장음표시 사용
631쪽
Christo, congregabuntur ad locum in aere ubi erit Christus ad
fruendum ipso: quemadmodum aquilae congregatur ad come dendum corpus mortuum. Vnde & Paulus vicit. rapiemur o uiam Christo in aera,& sic semper cum domino erimus.
D Debat autem o parabolam ad illas, quoniam. pro aboe moportet semper orare, cer ηon discere. pro, segnescere. seu defatigari. Explicat euangelista quorsum tendit parabola s Quens. od aute dicitur,oportet semper orare absque ulla defatigatione non continuit orandi exercitium indicit quum hoe homini sit impossibile ted horis omnibus congruis absque ulla pipritia necessitas oradi significatur. Et hoc de oratione que
est actualis mentis eleuatio,loquendo.extenso tamen orationis nomine ad omnem alium meritorium apud deum , absque vlla exceptione oportet semper orare: quoniam oportet omni tepore gratum deo obsequium eabibere. Ita quod qui comedit, domino comedat:& qui dormit,domino dormiati& sic de retia
quis. Sic enim semper oratur:& nunquam defatigatio interuenit,nisi quum peccatur. De necessitate autem orandi, superida dictum est ea ratione necessarias esse orationes ad vitam aeterna consequenda, qua necessariae sunt reliquae causae secundae ad proprios effetius, qua oportet agros colere ut fructus agrorupercipiamus:& sic de similibus. Dicens. Iudex quidar erat in daciuitate, qui deum non timebat,m hominem non reuerebatur. Para
bola satis clara est. Vidua autem quida erat in ciuitate ita: σ --niebat ad m,duehis,vindica me de aduersario meo. Et nolebat per multu tempus. pro, ad tempus. Significatur enim quὁd aliquandiu nolebat facere iustitiam. Post hac autem dixit intrast. etsi deum
non timeo,nec hominem revereor,tamen quia molista est mitri haec vidua vindicabo itam. ne in nouissimo. pro,taade,veninsurgillet me. Motus describitur. iudex iste ex importunitatis molnia de trumore propriae maculae . qui nec propter deu nec propter homi nes mouebatur: ne scilicet viduae illius tanta importunitas ta-dem vituperaret eum:& sic infamiae macula incurreret. iacit autem dominus, dite quid iudex iniquitatis dicit. Ad conclusione parabolae excitat audientes .quia parabola haec non est introducta ut isterent audientes aliquid imitandum:sed ut ex ea argumentu discerent ad credendam diuinam iustitiam. Deus autem non faciet vindictam electorumsuorum. Concludit parabolam rat
guendo quod si iudex iniquus victus frequentia precum vidus.. dispositit
632쪽
CAPUT XVIII. an disposuit tandem vindicare vidua, quantis magis deus iustissi
mus faciet vindictam electorum suorum. mantium ad se diectae nos. Clamor continuus electorum, non est formaliter pe
titio Vindicti quavis vindicta iustitia sit punitiva,& sancte possit desiderari, sed est formaliter petitio ladneniat regnia dei, est formaliter desiderium beatitudinis perfectae in anima scilicet de corpore)quae erit quum adueniet regnii dei. Et quia ad uentus regni dei annexa habet vindicta hoc est iustitia in punitiua iniuriarum illataria electis dei) ideo clamor iste est virtualiter petens vindictam. Et suoniam electi continuὸ suspirat ad
regnum dei, ideo continue dicuntur clamare petendo vindicta die ac nocte.Et conformis est haec sententia clamori martyrum scripto Apoc.6. Vnde patet si non contrariatur sententia haec alteri domini doctrinae. orate pro persequetibus vos .Electi enim pro persecutoribus siris orant affectu veniae eorum:& cum hoc orando pro aduentu regni dei,orant affectu pro vindicta, non cotra hunc aut illu ed in genere: quae fiet in iudicio uniuersali. Et patientia habebit missis. pro,& longaminis super illis 3 Aduerte nic quosdam codices Graecos loco habere etiam . ita st in
eis legitur etiam longanimis super illis. Et esset sensus, P qua-uis loganimis sit super illis nihilominus faciet vindicta. Lege-do autem dc , negatur longanimitas, & est sensus quod deus no protrahet in logum vindictὶ interrogatiuὸ enim tota haec clausula legitur. Hic autem secundus sensiis, haec lectio scilicet cucoiunctione & quadrat sequentibus Iesu verbis. Dico autEvobis cuia tio faciet υιndictam illorum. subiungendo assirmatione ce- Ieris vindictae, declarat s non protrahet in longum vindictam. similis sententia scribitur Apoc. s. & dictum est illis ut requie sterent adbuc te us exiguu. Quod enim hic dicitur esto, ibi dicitur exiguum tepus. Quod licet proculdubio veni sit respectu aeternitatis ciua durabit aeternum Christi regnum, ad literatamen dicitur aci excludendum vera tarditatem quς in apparDtia videtur hominibus tarditas r quia in veritate non interuenit tarditas aliqua.sed suavis disposito qua constat cito fieri quod qua primu congruo seruato ordine st. V eruntamen fluo hominis e rem puto. pro an inueniet fidem in terra3 Aduersaliua haec sen tentia contra ossiciu dei ad citὁ facienda vindicta electoru suorum,ὸ regione contraponit diminutionem tantam fidelium, ut
vix inueniantur aliqui veri fideles tepore aduentus Christi gloriosi. Acsi aperitius dixisset, quanuis deus tantam curam habeat
633쪽
electorii in suorii in quod cito faciet vindictam eorum ilhilominus numerus sidelium diminuetur,non recognoscens homines tantum beneficium. sed ubi deberent crescere,minuentur,ita ut
vix inueniantur veri fideles veniente filio hominis ad iudicandum mundum. Ex hoc loco timeo dii nutionem Christianae fidei quam videmus no sollim inchoatam sed valde extet am, esse restauranda mi ed potios extedendam.Non sum tame pro . pheta neque siluis prophetae: sed video viam valde frequetarum ad verificatio item huius textus . Magna siquidem mundi pars' maumethana est:& parua pars Christianis relicta tot haeresibus de schismatibus ac prauis usibus repleta est,utexiguus vese fidelium numerus iam apparere videatur. Verὸ autem fideles dico professores Christianae sidci verbis & factis. Dixit a tem Cr adsu stam. Freque er Iesus superbiam damnat & humilitatem a yrobat propter maximum damnum quod superbia insere,& Dum m. 'gnu quod humilitas affert. is inpeconsidebant tirquam Pro,quod essent, rupti significatar enim superbi putantes te iustos. Et assuin santur cateros, I arabolam istam dicens. Duo homineso tandi ιScin templum ut orarent: uniti Pharis sa madter Paluamis.l arabola hec modica eget innuitione magis quam expositione
Phari aut stans,hac apud se orabat. Desu gratias ago tibi. Rec
snoscit hic Pharistus iustitia suam esse dei donum gratias agAdo. Ma non siim. Prima iustitiae pars scilicet declinare a malo)recognoscitur. Sicut caeteri bi mιηes. Hinc apparet in Pharisaeo
hoc,illa superbit species quq singularitas appellatur. 'bi debuisset respicere ad negationem vitiorum in seipso &dicere gratias tibi ago quia non sum raptor,inlusius, adulter quandoquidem diuini gratiae munus est quicquid no deliquimus)respexit ad se relatum ad alios .quod est officili stiperbiae. quod est singularitatis tumor: ex relatione scilicet ad alios se priserre.Nec intelligo per cςteros homines a eliquos homines. multi enesin erat Phalicii similes huic: nec ta desipiens putandus est iste ut se reliquo humano generi pi ferrct sed determinantur citeri homines per subsequentia scilicet R. ptores,inlusiti adulteri. Ita quod sensus est.non sum sicut alii bominus qui sunt raptores,di c. Velut eta. pro.aut etiam ut hic publicish- . Vide quo tumor Pharistum bue abduxerit.non sufficit ei praeseri e se in genere raptoribus, iniustis,adulteris, sed piaesert se etiam Publieano religionis ossicio vacanti &hoc despective dicendo hic Publicanus. Irisaeo Al-m a iustitiae pars quae cy facetu bonum in materiam gratiaruactionis
634쪽
CAPUT XVII I. as 2 actionis assumitur. Ieiunium contra adulteros hoc est peccata carni,) resert. Bis infibbato. hoc ζst in hebdomada. istest ita,
septem dierum a sabbato eorum termino nominatur. Decimas
do Omηiam quae possideo. Conixa rapinam de iniustitiam iustitiam decimarum apponit. Et Publi uiὰ longὸ stans. Clarὸ hine apparet quὁd stantes olim orabant. Nam tam Pharisaeus quam Publicanus describitur stans: sed Publicanus a longe ab altari, per quod insinuatur quod Pliariceus erat prope. Et vaec est piam adisserentia inter eos. Nolibat nec oculos ad caelum leuare. Haec est secunda differentia,qua se indignum censebat Publicanus aspectu ad Deum tanquam habitantem in coelo. Et hinc insinuaturquὁd Pharisaeus erat oculis eleuatas in coelum. Et coliticio quod eleuatis etiam ad caelum manibus Pharisaeus orabat, ex modo narrandi, quum dicitur,nec oculos ad caelum leuare. Adiunctio enim quaedam significatur dicendo, nec. Sed percuti bat petitis suum. Ex coniunctione aduersaliua sed,clarius apparet significatum esse,qubd nec manus nec oculos audebat leuare ad caelum, sed manu percutiebat pectus suum. Et haec in tertia disterentia. Percussio autem pectoris, in signum fit redargutionis cordis quod pro voluntate consueuit poni. Dicens: Deus propitius esto.
Vide differentiam inter orationes borum. Ille nillil petiit, sed tumens despiciendo alios .gratias egit: iste petit veniam, & propriὸ loquendo longinquum a deo se prostetur, tum petit propitius esto. hoc est, ego non possum tibi ρppropinquare, tu prope
me veni non appropinquatione locali,sed collatione veniae. Mihi peccatori. Superbia Pharisaei efficiebat ut respiceret se relatum ad alios ἰ humilitas Publicani efficiebat ut respiceret se s cundum seipsum,& non respective ad alios peiores se aut ςquales. Dico uoueis. Ecce conclusio parabolae. Ducendit hic. Publieanus,lusificatus, essemis iustus: in domum suam ab illa. pro,magis quam ille. Iustior effectus significatur Publicanus sola humili oratione,quam Pharisaeus fuerit ex vira aue iustitiet parte in se existente. Ouia omnisquι se exaltat humili ubitur: π qui se humiliat exast bitu alio tantae iustitiae statim acquisitae a Publicano vi praeferatur iustitiς Pharisti redditur ex humilitate Publicani & superbia Pharisaei. Superias aute exposita est haec inluersalis regula,
euius experientia apparet in exemplo istorum. Vere enim Pharisaeus seipsum exaltavit singularitate delectatus simul de despectione aliorum:& Publicanus quantum tapsum intus humilia uerit,exteriora signa testantur. gerebant te ad cum Cr infam
635쪽
tes ut eos tangeret. Historia haec de infantibus, tractata est Matthaei. i 9.& Marc. io. Ἀοd quum viderent discipula, increpabant illis.
Iesa, aurem conuocans. pro, aduocans, Gi, scilicet infantes. dixit: Sιmte pueros. pro puellos, venire ad me,s' nolite vetare eos. Coniicitur.quod Iesus nutu vel signo simul aduocauit puellos.&s- locutus est discipulos ut non impedirent aduentum paruulorum ad se. Tatium est enim regnum dei. Non dicit horum sed talium .significans non aetatis,sed similitudinis esse regnum dei. men o v ii: quicuy; non accepera regnum dei sicut puer. hoc est simili simplicitate persuasibilitate ac nde.pueri enim documeta paterna suscipiunt ac imbibunt absque contradictione purὁ dc umpliciter credunt. Tales autem oportet esse homines ad uiscipie dum doctrinam regni dei fructuoser alioquin non intrant in illud. Et nihilominus similitudo ad p ruulos etiam secundum humilitat em intelligitur ratione paruae quantitatis: ut similes paruis corpore. dicantur humiles parui animo. Non intrabit in illa LEt ιnterrogauit eum quidam princeps. R atione diuitiarum & fores generis appellatur hic adolescens apud Matthaeum .is. princeps. Forte etiam primatum aliquem in ciuitate habebat. Dicens, sister bone quid faciens vitam aeternam rigidebo 3 Dixit autem ei Ie sto: hid me dicis bonum Non negat se bonum: sed laudatus la dein reiicit in deum recognoscendo seipsum inquantum homo erat, bonitatem babere a deo. ac per hoc laudem deberi deo. a quo pondet uniuersae creaturς bonitas. hoc enim significant se iusta verba. Nems Γοnus nissolus dem . pro,unus deus.sicut enim
solus deus est quia solius dei esse est proprium. reliqua enim esse haberit communicatum, & pendens continuὸ ad )ita ipse
unus tantummodo est bonus: quia bonitas est ipsius,reliqua autem bonitatem non nisi communicatam & pendentem cotinuὁ a deo habent. C Docuit itaque Iesus omnes nos ut quum laudamur reflectamus oculos mentis nostrae ad defectum nostrii,&ad eius quod in nobis laudatur dependentiam i deo: & sie laudem nobis exhibitam, in deum cui debetur, retorqueamus dicendo cum ipso: quid me dici bonii aut iustum aut sapientem 3 mea non sunt nisi quae ad desecium spectant: deus autem solus est cui iis si int quae ad perfectionein quamcunq: spectant. Hic est enim literatis sensus huius responsionis. Mandata nosti: Non occides,nἄmorchaberis, non furtum facies, non falsum testimonium dises, honora patrem tuum m matrem. Hi ait: Haec omnia custodisia iuventute me audito esus ait &: dbuc seu tibi deest. subaudi ad perfectio .
636쪽
sectionem vitae: dc Matin us explicat.Omia quaecunq; biles,venis de σὴ distribue. signiscatur enim cum ratione largitio. Pauperili M. Heli tua ad hanc historiam spectantia,&subiuncia 1 Petro cum resposione domini, diffuse declarata vide Matthaei. is.& Marci. io.ne eadem repetantur. Et habetris thesaurum in calo .cπ vcm, sequere me. His illi auditu, contristatici est: quia diues
erat valde. Videns autem Iem issum tristem factum,dixit, quam digi-ciu qui pecunias habent, in regism dei intrabunt. Facillius est enim camelum per foramen acus tra sire ruam diuitem intrare in regnum dei.
Et dixerunt qui audiebon. Et qui missaltiusseri' Ait illa: QDe imp ibiba sunt apud hominei possibilia sunt apud deum. is autem P
rrvi: Ecce nos armisimus omnia, o secuti sumus te. Qiti dixit eis:αλ edico vobis: nemo est quire Oit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, ursilios propter regnum dei. Cr non. pro, qui non, recipiae multo plura m hoc tempore, σ in seculo futuro vitam aeternam.
sumpsit autem.hoc est seorsum duxit in itinere: ut Matthaei vigesimo apparet. Iesu duodecim, v ait illis : Ecce ascendimin Hieroso niam. Iterum praedicit discipulis sitis passionem sitam, determinando locum,Hierosolymam scilicet. Et consummas tur omnia,
quae sciriptasunt per prophetas de Olio bommis. Non sit sim praedicit
passionem & mortem sitam sed rationem patiendi Se moriendi, scilicet ut impleantur si ripturae prophetarum, ut minus mirentur & magis credant. Tradetar enim Gentibus. a Iudaeis Et praedicit eis in specie, quod in manus Gentilium tradetur. Et audeturo' 'agesidit unpro, m Cadetur m contumeliis assicietur, m conspuetur. singula singulariter explicat futurat ut & permasibiles redderentur: & ut cognoscant quὁd ipse scit singulariter singula quaecunque passurus est,& non solum in genere quὁd pas rest. Et nDuam farestiuerint, occident eum.Violent m. mortem se passurum lignificat. Et die tertia resurret. Et hoc quoque ad con- lationem & seliditatem fidei praedixit ne quum occissim viderint,desperent,sed credant resiarrecturum. es expectent resine-ctionem eius. Et ipsi nihil horum intellex erunt. Non quὁd verba Iesi non intelligerent:sed quia sensem verborum existimabant aut dubitabant esse sicut seimis sermonis parabolies. Audiebant enim Iesum saepe loqui sermone metaphorico: se quem credebant Messiam regnaturum in mundo,non poterant credere passurum talia,ut verba signiscabat se dum sensum literalem. Et erat verbum istud absconditum ab eis: σ ranistinuebant quae Ac .antis. Non si libri non intellexerunt,sed etiam perseuerauerunt
637쪽
non intelligenter haec. Factum est aurem quum appropin Maret Hi raro. Hinc apparet m historia haec de s uiatione huius caedi. non coincidit in ii istoriam tam narrata a Matthaeo de duobus caecis, capite.2o. Quam a Marco de uno,cap.ro.quoniam Lucas deictibit rem gestam qpropinquante Iesu ad ingressum Hierico fit iungendo ingressunt: Matthaeus autem & M arcus scribunt rem festam egrediente Iesu ab Hierico. Iste itaque caecus ante portam qua ingressus est Iesus erat: illi autem extra Hiericopor tam qua egressus est Iesus versus Hierusalem, erant. Similitudo autem gestorum hic dc ibi, occasio est putandi quod eadem est utrobique narrata historia: quum in veritate non idem sed simile suerit satium. Caecin quidam sedebat fec- vizmendi λ: m suum
audiret turiam'aetereunrem interrogabarquid hoc ess t. Dixerunt otem ei.quod IVM Nazarenus transiret. Et clamauit dicA: Issu Ob Da-,id hoc est ille fili Dauidis qui promissus est Davidi regnaturus in aeternum, quem expectat populus Israel redempturum se deseruitute. Miserere mei. Et qai praeibant, i crepabant eum ut taceret. Ipse vir. multo magis clamabat:Rti David miseer re mei. Stans os
Iesus iussit iram adduci adse. Et qui, appropinqκ et, interrora it Ium,dicens: Quid tibi vi, faciam3 ille Axiti mine ut videari. Et Iesu dixit ei: respice des tua resaluum fecit, Et confestim vidit: Ρ-quebatur illum, magnificans. pro,glorigcinas, deum. Et omnis plebi vividit sedit Iaudem des.
CAPUT XIX. ET i P spi. Manifestὸ historiam prosequitur Lucas: post
quam narrati it illuminationem caeci quum appropinquaret Hierico subiungens & ingressus. Perambulabat Hierico. Hierico .ciuitas est inter Iordanem & Hierusalem: tuae tempore Iosue destructa fuit sed postea reaedificata tertii Regum. is.
Et ecce vir nomine Zacharas.Tam grata est deo conuersio peccatorum ut mereatur proprio nomine caput Publicanorum nomina-λ Et hic princeps erat Publicanorum. caput erat publicis exactionibus vacantium. Et se diues. Et quaerebat videre Iesum quis esset: non poteratprae turba, quia statura pμ δει erat Et praecurrens. Deest ante. Significatur enim quod tempus praeoccupauit an tequam a turba impediretur ad conscendendum in ari re prios quam Iesus illac transireti Oscendit in arborem oramorum pro in sycomoream.Est autem sycomorus ficus saluaraiuntque esse arborem magnam similem arbori ficuum,quae profert fructum
638쪽
non ramis sicut ficus, sed ex ipso caudice. Vt videret eam ii ide. pro,illae,e Gransiturio. Et quum venisses ad locum, sustuire, Iesus vidit dixit ad ecim:Zachaeefestinam descende quiadtem domo tua oportet. necessitate fructus quem quaero: non e-itim deerant Christo hospitiat, sed ad salutem peccatorum es ciedam oportebat ipsum suaui comitate exbibere se conuiuampcccatoribus. Me moere. Et festinans descendit, o excepit illam
rati dens. Et quum viderent omnes, murmurabant. Omnes quide videriait Ieiu in hospitantem apud Zachaeum,sed non omnes murmuraverunt : indefinitὁ inii euangelista dicit quod murmur bant. Dicentesquὸd ad homietem peccatorem diuertisset. pro,quod a lud virum peccatorem ingressus esset ad diuertendum. Haec vera murmuris manifestant qui fuerint murmurantes: illi scilicet qui profitebantur se iustos, quales erant Pharisti: peccatores enim gaudebant non murmurabant) videntes Iesum hospitari apud peccatorem. Stans autem Z.acbam, dixit ad Iesum. Inter prandendum stetit Zachaeus profitens publice se poenitentem. Eaece dimidium bonorum mcorum domine. Eleemosynis commissa peccatia interno spiritussancti consilio redimit. Da pauperilus.
Non dicit dabo: quia in promptu erat ut daret. Et si quid aliquem desta duuι, reddo quadruplum. Persecta forma satisfactionis, est restituere malὸ ablata non simpla, sed quadrupla ad satisfaciendum damnis quae potuerunt incurrere damno assecti) & de pro . prio cleemosynis redimere peccata. Ex quibus Zachaei Verbis apparet quὁd non de male aequisitis erat diues: asserendo enim se dimidium bonorum propriorum daturum eleemosynaliter,& sub dubio ponendo fraudem quam etiam in quadruplo restituit,manifestat se non ex male partis diuitem esse. u Iesus ad eum quia hodie saltu. Ecce fructus propter quem oportuit diuertere ad domum Zachaei. Manifestat his verbis Iesiis veram &excorde esse poenitentiam Eachaei: quam publice professus est, uia ossicio Publice insanii vacabat. Domui huis facta est. Non emonstratur aedificium es familia Zachaei. Et significatur facta salus non soli Zacbaeo .sed familiae eius. sciebat enim Iesus fructum se tum in cordibus familiae. Et dixit hoe ad manifestandum magnitudinem fructus suae diuersionis ad domum Zachaei. Eo qu)dcripse Abrahae. Hinc apparet Zachaeum; quanuis princeps fuerit Publicanorum, suisse genere Israelitam: alioquin non dixisset dominus eo quod ipse s liuisit Abrahae, afferens originem Z chaei pro consutatione murmurantium
639쪽
rantium quod apud virum peccatorem hospitatus e .Respor det eniam quὁd ad salute filii Abrahae hospitatus est: vi & dignitas generis & promissio salutis facta Abrahae respoderent mu muri Pharisaeorum. Nec minuitur vis responsionias huius si lego tur ut legi etiam potest in foeminino genere,eo quod & ipsa silia fit Abrahae: quoniam significatur non solus Tacbaeus Otora familia filii Abrahae secundum carnos originem. V item -- hominu quaerere falauserere quod perierat Ex parteaachaei respondet Iesus murmuri,citans filiatione Abrahae rex parte v se sui Iesu respondet,eitans proprium officium: quia ad hoc venit filius hominis ut salvet & quaerat quod perierat bumanu genus,& personali conuersatione quod petierat Israelitarum fili
rum Abrahae. Haec illa audientibus, adiiciens δrat parabolam. D
scribitur subiuncta parabola de dilato seu de diuerendo regnordicta publicὸ ut post Christi resurrectionem memores Zach s& alii huius parabolae credant Apostolis praedicatibus futurum regnum dei,nec putent propter Christi mortem euanuisse praedicationem & promissione Christi de regno dei. Eoq.ὸdestpe Hierusalem, π quia existimarent quod consistim regnum dei mani- Ie rerur. Ne ambigui quaereremus quorsum tendit subiuncta parabola, declarat euangelista quὁ tendit.scilicet ad tollendam falsam existimationem quam habebant discipuli de manifestatione regni dei quantum ad tempus: putabat enim Mod statim postallum in Hierusalem ascensum. manifestandu esset regnum dei: hoc est regnum Christi:idem est enim regnum dei,regnum Christi Zc regnum caelorum in euangelio praedicatum. Quod in veritate non manifestabitur publita usque ad secundum Christi aduentum:& tamen isti ut dictum est putabant tunc esse manifestandum Christi regnum. Ad hane itaque erroneam existimationem tollendam explicat Lucas subiunctam dici parabolam. Dixit ergo, Homo quidam. Iesus filius Dei verus homo. Nobilis.
clarus genere. Et veia clarus, tum paterna origine: quia verus Deus ex vero Deo: tum materna, quia ex regali Dauidis progenie. O suLex hac vita mortali per mortem. In regio em longinouam. hoc est in alteram vitam, veta longissimὁ distantem ab hac rerum conditione. Accipere sibi pro ut acciperet sibi regnum. Finis mortis Christi significatur:ad hoc enim mortuus est ut acciperet regnum quod iam erat suum, sed non acceperat postasionem eius,quam regni pos sionem meruit per mortem
iuxta quod dicetur,oportuit pati Christum & ita intrare in gi
640쪽
Hum stam. sibi dicit, non alij,non procuratorio nomine, sed sibiipsi .Regnum demum dicit, diuiserentiam reliquorum sanctorum oui hinc transeunt ad propriam beatitudinem. Christu, enim ad hoc transiit ut regnaret super uniuersum. verus rex t tius uniuersi. Et reuerti. pro , dc reuerteretur. sensibiliter ad hunc mundum,ad uniuersos mundi huius homines. Quς reue so erit in secundo aduentu. Vocais autem decem. hoc est unia uersis. Quia enim denarius numerus secundum consuetudium numera i omnes numeros continet,& ipso quicquid superadditur mensuratur deo per decela uniuersa significantur. Seriis Dis edit eis dum mnas. Mn.,Graeca dictio est quae Latinὀdicitur mina: nificans pondus. I i. unciarum dc dimidiae.cetum
enim drachmis appenditur. Et smiliter intellige per decem mianas uniuersa dona quς Iesus distribuit ecclesiς sui .Et ait ad incrctro mi i, Finis donorum Christi non est ut habeamu, illa
oriosa:sed ut ne3ociemur,ut utamur, ad lucrum,ad augmetum
proculdubio spirituale Duo volo. pro, donec venio. seu v niam. Anceps siquidem est Graeca dictio ad virlinque tempus. Totum tempus usque ad secundum Christi aduerum tepus -- sociationis est,tempus meriti est.Et hinc habes quὁd secundit, Christi aduentus terminum imponit statui meritorio. ita quo homines illi riui in hoc mundo, adueniente Christo non pol runt mereri aut demereri amplius:sed aduentus Christi terminsiimponit viae illis sicut mors nobis. Cisus autem eou. Iudaei sub eadem lege Moysi uiuetes,& in uno eodwmque templo comunicates ab eodem patre Iacob descedentes,& in eadem patria
cohabitantes ciues eius dicuntur, propter has c iuium conditi nes. Oderant eum. Et verὸ oderunt eum usque ad crucis mose tem inclusue.Vnde & ipse alibi dicit. nunc autem videret & derunt me & patrem meum. Et misierunt legatisnem post itam.
Legatio hic post mortem Christi missa a Iudaeis, persecutio est
Christianae fidei facta a Iudaeis. Dicentes,nolumis hunc re nare supernos. Ecce quὁ tendit persecutio, nolumus Iesim Nazar num in Messiam. significantiusq; dicitur nolumus, quonia voluntate non ratione primates I udaeoru persecuti sunt fide Chriastianam,renuertit recognoscere Iesum in Messia. Emissume, is iret accepto regnoanccxpit accipere regnum in resurrectioneiua,quando dixit. data est mihi omnis potestas in caelo de in ter ra. accepit postasionem c li in ascesione sua taccipiet possessionem terrae in secundo aduentu.Qmhic appellatur reditus accepto