장음표시 사용
761쪽
st lux. sermo ste semiproprius &semimetapho lem est. Trai fert enim nomina sensibilium lucis dc tenebrarum in spirituale&intelligibilem lucem:& iuxta differentiam hominum in sitis
actionibus praeserentium ducem tenebris vel tenebras luci, clarat non credentes, electionis iudicio inferre sibiipsis malum quod credentes euaserunt. Lux.no corporalis sed spiritualis, nosensibili, sed intelligibilis. seipsum que prids nominauerat Glium dei unigenitum,modo nominat lucem. Vimit. Ipsum in senationis mysteria venisse est. Per quod significat se sic datuae
missum a patre ut etia ipse eade voluntate venerit. In trum mQuemadmodii in intentione dilectio mundi praelata est dice
do sic deus dilexit mundum ita in executione mulidus praese tur,dicendo lux venit in mundu: ut quae priti supra mundu exsestens lucebat in mundo quemadmodu exemplar in exemplato luceret mundo tanqua una mundi pars. Lux enim diuina incarnata luxit uniuerse mundo,iam pars mundi effetia, luxit autem euangelica doctrina nnumeris miraculis &c. Et dilexmo t. Libera elemo significatur. Et directὸ describitur cotrariu diuinae rationi. nam ratio aduenesentis lucis descripta est diuina dilectio mundi:& modo ex opposito ratio non credendi, ratio resut uulucem diuinam,describitur dilectio humana. Immines. Tangiatur ratio diligendi homo, compositus ex duabus naturis interulectuali & sensitiva: ut intelligamus homines sequAes sensibilia bona. quod commune valde est, quod ratio est mali moralis inuest comuniter in genere humano. Asars tenebris. hoc est bona sensibilia. Quae tenebri appellatur quia priuata sent lumine stiritus. Et inter bona sensibilia supputa etiam humana gloria, famam,& alia huiusmodi:quoniam haec a sensibilibus hominibus pedent,&in sensi hominu cosistunt. Ouam lucem. spiritualis intelligentiae,quam lucem fidei. Vbivrus iudiciu in executione diligendi magis sensibilia bona quam spirituale lucε metiu.& sc isti praeferendo tenebras luci,seipsos excluserunt a lucis beneficiis. Erant enim visu eorum opera. R edditur ratio quare homines dilexerunt magis tenebras quam luce. No dicit sueriint sed erat: ad significandum perseuerantiam eoririn in malis operibus. Ex hoc enim quod homines perseuerant in malis operibus diligunt magis tenebras quam lucem. Omnis enim qui malὸ. pro .mala ,oxit, odit lucem. Probat rationem inductam ex ista
uniuetiali,quod omnis qui mala agit odit lucem. Quae in ve ra interi endo formaliter: hoc est quatenus mala agit. Multi
762쪽
mum mala agendo, appetunt lucem, volunt in manifesto mala Mere sed non quatenus mala agunt: sed quatenus vindi sta exercent,quatenus potentiam, gloriam aut excellentiani sua manifestare sic int&unt.quatenus enim mala agut, vellent latere. Et non venit ad lucem. Duo dicit. & quod odit interno affectu lucem:& s non venit exteriori opere ad lucem, ad manifestu, ad publicum. Quod etiam intelligeformaliter. Vt non arguo tur opera eius. quare omnis qui mala agit odit & non venit ad lucem,explicatur ut non repraebensibilia appareant opera eius, illa mala. CNon dicit ut non arguatur ipse. Multi enim sunt exempti ab hoc timore squi scilicet non timent repraehendi) sed nullus est cuius opera manifesta si sunt, mala n5 arguantur:nullus est qui no appetat & naturali & rationali appetitu opera sua exempta esse a repraehensione. sesi auram facit veritatem veηit ad larem. Non dicit qui autem facit Dona opera quod tamen expectabas dicendum) sed ἡ regione perseuerantium in malis operibus distinguit facientes veritate. Nec dicit qui loquitur aut mediatur sed qui facit veritatem: ut intelligamusis de opere loquitur. e Et intendit per facere veritatem facere opera conformia veritati:cum naturaliter insertet mentibus humanis : tu eua-
gelizatae. Et describit per hoc venientes ad fidem in hoc differre a non venientibus, quod non venientes perseuerant in malis operibus propterea non veniunt ad lucem fidei ruenientes autem, aciunt veritatem e quia ex hoc ipso quod faciunt consormiterad veritate naturaliter insertam , ad synderesim & ad veritatem euangelizatam, veniunt ad lucem fidei. Propter quod
significanter dicit qui facit,non qui fecit. na quanuis multi multa mala opera fecerint, ex quo tamen non cogitatione aut ver
bo sed facto consormant se veritati,veniunt ad lucem fidei. bi erudite lector perspicere potes in quo euangelicus iste
textus discernit inter venientes & non venientes,quantu ad rationem veniendi vel non venicili ad lucem:iuxta illiid quod inferias coram Pilato dicit. omnis qui est ex veritate, audit voce
meam. Vt manifestentur Opera eisu. Agentes mala, vitant lucem ut non arguantur opera eorum.quo contra, facientes veritate.
veniunt ad lucem,veniunt ad manifestum,ad publicum ut opera eorum manifestentur:hoc est manifestabilia appareant, nul la repraebensione digna. Et ad literam prodeunt in publicuim; prostentes se publice christianos,ut manifestentur opera eorii.
C Non dicit ut manifestentur ipsi: quoniam non docet lesus Y iii christia
763쪽
christianos quaerere propriam gloriam,sed quaerere manifestitionem operum christianorii o in deo facia sint. Ratio quare ad manifestandum opera christiana venitur , per haec verbas gnificatur: ut scilicet cognoscatur quia opera claristiana simifacta no innitendo homini sed innitedod .ac per hoc ut manifestatur deus in ipsis operibus,& no vi glorificetur homo. Et in hac coclusione percutit Nicodemum: qui volebat venire ad Iuce,&tame veniebat nocte,volebat manere occultus. CCollige erudite lector resposione Iesu ad quaesita Nicodemi. quomodo possunt baec seri.Tria enim quaesiuit:scilicet modum nascedi ex spiritu, esRcaciam natiuitatis exspiritu,& necessitatem eiusdem. His tribus satisfactum est a Iesu ex dictis, nam mod nascedi declaratus est credere in filiu dei unigenitum eudem filiu hominis exaltandu in cruce pro salute naundi efficaciad clarata est ex diuina dilectione ex meritoque mortis unigeniti, ad hoc ut credetes in ipsum no pereat sed habeat vitam aeterna. Necessitas demum mostrata est, ex hoc quὁd no credentes iam iudicati sunt a seipsis & exclus a luce. Hinc enim clase apparet w oportet crededo in unigenitum nasci ex spiritu. Post haec vetur Iesus er discipuli elin in Iudaeam terram. Ex Hierusale quae est in sorte BAamin: ut patet Iosue. is venit in terra sertis Iudi Qua-uis enim appellatione Iud ae quandoque copr bendatur etiam Hierusale cu sorte Beniamin ut quunt dicitur procurate Pontio Pilato Iudaeam:eo quod Hierusalem a Davide erecta est in e
put regni R in principatu tribus ludae de qua ipse erat in proprieramen etia post tempora Dauidis Hierusale distinguebatur a
terra Iudae .unde. .Parali. : .Zaclitet propheta dicit o Iuda &Hierusalem nolite timere,&c. Et illic demoralatur cum eis,
ptitabat. Nisi euagelista in principio sequentis capituli repetesnoe.exponeret quod no per seipsum sed perdiscipulos suos Iesus baptizabat.intelligenduin esset quὁd propriis manibus baptizabat. sed ex quo euangelista negatiuam apposuit exclusi simus a tali intelligentia. Erat autem σ Ioannes baprietans in OsE- non iuxta Salim.Nomina propria sunt loco . Quia aprae mustae e rami illic: veniebant m baptietabanthr. Nonia enim missici Derat Ioannes in carcerANarrans euangelista smul baptizare in ciuersis locis Iesum & Ioannem quod nullus alius euangelista ira rauerat )excludit causam admirandi quare alii euangelistae hoc tacuerint ex parte te inpcris: quia hoc fuit gestit antequam Io pes mitteretur in carcerem .viderot enim reliquos euangelistar
764쪽
lusi osse praedicationem Christi post carcerem Ioannis auium Adiiciens euangelista quintum testimonium Ioannis baptistae de Iesu, narrat occasionem testificandi fuisse controuernam inter discipulos Ioannis & Iudaeos. Ex discipuis Ioannu. Origo quaestionis a discipulis Ioannis significatur. ηI. u.Non dicit cum Galilaeis quos superius numeravera dis pulos Iesu qui interfuerant nuptiis:sed cum Iudaeis,qui viderant miracula facta a lesu in Hierusalem,& propterea credebat. De rei atrone.hoc de baptismo seu ablutione. Discipuli quidem Ioannis praeserebant baptismum Ioannis baptismo Isin:Iudaei autem econuerso. Et venorarate ad Ioannem arbitrum quaestionis. Et dixerunt ei, erat tecim nans Drdanem
Hinc habetur quod Iesus post ieiunium in deserto reuersus est ad Ioannem baptistam . & erat cum eo . Nam post baptistinum
immediate luit in desertum r& inde rediit ad Ioannem,ut monstraretur ab eo. ut populus cognoscaret Iesum, Se direa finem illius anni coepit Iesus congregare sequaces/ndream,&e. EEt nota quatuor quae dicunt Ioanni tendere omnia ad excitadum
Ioannem aduerius Iesum Et inchoant a pristino statu humiliori Iesu rei et a Ioannis.Talis enim humilior status significatur . dicendo qui erat tecum. non tu cum eo sed ipse tecum velut
sub umbra tua. Cui tu testimonium perbiam'. Ecce se dum c memoratio beneficij:vt velut ingratus Iesus haberetur,qui fauore testimonij tui co 'atus est.Ecre hic b iptitari Tertium estri irpatio OScii Ioannis a Iesu,tain cito.Celeritas enim signiscatur dicendo ecce: usurpatio autem ossici; dieeado baptizat. Momnes veniunt ad eum. Hoc est quartum quod indigne ser bant quod cruciabat eos:concursus inlicet non aliquorum sed
omnium poenitentium ad Iesum. nam tam venientes ad Ioannem quam non venientes ad Ioannein poenitentes tamen) v
niebant ad Iesum: quia Ioanes mittebat omnes ad lesum, quia ad hoc venerat. R θο du Ioannes Nota responsionem Ioanis adfingula Et inchoat a repressione passionis seu affect nimii di- iscipulorum suorum erga se. Et dixit.Non potest homo accipere quicquam nisi fuerit ei datu de caelo.Suavis magister Ioannes, ab vnriuersalibus, communibus quae nota erant disespulis r
primit affectum eorum: ex hoc scilicet quod non potea licite, homo quicunq: accipere,quicquaMEci attuli,di talia, gradus,& nisi fuerit ei datu a deo, habitate in caelis.ut per hoc intelligeret seruanda esse mesara in appetitu omesoru & graditu.
765쪽
& simul intelligeret ipsummet cognoscere ossicium sibi des erdatum:& rationabiliter mensurare seipsum continerόq: seipsum in inferiori gradu respectit Iesu. EEt significanter dicit non potest: ad exponendum discipulis'no ex reuerentiali quadam numilitate. sed ex debito quo non potest licite aliter facere continet se sub Iesu. Ipsi vos mihi testimonium perhibetis quod dixerim nofum ego Chrishu. Discipulorum indignatio ex hoc erat.Ioannes qui maior Iesu fuerat auctoritate & famaanimo qui fuerat velut exaltator Iesu, modo fiat minor authoritate, fama de con cursu populi,& propterea Ioannes postquam communia proposuit de uniuscuiusq: hominis temperatia ad propriam mensaram secundum deu explicat quὁd non de nouo sed suapte n atura Iesus est ipso maior & ipse minor:& qu/d ex debito sit ossicii ipse
testimonium perhibuit Iesu: quod non exaltavit Iesum, sed exe cutus est debitum situm et A verbis eorum inchoat propria.α-xerunt enim cui tu testimonium perhibuisti. & propterea vos
inquit ipsi testamini quὁd olim dixerim non sum ego Christus rquod meipsum recognou' ac confessus sum me non esse Christum sed resum esse Christum. quia. pro,st, missus sum. Non de nouo inferior sum illo med diuina dispositione tanquam inferior missus sum. Anteissum. hoc est ad parandam viam pro illo.
non modo declarare distantiam inter Iesum & se. Et facit de larando propria utriusque officia. intendens quὁd os um Iesu est officium sponsi:officium autem suum est officium amici sponsi. Significatur enim per hoc quod multitudo fidelium dispensanda est fide non ei sed Iesu:ae per boc ipse Iesus est sponsus: quia habet multitudinem fidelium non qualitercunque, non sicut ego habeo sed sicut sponsam. Despondi enim vos inquit Apostolus uni viro virginem castam exhibere Christo non mihi. Ecclesia siquidem quae multitudo est fidelium amatur tramiturque a I su non vi serua, sed ut sponsa. Et directὸ percutit, immo instruit discipulos Ioannes de ossicio baptizandi assumpto a Iesi Atas perti s dixisset. ille baptizat ut fp usat generet filios suae sponis: ego autem baptizo ut amicus sponsi,praeparans homines ad hoc ut fiant filii sponsae. CEt significanter utitur nominibus spos &sponsae.non viri & uxoris:vt intelligamus generationem spiritualem, qua sic generantur filii vi maneat virginitas sponsae.. micus alitem stoli Qu. anuis dignitate alias appellauerit se indiguum ad minimum ministeriunt soluendi scilicet corrigiam
766쪽
ealciamenti clo tmen & affectu amicum se modo appellat: Vt intelligat discipuli quod amore amicitiae quo bonum quaeritur amat ipse prosequitur Iesum, & vane conantur inserere diis risionem interipsum & Iesum. stat. qui perseuerat amicus. Et it eum. praesentem, personaliter loquentem. gaudet Hebraico more loquitur, ad exprimendam magnitudinem gaudij. Propter vocem 'Onsi. Metapboricus est sermo isse. introducens amicu sponsi qui praemissus est ante illum ad spon-niri &ubi sponsiis adueni & sponsam alloquitur amicus stans &audiens,valde gaudet propter vocem sponsi praesentis. CEt i tendit ad literam quod ipse gaudet propter vocem praedicationis Iesu.Et propterea no dixit propter praesentia sponsi, sed propter vocem sponsi: ad significandum gaudium de manifestatione Iesu,t voce propriae praedicationis, s voce suorum miraci lorum manifestatur. Et pinxit per hoc coram discipulis suis semiplam intus:vt & ipsi gauderent de voce Iesia,sicut & ipse Ioannes gaudet. Et nihilominus explicauit magnitudinem gaudii sibi concessi,negatam priscis patribus:quibus non est datu ut st rent. & audirent vocem sponsi corporali praesentia alloquentis sposam. Hoc ergo Iacidium meu. Hinc clare apparet quae sub me raphora sponsi & amici dicebat, de Iesu &seipsis intendere. Impletum est. Diu enim des deratum modo impletum est. Illum portet crescere. Postquam respondit ditapulis tam ad id quod dixerant cui tu testimonium perbibuisti, quam quo ad illud ecce hic baptizat,modo respondet ad illud omnes vadunt ad eum.INIum inquit oportet er cere,authoritate,fama,gloria,discipulis.&αEt dicit oportet,necessitatem diuinae dissin itionis significas.
autem minui. Non solum oportet illum crescere ed etiam oportet me minui quo ad concursum populi: quo ad congreP-tionem discipulorum secundum rem & no solum relative: si lux stellae minuitur praesentia solis. Paulatim enim cessauit eo cursus populi ad Ioannem:& posito in carcere ablatus est ut omnes concurrerent ad Iesum. Quid 'sum venit. Ratio redditur Mareoportet illum crescere: quia qui de sursum venit, hoe est de summa natura quae deitas .est. Supra omnes e L Dictio Graeca interpretata omnes, anceps est ad omnes vel omniar tam hiequam insequenti versiculo. qui de caelo venit super omnes est. Vtrobique enim legi potest in masculino vel neutro genere. relegendum est non saper sed supra rvt. eminens signiscetur,&non quasi innixus rebus. Et hic quidem quadrat masculinum ge
767쪽
uus .ut reddatur ratio quare situ oportet erescere,qula desupernis veniens non sollim est supra mesed supra omnes:inseritis autem quadrat ut legatur inneutro genere:quia explanando dic tur:& omnia dedit in manu eius. Qi de terra. Aduerte quo ad litera,repetendum esse est de terra.1tas, legendum est. Hi st citerra, de terra est Cr de terra Uitur. Et eu sensus qui venit mi proficiscitur ex terra. originem habet ex terra:& sermo eius ori-riirex terra. Ita semper praepositio de,fignificat origine tum personae, tum so monis. es Quid autem intendatur per haec verba monstratur per subiunctoregione apposita: scilicet qui de melo venit &c. Est itaque ut lubiuncta porrigunt sensus. Qui ea de terra propriissimὸ loquitur: dc nomen relatiuum livpostasim reserti Persona hypostasis ὀ terra oricine habens, & de terra est: hoe est simpliciter & absolute orta ex terra. Ita qui d significatur quod ille cuius persona ortum babet a terra simpliciter &absolutὸ ortus est ex terra:ab origine hypostasis subiungens criginem totius simpliciter & absolutὸ. Et consequenter etiam de
terra loquitur:hoe est 3c sermo eius e terra originem habet: quia intelligere quod sermone significatur. ἡ terrenis ortum habet.Et haec omnia comunia sunt omnibus hominibus, Sc se dum substantiam& secundum intelligere. naturale quidem omninorquia intelligere humanum ortum habet a sensu. per reuelationem autem, pro quanto reuelata omesa reuelantur pendentia a pha tasmatibus.& sic etiam ex terra quodammodo venit intelligere prophetarum. Praesens tamen textus ad litera de cognitione n
turali videtur tractare e quia ponit disserentiam inter Christi mdc alios secundum esse hypostaticum de secundum naturalem costitionem. QOi de cinis veniti E regione ad illud qui est de terra,cit qui de caelo venit. Hrpostasim fgnificat diuinam. verum deum unigenitum filium dei: hic enim sbius est qui de caelo venit ad praedicandum ad baptizandum. Quia en m venit praesentis est temporis,aduentum significat Iesu Christi filii dei prict tem ad baptizandum M praedicandum. Super omnes est. Prosupra omnia est. E regione ad illud de terra est, dicit supra omnia est,ut ex eo persena diuina est quae venit, ipse sesus supra omnia describatur. Et vere supra omnia inserisis Fbabitur: qvia
omnia dedit ei pater in manu. Quanuis Iesiis actualiter praedicas non appareret quod esset supra omnia a n rei tamen veritate erat supra omnia non selum quatenus deus, sed etiam quatenus ti
mo,quo ad potestatem.Et hoc hominem Iesum habuim me gratia
768쪽
Ea OIonis personalis r ex hoc quὁd erat diuIna persona, mania festant haec Ioannis baptistae verba: dicentis ipium ideo supra
omnia,quia de caelo venit. Et quod vidum audivit. E regione adtentum scilicet de de terra loquitur) dicit & quod vidit & --
diuit. CNaturalis notitia diuinorum quam habuit Iesus Christus filius dei significatur per visum & auditum. Per visum quidem ad explicandum euidentiam: per auditum vero ad explicandum ordinem originis.quod enim audiui inus,ab alio ad nos d riuatur Filius si quidem dei ita omnium habet visione, ut tamen situm videre habeat a patre.Et propterea dicitur & quod vidit de audiuit. Hac testaturi praedicando. docendo &c. Et intendit Ioannes baptista per haec omnia, tum excludere a discipulis opinionem comparandi se ad Christum : utpote quum ipse de terra sit,& non nili ex terrenis loqui possit: Iesus autem de caelo veniat veru deus supra omnia, & quae vidit & audiuit a patre t stetur. Tium excludere erroneum intelletium amicitiae inter sex Iesum appellauerat enim se amicum sponsi ne putarent amicitiam velut inter pares aut propinquos.Tantum siquidem se distare ab illo sigmhcat.quantum persona ex terra hoc est infimἡ creata distat a persona diuina. Et testimonium etin. Postquam Ioannes baptista declarando Iesum & se satisfecit qui stioni discipulorum: adiungit necessitatem credendi Iesu, ut intelligerent discipuli non esse liberum Gedere vel non credere Iesu sicut E -berum erat suscipere vel non suscipere baptismum Ioannis sed necessarium esse ad salutem credere usu:& alioquin incurri damnationem aeternam. Nemo accipit.Vel quia nullus persectὸ adhuc accipiebat testimonium eius: nullo adhuc credente ex eius praedicatione ipsem esse verum Deum.Vel propter raritatem credentium .hyperbolica figura dicitur quod nemo accipit testimonium eius. CLt in hoc etia percutit discipulos querulos de multo concursu ad Iesumidicendo & omnes veniunt ad eum:contra hoc enim dicit quM nemo accipit testimonium eius. Ata apertita dixisset adeo pauci sunt ut nουllus mereatur dici concursus ad eum Nel quan uis multi concurrant nemo tamen perse se a Qpit testimonium eius. Primus tamen sensus magis quadrat s
quentibus. autem acceperit. pro, qui accepit. eriti te hinonium.
Hinc apparet nonnullos valde paucos intendisse dicendo ne mo subiungit enim aliquos accepisse eius testimonium: hoc est credidisse e . Signami. pro sigillauit.Ad similitudinem sigillantis affirm itionem seu confirmationem acceptantis,testimonium
769쪽
Iesu describit. pro, quὁd, Drau verax est. Iritendit Ioannes Baptista duplicem fructum descii re fidei in Iesum.alterutri r latiuὸ ad deum alterum relati ad ipsummet credentei Et mictus quidem in ordine ad deum describitur dicendo quod acceptans testimonium Iesu si ilat confirmat d deus est verax.ficut enim qui proprio sigillo approbat scripturam aliquam fi mitatem dat illi quantu est ex parte sua, sic qui acceptat testimonium Iesii sita professione eonfirmat.& tanquam sigillum imprimit ad hoc quod deus veraxest. Quomodo autem hoc sequatur,declarat sibi ungendo. Quem enim mi is dein, verba derispu-tur. Ecce ratio quare acceptans testimonium Iesu, confirmat deum esse veracem:quia verba Iesu sunt verba Dei. Hinc enim
manifestὁ sequitur quὁd acceptans verba Iesu, subscribit verba
Iesu esse vera:ac per hoc verba Dei: ac per hoc Deum esse ver cem. Non enim ad mensuram dat Deius Restabat adhue
obiectio:quia prophetae etiam missi a Deo non semiiur loquuntur verba dei,sed quandoque loquuntur ex proprio spiritu: et patet de Nathan propheta, quando dixit Davidi quod ipse aedi
cauerat templum secundo Regum septimo. Et sic non sequer
tur quὁd acceptans testimonium Iesu subscribit verbis dei:excipiendo quod Iesus quandoq; loquitur propria non Dei verba.
Contra hane taestam exceptionem seu obiectionem subdit Ioannes baptista Iesum semper verba dei loqui:reddendo rati nem quare Iesus verba dei loquitur,quia non ad mensuram dat
deus spiritum. Ain apertius dixisset Ideo dixi singulariter quem misit Mus: quia non de quocunque mita a deo, sed de illo singulariter mita loquor, dicens quM verba dei loquitur, non quandoque sic. & quandoque non, sed absolute & simpliciter: quia deus dat spiritum huic singulariter missis, non ad mensuram. Dare spiritum ad mensuram est distribuere diuersis diuersa dona spiritus: est dare dona spiritus ad limitatos actus, ad certum terminum. tum donorum spiritus. tiun recipientis. Et per oppositum dare spiritum non ad mensuram, est dare uniuersa secundum summum gradum dona spiritus, de inicere huiusmodi donis spiritus totam capacitatem recipientis. Hoc enim est dare spiritum sine mensura, tam ex parte donorum
uam ex parte recipientis. Potest nihilominus intelligi de spiritu dato quod sit simpliciter & absolutὸ immesus, pro quanto diuina hypostasis data homini Iesu per gratiam unionia, spiritus est immensus. Exclusa est ergo obiectio: quia non datur Iesu
770쪽
Iesu primus ad mensuram,ut quandoque loquatur verba dei de quandoque non: sicut datus aliis prophetis. Pater dilidit Amm. Non apponitur hic coniunctio enim :quia non reseruntur haec verba ad immediate praecedentia, sed ad illa, qui de caelo venit supra omnia est es Et ut penetres contextu aduerte quod quum
dixisset illa duo scilicet qui de caelo venit supra omnia est&quod vidit de audiuit hoc testatur)prosecutus in prius secundit
subiungedo & testimonium dc reliqua spectantia ad testimoniuesus,& modo prosequitur primu: scilicet qui de caelo venit supra omnia est. Et dignat ratione quare Iesus qui de caelo venit sta-pra omnia est,ex paterna dilectione.Pater inquit diligit filium. Nota extrema ad ponderandum s summa dilectio significaturi quanto maior est dilectio patris erga filium qua erga reliqua.Et
omnia deditis vranu e . Formalis sermo cogit ad intelligenduruod de filio incarnato est sermo. na dilectio qua pater diligit
liu ratio est quod incarnato omnia tradita sunt,&non est ratio filio prout est ab qterno genitus tradita sint omnia:quoniam non dilectione, sed generatione omnia tradita sunt unigenito deo sed eide unigenito filio hominis,ex paterna dilectione omnia tradita sunt. Et significanter dicitur in manu eius. hoc est in potestate eius:ad di retiam possinionis & vsus. Possinionemnq; &xsum omnium tanquam subditorum , distulit accipere
propter nostram salutem.voluit enim subsicivi nos redimeret.
credit. Eandem fidem prisis significaram sub ratione acceptantis testimonia, modo sub proprio nomine significat:dicen. do qui credit. Insilium.Vt superids declaratum fuit,no sistit eredere in homine aut filiu hominis, sed oportet quod penetret in
filium:allioquin fides non est salutifera. Habet uiuaternam. E ce alter fructus in relatione ad credetem.habere enim vita, bonum est credentis at dicitur quod credens habet ulta aeternam. quia habet eam velut in semine.Gratia siquide dei est velut s men aeternae vitae,ita certi fructus ut Paul dicat gratia dei vita aeterna:propriam causam assignando. autem increduis est'tio.Necestita redendi Iesu explicatur subiungendo poenam in eredulorum.Et primo proponit ratione culpae: explicando i
reuerentia quae fit filio non crededo illi. Haec enim significat dum adiungitur filio. Non videbit xittam. Ecce poma damni. Et non dicit non habebit vitam , sed non videbitauutime ligamus quod de vita quae in visione cosistit est sermo: iuxta il-Iuit haec est vita aeterna ut videant te sol ita verum do .Tum