장음표시 사용
891쪽
bitur ut ratio secundae.Et est etia ratio primae: ideo enim dediunt & sequuntur,quia cognoscitnt voce pastoris. Vnde apparet quod non quecunque gressum ovium sed illum qui fit ad vocem pastoris parabola haec tractat,& propterea describit rasi re praecedere. si enim pastor sequeretur grege, luantum que
grex graderetur non tamen graderetur tali ratione scilicet verius voce pastoris. aus non equuntur. pro sequentur.Quet
prios dixerat furem δe latronem, eunde modo appellat alien Qui enim fur est ascendendo aliundὸ quam per ostium ide alienus est ovibus, tuu vocat oues ut sequatur se,&propterea oues non ibui post eum. Sed stiri init .pro,irugiet ab eo. Et hoc quoque
veru cernitur. non noverunt vocem alaemru. Propria ratio se
qnelae est notitia vocis . ct propterea propria ratio non sequelae est notiria vocis. Hoc prouerbium dixit eis Iesia. Appellauit euangelista parabolam hac prouerbium: eo quod loco doctrinae inferisis explanandae proposita est. Illi autem non cognouerunt quid. pro, quae, essent quae . Diminutὸ enim interpres transtulerat.
Loqueretur eis. Dixit ergo eis iterum Iesus. inen amen dico
quia egosum ostiuin ovium. Non intelligentibus auditoribus parabolam quὁ tenderet, incipit declarare eam inchoas ab initio, scilicet qui non intrat per ostium alle fur est & latro: explicado se esse ostis & quotquot veneruut sures & latrones. CInchoat autem a coniunctione causati,dicendo quia ego sum ostium: ut ex hoc quὁd ipse est ostium, inferat reliquos citi fures & latrones. Nodicit ostium ouilis seu stabuli,sed ostium ovium: ut i relligamus ipsum esse ostium proprium ovium, hoc est praedestinatorum . de intelligamus per ipsum tantu aditum haberi ad oves hoc est praedestinatos: nullaque alia via ingressum patere
ad eas. Omnes quotquot venerunt. Subaudi ideo. Est enim sensus. quia ego sum ostium ovium ideo omnes quotquot venerunt.
E od superios descripsit no intrare per ostium sed ascend
re aliunde, modo describit dicendo omnes quotquot venerunt. Quibus verbis multitudo significatur dicendo quotquot: propria aute praesumptio, significatur dicendo venerunt. ut per hocs non missi sunt a deo sed venerunt praesumptione propria, dc per hoc ' multi tales sunt, significentur non intrare per unum
ostium quod ego sum sed ascendere aliunde. C Et est sermo ad literam de omnibus evitibus sectarum, qui prisumpserunt duces se exhibere hominu ad veram beatitudinem. ,reisset er iatrones Ex hoc ipso I, per seipsos venerunt 3c non per me ostiu. tares
892쪽
sines sint ludentes ad tollendum homines qui eorum no sunt occultata doctrina sub specie veritatis:& latrones,velut violen- Harii inserentes multiplicatis mediis ad trahendum seu retine- dum homines. Sed non audierunt eos oves. Hinc in primis clarὸ
patet appellatione ovium intelligi praedestinatos . hi enim sunt tali qui non audiunt interno auditu fures & latrones . Apparet secundo declarari hic illam particulam parabolae,alienum autenon sequuntur quia non nouerunt vocem &c.Apparet tertioratio quare se dixerit ostium ovium,& non dixerit se ostium ouilis seu stabuli: quonia hic manifestatur Ψ quavis isti quotquot
venerunt ingrem fuerint stabulum seu ouile ad furandum, non tamen aditum habuerunt ad oves, quarum ipse est ostium. Haec enim negatio aditus significatur dicendo sed non audieriit eos oves: ut per hoc intelligamus quod per aliam via quam per o stium potest iri ad ovile seu stabulum sed non ad oves. Capita enim sectam 3 baeresum, per aliam viam quam per Christu ingrediuntur congregationem fidelium aggrediuntur ecclesiam,R J non ingrediuntur ad oves, non iurantur eas. Egofum οβια
Assumpserat pro ratioe declaradi fures & latrones se esse ostiurnec hoc probauerat.& lpterea modo probat illud: reinvine absolute ego sum ostium. Et est sensias .ego creditus , officiuhabeo ostij respectu ovium.Vnde S ipsemet expresse dixit,ego sum ostium ovium: ut in iligamus non oportere nos esse solu- citos ad inuestisandu quomodo ipse Iesus est ostiu respectu sui- ipsius. Ex eo etiam quod declarando parabolam explicat se esse ostium ovium exemit nos ab hac solicitudine. Vnde probando se esse ostium non probat nisi respectu aliorum. Per me quis introierit. Ossiciu ostii est quAd per ipsum introeatur & exeatur: is autem ostij est salus ex ingressu & egressu . ad hoc enim stostium ut ingrediantur seruandae oues,5 egrediatur ad pascua.
Et propterea ex osscio de fructu probat te ostium. Officiu qui dem tangitur dicendo, per me siquis introierit. Et est sensus 'si quis per fidem in me, introierit in meipsum, in intima dei inum talem ecclesiae. Saluditur.Ecce praecipuusfructu ingressio per Usum. Et est sermo de aeterna salute, Et ingredietur egredietur. Secundarius fructus describitur spectans ad praesentem vitam. primus naque spectat ad futura . Dicere enim & ingreditur &egreditur perinde est ac dicere exercebitur in iis quae intus , dc
in iis quq soris in iis quae sunt animς & in iis quq sunt corporis. couersabitur εu fidelibus qui sunt in & ii delibus qui sunt
893쪽
sem voeabli spiritualibus & thoralius. Non ' praenuncietur quelibet electu haec omnia factum:sed quὁd libertate iaciendi haec cum securitate frustus subiuncti habet. Et pascua inueniet Magna ostii comedatio,quod indesineter dat ingredi & egredi
variis occupationibus semper cum fructu, semper cu iuuetione pascui proculdubio animae: boc est semper inuetione alimeti animae propriae,diligentibus si quide deum qui secundu pro-
positu vocati sunt sancti omnia cooperantur in bonum. Fur non lenit.Duo dixerat altera quia ego sum ostium ovium alterum, omnes quotquot venerunt fures sunt & latrones. Et propterea postqua declarauit primit, modo declarat secundu ex contraria intentione furis S sua. Acsi apertius diceret. ex intelione patet omnes n5 per me intrates esse fures: quia fur no venit ad oves. Nisi vi furetur. oues sibi. Et mactet. tolledo vita ovisi. Et perdat aeterna damnatione.Ad tria haec mala ordinatur doctrina secto rum. nam primo adtollenda oues a veritate, secundo ad tollen dum vitam spiritus, & tertio ad aeterna damnatione ovium tedunt. au' contra. O veni ut vitam habeant.spiritus in praesenti tempore. Et abundantim habeant. in aeternitate.Vbi nota prudes
lector duo. Alterum est quὁd Iesus probat se ostium ovium non solii ex officio fructuoso ostii sed etiam ex intentione utili ouibus: vi intelligamus ipsum esse ostii intellectitate,habes propria intentionem. Altem est quδd describedo conditiones suas quatenus est ostiuo uium,deicribit eas dupliciter: scilicet exitu , dicendo saluabitur,&c. & ex intentisne,dicendo ego veni, .is Furem autem describit no ex fluctu sed ex int Aione tantumdicedo fur no venit nisi ut furetur,&c. ut intelligamus ipsum ostium assequi intentu suum: furem vero nequaqua quo ad oves quarum ipse Iesus est ostium: quonia licet fur veniat vitaretur maciet de perdat oues,non tamen suratur mactat aut perdit ali quam ovium praedestinatarum. Erosim pastor bonus. Declarat
consequenter propost paraboli sequente particulari licet qui autem intrat per ostium pastor est ovium declarado quis est sile pastor:& dicendo ego tum pastor bonus. EEt in textu Graeco praeponitur articulus dictioni pastor,& alter articulus dictioni bonus .ut intes ligamus quὁd explicat se esse n5 pastore sed illurastorem:& si ambigeres quis est ille pastor subit igitur ille bonus ad fgnificadii quὁd est iii minus pastor summe bomis quod st ille expectatus pastor expectatus bonus. H c enim ad signisi eandii se esse veru Messitam optimo officio pascedi antinas,dicta
894쪽
nus multiplicat parabolam superius inclioatam radiungendo differentiam inter pastorem bonum & mercenarium ac no pastorem.Ita m ab hoc loco usquequo resumatur ego sum pastor bonu, parabola ἀ.Et primo describit bonum pastorem ab o
pere. nona tam ponit pro ομή MDis. Superfluit suis,hoc est viatum suam corporalem exponit periculo pro seruadis ovibus .sicut enim homines pro seruandis rebus a latrortibus vitam suam periculo exponunt pugnando pro seruatione rerum ita boni pastores vitam suam exponunt periculo, pugnando,contra lupum pro seruandis ovibus. Vnde& Dauid opposuit se contra leonem di risum pro seruado grege: ut dicitur,t. Reser 7. Mercen ius a
mi supple pastor:ita quod ἡ regione boni pastoris locat pastorem mercenarium: qui scilicetinercede conductus pascit aliena, oues. Et qui non estpano Non selum mercenarium, sed etiam eum qui non est patior locat e regione pastoris boni, subiu-cta explicatione.Cni--ομ propria. Tum quia contingere posset ut is qui non est pastor esset dominus ovium deprae - s veniente lupo: qui se opponeret cotra lupum pro seruadix ovibus propriis,& propterea ad e ludedum a sermone suo n5 pastorem dominii ouiu,dicit cuius non sunt oues propris. Tu ad explicandu verum pastorem esse Blum illum cui pascit oves*prias. CDuas itaq; personas cotra bonum pastore distinguit.c. pastorem mercenarium qui vocatur pastor,sed n5 bonus de euqui no est pastor ita quod nec est dominus ovium:ut est custos, famulus,& quicunq; alius cui deest utrunq;. Et apposuit hoc: ut intelligamus vim rationis cosistere in proprietate ouiu & nola officio mercenarii vel non pastoris. Et vere sic inter homines apparet quod siue ossi tu habeat siue no,si oves no sunt ipsius, figit quilibet tam pastor seu custos quam no pastor non custos. Et ordo literi est.Mercenarius aut & uniuersaliter qui no est pastor,cuius,&c.Ita quὀd a specie ascendit ad genus,a mercenario
ad omne non pastore. ita quὀd nec sit dominus ouiu. mercenarius enim species est non pastoris. Videt lvu veniente. Vtriusquo ex una parte differetia ad bonu pastore ex altera parte describit in aduetu lupi siue exeplo ad corrupendia mores, siue doliri Haad errores fidei sue quitia cotra cres Aes) venientis cotra oues. Et dimittit Ose, eueniat illis quicquid eneniat Etl iii timore seu silentio. Dii pus rapit. Hinc clare apparet v, parabola est na se- eundu veritate inserius dicetur vaemo rapiet oues. Vnde glose
895쪽
tupi & huiusmodi,dicts ad uipplendum sensum inserilis non
positord intelligendae sunt.Secundum parabolam autem tantun
intelligendum est lupus rapit & similiter quod sequitur. Eroties. Non enim disperguntur spiritualiter oues praedesti natae veniente lupo. Mercenar- aντ fugit est. Reddit rationem quare mercenarius fugit dimittendo oues ex intento lucro,quia scilicet propria intelio eius est ad mercedem. Et non periiset ad eum de ovibM. pro,de non est illi eura ovium. Cura mercenarii est circa lucrum suae mercedis,& non circa salutem
ovium. V bi aduerte quὁd quanuis duas personas dixerit fugientes scilicet tam mercenariu quam eum qui non est pastor cuius
non sunt oues propriae tantummodo tamen rationε reddit quare mercenarius fugit ut intelligamus eandem militare rationem circa illum quemcunque cuius non sunt ouos propriae δc merce
narium. C Occurrit hic non dissimulanda quaestio ex eo quod secundum huius intimae intelligentiae sensum quilibet solo Iesu excepto describitur hoc in loco merce arius seu n5 pastor: quia nullius sunt oues propriae nisi Cinisti.Et ne hoc quispiam glosset. ipse Iesus testatur inferisis dicens Petre, pasce oves meas, notuas.Tam Petrus igitur quam quicunque iuccesser & episeopusculuscunque ecclesiae describitur hinc videns lupum venirentem, dc dimittens oves & fugiens,cuius tamen optositum euentum
festa multorum testantur. C solutio est quia verum estisne aberi quod ibius Christus est verus pastor cuius sitnt oves propriae:reliquos autem omnes non esse secundum seipsos pastores, ted pro tanto esse pastores pro quanto possunt cum Paulo vere dicere.vivo ego iam non ego vivit autem in me Christus . cuius sunt oues propriae. Fusiumpa ArbonM. Praeposita parabola re simit probandu adbibiturus probationes. Eico osio meis. Prima probatio a cognitione affertur. Propositum fuerat inter conditiones pastoris quὁd proprias oves vocat nominatim,& quod oves cognoscunt vocem pastoris,& propterea probat se esse pastorem ex his duabus conditionibus altera aestue εc cognosco meas altera passive. Et cognoscunt me meae. pro, & coῖnoscor a. meis.supple ovibus.Vbi aduerte no solum notitiae aed proprietatis mentionem seri ut probet se pastorem non mercenarium non eum cuius non sunt oues propriae. Quum autem dicit de cognosco meas,explicat quod cognoscit ea quib' suae oves distin
suuntur a non suis. quod est cognoscere pridestinata. effectust praedestinationis in eis quod in cognoscere intima earum prae-s entia
896쪽
ri Ha & sutura ursus niscat m notitiam babet infrmitatum relisarumque conditionum earum non minus u pastor corporeus cognoscit conditiones pecudum suarum. Et umiliter quum
dicit cognoscor a meis significat se a praedestinatis agnosci, ut
eorum pastorem, ratorem, vivificatore,&α est enim in praed enim ad sicut nouit me pater ita cognosco meas .Et est sensus sicut pater nouit me filium notitia practica intima quaeq: mea sectiones passiones euentus noscendo curans inita proportionalitere cognosco Oves meas,ut oves meas omnium quae illaru sunt curam habendo. Et ego agnosco patrem. R epete sicut & sepple. Ita quod ordo est.& sicut ego agnosco patre. ita cognoscor a meis. LUM smiliter intelligendum est de notitia assecisua Et es ensus quod sicut ego homo agnosco patrem ut patrem refero omnia mea ad patrem,recognosco ipsum ut a quo omnia babeo. ita proportionaliter agnoscor a meis ovibus ut curator pastor Se πι- uiscator earum ita ad me recurrunt in suis omnibus. ς Et attulit hane similitudinem ad declarandum quὁd non extrinseca, dcies a terminos propriae Militatis notitia est inter ipsum δή oues eius quem admodum est inter pastores & pecudes eorum:sed est notitia intellectualis & verae amicitiae,quemadmodum est iure ipsum & patrem.Et est sermo de notitia intellectuali assectilia, ut dictum est.Et cum hoc ad declaradum ordinem salutis bum nae decretum a deo mediante mysterio incarnationis filii Dei. Ad hunc enim ordine spectat recognoscere Iesum sicut ipse recognoscit patre, & Iesim cura nostri habere sicut pater cura ipsius
habet. Et animam meam pono pro ovibus meis. superquit meis. Al
tera probatio directὸ tendit ad probandum quod est bonus: iraquὁd prias probauit se pastorem modo probat se pastorem bonum:immo illum sim mum pastorem summὁ bonum. Et appetalatione animae intellige vitam corporalem. Quod ut formali sensu penetres .considera quὁd idem est anima ut habet ospeium animae &ita corporalis. nam anima non est anima est anima do corpus . in quὸ animatione consistit vita corporalis. dc propterea appellatione animae non intelligitur res quae est anima: ted officium animae quod est animare corpus. Et idem est ponere animam sormaliter loquendo, & ponere vitam corporalem.
E Nec dicit pro ovibus meis Ad pro ovibus,quet tamen surstinatis internum lumen faciens in eis huiusmodi notitiam. Sicut rauit me pater. Similitudo proportionalis apponitur ad declarandum i dum triusque notitiae & pries primae. supplendum est
897쪽
sus: ad fgnificandum tum p non pro propria seu utilitare, sis
pro utilitate ovium ponit vitam. Et Vr hoc manifestat disserentiam sui a corporeis pastoribus bonis pecudu suarum: quoniam illi exponunt vitam suam adseruandum pecudes pro utilitate forum pastorum: Iesus autem pro utilitate ovium, pro ovibus taluandis,propter ipsarum ovium salutem.Tu ut intelligamus ' sectos in pastores,debere hanc vitam ponere pro ovibus eisdem. Et alias o Declarat singulas particulas verborum, quae dixit,& animam meam pono pro ovibus. Et inchoat ab ovibus xxcludendo a mentibus Iudaeorum quod soli Iudaei essent oves. quod poterant intelligere ex eo quod scriptum erat: Nos autem populus eius & oues pascuae eius. Hoc inqua excludit, declarando se alias oves habere. WV bi etiam aduerte hoc subiugi postqdixerat,di animam mea pono pro ovibus:ad insinuandum Ductum mortis suae futurum adducere alias oves . Et dicit habeo, Hon habebo: quia iam praedestinatione habebat oues ex Gentii bus. Quae non fu texbMovili. pro stabulo. boc est quae non sunt extitu cultus Isi litici quae non sunt ex hoc stabulo legis Mosaicae. Et illas oportet. nec iste diu in dispositionis. Me addiscere. ad veritatem & unitatem fidei. Nec meminit Apostolorum suorum per quos conuertendae erant Gentes sed tantum suimet:
ad fgnificandum quJd ipse fuit internus ductor,& non Aposto
di. Et vacem meam a diret. Ecce modus adducendi ecce executio.
Et dicit vocem meam,proculdubio internam. praedicantibus enim Apostolis nuquam adductae fuissent oves pisi io illorii praedicationibus & miraculis internam Christi vocem audissent. Et ouile. pro, pro ex utrisq; ovibus. Et nvi pastor. super fuit coniunctio &. C si quaeris quo pacto verificatur quod p sor Vnus fiet, quum iam esset ipse Iesas pastor unus, consideraquJd quemadmodum iam erat unus grex tot ovium ex Israel,&tamen adductis ovibus ex populo Geutili vicitur fieri gregem unum quia ex adductione illarum non erat constituendus alterri ex sed prior grex ampliandus ita ex adductione aliarii ovium
non erat constituendus alter pastor, sed unus praeexistens pastor caetensurus erat seipsum ad pascendum omnes. Propterea me dili- rit pater quia e pono aniniam meam. Declarata illa particula ovibus declarat illam particulam pono animam meam . quadrupliariter. Primo explicando quam gratum est patri hoc suum opus It hoc ad disserentiam carnalium pati uni: qui aegre ferunt filios roncre animas suas pro ovibus. CVerum ante omnia aduerte di-
898쪽
line literae:quontini sic ordinanda est zquia ego pono anima mea propterea me diligit pater o iteru suma eam. Ita'non est sermo de paterna dilectione simpliciter & absollatE, sed ad hoei licet ut iterum suma eam. Est enim sensus q= tam gratu est pa vi me ponere animam meam, hoc est voluntariὸ mori, ut quia No pono animam meam, propterea ex hoc merito diligat me ad tantum beneficiu. scut iteru sumam ea hoc est ut resuscite me
ipsit in .Vbi longὴ plus dicit quam Paulus diaerit:factus obedio usq; ad mortem . propter quod & deus exaltavit illum &e.Na hic explicatur quod datum est ei ut ipsemet resuscitet seipsum. ISDgnificanter autem dicit diligit me.ut intelligamus quod non loquitur de seipso quatenus est filius dei purE,sed quatenus est verbum caro factum. Na quanuis veru sit in opere creationis V tam pater quam filius u spiritussanctus ex dilectione cieat,non tame proprie dicitur quod pater diligit se aut filium ad hoc ut creetmesignificetur aliqua utilitas adueniens deo id hoc quod creat. Inopere tamen resuscitationis Iesu Christi ex mortuis .verbum factum caro utilitatem assecutum est vitae corporalis immortalis,& propterea diest diligit me ut iterum sumam eam. Vnde appa aret quod pronomen me demonstrat verbum carnem factum. Et ratio meriti ac praemi j quadrat. Ut iterum suma eam. Hinc quoq; apparet quὁd appullatione animae intelligit vitam corporalem, γuam moriendo posuit,& resurgendo iterum sumpsit.Hypostas si uident diuina etiam in morte iuncta tum corpori tum rei, quae ruerat anima sumpsit iterum corporalem vitam: quod est sumere iterum animam animantem corpus. Deserat enim morte animatio: in qua consiliit vita corporalis. Nemo tollit erin a me. secundo declarat quod ponit animam suam non inuitus: dice. v nemo tollit eam a me,inuito. Ita crucifixores abstulerunt quidem vitam a Iesu. sed no ab inuito. Sed ego pano eam ἀ meipso. hoc est spontanee. Et adiunxit hoc ad differentiani corporei pastoris: qui exponit periculo vita suam ad servandum pecudes. Mnon sponte moritur nec sponte exponit se tali periculo, sed coactus necessitate inuadentium. Propter hoc enim declarat quod non inuitus non coactus violentia persecutorum sed spontanee moritur.Et hoc est usqueadeo veru ut voluntariu fuerit mori sicut voluntariu fuit esurire.stire.& reliquae actiones ac palssiones Iesu. poterat enim ab his omnibus se seruare si voluit leti Potest tem Adeo ponendi eam, cr potestatem habeo iterum sumendi ea . Tertio declarat modum voluntariae mortis , ad disserentiam aliorum.
899쪽
aliorum qui sponte se osteriit morti. Declarat autem singularis. simum modum voluntarii in se ex potestate. Nullus nanq; aliorum habet in sua potestate mori & iterum resimere vitam. Non enim in potestate alicuius prophetae seu martyris fuit mori. vnde & precabantur,domine tolle animam meam sed Iesus habe bat in sua libera potestate suum mori quando volebat. Et simit ter habebat in sua potestate resuscitare ieῖpsum. quod costat nulli alteri concessum .Et per hoc apparet quod singularissimo modo voluntariὸ posuit vitam suam. Hoc mandatum accepi a patrem O. Declarat quarto quὁdex obedientia ponit animam suam. hoc mandatum, scilicet ponendi animam meam, accepi a patre meo. Et sic declarauit verba illa & animam mea pono, quod non inuitus seu coactus, sed spontanee & omnino spontanee utpote habens potestate ponenti & sumendi eam in & quod ex obedientia ponit eam faciens gratissimum opus patui itampropterea diligitur ad hoc ut iterum sumat eam. Dissentio iterum Deest igitur. Legendum est. Disentio igitur iterum facta est inter Iudaeos propter sermones hos. Post dissensionem seu dissensiones superi his narratas ,noua refertur dissentio inter Iudaeos propter haec verba. D 'rebant autem multi ex ipsis:daemonium habet cr ιημηit, quid eum auditis Al dicebant. Hae verbam sunt Lemomum habentis: minquid daemonii potesseaecorum oculis aperire Hinc apparet aliquos
Iudaeorum recte sensilie oe dixisse de Iesu:nec infructuosum fuisse sermonem Iesu ad Iudaeos. Factasunt autem eηcoemaui Hieroso
trinis. Dictio Graeca est encoenia.scribenda per diphthongum in secundas abar ne mutetur significatio, & significat apud nos initialia. Hoc autem loco significat festum dedicationis templi
seu altaris. Et Dems eris. Hinc clare appareto non erat anniuersarium festum dedicationis templi faciae tempore salomonis: quoniam constat illum fuisse non hyeme sed mense Septembris rvt patet. . Reg.8.essed an suerit sessum anniuersarium dedicationis secundi templi tempore Zorobabel factae vel dedicati
nis altaris factae tempore Maccabaeorum non clare patet prima facie. Si tamen proprietas sermonis consideretur quae quum in
meteris tum praeespuδ in hoe Euangelista pensanda est) apparet quod non significatur festum Maccabaeorum: quoniam dedic tio illa altaris fuit facta non in hyeme sed in fine autumni: --
licet vigesimoquinto die mensis noni.I.M accabaeorum.a .septimus enim mensis erat principium autumni: & tribus mos bus
durat. Dedicatio autem templi sub Torobabel,suit facta in by
900쪽
nie:quia fuit In taetertia mesis duodecimi, qui vocatur Adar: re fatet. i.Esdrae.6.Hyems enim mense decimo inchoans compRendit messem duc decimum. Et hoc tanto magis liquet,quanto gesta haec describuntur in sequcti capitulo valde propinqua tepori resuscitationis Laetari:qnae fuit prope pascha. Et ambia bat D; in remis. Non intelligas Iesum ambulat e latus in domo dei qui promissimὸ templum vocabatur quoniam in ἰllud seli sacerdotes intrabant sed appellatione templi intelliguntur atria & porticus de reliqua quae erant infra septa templi.In ρο-
ticu S monis. Locus erat, salomonis cognomine appellatus. pter Quid autem non constat.Certu est enim suod porticus illa non titit a salomone conflaucta: quoniam ut patet. . Remuli combusta fuerunt a Chaldaeis quae salomon aedificauera Cuc dederunt ergo eum Iudaei. Ex condicto aduersus Iesum se conuenire,etiam circundatione monstrant:tanquam facto me tem exponentes. Et dicebant ei, is siue ounam ηο bam Diti Finsunt se cruciari obscuritate verborum Iesu:utpote assectantes sequi ipsum si manifeste loqueretur.Cruciatum enim se c- animi ad assectatam rem seu notitiam significant,exaggerando usque ad periculum vitae:dicentes usquequo animam nostra tollis3 Si tu es CD .dic ηοbs palam pro, libere. Maligne In
terrogant si tu es Christus.Audiuerant siquidem ipsem dice rem se fit sum dei, & se missum adeo, & alia huiusmodi spiritualia,sed nunquam dicentem manifeste se Christum:& me bant ouod dicere se Christum eraedicere se regem ac per hoc offendi Caesarem & posse accusari apud Pilatum laesae maiestatis. Et propterea nituntur inducere Iesum ad hoc ut libere dicit se esse Christum,tanquam credituri verso eius: utpote qui latopere stant hoc nosse. Respondit eis Iesus. Nec nunc libere voluit eis dicere ego sum Climus quia adhuc non erat imp passionis eius ab eo diffinitum sed respodet ad intima eorum: manifestans quod intelligit corda eorum quod ficte interrogat um. Loquor pro,dixi vo . Directe percutit petentes,die n bis. dixi Vobis de irae quis sim. Et non cre ... Non solum non edidistis sed nee creditis verbis meis: nec ergo nuc crederetis si dicerem me esse Christum,sed fingitis usquequo animam nostram tollis. Opera quae ero facio. Non solum verbis sest nee operibus meis testimonium perhibentibus de me, creditis:qui modo fingitis solis verbis vos credituros. In nominepatris Mettiboc est ad testificandu nomen patris mei, ad testificiatim deum