장음표시 사용
61쪽
Matrimonialium cognitores aspergit hic noster Aduersarius, repetitis, nescio quibus, querelis &grauaminibus ordinum Imperi j, ut ait, Anno II22. An nullae unquam extiterunt querelς aduersus timbunalia Politica, Ducalia, Regia,Caesarea Nullinc unquam extiterunt,qui grauaminibus seu fictis, seu veris, chartas implerent, Ducibus Φ, Regibus& Impctatoribus suppliciter offerrent, non sine magnis precibus, ut auerterenturi Si igitur Primcipos non sustulerunt tribunalia Politica, propter abusus quosdam, cur vos sustulistis Ecclesiastica tribunalia propter abusus,si qui irrepseranti Qua-uis vobis, omnis Ecclesiasticae disciplinae impatientibus , facile vel optimus usus, videri soleat abu- sus. Sed faciamus aliquot abusus irrepsisse, cur
non extirpastis infelix lolium, lappast,tribulosi
relicta segete Qv Is autem non rideat, cum gloriaris Coms storia cognoscendis Matrimonialibus c&roue siis a vobis instituta, tam casta, tam integra, tam a muneribus abhorrentia esse. Tam integra & casta sunt, ut multi optent reuerti ad illos Iudices, a quibus vel nolentes vel volentes abierunt. Videntur enim sibi audire Roboam p: Pater meus εe- pcidit vos flagellis, ego autem caedam vos scorpionibus. Ita eadem vestra Consistoria ornastis, scilicet decretis, ex puris diuini Verbi fontibus, &immutabili naturalis legehaustis; praesertim cum ob fornicationem, Matrimonium, non mod5 quoad torum,sed etiam quoad vinculum dissoluere tentatis, quatumuis licet inuita & refragantei
62쪽
ρηεῶ- ge Euangelica q: Cum item conceditis, ut sali- '' quamdiu absit maritus, nec tamen semel atque
iterum citatus compareat, Uxor alteri libcre nubat. Naturali insuper honestati valde consentaneum esse, plerosque gradus alii nitatis, quos Ius Canonicum statuit, simul cum omni spirituali cognatione, E medio tollere, ipsosque etiam consanguinitatis gradus contrahere & truncare: Item homines Deo votivos, Monachos, Clericos, Moniales, ad nuptias admittere & adigere, tam verbis, quam exemplis. Totum hoc, nihil aliud
est, quam clericorum s Monachorumfermentum repur gare , ut tu ais: At mihi videtur, vos repurgando Ca, quae repurgatione non egent, paulatim ad omnis honestatis abolitionem tendere, nisi Deus mature vostris conatibus obsistat: non enim exigua semina huius tam praeclara: repurgationis i
' cta sunt a vestris hominibus, quae si quando adolc- . scant, mox id, quod adhuc reliquum est ingenui
pudoris,tenues in auras dilabetur. s.ci tCAETERvM mirari subit,cur nouas IurisConnubialis leges, vobis fabricaueritis An non sat multas fecerat Iustinianus 3 Si displicebant illae
in Pandectis, cur 'non rctinuistis leges nuptiales Codicis&Noucllarum Z An non saepius fassus es, Omnia quae ab antiquis de Matrimonio tradita sunt, optima ratione fuisse constituta 3 Cur conuellitis sine ratione, quod optima ratione constis autum est ξ Putabat Iustinianus,ut tu quidem mentem cius interpretaris, Ius Connubiale pertinere
ad se: Tu vero illud valde liberaliter cuiuis Magia stratui
63쪽
stratui concedis. Ex quo quantum confusionis nascatur, nemo non intelligit: dum quod Matriamonium unus Princeps,unusque Magistratus probat,alh improbant: Quod ut legitimum isti agnoscunt, alij ob diuersa sua decreta,ut nefarium condemnant. Cur enim haec vel illa ciuitas amplectatur leges connubiales alterius, nulla ratio est; cum eadem libertate & luce Euangelica perfruatur, & eandem potestatem habeat, te censore , condendi leges nuptiales 3 Falsissimum. .autem est, Magistratum Christianum idem olim quoque factitasse, hoc est, nouas ordinationes &constitutiones municipales , circa Matrimonia ineunda, constituenda & dissoluenda, sibi cotilegisse & publicasse: Nam Iustinianus hanc potestatem sibi & succetaribus sitis reseruauit. Quo
iure, supra vidimus. Neque unquam inserioris Magistratus terminos eousque produxit, ut ei I gislationem , circa Matrimonialem contractum concederet; legislationem, inquam: nam cognitionem ex legum praescripto concessit, quod liquidum est omni illi, qui constitutiones Iustiniani euoluit vel inspexit. Ergo ne ex legibus quidem ciuilibus Iustiniani id licuit cuiuis Magistratui inferiori t Quamuis secundum rei v ritatem nee Iustiniano quidem , aut alteri Imperatori licitum fuerit; Cum Matrimonium S cramentum sit apud Christianos; cuius proinde mota ratio & Iegislatio, ad Ecclesiasticum Magnstratu pertinet, non iure aliquo humano, vel titulo
praest Utisnu, ut tu luc hallucinaris, sed iure diuino,.G a fui
64쪽
fundato in illo : siuicquid ligaueris super terram, oeci Et in illo : Pastι oues meas, & id genus aliis locis. Quod ius diuinum, nulla unquam hominum temeritas , & petulantia, &maledicentia interrumpet, quia statistabitque illa Christi promissio x: Ee; porta inferι nonpraeualebunt aduerim eam. Interim instate, Aduersarij ; commordet , citius multo franget dentes, imprimeris 1, & simul hunc Canonem ab Oecumenico Concilio habete: Siquis dixerit, cauti ciueit. Trid. DII G Matrimoniales nos βectare adiudices Ecelsasticos, M. - a themo '
IA M ad alterum tractatum transeamus,
qui nomine Marsilla de Padua inscribitur. In quo initio praesupponit Marsilius; in Ecclesia nullam 'esse potestatem leges condendi proprie dictas, a Civilibus distinctas, quae vim coactivam habeant. Q ao iacto fundamento per se sequi ait: Pontificem, salios Ecclesiasticos, non habere vllam potestatem coactivam circa res Matrimoniales, siue condendo' leges, siue diiudicando causeas Matrimoniales. Idem hoc tempore sentiunt omnes passim haeretici, praesertim Lutherani & Caluinistae, dum docent Ecclesiasticos superiores tantum babere clauem; hanc autem erceri duntaxat docmis siue praedicando Euangelium,
65쪽
porrigendo Sacramenta, ut loquitur MeIanchtori in Consessione Augustana. Concedunt' tamen fas esse Pastoribu facere ordinationes, ut res Ordine gerantur in Ecclesie , quas cuisse Obseruare fit liberum, squasseclusio sicandalo suis impune transiredi queat. Talis ordinationes aiunt esse illas, de die Dominico loco Sabbathi celebrando, duello Paschatis, Pentecostes, ubi s quanto
conueniendumsit, τt audiatur verbum Dei, se. V E R v M hic error plurimis & grauissimis sacrae Scripturae locis, tum aliis argumentis refellitur a Bellarmino & Gregorio de Valentia h: Prς- a Benνmio. tib δε cipue ex 24. cap. apud Matthaeum.& ro.cap.apud ' Ῥ' u Ioannem. ubi Christus inquit: Data eet mihi omnis bGjerari de Ualiun potesas in caelo ct in terra, sicut misit me pater, O ego mit- φφmst 7 s γνο τοι, m. Et ex Is. cap. Actor. Visium e , ait D. ε' δ' 'Petrus, Spiritabancto π nobis, nisilvstra γοbis iNon re oneris, nisibare necessaria, viab neatis vos ab immolaris simulacrorum, as Maro, oesanguineo fornicatione. Tum ex illo loco apud Ioanneniar. cap. Fasie oues meas. Certe ipsuin nomen Pastoris & Praepositi', quae Peta latis, aliisque Ecclesiae ministris tribuunt sacrae Scriptura: ς; satis conuincunt, eos habere e Dan M. MDbes porcstatem condendi leges proprid dictas, hoem η' est,quae obligationem ει necessitatem subditis adferunt. Primum enim; qualis Pastor is censendus est , qui oues suas, si obtemperare nolunt, non possit in ordinem cogere ξ Qualis, inquam, qui sua iussa potius cogitur subiicere ovibus suis, ut si libuerit, ea capessant, si aversentur, reiiciant eQualis Praepositus,qui illud apud subditos suos cf- ficere nequisivi imperata faciant idque si non vir- ,
66쪽
tutis amore, saltem formidine poenae 3 qui ita gregi suo praepositus cst, ut vere sit postpositus, aut iuxta positus 3 Quales Episcopi animarum, quibbus in suae fidei commissos plus inspectionis con-
Cessum non esst,quam concedant subditi,non m
do uniuersi, sed & singuli 3 Quod si Magistratui
politico permissum est, leges & statuta condere boni communis causa,cur non similiter Ecclesi stico ad tuendum Ecclesiae statum, de ad retine dos Christianos in officio Esi. m. 'e , ACCEDAT.perpetua consuetudo Ecclesiae, Q. : vo. i ii vi a temporibus Apostolorum ad haec usque tradi . . , ii Extant Apostolorum Canones, a .Franciscol Turri no vindicati ab iniuriis Centuriatorii Mag deburgensium . Extant varia decreta omnium s ac Summorum Pontificum, videlicet Chementis,.qui anno Domini 92. Pontificatum iniit, is e. talis. diu. a3. in c. nullis. dist. 38. in c. Sacerdotes,2.3.7. in c. si autem M.q. 3. Item Anacleti,qui anno Diatio 2.hic. iis nouo.dist. 21.inc ordinationes.dol. 6 in e.ordinatioes. δμ7s. in c.electionem.di l. s. Item Euaristi,qui Anacleto. I successit circa annum Π2. in c. cui vir.7.q.1.inc. .σis c IIuisnt. u. I. in Galiter 30. q. IteAlexandri,qui Euaristum subsequutus est circa annum ino. iis c. in Sacramentorum. de consecratio. di . a. in c. aquo sale, de consecratio das. 3. Item Sixti, qui Alexandro suffectus cst, anno ias. in c. insancta . de consecratis. GL i. Item Telesphori, qui Sixto, anno I39. in statuimus. dist. . iv c. arcusatori. 3. q. s. Et sic subis' quentarreliquorum Pontificum; Horum, inquam, decreta,& responsa extant apud Gratianum, tum
apud alios Auctpres. Quibus si adic ceris Canones
67쪽
nes Conciliorum Nicaeni, Constantinopolitani, Ephesini, Chalcedonensis quos tanquam sacras Scripturas de leges recepit de obseruauit ipse Iusti nianus ) tum aliorum Conciliorum, tam uniuer- il la Nouetui. .sere. salium quam Prouincialium siue Episcopalium Hesia'. titui. Nouel. sanctiones, & libros Decretalium, sui omnibus ob vij sunt, certo constabit, neque refragari quis quam poterit; Summos Pontifices aliosque Pra latos Ecclesiasticos ab initio nascentis Ecclesiae perpetub leges condidisse & edidisse, & quidem proprie dictas, quibus Lepissime excommunic itionem, aliamve censuram Ecclesiasticam maio- δε iris obseruationis ergo, attexuerunt. Vnde qui, non videt, minime ea mutari oportere, quae intem pretationem certam semper habuerunt V Quare e l. minimὸ as 1. δεα ipse Melanchion, cum certis argumentis se odi legi. pressum cerneret, ita ausus est pronunciare c stamisatis mori ari : Disivinon bal/mpotestatem seget ebristi ama. condendi; Ideo licet violare traditisnes,sοe-leges ab Episivu latas. Debemus enim Obedire etiam iniqua imperantibus. Caeterum excutiamus argumenta,qu bus Marsilius probare nititur, Iudices Ecclesiasticos esse tantum Doctores nulla coactiva auctoritate vel potestate praeditos. PRIMUM argumentum. cum GrUM Alis mitteret Euangeli, nuntiandi causa in uniuersiam Uorbem, non mandauit illis; ut legesferrent oedru baptilarent omnesgentes, edici docentes eos seruare omnia, qua
cunque mandaui. Sed huic occurrit Bellarminus: In iis,quae mandauit Christus, illud etiam csse,ut se uentur Praecepta Praelitotum. Aiden Christra:
68쪽
SECUNDUM argumentum. Gri sinόου culi non habuitpotestatem coactivam, quatenus homo: E go me Osi eam habuerunt, nee eam habent, qui
stolusuccedunt Oscvi,s abjiudices Ecclesiastici. An
tecedens probat ex illo: Regnum meum non effiabae mundo Ecce, inquit Marsilius, quantum ad au- Oritatem S si enim esset de Γω mundo, Acertarent utique ministri mei. Ecce, inquit, quantum ad arma, siue muampotestatem. Idem etiam inde liquet, quodcum quidam peteret ab ipso diuisionem hareditatis cum fratre . r Pondit : homo ,.quas m constituit iudicem aut duis rem supervos ,πe linter te s fratrem tuum i. si si dice-ceret, tale iudicium exercere non conuenit inibi. Antec dens ncg nx ruere. Theologi nostri. iVere enim habuit Ohristus in hoc mundo regnum &princi patum spiritualem, una cum vi coactiva. Climia pse fuerit secundum Isaiae vaticinium, Dominus L gifer noster Ut bgitur. lex necessitatem imponit
Mbditis,u R legifer per ipsam legem VCum ergo
Christui spiritualem potestatem coactivam habia exit, dubium no est, quin potuerit eandem commnicare Rectoribus huius regni spiritualis, hoc est Ecclesiae seu Ecclesiae praesulibus. Illa vero Scriapturae testimonia tantum probant Christum, ut hominem, tam titisse politico & teporaliter Rei sib- ἴ-- gem ac I ominum, quia proprie & per se spiritu i remo ad M. i. q. li r fuit Rex. quemadmodum latius persequituraa pundosi Bellarminus in & Gregorius de Valentia M. . TERTIVM argumentum. Reges gentium δε- Meo assi mi Imrssorum τοι autem.n fici inquit Christus instituens Apostolos' i sita tu Muta videtur, putat
69쪽
Marsilius, illis omnem potesatem coactivam ad mercia, etiam Lachententia S. Peruardi, qui ait:planum esse Αρο- stola dominatum interdici. I tam argumentum Caluinus adfert φ, sed facile dissoluitur a Bςllarmino P, φ-ωμεν
qubd scilicet his verbis Christus solum instituerit ρ δε- - s. riuris
meros Principes Ecclcsiasticos, quos ut tales,vult μμ ιο. praeesse subditis, non more Regum & dominorum , sed more patrum dc pastorum. Non autem sequitur hinc, non posse unum & eundem esse Episcopum& Principem ..Vt taceam, Christum eo loco non uti dominandi verbo, sed alio, quod violen- ttam dominationem significat. Ait cinim κατακusi ενουσιν Euτων , violenter dominantur eorum, Quo verbo etiam utitur S. Petrus, cum vult, ut non sint dominan- , res ero, hoc est, violenter dominantes q. Quod q Perri. s.
ad D. Bernardum attinet, is non loquitur de spiri- , , mali potestate & dominatione concessa Pontifico a Christo, sed de temporali. Nec tamen vult Pomtificem,aut alios Principes Ecclcsasticos non posse simul habere dominium temporale, sed tantum docet, Pontificem,ut est Pastor,a Christo elusinodi dominium non recepisse, quale habent te porales Reges ac Domini. Atque adeo quatenus pastor est,non debere temporaliter dominari ouiabus suis, lice t iisdem, ut ciues sunt, & alio iure sibi subiectae, no impediatur eas regere tanquam Primceps politicus. Non aduersari autem diuinis lit teris, ut in eandem personam simul concurrant &conueniant potestas Ecclesiastica, qualem habent
Pastores,&ciuilis siue politica, quale habent Primcipes, multis exemplis ex sacra Scriptura & histo-
70쪽
riis demonstrat idem Bellarminus, & comprobat usus Germaniae nostrae, in qua omnes Episcopi, tu plerit Abbates, simul Principes Imperij sunt,&,
temporalem iurisdictionem exercent; ita ut minia me absurdum sit, in unum homine utramq; pol statem coire: quin maxime conueniens,ut quos tapiscopi Ecclesiastica potestate sua continere,& ad officium reuocare non possunt, saltem potestate seculari,qua praediti sunt,adigant & coerceant. PRAEDic Tis addit Marsilius locum illum Apostoli: Non quia dominamarsidei vestra x. Vbi videtur significare, se nulla erga fideles coactiva potestate praeditum fuisse. Quod confirmat idem Marsilius auctoritate S. Ambrosj, S. Chrysostomi, &Hugonis de S. Victore. Verum alia verborum D. Pauli sententia est, quod videlicet nullus homo alteri fide dare possit, cum sit donum Dei, vel etiam adimere, cum sit actus voluntatis propriet, fidem nefarie deserentis. Vel verborum hic sensus est, qudd is,qui semel fidem suscepit,sed porustea eam reiecit; simpliciter & praecise ad resume-dam fidem constringi non possit, cum haec resaresumentis voluntate pendeat. Quamuis cnim Ecclesia haereticos poenarum seueritate compellere possit, ut ad Ecclesiaam redeant, atque adeo, mentem Catholicam induant: non est tamen in cius potestate situm, ut si haereticus absolute cre-
credere nolit, Ecclesia inuito ipsi actum credendi miicere possit. Ita sententia Iacobi Greiseri Theologi Ingolst. ITA Qv E ex hoc duplici sensu, licet nihil tu si vel potestatis in fidem habuerit Apostolus, aut A