장음표시 사용
171쪽
δω D. AMRua Mesesia DGriplina. enim aliqui ea quasi dubiae auctoritatis , ut minus approbata rejecerunt, alii ad tempus tantum schismatis Concilii dicta dehor.
serunt , haec duo recentior quidam Cleni Gallicani Patrum cavillator post alios ad . versus concilii Constantiensis Decreta rudi, di incondito. sermone crocitavit, quibus &tertium addidit, a quo libellum suum oriditur , sessionis q. Decrera vitiata esse, &corrupta . Cum ergo hujus opus licet extiguum omnes adversariorum adversus Concialii Constantiensis Decreta cavillationes contineat , operae pretium facturos nos esse arbitrati sumus, si ejus argumenta expende
ll. Primum ergo, ut vitiatum esse probet sessionis q. Decretum, ait in aliquot editionibus post haec verba, quod i a Synodus in
Spirio sancto legitime congregara , cus quianbet , cujuscunque status vel dignitatis existae , obedire tenetur, post hqc, inquam, verba non reperiri haec: in his, qua pertinent ud fidem: sed tantum ista, quae sequuntur: ad extirpationem dicti schismatis , reformationem gene ratem Ecclesia is eapIte, in membris.
III. Addit, haec omnia verba postrema ,
ad reformationem Ecclesia in capite, is in membris , in tribus codicibus mst . actorum Concilii , necnon in quatuor aliis mss. gestorum indusitatorum Constantiensis Synodi, ac de mum in duobus mss. codicibus Cardinalis Sirieti non haberi. Hinc ille concludit, ea quae spectant ad reformationem generalem Ecclesie in capste , & m membrisp adventiistia esse, de inserta Decreto sessionis 4. hujus autetia interpretationis auctores esse non tantum comminiscitur, sed & velat ex mo
172쪽
ἰnquit. Basleensis Patres cum Iam viaerent at Euritatem suam apud plerosque vilipendi, cogitarire e erunt de publicandis aciis Constantiensis Cone HI , ideoqιιe mandarunt duobus Cardinaliabus , duobus Episcopὶs, duobus Theologia os ctoriabui , Θ - hidiacono Z aliensi, hae ex actis Constantiensis S nodi Decreto exeraherent ; hoe
vero eum amo Iq42. absolutum esset a deputaris stipra dictis , opus fideliter consiriptum fμie . Ex hoe eod a iussu Basileensis isnodi ex ferino
Joannes quidam Hobere ex Inderdos saera The logia Bae laureus copiam propria manu extra-oete , hae, qua anno I 99. ad Hieronmum
aes Crooria raris utriusque Doctorem spectabat , eodem anino enis maniara est .n Imperiali oppido Hagenou. Haec sunt, quae de auctorum 4. lassionis vitiatione affert iste recentior, quae
quidem, & vana esse, & etiamsi vera es sent, quantum ipsi , dc ejus scopo inutilia
IV. Primum enim , etiamsi sessionis Decreto nonnihil additum esse constaret , quid quaeso inde lucraretur , cum Certum fit, ipseque non dissileatur Schelestratus eadem omnino verba sessione haberi , ibique adjecta dici minime posse, cum ubique atque in ipsis mss'. ab eo laudatis reperianturὸ Dicet sorte minorem esse .sessionis v. quam 4. auctoritatem , Mque in ilIa communi consensu Decretum hocce non esse editum, sed hoc ilii effugium modo precludemus; interim eertum maneat , I indubitatum a Concilio Constantiensi istud integrum de auctoritate Concilii generalis Decretum esse editum , si - nua sessione ε. saltem sessione s. CV. Secundo, demus abesse ab i sto Decre- ω haec verbat in iis, qua Deo aut reformatio m Pio. Tom. II. H nem
173쪽
I61 De Antipis telisia DUe'Itaa. nem generalem Ecclesia, auctoritas Conci.
Iii generalis supra Papas satis, & abunde sabilitur praecedentibus hisce: quod ipsa Θ-
nodus in Spiritu sancto tigitime congregata Gen rati Concilium faciens , Ecclesiam Catholicam mia litantem renasentans potestatem in Christo immo
diate habet, eui quilibet cujuscumque status, vis dignitatis etiamsi Papalis existat , obedire rene .ur. Inutile est ergo Schelestrato ostendere sequentia de reformatione , verba esse ad e-cta, cum non minuS eo Praecedentibus au-
toritas Concilii generalis supra Papam asseratur. Nam si quilibet, cuiuscumque dignitatis, sit, si ipse Papa nominatim tenetur obedire Concilio generali universam Eccle- sam repraesentanti , quis dubitet majorem esse hujus, quam cujuslibet, atque ipsus Pa. Pae auctoritatem λVI. Tertio, haec verba esse addita nulli. tenus est verisimile . Primum enim id ast rit contra editionum omnium Concilii Constantiensis fidem , atque etiam contra mComnium, ad quas editiones recensitae sunt , fidem , in quibus omnibus habetur Decretum sessione η. cum hac additione, , ad reformationem, cte. Quod vero in quibusdam non habetur ad fidem, nihil ad propositum Sche-Iestrati conducit. Deinde idem asseritur contra fidem plurimorum optimae notae , antiquissimorumque mss. qui in bibliothecis occurrunt, etiam eorum, quae forte ante Basileensium Patrum collectionem conscripta sunt. Quid habet, quod nis opponat Schelestratusὸ aliquot tantum mss. profert, de qu Tum antiquitate non constat, & quidem σloco suspecto deprompta est , Bibliothecis
scilicet urbis Romae, in quarum mss. ce
um est pleraque eorum, quae Curiae Roma-
174쪽
Dissertatis VI. Cap. n. . VI. I 63nae placitis adversabantur , esse erasa , aut
omissa . Sed demus de industria factum id non esse , an non facilius fuit haec verba in quibusdam mss. omitti , quam in aliis sum pleri VII. Quarto , additamenti hujus ratio a Schelestrato adjuncta , non tantum fictilia , sed & absurda pIane ; quis enim credat , Basileenses Patres de industria haec seisioni
. inseruisse, aut, si inseruissent, a nemine fuisse animadversum eo tempore, quo CO cilii Constantiensis actorum recens adhuc Grai memoria I Quis putet eos gratis east fraudem admisisse , cujus statim ab omnibus argui, atque convinci potuissent ρ deinde cui hono ista sessioni A. adjecissent, cum eadem prorsus reperirent sessione s. cujus
non minorem auctoritatem esse arbitrabantur λ Fictilium erio est , & absurdum hanc his sine ullo iundamento dicam im-
VIII. Denique si fi mss. a Sehelestrato
citatis habeatur, hoc unum potest inferri , Primum quidem sessione 4. conditum eta decretum sne ista additione, , ad reformationem Melesia I sed sessione sequenti Decretum istud fuisse reformatum ab.ipsis Patri. hus Synodi. IX. Hoc patet ex gestis quibusdam Concilii Constantiensis ab ipso editis , in qu bus postquam narratum est sessione 4. capitulum istud editum esse sine istis verbis, ,
ad reformarionem , M. postea narratur sessi ne s. achum fuisse super eorrectione, , emem dations rapitulorum in praeedenti fessus statutorum, se emel um esse , quod supra dicta eo ruta Boc modo corrigerentis. Ergo s vim cia
beatur ipsis actis a Schelastrato prolatis in H x ipso
175쪽
ipso Concilio Gnstantiensi sessionis 4. 1,
cretum fuit reformatum, & cum prius sine istis verbis, is ad reformationem , cte. prodii et, postea ab ipsa Synodo fuit cum istis
editum . Non est ergo quod hujus addita-anenti. reos peragad Patres Basleenses, quod ab ipsa Synodo Constantiensi factum essedo cent acta ab ipso probata. X. Pergit deinde ad elevandam Decreti hujus austoritatem, aitque primum, statonis Decreta non fuisse ex consensu omnium facta; quod ut probet , acta quaedam Concilii Basileensis huc usque inedita pro- rt, quibus ostendere conatur sessionem Α-& s. reclamantibus multis e Patribus cele-hratas fulse, imo & Iibellum contestatorium . adversus eas a Cardinalibus esse emissum ,
assentient bus Regis Galliae Legatis, qui T sese Cardinalibus adjungerunt . Speciosa quidem scitia fronte videtur haec exceptio ἐsed si accurate expendatur, statim concidit. Primum enim acta illa , quae prpseri Schelestiatus, non sunt authentica, nihilque si mile habetur in veris, & genuinis , imo ex iis constat unanimi Cardinalium, Episcopo, Ium, & Oratorum consensu Decreta haec primum nationaliter propqsta synodaliter
esse conclusa, atque decreta . Deinde vero
etiamsi fides aliqua adhiberetur actis a Sch Iestisto prolatis, quae nihil aliud viden inresse , quam commentarioli su jusitam , vi ocilio adsuerat Pontificis . partibus addictis--inquam, in auctoritatem aL.
mittantur, nihil tamen haec ad causam Sche, ilestrati; quippe ex iis minime probatur, litem,. & conuoversiam. fulse de duobus De. aptis, de quibus inter nos agitur, imo ines;
tu eos, qui id nis celebrationi sese oppo
176쪽
D;ssertat;o VI. Prauqutam VT Isstebant, numerantur Legati Regis Franciae quos Decretis istis sese opposui in plane absurdum: sed tantum ex iis videtur ostendi post discessum Pape quosdam e patribus Baasileensibus dubitasse, num expediret, eo abdsente , & reditum promittente , sessionem inchoare; sic enim incipiunt actorum istorum fragmenta a Schelestrato prolata: --nia tanquam ludicra , ct ficte pro pane Dominἰnistri Papa oblata per Dominum Regem Romadi νum , ct alios ibidem adstantes reputata fuemur, fuἱtque unan mἰter vociferatum : his non obstanis
i , fiat fesso, fiat sessio ; propter qua tam 'sadis, quam die Veneris sequenti altercationes maxima fuerunt inter Dominos Cardinales, o Na
XI. Ex iis Patet , & ex actis authenticis confirmatur , Ioannem discessus sui variavexcusationes attulisse, quarum una erat, se sani talis ergo Constantia discessisse , moxiaque rediturum . Hae porro excusationes lia cet statim ludicrae, ac fime omnibus esse viderentur , nihilominus fuere nonnulli , qur expectandum adhuc esse arbitrarentur. Nam ratur deinde in iisdem actis , nationes de celebranda sessione deliberasse, atque interim Cardinales obtulisse Regi , paratum' esse Papam Procuratores mittere ad ceden dum Papatum, paratosque se esse sessioni si neret, adesse, dum non fierent alia capitula quam infra scripta. Hoc est ea', quae habentur sessione 4. inter quae decretum est de auctoritate Concilii generalis. Haec ca pitula Rex nationibus proposuit, quae cumue tis deliberassent habita die Sabbati sentione post habitam disceptationem inter Ca uinales, A nationes de capitulis, jam 'ae' ubstiis , randem , verba sunt Actorum , dia G
177쪽
Iεε no Antiqua Ferisa αβψlina . vino flamina inspirante in unam sementiam eam venerunt , quod tantum capitula infra scripta In dicta sessione flatuerentur . Fuit ergo dicta fessia de consensu , ct valuntate Domini Ruis , O
omnium Dominorum Cardinalium in Constantia εα sentium , quatuor Nationum, O Oratorum Regum, is omnos Cardinales in Constantia exia flentes , quἰ non erant infit Pata gravati Aeem fuerunt. Haec autem narratio tantum abest,
ut nobis obsit, & Schelestrato faveat, quiae contra non Pauca continet , quae nostram mirum in modum causam juvent: ex ea enim Primum constat , ab ipsis Cardinalibus proposita fuisse capitula , quae in sessione uni definita. Secundo, eadem esse ventila. ta apud singulas nationes. Tertio, cum Carisdinalibus circa haec esse deliberatum . D mum , omnes uno flamine inspirante in uam sententiam convenisse , atque unanimi consensu decreta sessionis 4. esse promulgata . Inter haec autem primum est de auctoritate Concilii generalis , in quo etiamsi non habeantur haec verba , ct ad roformatio nam Ecessa, ctri sussiciunt ea , quae Prec dunt ad probandam auctoritatem Concilii Pontificia superiorem esse . Itaque videre
est, rem definitam fuisse post maturam d Iiberationem, & primum nationaliter , ac deinde synodaliter esse conclusam . XII. Post haec cum adhuc de capitulis sinsionis esset altercatum , non quidem quoad
ipsam substantiam, sed quoad quassiarn circumstantias, tandem unanimi consensu st tutum est, ut corrigerentur, & emendare tur eo modo, quo habentur sessione s. v
rum est quidem Cardinales, & Legatos Resis Franciae si fides habeatur commentariis
helestrati ) protestationem secreto lavisse
178쪽
Dssertatio Q. stato tam β. n. 16 antequam venirent ad sessionem, se tantum propter scandalum evitandum adj sessionem ire , non animo consentiendi his , quae audiverant in sessione statui debere; vhrum protestatio ista primo non potest dei sui sie facta adversus Decretum de auctoritate Gaacilii generalis, cum Legati Franciae huic stase opposivisse onmi verisimilitudine caret rim ergo protestatio facta fuit adversus alia quaedam, quae in sessione ς. definienda esse ferebantur . Cum veroe sessio habita fuisset,& decreta emissa, nulla amplius adversus ea protestatio facta est, imo omnium consensu promulgata fuit, & ab omnibus nullo
XIII. Ex his abunde, ni fallor, derrioastratum est , illos ipsos commentarios Syno. di Constantiensis , qui a Schelestrato prolati sunt, nostram confirmare Potius, quam infirmare sententiam. Nihil dico de proteis statione, quae sequitur, factaque dieitur post sessionem 38. qua Nationes Italica, Hispanica , & Gallicana Pontificem eligi post lant: haec enim a proposito omnino alimna est.
XIV. Duo sunt alicujus momenti , quae nobis opponit Schelestratus I unum in non fuisse sussicienter deliberatum, sed tantum, ut habetur in istis actis aliqualiter , alterum, recitata fuisse sessionis s. Decreta per Elobctum Poetnaniensem, quia Cardinatis Flo i irentinus illa noluit pronunciare, unde ton-ycladit, istorum Decretorum auctori tatoni '
XV. Uerum haec duo, licet ita se habe-
rent , non tanti viderentur, ut propterea
Decretorum Concilii auctoritas penitus Iahelaret. Nam primo certum est, quaesti H 4 nem
179쪽
I68 D. Ania ua nil a Dise pliam. nem istam de auctoritate clancilii novam non fuisse, sed jam agitatam, atque definia tam in Concilio Pisano, irro S in hac imo Synodo Gmstantiens jam motam, ut i sis est Petrus de Alliaco. Deinde vero eo stat, eapitula proposita, & Decreta sessione . & 3. inis nationes prinium fuisse venti lata, ac de iis cum Cardinalibus diu dist Platum. Quod vero in actis habetur , alia
ualiter esse disputatum, noui ita inrelligendum, quasi 'leviter vos agitata fuerit ; sed sensus est, non proprie disputatum, aut aLetereatum fuisse, sed tantum aliquatenus , hoc est rem ventilatam sne disputationis astu. Quod vero secundo loco addit, i recurata fuisse capitula per Electum Enaniensem, quia Cardinatis Floren rinus notate ea recλrare, non habetis in actis Concilii , sed tum ea fuisse recitata a Cardinali Pozna niensi et verum vosuerit , necne Florentinus est recitare, nihil ad rem: suffcit ea mandata Concilii universi fuisse recitata, & ab asta tibvs probata. XVI. Quae vero Rexit Cardinalium Fl xentini, Cameracensis , & al orum mens , qua de :c in fessiones prorogyre voluerint, Natet itim ex actis Concilii Constantiensis
testatione ab ipsis emissa post tertiam sessi
nem ibidem col. I 64. Ex quibus monume tis Iiquet , eos protestatos esse, se . si Ioa nes XXIII. veIlet in proposito sese abdicandi permanere , ab ipsius partibus futuros .
Si vero secus faceret , se Concilio adhesuros, atque idcirco petiisse, ut donec de ejus proposito liqueret, fessiones disserrentur. Has tamen O ncilium proptereZ intermitti debere non existimavit, & Cardinales pro
180쪽
DGertatis n. Prasiqviam β. VT IOno pacis eis adfuerunt; cumquFeognovissenu Ioannem XXIII. de industria moras necte. re , & Papatu cedere bona fide nolle, cum ceteris Episcopis adverses eum c senserunt. Itaque nulla fuit in Synodo altereatio de auctoritate Concilii generalis supra ripam, Quam omne, agnoscebant, sed tantum M. celebratione sessionum, quas Cardinalesana nulli prorogandas esse arbitrabantur, donec cde Pontificis sententia, & mente Plaue col r
XVII. Et sane Decretum de auctoritate Concilii generalis supra Papam etiam ad ruinformationem Ecclesiae in capite, & in membris unanimi Patrum Concilii consensu factam fuisse, semper apud omnes indubitatum fuit . Sic Gerso Patrex Concilii ali mens in sermone, quem habuit colam ipsis ita festo sancti Antonii , Concilii Constaniati ensis Decretum laudat, in quo haec verba
reperiuntur: is ad reformarionem Ecclesia, erin ea re, is in membris; itemque in sermone
habito ai. Julii die idem Decretum impe se laudat, atque saluberrimum illud esse , re dignum quod ubique inscribatur. Siccine, quaeso , de Decreto controverso , aut
supposito coram ipsis Concilii Patribus Gerso auius fuisset proloqui XVIII. Transit deinde Sche stratus a&Concilii Constantiensis in Decretis istis con
dendis auctoritatem , eamque tribus elevae Tationibus. Primum, quia Decreta a Concilio sub una obedientia Ioannis XXIlI.' sunt eondita . Secundo , quia aliter sensiΩst videntur Patres post tres Obedientias . Tertio, quia Decreta haec minus approb ta sunt , aut tantum ad tempus schistuatis Oilecta. Haec sunt , qaae uobis ox. ejus u.