta, qua Pater posuit in sua potestate: sed neque solum Patrem nosse; neque in sua solius potestate Patrem posuisse, eo capite memorat. Quem locum, ad caput etiam primum quarti huius libri non longe a fine deprauat Danaeus, cum errorem suum ex scholasticis probare contendit,ubi de Durando sic scribit. Docet noluit ratiam,s sapientiam,quam accepit Christin, essemitam, nec ad ea pertingere,quae insui nius potestate Pater possit, quale est, scire diem Iudicii. ct. I.u.7. Ad quem Actorum locum pronomen illud, Vnius, de suo Danaeus apposuit. Hoc igitur primum est hoc loco Danaei mendacium, quod ad deprauata cripturae ab eo testiinonia spectaepotius,quam ad id, de quo agimus. illud secundum, quod ait Bellarminum nullam afferre solutionem, sed quas alii afferunt enumeratas reiicere. Qu9d mendacium, duabus, tribusu lineis post ipse refellit Danaeus,cum subdit, probaria Bellarmino eam solutionem,per quam Christum sibi contrarium facit. Nam si aliorum solutiones reiicit,ipse nihil affert,nullam prosectb solutionem probat; sin autem eam probat,per quam Christum contrarium sibi facit,aliquid profecto affert, qualecumque demum illud sit sed non est hic mentiendi hoc loco Danato finis. Postquam enim quidam alia contra Bellarmini solutionem attulit, plane sutilia. Deni- queanstuligontra ipsius Marci textus erba. π omnium Patrum,
quo stequi se simulat fidem,s doctrinam hanc ententiamfalsam esse, ait:
Er eam ad Christum,quaDem est,non qua homo,refert imperitissime. Que locum,priusquam examino, solutionem ipsam Bellarmini, de qua
agimus profero. Ain Pit,postr a expolitio eiusdem sancti Gregorii
136쪽
Deo notato,nee non Ambrosii deside cap. 8. Hieroumi, sis si omi, Neo phlacii in caput a . Mati Basilitib. contrὰ Eunomium in M.ti,q. de Genesi contra Manichaeos.cap. 24.σlib. 1. de Trin. e. I 2 quodsilius dicatur,scire, quia non siciebat ad dicendum aliis, inquia eos neficientes faciebat: quae quidem explicatio est ad propositum huius loci. Mult eni, Dominus reddere causam, cur non manifestet eum diem, indicit causam e se, quia non it,hoc est, non didicit hoc a Patre, treuelaret aliis,sed vi sibi secretum hocstruaret. H qc Bellar minus ex quibus satis apparet men liri prim5 Danaeum,cum ait,contra omnium Patrum, quos sequi se simulat, fidem,& doctrinam sentire Bellarminum. Cur enim, cum non solum singulorum nomina, sed libros etiam,vi capita ad notet,vbi eam expositionem probari a patribus dicit non pro serteorum verba, atque ex birographo falsi hominem sibi tam inuisum conuincit Danaeus Ex iisdem Bellar mini verbis apparet secund5,mentiri Danaeum,cum ait docere Bellarminum, hanc Marci sententiam esse falsam loqui enim non de haeresi Caluini, sed de ipsa Euangelii sententia Danaeum, satis indicant verba sequentia. Hanesententiam inquit,falsam esse ait, eamque ad Christum qua Derae', non qua homo,refert ineptissime. De ea igitur sententia loquitur D
naeus, quam Bellarminus interpretatur. At viro doetissimo, max meque Catholico Caluini h. aereses interpretari, eo praesertim loco, curae non fuit. Porro mentiri Danaetim, cum tantam notam, viro optime de Ecclcita merito inurit,ut assirmari ab eo dicat, falsiim aliis
quid ab Euangelista mandatum literis,nemo non videt. Ubi enim hoc unquam dixit is,qui ei loco, eam vult subesse sententiam, qitam veram tanti Patres agnoscunt,quique probat ex similibus scit plurae loquutionibus phrasim Euangelistae capace eius ententis esse
Praeterea, quis criptura pasiimitὰ Acrithur, H Gen. 22. Nunc cognoui, quod timeas Deum me eti, nunc, lendi tibi, e 'aliis, quantum me colas. D. Is Vos autem dixi amicos, quia omnia, quaecum ue audiuia Patre meo nota ieci vobis: π tamen non omnia simpliciter eis indicauerat: nam ea
I 6. ait LAdhuc multa habeo vobis diceresed non potestis portare modo. Dixerat ergo illis,quaecum ue audierat aratre ad dicendum istis. Ita igitur hoc loco, dicit se non scire, nisi quae sciebat, it istis diceret Mentitur tertio cum ait, referri ea verba a Bellarmino, ad Christum, qua Deus est, no qua homo. Cum is conceptis verbis doceat, ea intestigi de Christo, qua homo est, quomodo non facit scire Spiritum Sanctiim, no
autem qua Deus, nam qua Dcur scite facit.& Spirituin sanctu produce
137쪽
inuendoncs arando,& humanitate suam reuelando Adserendam inquit, lico, Filiumno cire ad dicendum sti omnino ed intelligendo de Rhoot homo est,quomodo non secitscire Spiritum Sanctum Solus autern Patre dieita sitire quiafecit scire Christum hominem. t August.dicit lib.Lde Gene.contra Manichaosae 2.quod autem conuenit Patri, eoAuenit etiaaliis personis, uiasunt eiusdem naturae; itaqueidem,si, aesidixisset, nemoscit, nisi Deus.
. . . Ad caput porro 7. lib.huius quarti, quia nihil habebat ope e- spondere ad a,quibus Bellarminus probat,ex dictis Calui, olligi anima mortalitate,rhetoricis interrogationibus,& maledictis in Monachos eum scopul praetervectus; ne paucas illas lineas sine mendacio abire sibi pateret :inusanquit,manifestivi animarum immortalitatem negat, qua iste qui hoc bbro otia 2ς.LD.σ426. negat anima nostras esse posse in loco extrasu eorpora itemq; vult animas nostria extrasiua corpora nulla, nisi extraordinaria actione habere,aut edere, Tmhil extrasuum corpu operari; hoc ero est animae immortalitate dere Iere. Quo suo mendacio,ita delectatus est,ut illud in censura posterioris partis lib. 4.re petii ritu ac prima Bellarmini haeresim numerauit, velit,animast arata asiuo corpore, nihil operari posse naturaliter, ide sex rita proprietate si e naturae,sed tantusupranaturaliter, at et iam Deo sigillatim iubente, Meum ueli mouent eorpora aliqua ex peculiari Dei iussu; hoe i animas constimu mortales si nulla sit earum, pinqua ex his eo Orib. euolarunt naturalis,propria, emordinaria a cita. Quibus verbis duplex mendaciu continetur; alteru quod ait,a Bellarmino negari animasium exierit a corpore,esse in loco.At Bellam minus eo loco cotra Durandu disputat,qui probare nitebatur, an, mas a corpore separatas, in loco esse non posse, ac proinde non deis stendisse anima Christi ad inferos, secundu substantia sua, sed solusecundu operatione Affert aut primo Durandi argumentum in hanc sententia; Animae no sunt in loco, nisi per operatione; lic, ut emerae res spirituales; sed animiseparatae, ulla exercere possunt Oisperatione in loco,no igitur esse possunt in loco.Eamq; Durandi ratione triplici ratione ipse cosutat. Primo,qui probabile est Ang los,&animas esse in loco persuasubstantia n,tantii per operati nem,ut Scotus,& alii non pauci docent. Ita respondeo primo Respondeo primo,inquit,non esse improbabilem eorum semientia,qui docent. tam angelos,qua animas esse in loco per sua essentia Seciundo quia si co cedamus Dura id,ca, etia SanctusThomas affirmatino esse in loco res spirituales,nisi operatione;ac preterea demus no posse an ia
138쪽
mam extra corpus operari naturaliter; tamen potest diuina vIrtute fieri,ut operetur,ac sit in loco id quod confirmat ex scripturis, teris,& noui testamenti,MauctoritateAugustini,& Gregorii .Quare etiam si illud verum esset, non tamen inde bene colligeret Durandus non potuisse animam Christi ad inseros per substantiam suam descendore. Nam operationem,quam naturaliter non habuis. sci; habuisset supra naturaliter. Ita . secundo; Secundo dico, inqui pecundum BeatumThomam animam quidem naturaliter non posse applicari certo loco,nsper operationem quaesententia expresse est Ufeni lib. de
amma, cap. I. nec operariposse extrassuum corpus tamen Apernaturaliternitrum uenosset ut idem Beatus nomissateturi p. q. 7. π caeteris Terti bdenique,impugnat rationem Durandi Bellarminus Q sapote18,inquit,anima, Deo iubente, nihil operarii corpore, ta tamen alligari certo loco, etiamsinos modum non intelligamus, ut LAugustinus docertibro M. de ciuitate Dei. cap. Io. Qui ergo tam diserte Durandum eo
loco impugnati luod neget animas a corpore separatas in loco esse posse,qua ratione id eis denegaret Porr5 quod non laboret,utrum in loco naturaliter esse possit,an diuina virtute egeat anima, ut in eo constituatur; ex eo oritur,quoriadid,de quo eo loco agitur parum interest,utrumlibet dicatur, siue enim naturaliter,sive virtute diuina,animae esse ponantur in loco,potuit ad inferos Christus descendere: quod Durandus ex eo negat, quod nulla plane ratione existimat,animas esse posse in loco Alterum, quod falso Bellarmino tribuit, est, quod docere eum ait no posse animas a corpore separatas operari,aut actionem ullam edere. Qia sed nescio utrum imperitiae potius,an mendacitati hominis,an utrique adscribam. Est enim a quivocatio in vocabulo operationis quod nomen, vel quia invirorum doctorum scriptis parum versatus est, vel callide, ut calumnietur,ita Danaeus accipit, quasi dicat Bellarminus, animam extra corpus,nullam plane operationem,neque in se, neque in alio exemcere posse. Quod si ita esset, revera mortales esse animas sequer tur. At verbBellarminus accipit,pro operatione transeunte in extrinsecum Est enim inter scholasticos qugstio,virum res spirituales in loco sint per sua substantiam,an vero per operatione aliqua, qua
exerceant in re aliqua corporea, quae in eo loco sit in quo eae per operationem suam constitui debent. Quare cum vel leuiter imbuti
Theologicis, am quinione agitari inter scholasticos norint;nos limus,quado eadcre quirimus, Pponerequistione in scholis, nisi
139쪽
his verbis. Vtrum Angeli sint in loco per operationem. Omnes enim sciunt de transeunte sermonem esse: Quando ergo Bella
minus ait,animam non operari, ita ut peream operationem in loco
sit, de hac enim operatione agebat de operatione transeunte, node immanente intelligit. Qu9de ipsismet eius verbis manifestuest. Nam rationem Durandi ita proponit Animae, non fiunt in loco eorporeo,nisi per operationem, quam exercent in id loeo; A secundo dico secundum Beatum Thomam; Itaque,inquit,potest anima separata, Deo iubente mouere corpora, apparere, loqui, perari eo modo,qus Anguli operantur. Vol manifeste vides sermonem esse de operationibus transeuntibus; clarius . Potest etiam .Pot eli,inquit, etiam anima Deo iubente nihil operari in corpora, emtamen attigari certo Lineb.Preter operationes autem transeuntes in corpora,sunt etiam immanentes,quales sunt intelligere, ac velle, quas anima exercere potest etiam separata, quae sunt eius maxime propriari maximeque vitales Sed Danarus,sive dolo, siue inscitialisc confundit, ut aliquid dicere contra Bellarminum videatur. s. Denique,4 si in consequentibus etiatn eapitibus, plurima mentitur Danaeus, ne nimis exquisite mendacia eius quaerere videar,ad censuram a. partis libri A veniamus,quiquatuor omnind partibus continctur, quas singillatim inspiciendas duxi. Prima comprehendit eas, quas vocat Danaeus haereses Bellarmini. Ac de prima quidem hqrcsi, quod negare eum immortalitatem animae docet,pauld ante disputauimus Tertia haeresim hane esse dicit, quod dicere ait Bellarminum Christi animam ad ipsa Damnatorum hominum loca venisse,ibique ad tempus aliquod fuisse, post suam etiam mortem aliquam poenam tulis colum. 28.Vbi versute admodum coniungit id quod cap. Is probabile esse putat Bellum inus, cum Augustino, Fulgentio, Cyrillo Hierosolymitano, Emiseno, atque Nisi eno Christi animam descendisse realiter,&secundii sabstantiam, non tantum percitietum, ad omnia inferni loca; ut damnatos etiam prisens infidelitatis argueret. Hoc inquam Bellarmini dictum callicle coniungit cum suo illo mendacio,quo assirin re Bellarminum scribit Christum, post mortem, poenam aliquam pertulluse, vi,qui minus docti sunt,suspicentur,ex Bellarini noChristi animam damnatorum hominum dolores in inferno passam si se Caluiniana isti blasphemia est, quam aures Catholicae ferreno polluat quamuis magnopere dulcctet HGeticos Sunt quide inter
140쪽
Catholicos, qui poenam, vel poenalitatem aliquam fuisse dicunt.
animam a corpore separatam manere. nam quemadmodum malum erat separari,ita etiam separatam esse malum quoddam est. It sunt qui dicant, morari, ac degere in inferno, ac loco subterraneo poenam aliquam suisse, non quod dolorem aliquem, aut anxietatem, ac molestiam, ex ea commoratione caperet; sed quod erat in loco minime apposito,atque accommodato; at Damnatorum dolores passam esse Christi animam blasphemum atque inauditum est Christianis. Porr5,quod ad Bellarminum spectat, ne hoc quidem ipsum concedit,quod sancto Thomet,&Caietano,summis viris, non displicet. Sic enim post sancti Thomae, Caietani, numeratas opiniones scribit at Bonaventura in 3.L12.q dicit christianimam dum esset in infernosuisse in Leo poenae e mepoena. Cuiu modiuloquendi mihi videtur magis conformis Patribus. Ita ue, Cusi, quod maneat animasteparata a corpore,poena. elpoenalitas, ves potius minor perfectio diciposiit, tamen mansionem animae Christi in inferno , corporis insepulchro,non auderem vocarepamam,neepaenalitatem. Nam istae anima poenam trahunt in inferno,quae bipunt,tanquam in carcere,nec possunt gredi quando volunt. At Christus fuit in inferno liber,s liberator aliorum , t omnes Patres clamant: non autem Oeaturpana, si Rex invisae earceres, taliauos tiberetsed vocatur dignatio σωLVbi vides,quod, esse animam line corpore, docet potius dici minorem pei sectione, quam poenalitatem, quod poenalitatis nomen apposuit, Vticenae nomen temperaret. Est enim poenalitas,non tam poena, quam in eo , qui poena affectus est, poenae ipsius effectus,atque vestigium, naturae minime congruens. At animae minime congruere secundum naturam suam,non modo separationem ipsam, verum etiam
postquam separata fuerit esse sine corpore,clarissimum est poenalitatem ergo esse concedit; sed quia de Christi anima loquitur, eam ipsam vocem corrigit,ae mauult minorem animet pei sectionem appellare. At ver5,cum de descensu,&commoratione in inferno loquitur, omne, non modo poenae, sed a sane etiam poene nomen penitus remouet,ac nihil in ea, nisi dignationem agnoscit. Quartam haeresim hanc numerat, quod Paradisium, inquit, aemum Abrahami
tasse etiam n eo ipso,in quosunt Diaboli loco ed absis φο magna,distantiadsincto. Vbi primo mentitur, cum ait Paradisum, ac linum Α-brahae in loco subterraneo collocari a Bellarmino: Nam sinu Abrahe locum subterraneum esse,Catholici omnes concedimus, atqueb Cooste