Summa quaestionum regularium seu de casibus conscientiae ad personas religiosas vtriusque sexus valdè spectantibus. Iuxta noua decreta, constitutiones, & declarationes summorum pontificum, & sacrarum congregationum, ipsorumque regularium priuilegia.

발행: 1646년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

28 De Obligationibus Religiosorum

istent ad usum, siae licentia suorum superiorum Noe enim modo disponere de rebus temporalibus est actus proprietatis. Valen. a. a.dis. I o.quia punct. 3. Meti dora qua ben8.eon. 3. Idem dico si permutet, s

matuent,aut accommodent, aut alio modo contra

hant de illis sine praedicta licentia. Propter eandem

rationem Less. a.de Iust. Op i .dis 9. num. 79. Sanchea ιιι. 7In Decala. 19.1- 6s. Idem etiam dico, si bona sibi a Superiore deputata ad certos usus , ii alio expe. dant si ae praedicta lice titia. Propter eat dem etiam rationem, Nauare. lib. 3 in Ressu cap. I Is 3. Roddig. 3.tomqu. 29.ara.6. Peccant similiter co-tra paupertatem non adhibentes diligentiam,quam homines solent communiter adhibere, in conserua dis rebus sibi ad usum permissis. Quia non conseruare illas modo dicto est quasi expendere, & consumere contra vo4untatem sui Superioris. Lese. a.de IO.c.

7 Si tamen Religiosus alicui seculari voleti sibi dare aliquam rem, v.g.pecuniam dieat,obsecro ut de tali consanguineo meo, etiam s id saeiat sine licentia Praelati non peccat contra paupertatem. Ratio

est, quia in isto casu nihil donat, aut expendit, sed solum rogat secularem , vi donet id quod sibi dare

volebat. SancheΣ Γ5.6.de Matrid sp num. 7. Otib. .in Decal.c. I 9.num.7 γ 73. Qui bene etiam addit, posse tunc peccare contra charitatem illum Religi

su, si absque iusta causa non acceptavit,quod sibi dabat secularis, si quidemptiuauit Monasterium illa re aut pecunia,quae ad ipsum pertinebat s acceptasset. 48. Similiter si Religiosus petat ab amico, ut pcinat in deposto apud aliquem aliquas pecunias, ut cx ibi is subuenire possit suis nec talibus, si id intendat saeete de licentia sui praelati non est proprietatius.

cum non adquirat dominium, aut usum talium pecuniarum sine licentia Superiorum. D. Bonavent. in i Regile. prope finem. Cordub.st Reg.D.Fram. qu. s. Addit etiam idem D. Bonavent. id verum esse, e

tiam si ille . qui peeuniam deponit, intendat se statim priuare dominio illius, & transferre in Religiosum. Quia qua diu ille non acceptat dominium, manet semper penes dantem pecuniam. Thom de Iesu sup non dicatis p. 3.e. s. Vide dicta n. 3 2. 9 Multi volunt Religiosos dantes , aut recipientes litteras sne lieentia Superiorum peccare crura paupertatem . Hoc vero uitelligo, quando littera, qus dantur, vel accipiuntur, sunt pretio aestimabiles, vis essent,auratae,vel ininiatae,&c. vel quando sunt c tra utilitatem Monasterii, vel alicuius Religiosi, aut expenditur aliquid in illis dandis, vel recipiendis, tunc enim sunt materia proprietatis. In alias veroe bus lolum erit peccatum contra obedientiam. si id fiat contra praeceptum superiorum. Nauarn lik

so Religiosi etiam ludentes pro pecunia , vel re pretio aestimabili peccant contra Votum paupertatis. Quia expendunt res, quas habent ad usum,& expinnunt iactura illicitae, quod est actus proprietatis . Sanchea lib. 7. in Decal a . is. num. 76. Ludentes autem gratia honestae recreationis moderatam alia quam quantitatem de licentia sui Praelati non peccant contra paupertatem. Quia tunc ludus est actus honestus, de ille usus pecuniae licitus Maior in d. I R.

si talis ludux esset prohibitus, vel a iure, vel a Regula, costitutionibus, aut Superioribus Religionu, aut esset stadala,sus,dee.Quia tunc nec parua,nec magna quatitatem liceret ludere, etiam de licentia Ρraelati. Cum non posset illam concedere. Salon. a. a. tract.de

t Hine ludens cum Religioso,& lucrans ultra eam quantitatem, quam Religiosus potuit ludere, de PQ- latus concedere licentiam tenetur ad restitutionem illius excessus. Ratio est, quia cum Religiosus non possit perdere illam quantitatem, nec etiam ludens coram illo poterit illam lucrari; ae perinde s acciapiati tenebitur ad restitutionem. Per Ledesset J.sum.

liter e contra, si Religiosus ludens ultra eam quantiatatem, quam potest ludere,& perdere ex licentia sui praelati, vel quia non habet talem licentiam, vel quia ludus est ili prohibitus , & eontingat tune lucrari , non potest id accipere, & si accipit tenetur

ad restitutionem. Ratio est quidquid alij dicant)quia ludus est quidam quasi contractus conditionalis, in qua unusquisq; exponit suam pecuniam periculo perdendi, de lucrandi. Qui ergo non potest perdere, non potest lucrari sicut qui non potest luetati non potest perdere. M per consequens cum Relia giosus non posse ultra illam quantitatem perdere.

nee poterit ultra illam lucrari. Salon a. a. post.q.6 I. 3.de domin o a'6.dubie . Ualent. a. a. disp. I. punct. s.

Limitatur tamen probabiliter haec sententia quod in ea se, quo Religiosus ludit eum illo, qui scit eum non posse ludere aut non posse perdere vltra illam quantitatem, si iste perdat ultra illam posse Religi sum lucrari illam, nec teneri ad restitutionem. Nam eo ipso, quod habens talem seientiam ludit eum R Iigioso,censetur eedere iuri suo,ita vi possit perdere& non luctati, con scienti volenti nulla fiat iniuria Angles in flar. 1 l. de lari restitur. . b. I. sayrus in

a Nec etiam possunt Religios aliquid dare, seu d nare alicui, sue de bonis Monasterii, siue de his,quae habent ad usum,aut quomodolibet adquisierunt, Gne licentia superioris. Quia dare aliquid hoe modo est actus proprietatis, & dominii. Cordula in Regal.

sub grauissimis paenis huiusmodi largitionem, seu mimonem munerum Religioss interdicit m 3.to.

de larg.mun es p. 3. Diana tract. 6.de Paupera. Misit sa super hane Bullam. Neque etiam per modum ese

mosynae possitiat aliquid dare sine praedicta licentia.

Propter eandem rationem. LThom 2.2 q. 3a .art. 8.D. Antonin. 3.pit. I s.c. I .f. I not. . Quando tamepauper est in extrema necessitate potest Religiosus, etiam sine licentia Superioris, illi subuenire; Quia in

Similiter quando Religiosus est cum licentia sui S perioris absens u Monasterio potest ex his, quae sibi sunt donata, sacere aliquas moderatas eleenaosvnas. Quia ad hoe praesumitur licentia tacita sui superi

di eo probabiliter quando Religiosus etiam in Monasterio ere istens aliquid shi subtrahit de his . quae sibi a Monasterio ad sustentationem tribuuntur, posse scilicet de illis eleemosyna in facere. Pr

pter candem rationem. Valentia a. a.di p. Io. q. puκct. 3. Sanch. lib. . in De dog.cap. I9. m. IOO.

io a. Monasteria autem ac Superiores nomine ipsorum possunt,&tenetur sacere cleeinosynas de super- suis.

52쪽

Ratione Voti Paupertatis. Cap. VI. 29

suis. Ratio est,quia obligantur praecepto communi dandi eleemosynam scut alii Molao.a.de iust dis 276.33 Hinc si, quod recipientes a Religioso aliquid, ad quod non habebat facultatem,tenetur ad restituti nem. ΕΟ quod accipiunt aliquid ab eo, qui donare

pientes aliquid a Religiosis dieitur. Ipso sum absqueatiqua monition Iudicis decreto, sententia, aut declaravitione ad illivi restuationem omnino in utroque foro teneantur , adeo ut restitutione ipsa reatiter non factota,

neque etiam in foro e sientiae absolui possint. Bona-cina de largit. mun. dulpat. 3. puncto quarto . Si tamendaretur casus, quod Religiosus expenderet aliquata, uae nullo modo pertinerent ad Monasterium , ut si e licentia papae haberet administrationem aliquorum honorum independenter ab alio,tunc accipiens non teneretur ad restitutionem rei acceptae facienda Nonasterio. Quja res illa non pertinebat ad Monasterium. Molina tom. a.de Iustit.ὐθ.s a G. Similiter si aliquis secularis Religioso alicui daret aliquam pe-euniam solum sub conditione, ut ex illa luderet; aut fornicaretur, accipiens,nulli tenetur restituere.Cum illa pecunia solum pertineat ad seeusarem, & ille illa

concesserit voluntarie . Abul. me. 6. Matth.quaest. 37.

Sancher libro 7cin Decalog. I 9. - s. 14 Inter ipsos quoque Religiosos, ne praua ambitione imia palsi pro consequendis in sua Religione gradibus, oe dignitatibus alter alterias gratium,aut beneuolentiam aucup tur, quaecumque largitio, aut donatio munerum nis rerum

rarasmaram delicentia expressa, inscriptis Superiorum, est penitus ιnte ιcta. Ita Cle VIII.in Constitui. Re vosa congregationes Anno x ues .edita de qua supra n. Ia.D.Bonauan pecudo Dis, .lo. a .es. Imo haec la gitio munerum inter ipsos Religiosos est peceatum proprietatis, si fiat sine licentia Superiorum. Quia sne illa est usus rei temporalis contra voluntatem Superiorum,Papa praelertim, qui est supremus Praelatus Religionum. Hieronym Gratian. Diles Regia.

3 s Licentia autem superioris, quae requiritur, & r gula iter sussicit ad hoe , quod Religiosus possit te

nere , vel possidere, accipere,dare,ves expendere, Lseit, quod sit tacita et prudenter praesumpta,quando scit.prudenter creditur Superiorem ita velle. R tio est, tum quia taciti, & expressi eadem est virtus, tig.eum quid1 de reb. eLO cap a .de rescriptis. Tum ,

quia id,quod fit eum lieentia implicita prudenter praesumpta Superioris dieitur seri eum eius conse

Q. D. Thom. a. a. q. Mart.8iard prima Cordubaia summ. P. I os. ando tamen suerit praeceptum Superioris de non accipiendo, retinencio,vel dando λne licentia expressa, tunc non susscit implicita, aut praesumpta. Quia superior declarauit non aliter eo sentire. Ludovic. Loper I .p.Insrua.eon versu penias.

in praedicta Constituti Clem.vi ii. prohibetur largitio munerum, aut quaeeumque donatio Religiolas, ex quocunque praetextu , aut causa , ms in Gonerati capitulo , aut es a Generali congregatione, re maluia discussa , unanimi consensu omnι- , stipe rioramque permissa , causa approbata fuerit, ita ob

seruari debet , quoad seri possit. Praesertim cum praedicta Constitutio Clement. v m. videatur innovata a S. Congregatione Concilij , quae in decretis de Apostati oriectis iussit SS. D.N.Vinanivi i Deditis se habetitarent superio resint C inratio i-rdicens largitiones munerum, O praeseribens hospitalitati

formam ab omnibus in quolibet comenta inuiolabiliter obseruetur.Et ita nilial videtur obstare,quod illa Coim stitutio in partibus Hispaniarum recepta non si, ut tessatur Sancher tib. 7.in Decalog.cap. I9.m a. I GO. D io 3.Et in Italia abierit in desuetudinem,ut testat ut etiam Laurentius de Petrinis tom. I.desudato,q. a.de pauper cap.23.6.36 Conoetudo etiam aliquid retinendi, aecipiendi, dandi,vel expendendi sne licentia superiora , quando est recepta. viget consentientibus ipsis, excusat Religiosum, saltem regulariter. Quia talis consuetudo habet vim licentiae. Sancher Iib. 7. in Decalog. e . I sinu. 7.secus si talis consuetudo introducta

est,aut viget,contra voluntatem superiorum . pr pter oppositam rationem . Craffis a. pari. decison.

libr. 3. capit. numero .Dixi etiam, saltem regula riter , quia quoad largitiones munerum, seu donationes attendenda est Constitutio Clement. vi Ir. adducta. Taciturnitas vero Superioris videntis Religiosum aliquid possidere, accipere , expendere ,&c.sne licentia, & non contradicentis non excusat Religiose in , uis quando ex alias signis constat illam esse virtualem approbationem. Ratio est quia huiusmodi tacitumitas sipe nascitur ex pusillanimit te superioris, vel ex protervia subditi, ergo noli semper arguit licentiam implicitam, nis quando ex alijs fgnis id constat. Crassis vi supra cap. I9. s. 3I. Sancher n. ta.similiter non excusat Religiosum credere quod praelatus co cedet licentiam,s ab ipso petatur , quando scit ipsum velle ut petatur . Quia tune non censetur habere licentiam, aut consensum

praelati. Nauarr. comm .ua e Regulari num. 2 . Men-dora quo. g. post septam im concia . Quando tamen Religiosus proeedit stib spe ratihauitionis , seu approbationis a Praelato , excusatur . Quia tunc operatur ex licentia saltem virtuali. s. Tho. In .

36 Licentia ista requisita ad hoc , quod Religio

sus possideat, accipiat . det, aut expendat, Sc. aliquid, debet esse voluntaria ,& non coacta , vel precibus importunis , vel sauoribus , metu , aut dolo. Ratio est , quia aliis talis licentia , potius esset violentia, nec Religiosus peream Operaretur secundum voluntatem sui superioris , sed suam .

Decalog. p. I stanu. I s. Idem dico, qnando Praelatus dat istam sicentiam subdito , eo quod timeat ipsum , quia est susurro, rixosus, contentiosus, R excitabit rumores in Conuentus non illi conceditur . Propter eandem rationem . Cordub. in Sum. quaest. s . Lessius a. de Iustis. eap. q. GL 3. Similiter debet esse legitima ista licentia, unde, si si ad prauos, inhonestos , aut inutiles usus non est valida. Cum Superior nequeat illam concedere . Nauartatib. 3. eon l. in a. edit. tit. de Regular. consil. 73. n. 3 q. Molina tom. a. deIU. disp. 276. Vnde neque etiam

Monasterium potest concedere talem licentiam ad praedictos prauos usus. Eo quod quamuis Monasterium sit dominus suorum honorum, hoc tamen est in ordine ad bonum status Religiosi. Men

37 Qu3muis aliqui putent in materia proprietatis non posse dari materiam leuem, propter quam solupeccetur venialiter Vluald in candelas acra. 3 φ c. q. u. 68.Passarellus supimal.Minimaιt.de propriet. abdie

53쪽

3o De obligationibus Regularium

eamε probabilissma senilita est,posse eri in proram sed talis excommunicatio non reperitur expressiatis, quatumitis ex suo genere mortale, reddi veniale nis solum in quibusdam Conciliis Prouinciali a ex materiς paruitate,ita ut s Religiosus aliquid leue Coloniensibus. Thomas de Iesu sana e .non dica-

possideat, accipiat, expendat, &c. sne licentia sui tis par. secunda, eap. secundo. Ex e. etiam. Nonacti desuperioris solum venialiter peecet. Ratio est, quia flatu Nonachor. Monachus habens peculium t eoma peccatum proprietatis solhm habet malitiam quasi munione altaris iubetur remoueri. Bartholomaeus sarti contra iustitiani, quatenus importat usuin rei a Sancto Fausto de Vora Popera. quast. I98. Ae t alienae inuito domino, & maritiam sacrilegii, seu dem ex eapite cum ad Nonaserim de Monasterio est contra Rehionditi , quatenus est contra Votum. expellendus, licet capite M.ti Regular. talis expulsio Vtroque autem modo est capax materiae leuis , ut correctast, de iubeatur talem monachum deputa patet in surru Wnius quatrini,&m transgressione dum Monastretia ergastulo, quo paenitentiam Mat. Voti dieendi semel Aue Naria. Ergo etiam in pee- Sancher Io. . in Decata.a .num. et a. Sed notandum cato proprietati , potest esse materia leuis, ratione huiusmodi assignatas paenas δε- incurri nisi solum cuius solum sit peccatu veniale. Corduba hi summ ab illis, qui rerinent, vel possident aliqua contra vo- . rom Medora quo b. s. e rius Me. Vnde illa ma- luntatem superiorum. Eis enim etiam dantes aliateria. quae in furto est leuis , etiam in peccato pro- quid sine licentia peccent contra Paupertatem, imoprietatis erit leuis. Propter similem rationem. Codi incurrant pisas Constitutionis Clem. va It asduba ut supra Rebellus tract. de ras. p. I. Mna H. I s. ductae supra num. 11. 33. paena antem modo assusin. 3 num. 22. In furto autem communiter,& regu- gnatae praecipue fimi imposire pro praedictis retine

latitet loquendo, & seclusis circumstantiis .persona- tibus, sancher T.In Decatim east, a C. num. II . o 1δ,

tum temporis, loci, Eec duo lus ij, aut Reales Hispa- petrinis tom. et ' de subdito q. a. de paverti cap. χαρ. ni, putatur grauis materia, & minus praedictis duo- Potest praeterea peccatum proprietatis, s si mo hus Iulias, seu Malibus, materia leuis . Mendora,& tale, reseruari es superioribus. Ex decreto clem. Rebellus supra creati. Λddunt, aliqui, eam materia. VIII. de refer t. easuum. Crassus et pineafio. Iaap. quet in si1rto est dubium, an si materia sufficiens ad I 9. man. Sanchea tib. .m Decalog.c. I .a num I I . Propeecatum mortale, ese lassicientem ad peccatum quo etiam vide Qnarantam in sumis ver,ca1.resem. mortale proprietatis. Tho. de Iesu Dp. cap. Ma dia Coriolanum de casibus reservaris et . paricatis p. 3.e. s. so Si qumas tandem an Religiosi non Obseruam ess 8. Hine Religiosi successue minima retinentes, ac- Vitam Comunem, de qua egimus a num. . sint proripientes, seu expendentes, &c. sine licentia Supe- prietarii, di incurrant praedictas poenas Dico primoriorum, peccant mortaliter contra votum pauoedi In illis Conuelitibus, in quibus talis Vlix Coram talis, quando peruenitur ad grauem, seu notabilem ias obseruantia viget, si aliqui Religios eam non quantitatem. Ratio est ex similitudine serti. San- ob sement,sunt propraetati δε proprietariorum p. cheχ- .m deca a I n. 3α Limitatur hoc , vi no nis plectendi. F alto est, tum ex dictis in Superiori- nites ligatur de rebus minimis comestilibus, aut po- hus ex Decretis Summorum Pontificum , N Cones tabilibus. Quia in his non est credendum Praelatos liorem, tom quia, cum praedicii Religios teneant Ecprudentes fore inuitos. Rebel l. de i l. idib. I.q. possideant aliqua pectilia, seu sint nes, in Iariar' deIl. 3. Ium. 22. Gressis I . deci 4.3a. 3. m. 3 i. talemq; sequantur contra intentionem Regula, qua

Limitatur etiam, ut hoc solum sit verum, qua do isti proseisi sunt. di voluntatem storem Saperiorum, actus expendendi, retinendi, dee. sunt aliquo modo praesertim Summorinn P riscum , qui supremiviriti, vel ratione temporis, vel loci, si enim sunt superiores Religionum sunt , absque . dubio erunt omnino disparati, credo non committi peccatum proprietarii, di talium poenis plectendi. Quod conmortale, etiam quando peruenitur ad magnam, seu firmatur ex concit. Trid. Iest .asu e MD aneci . ubi

grauem qnantitatem, ad modum. quo multi Them praecipit omnibus Regularibus tam viris, quam mulogi loquuntur de surtis paruis. Nauatrus re sumo. lieribus, ut communem Vitam, vim , O vestitum M cap. I T nam. I 39. Hi I o. M. .eonsitan I adit. tari deliter obferuent, Qui ergo haec non obseruant, con de Regi araeo I. 7 vigesimoseptimo, in a. titur.de tra voluntatem Eeclesiae, re snperiorum agunt, de si sar. Nonacbao PD 3.numero a 7. Lemus alae Iusto. a. aliqua possident, vel retinent, contra Superiorumdab. 8. voluntatem id satami, ae perinde proprietaris , de 39 Paenae communes proprietariorum, ultra illas, proprietariorum paenis puniendi sent . Barthol quae habentur in propria Regula, aut Constitutioni- metus ῆs. Fausto de Voto Fatimveat. P. Lys. Dico hus, sunt. Prima, quod Religiosus tempore 'mortis tamen secivido. In alias Connetibus, in quabus prae- habens proprium non potest sepeliri in Ioeo Saeto e. dicta Communis Vita non viget, vel propter imp Nonaehi deflari monach sed debet i sterquilinio sepe- tentiam, ant nequitiam Superiorum, qui nequeunt. liri eum pecunia saltem parte ipsus ) per eum posi aut nolimi dare fingulis Retigio is mecessaria ad vita sessa e. eum ad Nonasterium eodem vit. Insuper, si in lo- licet praedicta Vitam Conrnmnem non obseruantesco sacro sepultus est, est extraendus, s sne magno in periculo magno sue silutis, di transgressionis serescandalo fieri possit. e. s,per qtiodam eod. tit. In his quotidianae voti paupertatis versentur, excusari ta- tamen aduerti debet, quod debet esse eertitudo men possunt a peccato proprietatis, s alio modo cono solum dubium, quod Religiosus mortuus sit pro- mode vivere non possint, positis tamen condationi

prietarius, certitudo aniquam moralis, quae ex eius bus propter rationes assas natas supra a Rum. II. acta vita desumi potest . Laurentius de Petrini sto. ediseqq. Vide Bartholomeum a S. ullo de Voto Fa- . des dito a. de paupertate e. χαμ Balbosa. de os peri. P. r . o I97. Addendo in tamen est, di valde sic. Paroebi c.es num. 7 secunda est , ex Conc. Tri- notandum , religiosos sic unietares, quia comm ἡdent essa quod si quis deprehisus .el couictus aliter v vexe nou possunt, aut vitam Communem suerit de hoc peccato is Meamo activa, passi M. e obseruare in praedictis Conuentibus, paratos esse prauarus fit. Aliqui tertio dicunt Religiosum pro- debere ad recipiendu re imationem, S intrducti prietariorum esse-facto a iure excommunicatu. nem Vim comamnis, s a Praesatis de nu o inmistuatur.

54쪽

Ratione Regulae ordinis. Cap. VII.

seu restaurem nee posse ullo modo tali reformati ni , & institutioni Vitae Communis resstere sub grauistimo peccato mortali. Ratio est,quia eum praedicta Vita Communis obliget omnes Religiosos sub, peccato mortali , nec ab illius obseruantia excusari possint, ius quia praelati Monasteriorum non prouident illas de necessariis ad vitam, absq; dubio cum constaret pr dictis necessitatibus sufficienter prouuflendum fore. nulla supererit ratio excusationis. Et haec est communis sententia Theologorum , speci liter Sylves . -G. Redgιο 6.q. .Valentig 1.2. disp. IO. q. q. p.2. Lessiaibb. 2.c.q. dAb. s. Nauarti corament. 3 de Regularibatum. 36. RodrigueZ a. p.summaea p. 3I. Bar tholomaei a S. Fausto de Voto Paupert.qu 193.O I96. Quorum plures praesertim loquuntur de obligati ne Praelatorum ad praediciam vitam Communem in omnibus Conuentibus introducendam , prout di nos dicimus cap. 18. nam. I . Vide etiam dicenda

sVNNARI Vm c A P. VII. Retula Religionum quid sit. num. I. Leamque Re laesus ascriptus es ad Rutilari obserui

me Regula is Melesia approlata. m. 3. Tenentur Religiose ad Regulam non solum ratione professonis sed etιam praeceptι Ponti f. n . iaualiteν teneantur carmetita obseruantes ad regulania bertinam. 3. Aliqua qua continentis in Reuda obligant ad mortale,

adia ad veniale, alia ad neutrum . nu.6.

stia flectuat ad obseruantiam υοtorum obligant ad mo

stia ponuntur ut operasupererogatismis,o de consilio ad a

avid quando Rutila prascribit aliqua qua actas erunt ex

pracepto. num. 9.

gare ad culpam non olligat ad illam quoad obseruum rium Regulares. D. I o. Quando tamen non explieait suum mentem, acceptis, O existimaris Religionis attendi debet. na. II. cuid quacido nec de hoe eonstat. nam. I 2. Merendendam es ad gravitatem vel lauitatem materia. ibidem Item ad verba quibus Regula inclitutor utiturina .r 3. Quanta sit siluatio regia cameratarum .nu. q. Transgresso praceptorum Regulae quamvis ad Iethale er men non pertingat,inter timates tamen veniatis offensagroe peccatum es. nu. I Mando Regula Res timis ali ius fuerit relaxata qu modo ad illam teneamvir Retigisse n. IE. U. O 18. si tamen summas vovit rex, Dei atii superiores Regulam se relaxatam reformare vellent tenentur Relet os nonis ori num. I9.. avid in casu talis reformationis direndum de Retigiosis ui sunt det eati viribus. nanti IC.

An sat Religiose ex vi Regula obligari ad confisonem

uid sentιerdam de operibus supererogationis qua sunt

supra Regara u. a. . Quid de praeepto Regala ad laborandam. na. 2 3. uiud de orasione mentari. num. 24. Silentium regulare quomodo obtiget. m. 23. Iesuma Regula quomodo obtigem lauemes. Uu. 26. cuia in easu quo Natisitas Domina ιηciderit in Feria sex ta vel Satibarum. m. a T.

Quid praecipiatur circa obseruationem Regida a conciliis

num. 29.

svid γando Tralatus praeeipit alipia contra Regulam.

De obligationibus Religiosorum ratione Regulae sui ordinis. Cap. VII.

RE G V L Α Religionum est quasi exemplar, Ac

mensura eorum, quae ex vi votorum tenentur

exequi Religiosi, ita, ut, sicut non tenentur obedire nisi in his, quae aliquo modo Regulam prosessam c.

cerarunt,ut diximus cap. num. 9. sic econtra,omnia,

quae ex vi votorum facere tenentur debent esse in Regula contenta. Dicitur enim regula,ut inquit Isidorus 6. Erlamol. cap. I 6. eo Quod ducit , nec aliquando aliorsum trahit, vel quod regat, vel quod normam recte vivendi prebeat, vel quod distortum, prauumque corrigat. SuareZ q. tom. de Retis. lib. I.

cap. I. S. I.

Quicumque Religiosus astrictus est suam reguli obseruare. Eo quod omnes profitentur Regulam, &promittunt obedientiam secundum regulam: quemadmodum Carmelitae, qui expresse dicunt in prole Gsione sua, pruinittere Oberientiam, O Castitatem, γPaupertatem secundum Regulam praedita Orinis.Vnderestula imponit aliquam necessitatem operandi, siue ad culpam, siue ad poenam, quia hoc est de ratione legis, & per quod distere i consilio. Suarer q. tom.de

Resu. lib. I. c. a. m. 2

Preterquatuor in Ecclesia approbatas re uIas, scilicet Sanctorum Basilij, Augustini, Bened i , de Franeiset,est etiam quinta alia Regula a Diuo Alberto Ierosolymitano Patriarcha Carmelitis tradita, approbataque, S: confirmata ab Honorio III. Gree. IX. Innoc. N. Alex. IV. Urbano IV. Nicolao IV. 8c Bonifac.vi tr. Correcta di mitigata ab Euoenio IV. Insuper ante illos approbata etiam , dc cofirmata ab

Innoc. III. dc implicite a Concilio Lateranensi e. r 3. 8e Lugdunensi,ut refertur in c.υruco de Retigisses domibus is 6.Thom de Iesu in exposit. AUI Uul. p. a.dub. r. Ioannes Pintus de Uuctoria in Hierari Carmelu. tract. a. e. I 3. Eius autem scopus est,tum vita contemplativa, tum activa, quae ad proximorum salutem, deiplorum conuersionem attendit. Tho. Uualdens. de Sacramental. tit.9a.8 n. 7.Tho. de Iesu ut rupta dub. .

Tenentur etiam Religiosi ad seruantiam Reguiata non solum, quia professi sunt secundum ipsam viuere, sed etiam, quia Pontifices appmbantes illam, praecipiunt etiam, vel explicite, vel caltem implicite illius obseruantiam. Hoc patet in Regula Carmelitarum ab Alberto tradita, quam declara teso mitigantes nomine Innocentii IV. Hugo Cardinalis s. Sabinae δε Guillel.Anteradensis Episcopus sic dicunt.

Qua Iungimur autboritate mandamus, pratenus Regulam . nobis eorrectam,declaratam, mitigatam prout expedire vidimus, deuote recipientes, eam firmiter ob eras.s Non vero tenentur Carmelitae ad obseruantiam Regulae Alberti, prout ab ipso rradita est, sed prout mitigata fuit ab Eugen. IV. ut sirp.n. 3. visu est. Ratio est,quia ipse Eugenius hoc exposuit dicens: Decem tes eos, eorum sin os circa prἀntissa ad armorem ob seruiliam,qua supra prκmum , occasione professioni, indicto Ordine evulsa,wlus nilarum emι tedae, mmune em

neantur.

55쪽

32 De obligationibus Religiosorum

neatur. conditiones autem illae a iPontifice assignatae, scilicet quod concessio non valeat ijs,qui ex cofidentia ipsus illicita perpetrauerint in quod teneatur Religiosi per unum annum , una die septisDanae

cuiuslibet ieiunare,vel smile pium opus elacere nosunt positi pro gratia mitigationis Regulae potienda, sed pro obtineta Indulaeti a Plenaria remissionis in articulo mortis qua ijsde Religiosi ibi de cocessit. Ita enim insertur ex cotextu Bullae ex alia simili ab eodem Pontifice Fratribus Benedictinis Ualli soletani Monasteris concessa. Ioannes Pintus de Victoria

ε Non tenentur Religiosi obseruare omnia,quae continentur in Regula sub culpa mortali, sed aliqua sub mortali,alia sub veniali, alia etiam neque sub veni, li. Ratio est,quia eo modo obligantur Religios o, seruare ea , quae continentur in Regula, secundum

quod ipsa Regula praescribit: Regula autem quidam

praescribit ut obligatoria ad mortale , alia solum adveniale,alia ad nullam culpam. D.Tho. 2.2.q. I 86. arts. Vasq. l. ait Isa .e. q. . I 6. De iis autem modo dicemus.7 Et in primis,ea quae sunt in Regula, & spectant ad

obseruantia Votorum esentialium Religionis, vide- hcet,caste, & sne proprio vivere, &e. sne dubio obligant ad mortale, quantum est ex ηenere suo, nisi sortὶ ratione paruitatis materiae solum obligent adveniale. Ratio est,quia hoe modo obligant ipsa V

s Ea autem, quae sunt in Regula, & solum ab illa praescribuntur, ut opera supererogationis, di de consilio qualia sunt abnegare se in omnibus, habere Deum

praesentem, exercitia humilitatis, mortificationis , de te non obligant ad culpam neque mortalem, ne que venialem. Ratio est, quia ista opera non proponuntur ut praecepta, sed solum pertinent ac mai rem charitatem Religiosorum exercenda, non eluci obligant ad eulpam cum illa tantum sit in transgressionibus praeceptorum. S. Thom. & Caietivi sup.

s Quando Regula praescribit aliqua, qudi aliis sunt

sub praecepto, v.g. diligere Deum, aut proximum , dicere horas Canonicas, &c illa obligant ad mortale , vel veniale secundum quod alias Obligarent. R tio est, quia Regulariter loquendo non proponuntur haec in Regula tanquam noua praecepta, sed solum cum antentione reducendi in memoriam ea,

que alias praecepta sunt a Deo,vel scelesia δε illa comendandi. Caietan. visu a. Valentia a .a. disp. I , q. pata. 3. Dato autem. quod in Regula ponerentur cum intentione inducendi nouam obligationem seu praeceptum, quod ex circunstantias attendem

dum est o transgresso talium includit duas malitias,

alteram ex proprio obiecto,alteram ex circunstantia Voti, quod frangitur transgrediendo Regulam ex Voto promissam. Ratio est,quia licet diuersitas pr ceptorum no faciat diuerstatem specifieam in pee- catas, cum constet non committere duplex peccatum eum, qui frangit ieiunium die, quo est duplex praeceptum ieiunandi, alterum ratione Quadragesi--,alterum ratione Temporum,vel Vigilia) tamen quando peccatum habet oppostionem ad diuersas virtutes est in illo duplex malitia. In proposto a tem trasgresso Regulae habet oppositionem ad vi tutem Religionis ultra eam, quam habet ad illam , eui opponitur obiectum talis peccati. Valentia 2.a.

Haec autem malitia ex cirunsantia eontra Religio nem sequitur naturam malitiae ex obiecto, ita ut sit mortalis, vel venialis sicut illa sueris. Authores rusti io Loquendo de obseruantiis Religionis a regula praescriptis, quae non proponuntur ut mera consilia, neque sunt directe de Votis promistis, aut de rebus alias praeceptis, sed sunt obseruantiae quaedam externae ordinatae ad obseruantiam, Votorum ellentiali ii, v.: ieiunia, silentia, abstinentia a carnibus . vii t libus vestibus, sequela chori δε alia huiusmodi; si R quis Institutor mentem sua explicuerit,quod noluerit quoad illa Religiosos ad culpam obligare prout

dieitur in Regula patrum praedicatorum, Nolamus obligare ad calpam, de in Regula Minimorum, vi r fert passarellus in priuileg. Ninim.e .as. de in Regmla Patrum societatis Iesu thabetur 6l.contrita a 30 tune talis Regula non obligat ad culpam quoad ista. Qui cum in potestate instituentis Regulam fuerit obligare, vel non obligare ad culpam, si ipse deci rauit non habuisse intentionem obligandi, absque dubio non obligabita sanchez tib. Gn Decesu. eap.

num. II. sequentibus

ii Quando tamen Iustitutor Regulae non explicuit

suam mentem circa obligationem, vel non Obligationem ad culpam, attenue da est communis acceptio, existimatio sensus Religionis,cui Regula suit tradita. Si enim communis sensu existimatio Religiosorum fuit illam Regulain Obligare ad mortale, ad mortale obligabit, & si ad Veniale ad veniale, & si ad solam paenamδε non ad culpam,ad nullam culpa

obligabit.Eo quod comunis acceptatio consuetudo est optima legu interpres, ut habetur eakm .dit esus de consuetis de interpretulci de legibus. Nec lex aliter obliget,quam,prout communiter ab omnibus

q. punct. 3. Addeus vix posse tradi alia uniuersalem regulam quoad hoc, nisi istam. ia Si autem nec Regula Institutor, nec communis consensus, aceptatio, seu consuetudo Religionis deis clarauit modum obligationis regulae, prout contingere poterit in nouis Religionibus, institutis, aut ἴistituendis, tune si materia, aut res quae praecipitur, vel prohibetur, non est grauis, sed exigua, aut leuis, no poterit obligare ad culpam morialem. in enim peccatum mortale sit grauis ostensa Dei, cadere nopotest , nisi supra materiam grauem, de sola illa est capax talis nialitia, et lain si legislatrar intenderet

teria si grauis, licet difficile assignetur, 3c prudentis arbitrio Iaepius relinquatur, dieendum est illam esse

grauem,quae, vel ratione sui, vel ratione circunstantiarum boni communis multiim conducit ad linem a legislatore intentum,e contra vero eam esse icuena quae nec ratione sui, nee ratione talium circunstantiarum ad praedic tam fine multum conducit. Suarer

est, quod etia dato, quod res qui praecipitur si materia grauis, de eapax peceati mortalis , si tamen legislator declaret solum velle obligare ad veniale, tunc transgressio solum venialis crit. Ratio est, quia probabili limum est, etiam posta grauitate materiae, posse in lege postiua esle tantum transgressione venialem; eo quod tota obligatio legis postiuς pem det ex voluntate Iegislatoris; s ergo de illa consset, transgressio talis leuis solum erit venialis. Suareg detegibus lib. 3.αα7. O m to. de Religιοnib. I .e. a. Salmcher

56쪽

Ratione Regulae ordinis. Cap. VII. et 3

cher M. i . de matriis.disp. ti .6.13 Similiter in eisdem casibus, quando nec regula ipsa, nec consuetudo aut consensus Religionis declarauit modum Obligationis ipsius tegulae . si res, quae in illa eontinentur, non exprimuntur per verba pGcepti , ut sunt, maridamus, pro mus , pr ιἷemus , inhibemus, nec praecepto aequi pollentia vi su ut

Lattiιmtis , ordinamas, decrem-s, sed per alia communia , v.Ir.volumus, monemus, hortamur, tunc est

probabilissimam ad nullam culpam obligare. Ratio est, quia cum illa verba communia sint praeceptis,&conssiis, dubia sunt, dg obscura, an scilicet obligent, uel non , ad culpam, in obscuris autem, &duhiis amplectendum est id , quod est minimum , ut habetur regia. in os curis de rex. iuris in o. quod maditis me debet procedere in Institutoribus regularum , qui eum summopere curent utilitati spirituali religiosorum prospicere, illis autem saepius sit noctua multiplicatio praeceptoruin ad eulpam obligantium, eredendum eu , similibus verbis nolle obligare ad culpam. VasqueZ I. a. disp. I F8.cap. 3.SaucheZ lib.6.

I' Ex his autem patet, quanta sit obligatio speci liter regulae Carmelitarum, quoad illas obseraranti. as, quae conducunt ad seruanda Vota Religionis, dicendum enim est, quod quamuis secundum se cibi, gare vidcretur ad peccatum mortale .eu quod saepius utitur verbis imperativi modi , qualia sunt illa in confirmatione Innoc. IV. Qua fungimur aut uritate mandamur, quatenas Regulam a nobis correctam, d claratam , in mitigatam, prout expedire vissimus deuo recipientes, eam firmiter observetis, & in fine regule. Haec breviter scripsimus vobis Deli cinis vestrae formulam flatuentes,secundum quam in postm viuere debeatis. Verba autem imperativi supposita grauitate materiae arguant obligationem sub mortali , iuxta dicta supra nu. T3. Nihilominus,quia in Religione nostra nunquam fuit regula cum tanta Obligatione recepta, aut acceptata, ve Inter pios, dc doctos communiret circumfertur, dicendum cst non obligare ad culpam mortalem , etiam quoad istas obseruantias . quae deseruiunt ad Vota disentialia commodius seruanda ieiunia videlicet, abstinentiam a carnibus,silentia, dcc. obligare tamen ad minus ad culpam venialem.

Tum propter dicta, tum quia est conserme doctritia

iste videtur esse eomums insensus Religionis. I h. de

Iesu supri, Q. p. 1 au.de pMiga nostra Regula. Ioanne. Pintus de Victoriade Hierarchi metu. tract. a . 1 3. Vnde bene Suam . istis v . tract. Sabr. -.ῖar. 8.de regula Carmelitarum loquens, eicit; consilia, ct exhortatumesper se nauam alam obtigationem inducunt, praeter eam, quam ex narream, veι ex Euangelio habent restae qua bus Mi. Statuta vero videtur ιnducere obugationes id sub Masali culpa Matiud no explιcatur.a -- multum in hoc HIeat eonsuetudo, eommisis senissulto s. Cui doctimae congruit ea, quam adduxiamus supra a. I l. & in presenti. is Transgressio vero praeceptorum regulae , quamuis ad leti tale crimen non pertingat,intra limites tam an venialist offensae, graue peccatum est . Ratio est quia ratis offensa est circa illa, quae maxime pertinent ad Religiosuminc quae illi sunt maxime propria.Thomas de Iesu , fit Ioan . Pintus de Vict visu p. 16 Quando regula religionis alicuius luerit deformata , seu relaxata quoad substantialia Religionis, sciLtria ista obedientiae, Paupertatis, de cali itatis, tenentur religioli professores ipsius illam seruare

no sic relaxatam,aut deformatam,sed in suo pristino rigore , quoad obseruatit iam dictorum Votorum. Ratio est, quia quamuis Religiosi illam regulam profitentes non habuerint intentionem expiessa in se obligandi nisi ad illam prout lic relaxatam, c d formatam , quia tamen habuerunt intentionem expressam profitendi statum religiosum, & status Religiosus essentialiter includat obseruantiam trium votorum, ideo virtuaIirer, di implicite habuerunt intentionem se obligandi ad illam regulam integram, & persectam quoad tria Vota ,si ut suscipiens Ordinem Sacrum quantumuis non intendat ad Castitatem se obligare, manet tamen ad illam Obligatus ex vi talis status, eo quod illi est Vi, tum Castita, tis annexum. Maior. in q, visiῖ8.quaesi. o. Nauart. in sumin .e. I 2. m. o. qui bene propterea addit peccare eum, qui filios, vel filias osteri Moiiasteriis ini nimia cum libertate , aut licentia vivitur, S promissa 1 - .cundum regulam non obseruantur, intellige quoad substantialia Votorum. Nauarr. ut sit p. nu. si

II Quando vero regu la Religionis est dese ara,seu relaxata, non quoad Vota substantialia Relicionis , sed quoad alias obseruantias regulares, praesertim litatis relaxatio legitima consuetudine introducta sit, Religiosi, qua illam sunt professi non peccant obieris uando illam sic relaxatam. Ratio est, quia nullo modo se obligarunt ex vi professionis nisi ad regulam, prout erat in usu, oc prout de facto obseruabatur. neque ex vi ilatus Religiosi,quem sunt professi aliud exigitur, cum sol una obicitialitia trium Votorum ad illud sufficiat. Corduba in Rese mi Francisc. a. q. I 6.

18 Similiter, qui prosella imit in Religione en ius regula relaxata est saltem per legitimam constretudinem ) quoad modos, vel circumstantias trium vot rum essetitiali viri, non tenentur ad illam obseruandam in primo sui rigore, sed sulficit, si illam sie relaxatam observent. Propter rationem adduciam. Praesertim, quia vota obligatio non excedit voventis intentionem, Religioli autem isti,ut supponitur, non haberunt intentionem vovendi nisi regulania prout communiter in illa Religione obseruahatur.

19 Si tamen Summus Pontiaex,uel alii Superiores Re Iigionum regulam sic collapsam,& relaxatam re lora mare vellent, & ad situm pristinum rigorem redureste, Religiosi illam proicui tenentur non resistere tali reformationi. Quia eo ipso quod sunt membra illius Religionis, de pro sessi simi illam regulam, leuentur. etiam cum proprio dispendio, bonum, & conseru

tionem ipsius procurare . Euidens autem est. lis num,& conseruationem regulae, dc Religionis ex re formatione pedem, cum propter relaxationem quotidie Religiones extinguantur. Praesertim lucundo, quia, qui vonit regulam, vovit etiam consim merita implicite ea, que concernunt regulam, reforma tio autem πgulae maximia illam concernie, cum cxperientia compertum sit,quod regula, de religio qu enon rei brmatur,quotidie ad ruinam, oc maiore Ii re. laxationem tendat. Vnde merito Summi Pontifices conseritationi Reἰigionum attendentes, ea fi l .epu-sime ad pristinum decorem Dceretis Pontificiis, de praeceptis reducere conantur , quod non facerent , ii religiosi praedictae reformationi resister pollant, lino secundum aliquos ob ptu dictum finem possunt obligare Religiolos ad profitendum, de obseruandum clausuram , sicut Bonifacius vi ti

57쪽

34 De obligationibus Regesarium

Pius vinii se . attes Minores Conuentu ales in Hispania eommorantes, ut transsient ad aliquem id. Mendieantium coegit. Multo ergo magis p ratui Restiuos ad recipiendam te mationem pr prii tegula,& Religionis obligari. Vasq. r.I. disp. I I tap.η. SancheE lib. 6 an Decaloga. 1.ηam. 3 3. Vide

eto In tali tamen ease, Religiosi , qui ita sunt delicari viribus, ut non possint regulam resermatam , &restitutam sustinere, non tenentur 5bseruare re mmationem regulae. Ratio est, quia censendi non sunt se obligasse eaeplicite, aut implicire ad regulam restimatam , propter impotentiam. Naua tr. lib. 3.

at possunt Religiosi ex .i regulae sua Religionis obibgari ad Consessionem Venialium. Ratio est , quia ιetulares possunt hoc uouere, de alias potest hoc c ternere regulam . Emanuel Si an Saram .ve . confesso nam. 12. Nulla tamen regula est ad id obligans sestem quo ad omnia venialaa. Viualdus de Oases

,1 Religiosum secere aliqua opera supererogationis supra regulam sui ordinis non est contra ipsam regulam, nee pecatum, etiamsi fiat sine licentia Preti,ti . Ratio est, quia eo ipso , quod regula, aut Prael tus non prohibent talia opera, cum alias sint bona, censeti debent conformia statuti Religioso. Mari me quando tegula consulit fieri talia opera , aut ea permittit; sicut in tegula Carmeli talli in cuius Epialogo se dieituri Si ΡΛ arum supererogauerit, UD D

minus cam redierit reddet ei. Tho. de Iesu sap. Regia. in Epilog. l. 2. Addens bene, consuli ius, ec magis meritorium esse sacere haec opeta de consensu Pra lati. D. Benedictus is Da Regia cap. s. D. Basta Sem.

s. exercitat

Regula praecipiens Religios s laborare, qualis est

'regula Alberii Carmelitanis tradita, quae e. Is se habet. Faeaendam est iobis laid operis , H semper vos Diabolas seeupatos Damiae, ne ei διὰμαε vestra aliaque antrandi adita ad ahimus Huras vul/aei raire,su licteter impletur laboribus, de exercitiis spiritualibus ut sunt audire Confessiones, predi are, Legere, Sobbere, Dotere,&e. Ratio est, tum quέa h e agere est vere laborare,isi quia,ut docet S. August.sum. Psalm.1 I8.No est errestis,qui verbo Dei Iudes, nee piaris in Uι- mandas, qui extra ope tin, quam qui in studio crin

scenda veritatis exercetur. Thomas V ualdensis tib. . Dotim. F deae . a. Miranda in Nan. Pralat to. I. v. I I .art. s. Laborare autem manibus non est ullo modo iure communi, aut etiam naturali, di diuino prpceptum Religiosis, eum nullius textus, linitaque ratio id conuincat. S. Thom. a.a. quasi I 87. artic.3.σε Laborare autem aliquo genere exercitis, sue Spiritualis, siue Corporalis, ita ut choro designati Spiritualibus exercitiss incubant, Laiei vero, de Conuers Corporalibus, adeo est necessarium religiosis, ut aliqui putent peccare mortalitet Religiosos id Omitetes.Quod adminus est .erissim si respectu illiu Religios,qui nullo exercitio occupari vellet, sed vita otiolam dueeret. Nam iste peccaret primo contra iustitiam religionis , per professiouem enim iecit quasi quedam e tractum cum Religione, ut ipsa eius nec stitatibus succurret,ipse vero in aliquo exe citio illi deseruiret. Secundo contra gratitudinem, cum regulariter Religiosi vivant ex eleemosynis se

cularium, quae eo fine illis conceduntur, ut bonis

operibus vacantes, ipsos illorum participes em-ciunt, quo fine destaudantur, s vivant otios . Vide

14 Quamvis de Oratione mentali habenda a Religiosis, iuxta praescriptum suae regulat, & Constitutionum, non sit aliquod diuinum praereptum illos obligans, eum nulli, reperiatur expressuin. Naua rus an es rida .ao. nam.67. Est tamen hoc exe citium orationis mentalis moraliter loquendo,sim liciter necessarium Religiosa, ad conseouendumnem intentum per Religiosum natum. voe latε probauimus in nostro libro de reformatione Rutilaria

Non posse vocari Retigios . νε Iarae sines in die ad

bur movi exertitiam se ina transfert.

as Silentium regulare, quod per regulas Religio

rum Obseruari praeripitur, ultra oblagationem regu gulae, videtur etiam maiorem aliam inducere. Eo quod in e .ctim ad affanasterae stat Osaaeh. Videatur precipi ReligiosMisis verbis. In oratum, in ris, o Dornutoris continavim seinpositoriam Aserae.

6 Quamuis praeceptum Ecclesiam cum ieiunii non Obliget ante vigesimum primum armum. secundum communem sententiam, quia usque ad illud tempus indigent adolescentes cibo ad nutritionem, di augmentum. Toletus in stimmis s.ls.'. leiunia tameregulae, di Constitutionum obligant proseos tuumnes, etiam ante illam aetatem. Ratio est, quia ips se ad hoe voluntarii obligarunt per professionem voti obedientis, di repulae. Amrdiu. . Iustinuior. ea 7HE. 3. Sancher ιε. .de praceps. De M. I I. m. I s. Vnde merito repreluditur Medica M. I. summae. I oppostam affirmans . Vide petritin de Letasma I.

nare diebus pisceptis ab Ecetis a terre tur praediacti prosem, non ratione Ecclesiastici placepra, se oratione regul2, vel Constitutionis δε iuxta modum obligationis, quem regula, & Constitutiones prae

1 Similliet qua uixiore comaeunt m rasu, quo Na. ivitas Domini inciderat in seriam sextam . di idem

est, s in eiderat in Sabbathun . pr pter consuetudi nem Ecclesi) licitum si comedere tame qui tamen ex tegula, vel Constitutiombus sunt adstrichi. quales sunt Religioss. v posunt in pisdicta faria 6. aut etiam Sabbatho earnes comedere . Ratio est. quia uiuesu. δε obser Mnis. dicitur uaodissi, Pa Meyoto, nee M layi Obye uallera I t astri ia sextafrias risum Narsultatis Dominisa dies a vein/ aist erit. earnibas, propter est i excessimina ves ρή -. Vbi in comuni prite pio noti comedendi eames feria sexta dispensantur omnes pro illa die, exreptis illis. qui qui Volo, vel Regulari Ohstruantia simi adurieti. Sentheriis. .m Deea M.tr.n m. s. An autem Reli giosi praedictis diebus caines comedentes peccent conrra ius commune ι an vero statim contra regu lam, aut Constitutiones Aliqui tenent priorem partem. Medina lo,rinmm.cap. s. o) Eo quod in tentum Ecclesiae videatur esse dispensare in pracepto communi de non edendo carnibus seria sexta, pro die in quam inciderit Natale Domini. soli, mcum illis, qui non sunt obligati ex voto, aut regulari obserarantia , ae proinde istos ex vi suris communis teneti, ad non comedendum carnes. etiam illa die. Alij vero tenent posteriorem par. rem , dicentes eum omnibus fidelibus . etiam

58쪽

Ratione Regulae ordinis. Cap. VIII. 3s

v. o. x Rediuitii obseruantia inimi dispensati in iis dispensandi tenetur praelatus dispensare, maxi-

illo ea pile, relicta solum pro isti a Voti, vel obser- me s Religiosus id petat. Quia potestas Prelatorum tiantiae Regularis obligatione. Quia id videtur indi- praeeipue lattendere debet ad bonum subditorum,

eare verbum illud, propter Festi excellentiam. Sanchra di finem charitatis. sa verb. dι pensatio α. Mirandavi supra num. 64. sequens alios . prior sententia con- tomet man.quor.3 o. artis.6. Si autem Religiosus ha formior uidetur textui , posterior vero intentioni beat sussicientem, & certam causam , ut dispen-

Pontificis,&ψtraque probabilis. Quod diximus de se tur, Se non adest Praelatus, qui id faciat, mula seria 6. N Sabbatho, die suo modo de seria . pro ii dicunt posse tunc. secum per Epicheiam dispen-

Carmelitis. Pro quibus aduertendum, quod quam- sare . Rodrigueet tom. I. quali. 26. artis. s. Laurendis , qui praedictis diebus carnes comederint, regu- tius de petrinis rem. I. quas. l. de Obedienti eapit. 8.Iam, de Constitutiones nostras transgrediantur, non Addens , s manifesta necessitas, vel utilitas adsit, ex eo tamen perdent priuilegium Bullae vulgo Sa, di praelatus ex odio, aut malitia nolit dispensare. hathinet, ut enim patet ex Bullis Summorum pom ipso iure dispensatum esse. Henriqueethb. 6. de tisseum, & decreto s. Congregationis Inquisiti nit. cap. I 3. Rum.q.

nis, ad lucrandum praedictum priuilegium non est go Quando praelatus praeeipit aliquid contra rem necessarium ti carnibus abstinere seria quarta, & lani, seu eontra aliquod statutum Religionis, eausa sabbatho , in quibus sestum Natalis Domini oc- rationabili subsistente, censetur dispensare in regu- eurrerit. la, si potest, & subditus tenetur obedire. Ratio est, di 8 Cirea obseruationem regulae, aliorumque Vot quia praerepta Superiorum Obligant in quantum rum Religionis haee praeeipit S. Concit. Trid.s sas. possunt, cum autem Praelatus non possit praeeipere

de reforma. I. Ut omnes mulares, tam viri, qiam ma- quidquam contra Regulam, nisi in ea dispensando lines ad Regulae, quam proseo sunt prascriptum υιtam ex causa rationabili, ideo credendus est se saeeteΔ instituunt, eamponant, atque in primaritia adsuae pro- Obediendus a subdito. Caietan.2.2.v. io . art. s. ad fessi a perfemonem, ut Obedunt , Paupertatis, case, 3. Ρraelatum autem posse in obseruanti s regulae di - tuis,aes qua alius t alicuius Regula, ct ordimspecti- spensare dicimus e. O num relatis. tiaria ritu, O praecepta ad eorum respective essentiam , 3i De obligatione ad Rogulam, quam habent Res necatia ad communem Vitam, Vactum, o Vesbium ob- giosi ad Episcopatum, Cardinatatum,uel Abbatiam sera da pertinentia, fideliter obfouent. Omnisque cura , aliquam extra ordinem allumpti,dicimus e. t 7 nu. 8. - diluentia a saperioritas arideatin, tum in capιω- De Eiectis dicimus cap. 2 3. num. II. De Nouitiis,

tis Generalibus, o Proiscities bas, quum in eorum vim capit. α num. a. De Monialibus autem capit. 1ue. tutionibas,quasvis temporibus facere non praetermittant, numm I. it ab iliis non reeedatur, eum compertum sit ut eis non

posse ea, qua adsci stantiam Regularis vita pertiaene re- ἔ VNN V au c A P. VIII.

Iaxari. Sa enim ulla, quae 5 effudit, OLMamenta totius Regularis disistina eracti non finiue inuata, totum swid importent conflaturiones, seti ordinati es in Re Leontiae adstitim neresse est. Ex quibus primo habetur glane. num. I.

obligati Religiosos ad obseruantiam sum Regulae, Quomodo iusserunt a Rexulu.num e. etiam ex vi praecepti huius. Non credo tamen pro- A quibus plint conssi, sea institui. num. 3.pter illud intendisse Concilium dare maiorem vim obligare possunt in eo cientia. ibi. obligandi regulae,quam ipsa habet, ita ut, si illa noti Debent esse de rebus eoMementibus expliei vel impii obligabat nisi ad poenam, obliget ad culpam ratio- eiu Regadamin. ne huius praecepti aut s obligabat ad veniale, oblia An per vias imponi peculiares a Peritates, magnae origet ad mortale. Habetur secundo Vitam Commu- poris afflictiones, . n. s. nem Religiosorum in victu, vestitu , &e. maxime uvid post Summus Fontifex circa Me.n s. esse intentam a Concilio, iuxta dicta supra c. prae- Quid capitula Relmonum.n. 3 O 6. sedenti num. 6o. Qualiter autem , & quomodo Re. Ob publicam necestatem obligarissane F Eliasi adpe-gularis obseruantia a Patribus commendetur, ha- eudiaria opera morascasionιs.n. .

hetur ex nostro opere de reserm. Regularium eap. obrigatio obstraandi constitutiones aliquando submana s. li aliquando sub Hniati aequando Ius mera panxv. 8.19 Dispensare possunt in regulae obseruantiis Praelati su do id e rariat ibidem, O nu. v. Religionum,iuxta dicenda c. I 8. m. s Ad hoc ta- Diam quando obligam ad panam possunt diei obligaramen requiritur iusta causa. Cum potestas praelat indirem ad eulpam.n. Iorum sit illis data in ad irationem, non in destructionem sust scunq;aliquid praecipiant in virtute saηctae obediea

u. coris . ro. D. Thomas a .a. quaest. 88. ar ra. ad a. tiae sub intominatione gelenna ,sis pisa maledictio- Caula autem istae, licet varie assignentur , comm nis aterea, Nel simiti alio mado obligoni ad mortale. nius tamen Oeeurrere solent. Prima ex parte tempo- num. I I. ris, quando nimirum propter tempus videtur eo, si tamen muteria sit gratiis, nee solum levis n. Q. veniens regula rigorem mitigare. Hac enim ratio- Similiter quoties praecipitur aliquid sis patia excoxitie in ieiunio stridi 6. post Pascha dispensatur in no- munisationis minoris u. I 3. stris Constitutionibus p. 1 aap. g. i. Secunda ex par- secus de excommunicatione minori.n. I .

te personae, vi s Religiosus sit infirmus , debilis, se- Item quoties p uur sub perna I pensionis, Interium, nex, &c. Tertia ad euitandum scandalum, murmu- vel irregularisaris regulamiser transgressis es mortatis. rationem,uel iram grauis personae, t si princeps, vel mum. 1 Praelatus inuitarent ad prandium o Aioiosum alia Item quotus pro aliqua culpa ponitur pina mortis ,

quem , dc ipsi solum apponeret ' si ρ, quo se- ati ius membri, muris perpetui et gratiis infamia. cundum regulam non ootest illi e. in his num 36, tamen ,&alhs. syluar i tomος i.nam. a. similiter est pecarum mortale transgredi constitutionem

59쪽

dis De obligationibus Religiosorum

Guid de pratia eo uetudine sex usu non Ieruanda eoG

tutiones. num. I 8.

Non obligant quando sunt ιmpeditiua ebritatis. m. I9. Nee eum metu, aut pestatiti Utae persolo. ibid. Nee quando deficiunt a ratione ita ut repugnens bono

confirmata auctoritate Papae an possent malaria Religi

uvii dispensure possint in aliis . . 23.

An abrogentur consuetudine . num .2 q.

Quid de consitutionibus permistratibas in Religionibus magistros seu Doctor. nu. 2 I. Decreta Pontoria inferi debent inter constitutiones. nuis

Ut obrigeat re abitur promulgatio ipsarum. num. 27. Immunstates seu liberiures in ipsis coneessa an coarcturi possint a Praelatis. nu. 28.

constitutio praeripiens studia littera m licita es, o obli

gatoria. num. 2 9.

suid de constitutione prohibente missonem, apertionem, mel detentionem titterarum. nu.3o. An lieitum se seribere litteras ad Prael tum me nomine. rum. 3 l. De obligatione obseruamia eremonialia, vel orssinaria r hvonum. num. 32. vexa priuationis relabilitatis o ea era quae appori solent ιη constitationibus quomodo intestigenda. . H.

De obligationibus Religiosorum ratione Constitutionum, seu statutorum Religionis. Cap. VIII.

, ONSTITUTIONES, seu ordinationes in

Religione comparantur cum regula, sicut in naturalibus, persectiones, seu rmae accidentales , cum se a substantiali,seu anima quae est persectio substantialis compositi. Vnde licet non

possit dari vera Religio sine regula , quia est quasi anima Religionis,& ab ipsa Religios Regulares dicuntur , scut Canonici a Canone, ut constat ex Ra-srie de Regularib. tamen potest dari vera religio siue Constitutionibus , aut ordinationibus a regula distinctis, qualis est religio Carthusiensium, Minimorum, & Societatis Iesu. Suareet q. tom. de Resu. tib. i.

capta . num. 6.

1 Differunt praecipue Constitutionesin regula,quia regula, ut in plurimum est ab aliquo antiquo Patriarcha constituta, a Summis Pontificibus approbata, & in Religione perpetua. Constitutiones vero non ita, sed i Praelatis,aut Capitulis Religionum odidinatae sunt, & multae sne pontificia authoritate,aut approbatione, & pro temporum varietate mutari possunt, & de facto saepius mutamur. Suareκ et bi

3 Possunt an Religionibus eondi, seu institui Leges, aut Constitutiones obligantes Religiosos in con scientia ad earum obseruantiam. Sumitur haec veritas ex illo ad Rom. I 3. Omnis animo potestatιbas Ablimioribtis Dbdιta H. Ad Hebrae. i 3. Obedite praepositis vestris, O subiaeeιe utis. Et ratio est, quia in religionibus est potestas regendiae gubernandi Religiosos. ad i:lam τeto spectat facultas haec condendi Leges, seu Constitutiones. Vasqueχ I. a.dι p. I 3 3.cap. I. H cveto potestas condendi Leges, aut Constitutiones regulariter soldmspectat ad Generalem eum Capitulo Cenerali pro tota Religione, vel ad Prouincialem eum capitulo Prouinciali pro tota Prouincia. Ratio est, quaa licet quilibet Superior, sive Gener iis, sue Pro uinetalis, sue etiam localis possit imponere praecepta, aut mandata, que selum pro tempore determinato sui Oiseii durent nis aliud in specialibus ordinationibus Religionum habeatur Statuta tamen, seu Constitutiones non possunt edi in Religionibus nis ab eo, quod repraesentat totam communitatem, qualis est Generalis eum Capitulo Generali, vel prouincialis eum Capitulo Prouinci li, tum quia eondere Leges spectat ad Communitatem, ut docet S. Thom. i.2. Pas.s . art. . tum quia ita regulariter est illis concessum a Summis Pontis cibusλ in praxi apud ipsas Religiones versatur. Vasi quer I. a. iis. I 3 3. cap. I. sancher M. 6. in Deealog. cap. a. num. II. Dixi autem regulariter, quia existente consuetudine, uel praxi Religionis, vel aliquo priuilegio,tunc poterit Generalis, aut alius Superior cindere aliquas Leges, vel Stamia; praesertim cum haheant authocitatem quas Episcopalem. Et in hoe sensu intelligendi sunt aliqui authores, qui hoc videntur eo edere. Suareet libro quarto, de legibus cap. s. Bonaeina tria. de legibus, vi pat. l. v. I. punct. 3. Similiter quantum est ex natura rei, di iure communi , possunt Leges pro tota Religione condete Dissinitores in Capitulo Generaliatiam ante electionem Generalis. Tum quia Religionem totain repraese tant, tum quia semper est eum illi aliquis, siue λα- ses,sive Vicarius Generalis,qui sinata cum Dillinit

bus repraesentent etiam totana Religionem . Suareatom de ReM.trari. 8.tib. I .cap. 8. nu.9. Vide dicenda

Huiusmoda autem Constitutiones, seu Statuta Religionum, ad hoc quod obligent in eonscientia. debent esse de rebus concernentibus explicate, vel implicite regulam ; explicite quidem, si illa etiam habeantur in regula,implicite vero, si sint necessaria ad regulam obseruandam. Ratio est,quia ut diximus cap. . m. s. Religiosi non tenentur ex vi Voti Obedaentiae nisi ad ea, quae aliquo modo ex praedictis eo-eemunt regulam, sub qua vivere professi sunt. D.Th. quodlib. I . art. o. Cordub. tu expost. Regia. D. Fram

Hine etiam ad hoc mod obligent in conseietiam

istae I eges,aut Constitutiones Religio sq,non debent continere peculiares asperitates, magnas corporis amictiones, vigilias , aut diuturnas orationes, quae non concernunt regulam explicite,aut implicite, sed omnino sunt supra illam,iuxta dicta c. q. na. I I. Propter eandem rationem, scilieet, quia cuin Religios solum voverint obedientiam secundum Regulam, non possunt ad maiora obligati, etiam a Capitulo Generali ordinis. Vasquer I. a.d p. I cap. q. num. aue. Sancheae libr. 6. an Deealog. eap. a. num. I 8. Nec etiam summum Pontificem ex vi Voti obedientiae. quod ipsi Regulares emittunt posse tales Leges eoi dere tradunt Cordub. ιn exposit. Rutila D. Francoces. I s. qties. a. vilia 6. I essus tib. a. de Iustilaap. I.

Poterunt tamen non solum Summus Pontifex , sed etiam Praelati Religionum eum Capitulis condere Leges continentes austeriorem vitam omnino supra Regulam, obligantes in posterum proses ros . Cum enim isti nondum ei niserint professi nem non possunt conquaeri, quod obligentur ad ea, quae non promisserunt, scut conquaeri possent ante

60쪽

tatione Constitui. Religionum Cap. VIII.

istas noua Lege, professi. Sancher ut supra nam ., o

est et a. Non tamen possunt praecipere, aut ordinare aliquid cotra Ius commune. Quia Ius est a Papa cui subduntur praelati,& Capitula Religiosoru.pei in .lo.

I. Praurieg. minam.in constitui. 'rrhi g. q. portellus in Dabi s p udamib.Derb. flaturam num. 9. possunt tamen constitutiones iuris communis declarare in nouare& Vbi poena deficit apponere, vel augere. Quia hoe

non est ius eomniune subuertere,sed adiuuare,quod licitum esse dieitur in eap. i. de nou. ope. ntiat. Pei

rinis ut supra. i similiter possunt fieri Leges, aut Constitutiones obligantes Religiosos ad opera mortifieationis, seu austeritates ob publicam neeessitatena, v g. bellum, pestem, famem,haeresim e. Ratio est quia haec non sunt eensenda omnino supra Regula,sed aliquo modo concernentia ipsa vi pote eonducentia ad ut, litatem p licam. Cordub. mi intil. D. proris capit Io I . quest. 2. Lessus, a. de Iustit. eapit. 4 I. dubia s.

numero 77.: Obligatio obseruandi Costitutiones Religionum,

aliquando est ad mortalem culpam, aliquando advenialem , aliquando ad nullum peccatum, sed ad metam poenam ab ipsis Constitutionibus taxatam, iuxta dicta eo Meedemi a num. 6. Qnado enim Amthor Constitutionum declarauit se nolle ad culpam obligare,sed ad poenas, qualiter in Constitutionibus Carmelitarum exprimitur s. p. eap. I. dum dicitur rconstitutiones nostri ordinis neminem ex se intentat Alia gare ad eulpam, sed ad panas, tune certum est solii mad pinas obligare. Quando vero nihil tale declar tum est, attendi debet ad eommunem sensum,& a eeptationem Religionis,ex hoe enim eapite praeser tim desumitur quantitas obligationis. si vero de hoe non consteti s materia, quae praecipitur non est grauis, sed leuis, certum est obligationem non posse esse sub mortali, culpa enim mortalis,necessario petit grauem materiam. Similiter si verba, quibus p nitur lex non snt praeeptiua, qualia sunt Iraei Lmus, mandamus, statuimus, O. Sed alia communia praeceptis ,& eonfli , ut Volumus, Nonemus, oc. tuc

est probabilissimum non obligare ad culpam, prinsertim mortalem. Solum ergo possunt esse obligatoria ad culpam mortalem ea quae per verba princeptiua statuuntur, & cirra grauem materiam. Leuis enim materia solom poterit inducere leuem culpam, videlicet venialem. Vide dicta ea piae praeerimit a numerosisto, Thomas de Iesu de Regia. camelis.

ς Quando ea quae habentur in Constitutionibus, vel Statutis Religionum sunt de rebus aliis piscertis iure naturali, diuino, aut positivo, transgrestio illorum est qualis fuerit transgresso talium praecein torum. Similiter quando suerint res directe spectantes ad tria vota, transgressio illarum est mort iis, nisi per accidens ratione paruitatis materiae, vel inaduertentiae, solum si venialis. Quando se rint res, quae solum sub consilio proponuntur, ad nullam culpam obligabunt. Quorum ratio sumitur ex dictis capite praecedenti a num. 7.i o Etiam quan o Constitutiones Religionum obi

sani solum ad paenam, possunt dici obligare saltem indirecth ad aliqua culpam.Ratio est quia adhuc tam les Constitutiones obligant in ci--:Eutia ad paxiς dum paenam im staA, R dan, Superior -dil iM . . , ergo eccabit

per eonsequens tales Constitutiones ad aliquam culpam obligant , saltem in directe Confirmatur, quia aliti praedictae Constitutiones non differrent timero Consilio, nee essent vera praecepta. Suar. q. to.de Resiitras. 8 lib. I .ea 2.nam. 6.

II Quotieseumque tamen, fiue in Regula, sue in Constitutionibus , sue in aliis ordinationibus ,

aut praeceptis Superiorum , praecipitur, aut pro hibetur aliquid in virtute s. Obedientia, vel in viriture spiritus sancti, uel in virtvre Voti, aut nisu menti facti, transgresso erit peccatum mortale. Usus enim

obtinuit, ut talia, vel smilia verba obligationem sub

mortali indicent. Αχontom. I. Instit. morib. I cap.6.

qu.s. Aragon. a. a. quasi . 6 a. an. 3. Idem dico, s dieatur sub interminatione gehennae. Quia ea comminatio solum debet correspondere culpae mortali Castro lib. 1.de lege paena ap. 3. docum. . Sancher M. 6. in Decalog. cap. . nam. 43. Idem, si dieatur sub p na maledictionis aeternae', aut indignationis Dei . Propter eandem rationem. Vas l. I .a.disp. I 3 8. ea s. & Saneher ut supra. Idem; ob eandem rationem.

s dieatur sub petua maledictionis Dei. Tolet. in M.

Summa. s. num.6. Idein sub obtestatione diuini Iu dicit. Propter similem rationem. Nauartam sum cap. a 3.m . 3I Hι 3 ρ. Valent. I.2. disp. 7.q. .par 6.

Oa .a. distat. Io. quast. q. pari. 3. Non se eredo de verbo strictὰ, aut arcte mandamus, neque de verbo subptiecepto. Quia hae omnia isdisterentia sunt ad peecatum mortale, vel veniale . Est autem prudentet sanὰ inter Patres Discalceatos nostri ordianis statutum, Constitutiones, ac Superiorum praecepta, & mandata ad peccatum mortale non obligare, nisi per contemptum, aut nis per Praelatum

quidpiam praecipiatur in scriptis, in virtute spiri tus Sancti, & S. Obedientiae.11 Si tamen Praelatus, vel aliqua Constitutio, seu statutum Religionis praeciperet rem parui momenti, & circa materiam leuem, seu exiguam , praedicti modi , scilicet in virtute socta oleri rae, in vi tatae spiritus Sancti, transgressio non erit mortalis, sed tantum venialis. Ratio est, quia materia leuis, seu exigua inobedientiae, aut transgressionis Voti, non est capax obligationis .h mortali, etiam si pr latus hoc intenderet. Castro lib. r. de M. p . cap.

s. doeum. I. Sancher M. I. in Decalog. cap. q. num. 4.

Debet tamen ceria, & indubitanter constare esse lauem materiam eam, quae hoc modo praecipitur. vel prohibetur, ut iudicemus Constitutionem, vel Praeceptum, quod alias ex tenore verborum ad momtale obligabat, solum obligare ad ueniade. Ratio est, quia in dubio semper est credendum Superi

rem, aut Legislatorem recte, & ordinate prscipere

13 Similiter quoties in Constitutionibus, aut Statutis Religionum idem dico de quocumque alio

mandato) praecipitur aliquid sub paena excommunicationis maioris latae sententiae, transgresso illius est mortalis. Ratio est, quia tam grauis paena solum imponi potest pro culpa mortali. Vnde hoc etiam extenditur, si id quod praecipitur, aut prohibetur si sub paena excomunicationis serendi. Prointer eandem rationem. Sion. 2.2. Ps. TI. art. I. Henriqueet libro I 3. de Exeammunis. capit. II. namero. a. Quod intellige, nisi euidentur eonilet esse leuem materiam eam, quae praecipitur, aut prohibetur , propter quam praesumatur talem exeo municationem serendam exigere admonitionem

SEARCH

MENU NAVIGATION