장음표시 사용
151쪽
Mnaquaque Provincia in omnibus rebus ordinati,nem semper expectet.
U. Caelestinus I. in Epist. ad Perigenem Dinatum, Basilium, & alios Illyrici Episco
pos , dominentur nobis regula: non regulis dominemur , simus subjecti Canonibus , qui Canonum pracepta servamus. εVI. Sixtus III. in Epist. ad Episcopos per
Illyricum r sed ut omne corpua capite reditur , ita ipsum eaput , nisi suo corpore sustentetur, Ammitatem , o vigorem suum perdit , o non reianet , quam habuerat, dignitatem. VII. Leo I. Nimis bεe improbanda di nimis sunt prava , quo sanctis Canenibus inviniunt osse eontraria. Et Paulo Post: Absit a consilem xia mea , ut tam prauu cupiditas studiis mji, adjuvetur ...... sancti illi, venerabilest Patres , qui in urbe N:cεna sacrilego Ario cum sua λpietate damnato mansuras usque in fincmmmdi leges Ecclesiasticorum Canonum condiderunt, is apud nos in toto orbe tenarum in suis
e stitutionibus vivunt , ct s quid usque aliter , quam illi saluerunt , prUumitur , sine eun
rione eassatur , ut qua ad perpetuum generalitιν instituta sunt, nulla commutatione varientur.
VIII. Idem in Ep. ad Pulcheriam de iisdem Canonibus Nicaenis loquens: , , Quoniam , ,, inquit , contra statuta Paternorum Cano- si num, quae an longissimae aetatis annos in is urbe Nicaena spiritualibus sunt fundata Decretis nihi1 cuique addere concedit , , , ita ut, si quis diversum aliquid decerne-
, , re velit, se potius minuat, quam illa coria rumpat . Quae si, ut oportet, a cunctis ,, Pontificibus intemerata serventur. Et cap. D 3. consensiones vero Episcoporum famu orum Canonum apud Nicaeam conditori is rum regulis Iepugnante unita nobiscum
152쪽
D enaclo n. naioquiam β. LV. 142 vestret fidei pietate in irritum mittimus ,ri & per auctoritatem beati Petri Apostoliis generali prorsus definitione cassamus , in ,, omnibus Ecclesiasticis his legibus obseam Quentes, quo ad Pacificationem omnium D Iacerdotum Per trecentos decem 3c octo,, Antistites Spiritus sanctus instituit. IX. Simplicius in Epist. ad Acacium ait, resera doliationes Concilii Chaleedonensii inihil
retractari pesse , quia per universum mundum in- sotabili sis marisne retinetur , quod a sacer δε--- universitate constitutum est.
X. Iasius I. Epist. ad Episcopos Damdaniae: Suibus, inquit, convenienter ex paterna re inrisne perpensis com idimas , quod nullus iam veraciter Christianus ignoret uniuscuiusque S edi ea risumm, quod universa Eec a probavis assensus, nou aliquam magis exequi sedem vortere , quam primam .
XI. Similiter Hilarius Papa in Romano Concilio, cui praefuit di Nos, inquit, potissimi
Ssce orιs --χistramus Uscia , talium transis gresonum eulpa respiciet . . . . se quidem ream
mavore delinquit , qui potiori honore perfruitur , ct graviora facit vitia sacerdotum sublimitas
latensem M : Revocant, inquit, nos quomi-m, nus desideriis tuis annuamus , venerandam Patrum manifestissima constituta , quibus D speciaIiter prohibemur praedia juris Ec-m Clesiae, cui nos omnipotens Dominus Prae. ν, esse constituit, quolibet titulo ad alienam transferre qua in re sapientiae ves, strae quoque credimus esse gratissimum , B quod in nullo contra priscas definitiones, ys constatuta, vel regulas qualibet occasiones m Lub cujuscunque personae respectu Unire
153쪽
142 Tu Anim a Ecelesta disc*Idia as, concedimus et nec tenacitatis studio , aut ,, saxularis utilitatis causa hoc facere nosse credatis, sed divini consideratione judi- ,, cii necesse nobis est , quicquid Synoda- ,, Iis decrevit auctoritas, inviolabiliter cu- stodire. XIII. Cregorius I. Iib. 3. indict. 22. Ep. 3O. Constantinae Augustae negat , quod illa Petietat, ut caput Sancti ad se transmite rei': Suad , inquit , vos illa praeripitis , qua
fac re nec possum, nee audeo. Lib. 2. ind. D. Epist. set. Si Camnes , non custoditis, O majo- γ m .et utris statura convellere , non cognosco, qui
Idem, lib. I. Epist. M. ait, sequatuor Concilia generalia, velut quatuor Evangelia
XIV. Marirnus I. Epist. 3, ad Ionimem Philadelphiae Episcopum : defensores enim di in quit, divinorum Canonum , is custodcs sumus , on praevaricatores. Et in Epist. ad Ainandurrv Trajectensem: Ideo, inquit , neresse habuimus. o o . . Caetrem generalem fratrum, O Coepiscoporum nostrorum in Romana e usto congre-
XV. Zaeharias Epist. r. ad Bonis. cap. s. Absit, ut hoc priaecessor noster ita eredatur pr eoisse, nee ιηim ab hae Apostolica Sede illo diriguntur, eontraria esse Parrum, sua Ca-
nonum institutis invenirentur . .
XVI. Leo III. in dialogo, quem de a ditione particula: F; Iioque Symbolo Taeta nais huit cum Legatis Caroli Imperatori S negat ouiduuam se poste Symbolo adJlcere, gura, . ii Guit, me illis Patribus Constantinopolitani concilii non diso pra feram , sed absit, ut cop
XVII. Nicolaus I. Epistola 32. aa EPHscopos Silvane tensis Concilii: Sciat
154쪽
do mestra, non nos regulas, aequo Decreta velis corrumpere '. . .:
XVHI. Hadrianus II. de his nihil 'aiarimur iudicare , quod pessit Nicano Concilio , ct
quinque ceterorum Conciliorum regulis , v I deiaeretis nostrorum antecessorum obviare.
XIX. Joannes VIII. Epist. 23 I. Et quia , inquit, Ecclesia Dei privilegium nos deret in
muria tum solemniter conservare, ne in at DoParrum rerminos pra ferre videamur contra μω tuta majorum a re nequivimus .
XX. Silvester II. Epist. I s. Itaque la ea . 'sa Roberti Abbatis, ob eam , qmam servamus , ae semper vobis servare volumus fidem, hae triaco uisando propouimus, primum non esse nostri iuris faleem in alienam messem ponere. XXI. Gregorius VIl. Et quia, inquit lib. 'Σo Epist. s. venerandi Canones ad Deerdum gradum tales pro hi contradicunt, piabare eos non satis eautum fora putamus , ne quidquam ς nobis contrarium fauctis Patribuspis exemplum , is auctoritatem relinquatur; solet enim sancta , is Apostolica Sedes pleraque considerata ratione tolerare , sed numquam in suis deeritis , ω Comistitutionibus a concordia Canonica traditionis diis
XXII. Eugenius III. Epist. 8. Contra D um, inquit , is sacrorum Canonum sanctio nes nulli omninσ petitioni possumus praὸre con- . sensum. XX II. Innocentius III. S; super Me absqu/ generali deliberatione Concilii statuere alluidrentamemus, prater divinam offensam , se mundanam infamiam se san ordinis , is ossisti nobis
periculum immineret, cum constra pramissam veritaris sententiam nostra non possit auctoritas dispensare .
XXIV. Idem agnoverunt Antistites Grae- os G 4 ci,
155쪽
. 44 Be AH ua mel a DUUNAM. et , & Latini tu Decreto unionis Coneiri Florentini , quo statuitur Romano Pontifiei
pascenda , regendi , ae gubernandi universam E clesam a Domino Jesu Christo potestarem es graditam, quemadmodum ct in actis Concitiorumae menteorum, Q in Deris Canauibus eontin tur: Hoc est , juxtώ eum modum , qu ct λ.ctis Conciaiorum Mecumenicorum , in Deris nonibus continetur ν καθ' ri is
Tegende Ecelesiae ues versae rationem, & seminam restringunt , ostenduntque Pontificem in regenda, & pascendA Ecclesia teneri Conis ciliorum, & Cananum auctoritatem, & D creta sequi, nec posse aliter Ecclesiam universam regere aut pascere ἀ Ita vero legi , di intelligi debere decretum Synodi Florentinae , non autem ut recenter a quibusdam egitur quemadmodum etiam, docet tum te metus Gricus increti , tum ii, qui ita in Laxino legere seriptores Blondus Eugenii Papa: v. Notarius lib. a. decade I Q. Marcus V Eerius. Patavinus , qui Romae anno I IL L obiit , in Decachordo chorda IO. Roffensis. art. as. Convo Lucteranos, ratus lib. 1. doe
bimatu Petrit eo asia Albertus Pighius lib. de Hierarchia c- ultimoe. Hi omnes scri-νtores mitiame suspecti sunt, & tamen De- fretum Concilii Florentini legerunt, dc intellexerunt , quemadmodum & nos legimus. atque intelleximus . Majorem atatem ipsis. quam recentioribus, qui aliter verbae Conciuili legerent, & tutelligerent, fidem deberi nemo non intelligit. XXV. In eadem Synodo Bessarioci sessione nona, vesut principium apud Graecos ,δc Lasinos minime controversam sappotat
156쪽
y eesinam Romanam quantacunque facultare Dialeat , minus ramen pollere synodo oecumenica, is
unitersali Ecclesia. Quod quidem principium a Latinis minime rejectum legitur; imo in Decreto unionis modo relato confirmatum est , cum modus Ecclesiae pascendae , & regendae Pontifici praescriptus est juxta actaveritatis, & Canones Conciliorum. XXVI. Post tantam nubem testium, quis nisi excaecatus, & vecors affirmare audeat , Romanos Pontifices Decretis Conciliorum non teneri, sed ea Posse pro libito abrogare , & sine causa quoslibet ab iis dispensiare , cum contrarium tot, ac tanti Romani
Pontifices diserte, ac sine ambagibus prot stentur; nam in testimoniis superius allatis videre est eos tape Cepius affirmantes , se Concilii legibus ita teneri , ut eas vel in levissimis rebus infringere, aut violare mi
XXVII. Nec vero dispensationes Canonum a Pontificibus olim licet raro concestae. superiori doctrinae adversantur; quippe diGpensatio non est infractio , aut violatio le- .gis , sed declaratio cum auctoritate facta Iegem non habere locum in tali vel tali casu; nam cum Legislator legem ferat generalem, nec possit oinnes casus previdere, necesse est legem locum non habere , cum praesumitur mens Legislatoris non fuisse, uzin isto casu obligatoria esset, ut loquunturis Itaque consideranda est in dispensationibus mens Legislatoris, & eo tantum in casa
dispensatio danda , quo in casu eam ipse Legislator concessisset. Sed quia si permitte. retur unicuique hujusmodi interpretatio le- his, si cuivis liceret de mente Legislatoria Hicare, sub hoc obtentu leges ab omnibus
157쪽
I46 De Ant' Tressa rescipia . anfrangerentur; necesse suit, jus istud rese vari in , qui auctorita e Pollent, quibus peria missum est cum auctoritate declarare, legem Iocum non habere in hoc vel illo casta &ita ab ejus/observatione dispensare. In hoe
enim disteri interpretatio a dispensatione ,
quod interpretatio fiat ab eo, qui auctoriatatem non habet; dispensatio vera ab eo . qui auctoritatem habet. Sic Doctor aut M'risconsultus potest quidem interpretari l
Sem, non autem, potest eficere , quominusti , quos censet a lege debere esse immunes, ab illa hant immunes. Hoc autem faciet natus, faciet Praetor, & alius qui auctoritatem habet . Ita Pontifex Romanus v
test non Ium interpretari legem, quod qui Poctor posset , sed & declarare cum auctorFtate in tali vel tali cassi hunc vel illum ab ea esse immunem; hoc autem non potest lacere, nisi cum evidens, & justa ratio tacendum esse suadet , alio luia dis Patio Potius est quam dispensatio, inquit egi egie Bernardus hac de re consulendus ici. Lbro de pracepto, & disse alatione , dc in
f uertio judicari , ct d. poni posse
P et os Pontifices in errores prolabi rore tu i ex loli dissertatione ostensium . Eos dem gyavibus turpibusque vitiis clepia gari
ltat ab Ecclesiiastica communione ejiciendos, S ae dipiscopatu dejiciendos esse illos, qui vel in arde , vel in moribus peccant ut a nobis demonstratum , & explicat una est in diuertatione de eXcommunicatione. Ex quia. bus
158쪽
DGrtatis VI. Proloquium C IV. bus simul junctis insertur, fieri posse a loquando, ut Pontifex Romanus sit excommuis nicandus : & demnendus . Quod etiamsi nunquam evenisset, attamen fieri posse quis dubitaret λ Uerum non uuum superest exemplum Episcoporum Romanorum, qui a nociliis propter haeresiun , ac vitia judicati , , damnati , atque etiam de sede dejecti fue
II. Et quidem antiquum fuisse Ecclefiae
Romanae morem , ut cum in haereseos vel criminum suspicionem Venissent, a Synodisjunicarentur , docet Concilium Italiae sub Damaso in Epistola tertia ad Gratianum .
de Ualentinianum: M moratus , inquit, frateη' Damasus , quoniam in sua causa vestri tenet in isigne iudicii, non fiat inferior , quibus oe se aqualis est munere, prarogativa tamen Apostolicandi, excellit, ut juὰiciis publicis videantur effosubjecti , quibus sacerdotale caput Iox vestra sum. . momit. Et post pauca : Κuod vero ad pradia, eandam Episcopi conscientiam severioribus se de . . dii ipse iudiciis Sacerdotum, a quibus non no minis , sed etiam morum ratio pensatur . Et mostea : Quoniam non novum aliquid petit , sed sequitur exempla majorum, ut Episcopus Romanus , se Concilio erus causa non creditur , apua Concilium se Imperiale defendat. Nam ct ist-i vester Papa a sacrilegis accusatus apud paren rem vestrum Constantinum causam propriam prosecutus est. Quo ex testimonio liquet, consuetudinem Ecclesie Romanae esse, ut ejus Episcopus a Synodo , etiam in moribus judicaretur. iIII. Rariora sunt hujus rei apud antiquose empla , quia tum temporis ad Episcos tum Romanum ii tantum promovebantur siquorum inteera erat vita, moresque PIOb G 6 Q.
159쪽
ti . Nihilominus tamen cum aliquid m ἐῖα reprehensione dignum erat, ceteri Episcopi Pauli Apostoli libertatem imitabantur , uvi Petrum minus recte ad Evangelii veritatem ambulante reprehendit. Sed ut illa mittam , In Romanos Pontifices a Synodis Iata judicia memorabo ἀIV. Honorium sexta Synodus cum ceteris. haereticis damnavit, licet mortuum; quod sim tuum potuit anathemate percellere, quis dubitet quia potuerit eum, si vixisset , doel pileopatu dejicer . V. Ad Symmachi, qui quorum'amaecus tritur , criminum causam judicandam , Rex Theodoricus Synodam Italie indixit, qua quidem in Synodo Symmachi causta vetati lata est Ied cum deficerent probationes, Concilium Udicavit hunc, quantum ad homines respicit, immunem , & Iiberum este ab objectis
criminibus: Decernimus, inquiunt Patres' Synodi Roma me anno sor. .habiti , ut D machus Papa sedis Apostolica Pe I ab Mjusmodi proposirionibus impetitus , quantum ad bomines re-mc t , quia potum e ausis A entibus designatis
c hoc est quia deficiebant adversus eum Pr Dationes. eonflat arbitrio fulsis ditano dimi sum , μ immunis , or l er , totamque cM
Verum quidem est , ut nihil dissimulem ,
fuisse tum nonnullos , qui existimarent Synodum ItaIorum Episcoporum , utpote mi norum , & inferiorum Pontifice Romano ,
non habere de eo judicandi potestatem. Itae ipsa Synodus initio Theodorico Regi duo suggessis, quorum alterum erat debuisse S
nodum ab ipso Pontifice convocari, alterum Romanum Pontificem minorum nunquam ν . su
160쪽
Dῆ'ratio VI. Praloquium β. m Iis jecisse judicio. Quamvis autem alii lae.
gant inimicorum Pro minorum , alii minorum
nomine non Episcopos , sed Laicos Iudices intelligant: malim bona fide fateri eos minorum nomine intellexisse Episcopos at cum Theodoricus a firmasset Synodum consensa Romani Episcopi celebratam, causam ejus ipsi ventilarunt , Deoque dimiseruat , non ob defectum potestat is , sed ob defe-'ctum probationum. Videtur tamen Ennodius
aliter mentem Synodi intellexisse, cum ait in Apesogetico: Aliorum forte honinum cauis fas Deus voluerit per homines terminare , Ddissius Prasulem suo sine quastione reservavit arbitrio . Quod ab Ennodio dictum videtur petadulationem , ad mentem quorumdam, qui in mollibus Pontificem a Synodo praesertim Provinciali judicari non posse jam tum aj bant , sed fatebantur omnes in rebus fidei a Synodo generali ipsum judicari posse ., ut egregio docet Hadrianus II. in Epistola , quae Synodi octavae actione septima lecta
est: Licet , inquit, Honorio ab Orientalibus anathema sit dictum, sciendum tamen es , quia super tars accusatus Di rat , propter quam solum licitum es minoribus majorum suorum moribus resissere , μι pravos sensus libeνe respuere. Fuit ergo quorumdam licet vana persuasio, Pr Pter. mores a Coneilio Romanum Epistopum
sudicari non posse , quamvis nemo dubit Iet , quio propter fidem deponi posset; quod unum nobis sulficit. Sed nec alterum illud erum est, nam post Simmaehi, & Honorii tempora exempla supersunt Romanorum Pontificum a Concitiis propter corruptOS mores depositorum. VI. Imprimis vero insigne est judicium RRomano Concilio in Ioannem XII. latum γ