장음표시 사용
971쪽
4sssed secumlum effectum est futura. Et ego diligam eum. No soluima patre meo diligetur,sed etia a me . Erit itaque amicitiae amor
inter diligentem me ex una parte & patrem meum ac me ex altera. CSed occurrit hic obiectio: quia tot' significat dilectione hominis erga Iesum in praesenti temnore, dilectione aute patris Se Iesu in futuro. Ex noc enim insinuatur 9, dilectio qua diligimus Iesum debet praeuenire dilectione patris de Iesu erga nos, ius oppositum constat esse veru: quoniam ipse prius dilexit nos,immo ex hoc st deus diligit nos prouenit quod nos diligamus eum. E solutio est. l absolute prius deus diligit nos quam nos ipsum,sed quod ad aliquem effectu puta plenitudinem gratiae donum perseueratiae,& uniuersaliter quo ad ea quae meremur prids nos diligimus Iesum quam deus nos: quoniam prios est nostra dilectio meritoria quam sit deum dare donum quod meruimus: deum autem dare donu aliquod . est deii diligere nos ad illum effectum. Si caute est sermo in proposito: ubi
de specialibus promissionibus est sermo. Et declarat Iesus quὁd uiciunque diligit eum meretur ut diligatur a patre clus ad potiora dona quo ad prima promissione:& quod diligatur ab ipso Iesu,quo ad secundam promissione. Et mamsistaιo. pro, insinuabo,et meipsum. Ecce effectus in quo quilibet participabit missione reditus Iesu. Apostolis dixerati visuri essent ipsum occognituri, dec. cuilibet diligenti ipsum promittit non τ se m nisestabit, sed quὁd se insinuabit. Dictio enim Graeca significat velut tacitὁ de clam indicare: quoniam Iesus cuilibet diligenti se,indicat seipsum intus interna illustratione & inspiratione, di
uersi modὸ: prout electi experiuntur accipientes manna absconditu quod nemo novit nisi qui accipit. Dicit ei ludas,non illi Scariotu pro,Iscariotes. Domine quid fabum est quia pro,quod mani- fuaturus es nobis teipsum, ηοη mundo λ Admiratur Iudas quo
merito consurgit haec disserentia, superius explicata in utraque promissione inter mundu 3c ipses Apostolos. Et ratio admirationis Iudae erat quia solit' erat Iesus dona sua promittere c5 munia omnibus: utpote qui venerat pro salute mundi,& qui viis sua dixerat se daturit no pro Apostolis tantu,sed pro multitudine hominu . 'ondit IVM. tali ordine. Primo declarat quomodo se habebit ad mundum :& deinde quomodo se habebit ad ipsos Apostolos ut melius intelligat differentia qua dixerat inter ipsos & mundu . Et est haec responso declarativa antedictorum. Et dixit ei. Siquis diligit me. Extesione qua prios fecerat ad inudunim iij in tertia
972쪽
in tertia persona,qui babet mandata mea &c. modo declarat smiliter in tertia persona: ut diligamus quὁd de omnib' promiscue loquitur. si quis cuiuscunque nationis, sexus, aetatis &c.Althit me, erE. Sermonem meum seruabit. exequetur madata mea: alioquin non est vela dilectio. Erpater mem diliget eum. ad dona potiora: ut prids erposuimus. Et ad eam veni mici. Non passὶbus corporalibus,sed donis internis. veniemus inquam pater paractetus de ego. Et mansionem apud eum faciemm . Ad similitudineam i orum aduentantiu de eligentium manere apud es quem diligunt,aduentum trinitatis ad animam Iesus describit ut plurali numero veniemus,faciemus multitudinem donorum quae c5- fert deus superueniens ad animam intelligamus: dilectione autem aduentu dc mansione progressus intensivus cuperseuerantia significetur. Qui bon diligit me. Noua differentia inter mundi personas immiscetur, quae non habet locu inter ipsos undecim Apostolos quos alloquebatur:vt intelligamus non esse idem de mundo intelligendum &de undecim Apostolis. in in udo enim sunt & diligentes Iesum & non diligentes: Apostoli aut undς-cim omnes erant electi. Et propterea de mundo adhuc loquens dicit. quino diligit me. Sermones meos nonIeruat. Dilectio Iesu. propria monstratur causa seruandi sermonem Iesii, ex hoc ipso quod dilectio ponitur causa seruationis,& non dilectio non se uationis. in causis enim propriis si affirmatio est causa affirmationis, negatio est causa negationis. et Et dicit pluraliter sermones meos: ut intelligamus non sernante uniuersos sermones ei non diligere ipsem. Et remonem. pro oc sermo. Errore siqui dem non interpretis accusativus iste introductus videtur . nam di in Graeco textu est etiam npminatiui casus. riem audistin pro,quem auditis, non est mesu. hoc est non ex humana proc dit austoritate. Sed eius qui misit me patris, hoc est sed ex diuina authoritate vim habet. sicut si legatus nomine principis sui lo-.quens diceret,sermo iste no est meus sed prinespis qui misit me. CEt adiunxit hoc Iesus ad manifestandum vim sermonis sui. Dixerat enim oportet seruari sermonem suum,usque adeo quddqui no seruat sermones eius extra charitatem est.Declarat nanque lipe ideo esse quia sermo eius est sermo diuinus quia sermo eius habet vim legis a deo:&wpterea oportet ipsum seruari ab
uniuerso mundo. Hac locutus sim vobis. Postquam respondit Iu quantum ad visitationem suam &patris exhibedam mundo, respondet modo quatum ad specialem visitationem co redam
973쪽
las, Apostolis post ipsius resurrectionem,& consolatur eos ex differentia inter futuram visitationem & praesentem. De praesenes enim dicit , c locutus sum vobis: manifestans cludd ossisium loquentis apud eos exercuit. Et loquitur ad literam de seipso homine, exteriori sermone praedicante, instruente, exhortante: &propterea subitingit. Apud vos manens. communicans vobiscum sicut in mansione ita in exteriori sermone. Paraclitin. pro, paractetus,seu consolatori aute. E regione sui manentis discipulosi distinguit futurum coiislatorem. θιritusnmu . Hae duae dictiones dupyiciter in sacris literis intelliguntur. Nam quandoq; utimur in vi unius nominis proprii tertiae personae trinitatis: iuxta illud, baptizate omnes gentes in nomine patris & si ij & spiritussaniti. Circumloquimur enim ignotu nonae illius personae his duabus dictionibus. Quandoque autem in suis diuersis significatis intelliguntur. Et tunc verificantur & de patre & filio,& de spiritu hominis quando sancius est: vi facile patet inducendo pei singula. In proposito autem in vi unius nominis proprii tertiae trinitatis personae sumuntur:ita proprio nomine nominat consolatorem futurum,dicendo spiriti stan s .e Ratio autem nominis huius est authoritas scripturae, accomodantis hoc nomen ad circunloquendum propriuri nomen ignotum nobis illius tertiae in trinitate personae. Sed accomodationis ratio videtur,ut vel sc tertia illa persona significetur tanu incorporeus satus mundus ab omni potentialitate.sic enim lignificatur non a seipsa,sed ab alii, aliter quam filius:& ex adiuncta puritate significata nomine fancti diuina consignificatur natura. Lege sacra scripturam:& nullum ni fallor inuenies actum vitalem similem spirituitii cto expressius significatum quam flatu: insumante Iesu de dicente,accipi e spiritumsanctum. Quid clarius alibi habeatur nescio. Et propterea hinc spiritusiancti nome accomodatum tertiae personae apparet:tanto rationabilius quato sic inuenitur relatiuum originis nomen spiritussanctus: intelligi enim nequit quὁd flatus siue corporeus siue incorporeus )non sit ab alio. Gem mittet. Quia ad literam sermo est de es sone spiritussanra: in Apostolos , quae futura erat in Pentecoste,& tunc spiritussanctus missu, est in specie visibili igneae lingus foris .in animis autem Apostolorum secundum dona gratiae linguarum, doctrinae, amoris, foritudinis,& c tera. ideo hinc dicitur quε mittet. Ipse enim spiritustanctus secundum seipsum non mittitur: sed ratione visibilis
jeciei dicitur mitti visibiliter, de ratione interni doni in animi νinui iiii homi-
974쪽
hominum dicitur mitti inuisibiliter.Pater. Attribuitur patri mi
tere appropriatione, non proprietate : ouum etiam filius mittat spiritum sanctum.& ipsemet spiritussanctus mittat seipsum: ut in theologia speculativa declaratur. In ad notificadum me,ad inanifestandum nomen meum, ad gloriam meam propagandam in mundo. Ille vos docebit omnia. Ecce disserentia:ego locutus sum haec:ille autem docebit intus. Quanta differentia est
inter loqui & docere intus,tanta differetiaci inter hanc praesei tiam naeam,& praesentiam spiritussancti futura in vobis. Et suraeret. pro,& submonebit. Non selum docebit quae non intelligitis.
ed reuo'bit ad memoriana. obis omnia dixero pro,
dixi vobis. Vbi apertΦ manifestat quod spiritussanctus perficiet quae Iesus inchoauit. Et dicit omnia quaecunque: ut intelligamus nihil periturum. sed omnia & singula, incognita quidem doc
da, quae autem exciderant e memoria commonenda .Et hinc habes, nullum morem apostolos siue ex ignorantia siue ex obliuione potuisse incurrere circa doctrina lesiuicirca euagelloso benda aut approbanda. Pacem relinquo vobis. Postquam Iesus resipondit Iudae de seipso tam circa mundum q circa ipsos, inquam xedrens ad propositam collationem turbatorum discipulorum Proseqii edam, licit pacem relinqvvobis. Superids dixerati mandatum nouum do vobis ut diligatis, &c. modo non dicit pacem iure,dicendo pacem relinquo
vobis. ilectio enim actio est quae direct E praecipi potest: pax aute nulla est actio sed fructus consurgens ex actionibus bene dise mandatur sed relinquitur, tanqua pre- ciolassim abae reditas loc est enim testamentum Iesu. Et vere tu, 'δxpas mandato dilectionis: iuxta illud. Pax mul- tuam Intendit enim per hoc declarare eis quod haeredes sui oportet quὁd sint haeredes pacis: immo quod haereditas sua quam eis relinquit est pax.Vera si quidem pax eonsurgit ex omnibus propriis actionibus & passionibus bene ordi-patis: si aliqua enim eaorbitarenturbatio esset & pax violaretur. Vt intelligamus in hac haereditate indictam esse nobis necessitatem habedi omnes actiones de passiones bene ordinatas Nec moriturus Iesus paxer Apostolorum relinquit illis agros domo . aut curam propriae sepulti res,sed tantummodo pacem. Acsi aper ius dixisset quatiuis non agros & huiusmodi temporalia bona,
quan uis nec corpus proprium relinquam vobis .sed resumam illud,pacem tamen relinquo vobis. Purem meam do vobis. Ne erra-
975쪽
res putandos Iesus testamento relinquit rem non sitani, explicat pacem esse sita Nec dicit pax qua relinquo vobis est mea, sed pacem meam: ut intelligamus veram pace quae sola est digna nomine pacis,esse ipsius. No enim est pax impiis,n5 est vera pax,
exteriori concordia quatumcunq: tranquilla Sc ordinata. Et breuiter no est vera pax nisi interna : qua intus omnibus actionibus& passionibus refiὸ dispositis & habituatis,inseriora animi con cordant superioribus .superiora autem animi cum deo.haec enim sola est vera pax: quam constat non esse hominis . sed dei xt domini proprij. Et propterea merito Iesus rem suam aperit se relinquere subiungendo pacem meam do vobis erat dicit do ad declarandum modum quo relinquit quod scilicet relinquit donando liberaliter. non ex fideicommisso auorum n5 ex debito quocunq; on quomodo mundus dat ego do vobis. Non dicit non quam non qualem mundus dat, sed non quomodo mundus dat,ut intes
ligamnsis de differentia in modo dandi loquitur. Modus quo mundus dat pacem, est exteriti tranquille se habendo verbis &Lamps. Dat enim mundis hoc est communis hominum cursus pacem imprecado,conueniendo .non laedendo, & reliqua huius. modi exteriora seruando: Iesus autem non sic dat pacem,tam ex parte dantis quam ex parte discipulorum,quibus datur: nam dat interius operando in animis hominu : dat exterius tollendo vitam propriam & res,silios,vxorem,& demum propria vitam singulorum quibus dat. Ecce modus dandi pacem contrarius modo
quo mundus dat pacem. Non turbetur cor vestrum. Resumit quo bis sermo tendit: sicut consueuerunt praedicatores resumere thema ad maiorem vim exhortationis . formidet. Turbatio ad
tristitiam,sormido ad timorem spectat,quo quis retrahitur a coepto seu proposito. CEt non dicit non turbemim nec formidetis quia non exigit modo ab illis tantam persectione ut passones tristitiae & timoris praeueniat sed dicit no turbetur cor, non formidet cor: quia exigit ut nec turbati nec formido perueniat ad voluntatem cordis nomine significatam. udistis quodeto dixi vobis. R epetit quoque rationem consolatoriam :vi temperet illam ex ea parte qua turbationem intulit. Vado. pro,abeo, Cr --nio ad vos. Vtrunque dixerat, & quatenus dirierat venio ad vos. consolatorium erat: quatenus vero dixerat abeo. turbatione intulit & timorem. Sa diligeretis me. Temperat Iesiis tristitiam discipuloru ex parte boni ipsiuν Iesu. Hactenus enim con latus eos
suerat promittendo bona illis. Et propterea dicit si diligereti,
976쪽
me vero amore amiciti . Gauderetis utique. qui tristamini de abscessit meo. vado. Deest, dixi.Legendum est quia dixi vado ad
patrem. Materia gaudij significatur non solum vado ad parrem. Vnde & quadrupliciter hoc declarat. Primo ex parte rei directae quo ad terminum ad quem,subiungedo. scita pater. Deest meus, maior me est. Ecce ratio gaudij ex parte termini a patris mei: quia
maior est me,vado ad maiorem,vado ad maius bonum meum.
C V bi nota quJd ipsemet textus fert secum declarationem quo sensu intelligendu sit pater maior me est:dum assumitur hoc pro ratione itineris ad patrem:ex hoc enim clarὸ manifestatur quod pater maior est me eunte ad ipsum: hoc est secundum naturaruqua vado ad ipsum. Constat liquidem quὁd secundum diuinam
naturam stitis,nec exiuit a patre, nec vadit ad patrem: sed ratione humanae naturae exivit a patre & redit ad patrem. Et nunc dixi vobi, prius quam fat. Reddit se do rationem ex parte actus dice di significati dicedo gauderetis utique quia dixi. VrqM.mfictum fu rit credatis. Et sumitur haec ratio ex utilitate ipserum distipulorum. Intendit enim quod dixisse eis vado ad patre est illis materia gaudi: . quia est eis utile ad fidem. Quae enim prius quarusiant praedicuntur quum facta fucrint authoritatem fidei ei qui dixit conciliant. dicit credatis hoc vel illud, sed credatis absolutὸ,ut intelligamus quod loquitur de credere uniuersa quq dixit Iesus.Ita quξd sensus est. Dixi vobis prius quam fiat meum ire ad patrem,ut quum factum fuerit ire meum ad patrem,credatis uniuersa quae dixi. .supponit enim quod prius dixerat,m ipsi visuri essent ipsum luisse ad patrem. hoc si quidem videriit quum viderunt ipsum transisse de morte ad vitam gloriosam. &c.
non mi ita loquar voLsicum. Tertio alteram reddit rationem eius.
dem actus dicendi. Habuit enim actus ille dicendi duas coluit ilones. Alteram quod suit ante factum,& huius rationem reddidit dicendo dixi vobis prius quam fiat, &c. Alteram si fuit nunc, ae propterea simul iunxit adverbium nunc, dicendo & nunc dixi vobis prius quam fiat. Huius itaque nunc reddit rationem, licet do iam non multa loquar vobiscum: ideo nunc dixi vado ad patrem,quia reseruaui hoc ad tempus ultimum quo non multa v biscum loquar. Si enim multa adhuc superessent dicenda. hn dirent sortὸ vos a retentatione huius. Est declarauit per hoc quod elegit tempus congruum ad dicendum vado ad patrem: ori di ipsa congruitas electi temporis materia quoq: sit laetitiae. nil enim princeps m&ηA HHin. Quarto ex parie rei dictae alteram
977쪽
reddit principalem rationem gaudii. Et sumitur haec ratio penes
modum & rationem eundi ad patrem. Dicendo enim vado ad patrem res ditia non solum est terminus ad quem scilicet ad patrem sed etiam ipsum ire,vado. Et propterea qm in primam gaudii rationem reddidisset ex parte termini, modo reddit alteram ex parte modi rationIsque eundi. Modus aute significatur di cendo venit enim princeps mundi huius .vbi nota ex colun isone enim, reddi simul rationem supremi temporis iam non Multa loquar vobiscuna)& adiungi modum eundi. Dictioni prin cens praeponitur in te tu Graeco articulus: ut intelligamus quodno de homine aliquosed de illo principe diaboli)scilicet loquitur. Qui appellatur princeps non solum quia tunc principabatur& regnabat in mundo, sed quia in proposito veniebat ut princeps ad debellandum Iesum. Et dixit hoc ut intelligamus impetum sitrorόmque persecutorum Iesu non esse humanarii tantum passionum, sed diaboli pugnam non qualitercunque. sed ut principis:t qua in hoc congressu ageretur de principatu . Sicut vere ita filii. CVenit autem ad praeliandum cotra me ad occidendum me. Declarat enim per hoc quod modus quo hinc vadit ad patrem est congrediendo cum principe mundi huius, propter hoe siquidem dicit quod princeps mundi huius venit. Est enim praesentis temporis venit:& aduentum ad congrediendum eum Iesu signiscat. Et in me κοn habet quaequam. Non dicit & in me non potest quicquam, sed dicit non habet: hoc est nihil mei est eius. In me nanque nullum est peccatum, ipsae quoque poenalitates
. meae non sunt eius:immo sunt contra eum: na sunt arma aduersus eum. Vt hinc intellipamus t princeps mundi venit adcogrediendu cum eo nullum ius habens in ipso.hic enim modus eundi ad patrem valde gloriosus est, oc magni est materia gaudii:scilicet mori congrediendo principe mundi nullum habente ius, mori in pugnat in iusta ex parte ipsius Iesu,&ta magna:vtpote principe mundi huius. Ecce modus eundi binc. Ratio autem sibiungitur. Sed ut cognoscat mundus. Tres partes habet haec ratio ultra executionem scilicet dilectionem patris, obedientia paterna & utilitatem mundi.Α qua inchoat cum colunctione aduersaliua, insinuantei quis in me non sit meritu mortis quia princeps muri huius in me non habet quicq)verumtamen pro muri . utilitate 'uo ad notitia. riia .pro,*,diligo Magna enim estinues utilitas nosses, Iesus diligit patre. Etsicut madatu dedit mihi pater. Mudus non solum cognoscat 2 diligo patre,sed etiam co-
978쪽
noscat plenissimam meam obedientiam rutpote n3λIsmracio mandatum sed etiam adimpleo modum mandati. Aduer-bium enim sicut modum importat. Siesino. illo modo impleo mandatum sicuwadatum est. bi nota quod quemadmodum aliis superius dixerat si diligitis me madata mea seritate ita modo comprobat dilectionem suam erga patrem ex hoc quod seruat mandatum patris non selum quo ad mori sed etiam quo admodum patiendi & moriendi . Surcite eamus hinc. Vnica est ratio,incipies sed ut cognoscat mudus hucusq;. Est enim sensus
planus S suauis. Sed ut cognoscat m idus hec duo scilicet quod diligo patrem.& sicut madatum dedit mihi sic facio, ideo surgite recumbebant enim adhuc eamus hinc,ut tradar,ut caprar, ut patiar,ut moriar, & breuiter ut adimpleam modos & conditiones omnes passionis Ac mortis mes iuxta mandatu quod dedit mihi pater. Et docet ex istis quod ipse homo ex dilecti erga deum & obedietia adamussim dati sibi adeo madati, sinfula adimplet. Janifestat quoque per hic verba decretu Lisso
deo ut capiendum se exhiberet non in ciuitate. non in domo. sed in tali loco tempore modo,&c.Et propterea in executionε mandati dicit surgite eamus hine.
EGOlum vitu Prosequitur Iesus exhortationem dici pulorurassumendo metaphoram qua comparat se viti, fideles suos palmitibus fructuosis & infructuosis patrem autem suu agricolae,tollenti palmites infructuosos purganti autem fructuosos ut plus fructificent.Et in declaratione huius parabolae occupantur duo capitula quintumdecimum & sextumdecimum. Sed mirum occurrit in hoc quod euangelista nulla utitur continuationis nota ad praecedentia quum dixit Iesum recedere ex loco ecenaeuli. suspicor ego surgentibus Apostolis factam inter ipsos contentionem quis eorum esset remansurus maior , audito
recessu Iesu ad patrem.quam contentionem a Luca relata quia Ioannes omitwbat, & aduersus illam fructus unitatis saepe in subiunctis commend tur deo absque continuationias nota si iunxit interruptionem insinuans per hoc. C Primo itaque proponit ipsam metaphoram explicando personam suam & patris. Ego inquit, homo, sum,metaphorice,vitis Mificium exerceo vitis. Vera. ad differentiam labruscae δέ similium: sicut dicimus, aurum verum ad differentiam auri alchimici. Assimilat enim se
979쪽
o. Hinc apparet quod tapsum hominem assimilat viti. nam
semet ut deus agricola est non minus quam pater.Deus enim significatur agricola per haec verba: boc est cium exercensagricolae. Omnem palmitem in me. solos fideles per palmites significat dicendo palmitem in me. ratione enim fidei sunt palmites in ipso existentes : perennes autem infideles nunquam fuerunt palmites Christi. Non ferentem fructum. Solaninatio, ferendi tructum fidei pensatur:& sufficiens explicatur causa abscisionis subiunctae. Tollet.pro,tollit eum. Pater meus agricola abscindit eum a vite. sicut enim in materiali vite agricola abscindit palmitem infructuosum ita deus fidelem infructuosum quotidie separat a contortio Christi. Et omnemofert
Etam. Ecce alterum genus palmitum. PMgabit pro,purgat,eum.
Tt hoc quoque in materiali vite fit ab agricola:& fit quotidie adeo circa fideles fructificantes in fide. Ut fructi m. pro, fructus, Finis frat. Ad hoc enim si purgatio palmitis ut plus fructificet: & ad hoc purgatur adeo bonus Christianus ut melior fiat lavos Proposita parabola, declarat Iesus illa d pliciter. Primo velut explicando terminos applicatos ad propo-stu:& intentione quo tendit per hac parabola Et quoniam ex liortatio ista tendit ad hoc ut perseuerent discipulian colunitione ad Iesum perseuerantia autem in bonosiipponit statum praesentem bonum, ideo a praesenti discipulorum statu in bono, incipit dicendo iam vos mundi estis.Rursus introductis in par bola quatuor scilicet se vire,patre agricola,& duobus generib palmitu par ruit via patre agricola inchoaret declarationem, assignando pro causa boni status discipulorum patris sermone. propter quod non sub bonitatis sed munditiae nomine statum praesentem discipulorum significauit. Vt quia dixerat omi uiri patris esse purgare ex hoc ipse quod proponit ante mentis eorum oculos quod sunt mundi propter sermone patris segnoscant in seipsis exercuisse officili suum patrem:& ex percepto beneficio a patre accendantur ad studium perseuerandi & percipiendi futurum beneficium purgationis ad plus fructificandum. Nec dicit vos mundi estis .sed preponitiam: ut ponderet quὁd qu uis prius fuerint immundi modo mundi effecti sunt. noe enim auget beneficium Proprer siermon m quem locutas sum dicia vestra beneficium est sermonis quem locutus sum . Et in hoc manifestat beneficium esse patris sui: quia superius dixerat,& sermo que audistis non est meus sed eius qui misit me patris. sciebat
980쪽
sciebat Iesus quam essicacia habuerat sermo suus in animis discipulorum. sciebat quod habuerat in eis efficaciam mundans ex virtute diuina: quam patri attribuit. dc propterea dixit ipsos
mundos propter termonem. Manete in me. Ex percepto beneficio declarat quod superest studium: simul declarans quorsum tendit haec parabola.& simul nihilominus exponens atque applicans ad propositu ni illum terminum in me.Ita quod sicut dicendo iam vos mundi estis propter sermonem,&c.declarauit patrem agricolam quo ad fructum mundiciae, ita. modo explicando ad quid debet eorum studium tendere explicat in duob consistere inhaesionem palmitis in vite: hoc est coniunctioilem discipulorum cum Christo ad fructificandum. Manete inquit in
me. Et ero Di vobs. Non est sensus,manete in me dc ego manebo in vobis:sed studete ut vos maneatis in me&ego in vobis. ita quod utrunque madatur eorum studio. :d autem hic duosgnificent specialiter,inserius ipse Iesus explicabit. nunc enim velut summarie applicat metapho m . Sicut palmes non potest 're'. tam a semetipso nisi maperirin vite, sic nec vos retini in me man-Jῖritu. Quadruplici ratione monet ad hoc studium.Vbi adue te quod limul inserit his rationibus applicationem aliorum terminorum metaphorae ad propositum. CPrima itaque ratio ad primam parte speciat scilicet manete in me.& ex parte necessistatis sumitur. ae satis claret patet ex similitudine palmitis no potentis serte fructum a semetipso nisi manserit in vite. O fum ritu,vos palmites. Praecedenti & subsequenti rationi seruit hae particula , explicans Iesum esse vitem respectu discipulorum ut palmitum quod adhuc non fuerat explicatum. Aduerte quod haec ratio quan uis sit completa ex ratione similitudinis,non tamen est completa ex ratione rei: sed postea complebitur. Qui
manet in rne Cr ego in eo. Secunda ratio ad utranque spectat particulam scilicet manete in me,&ego in vobis. Et ex parte utilitatis sumitur, subiungendo. Hic ert irarum moltum. Prima senim ratio necessariam coniunctionem cum Iesu ad ferendum nucium haec autem utilem ad ferendum fructum multum m strat. Qui i sine me nihil potestu facere.Directo & plano sensu redditur ratio comple0s primam rationem : que super solam similitudinem ad vite & palmite fundata erat.Relinquebat enim ratio illa locu quistioni unde est quodiu officiu vitis S alii OSciu palmitis babel 3Huic inquam tacitae quaestioni occurrit, redde-do rationem quare no posivat fiuctum qumcunque multu vel paucu)