장음표시 사용
131쪽
tollendam vagationem incertam mendicantium,3c molestiani erogantium eleemosynas,ne omni hora aut ubique molestar turried hypocritae abutebantur hoc more seruantes illu ad hoe xt honorificaretur ab hominibus. Sicut faciunt lypocritae. G
ea dictio est derivata a perib nis in spectaculis comoediam seu
tragoediam. homines enim illi,alij sunt intus, & alios reprrae tant foris .inde si quidem transatum est nomen hoc ad signis dum eos qui simulant se bonos . CVbi similiter nota,quod nopraecipit noli tuba canere ante te absolutὸ,sed ea rationeri h norificeris ab hominibus. Et propterea aptosuit,sicut facit thypocritae,ut honorificentur ab hominibus .interionem siquidem prohibet,non actionem. In onageto Hoc est in locis publicis tum c5gregationis,ut synagogis: tum trasitus,ut vicis.
ripiunt,meniacm --. scilicet humanam gloriam, propter qua eleemosynam fecerunt ac per hoc non expectat mercedem talis eleemosvnae a coelosti patre.sufficit enim operi merces propria. Te autem faciente eleemos nam,nesciat scili a tua quid facias dextera tuarvisit eleemos na tua in a condito. Possumus praeceptu vel cautelam intelligere.Si praeceptum est,ad intentionem re sertur.praecipitur enim ut intentio facientis eleemosyna aliena sit ab hoc,ut videatur ab hominib':hoc est, quod facies Eleempsynam,non intendat videri ab hominibus laudari ab eis. Itaquὁd ubi prids praecepit vitari intentionem vanae gloriet in eleemosyna publica,modo prohibet eadem in eleemosyna,quae alicui particulariter fit. Si autem cautela est, instruimur ut nostrae infirmitati cose ledo ne obrepat in manifesta eleemosyna vana gloria studeam' eleemosy nas secretissime efficere. Secretissim' enim modus significatur per hanc metaphoram, nesciat sinistra tua quid faciat dextera d a. periclitatur enim animus humanus in laudatis eleemosynis propriis. Et pater tum qui videt in abscondito,reddet tili. Deest,in manifesto. Et quum oratis,non erim. Pro, Et quum oras,no eris, Euthpocritae. Ordinata intentione eleemosynae cum adiuncta cautela , ordinat intentionem orationis
simili modo: scilicet ut non oremus,ut videamur ab hominib'. amant in f nagogiti pro,quia amant in synagogis,er insutis platearum. Locis publicis : altero,ubi congregantur homines ad doctrina legis :altero,ubi congrepantur homines ad negocia humana. Stantes orare. communis orantium situs, tunc
temporis erat stare: ut hinc colligitur,& ex Phariseo & Publica
132쪽
, tul stantes describuntur orasse. V videantur,pro,appareant.
c fo o ho.deest,tuo,ora pinem tuum in abscondito : Cr pater idiis qui videt in Asiondito,reddet tibi Deest,in manifesto. Cautela vitandi obrepente vanam gloriam adhibetur,ut secretissimas h beamus orationes. Et hoc intellige de orationibus spontaneis: nam orationes,sive publicae quales sunt missae & horae canoni-
eo siue quas debemus in loco publico persoluere cui interesse diuinis laudibus aetantis,& similibus non coprehenduntur sub
hac cautela:propterea enim dominus est,tu autem quum oras:
significas,quod de priuata oratione loquitur. Quod etia significatur ex eo,qubd induxit priuatas & spontaneas orationes hypocritarum in angulis platearum. Orantes autem. Aliud circa orandi modum praeceptum adiungit: scilicet, Nob e multum Α- qui, pro ne sitis multiloqui. Non dicit,nolite multum o are,nec λcit, nolite prolixe orare , quum ipse prolixius orauerit, &in oratione pernoctauerit. Nec dicit nolite loqui per quod prohibetur oratio vocalis sed vetat multum loqui orando. Vbi aduerte,quia multa locutio non est per se appetenda in oratione:secus autem est,quado ratio recta suadet multam locutione orando, ad excitandam seu continuandam,aut augendam mentis deuotionem. Vnde & dominus rationem subdit,saevi Ethnici
sciunt. Suterfluit faciunt.Graeca dictio est Ethnici, significans gentiles: taquam qui in ea qua geniti sunt vivant natura sine diuina Iege. P utant enim quὸd in multiloquo suo exaudientur. Hinc enim confutatur elemo multiloquij tanquam utilis ad exauditionem.Putabant enim Gentiles,quὁd sicut multiloquiu utile est ad hoc ut exaudiamur a principibus,dum multipliciter loca
orationis exponimus,oratorio more: ita utilis sit multiplicatio sermonis,orando deum. Quod dominus confutat subiungedo. Nolite ergo Πmilari eis. citemmpater vestir caelistis,quid opinsis vobis. pro, quibus opus habetis.antequaritatis eum.pro,ab eo. Ex hoc enim aperit quὁd nec multa nec parua locutio orando utilis est ad manifestandum deo necessitates nostras,aut rati nes exaudiendi: ac per hoc non est multiplicandus sermo in oratione ut exaudiamur significando deo omnia. Cur autem non
prohibeatur omnis locutio orido, alterius negocij est:hoc Grin loEo non omnis , sed multa locutio prohibetur ex intentiono: hoc est, per se prohibetur. CIn promptu autem est ratio, quare
133쪽
non prohibetur locutio orando: quia scilicet necessaria est communi hominum coditioni. Sumus enim compositi ex anima de corpore, & naturali cursit excitatur animus orantis loquendo: paucorum enim perfectorum est sine exteriori sermone prouocari ad mentis ac assectus eleuationem in deum petendo quod
est orare. Sic ego vos orabitis .pro orate. Orandum esse Iesus prς-
supponit, & modum orandi docet, dicendo sic. Vbi non solum vitandi multiloquii in oratione, sed etiam modum recurrendi ad deum,& petendi a deo, docet. Modus si quidem breviloquij
mgstratur,tum colligendo omnia,quae peti a deo possunt ad septem: tum explicando singula haec septem summariὰ tanquam capita. Modus vero petendi ex parte rei petitae, monstratur per pronomina,tuum & nos ru:ex parte vero petentis, & a quo petitur,est ipse modus recurrediticilicet ut filius ad patrem. Vnde incipit sic, Pa re. Magna dignitas cuiuslibet orantis habere patrem iis coelo. Incipiens ergo orare, euectum te recogita ad filiationem dei: recurrere enim iuberis ad deum no ut seruus ad
dominum sed ut filius ad patrem filiali affectu iliali reueretia,
filiali fiducia immo securitate. Noster. Fratres te habere fratreste recognoscere,quum orare incipis,iuberis, ne solum te filium praesumas,ut unitatem ecclesiastica omnium filiorum dei ante
mentis oculos habeas,dicedo,non meus, sed noster:nec tamen minus es pater meus & aliorum. es in caelo Deus ubiq; est: sed proponitur ora lus existes in coelis,ut eleuetur mens orantis ad patris excellentiam :utpote praesidentis coelis, ut sicut patris nomine significatur dei cura, & amor erga nos in existentia in coelis significetur excellentia. Sanctificetur nomen tuum. Oratio interpres est desderi j secundu ordinem desiderabilium procedit: rectus autem charitatis ordo est, ut primum petamus
ut appetimus deo,& deinde quq appetimus nobis. Et quia tam defiderium,quam petitio est rei nor habitae,& deo in seipsi, ni hil potest aduenire, nullii bonum potest augeri: ideo ex amore amicitiae ad deum desideramus augmentum deo, non in seipso, sed in exterioribus suis: desideramus enim ipsum deu in nomine suo,in regno suo n obedientia sua augeri. Et propterea primae tres petitiones ad dei bonum, non in seipso ed in nomine, regno,& obedietia scit voluntate augendum tendunt. Quod ut clarius intelligas scito quod illa particula sicut in coelo & in terra,determinat quamlibet trita primarum petitionii. Ita quὁdsensus est sanctificetur nomen tuum, sicut in coelo de in terra: de
134쪽
niri litet regnu tuum sicut in coelo & In terra: & d mum fiat voluntas tua sicut in coelo & in terra. Prim itaq;, sinitificetur nomen tuum,petimus augeri significatione nominis eius:dum petimus ciuilificari illud in terra sicut sanctifico tur in coelo.No dicit quantuincinio sc in terra,qula peteretur
imbosbileised sicut ioc est illo modo scilicet ex ch rate.Sahi si spectis .in eius, quod est glorificari. Diuisu enim n
men quo deus ipse sanctificatur senotescit & nominatur, qua-uis expaue sui no egeat sanctiῆcatione: in' tame honoratur, de miniti blasphematur in terra. Et propterea desideram' & petimus,ut honoretur in terra sicut in coelo, hoc est imitado h noratione .uae illi exhibetur in coelo, hoc est habeatur in me-tibus n cordibus,& in locutionibus excelsum ata; pura dioc est enim sanctificari diuinii nome SactifiTur iraq:. hoc est, glorificetur puru & excelsum,nome no meu,non nostru, sed tuum nterra, ab hominibus in terra duentibus,& si non quantuin ta men sicut in coelo:hoc est, ex charitate imitado codilines ciues. durivat rex num lusi. Regnat in terra cupiditas,caro, mutas, diabolus .cupimus in homine deum regnare.& propterea aduentae regnum tuum ad destruitionem borum regnorit, regnatuin terra,& si non quantum Jame sicut regnas in coelo. Quantuenim in nobis regnat auaritia aut luxuria,aut quia uis aliud vitium tamdm subtrabitur regno dei in terra. Vnde aduenire te gnum dei est ipsum regnare per fidem,spe,charitate,reliquasq; virtutes in nobis .est enim regnum dei non esca & potus, sed iusilia pax,& gaudium in spiritu sancto.Hat volutas ti V2ut in cae-D Gr in Volutas dei velimus nolimus semper fit ubiaue: sed non fit in terra sicut in coelo.Ibi enim fit ex charitate obsequentium deo:bic autem a paucis ex charitate adimpletur. Et propterea petimus, ut extendatur modus adimplendi diuinam voluntatem:ut scilicet sat voluntas ino nostra sed tua, no v bicunquesed in terra.hoc est, in bonunibus degentibus in terra: non qualiter que,sed sicut in coelo ioc est,ex charitate obsequendo illi. panem nosti um. Ordo petitionum cogit me ad intelligendum, non de pane corporis, sed animae. Post petitione siquidem boni diuini, manifeste subiunguntur petitiones boni nostri,ut ipsa differentia pronominum euidenter testatur. inte- . bona autem nostra non tenet primum locum secudum charita tis ordinem corporeus cibus scut Nec vita corporalis: sed pri- mum locum tenet vita animae,ac per hoc cibus animae. primu
135쪽
uide quo inobis ex charitate appetimus,est Meritatis digetatio vitae animae: quae se per cibit animae. CAt si ordine e
' dere placet, perpede ' haec sola petitio est boni nosti i: nam
priores petunt bonudiis inii, posteriores remotione seu vitati ne mali nostri,ut patet. v mca aute nostri bpui petitio, no est fost corporea cibum petat. Amplius prohibemus inferias Gliciti esse de pane corporis. Et propterea n5cogruit ic5putetur inter petitiones dominicae orationis , de quibus oportet nos esse solicitos quotidie replicado petitio .Et propterea petimus panem cita animae,sub ψ copreheditur cibus diuini verbi,op ris &laciamenti,& uniueis aliter omne id quod alit vegetat ueanima, nostram rion meam. tum ut intelligamus nihil depet ire
petitioni orationis ex eo quod petitur P se & aD. No eli apud deu effusa petitio sicut apud homines: apud quos minor est peia titio communis quam propria apud quos facilisis in tetio potens pro meiquam petens pro nobis, panem meum quam pane nostra.Tu ut intelligamus nosipsos no esse ica singulares, quia simus unum corpus ecclesiae: ita φ ut ecclesiae me bra simus alter alterius sumus membra etiam orando. CNostrum rursum
dicitatoc est nobis filiis agnoscentibus te patrem, dicedoJater noster nobis inquam filiis proprium,no communem pane omnibus bonis & malis,sed pane filioru- QMudia um. QT qu tidie egemus. Da.Non vende no accomoda sed da. No u. Filiis . tuis patris enim est alere filios. Hodie. Tempore praesentil Quotidianus panis quotidie petendus iubetur: ut quolibet die solitati simus ad recurrendum ad patrem coelestem pro am maepane sicut quotidie volumus corporeum pane. Ideo itaque a iungitur hodie,ut singulis diebus panem animae pro illo die Ppraeientaneo tempore petamus. Et dimitte nobis. Vniuersum bonum nostrum in oratione petendum , unica petitione complexus est: circa malu vero tres petitiones distinguit.Dimitte gratuito c5dona, nobis, filiis. Debita nostra. Tum ex tuae deitatis natura,tu ex collatis nobis beneficiis: tum ex nostris offensi nibus. Sicut Crnos demittimus debitoribu nostiis. Modu veniae nobisipsis diffinimus,ut sic deus dimittat nobis, quae illi debem quemadmodii nos dimittimus debitoribus nostris: si durita - vive sumus ad remittendum,durus quoque sit deus aut tarduc ad remittendu nobis: si semiplenὸ remittimus, semiplenὸquo que remittat nobis:& similia. Quae non ideo dicimus,ut pos-lint in deo inueniri modi remitisci omnes qui positat inu D ri inno-
136쪽
H in Hobis sed ipsi nostra oratio monstret nobIs,m si non cliaritatiuὁ dimittimus debitorib'nostris, nec deus Aaritatiue cimittet nobis debita nostra. Et ne nos inducas in tentatione. Post-
qua petiuimus dimitti nobis debita quae cotraximus, coseque- ter modo petimus custodiri a periculis imminentibus. No petimus ne fac nos tentari ted ne tentationi succumbamus,quod est induci in tentatione. Petimus aute adeo,& ne nos inducax: ut bine instruamur diuinae permissionis esse opus ostrum sus bere tetationi, iuxta illud: ego indurabo cor eius, & diuinae gratiae opus esse quicquid no delinquimus,dc propterea solicitἡxecurramus ad deum ut gratia sua custodiendo no inducat no, intentationem. Sed libera nos a malo. No a tali, vel tali modo, sed simpliciter& abselute a malo. Multae enim sunt species malorum,a quibus no expedit nos liberari ; quoniam cooperatur nobis in bonum: verum liberari a malo est simpliciter Se abso Iute desideradiim. Hoc enim peteres petimus, ne vita corpori sanitas, opuleria,aut quod coque aliud, siue bonu, siue malum temporale cedat nobis in malum quod est smpliciter & ab αIute malum,quod est malum aeternae damnationis in futuro, di diuinae inimicitiae etiam in pr senti. Os ren. id est,uerὁ seu sae. Nota enim est affirmativa coclusionis. CAduerte hic in quia bustam codicibus apud Graecos ante ame inueniri haec verba. ia tuum est regnum & potetia & gloria in secula secutorii. Sed haec adiecta fuisse ipse stylus oratisiis dominicae videtur te-sari. sapiut enim multiloquium: cotra quod instituit dominus hac oratione, Si enim ἀ/miseritu hominibin peccara eorum. pro dο-licta sua, dimittet er vobs pater v rm Melcta vestra. si auteno dimiseritis hominibus,nec pater vester dumttet vobis precata 'vestrae. Et similiter legedum est delicta,ubi subiugitur peccata. Graecaeuim dicito a linquedo dicta est. Lege lumq; esset remittet, remiseritis &c.fi proprietas sermonis seruanda esset. Et superfluit pronome vobis quum dicitur,remittet vobis. et Multis virtutuossiciis cocurretibus ad dominicam orationem,sdei, spei. chaiaritatis ,religionis, obedietiae, misericordiae,prudentiae, timoris, dominus tamen instat pro sola misericordia doces per hoc uni uersam orationis mole fundari super misericordia. Inquit eni v si remiseritis licet no fratribus,no proximis Ad hominibus. eiusdem vobiscum naturae delicta sua cotra vos . remittet consequAer vobis filiis pater vester ecelestis longὸ celsioris naturae. ira oesino remiseritis, nec ipse situm que pater vester remit -s ij tet Y.-
137쪽
quo bis ex charitate appetimus,est seruatio,&watio vitae animae: quae se per cibit animae. CAt si ordine e fundere placet perpede ' haec sola petitio est boni nostisi: nam
priores petunt bonii diuinu,posteriores remotione seu vitati ne mali nostri,ut patet.unica aute nostri boni petitio. no est fas j corporea cibum petat. Amplius prohibemus inferius solichi. esse de pane corporis. Et propterea no cogruit,ut copuletur inter petitiones domini cae orationis, de quibus oportet nos esse sollicitos quotidie replicado petitione Et propterea petimus panem cita animae,sub qu0 copreheditur cibus diuini verbi,op tis &iacramenti Sc uniueis aliter omne id quod alit vegetat ueanima, nostram tion nae amettum ut intelligamus nihil depet ire
petitioni orationis ex eo quod petitur P se & alio. No est apud deu effusa petitio sicut apud homines: apud quos minor est petitio communis quam propria, apud quos facilids ina tetro peiatens pro me quam petens pro nobis, panem meum quam pane nostria.Tu ut intelligamus nosipsos no esse ita singulares, quiusimus unum corpus ecclesiae: ita ' ut ecclesiae me bra simus alter alterius sumus membra etiam orando. CNostrum rursum
dicitatoc est nobis filiis agnoscentibus te patrem, dicedo laternoster nobis inquam filiis proprium,n5 communem pane omnibus bonis & malis,sed pane filiora. Quotidiainum qu tidie egemus. Da. Non vende no accomoda ,sed da. Noou. Filiis. tuis patris enim est alere filios. Hodie. Tempore praesentLQuotidianus panis quotidie petendus iubetur: ut quolibet die soliciti simus ad recurrendum ad patrem coelestem pro animae pane sicut quotidie volumus corporeum pane. Ideo itaque adiungitur hodie,ut singulis diebus panem animae pro illo die in
praesentaneo tempore petamus. Et dimitte nobis. Vniuersum bonum nostrum in oratione petendum , unica petitione complexus est: circa malu vero tres petitiones distinguit.Dimitte,gratuito codona. nobis, filiis. Debita nostra. Tum ex tuae deitatis natura,tu ex collatis nobis beneficiis: tum ex nostris offensionibus. Saeut σηos dimittimsti debιtonbin nostris. Modu veniae nobis psis diffinimus,ut sic deus dimittat nobis, quae illi debem'. quemadmodii nos dimittimus debitoribus nostris: si duri tam -dive sumus ad remittendum,durus quoque sit deus aut tardus ad remittendu nobis: si semiplenὸ remittimus, semiplenὸquo oue remittat nobis:& smilia. Quae non ideo dicimus,ut posilint in deo inueniri modi remittevi omnes qui possunt inueni-
138쪽
es In nobis:sed ipsa nostra oratio monstret nobIs,m si non etiaricitiuὸ dimittimus debitorib'nostris, nec deus naritatiue dimittet nobis debita nostra. Et ne nos inducas in tentatione. Post-
qua petiuimus dimitti nobis debita quae cotraximus, coseque- ter modo petimus custodiri a periculis imminentibus. No petimus ne fac nos tentari sed ne tentationi succumbamus, quod est induci in tentatione. Petimus aute adeo, & ne nos inducast:
t bine instruamur diuinae permissionis esse opus nosti um Q cubere tetationi, iuxta illud: ego indurabo cor eius, & diuinae gratiae opus esse quicquid no delinquimus,& propterea solicitὸ
recurramus ad deum ut gratia sua custodien8o no inducat no, in tentati nem. Sed libera nos a mala. N o a tali, vel tali modo. sed simpliciter & abselute a malo. Multae enim sunt species malorum a quibus no expedit nos liberari; quoniam cooperatur nobis in bonum: verum liberari a malo,est simpliciter & abso late desideradum. Hoc enim peteres petimus, ne vita corporis, sanitas, opuletia, aut quodcuque aliud, siue bonu, sue malum temporale cedat nobis in malum quod est simpliciter & abso lute malum quod est malum aeternae damnationis in futuro, di diuinae inimicitiae etiam in prςsenti. men. id est,uerὸ seu fiat. Nota enim est affirmativa coclusionis. CAduerte hie in quitabusdam codicibus apud Graecos ante ame inueniri haec verbae,
Quia tuum est regnum & potetia & gloria in secula secutorii. sed haec adiecta fuisse ipse stylus oratioss dominicae videtur te stari. sapiut enim multiloquium: cotra quod instituit dominus
hac oratione, Si enim ἀ miseritu homini 1 peccara eorum. pro dolieta sua ,dimittet dr vobis pater vortar brducta vestra. Si autεκ; dimiseritu hominibvi,nec rater Neger dumttet vobis precata vestra.
Et similiter te dum est delicta,ubi subiugitur peccata. Graeca
im dictio a linquedo dicta est. Legedumq; esset remittet, remiseritis &c.si proprietas sermonis seruanda esset. Et superquit pronome,vobis quum dicitur,rmittet vobis. C Multis virtutuossiciis cocurretibus ad dominicam orationem isdei, spei. cha; ritatis ,religionis, obedietiae, misericordiae,prudentiae, timoris, dominus tamen instat pro sola misericordia doces per boc untiauersam orationis mole fundari super misericordia. Inquit eni. s si remiseritis licet no fratribus,no proximis,sed hominibus. eiusdem vobiscum naturae,delicta sua cotra vos, remittet consequAer vobis filiis pater vester eoelestis longe celsioris naturae. ita re si no remiseritis, Mc ipse illum que pater vester remit s ij tet ..-
139쪽
tet vobIs delicta vestra contra ipsum. et ubi aduerte no dici sicut remiseritis hominibus delicta,ira remittet pater vester: sed dici si remiseritis,& similiter si non remiseritis, ut omnem spe auferat cosequeta veniae a deo, si no remittimus aliis offensas: de similiter plenam praebeat fiduciam cosequendi venia, si aliis remittimus offensas. si bic obiecerit quispiam: inferendo ergo sornicatius seu in alio crimine perseueras securus est de venia consequenda a deo,si remittit aliis offensas contra se factas. veritas enim huius affirmativae coditionalis, si remiseritis ho- missibus delictasia,remittet& vobis pater vester coelestis delicta Vestra,fundat dc fouet hac illatione. Respondetur duplici- . ter. Primo,* sermo domini est formalis:&intelligiti nisi aliu-
de ponatur obex. Docet eium, s remittedo aliis meremur ve- tuam nisi aliunde ponamus obice veniae: sicut colendo deu, scieruando iustitia meremur vita aeternam nisi aliunde ponamus
obice.Haec responsio secundu Theologici rigoris regulas procedit. Crediderim tamen ego homine qui tanto dei amore agitur,ut hominibus offendentibus ipse n remittat ex corde propter deum,etiam si in fornicatione perseueret, tande a deo co- uerti in q, deus remittet ei omnia peccata sua coueriendo cor eius ad veram poenitentiam:vnde dominus non dicit, P vobis remittentibus deus remittit,sed dicit insuturo remittet: ita lhanc specialem praerogatiuam seu gratiam significauit dominus per hanc conditionalem ntelligendo literam ut sonat.Nouit enim solus Iesin quam acceptum gratumque sit deo remittere aliis offensas,& ideo ipse solus potuit reuelare hoe.
autem ieiunarru. Sicut circa eleemosynam dc orationem ordinauit intentionem ne ferantur in vanam gloria, ita nunc ordinat intentionem cirra ieiunium. n5entam praecipit hie ieiunare, sed vanam intentionem vanumque modum ieiunandi corrigit. Nolite sera pro restis.Proculdubio ex intentione. voluntariu esse
quod in potestate nostra est prohibet.Soth intrat tristes.pro, tetrici. Hoc est vultu moesti, ad differentiam moestitiae aliunde prouenientis. od etiam no probi bet simpliciter & absolute, ted cum modificatione sicut hypocriti:ea scilicet ratione,ut appareant hominibus ieiunantes. Exterminantpro,obscurat, enim faxussura. Verὸ enim obscurant naturalem vultum: & alterum vultu mentiuntur.Sicut enim mulieres multae clarificant facies
suas artificiose ita ut pellis earii lucere videatur: ita huiusinodi hypocritae obscurabavi facies suas ineot appareant iesunates.
140쪽
ibi s rei otes. Amen diso vilit quis recepertat mercede, an . Tu qui in munas Ne caput tuum, Cr faciem tiativa. sicut in
eleemosyna ct oratione docuit cautelam pristandi eleemosyni& orandi secretὀ, ita in ieiunio cautelam docet Hieiunium sit secretum,ungendo caput & lauando faciem aloe est,utendo solitis Iaetitiae 1ipnis Inctio enim capitis in regionibus illis iucu-da erat:ablutio autem faciei,communis est omnibus gentibus cultus.Vnde nulla harum cautelarum est praecepta. neque enim ipse dominus legitur unxisse caput situm quum ieiunavit: nee intrasse cubiculum suum,& elausisse ostium quum oravit Sed docuit nos his cautelis intelligere,ut tanto studio fugieda sita nobis in operibus sepererogationis eleemosynae, rationias, &ieiunii vitandaq; vana gloria, t occilliὰ exerceamns huiusmodi bona opera,vbi timor est ne obrepat vana gloria.Ne videriis
minam i nά .fled parri tuo qui est in asio tuo . Cr pater tuum qui videt in ahβοηδra,rediat tibi. Hoe eode praemio conclusit ele mosyna & orationε ut intelligamus eleemosyna, orationem,&ieiuniu,esse opera grata deo, di meritoria, ita st deus reddet φsingulis praemia. IJobu i dies unetare. pro e recondes usire t fiseros in terra, b erugo cr tineadem liniri o ubi fures bditis σfurantur. Thesauri are autem vobis Haesa ros in coelo, ubi nec erusnestinea demolitur, cr ubi fures non effodiunt nc ura tun Litera
ista diligenter inspecta: non probibet thesaurietare, sed Iocum
Aesauri.prohibet enim eligere terra pro loco thesauri.Nec reponati ,Inquit an potestate volutatis vestrae. est locus thesauri coetu scilicet vel terra. Nolite reponere vobis thesauros in te ra:vnde ratione assignat ex adverbio loci, dicendo ubi emeo,&ede coelo si it,ubi nee erugo,&c.Et demii pro eomuni r tione cibiungit,ubi est enim tbesaurus,ibi,&c. THaec enim irespicies' cosiderata ratione utrinq; praecepti,negati ut scilicet in ra.& assimatiui in eoelo aperiumsoluuntq; ouaestiones.Nahine habetur non prohiberi homini reponere sibi, vel filii, vel
reipublicae terrestres thesauros: & Iesu praecepta no esse cotra more quo secundu Apostolum.G ad Corin. duodecimo. Patres thesaurietat sitis. Et principes debent habere thesauros e tum ut . timeat alis mouere illic bellum, tu ne cogatur populo grauare tum ne vilescat petendo mutuu , sed probiberi reponere in terra,vi terra contrariatur coelo. Propterea nanque praecepta haec data sunt contraria de terra & coelo, ut non thesauriremus in