장음표시 사용
101쪽
PARS ALTER CAPUT I. g. I. 83 Demetrius item Iudaeus Eupolemo aequalis Graece etiam composuit A'ρχαιογονια ν, ac librum de Regibus Iudaeorum , cujus saepe meminit Clemens Alexandrinus sa). Phocylibdis, quem Iudaeum, immo Pharisaeum fuisse multis probat Scipio Sgambatus sa), exstat Graecum carmen Nουθετικοὶ . Aristobulus non ille cuius mentio habetur libro Machabae, rum, sed alius patria Iudaeus , quemque inter septuaginta interpretes retulit Anatolius apud Eusebium s3ὶ Pentateuchi explanationem Graeco sermone lucubravit. Lysimachus Hierosolymitanus, filius cujusdam Ptolemaei, Graece interpretatus est librum Esther, seu potius epistolam de festo Purim . Flavius Iosephus Hebraeorum eloquentissimus Vespasiani aevo plures libros Graece conscripsit, qui etiamnum supersunt , idque dicen. di genere adeo eleganti, & polito, ut merito Graecus Livius audiat apud vulgus eruditorum . Iosephi aequalis , & adversarius fuit Iustus Tiberiensis, Tiberiade apud Galilaeos natus, qui Chronicon Regum Iudaeorum Graeco sermone lucubravit . Praeterea
Ioseph quidam fuit Galilaeus Tiberiensis, qui Hi pomnelticum composuit , ut putat Vossius de historicis Graecis. His addi possunt
102쪽
84 DE CHRisTO HELLENIsTA innumera alia Apotiolorum scripta, quae tam recepta, quam rejecta memorantur apud veteres : cujusmodi sunt Petri Liturgia sacra, Praedicatio, Evangelium , Actus, Revelatio, Iudicium; Iacobi Evangelium, Liturgia, Pro-to-Evangelium. Paulli Evangelium , Apocalypsis: Paulli, &Tectae Actus, Epistola ad Laodicenses, ad Corinthios Epistola tertia , ad Thessalonicenses item tertia &c.; Canones Apostolorum, Symbolum, Constitutiones Graeco sermone composita de quibus fuse Sixtus Senensis in Bibliotheca sancta, & Fabricius in Codice apocrypho veteris Testamenti. Quare , ut hunc locum claudam , cum iam inde a Machabaris Iudaei quicunque libros conscripserunt, Hellenistice locuti sint, erit ne quisquam, qui neget linguam illam tunc temporis vernaculam ei genti fuisse Iudaeorum II. Nunc numismata inspiciamus, quorum zzs testimoniiun nemo , nisii omnis antiquitatis tui Graece. eXpers , non lubentissime excipiat. Ac sane priscis nequaquam id moris fuit , quod nostris Regibus modo est, qui numos plerumque non Vernacule , sed Latine inscribunt. Illi qua lingua vulgo utebantur, eadem n mismata inscribebant ἰ ut ex iis non modo
qui cuiusque populi sermo fuerit, sed etiam
quae ejus sermonis origines , quae mutationes , & incrementa certissimis veluti fatentibus testibus convincamus. Apposite ad hanc rem
103쪽
PARS ALTERA CAPUT I. g. II. 83
rem doctissimus Spanhemius ; Hinc ait, Θ
indubiae linguarum origines , ta' primae, ac D hinde mutatae dein literarum formatioves , maria aeratum discrimina , plurimi quadrata
riorum errores , aliaque recondita eruditae an
tiquitatis arcana feliciter eruuntur i . His animadversis aio , longe ante Christum natum Omnia numismata apud Iudaeos , Galilaeos , Samaritanos , finitimasque civitates Graece suisse inscripta . Ac ne tempus frustra omnibus enumerandis teramus, age pamcula ex selectioribus exhibeamus. Numus Herodis magni cum uVa , qua ager vini ferax designatur in vineis Engaddi , Graecisque literis ΗΡΩΔΟΥ . In ave sa parte Harduinus putat esse lilium Pli, seliticum: Spanhemius quem secuti sunt alii rectius autumat esse galeam ,
quam ornat cauda equina cum epigraphe
104쪽
draginta ante Christianam epocham annis , fuit cuius ; Herodes enim anno quadragesilamo Regis appellatione fuit honestatus. Alius Herodis Magni numus , quem re fert laudatus Spanhemius si), atque e stare ait in gaza regia Gallorum . In eo hinc ara accensa ' inde vero apex Pontificis ma-Ximi , ut quibusdam videtur , seu mavis galea , ut eidem spati hemio placet , conspicitur , cum Graeca inscriptione B ΑΣΠΛΕΩΣ ΗPΩΔOT. Ex quo patet , illum ab eodem Herode iam Rege , fortasse post templi secundi aedificationem cuium fuisse. Hic est Herodis Antipae , Herodis Magni
105쪽
PARS ALTERA CAPUT I. g. II. 87
filii numus, cujus plurima exstant numismata I). In priori parte palmae ramus, quod est Iudaeae, ac Galilaeae ἱερογλυφικον , Iudaea enim,& Galilaea palmetis totae consitae sunt, ut testatur Plinius sa) , cum Graeca inscriptione ΗΡΩΔΟΥ TETPAPXOT , & additis numeralibus L. ΑΔ , anno xxxi v ejusdem Herodis Tetrarchiae , quae xxxviI Christi anno respondet. In altera parte laurea cum
duabus in medio literis N. K. Hactenus allatis numis hos addo Herodis Agrippae, in quibus duo Hebraeorum festi di eudesignantur, hoc est Tabernaculorum, & Pentecostes 3 . Nam tentorium quod in anterioribus partibus expressum est, Tabernaculorum festum designat, spicae vero, quae in posticis sculptae sunt, Pentecostem: iidemque tandem Graece inscribuntur BACΙΛΕΩC A In RRegis Agrippae , aut simpliciter ΑΓPIIIA . Graece pariter inscriptos fuisse xxx. nu- mos qui Iudae dati sunt ad Christum pro-
106쪽
dendum, docent Ioannes Villat pandus si , Antonius Augustinus a , aliique; quorum
Icon sequens est. Habet una parte caput colossi Rhodiensis radiatum , in altera florem cum Greca in
scriptione POΔΙON ; quae omnia in insula
Rhodo cusum eum fuisse docent . Horum numorum unus Romae servatur in templo
S. Crucis in Hierusalem , alter Parisiis vitrea theca inclusus. Nihilominus, ne quid dissimulem super ea re, in alia omnia viri doctissimi abierunt , ut videre est apud Sel- denum s3 . Sed fatis haec de Iudaeorum n mis Graece insculptis, quibus sane ita abu damus, ut celeberrimus Ioannes Harduinus peculiarem librum eorum consecerit, quem do
107쪽
de numis Herodiadum inscripsit. Hunc consule, si tanti rem putas esse ' .
II. Numisma census quod Christo postulanti Phari saei , & Herodiani obtulerunt 3ὶ Latinis literis fuisse inscriptum, quale heic vititur 4ὶ . Sed neuter horum numorum nobis quidquam obest
108쪽
9o DE CHRISTO HELLENI sTA Obest . Non prior : nam Ioannes Christophorus
agensellius i ὶ , Carolus Patinus , & Ottho Sperlingius saὶ at qui viril quamque rei numma.
xiae periti l eius νοδείαν manifesto sibi tenere visi sunt: quibus meum hoc qualecunque suffragium adjungere equidem non dubito . Nam quod attinet ad locum prioris Machabaici et Permitto tib. facere percussuram proprii numismatis ' inde nihil conficies nisi, contulisse quidem Antiochum Simonitus propriae monetae percutiendae. At quod ille huis jusmodi jure usiis sit , ullumque num lima cuderit: id vero neque hoc loco , neque usquam quidem dicitur, nec quisquam hactenus probavit . In an igitur hoc argumentum , praesertim cum contemni potuerint a Simone haec Antiochi promissa , cujus imperium pene nullum in Iudaeos erat, aut amicitiae fides. Haec ad Scripturae locum . Quod ad numos attinet, animadvertendum est , illos Simonis nomen nusquam praeseserre, in quibus duntaxat legere est haec, Se et Isebraei, Ieru sebalaim Ha edosiba, Siclus Israel, Ierusalem sancta , & his amnia . Praeterea eorum νοξείαν satis manifestam tenemus 2 nam inscriptionibus Samariticis sunt insigniti : hoc est sermonibus, & literis, quae nusquam tune quidem apud Iudaeos obtinebant ' cujus dissicultatis quantum sit pondus iidem ipsi sentiunt , qui numos hos nobis tanquam genuinos venditant . Dum quemadmodum sese inde expediant nesciunt 3 ). Nam quamvis dicant eosdem in Samaritieis civitatibus Simonem cudi jussisse ' haec responsio ni
109쪽
PARS ALTERA CAPUT I. f. II. 9 Thili est . An enim credibile est , Simonem Macha.
baeum ad Hebraicae libertatis memoriam prodenis dam , tamque praeclarae rei famam , Samaritanorum operam adhibuisse, gentis scilicet flagitiolae . abominandae, diritque omnibus ab Iudaeis devovenis dae λ Num vero seligeret linguam , & characteres incognitos & ab recepta omnium populorum con suetudine deflexisset , qui numos non alio in scribere sermone soliti erant, quam suo , & vernaculo Τ Samaritani contra non eo animo iaHierosolymitanos erant, ut illorum civitatem saninctam putarent , aut Hierosolymam adscenderent 'qui sacra sua in montibus Samariae peragebant.
Neque magis rem iuvat Augustinus Calmet si), Petrus Allix sa) , & Pater Souci et sq), qui contendunt fuisse tune apud Iudaeos duplicem char cterum sormam οῦ hoc est sacrorum , & profanorum. Quorum, priorem Iudaei a Chaldaeis, post eis riorem ab Samaritanis mutuati essent ' hac autem altera Simonem num os cudisse. At quo teste rem conficiunt Τ nullo. Quibus scripturis, quo prist scriptore nituntur λ adhuc nullo . Valeant igitur tam belli homines, secumque suos Samariticos num os ferant , ac si quem veteramentarium I daeum repererint, illi vendant, non nobis ' qui pulchre novimus , quantopere impostorum ingenium in id genus monumentis sibi indulsetit. Certe Sperlingius Holiatiae ossicinam se uidi genarrat, ubi hujusmodi eudebantur scit . Patinus vir alioqui in veterum monetis perscrutandis diligentissime versatus, in tot, quae inspexit num iis sinatum
110쪽
Eadem quoque lingua inscripta sunt fini
timarum civitatum numismata , itemque Galilaeorum , Samaritanorum &c. . Ete nim Tiberiadis quae nobilissima Galilaeorum urbs , ac metropolis ad lacum Gennesari ti- cum sita , numi exstant plures GraTe omnes inscripti in hunc modum ΚΛΑΥΔΙΟ TIBEPIΩN Ex An. : hujus aera ducitur ab anno urbis conditae DCCLxx, de quo Nori-
phoris urbis item primariae , & munitissimae Galilaeorum, num i hac Graeca inscriptione insigniuntur ΣEINλΩPHNΩN, de quibus
smatum ci meliis , ne unum quidem se genuinum sis esum invenisse latetur. Quare dicamus licet , Simonem Machabaeum cudendae monetae beneficio, quo eum Antiochus affecerat, aut usum non omni no fuisse, aut certe Samariti eos siclos, qui illi adscribuntur, esse ὐποβολ α. Nune quod attinet ad numisma eensus Latine
inscriptum ς demus sane, idem iIlud esse, quod Christo obtulerunt Pharisaei , ut venditant Freherus , di Fisther s3) &e. At quid inde certe Freherus ipse, aliique docent , vectigal quod Romanis pendebant Iudaei non Iudaicis de quibus hic sermo sed Romanis nummis pendi debuisse. Quare nihil