De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

141쪽

I3o De Anthua Ereti a D*chitia . tur, & iterum enixe postulat in litteris alConstantium ἱ atque illa de causa Legatos

ad eum mittit: idem cum in Imperatoris conspectum venisset , eamdem postulationem iterato renovavit , & interroganti Imperiatoris Ministro , quota pars orbis est Liberi , non respondet se supra Concilia esse, suamque auctoritatem omni alia maiorem esse , sed tantum ait, quod etiamsi solus sit cum paucis, non ideo causam fidei minui; qu niam tres tantum fuerunt, qui Nabucodono-Σsri restitere.

VIII. Damasus, & alii Episcopi occidentales post Aquileiensem Synodum ad Imperatorem Theodosium scribentes, ad componendas orientis res Synodum generalem fieri enixe postulant: i idem autem se non prae-xog tivam examinia sibi vindicare ajunt , sed tantum consortium communis arbitrii . Causam Bonosi, quae Concilii Capuensis statuto finitimis Episcopis , Anysio scilicet Thessalonicensi, & Macedonibus fuerat commmissa, non audet ipse judicare: eum hujusmo. di, inquit , fuerit Synodi Capuensis judicium ,

ωρ finitimi Bonos do eo cognoscant i advertimus nobis iudicandi formam eam tere nonposse. Qui-hus verbis agnoscit Siricius , se non solum Concilii generalis, sed & alterius Synodi squalis erat Capuensis auctoritate ita astri gi , ut non possit causam ab ista Synodo aliis judicibus commissam ipse judicare , gnoscit etiam judicium ab istis, qui a SP nodo delegati fuerunt , serendum suo judiacio firmius ac superius fore: Vos enim, i quit, ut scripsimus , Synodi vice decernitis, nos quasi ex synodi auctoritata iudieare non converit. Innocentius I. ad motas in Chrysost Mum turbaa componendas suam non interponit

142쪽

md'rea is n. ratiquetum φ IT 23 2 est a toritatem tanquam supremam , sed Synodum necessariam esse judicat: modnam, inquit in Episti ad Clarum Constia remedium

ibus rebus A prasenti ageremus λ neeessaria erit Syno ID eognitis , quam etiam musto Jam a . eten congreganda- ώxῖmus t ea enim Dia est , Oa hujusmodἱ γroeellarum impetus retundere

potestis IX. Cassininus I. cognita Nestorii haeresi privatam Sedis Apostolicae, sed in Concilio occidentalium sententiam ita eum proseri , ac deinde cum convocata Synodus generalit orex , ipse ad eam Legato& misit, Iitteriς suis ita Synodorum generaIium auctoritatem

e3toIIens: Non poteris , inquit, veritaν mentiari , cujus in Evangelis isso sententia est ἀν tiuduo , vel tres eongregati fuerint In nomine meo,

ibi se ego sum sis medio eorum a quod eum D sit, si me huic tam brevi numero SpDAtur san-

eius deest , quanto magis eum nune interesse credimur , quando in unum convenit tanta turba sanctorum αα Sed nullus est Pontifex , qui de Conciliorum necessitatε , & auelaritate plura scripserit, quam beatus Leo, pr sertim v ro in causa Eutychetis. Licet enim Flavi nus ad judicandum Eutychem Synodum g nersem necessariam non esse credidisset , nihilaminus S. Leo Coneilii celebrationi amnuit, petiitque ab Imperatore, ut Antra Ita diam habere juberet Episcopati Cominum , quo , miliante Deo, possent omnia scandala , qua impertur runem Getesia eommota erant , resistari.

Cum Vero Imperator eam Synodum Ephesi indixisset, ultro beatus Leo ad eam Legatos misit: Unis, inquit in Epist. aa The dosium , quamvis ad dism Concilia uisiodi ias,

143쪽

32 De Antiqua Melesia Discψnuae

nulla permittae, cum neς liqua ex hoc exempla pracesserint, ct temporalis necessias me non pariatur deserere e vitatem praesertim cum ramevidens fidei eausa sit, ut rationabilibus e ausis ab indicenda synodo fuisset abstinendum . Tamst, in quantum Dominus ju Uare dignatur , meum sudium commodavi , ut crementia vestra statutis aliquatenus pareatur. Ordinatis hinc fratribu, meis , qui amputandis scandalis pro causa equia rate sus ant, quippe praesentiae mea Ampleant viaeem . Nec beatus Flavianus , nec sanctus

Leo inutilem esse Synodum iudicant , eo quod judicium Pontificis Conciliis judicio sit superius, sed quia , ut Observavimus, atquctui hic habet sanctus Leo , evidens omnino causa fidei sit in anterioribus Concilii aperiste definita, sed cum Synodum necessariam judicasset Imperator, ipse sanctus Leo ultro assensus est, nec putavit ullum fieri Sedi , aut auctoritati suae praejudicium , . si ad illam

Legatos mitteret. Cum vero Synodus illa Dioscori nefariis artibus compulsa. Pemeram

judicasset, si S Leo suam auctoritatem Concilii potestate superiorem credidisset , quis dubi et quin ilIe, prout affectus erat , sta--tim ejus Decreta in irritum misisset; verum

nihil hujusmodi fecit, aut facere se posse arbitratus est, imo nullum alium huic malo

remedium esse ratus est, quam Conciliis auterius generalis celebrationem . Quapropter Imperatorem supplex per litteras mon semes

obtestatus est, ut maiorem ex toto orbe Sacem dorum numerum congregaret. Quum demum S

nodum , imperante Martiano , .obtinuit , 8e

in qua Chalcedone habita Eutychetis cauta supremo judicio terminata est ; quis porro credat, Leonem dignitatis suae defensorem

sos imum , aut Coacilia generalia postulas

144쪽

D friat7. VI. Praeloquium β. II. I 33se, aut sua judicia in iis retrae hiri permississe, si suam auctoritatem Concilii auctoritate superiorem fuisset arbitratus. IX. Denique diserte testatur in Epist. ad Theodoretum post Synodum scripta, judicium suum post Synodi confirmationem magnum robur accepisse, & jam non posse ul-1atenus convelli, aut Iabefactari: . Gloriamiani, inquit , in Domino , qui nullum nos in se H bus detrimentum sustinere permisit , sed quod

nospro 'prtas ministerio definierat, non universa fraternitatis privavit osse H , ut vera a sepfodisse ostenderis , qMoa- prius a prima oκnium

fede firmatum , totius Grissiani orbis itidisium recepisset. Ergo non existimavit judicium suum aequalis' fuisse ponderis cum judicio Synodi.

dum Acacium Constantinopolitanum , non suam , sed Concilii Chalcedonensis auctoritatem adducunt : cum enim illa Synodum Peteret, in qua judicaretur, non ajunt illi opus non esse Synodo, eo quod sola suificiat auctoritas Pontificis , utpote quae qualibet Synodo major sit , atque superior, sed SD nodum minime necessariam esse dicunt , eo quod Acacius jungeret se Eutychianis in Synodo Chalcedonensi damnatis: Nec enim , inquit Gelasius Epist. s. dubium est , quod

sicut in unaquaque heres , quod incessabiister reis perenaeum est, quia firmum esse nullus ambigis

Christianus , omnes complices sectatores communia catores damnata semel pravitatis pari forte censetur , ideoque sit consequens , ut sicut Timotheus , atqus Petrus talium sectatores communicatores damnato semel pravitatis parἱ forte censentur secundum iuius renorem Duodi, nulla recanti famsta Pontiscum congregorisne damnati sunt , ino L . ct qui

145쪽

nis particeps, ita consors factus si O poena . Itaque Romani Pontifices non suam in Acacium , sed Concilii Chalcedonensis auctori tatem allegant, cujus se tantum eXecutores

perhibent; sic enim Gelasius Epist. ait

decessorem suum executorem fuisse veteris tonsituri , non nova Constitui sonis auctoremi, quod

non solum, inquit, prasuli Apostolico facere I e/t , sed O cuicunque Pontimi , ut quoslsiae ,

' quemlibes docum fecundum regulam bareseor istas ante damnata a Catholica communione distemana. Siccine se gessissent isti Pontifices , nisi auctoritatem Concilii sua superiorem existimassent Quid opus fuisset studiose ob

servare , se non suo Marte pugnare sed tantum ex auctoritate Concilii Chalcedo nensis λ Non potest alia σatio afferri , cur eam tantum venditent , nisi quod illam sua majorem esse actitrentur. XI. Vigilius Papa in causa trium capitulorum ad eorum damnationem non potuit compelli, nisi auctoritate Concilii generatis: hoc aestantur Italiae Clerici an litteris ad Legatos Francorum Constantinopossim euntes : Coepir , inquiunt , Fapa Vigilias ad Meeompelli , ut absolute ipsa capitula sine θη-ῖ

Chalcedonensis mentione damnaret, sed Papa non aequiescens hoc facere , is videns se nimium imgravari , dixit tune serenissimo Principi'. veniant A e fratres nostri ex omnibus Provinciis quinἰ , Aut 16ni, se quicquid sub rranquillitate tractatu habito omnibus moum fuerit , cum pace disponiamus , quia sine eo enis .mnium ista , qua se Synodum Cha cedonensem in dubium venire fa riunt , , scandalum fratribus meis generant , Alus facere aeuuatenus acquiescam. Et postea :δε quis Gr/corum Episcoporuω usque ad universa.

146쪽

Missertatis n. P loquism β. II. I 3sιῶ, Concuti tractatum de sis eviralis aliquid faeisset, aut facientibus acquievisset , a comm.-niano Sedis Apostolic4 alienus exsereris Cum vexo quinta Synodus generalis de tribus capitulis iudicium Postea tulisset repugnante , ae xesistente Vigilio , eius tum Decretum vim habuit, coactusque fertur ipse Uigilius tandem ei consentire . Agatho Romanus Pontifex Synodo generali propter Monoth Iitarum causam indicta non deprecatur eam minime fieri , eo quod in Synodo Later nensi, Praeside Martino I. jam iudicata ea si videri potuiset , quinimo ultro ad eam Legatos mittit, eamque necessariam fuisse fatetur in Epistola Synodica, πι , inquit ,

meritas adhuc in anet fri positis clareat, ct eam fementer amplectentibus robur arerescat , O Lia niorum genimina spirituali falce abscindan/ων. XII. Mitto alia plurima Pontificum Romanorum testimonia, quibus Lenties ipsi profitentur , se nihil quippiam momenti definire , aut gerere posse sne Concilii auctorit,

te et unus erit instar omnium .

XIII. Innocentius III. qui Philippo petenti , ut sbi liceret cum uxore divortium facere, respondet se id sne Concilio gener Ii facere non posse aib. 3. regist. 11. Epist. Io . Verum, inquit, se super hoc a que gen

valis deliberatione Concilii determinare aliquid rentaremus , prater .divinam siensem, O mum danam infamiam , quam ex eo possemus incurr

νε , forsan ordinis, ct cleii nobis pericutam ἐ- mineret. Putavit ergo Posse aliquid Conci- Iium generale, quod sbi facere non liceret, ac proinde auctoritatem generalis Concilii sua superiorem agnovit. XIV. Gregorius X. in indictione Conci

lii Lugdunensis agnoscit se solum sine Con

147쪽

I36 De Antiqua Eeclesia DUc0lina. cilio generali non sufficere ad res Ecclesiae restituendas. D Ad quod, inquit , cum noso sufficere non posse sciamus, levamus ocuis Ios ad montem , montem quidem Dei ,

is montem pinguem, vade Opportunum no-

bis provenire auxilium S humiliter peti- ,, mus, & devote speramus: & quia sal se bre in his adhiberi remedium interest g

D neraliter omnium, nos cum fratribus nota

,, stris , aliisque viris prudentibus exacto , , , & frequenti tractatu praehλbito, prout ,, tantae necessitatis instantia exigebat , de ,, ipsorum consit io generale Concilium , si- cui imitatione dignae sanctorum Patrum , consuetudo laudabilis, longaeque observa- ,s tionis exemplum nos instruit opportuno,s tempore decernimus congregandum , in ,, eo tam circa praemissa, quam circa cet

,3 1a , quae , salutem respiciunt animarum , ,, illa, Deo auspice , communi consilio inve-bi niatur provisio, & ejusdem approbationem Concilii roboretur. D Eadem verba repetit Clemens V. in Epist. ad Philippum Frana corum Regem. XV. Denique, ut alia mittam , Romani Pontifices ad Lutheranorum, Calvinianorum , aliorumque Novatorum errores peremptorio judicio damnandos Concilii generalis auctoritatem necessariam eue crediderunt nec Conquesti sunt, rem a sua Sede judicatam in Synodo Tridentina iterum .examinari , ac de novo judicari. Non ergo Putaverunt , suam auctoritate Concilii majorem aut su

periorem esse. ' i ν . -

XVI. Denique eandem semper fuisse de Concilii auctoritate totius Ecclesiae seo tentiam docet ea , quam in definiendis rebus

Ecclesiasticis perpetuo servavit disciplim, de

148쪽

DUfertatἰo n. malo ἴ- . II. t 3 qua distartatione secunda fatis , 8c abunde dictum. Ex ea quippe liquet , supremum semper Ecclesiae judicium fuisse penes Syn

Gum generalem, a qua non poterat ulla ac Pontificem esse provocatio, cum e contra RPontificis Romani judicio ad Synodum gen xHem e fugere liceret . Docet id diserte Divus Augustinus Epist. 162. ubi Donatistis Romae a Pontifice , Synodoque proscriptis ait , unum adhuc confugium superesse , ad plenariam stilicet Synodum : Ecce putemur sinquit, illos Episcopos, qui Roma iudicarunt, non bonos fuisse iudires, restabat adhuc plenarium E cIesia uniυersa Concilium, ubi etiam eum usis judicibus ea a posset agitari , ut se male iudieasse eonvicti sene, rerum sentemia solverentur.

Haud dubitavit ergo S. Augustinus, majorem esse Concilii plenarii , & generalis quod ad ejus Africanorumque mentem p tuit esse tantum nationale P non dubitavit , inquam, quin hujusmodi Concilium Romani Pontificis, & ejus Synodi, quae novemdecim erat Epistoporum, judicium infirmare posset, ac solvere . Et sane , ut jam multoties λnobis observatum, ac probatum est, unive se ferme causae fidei, postquam a Romanis Pontificibus judicatae sunt, iterum in Syaodis agitatae, atque definitς fuerunt, nec res ante Concilii definitionem penitus eliquatae, atque definitae censebantur . Sic Augustinus Observat in negotio Baptismi haereticorum sudicio Stephans litem non fuisse definitam 1ed tantum Synodi plenariae sanctione; MDtumque Cyprianum potuisse sine haeresi a Stephani opinione dissentire, quod non Poterant Donatistae, postquam res in Synodo plenaria definita fuerat. Sic etiam in negotio celebrationis Paschae, quandiu Victoris Pin. Tom. II. G ina

149쪽

-238 De Antiqua melesia D se nna . tantum , & Romanae Ecclesiae sententia r ,probata est Asianorum consuetudo, pro haereticis, aut schismaricis habiti minime fum runt. At statim atque a Concilio Nic nostatutum est Pascha nonnisi die Dominica celebrandum , qui alia die, illud celebra-i

sunt, schismatici ubique audiere . XVI. Mitto alia innumera eXempla, atque primum istud dissertationis hujus caput concludo auctoritate , & ratiocinio sancti

Augustini lib. 2. de Bayr. cap. q. Unive sum, inquit in simili negotio, partibus simperoptimo iure preponitur. Cum ergo Concilium sit totum respectu Papae, qui membrum ejus est , cum Concilium universam repra sentet Ecclesiam, cujus Pontifex est membrum, li- .cet Primum , atque praecipuum, quis sanus in dubium revocare possit , quin universa .Ecclesia , i & Concilium eam repraesentans majori aucioritate polleat, quam solus Pontifex Romanusὸ addi posset & illud Hieronymi Epist. 8S. Ii auctoritas queritur , orbis

major est urbe. Quod si ita est , maior quoque debet esse Episcoporum universi orbis , quam Episcopi unius urbis auctoritas.

. f. III. Ponti em Romanum Concilii Legibus t neri , nee posse ilias pro libito irritare, immurare , quamvis post ab iis sapienter dispensa re in eo casu , quo Concilium dispensaret. Sequitur haec propositio ex praecedenti , nam si Papae auctoritas inserior auctioritate

Concilii, si judicium Concilii superius est judicio Pontificis, cum inferior nihil possit in superiorem, necessario dicendum est, te .ges , & judicia Concilii teneralis non pnssedi Romano Pontifice pro libito dissolvi, aut

150쪽

DIFertatio VI. Pratoquἰum . III. 139 mutari , aut vice versa , cum superior inimriori leges dicere possit, Pontificem Romanum Conciliis, & legibus teneri fatendum est ; sed ut omnibus id constet non alias utemur testibus , quam ipsis Romanis Pontificibus , qui omnes uno ore clamant , leConciliorum legibus teneri, nec posse se il. Ias infringere , aut pro libito immutare . Sed prastat ipsorum audire verba, quibus nihil disertius, nihil luculentius est: audian

tur ergo.

II. Julius I. Epist. ad orientales: Id vere ad Unodi , , Episcoporum , qui in emellis Nicaeno J fuerant, contumeliam vergeret , se qua ui tanto studio, Θ cura , volui Deo prasente

egissent, a nobis ut vana, futiliaque abrogare tur . Et ibidem'. Nos omnia secundum Canonem facimus.

III. Liberius in Epist. ad Const. Ad istu

officium, testis Hr mihi Deus meus, invitus acces , in quo evis quidem sine of no Dei, quandiu in oculo fuero , permanere , is nunquam mea statuta , sed Apostolica. ut Gant f mper simmata, is custodita perfeci , secutus morem nihil addidi Episcopatui urbis , ordinemque majorum a Roma nihil minui passus sum . IV. Bonifactus f. in Epist. ad Hilarium Narbonensem : Equod nequaquam psiumus serra

parienter , quia convonit nos paternarum. functi num diligentes esse eusto cr. Et Post alta : --mo ergo eorum termino audax temerator excedat a nec aliquid in illorum conrum liam partibus Dis, Ma tibi non videntur eon :σύι, desevdat. Gefer jusmai prasumptio iorum , qui ultra licitura ἡμa limitem dignitatis εxtendunt . Aquod idcirco dicimus, ut advertat earitas tua amo nos Quum praecepta servare, ut ita quo Me constixu- iis nostra doniat, qώAtreus Maelmiolitani sui ci a