장음표시 사용
861쪽
dum e homo secluso deo sui in capitulo quinto demonsti auto
seci demonitiat hypostasim iniusque naturae, diit inae icilicet Sehumanae: ut sequentes rationes mantiastant. De mei so. quo ad ea qua ' de me credenda sunt, quae videri ab hominibus no pota sunt: cui ii simodi suci quod deus sum, V verbum tum factum earo. I ν ueli testimonium mei m. Directὸ contrarium eius quod dixerant Pharisaei asserit in hac conditionali. Non dicit verus est sermo meus verum est dictum incum, sed verum cst testimonium eum. Plus enim requiritur ad vcrum testimoni ii quam ad verum sermonem. Sermo nanq; verus, conteytus est sic tab Ut si gnificat ad testimonium autem verum requiruntur tria. Primo
m sic sit ut significat. Secundo quod sit iustum, non ex palsione prolatum suspecti enim testimoniti non habetur pro vero testi monio. Temὁ sit legitimu . Quicquid horum desit, non est
veru testimonium: utpote non constans ex iis quae requiruntur ad integram rationem testimoni j, sicut non est verum aurum,si aliquid desit ex requisitis ad integra ratione auri. Et propterea subiungit Iesus probationem tequelae in conditionali proposita,quantum ad haec tria. s Icio. Prima conditio requisita ad. veritate testimonil scilicet veritas sermonis pendri ex scientia. oportet enim scire sic MIequi testatur sic esse. Et propterea otiatum est parte scientiae manifestat testimonium proprium esse verum, licendo quia scio. Vnde veni σε vado. Vniuersa materia tectificata consistit in mysterio incarnationis & fiustu ipsius. Et propterea utriusq; se plenam habere notitiam explicat. Mysterii quidem incarnationis dicendo unde veni. nain in his verbis cotinetur utraque natura. Dicendo unde,deitas significatur cum origine a patre: iuxta illud, exiui a patre. dicendo veni, mysterium incarnationis explicatur. CFructus vero dicendo αquo vado.Tutus enim progrestus eius ad salute humani generis .significatur dicendo vado radiutio termino paterne dexterae ad quam vadit ducendo secum membra sua. Vos autem n scitu unde venio aut quo vado. Differentia inter me, de vos penes scire Senescire unde venio & quo vado ratio est vos dicatis mihi testimonium tuum de teipso non est verum & quὁd ego dica esse verum.Acs apertisis dixisset. Si vos scire undeven O&quo vado non d: retis mihi testimonium tuum de teipso no est verit. Vos ec Itim carnem indocatis. Secunda conditio veri testimonij
est iustitia est Iudit non procedat ex passione.ex a sectu, sed ex iustitia. Disse:ucia inter vos de me penes iustitiam est i vos se -
862쪽
cundum carnem iudicatis. Iudicare enim proprius est a i' iustitit:quum sit ius dicere,quod tunc in veritate est,quo ius dicitur animo,verbo dc opere: quod coplectitur omnem iustitis actum. Vnde iudicare secundum carnem,est ius dicere secundum carnalem affectum. Ego non iudico quenquam, Non dicit cgo non iudicabo,sed dicit ego no iudico: quia quavis futurus esset iudex, in praesenti tamen tunc vita no iudicauit,non ius dixit sed gratiam salutis impendebat. Et iudicor . iustitiam suam ieius quam non exercitatione iudicii mons pabat aperire voles, manuinat eam conditionali. propterea enim praemisit se no exercere iudiciu,ut locum pararet conditionali. intendit si quide co, tra id quod dixerat vos secundu carnem iudicatis,e regione apponere iustitiam suam,sicut fecit de scientia .Et quia categoricano poterat asserere,ego autem iudico iudicium veru eo quod ipse non exercebat iudiciu ) ideo negando se iudicare, ad con
citionalem deuenit. Iudicium meum uerum s. Contra iudicium
secundum carne distinguit iudicium verum. contra iudicium illorum mostratorum per pronomen vos distinguit iudiciu suuisgniscas quod illis iudicant non ex iustitia sed affectu:ipse autem iudicat ex iustitia. Et intendit per hanc disterentiam in pr cipuos iustitiae actu inter se & illos, manifestare differetianisti fiandariis iustitit actibus, de quorum numero est ferre testimonium.Acsi apertius dixisset. Vos secundu carne iudicatis, secundum carne testimonium perhibetis: de propterea inter vos testimonium proprium no est verum ex parte iustitiς,ego autelicet non iudicem, quia tametsi iudico iudiciu meum secudum veritatem iustitiae est,ideo etiam testimonium meu de meipso,
verum est etiam ex parte iustitiae. fota nonsum. Ratio quare iudicium meum verum est, est quia non sumIurus homo,sed deus.Deu se esse significat dicedo quia solus no sum. Q libet creatura habet hoc quὁd eius essen5 est nisi ipsarac per hoc sola est suo esse. ilibet aute &soli hypostasi diuinae conuenit vere dicere solus n5sum: quoniam uno eodὀmq: esse quo est una hypostasis diuina in & alia. Vnde &subiungit Sedero. quod est pronome hypostasis. Et qui misit me pater.ouod est etiam nomen hypostasis.Et meminit missionia ut intelligam' eadε esse hypostasim viriusq; natur :diuine. scomunis sibi & patri.&humant secudii qua est missus. Et in lego vestra scriptum est.Tertia conditio Veii testimonij est esse legitimii Et ideo hanc etia conuenire testimonio propclo de seipso manifestat citas lege Moysi,quii illi ea iiij profiteban-
863쪽
pro ebantur. M pro,quod duorum homi um testimonium verioriuuantum elt ex parte legis numerus binarius testium ad legitimam veritatem sufficit. Eposum qui testimonium prahibeo cis meipso. Si duo: in hominum testimonium legitimὸ verum est,multo maFis testimonium duarum personarum quae sunt deus. Ego cnim sum una peribria dἰuina. Et teshmomum perhibet de me qui mihi me pater. Ecce alia persona diuina. Sed diligentius nota dvis huius probationis consistit in hoc quod me pcrhibente testimonium de meiplo pater simul perhibet testimonium de me:itar te limoniu meum de meipso est testimoniti duorum testium: scilicet meum & patris. Ex hoc enim directe probat quὁd test Ionium iuuin de seipso est verum legitime . qui est testimonium d frum personarii. Et per hoc manifestat indiuisa esse opera diuinarum personarum: sicut in praecedenti probatione manife-itauri indiuisum esse diuinarum personarum.Vnde non est qουaerendum quid est illud testimonium paternum e quoniam de eodem testimonio loquitur. Dicebam ergo ei. Occasione toties introducti patris nouam qu stionem mouent. Vbi est pater tum Z De loco quaerunt dei quem credebant ubique esse,& propterea non meruerunt responsionem ad quaesitum sed ad ignorantiam. Respondit Iesus. monstrando eis rationem ignorantiae. Neque me tis reque patrem metim. Et verum dicit: quia nebitam hypostasim patrem,sci me.Et Ist verum non
qui indubitata fide cognoscit filium,indu bit. ita quoque fide cognoscit patrem sed etiam descienti uidentiae . nam qui videt filium, videt & patrem: ut ins r1Hs dicetur Philippo. Hae vel ba locum est Iesus in Gaetephdatis.
ζ p.: explicat: in quo erat capiab: ἡ . I 'h'M QRVim quae seruabantur pro aerario dirante festo apprehensiis est ita nec transacto festo apprehedi potuit nolens,rade ratione renetita. s'hia medum υ ηαι hos L. Vere eius v pote ab ipso li ὁ defit ita. Dixit ' Oitertim eis Diuia e s iit' ' -m xςpetere in precedenti nar- , -- Vm Subiunguntur enim similia immo
eidem secundum partem. Ego vado. Totus progressus meus tam rae quam mortis est voluntarium ire. Et quae ii me tum in se membris persequendo saυlesaulo quid me persequcris 3 Et inpeccata v promis ivi. hoc e
864쪽
3c in peccato persecutionis meae , in peccato pertimesae.vestrae moriemini corpore. Quod usque in hodiernum diem verificari
videmus . moriuntur enim Iudaei in peccato infidelitatis suae e P Iesum. Quo ego vado. ad dexteram scilicet patris mei. Vos M, ηπα impediente vos infidelitatis crimine. Duela terro Iudaei. non Galilaei, Nunquidinterficiessemetipsum quia dicit: quo ego vado vos non potestis venire t prius audientes haec eadem verba dixerat nunquid in dispersione Graecoru iturus est nuc peiora cogitant, nunquid interficiet semetipsum Z existimantes ad omnem locum quo iret Iesus posse quoque s e ire de locis huius mundi loquendo & sola morte posse ire illὁ quo ipsi non possent sequi. iupponebant enim Quod nullus eorum se vellet interficere. Interpolitis verbis Iudaeorum circa sensum verborum Iesu, prosequitur euangelista doctrinam Iesu: explicatiuam illius particulae,&in peccato vestro moriemines.
de deorsum. pro ex iis quae deorsum.seu ex infernis. Estis: ego deflemissum. Intendens declarare fidem suam solam esse remedium quod non moriantur in peccatis suis inchoat a duplici dinses entia inter se & illos: qua manifestatur hinc eorum necessitas, inde ipsius virtus. CPrima differentia est,uos ex infernis estis. ego de supernis sum. Quae vera est tum quo ad esse personale: uia vos constatis ex infimis quae sunt ex nihilo. ego autem sume superitis,quae sunt diuina.Tum quo ad esse moris seu spiritus vos enim habetis affectum ex infimis: ego autem repletu habeo affectum de supernis quae diuina sunt. Vos de mundo hoc scilicet serisibili sis: ego non sum de hoc mundo. Altera disserentia etiam utroque modo veriscatur: quia dc persena mea non est de mundo sensibili personae aute vestrae sunt de mundo sensibili:& mores vestri sunt de sensualitate huius mudi, mores autem mei non inde sunt. CEt haec secunda differentia est velut species primae,
quae est velut genus.esse enim ex infimis .commune est omnibus
creaturis:esse autem de mundo sensibili. solis sensibilibus conuenit. Et habetur ex iis disserentiis quod vos indigetis me: utpote qui estis ex insemis,qui estis de mundo sensibili: indigetis me qui sum desupernis, qui non sun te hoc mundo. Disci ergo vobis.
Insere ex his disserentiis utrunque. Et primo mortem eorum in peccatis. Ouia. pro,quod. moriemini in peccatis vestris. Ex hoc e nim quod vos estis ex infernis , manetis in peccatis vestris:& ex
hoc quod vos estis de hoc mundo scilicet sensibili) moriemini
in statu in quo estis. Si enim no credideritu, quia pro quὀdsρο um. Ecce
865쪽
Ecce secundum recce remedium in potestate eorum positum, et, ego de supernis sim, ludd non sunt de hoc mundo, si non credideritis quod ego sum. Moriemini in peccato vesbo. Pro, in pec- citis vestiis. Significanter autem non repetit de supernis. sed dicit absoluti quod ego sum: ut intelligamus oportere crederoipsum esse verum deum. Nulla enim creatura potest absolute dicere, o sum: quum plus habeat de non osse quam de esse, sicut
qui plus habet nigredinis quam albedinis no potest ab lutὸ dicere ego sum albus. solus autem deus est qui est sine quacunq:
permixtione non essendi. est enim solus . Eius purus nullam omnino compatiens in se potentialitatem:omnis aute creatura permixta est potentiae: ut in philosophia patet. Dicebant ei. O casione sumpta ex eo quod dixerat ego sum, abique additione aliqua interrogabant Iudaei Iesiam. Tu quis es Adiectionein petunt,non intelligentesquὁd se deum diceret. Dixit. Deest coniunibo. Legendum est. Et dixit eis Iesu. Principium qui. pro,quia,Cr loquor vobis. Dictio interpretativa principium, in textu Graeco aut est casus accusatiui,aut est adverbium. Et in casu quidem
accusativo construere hunc textum fateor me nescire, propter
quod adverbialiter hunc textum intelligo./Duo enim in hac prima responsione Iesus de seipso respondet quaeretibus tu quises &postea addit tertiit. Respondet enim in primis se potestatem babere iudiciariam: quod est ipsum esse iudicem eorum. Et deinde se esse missum a verace ad annunciandum mundo quae ab illo audiuit,& demum subiugit notitiam sui futura post mortem suam. se autem esse iudicem non qualitercunq; ed commemorando eorum demerita eorum crimina, in hoc quod audiunt ipsum Iesum loquentem sibi,& non credunt . respondet dicendo proprium, hoc est primum quidem dico vobis,quia & loquor vobis. Multa habeo. pro, possum, de bis loqui Cr iudicare. Hoc est in primis quia & ego personaliter loquor vobis praedicando manifestando mysterili salutis mundi ideo possum multa de vobis tum loqui testificando iniurias quas mihi insertis. tum iudicare damnando. Inseritis dicetur si non venissem & locutus eis non fuissem peccat on haberent hoc idem hic fgni scatur quὁd quia lesus locutus est eis ideo multa de ingratitudine & pertinacia eorum potest loqui & iudicare. In quo videsquJd commemoardo eorum demerita explicat se iudicem, non actu iudicantem sed potentem sed habetem potestatem iudiciariani Et hoc est primum quod respondet qucre libus,tu quis 3 sed
866쪽
Sed quoniam iudicium in futurum seruabatur ad secundum scilicet aduentum ideo modus explicandi se iudicem tanu officii veri quidem sed futuri introducitur cii adverbio primu & colunctioue aduersaliua sed transeu te ad officiu praesens. Sed qui me si verax est. Aduersaliua ut dictu est coniunctio, ad ipsum dicere potius uad rem dictam refertur: sicut be adverbium principium ad dicere quoq; refertur, ita cotinuatio literae est haec. Primudico quia & loquor vobis,multa possu in de vobis dicere Se iudicare: sed quonia hoc seruatur in futurum dico praesens officium meum qui me misit verax est. E Describit praesens suu officium, prius ex parte mittentis: describedo mittente elle veracem. Deum tentem appellat verace quia de missione ad docendu est serismo. d trina enim procedit a veritate Et dicendo qui ma misit
verax est, dicit missius sum a verace. Et ego qua audiui ab eo hac uror in mundo. Non solum mittens est verax, non solum missus m a verace sed eti. im ego sum verax: quia quq audiui ab eo dc non alia loquor in mundo. Ita quod petentibus Iudaeis tu quis es, res podet quo ad presentia quod tum missus a verace verax adloquenda mundo. si Sigi aificaliter autem dicit audiui.& non dicit vidi: quoniam quae ipse Iesus etiam secundum animam vidit in deo veritati, sonte non sunt termone explicabilia: quae autem audiuit, sicut vocibus significantur audita. ita sermone quoque possunt mundo explicari. Ad significandum itaque quod non omnia quorum notitiam habuit a deo sed ea tantii quae ut explicabilia nouit haec docuit.dicit quae audiui ab eo. C signiscanter quoque dicit loquor in mundo. loquor inquit,non scribo : & inmun do.non in angulo non in uno regno,no in Asia,sed in mundo quoniam doctrinam suam sic tradebat in uno loco quod intendebat eam tradere mundo: quoniam missus est doctor mundi,& non Israelitarum tantii. Et non cognoverunt quia. pro,quod, patrem e . prosis, duebat deum. superfluit deum. Intendit enim
euangelista dicere quod non cognouerunt quod loquendo illis supradicta patrem appellaret veracem qui misit ipsum : & a quo
audiuit haec quq docet R. testatur in mundo explicanda mundo. Oportebat enim ad lioe cognoscendii quod iungerent haec verba verbis a letu saepe dictis: scilicet pater meus misit me, lusnanq: adiunctis cognouissent' de patre tuo loqueretur: Ure- spodisset qucretibus tu quis es sum filius veracis qui misit ine verax annucians nitido quae a patre meo audiui. Hoc enim officiucontinuὰ exercebat Aus. Dixit raro eis Iesus. Occasione sumpta
867쪽
pta ex eo quὁd non intellexerant Iudaei responsionem Iesu quoad hoc quod dicebat se filium veracis adiunxit sequentia.
exaltaueritis stam hominis. in cruce mortem enim suam ut inferius euangelista exponet,significat exaltatione si ij hominis hoe est post mortem meam in cruce. Tum cognoscetis. quod modo non cognoscitis,quod modo no intelligitis tunc cognoscetis. Et dixi hoc quia multos eorum qui crucifixuri ipsum erant praesidebat poenitentia acturos.&ad fidem venturos : eosdem enim alloquitur,dicendo quum exaltaueritis, & dicendo cognoscetis.1 π actus Apostoloru:& inuenies haec impleta ad lueram post missionem spiritussancti.Act.i. scita ego sum. Respondet directe
petentibus tu quis es 3 ex eo quod dixerat quia zgo sum .non estis modo capaces ad cognoscendum, quia ego sum, abi q. quacunque permixtione no inndi, hoc est deitatem meam. sed tunc cognoscetis me esse deum, notitia certae fidei. Et a meipso scio m-hil. Non solum cognoscetis quod ego sum quod est deitatis sed etiam cognoscetis me esse filium dei: quod est originis diuisae. Haec enim significatur dicendo & a meipso facio nihil. sed esse
R facere meu oritur ab alioscilicet patre. Sed sicut docuit me pater. Deest meus .haec loquor.Explicat patrem quem non intellexeran Et quemadmodum superius dixerat audiui ab eo ita modo
dicit docuit me pateraad idem scilicet significadum : nam neque proprie est ibi auditus neq; docere: sed utrunq: assumptu est ad limitandum explicanda,quae enim homo dixit. potest quoq; loqui. Cognoscetis ergo tunc etia hoc sicut docuit me pater loquorinocemermones meos Foedere a deo patre meo. D qai me misit. Cognoscetis etiam mysterili incarnationis quo ego in issus sum. Cognoscetis inquam me non esse missium sicut alij prophetae missi sunt a deo sed sicut filium proprium ipsius dei: dum
cognoscetis.de qui me misit. I eclom est. Minus dicit & plus significat: quoniam significat mecu est insepara iter: pater enim in arabilis est a filio incarnato. Et non νeliquit me solum. Deest pater. significanter dicit non reliquitiquoniam de continuata gubernatione diuina in omnibus,& per omnia quae erat filij bominis est sermo. Ita,sensus est: gnoscetis et pater non reliquit desistedo a cotinuata seruatione me homine solii: hoc est secluso deo. rita ego quae placitusunt ei, facio semper. Meritu cotinuatae gubernationis describitur: ex hoc non quadoq;. sed absq; vlla interpoliatione semper fecit qui placita sunt patri,meruit cotinuὸ gubernari, tinua diuina cura seruari in omnib' suis actionibus
868쪽
5 passionibus,&c. Nec obiicias contra hoc meritum p ipsemet erat deus, seruas seipsum hominem side ullo merit Loluit enim etiam hoc modo scillicet merendo.continuamhabere gubernationem diuinam ita st non solum iure diuitis pei nae sed etiam alio modo scilicet iure meriti habere voluit colluuioa diuinae curae.Quemadmodum voluit intrare in gloriam sitam etiam merito mortis iae. Haec illo loquente multi crediderunt eum JFructis praedicationis Iesii sit biungitur ab euangelista. Duebat ergo Iesiata eos crucieriderunt ei iudaeos. Duas conditiones horum describit euangelista. Altera generis scilicet Iud os qui maxime aduersabantur Christo. Gallisi enim minus erat illicontrarij. Alteram fidei informis,nam no dicit crediderunt in eum)quod significat fidem formatam charitate sed crediderides quod est actus fidei informis. Si vos mostram in sermone meci. Pr uidebat istos non perseueraturos.& propterea a conditionali incipit. Nee dicit si vos deliberaueritis manere. sed si vox manseritis.quod ad ipsam perseuerantiae executionem spectat. Manere autem in sermone Iesu, est perseuerare in fide & opere praedicatis aio: praeceptis sermone Iesui Here distiputi mei e itis. pro estis. Ad differentiam discipulorum ad tempus qui scilicet ad tempus credunt,& in tempore ictationis recedunt) apponieveria declarans per hoe disti puli sui ad tempus non sunt vere
discipuli sui. Propter hoc enim dicit in pr senti estis:aperia significando m discipuli non in uri,non sunt vere discipuli sui: quia non sunt discipuli absolutὸ sed se dum quid, scilicet ad lepus.
Et cognoscetu veritatem. Pondera conditionalem cuius antecedens δ.s vos manseritis in sermone meo. Cuius coseques multas babet partes primam de praesenti,vere discipuli mei estis.s cundam de futuro,& cognoscetis veritatem. Perseuerantia ergo in sermone Iesu infert no solum esse discipulum Iesu abso atὸ sed etiam futuram cognitionem veritatis. No dicit &credetis sed cognoscetis: ut claritatem notitiae significet.Nec dicit cognoscetis quς dico quae propono mundo ut credantur ed veritatem. tum quia discipuli lesu perseuerantes superueniete lumine spiritus nili cognoueriit veritate fidei,qua uic non vid rint illa quae credebat.tum quia perseuerates omnes in fide sormata adipiscuntur fructum ndei cognitione veritatis fidei. Vident enim crededa esse ea quae sunt fidei non ut opinabilia , novi probabilia sed ut vera. Hoc est si quide cognoicere veritates quod est videre credibilia sub ratione veri credibilis,no opina
869쪽
biiss aut probabilis. Et veritas lis rabit. pro lsberos saciet, Haec est tertia pars consequentis,qus est frucius se dae: scilicet quod veritas fidei cognita faciet vos liberos a seruitute peccati, a seruitute passio mi nitin lanarii.WVide discipulcs Chiisti suscepto spiritu nocto a timore & respectibus humanis liberos: de intelliges hanc promissionem. C pice quotidie electos dei ii .
rQs a seruitute mund arum palsionum,&videbis veritatem huius promissionis Praeter hoc cr, veritas fidei formatae liberata seruitute peccisti. luantu ad maculani. Re Fo .lerunt ei. Iudaei sci-Jcet qui ei crediderunt. Semcn brahaesumM.Qnu multa audissent nihil magis eos offensit ῆ imputata seruitus. Et propterea omissis reliquis superbi diicipuli impatietes quod appellati fierint serui non solii liberum sed nobile genus sinim ex Abrabam
proferunt. Cainales enim erat:& de corporali libertate intellexerant verba Iesu,& propterea liberum citant genus. Et nemini λm mmui unquam.Non sis luna genere sed etiam secundum proprias personas liberos se affirmant: di do se nunquam seruisse alicui Artificiose loquutur,libertatem ab extremis tuentes scii licet ex Abraham primo patre &a propriis personis omittendo intermedios paretes quos c5stabat multiplici seruitute agellos . tum in Aegypto,tu in Babylone tuni in variis subiectionib' de ' direptionibus: ut patet in libro Iudicii. Dicebat autem isti personas suas esse liberas quia adhuc no erant in seruitutem Romanoru redacti sed erant tributaris: & nsi ut strui sed ut liber sub Caesare gubernati per praesidem. Qilomodo iudico, crieritu Futura enim libertas seruitutem supponit. Hinc clare apparet discipulos istos parii reuereri magistru: du se sic opponunt contracum. Ru nditii Ic- .ma luetis stinus magister ordine pr postero.Na prius respondet explicado de qua libertate & seruitute loquitur di deinde ad id quod dixerant semen Abrahae sum iis .
hus estpeccati. Ecce de qua seruitute loquor. It est sens' quod o m. nis nullo exceptofaciens peccatu incurrit seruitute peccati. sistit . tute seruitus peccati in duobus. vnii est in non posse abii cere illud a se. auis io potestate facietis peccarii sit facere veIno facere peccatii: factum tamen peccatu abiicere a se, no est in potestate eius. Hac ergo seruitute incurrit quod oportet ipsum. subiici peccato facto. remanet enim peccatu macula & reatu arianima inseparabiliter: quanuis actio peccati transitoria sit sicile delactatio. se dum est quod peccatum remanes domina
870쪽
tur in aniso,trahendo M aliud peccatum tanta oc tali ea iari oporteat hominem subiectum peccato nisi poeniteat, denuo peccare:quia iam animus auersus est ab incomutabili bono reti te hominem ne peccet. Nec propterea excusatur peccatora nouis peccatis tum quia voltitarie committit singula, licet nopolsit vitare omnia tum quia voluntarie se posuit in statu tali, seruitutis au quia potest quod i se est facerexi poeniteat. EMerito aute vi facit peccatu incuirit seruitutem peccati. quia sa-medo pNatum exorbitat a vera libertate: quia abutitur liberta' utendo ea contra rectam rationem,utedo ea contra praecepta dei largitoris libertatis. iustum est enim ut qui seipsum ab ordine rationis rectς deiecit. tortς riti5is seruituti subiiciatu Etest sermo de peccato simpliciter x absolutὸ:quod est solii peccatu mortale. Peccata enim veniale no est peccatu nisi secundu quid.
autem ηo manet in domo in aeternum: manet in aeternum
Declarata seruitute:declarat liberatorem a seruitute,&ex differentia inter spum & liberum in genere desc&it ad propositu in speciali Assumit autem differentia inter filium & seruum ab- lalute tenes hoc quod est manere vel non manere in domo. Et intenta quω seruus no habet ius manedi in domo in aeternutquoniam nullum habet ius perseueradi in domo domini suised ex nutu domini pendet quod vendatur P nunquam ad domui redeat: filius autem ius habet manldi in domo patris in aeternaeo ipse duod filius est significantilis iue dicitur fili' in numero singulari:xt planum ius manendi in domo patris explicetur. ne ulla diuisio cum fratre impediens obiiciatur. Et cu multae sint disserentit inter filium & seruum .hac sistam suauissimus doctor sumpsit: quoniam haec disserentia directe manifestat fructu Ιἰbertatis. Dixerat enim quod veritas liberos vos faciet: nee ulteriorem fructum subieceratac propterea modo fructu libertatis subiungit. qui est manere in domo in aeternum .inem d pendere a stio. ex hac differentia infert subiungendo. Si re, mulis merit.pro' beros iaciet,Vere liberieritis. pro, estis. ει hoc quod filius manet in domo in aeternum potestate liberem faciendi seruum habet.Et si hac potestate sus fuerit sil hi arterni patiis erga vos seruos peccati,iubiungenta erat manebitis in domo in aeternu Sed radice maneudi in domo in aeternu, si biuxit vere liberi estis:hoc est no estis amplius serui peccati. sed vere Iiberi ad differetia eoru qui sunt liberi ad tepus: cosequeret manebitis idomo patris mei in ternini qua serui pecoli ad