Reuerendissimi ... Thomae de Vio Caietani ... In quatuor Euangelia ad Graecorum codicum veritatem castigata, ad sensum quem vocant literalem commentarij cum indicibus amplissimis

발행: 1571년

분량: 1060페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

MATTHAE i

bellum repudii. Vbi perpende non praecipi,st dimittat uxore: vim si dimittat. det uxori libellum repudii. In quo certum est descriptum fuisse ipsum repudium: quia a scripto repudio tam in lege Deute. 1 . quina hic appellatur libellus repudij. de quod dabatur uxori quae dimittebatur,ut posset monstrare se liberam esse a iugo viri Cura enim fuit legislatori,ut dimissione uxoris

si q ia fieret,ordinaret. Ego autem dico vobis. noui testamenti l pore. omnis qui dimiserat uxore suam. Contextus inuitat ad

intelligendum de dimissione totali:3uoniam de illa constat te se loqui,dicente,qui dimiserit uxore,det illi libellum repudii

di illam corrigit aci literam Iesus. Excepta fornicatiοψ causi. Lex vetus latum reliquit campum causis dimittendi uxorem: Iesus restringit usqueadeo, ut solam causam fornicationis proculdubio carnalis,quae sola directe contrariatur coniugali fidei excipiat. Facit eam moecha ι. dado dimissae absque fornicatione o casionem moechandi. Et qui dimisiam . proculdubio absque fom

nicationis causa . Duxerit in uxorem adult rat. no maritus, sed

adulter est. Itala dimittes uxorem absque causa sornicationis, causat duo mala: scilicetis dimissa moechetur, &-accipiens ipsam si adulter. Hic est plan' literae sensus. Nec hinc sequitur et lex noui testamenti c5cedat viro propter uxoris fornic tione dimittere illa totaliter: quoniam textus iste non est tota lex noui testamenti . Sed bene sequitur,2 ex hoc textu non est prohibita, n5 est illicita dimissio uxoris propter ipsius fornicatione: cum quo stat, i ex alio textu sit prohibita & illicita. Et rursus sequitur,l dimittens totaliter uxorε propter ipsius sese nicationem, non est causa st dimissa moechetur: quoniam illa iam moechata fuerat. sicut lex disponens, maritus occidens uxorem nisi inuentam in actu adulterij,decapitetur,non reddit occisionem uxoris in flagranti reperit crimine licitam sed in punem a decapitatione. ursus sequitur quὁd in hoe textu m nil disponitur de dimissa ob fornicationis causam e nec de ducente ipsam.Nec hoc est miru: quia nec de ipsa dimissione qui fiebat per libellum repudij disponitur an fuerit licita: sed hoc alteri loco legis nouae reseruatur,scilicet in sequentibus cap.rs. Cosidera prudens lector euagelii textum: & teipsum euagello,no euanξelium tuo accommoda sensui. Iterum audi's. Perficit praeceptu aliud legis veteris dUeriurio. Quia dictu est antiquar,

non periurabs. Exod.2o. non assiumes nomades tui in vanum.

α Levitici decimonono, non periurabis in nomine domini.

122쪽

F edulis autem domino iuramenta tuo. Prima pars huius praecepti icilicet no periurabis)est negativa, prohibes malum ex suo genere. periurium enim est malum ex se:ita Quod nulla ratione potest excusari. Secuda vero pars scilicet reddes domino iur menta tua est Uarmativa.& non sigmficat adimple iuramenta quae promisisti ut patet ex eo quὁd nihil hic subditur de impletione promissionu) sed significat quod referenda sunt iurameta in deum : hoc est,quod iurandum est per dominum,& no per creaturas. Haec enim verba non habςntur in lege:sed sententia eorum habetur Deuteronomii sexto per nomen domini dei tui iurabis.Vbi iurare non praecipitur, sed regulatur: scilicet quὁd

fiat per nomen dei,& non per nomen creaturarum. praecepit enim lex,ut actus iste religionis qui est iurare, exhiberetur dco, non creaturis seu idoli, quibuscuque. Eeo autem dico Noliti. Perficit praeceptum utrunque,duo adiungens praecepta: alteru negativum,alterum asBrmativum. Noniurare omnino. Ecce praeceptum negativum,in quo clauduntur duo: scilicet non iurare, di omnino.prohibet enim iurare omni modo: scilicet ta explicando deum,quam non explicado deum, puta per coelum gerram & reliquas creaturas. CEt in hoc perficit tum praeceptum de non periurando:tollendo no solam periurium, sed occasionem periuradi .sine iurameto enim impossibile est incurri periurium Tum praeceptum de reserendo iuramentum in deu:tollendo soliditullinem referendi. ubi nanque no iuratur,nulla est opus solicitudine reserendi iuramenta in deum. Neque per cor tam . quia ἄνomia dei estineque pere terra . quia fabellum est peta e :neque per Hierosobmam,quia ciuitas est magni regis: neque per caput tuum iuraueνις, quia non potes unum capillum album facere aut nigril.

Declarat illam particulam, omnino, monstrado quὁd iurando per creaturas iuratur,per deu.Et monstrat hoc in quatuor cre turis :coelo,terra,Hierosolyma,& capite hominis. es Vbi nota ex parte creaturarum explicari primo prima corpora r coelum scilicet & terram, haec enim inter primas partes integrates uniuersum corporeum,primum tenet locum: ut patet in principio

Gen.&vu hilosophos in primo coeli.&supromum locu omnium factibilium & agibilium: scilicet Hierosolymam, in qua utpote ciuitate regia simul & diuina tam moraliu, quam artiusumma est.& supremum inter mixta cffut humanum, ut in bis

quatuor uniuersitas creaturarum collecia intelligatur.Ex parte

autem dictae relationis ad deu, triplex modus essendi dei in re

e iij bus

123쪽

MATTHAEI

buς omnibus eoiligitur:scilicet peressentiam,praesentia,&po' tentiam.nam modus essendi per essentiam,tagitur ex similitudinario sermone,quo coelum sedes dei,& terra scabellum pedit eius dicitur: tanquam dei substatia sit in coelo & in terra. Inte dit enim per hoc sisnificare, quod deus est ubique per essentia. Modus ver8 essenai per praesentiain tangitur Ili hoc ' Hierosolyma ciuitas dei regis magni describitur: tanqua deus sui re giminis prouidentia in regia ciuitate sit . modus enim praesentiae ad claritatem notitiae .ectat. Modus autem per poteriam. tangitur in hoc quὁd describitur caput humanum opus no bo- minis,sed dei: usqueadeo i homo non potest mutare colorem capillorum suorum . per hoc enim significatur diuina potentia xtendens se ad minima. Intendit ergo Iesus , t quia deus est ubique per essentiam, praesentiam,& potentiam, ideo per quacunque creaturam iuretur,per deum iuratur. Et si obiiciatur quod iurans per creaturam,noli intendit iurare per illam, quatenus in ea est deus . solutio est,quod obiectio ignorat propria

vocem. nam iurans in eo quod iurat,intendit veritatem infallibilem in testimonum Inuocare: ac per hoc non creaturam secudum sesed secundum m dei est,qui solus est veritas infallibilis. Rod autem dicitur,no potes facere capillum album aut nigru intellige ab intrinseco: lciebat enim quὁd fucato artificio

possumus capillos albos aut nigros facere. Coccurrit hic quς stio circa hoc negatiuu prcceptum,quid prohibetur. Et est ratio dubitandi: quia iurare,non est de genere malorum,immὁ est degenere licitorii : ut patet ex eo quὁd in sacra scriptura attribu tur deo angelis &viris perfectis.Apostolus enim pluries in suis epistoliis iurauit:angelus in Apoc.Iurauit per viv&em in secula seculorum,& per memetipsum iuraui dicit dominus. Solutio est quod sicut in praecepto,non occides, prohibetur occisio hominis nuda de non prohibetur occisio hominis vestita circun- stantiis iustitit puta quὁd homo malefactor occidatur a iudico necessitate reipub.id exigente,&c. ita praeceptum Iesu Christi

prohibens iurare resertur ad iurare nudum,& non ad iurare vestitum circussatiis iudicii,iustitiae,& veritatis: quia iurare nudἡ sumptu est malum moralitem quia ad irreuerentiam diuinam spectat,& propterea sub praecepto ponitur negativo.Cum qu ouat quod iurare vestitii in iudicio,iustitia&veritate,est licitu,&non contra hoc praeceptu,& tale attribuitur deo, angelis 3 Apoxolo.& a reliquis vitis iustis exerceri potest. Suoremsermo

124쪽

pro,etiam etiam, non non. Ecce praeceptum assumatiuum est est,non non: hoc est affirmandum affirma de negandunega abnaue adiectione iuramenti. autem bu obundariti est. Appellatione abundatioris no veniunt adverbia assirmandi: Puta verὁ, certe,& similia.ut apparet ex eo, quis dipse Iesus huiusmodi adverbiis usus est:dicendo,amen dico vobis,& in veritate dico vobis:& ex co,quὁd huiusmodi adverbia non addunt.

non apponunt aliam veritatem: sicut apponeret iurametum testimonium veritatis infallibilis. ias meso est. Declarat Iesias iuramentum appositu quantucunque vestitum iudicio, iustitiadi veritate,a malo est.N o dicit malum est,sed a malo est essest' mali est,a malo occasionem habet: scilicet ab infirmitate humana,non firmiter credete,nisi apposto iuramento. Et dicendo a malo est,insinuauit n5 oportere omne iurametum esse malum: qua uis semper occasionem habeat a malo. dissu quia diatim est. Exod. II.& Deutero. is. Oculum pro oculo intem pro dente.

Statuit lex vetus iustu contra passum: boc est talione. hoc enim significat oculus pro oculo,dens pro dente &c. Ego a*tem dico Ῥοιu. Perficit Ieius legem talionis praeceptis quatuor. Non ros Iere malo. Hoc est primum praeceptum. od potest dupliciter intelligi. Primo ut sonat praecepta negativum.& sic intederet dominus prohibere actum resistendi malo. Quod valde dic

sonat a recta r*tione.na author naturae Iesus non praecipit contra naturam:quia fratia non destruit,sed perficit naturam. constat autem naturalissimu esse rebus omnibus resistere malo. 3c

propterea no potest cadere sub praecepto negatiuo: quod obligat semper & ad semper. Sequeretur enim, P nunquam liceret resistere malo:quum tamen resistere malo etianude sumptum, nihil inordinatum .sgnificet, sed actum naturae conformem. CAlio ergo modo intelligitur hoc praeceptu circunlocutive:&per negationem resistendi malo intendit praeceptor assirmationem sustinendi malum.Et est semper sermo de malo poene iocesi nocivo. Ita quod praeceptum hoc quavis secundum verba sit negativum fecundum tamen intelum ad literam sensum est aia firmativum. Et sic intelligedum est ad literam praeceptu hoc ac si dixisset. ego aute dico vobis sustinere malu .aSrmativo enim existente hoe praecepto, cessat obligatio semper & ad semper, cessat contrarietas rectae rationi, cessat diminutio vocabuli qua resistere quod est actus exterior trahitur ad praeparatione animi: quia suapte natura praecepta a Brinatiua obligant non

e iiij pro

125쪽

MATTHAEI

pro semper,sed pro loco & tempore & aliis circunstantiIs rata nabilibu q. Praeceptum siquidem de colendo deu,& de honorando paretes non obligat ut omni tempore colamus deu & omni tempore honoremus parentes: sed quὁd pro loco & tempore &aliis circunstantiis colamus deum,& honoremus parεtes. ac per hoc tam hoc praeceptum, quam quinque alia immediatὸ se tu tia ex hoc ipsb quὁd sunt aTrmativa obligant non pro semper, sed pro loco & tepore. Quocirca non obligamur ex hoc praece pio ad recipiendum malum seu noctuu semper & ad semper .sed pro loco & tepore:hoc est quum ratio recta id requirit, pensatis

Hrcunstantiis omnibus. Et propterea cessant qu stiones& obiectiones ex sanctorum gestis: puta.* Paulus restitit malo,appellando ad C larem ,& n milia.recta enim ratio suadebat tunc resistendum G. & propterea non fiebat contra hoc praeceptum. sed si quis te percul erit. deest,alapa,in dextera maxillam tuam , praebe illi.pro,verte illi, γ' alteram. Secundum praeceptu est praebere alteram maxillam percucieti unam .ubi prςcipitur plus quam in primo: quia in primo praecipitur sustinere malu illatum:in hoc autem praecipitur post susceptum primum malum offerre nos ad alterum malum. Li est etiam praeceptum affrinatiuit, non obligans pro sempersed pro tepore quo recta ratio id exigit. Ita gno tenemur ex hoc praecepto quotienscultae percutimur,os sere ad sustine lam altera percussione: sed truciatiam,quum omnibus circunstantiis pensatis recta id exigit ratio.WEt propterea cessant obiectiones de saluatore nostro, qui percussus in maxilla non praebuit alteram.& similiter de Paulo:qui percussus in ore. Act. 13. reprchendit principem sacerdotum. circunstantiae enim

non exigebant praebere alteram maxillam.& propterea non est actum cotra hoc praeceptu. Et ei quι vult te m. vult non ratione sed voluntate mouetur. I udicio. non via facti sed via iudidi. η μγ d re. non discutere iustum. Et tunicam tuam tollere. quod est effectus intentur per iudicium. Dimitte ei G pallium. Tertium est hoc praeceptu similiter affirmativum, & circa res necessaria ss tunica & pallium. Quod similiter obligat non pro semper,sed

quando recta ratio id exigit. Et quicunque re angarumerat,pro, 'egerit nihle .lpo. pro ad miliarium unum, vade illo alia

duo. superfluit,& alia. Quareum est ad praeceptu similiter assi anatiuum S similiter obligas sicut pr cedAia. Et nota quod primum praeceptum praecipit uniuersaliter sustinere malum in genere reliqua autem tria praecipiunt oblationem extrinsecam

126쪽

CAPUT V. 3

H amplius sustinendum distinguendo tria genera maiora Primum in corpore,explicando percussionem maxillae: lectandum in rebus exterioribus,explicado tunicam & pallium:tertium in operib',explicido ambulatione unius miliarii. ut int rigamus ad omnia malorum genera praecipi, ut nosmetipsos offeramus. C ubi cernere potes,quam perfectiore formet animum lex noua quam veliv. Illa indulgebat peti vindictam oculi pro oculo, dentis pro dete &c.ista praecipit non ldm sustinere mala illatased etiam offerre se ad sustinedum alia inferenda. CAduerte

quoque hic, o contextus liter e continuando primu pr ceptumdsolutὸ promulgatam scilicet non vesistere malo per coniun- ctionem aduersaliuam adiuncto pronomine singulsis numeri. s. te,cum reliquis tribus praeceptis insinuat in omnia nec praecepta ad priuata diriguntur personam. Ita quod ex ipso loquendi genere habetur,quod prcceptis his non ligatur pereona ublica,quaten' publica est: hoc est quatenus ipsi' est tueri,ininistrare inicere iustitiain publicam. Sed ligatur personae priuatae. seu etiam publicae,quatenus ni singulares perinae. Et vere lic est: quonia lesus non praecipit hic principibus Sc iudicibus non re- istere malo: immo ipsi tenentur ex officio non solum resistere malis ed etia punire. Propter quod significatius textus ut prae dictum est) cotinuatur per coniunctionem, sed:denotantem adiae referri primum priceptum & tria reliqua. In quibus pluries repetitur,te de tua ad ostendendum-alloquitur persenam priuatam: in cuius potestate est sine alterius iniuria sustinere. pro pria nocumeta & offerre se ad maiora sustineta. 6 Hi petit a te,claei. Passionibus iniuriarum orditistis,annectit optimus magister praecepta actionum nostrarum ad alterum duo: ita qu id perfocti simus &in altionibus aliorum contra nos , &in actionibus

esiorum supplicibus ad vos. Praeceptum primum est gratuitae

cinnationis: vt.speteti demus. Et hoc praeceptum quia assima tiuum est,intelligitur quando recta ratio pensatis omnibus es cunstatiis, id exigit. Et hinc soluuntur innumerae obiectiones,de suppletur omnes subintellectae coditiones: puta rationabiliter petenti da si potes &e. Et volenti mutuare a te ne avertam. Deponens est activae significationis,significans ne avertas. Vltimum est hoc preceptum de gratuito mutuo exhibedo petenti. linus dico: quia textus dicit voleti .pricipimur enim mutuare non solam petenti: sed volenti dc prae verecundia aut respectu aliquo non audenti petere mutuum. Et hoc praeceptum proponitur

127쪽

MATTHAEI

sub sorma negatiua,dicendo ne avertaris. significatur enim m iuum praeuidemus alique petiturum a nobis mutuum, non diuertamus ab illo,non auertamus faciem,iter sermonem, ne petat mutuum. Hoc est quod directὸ praecipitur inhibendo ext riorem aversionem a petituro mutuum, ut si potes non ponas obicem. mutuo: sino potes mutuare, abstineas ab inhumanis gnis. Et quonia signa ordinantur ad res Sc opera,nec exigit signa vana coelestis magister per hac inbibitione praecipitur tibi mutuare non soldm petenti,sed volenti petere. unde pro quato est negativum prohibetur inhumanitatis signa.& quo ad obli gat semperti ad semper: quia mala sunt moraliter. Pro quanto autem praecipit mutuare, affirmativum est intelligendo,ut praecedentia: uando scilicet recta id ratio exigit. C. Memento hic prudes lusor praecepta haec obligare ad peccatuIro loco,t pore sicut& reliqua pr cepta affirmativa:& eoru transgressi nem quandoque esse mortalem,quandoque esse venialem, sicut transgressio praecepti de honore parentum quandoque est mo talis,quadoquu velitatis. Regulanda enim sunt haec praecepta sicut & reliqua affirmativa:discernendo quado eorum transgressio est contra charitatem,& quando praeter cbaritatem. Coautem exemplariter explicado contra charitatem resistere malo,quando fidei professio incumbit, nec aliter potest exerceri, nisi iustinendo mala corporis rerum &c. Et similiter quando alioru sdes periclitaretur nisi ego offerrem me passioni,contracbaritatem ago nisi mea oblatione subueniam periclitati fidei. Rursus quum petens caret aliunde subsidio necessario ad viti teneor ex necessitate charitatis ego dare,vel mutuare. Quia vero confessio seu periculum fidei aut indigentia proximi extra Vrgentis necessitatis sunt articulum,non parua tamen causa b c exigit officia praeter charitatem omitterentur officia haec. R Rulare est enim praecepta assirmativa obligare tempore ne statis: & ad mortale si contra charitatem dei aut proximi, adveniale autem grauius & minus graue, si praeter charitatem omittitur.Pensanda est ergo occurrens necessitas, si urget coto et praeter charitatem. quia dictum est diliges proximi mi m. π odio habebis inimicum tuum. Levitici decim onono scriptum est, litiges amicum tuum sicut teipsum . nulli bi autem in tota lege inuenitur scriptum,odio habebis inimicum tuuin.Sed

dominus Iesus dicit hie etiam dictum hoc fuisse : vel quia Iudaei intelligebant hoc dictum fuisse implicite . determinando

enim

128쪽

enim obiectum Alectionis esse amicis, insinuatur inimicum ego obiectum odij,quod contrariatur amori. Vel quia in Deut. inter benedictiones continetur ruina inimicorum a conspectu populi Israel. Dicitur enim Deut. Σ3.dabit dominus inimicos tuos corruentes in conspectu tuo: per una viam venient contra te, & per septem fugient a facie tua Per hoc enim & similia vetificatur dictum esse in Iege. odio habebis inimicum tuu : persecutio enim& prostratio effectus est odii. Ego autem Aco vobιι. Perficit lesus praeceptum de dilectioe hominis dupliciter: prius prςcepto.& deinde consilio. Diligite inimicos visitos benefacite ιu quι ode runt vos, τ' orate ρνο persequenlabas CV calumniantibus. pro,offendentibus vos, ut tu flupatris vestra q i in caelo est: qui solem suum oriri facit super bonos i malos. pluitsepertostos σ iniustos. Ttia praecipit erga inimicos: diligere internum,benefacere externu,& orare intus &extra. Vbi aduerte, luὁd inimicus tripliciter consideratur. Priiud formaliter quatenus est inimicus:& sic non est obiectum amoris recti: sed maximum peccatum est diligere inimicum formaliter.Secundὁ cosideratur materialiter: hoc est homo ipse:& sic clarum est,quὁd potest diligi sed hoc proprSEIlaquendo.non est diligere inimicum sed hominem. Tertio,co-sderatu inimicus,quo ad utrunque simul: hoc est, homo odio me habes.Et sic textus proens loquitur de inimico:& praecipito amemus homines non obstante φ sint nobis inimici. Hec est interio litem,quoad obiectum. et Diligere aditem, nefaceredi orare dupliciter potest intelligi,scilicet in comuni vel in freciali. Diligere inimicos in communi, est diligere eos secuduid quod est commune eis & aliis: dc similiter benefacere inimicis in comuni.est no excludere eos a beneficiis communibus: & similiter orare pro inimicis in comuni, est non excludere eos ab orationibus comunibus. Orare autem pro inimico in speciali, est fundere orationem specialiter pro illo:& similiter benefac re inimico in speciali. est conferre inimico aliquod beneficium illi propriu:& similiter diligere inimicum in speciali, est babere alium amoris specialiter erga inimicum. sub praesenti ita que praecepto uterque modus coprehenditur, sed diuersimoderquia primus modus scilicet diligere Sc benefacere in comuni explicatur ab ipso domino Iesu subiugendo imitatione coelestis patris,qui sole suu oriri facit super bonos &malos,& pluit super iustos ὀciniustos .Hic enim diuina buficiano sunt beneficia propria malis Sc iniustis qui suut inimici dei:sed sunt biificia com

nia non

129쪽

MATTHAEI

nla non solum inimicis &amicis,sed etia irrationabilibus ere turis. Ex hoc enim quὁd dominus declarat rationem benefaciendi inimicis ex imitatione dei, Quatenus non excludit a comunibus benesciis malos & iniustos,docet praeceptum suu intelligendum esse de diligere & benefacere in comuni Specialiter autem diligere & benefacere non explicatur hic a domino, sed reliquit intelligendum ex generali regula praeceptorum aD firmativom: quὁd scilicet obligat tempore necessitatis. Ita msub praecepto de diligendo inimicos coinpreheditur benefacere inimicis,etiam in speciali tepore necessitatis: iuxta illud Prouerb. 23.si esurierit inimicus tuus,ciba illum si sitit, da ei anuam bibere. Si enim diligitu eos qui vos diluunt. Adiungit consilium do diligendo inimicos in speciali extra articulum necessitatis. Quod enim hoc sit cosiliu ,ex eo patet quὁd cocluditur:estote. enim vos persedit scut & pater vester coelestis perfectus est. Irferendo enim perfectionem,monstrat se non praeciperesed c sulere:quoniam esse perfectum ad costia spectat:iuxta illud i DLiq.ti vis perfectus esse Iade,& vede omnia quae habes ,&cae. Quod aute de dilectione in speciali tractetur patet ex eo quὁd

dicitur,si salutaueritis fratres vestros tantum.actus enim saluta-di ad specialem exercetur personam. Triplicem autem ratio nem huius consilij affert.Primo cx mercede:dicedo .s ain me cedem habebitu. pro habetis. ηonaee π phbisoni hoc ficu.ηi Quasi dicat nullam.Diligere enim diligentem se,in potius rependere vicem,quam mereri mercedem:sed diligere odientem,mercede

expectat a deo,propter quem diligitur. Quod quanuis Marii es.set,dominus tame manifestat ex hoc quὀd diligere diligetem, est actus communis etiam Publicanis,qui non expectant mercedem a coelesti patre. CAlia ratio est exsupererogatione: dice do, Etsisalutaueritu fiat res vestros famam quid a lim fultu 3

Quasi dicat nihil nisi id ad quod tenemini naturali iure. Et hoc etiam declarat dicendo, Nonne σ EDuci. pro,Publicani mcfaciunt E Zouer vos perfect sicut cr vesicr caelestis. pro, qui in coelis est. nomo est. Publicani qui publicum aes exigebat,pr Romanis a populo infames erant apud Iudaeos etelii legis habentes :& propterea tam hic quam alibi in euangelio nomin tur,tanquam alieni a lege dei,ut meretrices de similes. Tertia demu ratio ex imitatione persectionis coelestis patris affertur.

Et hoc docens , quὁd diligere & benefacere inimicis in speciali

eatra necessitatis articulum,perfectionis est ad imitationem diuinae per-

130쪽

CAPUT VI, 3s

qua inimicis suis specialiter benefacit: ut pseret in tanta & continua conuersione peccatorum.

CAPUT VI. ATuialte Postquam Ieus doctrinam legis persecit declarando pr cepta gransit ad perficiendum affetium circa ea, quae communi desiderio appetiatur: gloriam scilicet & diuitias. Praecipuu inter lpiritualia desideratum communiter,est gloriar

inter corporalia aute, opulentia.Et propterea a primo inchoans, ptiecipit attendite. Diligentia adhibenda attestatur periculo. iustitiamve iram. pro, eleemosynam vestram, faciatis coram hominibvi. Gloria enim humana tanquam praemium bonorum operum existimatur: malis enim operibus non laus , sed vituperium debetur . Et inchoat ab eleemosyna. utpote praecipuo opere: inde ad orationem dc ieiunium proficiscens. Vt . ideamini ab eis. Non dixit coelestis magister attendite ne ele

mosynam vestram faciatis coram hominibus absolutε sed cum adiectione finis , ut videamini ab eis: bic enim fini: s prohibetur quoniam vana gloria est. auq un mercedem non habebitis.

pro, habetis, apud patrem vehu qui in caela est. Non dixit alioquin non damnabimini,sed quod carerent mercede apud patre coelestem. Et intelligitur ad literam de mercede illius operis, quod fit ob vanam gloriam. Qui enim bonum aliquod facie puta honorat patrem,reddit mutuum , &c. ut videatur, hoc est,ad hunc finem,ut videatur & honoretur ab hominibus, non propterea aeternam damnationem incurrit: sed priuatur mercede seu praemio coelesti illius operis boni. quia non oportet interuenire ibi peccatum mortale sed potest esse veniale. Nam si humana gloria intendatur praeserendo ipsam iis quae sunt ex eharitate necessariὁ diligenda,iacienda aut vitanda, proculdubio peccatum incurritur mortale: & ipde priuamur, non solam illius operis mercede. sed totaliter apud patrem coelestem per exclusionem a coelesti patria. Quando verὁ gloria humana appetitur ut finis quidem illius operis,non tamen contra ea,quae sunt de necessitate charitatis: veniale tatam peccatu incurritur ex appetitu vanae gloriae consequendae ex bono opere.

ergo fac seleemos)nam. Postquam in genere prohibuit appetitum gloriae humanae,ut mercedem operis boni, tescedit ad spe

cies modorum. Noli tuba canere ante te. Morem tangit antiquum quo sono tubae excitabatitur pauperes ad locum de tem pus eleemosynae.Hic enim mos rationabiliter institui' erat. adtollendam

SEARCH

MENU NAVIGATION