장음표시 사용
831쪽
necessaria ad vitam declarat quomodo cocurrit manducare case nem & bibere sanguinem eius ad vitam: dicendo. Habet vitam atomom. Ecce de quo maducare loquor: de illo scilicet quod est habere vitam aeternam,quod fert secum vitam aeterna,quod ponit in manducante & bibente vitam aeternam. CVbi patet qualiter se habet hoc maducare & bibere ad vitam aeternam:s, non sicut aliquid accidentale aut extrinsecusta est ipsum habere vitam aeterna. Dicendo enim post promulgatam necessitate ma ducandi ad vitam,qui manducat habet vitam significat manducate est habere vitam. Et verὸ sic eliquandoquide pasci morte Iesu.est habere vitam aeternam. Et ego resuscitabo eum in noui
μο die. Non est repetitio sed explicatio eiusdem praemi j manducantium carnem & bibentiti sanguinem si ij hominis:quod promissumestram venientibus quam credentibus in filium dei ita
sum a deo. Caro enim mea. Coniunctio enim testatur ad reddendam rationem praecedentium inducuntur haec verba Redditur si quidem ratio eius quod dixerat. qui maducat mea carnem α bibit meum sanguine habet vitam aeterna. Et incipit ratio ab . hoc o, caro eius est cibus & sanguis potus. Caro mea naturalis.
qua Lbo pro mundi vita. Vere est ciuem. Non dicit est cibus corporis .sed absolutὸ est cibus: ne arctares sensum ad cibum corporis. Vnde sufficit ad verificadum hunc textum Q sit cibus animae transfertur enim cibi nomen & ratio a cibo eorporis ad cibum animae. Cibus autem nomen est officij cibandi significas proportionem rei quae manducatur ad cibandum manducantem. Vnde panis qui est cibus hominis, est venenii accipitri. Ad signific dum itaque cir caro sua non falso,non opinione, sed secundu ve ritatem cibat animam dio vete est cibus ad differ in gloriae , humanae,quae'reputatur cibus animae: ad differentiam speculati-- contemplationis quς reputatur cibus animae.& uniuersaliter ad disserentiam reliquoram quae reputantur cibare anima: quoniam nihil honii vere est cibus animae: quonia nihil horti vivificat anima:verus enim cibus solus ille est qui viviscat. Et μα- ruis uetem. naturalis qui effundetur pro mundi vita. mere e sipos . non venenum. Est enim non falso .no opinatiue ossicium habens potus animς: est nanq; vivificans animam sicut potus corporeus vivificat corpus. ε Et dixit l, c,ad manifesta sum ς mors sua estali metum persectum animae:constat enim alimetum perfectum
ex cibo & potu. manducat meam carnem cr bigit meum sang- me manet o ego in illo. Prosequitur rationem: leclarando' modum
832쪽
assere ambas veri cibi & veri potus conditiones, verificari inter carnem ac sanguinem suum & manducantem ac bibetem. Ta diu res manducata est cibus corporis quandiu manet in mandu- caute & manducans in illa,& simile est de potu. Alimetum enim. corporis oportet Q sit in illo qui alitur: alioquin non aleret, de rursus oportet qui alitur sit in re quae alit,iu dico per operationem naturae. Nisi enim natura eius qui alitur attendat alimento iam non alitur: rursus si alimentum transiuit siue in eum qui alitus est siue in quancunq. aliam materiam iam no est amplius almientu iam no est cibus aut potus./Dicedo itao; in me m net &ego in illo omnes conditiones alimeti describit sibi conuenire respectu manducantis carnem & bibentis sanguine eius. Nam dicendo manet excludit transitu. dicendo in me, ponit a tentionem manducantis ad ipsum,& dicendo & ego in illo, ponit se intus in manducante. Coniunctionem ergo mutua ac permanentem intus significat inter manducatcm ct ipsisna. Constat autem coniunctio ista mutua in anima, ex charitate: iuxta illud, Qui manet in charitate in deo manet & Deus in eo. Et est animum manere in Iesu ut amato & desiderato: & similiter Iesuri manere in animo vi amato & trabendo ad se. USi haec latius intelligere vis. considera quomodo amans est in amato secundum amorem verae amicitiae,simul Sc concupiscetiae: cogitando de illo,desiderando illi bona gloriae famae, diuitiarum) sperando ab illo,&α& intelliges haec. Significantius autem dicit in me &ego in eo & n5 dicit manet in carne aut in sanguine meo,& sa suis aut caro mea in illo: ut ascedat a carne & ianguine ad stap-wm: ut declaret quod manducare carnem & bibere sanguinem, eoniungit manducatem & bibetem non latum carni de sanguini sed si blipsi ut intelligamus quod qui pascitur morte eius non coniungitur tantum humanae meae naturaeata coniugitur Ob ipsi qui sum non solum homo sed verus deus. Sicut misit me. Pe- Mentim inducit conclusionem. Incoepit enim ex hoc quὁd e ro ct sanguis meus est veru alimentu animae:& inde subiunxit hoc limentu praestat maducanti & bibenti, manere in me de me in illo modo autem adiungit 2 manere in me de me in illo, dat manducanti vivere propter me ut sic de primo ad ultimii illatio pateat caus quod proposuerat. licet qui maducat mea carnem de bibit meu sanguine habet vitam aeterna. Ad declarandii itaque hoc i manere me in manducante Jc mta ante in me. conferat
833쪽
serat vivere propter me, immo sit ipsem vivere propter me anseri similitudinem modi quo ipse Iesus vivit. Fi dicendo misit
me utranque naturam suam significat. Nam missus est filius dei: missio autem est ipsa incarnatio. Viuens pat r. Quia intendit resoluere effectum qui est vita manducantium, in supremam cau'sam propriam ideo n5 dicit sicut misit me pater,sed adiungit vivens: vi effectus vitae reducatur in pri mum viventem tanquam propriam vitae eaulam. Et vivo. Ecce causa media, similiter recundum latitudinem vitalem. Propter patrem. Ex eo quod ni minit missionis,& praepo filio propter dependentiam significare videtur de vita Iesu spirituali.qua verus homo vivit spiritu pro pter patrem viventem tum effectiuὸ,tum exemplariter tum saaliter est sermo. Et qui manducat me, Cripse propter me. hoc est sicut mi illo a patre uiuente facit mei vivere propter patrem. sic consequenter maducatio meῖ viui facit manducantem vivere propter me. Ita quod missioni respondet manducatio de vivere propter patrem vivum. respondet vivere propter me viuum. Et
missio quidem si ij a patre uiuente est verissima& Propria ratio quod filius secundum humanitatem vivat totalitor propter patrem . nam mysterili incarnationis est ratio quod filius ieci dum qu/d homo totaliter vivat propter patrem tota enim vi a Chri fuit semper propter deu .ita-nihil penitus declinauit ab esse propter deum. manducare vero Iesum viuum hoc et patri in intellectu & affectu de Iesu vivo) ratio est quod manducans vivat no totaliter sed secundum spiritum propter ictum uiuum nomortuum cibum Vt intelligamus quod a patre uiuente derita tur vita in filium vivum.& a filio vivo deritiatur vita in nos: sed a patre derivatur per missionem, a filio vero derivatur per maducatione. Ic percipiamus no solum in Iesu ut situs est dei sed etiam ut est filius hominis esse virtutem causativam vitae nostrae no si
cui in primo principio vitae sed sicut in media causa tali qualis descripta est scilicet unita filio dei per gratiam unionis pertinalis quam ipsius missio significat. simaeque percipiamus corarium esse ordinem in manducatione hac spirituali & in manda
ratione corporali. quo ad rationem vitae. in cibatione enim corporis, ratio vivendi ex parte maducantis se tenet, & ex ipso prouenit quod cibo communicetur vita: ut patet,in manducatione autem hac, vita communicatur manducanti ex cibo mandue to: ita quod vita se tenet ex parte lesu qui manducatur vivus.Et
ad hoc explicandum attulit adverbium similitudinis dicendo si
834쪽
eui misit me.significatur enim assimilari modo Huta pronee
patrem,ex missione causato,modu viuendi nostrum ex manducatione ipstus et Mutila autem apparet similitudo: quia post sicut no subiugitur sic.persecta enim locutio exigebat ut dicer tur M A qui manducat me Sed propter mysterium Euangelista tacuit sic: ad significandum quod no tam similitudo quam causalita int editur per haec verba.ut intelligamus quod quia patet vivens misit filium uiuentem propter ipsum deum:atrem ideo effectum est ut qui maducat Iisum vivat propter letum. Hinc nim senius intentus est: reddens rati em veram & propriam quare manducans carnem & bibens sanguinem Iesu halia. vita aeternam &propterea no labiunxit sic: sed tacito hoc adverbio subiunxit coniunctionem copulantem effectu suae propriae cau-De. Hic est y u. Recole quod sermo iste de carne eius ut cibo incoepit dicendo & panis quem ego dabo caro mea est qua d bo pro mundi vita: quia itaque a pane incoepit. ad panem rediti Nec ad repetendum dicuntur item verba b c Ied ad expli cantaeade competere filio hominis quς dicta sunt de filio dei. superi de seipsis ratione naturae diuinae existentis in ipso missis a deo, in ipso verbo incarnato dixerat hic est his qui de caelo destiadit,&reliqua de differentia ad manna in deserto:modo hete eadem dicit de carne sua ratione tamen hypostasis Unde prono men hic demonstrat panem carnem suam dandam pro mundi
vitr ire δε c.lo deprendit. Et est praeteriti temporis destendit. Ut intelligamus non esse aliam carnis suς hypostasim dialia bypostasim fili j dei sed unam & eadem dicit de pane carnis sutruod descelidit de caelo.Et verὸ hypostasis carnis Iesu descedite caelo,quando verbum caro factum est. Non sicut manduca- tpatres vegra manna mortua seunt. Non est repetitio sed explicatio quod etiam panis qui est caro sua habet hane conditionem quod tollit mortem.& diiseri a manna dato in deserto : ia
hoc quod manducantes manna mortui sunt perdiderunt autem pro qua seruanda manducabant manna:non sic autem contingiemanducantibus hunc panem , sed . Qira manducat hunc sisnem. carnis meae.υι-t in aeternum. illa vita pro qua seruanda manducat hunc panem. Quod verum est quantum est ex parte manducati panis: quoniam sufficit ad seruadum vitam spiritus in aete num. Quia tamen non tollit libertatem arbitrii liti mani. ex parte hominis contingere potest quod minducato boc pane homo postea moriatur morte spiritus,morte peccari mortalis, abiicit .
835쪽
do a se vitam eternam quam panis hic
roga δοces in C arnuum. Locus describitur, ut historia explic turta ulti ergo audirmo ex discipula tim di erunt. Dur ' ennicher
ino. Accusant sermonem Iesu quod impenetrabili; sit adsimilitudinem duri: quod non cedit tangenti. Et quu potest eam aucti e Superpuit colunctio dc auo solum sermonem ac iant, sed auditorem non posse inueniri dicunt .. Sciens autem Isin vita se--tipsum. Vt ii telligamus quod murmur discipulorum non audiebatur a Iesu: sed diuinitus sciebat Iesus discipulotu murmur. Imιrmurarent de hoc tibi uti cim .d rere, Hoc χo candes. at Interrogatiue legedum est Intelliges siquidem Iesus ex sermone suo scandaliratos discipulos,intendit sedare eorum i radatur de interrogatiue manifestat eis quq inter se dixerat mi: uran
do. C Pronomen hoc demonstrat sermonem dictum de tapso
quod erat panis c lectis &c.Lt no expectata illorum responuo- Detolat rationem scandali, subiungedo. Si erra vid otis lumbo Mi . Duo dixerat Iesus qui videbantur dura. Alterum fuit em
sena panis vivus qui de caelo descendi.Vnde& contra hoc dix rant Iudaei n6nne hic est lesis filius Ioseph.&c. Altem ibit Nis in ducaueritis cari: in filij hominis & biberitis eius sis senem non habetis vitam in vobis .curi eliquis huiusmodi Contras dixerat Iudaei quomodo potest hic nobis dare carne sua nianducanduini Et propterea quo ad utruque sedat Iesus scadalino Et quatum ad primum scili cet ego sum panis vivus qui des lo descendi dicit, ergo videritis: filium hominis. 6
Gem bierat prius. Supplevidebitis eritatem vel borum me
rum sonantium quὁd descendi de caelo Li vere conuincit discipulos conditionalis ista: quod si viderint ipsum ascendentem in
caelum,certi erunt quod descenderit de caelo. visus enim contestans ascensum , sufficiens est testimonium de priori descensu.*ubintelligitur autem categorica, quad videbitis situ hominis ascendentem: ac per hoc manifestum lite erit quod descendi de Io. C Dixit autem haec condit onaliten eo qudd multi illorum discipulorum non crant viseri ipsum ascendentem in caelum Propter hoc enim non dixit videbitis: sed conui it eos ex conditione si videriti .nnitti siquidem illoruerat visuri ulti non: ut patet ex eo quod multi rem asserunt & multi abierunt. t dicit ubi prius erat propter veritatem utriusque naturae. rat enim prius secundum naturam diuinam in caelo.& ascedebat secWndum natura humanam: una tame de eadem hypostasis utriusque
836쪽
utriusq; naturae. Et propterea ratione unius erat ibi:ratione alterius erat ascensurus.Spirum est qui vivi Par.inantum ad secunda
occasionem scandali scilicet manducationem carnis sus in stilax
scandalum acceptuni prius ais ignando rationem vitae absolui
di deinde applicado ad propositam materiam. Et absolutὸdem dicit spirit' est qui vivificat vita quς sola est vera vita sine
admixtione mortis qui viviscat animam , qui dat de seruat viatam aeternam. Caro non prodest quicquam. hoc est caro inquantum caro inquatum distinguitur e regione spiritus non prodest quicquam d dadum seruandumque vitam aeternam. Sicut Ni eodemo impossibile reputanti quod homo iterum nascatur, linxerat quod natum est ex c*rne caro est &quod natum est ex V
ritu spiritus est ita modo discipulis stadalitatis de maducati ne caruis suae & potu sangui iis sui ad babendii vitam sternam, dicit. spiritus est qui vivificat vita sterna, ro no prodest qui et quam,ad vitam ternam. Et est sermo iste formalis de spiritu Accarne:&verus sic vi nullam habeat contradictionem si penetre tur.Non dicit,caro mea non prodest quisquam hoc enim collatrariaretur antedictis qui manducat meam carnem habet vitam aeterni sed dicit caro,ut intelligamus in pronomine mea significari spiritum iunctum carni:ex quo caro mea prodest mulium
ad vitam aetexnam,ex quo caro mea manducata seruat vitam Pternam. Propter quod reddiAit rationem quare caro sita consolvitam aeternam,ex hoc quὁd ipse vivit propter patrem.& man ducans ipsum vivit pi opter patrem, dc maiaducans ipsum uiuit propter ipsum quae ambo constat spectare ad spiritum. Vnde vinc habetur quod etiam caro Gristi inquantum caro ὁ regione spiritus nec crucifixa nec mortua prodest quicquam ad vita mundi: sed conseri vitam mund' inquatum caro Christi crucifixa,mortua,&αquoniam dicindo caro Christi inquatum caro, dicitur id quod comune est omni carni: dicendo autem inqua
tum caro Christi,dicitur id quod est proprium Christo: scilicet raro suncta filio dei &spiritui charitatis in anima Iesu Christi Verba suae ego locutus sum. pro .loquor, vilis. Res . significatae per verba quae ego loquor vobis in hac mea doctrina de carnis& sanguinis mei maducatione de bibitione. Viritus er vitas i. Tum ex parte rei manducandae & bibendae: quia caro mea Msanguis meus habet rationem cibi & potus,exspiritu & vita ex seiritu quidem deitatis meae & charitati meae r ex vita vero
similiter diuina & spirituali in me existetnte. TMm ex parte
837쪽
actus manducandi & bibendi quia maducare ac bit no sunt
actus carnales sed spirituales &vitam veram secum ferentes.Taex parte manducantium: quia non secundum carnalem partem
sed secundum eam partem hominis quae spiritus e: S ad quam 'spectat vita vel mors aeterna .exercenda est manducatio carnis ,
meae δ bibitio sanguinis mei.Tum ex parie effeci':quia no ser- luatur per hoc manducare & bibere caro,sed spiritus: & eonis tur no vita opinata aut secudum quid ,sed vita quae vera & me na vita est. Omni ergo ex parte quae dixi sunt spiritus de vita.
at V bi prudens lector cosidera quod quum duo in re hac dixerit scilicet manducare & bibere,& vitam aeternam habere ma- ducando & bibendo primu declarataesse spiritum,hoc est spirituale a'tem aute cos at esse ut dixerat: ac p hoc instruit eos οVerba sua spi inualiter stellecta hoc est de spirituali cibo despirituali potu,de spirituali manducare de bibere habes secum ita
aeternam ut prius dixerat. Et quia tota ratio scandali erat ratione maducationis dc bibitionis carnalis, ideo sufficientissimὸ sublata est. Et si cito hoc in loco antiquum errorem negante in Eucharistit sacramento verum Christi corpus contineri modernis temporibus fundatum esse super hunc textum .caro no prodest quicquam. Conuincuntur aute ex hocmet textu antellecto secundunt eos de sacramento eucharistiae rex eo quod manifestὰ dictum est,qui manducat meam carnem & bibit meum sanguinem habet vitam aeternam.Si nanque de substantia carnis Christi est sermo caro multum prodest: vi te qui manducat meam
carnem & bibit meum sanguinem habet vitam aeternam,&me do dicitur quδd non prodest quicquam: ergo propriam ignorat vocem haeretici isti. planus explicatus est scilicet quod est sierino de came ut caro distinguitur contra spiritu est sermo de carne absolutὰ no de carne Christi quς est caro iu-cta spiritui qui est deus. Sed si etiam condescendendum est istis sebetiori intellectus,in pro tu est altera expositio: icilicetu, quum dicitur quὁd caro non prodest ciuicquam,caro no est no hien substatiae sed officii: boc est carnalis tam cibus quam pol'. Hic enim sensus dire te respodet scadalo discipulorum & nul-s prius dictorum aduersatur. quoniam cum hoc sensu est simul serum Ddd qui spiritualiter maducat carnem naturalem Christi & spiritualiter bibit naturalem sanguinem Christi credEdo coiisdendo, & amado carnem datam pro mundi vita de saligni nem similiter susum pro mundi vita habet vitam aeterna. Per
838쪽
inde est autem agerere quod caro naturalis Chrin no prodest quicquam ad vitam spiritus,& asserere quod caro crucifixasangui, inussis Iesu Christi nihil nobis prodest ad salutem aeterna, quia caro non prodest quicquam quod est non esse christianu.
Sed μηrqvidam exu sciri non credunt. Reddita ratione doctrinae suae Iesus declarat scandalum discipulorum non ex duro sermone sed ex eoru inoedulitate procedere. Et ad hoc signifieandum aduersaliua utitur coniunctione: dicendo,sed sunt quid ex vobis . Acs apertius dixisset.Non est duritia sermonis oceano scandali sed incredulitas quorudam ex vobis. Sciebat enim inirini m. Interponit Luangelista rationem verborum lesa non en scientiam nouam,sed scientiam ab initio conceptionis suae. Hi dent ci edentes.Duo explicat pret cita. Alterum comu ne invitis: quod stinguuntur credentes a non credentibus. Alterii propriu Iudae proditori dicendo. Et quis traditurus esset etim.
Quo distinguitur ludas ab aliis undecim Apostolis. Et dicebat:
ex scienti iraedicta. Propterea dixivun. No solu docet origine scandali esse ex eorum incredulitate, sed originem incredulitatis eorum declarat propterea. quia sunt quida et vobis qui non credunt, dixi vobis, paulo antE. in . pro,quod nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a patre meo. Ecce origo incredulit iis vestrae. negatio tractus a patretaeo. hoc enim superita dixeret, nemo potest ventre ad me nisi pater meus traxerit eum. Ex hoc. pro exeo.Subaudi tempore. multi discipularum eta abierunt retro.pro abierunt ad ea quae retro Incredulorum pertinaciam
sebiungit Euangelistari no obstantibus his sermonibus Iesu, multi Iscipuli abierunt ad ea quae retro. Prosectum vitae spiritualis significari per progressum ad anteriora. defectu vero per ira ad ea quae retro testatur Apostolus ad Philip .3.ea quae retro sunt obliuiscens ad ea verὁ quae sunt priora meipsum extendes. Vnde Euangelista describit istos ad defectum vitae spiritualis
abisse. Et iam non cum illo ambulabant sequela corporali . V nde apparet φ & corpore de spiritu deseruerut Iesum.& ' abire retro, spectat ad spiritum:sciit no ambulare spectat ad societate corporale. Dixit ergo Iesus ad duodecim, unquid σvis vultis abire Occasione accepta ex recessu multoru distipuloru , interrogat Iesus duodecim : non inuitando ad recessum sed tum ad explicandu eos esse in sua libertate. tu ad cauendii ne putaret. Iesum indigere eis:& arrogarent sibi quod remanendo cum Iesu,
seirent beneficium ipsi Iesii. I pondit ergo ei Simon Petrus
839쪽
signiscanter Euangelista apponit ergo: ut intelligarans petra
plenum fidei de feruoris,occasione accepta ex bac propositione I et u prorupisse in hanc responsionem. Domine ad quem ili 3 Nota particulas responsionis. Inchoat a persona Iesu tanquam
ab eo cui nullus est convarabilis: dicendo ad quem ibimus, scilicet similem tibi 3 udicat nullus est qui possit tibi comparari ad quem ire pollemus. Verba vitae aeternae linἴes. Dixerane alii discipuli durus est hic sermo.& propterea Petrus post commendatam personam, commendat sermonem Iesia. Commedat autem ad communem mundi utilitatem, non diuitiam sed vitae,non temporalis sed aeternae. Et nos creclidi v. pro, credimus,Gr cognouimus. V trunque est praeteritu.In persona collegi j du decim apostolorum Petrus putans se verum dicere,putans alioxyndecim esse tales qualis ipse erat tertio loco a communi solorum sile perseueratiam asserit,& dicit duos actus: scilicet credidisse c& hic est actus intellectus moti a volutate ad crede- dum & cognouisse. & hic est actus intellectus moti a testimoniis tot miraculorum. diues Chri deι. Dein secundu quosdam codices Graecos viventis. od si in omnibus no est. adluctum ab aliquo videtur.si auteniae textu est, dicta videntur haec a Petro postqua in patribus Caesaraeae Philippi dixerat
ex patris caelestis reuelatione.tu es Christus filius dei vivi. Matiis. Vbi haec exposita sunt.' ndit NIVM,mne ero vos L. Meti Corrigit Iesus responsionem Petri: aperiendo u, occasio
dicendi nunquid & vos vultis abire, non ex dissidentia aut ignorantia fuit sta ex iniquitate unius eorum. CNec dicit ab sua unus ex vobis diabolus est sed cum memorando electione none ego elegi vos duodecim :ad explicandu grauitatem criminis, ea tanto beneficio stilicet sp ego elegi vos unus ex vobis est diabolus:& ad insinuandu nouitatem huius criminis in illo scilicet m post electionem est effectus diabolus.Dicendo nanquenone ego elegi vos insinuat τ bonos elegit duodecim ex uniuerso numeso discipulorum. immo ad hoc significandum, pronomen emphasim exercens appositum apparet. Ata apertius dixisset. ex eoφnon obstante quod ego elegerim vos bonos ad gradum Apostolatus, unus ex vobis ex sita libertate est di bolus occasio mihi data est interrogandi omnes iiii quid & vos vultis abire, utendo malὸ vestra libertate sicut ille unus utitur
similis declarat petro dc aliis non veriscari verba Petri ad que ibimus,de singulis eorum,nam ille unus habebat alium ad queiret:
840쪽
s et talicet ad propria commoda. Et ex vilis unus diabolis. Dictionem Graecam interpres reliquit. debebat transferre hane ut alias:& dicere ealumniator seu delator.explicat si quidem Iesua specie criminis. Et verὸ Iudas caluntator seu delator fuit: quo niam detulit Iesum & calumniatus est Iesum tanquam malum quando vendidit insum. quavis alibi non sit ab euangelistis explicatu c5uat hoc in loco explicati:exprcsse subiungete Euangelista φ propter Iuda proditurii iesum, dixerit Iesus lite de Iuda. Est. No dicit erat aut fuit sed est: vi intelligamus crime praesens non in uno actu sed in usu. calumniator enim seu delator no potest propriὸ dici qui semel tantu calumniatur aut d fere sed qui in usum ducit calumniari seu deferre. Ita quod bine
habemus Iudas iam erat caluntator, etiam antequa caluntaretur Iesum in sensualis esset: utpote qui unguenti preciosi visectionibus delectaretur:&hoc a muliere pulchra arane enim ea-lumnia implicite elicimus ex euangelio. Duebar autem de Iuda Simonis scariotu. pro . Iscariote. Legendu est enim in casu ablatia uoi usa resertur non ad Simonem sed ad Iuda: Vt ipsius cogo
men. Hic enim erat traditurus eum,quum esset Mia ex duodetiri.
CAPUT VII. Post bise aurem ordo historiae significatur. o 1ἴulabat.pr
dicando. Iesus in Galilaeam. pro ii Galilaea. Erat enim in Galilaea. Non enim 'volebat in Iudaeam. pro,in Iudaea, ambulaνe. hoe
est non volebat discurrere per Iudaeampi edicando, sed discuserebat per Galilaeam. Hia quaerebant eum, Iudaiinterficere. Ad uteram ideo declina bat Iudaeam, quia nolebat adhue capi & o ridi:ages quod erat bominis. Erat autem is proxima pro in propinq uo dies festis ludorusceηopb ria. pro, scenopegia. Et est dictio Graeca , a fixione tentoriorum dicta: significans sessum tabernaculorum . quod ἱ quintodecimo die mensis septimi a Iudaeis septem diebus celebrabatur, in memoriam quὁd fix
rarit tabernacula qMdraginta annis in deserto, aliti adeo : ut dicitur Leui. vigesimotertio . Et describit tempus Fuangel, stat ut intelligamus sex menses dessurisse inter relata in praec denti cap tulo & quae reseruntur in hoc . nam illa fuerant gesta quum propὶ esset pasci, a quod celebrabatur ad primam oppositionem lunet ad solem in ariete:hoc autem festum celebra Datur sole existente in libra, quum esset in oppositione lunae mensis septimi. t gesta interim,ab aliis Euangelistis scripta norepetat. Discerunt autem pro , ergo. Occasionem dicendi,