De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

발행: 1770년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

fro De Antiqua Met a rusciplina . a 'quo propter horrenda flagitia depositus est Joannes, & alius in ejus locum electus, ut narrat Luit prandus Ticinensis lib. 6. cap.

6. his verbis: Post triduum rogantibus ram Romanis Episesipis , quam plebe , magnus in sant i Petri ' Ecelsa sit eon inneus , sederuntque eum Imperatore Archiepiseopi ab Italia pro Evelfrido Aquileensi Patriarcha, quem in eadem urbe laniaguor repente, ut sit, arripuerar . Rodulplius

Diaconus, Albertus Mediolanensis, Sc. &enumeratis sexaginta, & amplius Archiepiscopis, Episcopis, & Cardinalibus, cum a-Ii quot Romanae Ecclesiae Ossiciariis, urbisque

Primatibus: His itaque residentibus, pergit Historicus , flentiumquc summam tenentibus , ita

sanctus Imperator exorsus. Luoniam decorum Ust , tam elaro sanctoque dominum Papam Joannem inter se Concilio, eur tantum declinaveris coetum, vos, o sancti Patres , consulimus , qΜibus communis labor Ecclinasticus , ac commune negotium existit ψ tune Romani Pontifices , o Cardinales, Presbteri, is Maeoni cum x-i- sa plebe dixerune. miramur sanctissimam prudentiam vestram nos hoc meus percontari , quod nee Ibericos, nec Babylonisos, nec Indicos incolas lGret; non hic est ex iis , qui veniunt in vestia mentis ovium intus aut sunt lupi rapaces sita aperte savit, ita aperte diabolica pertractat negotia , ut nihil circuitionis uratur. Imperator respondit; 'ustum nobis videtur, in accusationes nomisatim expr mantur. Tum a Narniensi Episcopo execrandorum criminum accusatus

Joannes litteris ad Duodum vocatur , ut se is impositΤs eriminibus , m sacrilegiis purgaret .

Hanc Epistolam cum legisset Ioannes, nulla accusationum in se prolatarum mentione iacta, rescripsit tantum se audivisse Sνnodum in men re habere, ut alium crearent Pami

162쪽

. Dissor talis CL Hatipuum β. IV. Isrmod , inquit , si facitis , excommunieo vos dae.

Deo omnipotente , Mi nm habeatis licentiam ultam ordinare , is Misam celebrare. HAc Syn dus Kalendis Decembris congregata respondit Ioannt: Si ad Θnodum venire, is objεcta . purgare non dissertis, av/xitari vastra procul bio obediemus a sed se venire , ct objecta cap talia eν Aa purgare di mutaris , tu excommunicationsm vestram parvi pendίmus , eam potius in vos retorquebimus , quandoquidem justa De erae possumus ,

VII Hae I tterae Hadtiano datae , ut ac Ioannem deferrentur , sed cum inveniri non potui flet , conitaretque eum ad Synodum non Venturam , totius Synodi judicio depos tus est, & electus in ejus locum Leo I quem quidem Joannes post discessum Imperatoris Roma ejecit , sed ipse Ioannes paulo post e vivis abiit Hibus Maii acino 96q-Post hujus mortem a Romanis Benedictus est subrogatus, sed eo rejecto, Leo coadu nata Episcoporum Synodo restitum s est, &iu Benedictum tanquam in invasorem prolata sententia. Haec narrant Praeter Lui randi Continuator Reginonis Adamus Bremensis, Sigebertus, & alii bene inulti, quorum. testimonia collegit Launovis p. 4. Epist. Ep-2. ad Maresum. Ex iis vero nullas est , qui iactum Concilii improbet , aut depota /tionem Ioannis iniquam , & il Iicitam esse scribat, imo omnes uno ore eRm approbant, Joannem Ex papam , & Leonem legitimum Pontificem appe laent . VIII. PTimum omnium Baronius Ioarmis videtur suscepisto patrocinium, sed in laticiter omnino: quod enim ait, eum fuisse RSynodo restitutum , depositumque per eλ Leonem, id acia aliunde habet , quam eri 'da

163쪽

I 12 Da Antiqua Ee Hesia Diseipi a. additamento quodam inserto in Chronico Sigeberti, quod Aubertus Miraeus non in venit in manuscrip. Gemblacensis Monaste rit , quodque manifeste patet esse assutum ,& a mente Sigeberti , qui Ioannem Expapam, & Leonem legitimum Pontificem ibi dem agnoscit , omnino alienum est . Nec vero fides ulla debetur actis quibusdam e

Vaticano codice prolatis, quae feruntur esse Synodi a Ioanne adversus Leonem celebratae; cum enim nullum hujusmodi ConciΙium habitum fuisse constet, non possunt ejus acta esse genuina , cum praesertim haec aliunde suppositionis argui possint, ut ostendit Lau- notus citata Epistola ad Maresum. IX. Ut vero minus odiosum auctoritatis a Concilio in Romanum Pontificem exemplum proferam, addam sententiam a Concilio Lateranens anno II a. celebrato in P schalem secundum latam, qua tum Pontificis illius sententia de investituris est resci Lia, tum ipse Pontifex a Synodo emendatus,& ad fidei suae professionem emittendam imis pulsus. Primum ergo Paschalis se correctioni Concilii subjicit his verbis r Porro , in quit , scriptum illud , quod magnis necessuaribus

coactus, non pro vita mea, non pro salute , ,

gloria , sed pro solis Ecclesia nece talibus , sine farrum conflio, aut subseriptionibus feci, super

quo nulla condisiane , nulla promissione eonstri gimur , sicut prave faetum cognosco, ἐω pravo factum confiteor, is omnino corrigi, Deo pra- flante , desidero. Cuius. correctionis modum fra-rrum , qui convenerume Concilio , Iudicioque eo

situo, ne forte per hoc imposterum detrimentum aliquod Ecclesia , aut anima mea prajudicium relinquatur. His a Paschali dictis, communivmnium favore laudatum so ut fratrer om es ,

164쪽

dissertatis n. Haloquiam β. m. Isaquἰ donum a Deo sapientia scientiaque percep rant , maturius super hoc consilium communἰ eatitatione susciperent , quid sequents die pεν inspirationem Spiritus sane ii respondιreny . Die itaque

sexta , qua is ultima Concilii fuit, fidei suaverita'm sanctis Patribus per omnia congrue rem , Dominus Paschalis in audientia. Coneilii totius exposuit, auferens se scripturas sanctas meis raris , is novi G manxi, , Conciria univem fasia veneranda sumpere . Decreta Roman rum Pontificum , ac praecipue Decreta Do.

mini Papae Gregorii , & 8. memoriae Papae Urbani , quae cum se probare, & semper probaturum esse professus esset in calce professionis Engolismensis Gerardus hanc exscriptis sententiam recitavit: Pritatigium lia lud quod:non est privilegium , sed pνivilegium

pro libeνtate captivorum , is Ecelesia a Domina ripa Paschali per utilentiam Henrici Regis em ortum , nos omnes in hoc sancto Concilio cum eodem Papa congregati , canonica censura , ,

Eeelesiastica auctoνirata Iudicio sancti Spiritus da mnamus , ct irrisum esse judicamus , atque omisiano eas mus . Ex his inulta inserri possunt

Curialium placitis adversat primo Pontificem errare posse secundo, errorem ejus a Concilio corrigi, & emendari . tertio , moridum correctionis ipsi a Concilio praescribi rquarto, coram Concilio Pontificem se purgare, fideique professionem, ut se purgaret, emittere: demum, errorem Pontificis a Co cilio damnari, & rejici .X. Denique in Conciliis Pisano , Comstantiensis , ac Basileensi , Romani Pomtifices , ut Conciliorum Patribus est visum , depositi sunt , aliique ad ipserum nutum in eorum locum . subrogati , qui iis universa Ecclesia pro legitimis 'habiti

165쪽

1 Da mi qua Ecclesia disciplina. 'sunt ι sed ea de re plura Paragrapho sim

quenti .

XI. Unum hic addam Concilii octavi De

eretum , quod rem eXtra omnem controveri

iam ponit hoc quippe Canone vigesimo primo reverentiam quidem Romano Episco. po debitam tuetur, ita tamen, ut possit in eum a Concilio sententia ferri , his verbis:

Si quis tanta egeratus audacia, quemadmoduis

scripto infantas quasdam contra cathedram Cortia ρ i Apostolorum Petri audeat jactare , eandema qua illi sententiam damnationis subeat . Sa a vero incumenica collecta de Srnodo de Roma. etiam Ecclesia controversia extiterit licebit rum decenti revorantia de proposita quastiora veneranter percontari, responsumque admittere , a iuvari , sive Juvare , non tamen μ'iadenter contra sutoris Roma Ponti iees sententiam

dicere. Quibus postremis verbis non adimit Concilio Synodus octava potestatem judicam di de Episcopo Romano, quam Praecedentibus ei concessit; sed tantum cavet, ne imis Pudenter , & audacter privati Episcopi quales Photius, & Dioscorus, sententiam in Pontificem dicant. Quod ex primis Canonim verbis liquet: st quis tanta egeratus audacias quemadmodum Photius , ct Diosiorus , cte. Et sane Synodus permittit Concilio Oecumeni co de iis, quae spectant ad summum Pontificem , quaerere', & judicare, eumque, ut habet, juvare, vel ab eo juvari , hoc est , vel eum docere , vel ab eo doceri : vetat autem tantummodo, ne temere sententia in eum Proferatur, supponens. eam ferri posse,s non temere, & imprudenter id a Privatis fiat, sed ab universa Synodo . Uno verbo , non negat Synodus Oecumenico Goncilio

166쪽

'MFertatio n. P loquiam β. R. I yy judicium Pontificis Romani competere, imo id astruit , sed tantum definit, non esse de eo immereaudicandum. Nec est, quod putet inj tanus hoc se telum vitare, dicendo sensium Canonis esse, non posse sine audacia de Ponti ce Romano judicari. Contrarium enim sum ponit Synodus, cum vult de rebus ad Po tificem , Ecclesiamque Romanam spectantiabus a Synodo inquiit; ad quid enim inquireretur, nisi ut judicium ferreturὸ quid si, inquisitione facta , . inVeniretur haereticus , aut gravissimorum criminum reus, nolle que juvari, hoc est emendari a Synodo Quis dubitet quin mens Synodi fuerit, hoc in casii sine temeritate sententiam in eum dici posse λ ' . . . A O

. U. In quo Conellorum Pisani, Constantienses, ct Basileensis eire a prodisitam quastiorum definῆtiones referuntur, is ab adversariorum o mctionibus vindicantur.

Postquam a nobis ostensum est, quae E xit antiquae Ecclesiae circa Concilii, & Pomtificis Romani auctoritatem mens, & disci plina, superest, ut quid de illa in Concialiis generalibus post motam Iitem definitum

fuerit expendamus.

II. Tria porro sunt Concilia in quibus hac quaestio diu multumque ventilata , aetandem definita est , & factis confirmata, Pisanum scilicet, Constantiense, ac B sileense, quorum historiam breviter ab origine deducere a , proposito non erit alie

num .

III. Cum Gregorius XI. Avenione , ubi 3. annos Pontifices sederunt, Romam rediisset , atque paulo post anno 1378. e Vivia

167쪽

Yy 6 De Ani ua Eeeles a diseψlina. excessisset , populus Romanus seditione sa- ista, in Conclave , ut vocant, irruPit, aliaque omnibus Cardinalibus mortem interminatus est , ni Romanum, aut saltem Italum crearent Pontificem; hi, ut saluti suae considerent, Bartholomaeum Neapolitanum , qui Cardinalis non erat , Pontificem dele. gerunt, qui dictus est Urbanus VI. sed aegre perentes vim a populo sibi illa tam , alia quanto post Fundos se se transtulerunt, ubi Cardinalem Robertum, qui Clemens VII. est dictus, Pontificem elegerunt. Ιs Avenione sedit usque ad annum I 394. qui mo tuus successorem habuit Petrum de Luna ,

qui Benedictus XIII. est dictus . Aliunde vero Urbano VI. successit Bonifacius hujus

nominis nonus, Bonifacio Innocent. VII. ac demum Innocentio Angelus de Corario, qui anno I4Ois. ea conditione electus est , ut

natim post electionem ad finem impone dum Schismati Pontificatu se se abdicaret .

Verum ubi Pontificatum adeptus est, eo cedere noluit, seque Greg. XII. appellari voluit . Ita rex ad duos rediit Auti papas , Benedicti XIII. & Gregorium XII. Neutrum Pro Iegitimo Pontifice agnoscebat GaIlia ,& tertium eligi volebat. Hinc habitum est Concilium Pisanum anno 1 o9. & ex comsensu Christianorum omnium Principum lc Iebratum , cui quidem adfuerunt plusquam ducenti Episcopi , ex Italia, Francia, Gemmania , & Anglia. Ad illud vocati Gregorius, & Benedicius cum non adfuissent, de Pontificatu dejecti sunt, electusque Alexander U. Nec solum Pisana Synodus suam in Pontifices auctoritatem exercuit , sed etiam

Decreto sancivit, Concilium generale univem

fam renasentans Eecusam eo superius P po ,

o ad

168쪽

DIssertaria VI. Haloquium β. V. I s ct ad ΠIud pertinere cognitionem, ac iudicium conrromesarum , Pontificatum Romanum spa- ne. Ea vero , quae a Concilio Pisano essa , & definita fuerunt, approbavit, & coim firmavit Alexander V. qui tum ab omnibus pro legitimo Pontifice habebatur , & Pisanum Concilium legitimum ν & generale pro. nuntiavit. Quo etiam nomine donatur Comcilium illud ab omnibus , qui de eo tum temporis scripserunt.

XXIII. hujus successor Concilium Constan-xiense quasi ad continuationem Pisani annor I . indicit. Huic ipse Pontifex adfuit , promisitque se pro bono pacis Pontificatu cessurum, modo Benedictus XIII. & Gree xius XII. idem facerent . Sed hujus pollicitationis penitentia ductus a Concilio seces.st. Nihilominus Concilium non propterea interruptum est, imo decretum emisit, quo definiebatur, Concilium secessu Joannis XXIII. non esse dissollatum. Deinde vero sessionibus

M. & s. diserta definivit Concilium generati uni mersam reprasentans Eeelesiam , potestatere suam mediate falero a Christo , cui quilibet cui in cumque flatus, vel dignitatis etiamsi Papalis xistat, obedire tenetur in his, qua pertinent ad fidem, extirpationem schismatis, is reforma

sionem Ecclesia generalem in capite , o in me

orir. Hocce decretum probatum fuit natio Dal Iter, ac deinde synodaliter , hoc est se.1unctim , ut fiebat , ab unaquaque natio ne , ac deinde ab uni versis in Synodo Patribus . .

in ConciIio a Martino v. probata sunt, qui da tantum excipit, quae nationaliter, dcaon synodaliter definita fuerant. t

169쪽

xσs De Ani'ua Ecelesia Disciplina . VI Post haec Ioannes XXIII. ad Synodum - eitatus respondit, se discessus sui poeniten tia duci, probari a se, quae facta fuerant a

concilio, quaeque deinceps erant itatuenda, paratumque se esse quaecumque a Concilio etiam adversum se decernerentur, apm ob re. Idem fecit Gregorius Xll. solus Ben dictus XIII. se ipsum Pontificatu abdicare, di Concilii judicio causam suam commiti re renuit, atque ideo a Concilio, ut contumax est proscriptus sessione 37. Deinde sessione 's. Concilium Decretum condidit de celebrandis singulis quinquenniis Conci

tionaliter, & synodaliter fueraent definita

Martinus V. legitimus Pontifex a Concilio electus rata habuit, & probavit, in Primis vero decreta sessionis Α & s. Nam inter articulos Bullae in errores Vviclen conditae jubet interrogari V vicies stas , num teneant Concilium generale universam Ecclesiam repraesentare, num doceant ea , qu a Concilio Constantiensi probata sunt , ab omnibus Christi uis probari debere L quod quidem sessiones quartam & quintam Iespicit . - α

VIII. Idem Pontifex Decreto Conliantiensis Concilii morem gerens Concilium generale indixit primo Papiat, deinde Senis , ac demum Basleae, at ante huius initium evivis excessit: hujus vero successor Eugenius IV. Iulianum Cardinalem I egatum iriue destinavit, ut Concilio praeesset . In eo 2. sessione Concilii Constantiensis de auctorit te Concilii supra Papam Decreta renovata sunt. Conatus est deinde Eugenius Conci

Ilum di luere, at stetit illud nihilominus i

170쪽

D Fertatio VI. Praeloruum β. V. assctatuit sessione 13. Pontifici non competere ii

jusmodi potestatem, ipsum quidem esse Ecclesis caput , sed non universa Eceles a superius M. Ipsum quippe falli procul dubio se , quod de Ecclesia dici sine piaculo non

posset. Haereticum esse dicere Papam non teneri Concilio parere ; tum Eugenius lU. mutata sententia Concilii acta probavit, &ea omnia confirmZvit , quae a principio decreta Isterant usque ad sessionem decimam sext1m, in qua Balla confirmatoria actorum synsiui continetur. IX. Ex his, ut puto , abunde evincitur , quaestionem istam de auctoritate Concilii a nera Iis etiam supra Papam in tribus Concialiis generalibus per irps Pontifices legitimos , & ab omnibus receptos approbatis dia serte, ω aperte definitam fuisse , ita ut de illa jam noli sine temeritate dubitari posse .videatur. ' VI. Respondetur iis , qua a nupero quodam scriptos ad 4elmanda x o eludenda Conesiit, . Constantiensis Decreta obiecta sunt simulque Constantiensi neilii , nec non Basileensis,

. Gisi Gallisani nuperrime congregati Patres ab hujus calumniis vindicantur.

Ad elevanda Concilii Cos stantiensis de auctoritate Conciliorum gesseralium Decreista multa commenti sunt adversarii . Ex iis

Notat Boguetus in eitat. Hndiciis in decre o Constantiensi i Concit, memoraro rain haberi ann Goma , quod contra errores , & errante iserrii.Ω,Ies t

SEARCH

MENU NAVIGATION