장음표시 사용
901쪽
ege patrem meum, ad testificandunt me esse silium dei. Haec te
stimonium perhibent de me. Miracula demonstrantur,attestantia quod ipse est filius dei. Sed υ eton credits.nec verbis nec operi5M. quia non emι ex ouiso meis. Desunt tres dictioues: scilicet. a.dmodum Qxi vobis. Ratio quare non creditis tam verbis quam operibus meis, est quia non estis sacundum animam oues meet. Ex parte eorum ratio redditur quia non sunt saasibiles ut sitiit oues eius: quia tamen clare urbiunguntur conditiones ovium
praedestinatarum, ideo textus i se ad literam de prςdestinatis ovibus loquitur: reddens rationem quare non crediit, ex origine ovium praedegi natarum non quantum ad naturam sed quatum
ad dona gratuita. credere enim gratuitu donii dei est. Cin daute dicit quemadmodii dixi vobis, ad id videtur referri quod octauo di iii est capitulo,uos ex patre diabolo estis. CAduerte hic quod quia isti ludii qui circiandederat cum non credebla verbis Iesii abi'. periculo desperationis eoru potuit illis dici quod no erant praedestinati: quii & hoc no possit trahi in mepluat, aliis:quoniam nullus potest alicui dicere tu non es praedestinatus,nin Christus. Sue meae vocem mein aciduint. Deicribit simul oues suas,& mostrat conditiones qui desunt Iudeis qui noerant oves eius:vt per hoc se recognoscant. C Vbi etia aduerte Ioannem Euagelistam iunxisse hic gesta& dicta in festo dedicationis antedictis in parabola oviu pastoris, furis & mercenarii:quoniam h c Lippient declarationem illius parabolae.Vnde illam particulam in parabolaepositam & oues voce eius audiui, prius applicauerat quo ad oves ex populo Gentili, dicendo in
futuro & vocem meam audient: modo autem applicat ad oves ex populo Istaei dicendo in praesenti vocem meam audiunt. Et est sermo de auditu interno.Sicut & priuilegium ovium silara quale quantumque est, aperuit ex differetia inter oues sitas &a lios: dicedo propterea non creditis quia noestis ex ouib meis. Et cognosco ea . Ipse quidem intus percipiunt vocem meam: de ego intima eorum cognosco, notitia prmica, curam eorum habendo.quoniam notitia speculativa tam oues quam no oues isti me cognoscit. Et sequuntur me. Haec particula in parabola posita hactenus non fuerat explicite applicata, Et sequutur m imitando vestigia mea exempla vitae meae. Et eo urtam at amdaeis.Non dicit dabo sed do: ut intelligamus quod de dono in praesenti vita loquitur: iuxta id quod superius dixit. qui creditis me habet vitam aeternam, in semine praeseno gratiae,in pignoro
902쪽
more charitatis.sicut enim inquam pHmium auditae vocis at reserat curam ouium .ira ta quam prςmium sequelae Aert dona vitae aeternae in semine & pignore certo. Et non peribuntin aeternum. Praecedentes conditiones ad praesentia dona spectant:hee em ad futura. illa ad virtutes & dona quae sunt in animabus D ad gratuita auxilia spectat. Et no peribunt, gritudine, pan. ncne negligetia. dc aliis quibuscunque internis occasionibus in aeternum, quanuis ad tempus cadere possint:vide petro Paulo Dauide, Moysie apparet. O non omnem' modum deficiendi excluait. m primo exclusit modos ab intus de modo excludit modos ab Atra,dicedo & no rapiet eas quis- quana. Vnde manifeste apparet quod de ovib' pridestinatis loquitur.de iis enim solis verum ea qu/d ultra gratiam charitatἔα virtutes in anima tot,talia Sc tanta adhibetur adeo gratuita auxilia ut in aeternum non pareant, ut non rapiat eas violentia
dii cunque itiae, cuiuscunque poenae,&c. CEt dixit haec ad
larandum illam parabolae particulam:scilicet quὁd fur alia . ascendit ac venit visuretur mactet & perdat. Ad declarandum inquam quod non sortietur effectum quo ad oves quod hactenus non declarauerat dicit quod quanuis Iatro veniat ut rapiat oues eius,nemo tamen rapiet oves meas. Dem mi mea. seruatoria,de potestate e cura, de possessione mea. Parer mem quod dedit mihi, reta .pro,pater meus qui dedit m Aim ramulus est. Probat ultimam particulam scilicet nemora-met de manu mea) ex magnitudine patris: quia scilicet pater deus qui dedit ei oves aior est potentia prouidentia, solicit dine oc reliquis non isto vel illo,sed omnibus, hominibus , ει minibus & rebus. Et nemo patest rapere de manu patris πιι Ma- itudinem yaternam applicat ad excludendum quan cunque
potentiam au praeualendum contra manum paternam. Era errarer unumsumis. Vbi directa subsumptio expectabatur,manus trianus patris mei est una sic enim conclusum dilecte isset. go nemo potest rapere de manu mea: quod erat probandum sitbsumpsit No pater unum sumus, subsumpsit non unitatem membri unius scilicet manus 3 sed unitatem toti s. Ego enim x pater , ipsas totas hypostases significant. & esse unum,unitatem essentialem non secundum partem sed simpliciter de absolute significat. Ita quὁd dicendo ego & pater sum distinctas hypostates significat. dicendo autem unu in sine additione aliqua, nitatem essentia gnificat.
903쪽
e Et quod hoc intendat significare,ex eo patet quod aliter non
concluderet eandem esse manum suam & manum patris: quod hinc intendit inferre,ut concludat quod nemo potest rapere de manu sua.Et cos atur ea intellectu Iudaeoru qui quu hoe audissent concurrerunt ad lapides.utpote audientes homineo die tem se esse unius essemiae cum deo. Sustiiterunt erra. Deest. rursus,i.,soles Iudai inphiarent eum. Ne intolligeremus repeti attentatam lapidationem in cap. 8.addidit euagelista rursus. casiones quidem tam manifestae apparetis blasphemiae lapidare illum volebant sine processu .sine iudice acti furore. dit . Iesu. Verὁ monstrat Iesus in potestate sua esse colla re persecutores suos .na etsi Iudaei siustulerunt lapides ut lapidaret eum.& nihil deerat nisi actus lapidandi,quia tame ipse lapidori nolebat,cohibet eos diuinitatis suae virtute:& velint nolint cotinent se a lapidatione,& audiunt Iesum ipsos alloquentem. Afulta bona opera o h ndi vobis ex patre meo. Ab operibus incipit confutare eos eo quὁd lud i ex abrupto ad lapidandum proc dbre volebant, non dicentes au propter opera an propter verba vellent ipsum lapidare.utraque enim propo*et .verba quidem dicendo dixi vobis S non creditis.opera vero dicendo , opera quae e ro facio,&αEt Iudaei calumniabatur ta opera quam verba Iesu: ut superius Euagelista dixit cap. . persequebantur siquidem eum ratione operum,quia curabat in sabbato. ratione vero Verborum, quia qualem se dicebat deo. Propter quod eorum oteram me lapidatis 3 Non dicit vultis lapidare sed laridatis:Vtm-tellistamus quod erant in procinctu lapidandi. imo quod quantum ex ipsis erat lapidabant:diuina autem virtute inuiti continebantur a lapidando. Reqon Dit ei Iudaei. Deest.dicentes. De bono opere non lapidam κε te se deblasiphemia. Fatentur quod ratione verborum persequuntur ipsum. Et quia tu bomo qM. A. Emphasis est, non coniunctio alterius criminis. Ain apertius
dixissent sed de blaspbemia di tam enormi blasphemia. Facis icissum deum. Vstato modo loquendi dicunt facere seipsum deum intendentes quod asserebat seipsum esse deum quod ingerebat se prodeo. 4 pandites I M. Ad singula respondet. de primo ad id quod calumniabantur: scilicet de blasphemia. Nonnesicriptum est in lege velisa. Nomine legis appellat omnes libros canonicos pari authoritate babitos apud ludaeos cu libris
Moysi liber siquidε psalmoru hic citatur. ii superfluit 'uia. reo doti dii. U.Phopheta nominat deos in alitio textu homines,
904쪽
oia enim possunt homines aliqui nominari dij,non natura sed participatione diuinaei potestatis,uisionis seu gratiae. Si ilus di- : Z οι ad quoi sermo drificia est. Arguit explanando scriptura. ῬIanat enim dicendo ad quos sermo dei iactus est: declarando ratione diuini sermonis facti ad homines, homines nominati sunt dij. quod est ratione diuinae notitiae participatae audiendo deum homini loquentem, communicari homini diuinunomen.Arguit verὁ,praeadiiciendo irrefragabilitatem scripturae ctoae. Et non tote Voluiscriptura. hoc est non potest negari aut destrui quin icriptura sacra vera sit. Quem paterfana cauit mundum. Aduerte perspicacissimὸ quia formalis est sermo Iesu responsiuiis ad Iudaeos. Dixerant Iudaei quod Iesus blasphemaret dicendo seipsum hominem esse deum: ita quod blasphemia ta enormis consistebat in hoc st homo esset deus. Ad hoc directHesus respondet, non solu monstrando quod se cundum talpturam potest sine blasphemia dici homo deus: aedargumento mostrando quὁd si secundum scripturam ex minori dono nominatur homo deus , nulla est blasysemia ex patris sui singularissimo dono sanctificationis & missionis in in udum dicere te hominem esse deum seu filium del. Hic est sensus literatis:directὸ confutans Iudaeos, & clarὰ manifestans veritatem rationis quare Iesus Christus homo quum sit . est verus filius dei & verus deus.Vide singula. Arguit in primis ab homine esse deum ex facto ad hominem sermone dei. ad homine esse deuex ipso sanctificato a patre & mis Ib in mundum: ut ponderem' disserentiam inter factum ad hominem sermone & sanctificatu ipsum homine, ut intelligamus quod esse deum ex sermone ad hominem facto est esse accidentale sermo enim non nisi accidentale esse consere audienti esse vero hominem deum ex fieri ipsum sanctum a patre.est esse substatiale. significatur enim noquod ipse homo prid sextiterit auditurus aut visurus sed quod
uiam factus est, non est qualitercuque factus sed est factus san
us a patre:hoc est factus est sanctus filius. pater enim inquata pater ad filium refertur. Et verissime ac propriissimὁ significatur donum gratiae unionis .ex dono si quidem gratiae unionis Scnon ex natura homo est filius dei personaliter , homo est deus
personaliter. CIterum dico bene nota φ aliud est loqui de hypostasi Iesu quare est deus ,& aliud de homine Iesu quare est deus prima quaestio quaerit de natura diuina respectu hypost se.& responcendum est et no ex dono sed ex natura est deus, exbb aeterna
905쪽
aeterna generatione est deus & no ex sanctificatione.Altera vord quaestio quaerit de indiuiduo humane naturae respectu naturae hypostasis diuinae:& respondetur ex dono gratiae vitionis personalis ex dono sanctificationis non ex natura boino habet quod sit deus .est enim Ieius homo .verus deus unitate persen Et hoc directὰ quadrat tam calumniae Iudaeoru . quia tu homo quum sis facis eipiunt deum. hinc enim manifestat m ipse ho-nao quum sit factus est a patre saniatus filius quod eu homine
factum esse deum qu .am suauitati argumentationis : quonia ex homine esse deum propter minus gratiae donu,suauissime procedit argumentum ad hominem esse deum ex maximo dc singalarissimo dono Fratiae. Apparetq: iiihilominus binci Ierusno declinauit no subter Sitinon palliavit veritatem qua dixerat de sua vera diuinitateri ed Iudaeis impossibile reputatibus Phomo sit verὸ deus manifestauit mantiducendo ex scripturae authoritate) q, homo ex singulari dono gratiae unioni 1 est verεS secundum este substantiale deus filius dei personaliter. Vnde& cessant Arrianae obiectiones. CQuauis aute dicendo quem pater sanctificauit. manifestaverit hominem factum sani iustiudei patris, ad explicandum tamen vera illius brpostasis diuinitatem ut omnis haereticoru praua extorsio tolleretur) subturitta misit in mundu. Constat enim secundu vera philosophia sola
deum esse extra mundii uniuersum: omnes aute Qbstantias reliquas tam intellectualis quam sens bilis ordinis esse partes uniuersi. Quocirca ex hocq fili' iste describitur missus in munda, significatur clarὸ φ erat se dum se extra mundu: nullus enim mittit illuc ubi estac per hoc p est verus de' missus in mundurhoc est factus pars uniuersi Per mysterium enim incarnationis
quod significat missio) filius dei verus deus , factus est homor
ac per hoc pars uniuersi,quod signiscat mundus. Rei dicitis quis.
pro, quod blasphemas. Dia dixissim dei sum. Dicendo ego & pater quem omnes intelligebat deum dicebat se filium dei. si enim dico deu patre meum,dico me filium dei Si non acie.Post- qua in exclusit st, blasphemet monstrando exscriptura quod hominem dicere deum ex dono gratiae diuinae no est blasphemia:& aperiendo in ipse homo quum sit ex singulari dono paternae sanctificationis est filius dei persona iter subiungit consenuenter argumentum couincens ludaeos ad credendii ipsiim esses iuraturalem,ipsum & patrem esse unu essentialiter. Et arguit a distiaeuoae contradiciorioru:inter quae nullum constat esse in i dium.
906쪽
aeum Et incipit a membro negativo dicens .si non facio. rapatris mei. Ad probandum quod ego & pater unum sumus. portuit significare eadem esse opera sua δέ patris. & proptereasgnificanter dicit opera patris mei. & illamet tractat aut se no ere aut facere:apertὸ proponendo ex identitate no ex simi- Iuviline operum patris & sitorum, cognoscendum quὁd ipse &pater sunt unum.sunt autem dei patris opera , solo imperio resuscitare mortuos,expellere daemones, curare Oia genera mor- horum.. Nolite credere imbι. Si opera non testantur veritatem verborum, licentiam habetote non credendi verbis meis. Si autem facio. Ecce alterum cotradictionis membrum: quod est as- firmativum. si facio opera patris mei. Et si mihi Gn vultu credere. pro.non creditis, operibM credite. Duo debentur Iesu ex hoequbdiacit opera patris siti. Alterum est fides verbis eius . ait rum est fides operibus eius. Nam ex huiusmodi operibus 5: debebant credere vera esse verba quae dicebat quoniam deus noest testis mendaciorum : miracula autem eius fiebant ad testificandum verba eius: iuxta illud. vi autem sciatis P filius homini, habet potestate in terra dimittendi peccata, surge de ambulaὶJc debebant credere factis quae moriabant diuinitate facistis. Et propterea Iesu, utriusque credulitatis meminit. Et adeunda falle conuincit illos: dicendo.& si mihi n5 creditis dice- time filiu dei patris,me esse unu cum patre, alte operibus credite. Opera enim ipsa testantur me faciente opera patris mei, esse unu cum patre meo. it cognoscatu er credatu. hoc est ut ex se
peribus ipsis cognoscatis, nol ego in patre & pater in me est, sed crede tu esse s ego in patre Oc pater in me est. dc propterea cognitioni adiungit fide & credatis. Ita et, me esse in patre de e- uerse est cognoscendu & credendii, de prius cognoscenda ex operibus & postea credendu . est enim cognoscendu est credendia est aute credendum y est sic.est cognoscendu & cognitum ib ratione credibilis:est credendum & creditu si1b propria
ratione. Qui . pro, Ppater in me est Cr ego in patre. Consubstantialita, patris de fili, sproposita sit b aliis verbis, dicendo ego de
pater unu sumus erylicatur modo per mutuu inesse. Diucurre omnis generis patre S filiu in toto uniuerso. 3 nunquam inuenies hoc nauicum inesse: quanquam inuenies mutuum amore,
mutua officia,& id genus si milia. ut ex boc' pater est, non intelligit amat aut quouis alio opere iugit sed est secudii esse .peuldubio substati de: quu in deo nullu sit accidens in me Sc ego
907쪽
si militer in patre, identitas esse substatialis in patre & me significetur. Haec enim idem sola idelitas veri ficare potest st ego in
patre de pater in me est, secundum esse substantiale. Q aerebant ergo. pro,rursus. anuis retracti fuerint a furore lapaedi. ve terunt tamen furorem in aliauid minus malum. Et quonia alias quaesierant apprehendere Ierum, ideo dicitur rursus. Emn apprehenderest sic latis facerent & suo furori & principibus suis,tra dendo illis Iesum comprehesum. Et exivit de mavibus.pro anu, eorum. Dicendo de manu, insinuat quὁdiam ad apprehendendaeum non solum animum adiecerant sed 3c manus extendebat. C Modus autem quo exivit non explicatur: intelligendum tamen videtur quddfuit similis alteri descripto in cap. 8. quando reddidit se inuisibilem illis. Et abiit iterum trans Iordanem in ea
locum ubi erat Ioannes baptitans primia. Ideo in hunc locum venit Iesus ut occasio commemorandi testimonia Ioannis de ipso daretur ad confirmationem credentium in ipsum . multu enim prodest persecutionis tempore rememoratio pristinarum testificationum. Et mansit illic. commoditatem praebens tam crederibus quam volentibus discere aut curari adeundi eum ad certum locum & sblitum sanctis doctoribus. Et multi venerunt ad eum. Ecce fructus commodi loci. Et dicebantIue incolae loci illius siue venientes occasione accepta commemorandi testimonia Ioanis ex loco.hic est enim fructus electi loci. sesia, pro,P, Dan es quidem signum fecit nullum.Duo dicunt. Alterum est co- parativum inter Ioannem de Iesum quo ad miracula, quὁd Ioannes nullum fecit miraculum. v bisti baudi, lesus autem secit tot miracula. Et haec comparatio excitata, fluctus est loci electi. Et utilis est: ut scianius Ioannem Baptistam sine miraculis traxisse ad suam doctrinam, ad suum baptisma populos: Iesum autecum tot miraculis tot persecutionibus publicis vexatum. CAltem est. Omnia autem quaecuniae dixit Ioannes de hoc veνa erant.
Ecce firmitas fidei ex verificatione omnium de Iesu praedictorua Ioane. Ita quod testimonium duplex de Iesu ex hoc loco prolatum est.alterum quod praelatus est Ioanni in virtute signom. alterum quὁd veriscata sunt omnia de ipso dicta a Ioanne. Eeoressiderunt mula.deest .ib in eum. Ecce fructus vltimus & principalis ex loco illo ex testimoniorum collatione, ludd illic et diderunt. Negatus fructus in porticu Salomonis in templo .de- scibitur in loco deserto. In templi enim porticu nullus credidit: hic autem multi crediderunt in eum. Caput
908쪽
autem Didam Gga s. pro, qui infirmabatur, Iaxarus a Bethania. Oppidum unde originem habebat Lazarus significatur. De castin Mariae cr Marahae. Appositiuὸ ad B Uraniam ,exponitur Bethania fuisse oppidum harii mulierum: ut conditio nobilis sororum eius describeretur: utpote quae domi- me essent oppidi illius. Dicit enim Euangelista castellum esse illarum,non ipsas esse de castello: quod significaret ipsas inde oriundas. Sororum et .proabroris eius. Et pronomen eius est foeminini generis. refertur enim no aetariis sed Maria , dicendo Martham esse sororem Mari . per hoc autem quod . V artha introducitur ut soror Maris,insinuatur quod Maria erat maior,lerat principalior. Maria orem erat quae Oxit dominum Ῥηguens
Ex hoc quoque quod resolutio descriptionis fit ad Mariam insinuatur quod Maria erat persona praecipua. II Non dicit ouae
postea unxit aut quae unctura erat,sed unxit: ut intelligamus Mariam fuisse illam quae unxerat. Et si huic descriptioni iunxerimus quod descriptio communiter fit a notioribus, & qudd nulla alia inuenitur de qua verum fuerit tunc quὁ1vnxit pedes Iesu apparebit quὁd illam esse dicit Mariam quae Luc. 7 . sine nomine describitur unxisse pedes domini immo ex industria Ioannes qui legerat euangeliunx Lucae, explanat hanc esse illam. Attestatur huic sensui non tum quὁd planus ac suauis est tu. taliteram: sed etiam mos huius Euangelistae,qui eodem modo a praeteritis actionibus describit tam Caipham quam Nicod mum inseri sis . E Nec quadrat anticipative dictum hoc fuisse ab Euangelista: eo quod anticipatio habet locum quando non
narratur res gesta in suo loco,aut occasio praeoccupandi urget. in proposito autem hi et Euangelista narrat in proprio tem pore subsecutam unctionem:& nulla sese obtulit. occasio praeoccupiat futuram unctionem, ut patet. Extorqueri igitur videtur litera, huiusmodi anticipatione. Describitur itaque Maria maior ac praecipua , ea notissimo actu praeterito quo unxerat pedes Iesu:ad quem mersit admitti sola. Et extersit pedes eius capta suis. Osscia dc verba Lucae Euangelistae refert: ut illa intelligatur.Cuitu frater Laetarin infirmabatur.Etiam Laetarias describitur relatiuὰ ad Maria: ad significandum Mariam non solusorori sed fratri praestare. Miserunt ergo. Inferendo insinuat quorsum sunt haec descripta. No luerunt, occupatae circa cura fra:ris graui aegritudine laborantis, sed miserunt. Sorores euo ad eum.
909쪽
yuperquit elus.Ambae missierunt. Dicentes. per nuncium seu nῆ'cios. Do ne ecce quem rimas infirmatur. sciunt non oportere ab
amante petere sed significare lusiicit necessitatem. & propterea non explicite petunt lana eum : sed solu significant aegritudine. h. t citant non merita propria aut Laetari sed meritu amoris Iesu erga Laetarum: prouocando per hoc ut amoris sui erga Laetaruosticia exerceat. quod est plus quam simplici petitioe iupplicare
sana esii. . Cudiens autem Iesm,dixit eis superfluit cis . ex eo tam
quod audiens dixit proculdubio coram nuncio seu nuciis dixit. si multas enim temporis audiendi & dicendi. significat illis aut coram illis dictum. Infirmitas haec non est ad mortem. De infirmitate illa potest dupliciter haberi sermo. Vel secundum se. de
se erat ad mortem .n, vere Laetariis ex illa infirmitate mortuus est. Vel ut erat sub ordine diuinae prouidentiae. & sic veru non erat mortem:hoc est ad hoc ut Laetarus maneret mortuus,
sicut alij homi aes mortui. Et hic est sensus literatis: ut aduersaliua subiuncta testatur. sed pro gloria dei. Et vere fuit pro gloriades: quonia fuit pidinata ad hoc ut Lazarus moreretur reuiscitandus. Visio fletu ν IV:M dei per eam. Explicat modum gloriae
dei: Vt scilicut florifice tur fili' dei per ipsam infirmitatem . Addidit hoc ad explicadunt filium dei esse deum. ex eo enim quodp0st quain dixerat pro gloria deisubiugit gloriam fore sit; dei. aperte significat ipsum situm esse deum,pro cuius gloria est hcc
infirmitas. Diligebat autem Iesar a fidiam sororem eius Marιά. Superfuit Mari m. Et Latinum. Ne putares quὁd Iesus ex minore erga has mulieres aut Laetarum amore tardavcrit ire ad cis udum seu resuscitandii Laetarum excludit huiust fodi causam Euagelista, narrans amorem Iesu erga singulos. Vt eri3 audiriequia pro,POd, i matur. Sicut exclusit negationem amoris suisse causam morae .ita excludit qudd praeoccupatus sit a morte Laetari ne sanaret eum: describendo volutariam moram l esu ab auditioe aegritudinis . ne coptares quδdhiit aut dispessiit se adeundum, sed morte Laetari praeuentus non fuit in rempore. Tunc q*idem mansit in eodem. pro in quo erat.&co. ubi audet rat quὁd Laetarus infirmatur. Immotus ab illo loco in quo erat describituri ut omnino voluntariam intelligamus inoram. Duoueas di bdit. Non ibium mora sed quantitas morae electa si - gnificatiir ut inuenῖret quatriduamian mortuum: ' 'o tam eui dens fieret miraculum ut nulla posset calumnia anaci. Deinde
post haec pro hoc scilicet gestum. licit disti lutus. superfuit suis
910쪽
. in iterum. Ideo hac vice specialiter dicit discipuli , eamus in Iudaeam:quia evidens fuerat periculum lapidationi,
ius paulo ant) in Iudaea ut intelligerent ditapuli quod volun
Oriὸ ibat no obstanxibus periculis. Dicunt ei discipuιι Ru bi, ne aerebant te Iudai lapidare. Hinc apparet primo, paulo ante suisse festum encceniorum in quo quaeuerunt Iesum lapidare in porti cu Salomonis: ac per hoc fuisse in mente duodecimo: quum Faee circa resuscitationem Lazari gesta fuerint prope pascha. CApparet secundo quod ultimus ascensus Iesu in Hierusalemo Galilaea cuius meminerunt allis euangelistae,ecce ascendimus Hierosolymam & filius hominia tradetur,& caetera. suit aduentus ille quo Iesus venit tempore festi et ceniorum. Ita quod plusquam per mensem praeueniat tempus pascitatis : nam ut haecloannis historia sonat, post festum encceniorum Iesus non rediit in Galilaeam fediuit trans Iordanem ubi Ioannes Baptista primum baptizauerat,& inde eum non recessi se usquequo venit ad Laetari resuscitationem, patet ex tanta propinquitate ad festum coeniorum vi discipuli tanq:iam praeiens nominent illud tempus,dicendo nunc quςrebant Iudaei te lapidare.Supplet enim Io annes gesta omissa ab aliis euangelistis post ultimum ex Galileta ascensum in Hierosolymam. Eriterum vadu tacὶ Discipuli amo
re amicitiae erga magistrum moti avertere nituntur magistrum
a malo lapidationis a malo mortis,a malo periculorum, cauendo abire illuc. R ,οndit Iesus. Duo dixerant discipuli. & ad ambo respondet satisfaciendo. Mnne duodecim sent horae diei. Ad id quod dixerant nunc quaerebant, respondet ex diuersitate horariam in uno eodemque die artificiali,qui tempore veris constat ex duodecim quia tunc est aequinoctium.Et intendit per hoc dicere quod mutantur quae geruntur non solum de hebdomada in hebdomadam & de diu in diem. sed etiam de bora in horam uniusinet diei non semel sed multotiens: sicut multae sputa duodecim sunt horae in uno & eodem die, ut per boc intelligerent
qucia licet paulo ania quoerint Iudaei ipsum lapidare modo est
aliud tempus & non qu rent hoc. SιΘam -rit. pro,ambulat in die.non ogendu:quia lucem hu- mundi ,- Si autem am ωxerit. Deest quis.& legendum est in praesenti. Si autem quis ambutit in nolis, en AC cuia lux non emn eo. Dixerant secundo & iterum vadis illuc respondet ad hoc Iesus quὀd securus vadit. abi':
periculo quod offendat in aliquid,quod impingat in aliquid impediens, quia vadit in claritate lucis diuinae, omnia videns. Hoc