장음표시 사용
691쪽
LV C AEpro ratione diuendo quonia sic scriptu est. Et signiscatur per sie
dispositio modus de ordo gestarii & gerendarii rerum qui iunguntur. Fuicopo ubat Cosequentiς vis significatur coniun, Etione vim anitinatioris habete ac si dictum iuidet,&coseque-ter sie oportebat. Ita τ sensus est. quonia sic scriptum est cons 'urier lie oportebat: noc est oportebat illu ordinem, ilia modu, illam dispontione seruare quae seruata est, quia sic talptu erat.
ne eim. Quinque capita summat. primu de passione Chosti. se se cundum de resurrectione eius a mortuis tertia cie sic. tertium de pridicatione in nomine eius. CV bi nota s quum dicitur se oportebat praedicari praeteritum oportebat, non respicit praedicatione praeterita quum de futura sit sermo sed respicit diim-stione suturae praedicationis per apostolos. est enim sensis poportebat si ciboc est talε dispositionem ordine ac modum ad praedicandum efficere,qualis modus,qualis ordo qualis dispositio eaecta est: ut scilicet colligeret Iinis discipulos testes miraculorum,vitae,praedicationis pastionis & resurrectionis si .P mientiam: remistionem Ieccatvum. PCznitentia .ssus est humanum: renus,lo peccatoriispus est dei: sed poenitetia nihil valet sine remis,loe peccatorii, nec remisito peccatorii datur sine poenitentia.signincatur enim oportere praedicari utranque scilicet male actae vitae poeniteritia no quacunque ratione sed in nomine Iesu,& tunc in eodem nomiae consequentem remistionem peccatorum. Et intendit per boc praessi dum esse z in inuocatione ictu poenitentes & baptismum suseipientes consequeretur remissionem peccatoruma, ni rigores. Ecce quartum caput, eatensio praedicationῖs ad uniuersa, mundi gentes. Incipitata-
ab Hiero Obma. Quintum caput initium apostolicae praedicati nis definit Hierusalem laquod descripta materia ae termino praedicationis .describitur modo initium locale. Vos autem testis βυ m. Anceps est dictio Graeca ab estis vel siti, Declarat qui erunt isti praedicatores .dicedo eos esse seu sore testes homiquia interfuerant, audierant & viderat modum. ordinem & dispositionem rerum gestarum. gi mittam.Transit Lucas a die resitrectionis ad diem ascensioni, quo dixit Iesus haec verba: vepatet A i. i. Aptὰ quoque iungit hec verba antedictis. nam postruam praedicatores eos & restes futuros descripsit aptὸ vibiugitona necessaria ad huiusmodi ossicii .Et ego mitta. Hinc ibeo irae speculariue aut ritatem originis inpectu spiritus niti in
692쪽
sso insinuari intellige:dum filius dicitiego mittam. promissum. proculdubio spiritum sanctum. Patis mei in vos.Et hie eande filii atris operationem intellige:dum promissum filii promissim
patris dicitur Alius enim promiserat. Vos aurem sedete. ceste latro ciuitiae.Deest.Hierusalem. landauit enim eis in die as. censonis ne discederent a Hierusalem.ο ad tis indi inini vis tute exalto. hoc est quoadusque adueniens spiritussanctus tanta vos virtute repleat ut virtus diuina sit vobis tanquam indumetu Et verὸ apparuit in apostolis tanquam indumentum: qu niam extersti virtus diuina manifestὸ apparebat in eis sicut i, dumentum apparet,& tegebat eorum quasi naturalis ignorantiae nuditat .erant enim idiotae. Eiarat aurem eos Dras.In die siquidem censionis mandauit eis ut extra Hierusalem in m rem irent oliueti secum ibi futuri. In Bellianiam. pro, que in restaniam. Locus ascensionis in monte Oliveti iuxta Bethania significatur:ex eo quod n5 in Bethaniam sed usque in Bethania exclusita educti dicuntur. Et eleuammossim s. ut exteriori etiasigno ad coelestia mentes discipulorum erigereti te lites. Quae verba dixerit scriptum no est soldin hoc scimus quὁd verba se ilictionis protulit. ftfactum est dum beneduceret ilia recessisia, eis. Videntibus & attendentibus discipulis recessit versus c Ium. Etfrenatur in caelum. Hinc apparet quὁd non per modum gradientis aut volantis sed per modum lati totius simul mou batur sursum versus caelum hoc enim significat erebatur in ci-lum.Et adoramus pro,adorato eo. Hinc discimus adorandum ege Iesum. MI Iris Du la Hieruselim cum gaudio m. MEt erant semper intemplo audantes criane entes deum. mo. Vt praeceptum Iesu adimplerent .erant semper hoc est horis congruis indesinenter)illis diebus usque ad pentecosten in templo,vaca te, diuinae laudi de gratiarum amoni: ut sie idonei magis redderentur ad recipiendum promissum spiritum sanctum.Cui est bonor 5c gloria in secula seculorum. Amen Caletae die vigesi - maquinta Ianuarij.i 28. Commentariorum Thomae de Vio.Caietani Circinalis sancti Xiisti in euangelium secutidum Lucam sinis. - vita
693쪽
& euangelistae per diuum Hieron.in libro de situ. ecclesiasticis aeriptoribu , Ioannes apostolus quem Iesus amault plurimum filius πι-bedaei .frater Iacobi Apostoli qucm Herodes post passionem
domini decollauerat,nouissinius omni a scripsit etiangeliuiri rogatus ab Asiae episcopis aduersus Cerinthum aliosque haereticos:& maximὸ tunc Lbionitarum doFina consurgens, 'ui erunt Christum ante Mariam non fuisse.vnde ac compulsus est diuinam eius natiuitatem edicere. Sed & aliam causam huius scripturie ferunt: iudit quum legisset Matthaei, Marci de Lucae volumina probauerit quidem textu historiae,& vera eos dixisses auerit:sed unius tantum anni in quo & passus est 'post ea
cerem Ioannis historiam texuisse. Praetermit itaque anno ci ius acta atribus exposita fuerant superioris temporis antequa Ioannes clauderetur in carcere, gesta narrauit: sicut inani sectum
esse poterit iis qui diligeter quatuor euangeliorum volumina legerint. Quae res etiam δια vi αν quae videtur Ioannis egeo exteris tollit. Scripsit autem & unam epistolam euius exo diu est Quod ibit ab initio, uod auὀiuimus & Vidimus ocula nostris quod perspeximus S manus nostrae contrectauerunt de verbo vitae. Qitae ab uniuersis ecclesiasticis &erudi s: viri, probatur. Reliquae autem duae quarum principium est, Senior et ctae dominae 3c natis eius,& tequentis senior Caio charissimo quem ego diligo in veritate Ioanni resbyteri agerctur. Cui & hodie alterum sepulchrum apud Ephesum ostenditur,sc nonnulli putant duas memorias eiusdem Ioannis Euangeliste esse: siper qua re quum per ordinem ad Papiam auditorem eius xe- tum fuerit disseremus. CQoauodecimo igitur anno uetunda
post Neronem persecutionem mouente Domitiano.in Patmox insulam relegatus,scripsit apocalypsin: quam interpretatur li sinus martyr di Hirenaeus. Interiecto autem Domitiano, aca ctis eius ob nimiam crudelitatem a senatu rescissis, sub Pertinace principe rediit Ephei um:ibsque usque ad Traianum pri opem perseverans .lotas Asis fundauit rexitque ecclesias dcc sebus senio, sexagesimooctauo post passionem domini antri mortuus duxta eandem vitam tepultus est.
694쪽
in euangelium secundum Ioannem praefatio. to Mnibus diuinae s plurae paginis euangelium excellit:
quia quod lex & prophetς futuriam praedix erunt ,hoc c platum dicit. euangelium. Inter ipses autem euangeliorii scriptores, loannes eminet in diuinoru mysterioru profunditate Ques a i rore dominicae ascensionis per annos sexagintaquin que verbum dei ab silue adminiculo scribendi, vsque ad ultima Domitiani praedicauit tempora. sed occiso Domitiano quum permittente Nerua de exilio redisset Ephesum , compulsus ab Epistopis Asiae de coaeterna patri diuinitate Christi scripsit aduersus ti eticos qui eo absente irruperant in esus ecclesias:qui Christum ante Mariam fuisse negabant. Vnde merit3 in figura quatuor animalium, aquilae volanticoparatur: quae volat altius caeteris auibus,& solis radios irreuerberatis aspicit luminibus. Caeteri nanque euangelistae,qui temporalem Christi natiuitatege temporalia eius facta quae gessit in homine sufficienter est- ponunt,& de diuinitate pauca dicunt, q iasi animalia gressibilia cum domino ambulant in terra. Hic autem pauca de temporalibus eius gestis edisserens Ged diuinitatis potentiam sublinitus contemplans, cum domino ad caelum volat. qui enim sui
per pectus domini in coena recubuit, testis haustum sapientiet caeteris excellentius de ipso dominices pectoris fonte potauit. Legerat si quidem euangelia trium euagelistarum, & approba verat fidem eorum & veritate. in quibus deesse vidit aliqua ge starum rerum historiae: de ea maximὸ quae donninus gessit primo praedicationis suae tepore: scilicet antequa Ioanes Baptista clauderetur in carcere. Haec ergo quasi dimissa ab illi, scribit
Ioanes quae iacit lesus antequa loanes clauderetur.sed maximὸ diuinitatem Christi & trinitatis mysteriu comendare curauit.
Tres squide alii Euangelistae dicta de facta domini temporalia
uae ad inso ados mores vitae presentis maximὸ valet,copio-us prosecuti,circa activa vita sunt versati:in qua laboratur , ut cor mundetur ad videndu deii. Ioanes verδ pauca domini dicit: verba verὁ domini quae trinitatis unitate Sc vjtae aeternae scelicitate insinuant.diligentiis conscribit. Et sic in cote; latiua vita virtute commendanda, intentione suam & praedicationem tenuit: in qua cotemplativa vacatur vi deus videatur. Iste enini est Ioannes quem dominus de fluctivaga nuptiarum tempesta te rotauit:& cui matrem virginem virgini commendauit.
695쪽
DE VIO CAIETANI CARD Pnalis saucii Xisii, ii Euangelium sec .
Vata I m secui dum loann m. Marsenes vitimus Evangelisa de diuinit te lesu biistitiacians occulit Et si tutus quidem declaratus est in princi pio Matthaei. et sinsularis autem inodus huius Et agelliis est m narrat etiaminutolas circunsatias rerum gestarum:ne quispia putaret quὀd ipse sue rit author doctrinae talis ae tanta ci O qvam liber hic lere ex intes o o cupatur.quemadmodum Plato fingit Socratem aut l' inmuta centem. quae tamen ipse Plato docet. Ad excludendu ni inqua hunc errorem a mentibus legentium hoc euangelium do fisnμ scandum quὁd lesus in veritate saec docuit, refert per fingula minutissimas circunstatio historiae:vi qua occasione.vbi. qu do,quo Interrogante &αsecundum veritatem Fictoriae Iesus docuerit signiscet. Propter quod sorte illas solas res gestas Ei--Πlista narrat quae spectant vel ad continuationem temporias occasionum doe.ves ad omissa ab aliis euangelistis.
CAPUT I. TV principium non substantiae sed relivionis nomel est:& liuelligi nequit sine illo cuius est principium. Dilecta
itaque Ioannes inchoat euangelium contra Herionitariun errorem: dicentium Iesum christum non fuisse ante matrem sua.
In principio inquit:subaudi durationis Moyses describens γ
nerationem mundi, inchoauit a principio temporis: dicens. principio temporis,creauit &e.Creatus est enun mundus ad literam in principio temporis. loannes vera ut eoprehendat etia
principium aeuiternitatis inchoat a principio durationis: quaec unis est tempori ac Milonitati,&ciacunque alteri imaginabili
696쪽
nabili durationi. Erat . Moyses dixit in principiό creauit sol bens actionem creationis mensiiratam instanti principio teporis: Ioannes autem scribit non actionem sed esse: non mensura- initio durationis, sed praecedens initium durationis:& sta praecedens P tamen no definit in initio durationis. sed est perseverans. Et propterea non utitur praeterito perfectis non dicit fuit tanqua iam desierit) sed praeterito imperfecto dictao erat. Praeteritu enim imperfectu consignificat ita tempus praeteriis, i, bd simul cosignificat perseuerare iri illa duratione de qua estrino. Vnde dicendo in principio erat, significatur φ praecessit institi sic perseueras erat cu initio. CHaec duo simul iuncta. esse aeternu a parte ante significant. nam ex hoc st res aliqua in initio duratzonis erat optimὸ insertur nunqua inccepisse eius duration Si enim incoepisset ipsius duratio. ergo in principio non durationis erat:quia non praecessisset initiu durationis qua incoepi: Ab aeternitate ergo a parte ante, eontra dicetes Iesiiminchoatae ex tepore.direct E incipit Ioanea. Et describit est no 1 negatione sed ab affirmatione .s in principio erat in breuiter
&ta formaliter ut vere morietur spiritus sanctus locul' in loanne. V erba. Vbi icito . in textu Graecci praeponitur articulus
acii diceretur illud verbii. Significatur enim per articulo φ noa de verbo se genere, neque de quocuque verbo sed de insigni aesingulari: verbo est sermo. Vnde patet v non de sensibili verbo sed de intelligibiliae supremo verbo loqui . CDqiii ad intelligibiliu notitia manudutimur psensibilia ideo ex 21 sibilibus verbis ad intelligibile verbii erigedus est intellectus. Sensibilia verba frequeri viii appellamus vile ous dictiones significativas
nomen, verbum, participium, pronomen ) siue sermonem ex multis constantem uictionibus. Dicimus enim audi verba mea. saepe in sacra scriptura dicitur factum est verbum domini ad talem prophetam: I bea a virgo dixit Gabrieli.fiat mihi secundum verbum tuum. Sicut itaque verbum sensibile siue simplex siue compositum est id quod dieitur. ita intelligibile verbum est id quod intellytus apud te dicit.intelligendo aliquid. loqui tureiam, sibi ipsi intestigens,dum explicat actuali intellectione aliquid. I quod conceptus ille quem intellectus intelligendo format de re quam cognoscit. appellatur verbum intelligibile:appellatur quoq; ratio. Et quia dictio Graeca hic positas ignificat verta, sermone & rationem, &serino species est veriri.
nam est verbii constans ex simplicibus verbis magis quadrat s h propos
697쪽
. IO. ANNIS p oposto verbii quam sermo. Compositu enim minus im abstrahes a copositione.At si interpres sicut trastulit ver-bsi transtuli et ratio dicendo in principio erat ratio no et G*hin, o propinquiori vocabulo inis fuisset:quonia ratio non nisi intelligibilis generis est.verbia autem per transationem ab sibilibus intelligibile genus ingreditur. Cossilio tamen crediimas amplexa hans urae significatione ut verbi poties quam
ratiouis nomine uteremur in proposito : quia explicatur verbi nomine ordo origin4s,qui n5 explicatur nomine rationis.verba emini intelligi nequit nisi adicete: ratio aute intelligitur ratio.
absque L .intelligatur excogitata. Multis itaque existent bu intelligibilibus verbis na homo intelliges format seu intelligibile verbii rei qua intelligit.& angeli formant sua verbaeoriam quae intelligunt: & deus ipse intestigendo seipsum se omnia alia in ripis, dicit unu verbia ipsius dei de omniti alioru)Danes de supremo verbo attan principio erat verbu: describo illius aeternitate. Significantiusque dicit verbum in singulari numero: ad significandu illud esse unicii de simplex, no constas
ex multis verbis. vnico enim verbo dicitur a deo totus deusM-mul cu toto uniuerso & quocunque possibili & quouis modo intelligibili Et ad hae semina excellentia verbi denotanda te; t articulus in i diomate Graeco ptaepositus ab ipso Ioanne qui . Graece scripsit.Aes apertὸ dixisset. in principio erat illud verosi, quod est verbu omni u scilicet dei &omniit rem, sensibilium Scintelligibilium possibiliu se imaginabiliv. De hoc enim verbo affirmat esse aeternu: dicendo ii principio erat verbia. Et vidictum est idem quantu ad rem significaretur dicendo in principio at ratio. fit verba. In textu Graeco praeponitur iteru ari
culus ad significandu m de eode verbo su iungunturh Frac prehendit praeteritu absque destione. Apud deum in texta Graeco praeponitur articulus dictioni deur ad significandu detiqui est vere deus,n5 participatione aut nominatione. CDescripta aeternitate verbi, quia nec verbii nec sermo nec ratio intelligi potest solitariὸ oportet enim ta verbii simplex quam coposito ab aliquo dici. & ratione esse alicuius intelligeris ratione)ideo cos ueter subiungit cuius est ratio illa. a quo dicitur ve bii illud:aperiendo q, verus deus est ille cuius est verbii seu ratio. Vbi ultra hanc originis implicite significata aditionε aliae duae eiusde coditiones simul descributur. Altera est m n5 separatur a deo dicente ipsumaltera est 2 est distinctu a deo dlacte ipsiun
698쪽
infertur Q, deus erat dicens illud verbu : alio quin no in q* tu verbu esset apud deu verbii enim quatenus 'er non est ap*d
alique nisi dicente illud. Rursus ex hocs vcrbu est apud deu, significatus et n5 distat & quod no separatur de qui enim est apud Rege uxta Rege est:& qui est apud Caesare iuxta C tarε est.Et demu Quia nullus propriὸ est apud semetipsum Da ps positio apud, diuinctione extremorii secu4ert simul cuin cotiguitate eoru ideo hinc describitur distinctio verbi adeo dicente. m dictio interpretata apud ,sopat principali sua significatione a L quavis utantur etia illa Graeci pro apud. & propterea ta particula haec & verbu erat apud deii u sublucta hoc erat
in principio apud deu potest legi dupliciter: x et apud Heu, vclad deii. Et si 'Mide legitur apud Muni,potest i gi duplicitere vel apud qu,vel ad deu. Et si quide legitur apud euscosus iatu dictus est. Si vero legitur ad deu,sensus noes ii 'ib; altus est:& ma sis Eprius habetur Ex est spostqua scripsit Ioanu verbia esse ab aeterno, scribit φ verbu quatenus verbia ei se relatiuum ad deu . Relatio eni nq significaturipi ik A frui maliter victiq- ne quacunq; queadmodu 1igniscatur di ione pd ..na formalis ac propria ratio essentiadis relationis c5sistit in hoc st significat . paterent est ad filiis,& fili' ad patre aequale est ad aequale de simile adsimile:& sic do eliquis formalitcriiuniptis res uuis. Ex hoc eni ad ,verbo sqbstativo adiungitur in hac litera dicedo & verbii erat apud des o docemur st verbum quatenus 3 rbu no faciebat,no dicebat, pendebat sederat ρd deu: bocs esse verbi erat esse ad deu.Et hoc ad disserentia culus q; creati verbisuiustiti creatae substatiae. na de nullo,orbo cieato de nulla substatia creata verificari potest v, est ad deu: sed mmydria deo. Nullius enim creati verbi aut substatiae creati en est relatio ad deu: sed hoc est eminentissimae deitati propriu 2 persona diuina cu hoc φ est deus est ad deum est relatio ad deu. Huiusmodi igitur eminentia fgnificatur dicendo & verbii erat ad deu. C. Manifestatur nihilomin ' per pr positione ad distinctio Verbi a deo cuius est verbii. na dicendo verbii erat ad deu, excludit relatione Hlationis, Se s smistat relatione reale. Non dicit & verbii dicebatur ad deu sed erat ad deo:ut ad, no secundia intelligi sed secundu esse ut n5 rationis jd reale manifestet. relutione aute reale inter una & eande re nullus adimittit e d ra
699쪽
IO AN Nistionis tantu. Quocirca reale distinctione inbi adeo Ecete verbii, Ioano per haec verba manu stat .Hlta P ex hac parii ita 3e verbum erat ad deo duo reuelantur. Alteru st esse vota per hoc omnia petaona a diuinata,est res relativa:iinitio virectius loquar est relatio realis. Alterii l verba distin uitur re litet ideo dicente ipsiim: ae per hocm personae diuinae oes di stinguuntur inter se realiter. Et dein erat vobis. Descripta aete nitate verbi & conti itate eiuste ad η dicente.describit inodo quiditatε verbi declarado quid est.& dicedo' erat deus. Et dixit Loe,ne erraremus, malὸ intelligendo ristinctionE verbi adeo dicete: ne intelligerem aeter nu verbuesse quide pud deu, no tamε esse deu. Ad liocenim excludendii subiungit et ver-bu erat deus raperte dico .ira verbum erat apud deu l etia erat de . I sed occurrit hic occaso ma a erroris Arrianorii: eo Pin Graeco textu in bae tertia propositione no praeponitur arti
tu, dictioni deus, sed dictioni verbum : ita ' signiscatur 2 illudnici verbum erat deus:sed n5 culleatur st erat ille deus qui per articulii signiscatur verus deus . Hine enim haeretici dicit verbii summu .esse deii participatiis: ac rhoe minorε deo vero. Q Duae ingerunt diffleuitates altera de diuinitate verbi, altera de hoc textu. illa nunc supponanius: quonia alibi in testameto nouo clare ponitur, appocto articulo dictioni deus: t in id, patebit. Ad hac aute de hoc textu, respodour dicendo no valere argumentia est no apposito artiolis: quo a in hocmet capitulo bis evagelista summu deii nominat is ne articulo. dicendo fuit homo mistus a deo,& dicendo deu nemo vidit unqua. cinat niti, virobiq: sonione esse de egistia deo,& non de deo per participationε Nullius ergo Hacacit est argumentu Arrianum, sumptu ex non praeposto articulo dictioni deus. dicendo de deus erat verbu. C Ratio autem quare non praeposuit euangelista hoe in loco articulii est: u, coactus fuit Ioannes ne pr*poneret atticulum ad euitanda confusionε diuinarum personarum. Quum enim dixisset verbia esse apud deum dicentem. demonstisdo deum cum atticulo. si sit biunxisset verbum eta deucum articulo significatu fuisset ' verbum esset illem et deui dicens:quod esset Gitandere perionas dicentis & verbi. Hae ita. que necessitate compulius abstinuit ab alticulo:& no ad significandu aliquid in in id deo. Nisi enide uod deo intMetelloqiri. ane subiunx si et .s' deus erat verbum via ex hoc, i, descrirtiam erat arternum a parte ante. 3c apud veru deum dicent
700쪽
mdatis costabat s erat seri deus. Vnde adde so m erat deus,
si is cat crocit verus deus. Na enim semper verus f in tex libui Gr isi gnificatur cum articulo: ut monstratu est:qua.ui,
quandoq; hoc gat. ioc erat in principio vini deum.Iam dictύ est 2
praepostio interpretata apud,sonat potias ad: dc propterea in tota expositione sequeti, per apud intellige apud seu ad. Ne intelligeremus tria antedicta vera esse fingillatim,& no simul ad exesu das omnes cauillationes subiungit colligendo omnia declarando ea esse simul vera Et est sensus , hoc.f. verbum deus puddo erat in principio. Verbu deus fuerat tertio loco dictu: apud deii secundo loco:crat in principio,primo loco. Et oportuit hane collectionem effici ad declarandia quod verbu erat in principio deus. 8c qiiAd erat in principio apud desi ne errarentus intelli edo quὁd verbum erat quide in principio, sed no erat in pticipis apud deum.sed non erat in principio deus. Cuncta ei, aeterna esse a parte ante describit bac collecti . Circa dicta ad uerteem. dite lector distinguεdum esse inter ea quae cognoscimus de deo Iumilae naturalis arionis.& illa quq sunt de deo tradita lumine diuinae reuelationis. Nam si intra latitudinem notoru de deo lumi ne naturali si statur sola essentialia choc est pertinetia ad iiib- statiam dei absolutὸ cognos imus: puta P deus est actus purus, intelligens tapsem dc omnia alia in scipso. quod est voles,sem me fama a nullo pendens.& reliqua omnia quae sint persectionis simpliciter. Nihilque cognoscitnus de vocatis notionalibus seu personalibus illic enim naturale lumen intellectus excedunt: de lumine fides o mus. In hoc cognoscibiliu ordine sunt haec, quae Ioannes de verbo tradit. Scribit enim euangelium no philosophia incredulis ed fidelibus Ebristi. 3c propterea reuelaxa asserit. TN5 ergo putes ratione naturali cognosci verbo a deo diei apud ipsam permanes: sed reuelatione diuina hoc haberi uiam
lumerationis naturalis no ducit nos adcognoscendu verbii per-sboaliter distinctu a dicω:sed ad cognoscendu ' in deo ide est
Intellici, & intellectu dices &dictu.omnibus modis absq: vlla omnino distinctione:quonia vidit u est essentialia tantu noui-m'.& hoe cognoscim est veru inna Gntialia siste .Omnia n. f. t Declarara ternitate, quinitate origine,3t visincinone verbi declarat modo ad factore omni a Guilitatε verbi respectu factorii Uest declarare ipsi verbis noessensia:& est supplere id qd minus explicatu fuerat,dicedo verbu esse deu sine arei λ:er hoc enim G subiugit verbu non esse factsi,manifest Es iiij infert