Reuerendissimi ... Thomae de Vio Caietani ... In quatuor Euangelia ad Graecorum codicum veritatem castigata, ad sensum quem vocant literalem commentarij cum indicibus amplissimis

발행: 1571년

분량: 1060페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

751쪽

I O ANN I s

sibilem dicendo & vocem eius: &-vox eius auditur etiam ab iis qui imperfectὶ credunt:qualis erat Nicodemus: dc propterea in secunda persona dicit audis. Erat aute vox spiritus genera tis tum iIla de qua scriptum est monenim vos ellis quisoquiniini,sed spiritus patris vestri qui loquitur in vobis.Tu illa quae scripta est in libris prophetarum iuxta illud symboli qui locutus est

per prophetas .Et utranq: specialito audiebat Nicodemus:quoniam doctor erat,saepe voces prophetarum audiens: & audiendo xerba Christi,actualiter audiebat vocem spiritus. Sed nescis Ῥη- de veniat aut.pro,&,nuo vadat. Tertia conditio est inscitia utriusque termini scilicet a quo, unde veniat,& ad que, quo vadat. Et est sermo de venire de ire per operatione. Eli enim sensus 'nescimus unde veniat,boc est ex qua ratione procedat in tale opus: de s militer nescimus quos vadat: hoc est propriu finem, que intendit per talem spirationem. Nam & rationes propriae diuinorum operum apud deum,ignotae sunt nobis:& proprii fines quo intendit deus agnoti quoque su ni nobis. praeter hoc cy tam ustimus finis quam prima origo procul est a scientia vostra. Sic est omnis qui natus est ex Ditu. No dicit, sic est natiuitas spiritus:sed se est,non aliquis sed omnis cmi natus est cxlpiritu ,ut intelligamus manifestὸ significati sic esse genitum exlpiritu, quemadmota est spus:per damus genitu assimilar: generanti in istis tribus descriptis conditionibus spiritus. hoc enim clare fignificat adverbium sic. Et intendit per haec instruere Nicodemum suantum ad has conditiones, ritus conditiones. Participat in primis P ubi vult spirat,ne erraremus intelligendo natos ex spiritu. veluti furiois imp agi ut multi intelligunt tanquam non sint domini sui impetus. Ne inqua has insanias attribueremus natis ex spiritu ,explicauit magistrorum optimus,quod omnis qui natus est ex spiritu sic est ut

irinis qui ubi seu quo vult spirat.ad signis candum qu bd natiuitas ex spiritu: seu non tollit libertate liberae electionis proprii operis spiritualis: sed nati ex spiritu. tendunt spirituali opere quo libere volunt operantur in quo volunt exercitio. Propter quod 3c Apostolus dixit quod spiritus prophetaru subiecti sunt eis Manc conditionem diligenti irime nota:contra illos quispirituales esse creduntur excusantes se ab aliquo indecenti quod non possint aliter facere: tales enim spiritus nescit euangelica

atque apostolica doctrina. Participat secundo quod vocem ex est spiritualis habens has spi

752쪽

spii tu proscit sensibilem:ex abundantia enim cordis os loquitur. Lius si quidem qui ex spiritu natus est,uox quidem pricipuὸ,

s sibiles tamen omnes operationes ex spiritu procedunt: quoniam spiritus praeest animo in dirigit operationes omnes. ita audiamus vocem talium tanquam vocem spiritus: hoc est cognoscere possimus ex signis vitis & auditis internum spiritum. Participat & tertio quod ignoratur ab aliis unde veniat Scquo vadat. Q nuis enim vocem & opera ludiant de videant, nesciunt tamen euidenti cognitione diuinum principium unde venit.& similiter diuinum terminum quo vadit. Et quum legi sic est omnis qui natus est ex spiritu intellige sic actu vel habitu ne infantes baptizatos neges natos ex spiritu, propterea quod non liabent actu velle ut tendant quo volunt. t ursus intellige sic,quantum est ex natura spiritus ex qua homo nascitur.

Quod id , etiam intelligendum est:quia multi nascuntur in baptismo ex spiritu imperfecte propter ipsorum indispositionem.

vel corporalem: ut infantes .vel spiritualem: ut adulti qui minus deuotὸ baptizantur. Par autem fuit ut diuina sapientia explicaret Alacium proprium baptismo in recipientibus ipsum perfact) scilicet secundum actum volendi &c. ut relative ad perseM recipientes, intelligeremus & metiremur imperfectὐ recipientes baptisma. Talis siquidem est cuius ue doctrinae modus, ut actus doceat relative ad recipientia persecte disposita: ut Deilὸ patet discurrendo per singulas . M pondit Nicodemus: dixit ei: suomodo possunt haec fieri λ Audita natiuitate hominis ex spiritu,& auditis conditionibus quas habet homo natus ex spiritu, m uetur Nicodemus qui venerat ut disceret ad inquirendum m dum quo possunt baec seri. Et demons rat pronomen haec, tum natiuitatem hominis ex spiritu, tum efficaciam huius natiuitatis, tum necessitatem huius natiuitatis . haec enim tria Iesus dixerat. Nam non solum dixerat homines nasci ex spiritu sed dixerat necessitatem, nisi quis natus fuerit, oportet vos nasci.& M scaciam videndi & introeundi in regnum Dei. Modum itaque discere quaerit quo haec fieri postunx. 'θοηdit Iesia r crdescit ei: Tu es meti fer in Israel. pro, Israelis. Hine apparet Nicodemum non soldm inter primarios fuisse Iudaeorum. sede: iam filisse legis diuinae doctorem . propterea cnim dicitur magistcr Israelis. Et haec ignora, Admiratiuὸ legenda sunt: inanique nonnihil reprehensionis, quJd doctor populi fidelis ignoret baec. Et xerὸ non debebat isquequaque ignorare baec:

quoniam

753쪽

quoniam nosse poterat multos propbetas natos exspiritu, spirituales,expectantes regnu dei, amendaeo tissi. Responsurus dominus Nicodemo ad quaesita, praeponit tria opportuna ad propositum. Primum est comune dicendis & diciis:& est clara evidentia apud ipsum Iesum omnium dictoru & dicendorum. ut per hoc intelligat Nicodemus quod Iesus non loquitur ex auditu aut existimatione,aut etiam ex certa fide sed ex certa scientia& evidentia. hoc enim significatur dicendo. ma quod timui. No dicit credimus sed scimus,certa notitia cognoscimus. IOqQ-mur. quibuscunq; loquimur. Et quod vulimus. Non dicit quod audiuimus. Testamur.quibuscunq; testamur. Vtitur autem numero

plurali primae personae,propter duplicem notitia utranq; claram& euidente: creatam scilicet & increata Anima si quidem Christi ab initio creationis suae sciuit & vidit omnia. praeter hoc quod Christus erat verus deus, scies & vides omnia. Ita qui' dictao quod scimus,deu & hominem refert: na deus & homo sciue e. viderunt locuti sunt.testati sunt. Non quod in Christo duae sint personae deus & homo: sed pluralis numerus ad pluralitate r sertur naturarii. Quanuis hoc possit etia propter spiritus san-

έii persona quae simul cum filio loquebatur & tectilitabatur de

qua erat sermo)diciu intelligi. Et te timon nostrum non accipitis. secundu quod permittit est quod modus dicedi quomodo possunt baec fieri est no modus cognoscedi euidenter sed credetao. Ad hoc enim spectat quod dicitur,& testimoniu nostrum no accipitis. testimoni unanq; ad fidem non scientia faciendam ordinat .Et intendit per hoc insinuare Nicodemo quod si vult nosse quomodo possunt baec fieri praeparet se ad credendi ipsi Chriso de non perseueret in hac duritia no accipiendi testimonium nostriam. Vbi nota quod dicendo non accipitis in plurali numero, insinuatur Nicodemum non solum instrui, sed alios cum eo esse similes ei in credulitate imperfecta. Quod etia superius insinuatum est in primis Nicodemi verbis. dicendo pluraliter scimus quia a deo venisti. Quia tamen Nicodemus caputeorum serat,& ipse solus loquebatur,ad eum sermo dirigitur. Siquis tamen haec verba aliter exponeret ut stilicet Iesus se & prophetas monstrauerit, dicendo quod scimus loquimur.& quod vidimus testam tir: modo dicendo non accipitis:dem5strauerit Iud omines credulos sibi & prophetis non erraret. Veriscatur enim proportionaliter de Christo & omnibus prophetis. quod scimus

loquimur,& quod vidimus testamur:&de Iudaeis quod testimo

754쪽

nis nostru no accipiis. Vos enim inquit stephanus semper restitistis spiritui sancto.Et est hic sensus planior:& magis cosutas ignorantia Nicodemi Si terrena dira o non Gediris quom pdixero vobs caelistia oederita Tertium opportunum est quod valde ardua sunt,quodsuprema sent ea ex quibus discendum est quomodo possunt haec fieri. Et declarat excellentiam quaesitorii, petita dictorum excellentia caelestium respe tu terrestrium. Non enim intendit terrena caelestibus comparare:sed metaphorico sermone per terrena significat inferiora quae dixit, & per caelestia intelligit suprema dicenda. optimo utens argumento si ea quae dixi,inseriora velut terrena non creditis, quomodo si dixero vobis suprema elongata ab inferioribus sicut caelesti a terrenis,credetis 3Et dixit hoc ad accendendum Nicodemum &alios ad credendum. Et nemo.Intendit Iesus respondere ad principale quaesitu Nicodemi: quomodo potest homo nascierim

ritu:&dicere quod modus est crededo in ipsum Iesum pQ se

Et propterea inchoat a credendis,& primo ab utraqne sua natura:&uina scilicet & humana, non qualitercunque sed beata. II nchoat autem a coniuctione & propter emphasim:ad excitandum mentem ad celsitudinem mysteriorum. unde & repetueandem coniunctionem,subiungendo aliud credendum de mysterio mortis suae quia subiunget,& scut Moyses ad repete emphasim. spendit in calum. Quia praeteriti temporis est ascendit,cogimur non intelligere textu hunc de ascesione Christi qua poli resurrectionem ascendit in caelum. quoniam illa noerat praeterita. Et quia ascendere in caelum, non diuinae sed hu .manae est naturae,nullaque apparet tunc praeterita ascesio Christi ad caelum nisi ascellis animae ad visionem de fruitionem beatam a principio siquidem coceptionis suae in utero matris oristus secudum animam ascedit in caelum: hoc est ad beata dei u sionem &fruitionem. it enim Christus verus comprehens secundum partem superiorem,& verus viator secundum partem inferiorem ideo de hac asccsione intelligedus est textus iste ad literam. et severissime dixit nemo ascedit in caelum: quia solus ipse inter homines assecutus fuerat beatitudine caele stis patrio Quanuis etiam ponderando verbum ascendit,etiam angesi exeludantur quantiacunque beati: quia nullus angelus ex vi su hypostasis as ut est beatitudinem: Christus autem ex vi suae propriae personae peruenit secundum anima ad caelesti, patriae beatitudinem. Et hic modus significatur verbo ascendit,sicut enim

christus

755쪽

IO AN Nas

cii risius solus ascendit in caelum se dum corpus reliqvi enitia velut rapiuntur in caelum) ita solus secundum animam a scendit in caelestem scelicitatem. N. si qui descendit de caelo mi-bcmino. Duo dicuntur scilicet quod idem descendit de caelo'.&quod descedit filius hominis.nec unu sine alio intelligi potest. Intellexisset fotae Nicodemus localem descensum nisi declarasisset terna inum descensus non esse locum sed esse filium homini, nihil enim est aliud dei filium descendisse de caelo quam esse esse filium hominis. Et aptissimὸ describit mysterium incarnationis dicedo descendit de caelo filius hominis.nam essectum

esse filium hominis non solii claudit in se quod deus essectus est homo quod potuisset fieri in caelo sed quod esset uc est filius

hominis.quod est cffectum esse hominem natu ex homine: hoc est ex matre. Od quia in terra ubi erat mater factum est merito utitur verbo descendit: ut etiam inferior locus velificetur. Coelum autem pro caelesti habitatione sumitur . Deus enim ab omnibus existimatur habitator caeli. Et verὸ sic est:non per ex

clusionem habitandi ubique,sed per extensionem quod etia habitat in caelo.& ibi manifestius propter clariores ibi isi effectus. CHunc verissimu sensum si Valentinus haereticus voluisseti telligere non finxisset descedisse de caelo filium hominis eo attulit caeleste corpus,quod ridiculum est. ' Di caelo. Ne in telligeret Nicodemus descensum hinc fullis deserendo terminum a quo queadmodum en descensus localis) subiunxit sese descedisse filium hominis ut tamen remanserit in caelo. ut hinc intelligeret Nicodemus ipsum Iesum esse verit deum & verum filium hominis:qui ita de caelo descendit stius hominis vitamest in caelo.hoc enim impossile est alteri quam deo. e Colligequatuor crededa in his verbis protosta. Primu est O filius hominis est verus deus.secudu quod est verus situs hominis er-tiu quod acendit in caelii secundu anima ,& quarto quod solus ipse ascendit secundit animam in caelii qui solus descendit filius hominis & est in caelo. Et sicut Me sis exultauit serpente Ad iugit ut dictu est repetens emphasin, secundu credeo inrruod est mysterili passionis eius mod ex figura aenei serpetis

eclarat Nu. 23.scribitur res gesta.' quum 1 serpetibus ignitis mordei ἴtur in deserto fili j Israel. Moyses praeceptor deis it serpentem aeneum. osuit eum in ligno excelso pro sgno:ita qd quicunque percussus a serpentibus aspiciebat serpentem aeneii, non solum vivebat sed simabatur. Deci arat Iesus se esse exalt

756쪽

zin simili modo. Et ad literam intendit se esse eruclegendum

ad simile benes tulit. Ira exaltari. Quod exaltatio significet criι-cifixionem annetius cat. i i. clare patet. V bi Christo dirente ac ego si exaltatus fuero a terra omnia traham ad me ipsum et explicat euangelista .hoc autem dicebat significans Qua morte esset moriturus. Et ad sensum quidem exaltabantur crucifixi: pro quanto eleuati a terra,in cruce pendebant. Verita Iesus mysterium intendit significare exaltationis quo ad meritur quoniam ex morte crucis meruit exaltari. propter quod inquit Apostol deus exaltavit illum &dedit ei nomen quod est supra omne nomen. Assimilat aute Iesus seipsum in cruce serpenti aeneo in

ligno pendenti: eo quod caro eius non caro peccatissed similis carni peccati erat: sicut serpens aeneus no venenosus sed similis venenoso animali erat. Ait* ita,in ligno ita insignit, ita saluti-sereat in ligno quide patet quia in cruce lignea.in signit vero dicitur:qtria crucifixum corpus est signum latetis filii dei δd excellentissimae charitatis qua redemptio mundi per crucifixum facta est. d autem salutifere. explicatur in textu: subiuncta

vita aeterna habenda per crucifixi fidem. Oporter. necessitate tu diuinae ordnationis tum humanae salutis subiunctae. Filium ἡο

nu.Eundem quem dixi descendisse de cςlo filium hominis modo dicit oportere crucifigi:& que dixerat ascendisse in cilii,m do dicit oportere pati.ut intelligeremus quod secundum animam quidem ascenderat in caelum secudum corpus autem erat

an passibilis. δε omniι qui credit in il f. pro,in ipsum. Pros quitur figuram serpentis aenei quantum ad fructum. Ibi enim statutum eratri omnis qui aspiceret in illum, hic autem Momnias qui credit in ipsum ibi oculis corporeis erat aspectus:hie oculis mentis est non visio sed fides, non videre sed credere. significanterque dicitur in ipsum: ad differentiam credentiu tDum sed non in ipsum. Qui enim credulit sed factis negat,

credunt quidem ipsum sed non ipsum: lui autem fide quae p dilectionem operatur credunt ita credunt quod credendo tendite in Ipsem. Non pereat. Morsi enim a serpentibus ignitis, peribant nisi aspectu sorpentis inei sanarentur, & nor omnes moi gab ignitis frientibus daemonibus scilicet perimus nisi eredamu in filium hominis exaltatum in cruce. Sed habeat vitam aeternam. Duo hic sisnificantur. Alterum quod non solam beneficium liberationis a malo scilicet ne pereamus )sed etiam eonsecutionis boni ex fide in Iesum crucirium . eonsequimur. Alterum

757쪽

IO ANNI s

Alterum quod non de carnali hoc interitu neque de carnali saevita est sermo, sed de vita aeterna. Sic enim dein dilexit mundum. .

. P opositis credendis cum fructu fidei credentium procedit eae propositis Iesus ad respodendu quesitis a Nicodemo,quomodo

postunt hic fieri. Procedit autem reddedo rationem propositorum credendorum ex diuinc charitatis authoritate.Et quoniam primum a deo dilectum apud legislatores & satientes est muniadus singula enim fecit deus bona mudum aute fecit valde bonum: ut dicitur Gen. i. ideo Nicodemum legislatorem instrues deus. a modo quo deus dilexit mundum rationem reddit dictorum. Et intendit quod magnitudo dilectionis diuini erga mundum, fuit ratio ut filium suum unigenitum daret mundo ad hocvt omnes credentes in eu non perirent sed haberent vita aeter nam. Hanc sententiam intendit que quoniam profunda valde est,eleua lector mentem. Rationem,in primis utriusque propositi credendi sed reddere significat per coniunctionem enim. es Adverbium autem sit,ineffabilem magnitudῖnem amoris tris effabilem modum amandi ex parte rei amatς significat.nam ex parte dei amantis omnis amor, omnis modus est immensis. C Deus explicatur.ut intelligat Nicodemus quod no ab unitate dei que Iudaei colunt receditur:sed illemet deus citatur qui creauit mundum. Dilixit. R. atio omnis collati boni dilectio signiscatum ut voluntariam collationem diuinam intelligamus, non naturali necessitate factam. dc consequeter ineffabilis modus diligendi,ratio significatur eorum quae subiunguntur. M indum. mundum dicit,non hominem: non quia non dilexit hominem,

sed quia homo pars est nitidi,& bonum partis pars est boni totius. p irque fuit ut creatori mundi assignaretur potius dilectio totius quam dilectio partis Et dixit hoc ad significandum quod

novelut ex consequenti, non velut ex quadam redudantia cessi in bonum uniuersi mysterium incarnationis:sed ex directa 5: primaria intentione ipsius diei, mysterium incarnationis factu est propter bonum uniuersi. si fueris contemplatus intelliges hinc quod sicut deus creado,singula creat ut partes seniuersi quod est creare ipsa propter bonum uniuersi , quod est

creare ipsa ut congruunt uniuerso ita restaurando singula facie ad bonunt uniuersi, singula facit consona uniuerso. ut intelligamus quod ordo gratiae non destruit non maculat, non deturpat

uniuersum sed perficit ipsum .imo plus ut intelligamus uniuersum indiguisse mysterio incaritationis:ne in multis suis partib

758쪽

detrimentu pateretur,quae per mysterium incarnationis restauratae simi. o filium suum unigeritum daret. pro, dederiti lanife- coniunitio ut, explicat dilectionem mundi ratione fuisse ut deus dederit filium suum unigenitum . dederit aute proculdu-bso mundo. C Et merito dicit dederit: quoniam tam deus dans qua deus datus unigenitus filius eius no concludebatur in uniuerso . nam etiam secundum philosophos deus est supra totum uniuersum,& nulla pars est uniuersi. sed hoc ipsum quod est dodisse filium situm unigenitum, est fecisse filium suum unigenita

parte uniuersi. factus est enim homo:que constat uniuersi parte

esse. CEt non sat fuit ut diceret filiu suu , sed apposuit unigeni- tu ut mysterili trinitatis aperiret lepissio tori. N a filius dei nomen potest esse amune multis:sed filius dei unigenitus cogit intelligere filiu dei naturale,& non aliqua adoptione. Proptet quod etiam non dixit filiu fuit primogenitu: quonia appellatio haec ia indulta erat populo Israel Exo. .filius meus, primogenitus Israel. Vnde in his verbis insinuauit duas trinitatis personas:siliu scilicet & patre. nam filius sine patre intelligi nequie Tertia aute trinitatis persenam, pties innuerat dicendo apiritus

ubi vult spirat. Vt Omnis qui credit in eum non pereat,sed habeat ii tam aeternam. Dilectio mundi non selu explicatur ratio ut filiusuu unigenitum dederit edetia vi dederit adhoc ut omnis qui credit in eum no pereat sed habeat vitam aeterna: quonia ut dictu est dilectio totius,ratio est dilectionis partium: quonia salus credentiu diligitur a deo ut pars boni unitiersi. Nec proptereaminiis diligitur sicut no minias diligitur manus quae diligitur & curatur ut pars hominis, propter ipsum homine ) sed

ut inthi ligamus etia vita aeternae beatitudinis diligitur a deo ut pari uniuersit & penetremus non fieri monstru aliquod, non fieri mundii altu sed perfici uniuersum per incarnationis mysteri a per ordinem gratiae & gloriae supernae sedilicitatis. Significantius aute repetit ut omnis qui credit in eu, & reliqua pri' dicta:ad reddendam ratione quare salutiferu est credere in filia hominis exaltatum in cruce. De filio enim hominis loquo di- εxerat, ut omnis qui credit in ipsum non pereat sed habeat vita aeternam. Reddit siquide modo ratione, ex hoc quὁd idem ipse est unigenitus filius dei.Acsi apertius dixisset ideo est salutiserucredere in filium hominis quia credendo in ipsum creditur in silium unigenitum dei, datu uniuerso a deo ad hoc ut omnis qui creest in ipsum nun pereat sed habeat vitam aeternam. meni

759쪽

IO ANNI s

misit deis strumsuum inmundam. Expectabant Iudaei filium del.

regem magnum, iuxta tot prophetarum vaticinia. Et quoniam boc veru quidem erat sed differendum usque ad secundum filii dei aduetum te erraret Nicodemus ne iterum in admiratione consurgat praeoccupat Iesus de instruit eum de mysterio bui primi sui aduentus .is Et fuit hoc necessarium: quia dixerat se exaltandum in cruce. Facile enim potuisset errare Nicodemus,

aut saltem percorari quomodo tu es ille promissus filius dei ad salutem mundi & tamen moriturus es in cruce, quum ille pro- 'missus sit rex mundi Hac inquam tacitam obiectionem excludedo,declarat adusitum huc suum no esse ad iudicandum sed ad saluadu: ut hinc intelligat Nicodemus m venit ad saluanda per propriam mortem mundum perviam fi dei. et Coiunctio enim, refertur ad duo.tum ad id quod superius dixerat,ita exaltari o portet filium hominis . tum ad id quod immediate dixerat,vt annis qui credit in eum. Quia enim credimus ea quae Do apparent,o hoc ipso τ salus ordinata est penes credere. significatu in s no in sua manifesta gloria missius est unigenitus filius.v triusque si quidem ratio redditur:& quare no gloriosus venetit.& quare crucifigendus. si significanter dicit misit: ut intelligamus v de praeterita missione loquitur, hoc est de primo ada tu:ad differentiam secundi aduetus, quo mittet iterum deus filium suum. Vbi etiam nota quod superius appellauit dare,

do appellari mittere. utroque tamen verbo mysterium incarnationis fgnificatur. Vt iudicet. Iudicare est ius dicere: quod proprium est iudicis ossicium. Et propterea ex negatione eae

cendi officii iudicis, declarat se non missiuin in gloriola sorma

quae exigitur a iudice mundi. MundAm.par est ut unigenitus situs iudex sit non horum aut illorum tantum sed mundi:prout verὸ in secundo aduetu veniet ut iudicet mundum , ut ius dicat. mundo in omnibus partibus suis quibus dicendum erit ius: ut

reddat quibusque secundum sua merita, ut redd1t singulis quae illis de tur.siue bona siue mala. manifestum siquia meus,

ad hoc no venit in primo aduentu.Vae enim mundo si tu primo aduentu venisso adiudicandum mundum,si reddidisset unicuique secundum merita quae inuenit. Dd ut salvetur mundiu per ip- credendo in ipsum. Et prosequitur sermonem semper de mundo,perseuerando in prima intentione boni totius viiiii l. Et est sensus. ut mundus in suis partibus quae aliter perirent, iuuetur per ipsum. Hi est mictus intentus per primum aduentu.

Etesi

760쪽

CAPUT II I. 3s

7 est sermo de silure ab aeterna morte ad aeternae vitae scelscitatem. χιι credit ια eum non iudicatur. Declarat s ossicium suu ad saluandum mundum per fidem,no est officium iudicis, non est iudicare. Et oportuit hoc declarare: ne errares exist intiandoruZd licet Iesus non venerit iudex ad exercendum publicum iuleium,venit tamen ad exercedum occultum iudicium. Et hines ueretur magnus error quod donum fidei esset actus iudicis. quod credentes a non credentibus distinguerentur meritis i itaquὁd ex meritis crederent credentes, de non credentes ex illata poena non crederent. Ad hunc errorem excludendum declarat Iesus ex natura ipsorum actuum credendi de non credendi. nullum int uenire iudicium ipsius in quem creditur vel non creditur Et incipit a credere:dicelido qui credit in eum no iudicatur.Non dicit non iudicabitur sed non iudicatur: luia inte-dit declarare quὁd credere in eum. non est ius dici illi qui ere-Eit sed est gratuitam salutem cosequi. Qiri enim credit in eum. non iudicatur de commissis antea peccatis:quoniam credendo consequitur remisitonem eorum & gratiam, non ex iure seu ex debito sed gratuite credit. Hoc est enirn dicere non iudicatur. M autem non crestit. Declarat idem ex actu non credendi. vlitur enim loco diuisitio. Et ideo ubi primo declarauit m in acta credet ipse Iesus no iudicat declarat ide modo in altero typo sto:scilicet in actu na credediaziudicatui es .ac per hoc noeredens non iudicatur a me qui enim iudicatus est non iudicatur Et ne haesito quaeredo a quo iudicatus insubiungit. Hia is credidum nomine.pro,in nomen : unigeniti sini dei. Ecce iudex ipsemet quino credidit.eo enim ipso p no credidit iudicatus est, ius sibi dixit exclusionis a salute dc vita credetium . Sicut enim refutas ciuitate urbis ius sibi dicit exclusionis gratii, ciuium urbis,ita qui no credit in nome unigeniti filii dei ius sibi dieie exclusionis a salute & vita credentium. Hoc estote iudicis. Di- natur dominus per seipsum declarare adlucta similitudine senubili et, ipse no iudicat sed no crederes sibi ipsis inserui poena. Et pronomen hoc. demonstrat subluita electionem no credDrium. Quae iudiciu appellatur quo no eredentes ius sibiipsis dicat,quia est ipsum in iudiciti executione. eligedo enim n3 eredere eligedo tenebras excludiit se a luce & vita credetiit. Quuditisset itaque 'uὁd qui non credit iam ludicatus est , declarat modo iudicium noc esse iudiciu in in executioue elemonis . Et demonstrat illud. liceata hoc est autem iudieIum. OAia. Pro.

T. ia quod

SEARCH

MENU NAVIGATION