De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

발행: 1770년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

Isci De Antiqua Messa αν pina . integra, aut Decanum Facultate , 3c Cap tulo superiorem esse.

XVII. Objiciunt quarto, ad summos Pontifices a judiciis Episcoporum, & Synod rum semper fuit provocatum XVIII. Respondeo, ex Dissertationae secunda abunde liquere , Primo jus provocationis Romano pontifici jure divino non competere I. seeundo, nec OIam illud fuiss&ab omnibus admissum , imo vetitum fuisso. multis in locis, ne provocaetio ad eum fieret tertio , nunquam ad eum Pr Vocatum

post Synodi generalis judicium cum e conintra post judicium summi Pontificis ad Synodum generalem saepe provocatum fuerit Quae omnia cum abunde sint probata , petitum ab appellationibus argumentum in adversarios retorquere facile est.. Verum d to quoiu appellationum solemnis olim fuerit usus, hoc unum inde probatur,. Pontificem superiorem esse singulis Episcopis, & Syno dum Romanam ceteris Synodis Provincialibus majorem. habere potestarem quod ad Propositam quaestionem non pertinet XIX. objiciunt quinto, Concilia genera Ita fuisse semper convocata, & confirmata per Pontifices Romanos, qui non modo iis

praesidebant, sed & summam rerum in illis

tenebant. Unde sic argumentari possunt et Illi sunt Superiores Concilio generali, quorum est primum convocare Concilium gene Tale , deinde ei convocato praeesse , & cu Ela in eo pro. libito moderari, ac demum sine quorum confirmatione Synodi Decretae vim non haberent; sed haec omnia R nanis Pontificibus competunt et ergo: superiores sua Concilio generali

202쪽

'ndissertatis VI. . Ulaimus. I9'sive divinam, sive Ecclesiasticam , qua irrita & nullius roboris esse pronuncientur Concilia generalia, aut ab iliis, quam a Romanis Pontificibus convocata, aut quibus alii, uuam Romani Pontifices Praefuerint, aut quae

ab Ipsis specia liter non fuerint confirmata. XXI. Respondeo secundo , octo priora Concilia generalia ab Imperatoribus esse

convocata , nullum a Romano Pontilice uuaedam ex iis etiam invitis , aut ignorantibus Romanis Pontificibus, tribus vero primis, necnon Sardicensi Romanos Pontifices

non praefuisse, sed alios Episcopos . Demum quaedam Concilia generalia non fuisse a Pon.

tificibus confirmata, aut approbata , ea vero, quae ipsi approbarunt, non ita approbasse, quasi ea nullum sine hujusmodi approbatione robur haberent , sed tantum illos consensisse iis, quae a Concilio facta fuerant,& decreta, ejusque judicio adhaesisse.

XXII. Respondeo tertio, etiamsi convoca tio Synodorum generalium, earum mn fi matio , atque tu ipsis πιιιδεῖα necessario

competeret Romano Pontifici , nihilominus ramen non Propterea dicendum fore, ilIum superiorem esse Concilio generali . Primo

enim necesse non est, ut qui convocat aliquem coetum, eo convocato, luperior sit universo caetu. Imo vero ordinarie , qui caelum aliquem convocat, eo inferior est, ejusque Decretis parere debet; alioquin quid opus esset coetum congregare: idem esto judicium de

203쪽

De Antiaraa Ecelesia NPhsna . niversa societate superior , quod est a bla dum. Porro in antiquis Conciliis licet praeesset Papa, cuivis proponere deliberanda liacitum erat: sed etiam si Praesdens esset re-xum gerendarum moderator, non tamen eL set propterea superioris auctoritaris unive so coetu . Denique ponatur consensus legitimi Pontificis necessarius ad robur dandum. Decretis Synodi generalis, non tamen indasequitur, Pontificem esse Concilio superi rem, scut licet ad firmitatem Senatusconsulti, aut Decreti Facultatis requiratur praesdis subscriptio, & Decani concIuso , non Iicet inde inferre Praesdem universo Senatu. & Decanum integra FacuItate stiperiourem. Dixi , ubi legitimus est Pontifex, nam ubi Pontifex est haereticus , aut schismaticu S , aut gravissimorum criminum reus , si quis vellet eum depositioni suae assentiri, is profecto incassum laboraret . Suffciet ergo hoc in casu, ut legitimus Pontifex a Synodo electus post hujus depositionem acta is

nodi confirmet. Atque ita nec eL confirmatione, nec ex praesidentia Synodorum generalium potest inserat , Pontificem esse Conci-1io superiorem .

XXIII. Objieitur sexto dictum Concilii

Romani sub Symmacho, Papam nunquam mi eatarum Iubiacuisse iudicio is

XXIV. Respondeo, minorum nomine for san alios intelligi, quam Episcopos, qui minores dici nec debent, nec possunt . 'I Deinde vero etiamsi de Episcopis loquer

turi ' Cum sunt in Concilio congregati , . quin etiam Romani Pontifices Episcopoς, ad nucis scribunt, Cullegas, Fratres , ct Consacerdotes passun areellant ,

204쪽

D4'rtatis n. g. Ultimus. 193tur Concilium, non loquitur de Concilio generali, sed de Concilio quorumdam Italiae Episcoporum denique loquitur ad mentem Romanorum , qui tum temporis existimabant, Pontificem a Synodo praesertim parti. culari deponi non posse , nisi in casu haereseos . Agebatur autem de moribus Pontificis, quo in casu eXistimabant tum temporis nonnulli , eum reservandum esse divino

iudicio . .

XXV. Obiiciunt leptimo quaedam Romanorum Pontificum dicta , ut Leonis I. Ep. 48. scribentis, ad Petri Sedem universiae Ecclesae curam pertinere; Gelasii I. Epist. 13. dicentis, quod sacrosancta Romana Eccle. sia de omnibus habebat judicandi potestatem, nec cuiquam liceat de ejus judicare judicio; Gregorii I. qui in Epist. 39. lib. s. ait, Petrum respondere potuisse iis, qui eam culpabant, non esse ovium Pastorem suum reprehendere; Nicolai I. dicentis i Epistola ad Michaelem Imperatorem , - -

eium Sedis Apostolica, quae siseriorem non agnais scit, a nemina refricari posse , Paschalis II. cu- Ius verba referuntur in capite significasti ex . tra. de electionibus in hunc modum : AMAt, inquit, in Conciliis statutum no iuveniri quasi Romana Ecclesia legem Concilia ulla praefixerim, eum omnia Concilia per Romana Ecclesia aucto ritatem , is faeta sint, is robur acceperint , in in eorum statutis Romani Ponti is patenter reci

piatur auctoritas.

nunquam filios , aut minores; etsi enim ais Rona nua Pontifex in Primatu sit superiori est tamen an seopatu fra r.

205쪽

ry . De Aniqua Etet D DUc 'Una ..XXVI. Alexandri III cap. licet Extra. doesectione, ubi statuitur, majori cautela etiagendum esse Romanum: EPiscopum , quam ceteros , quia si malus eligatur Pontifex ,.

nullum erit remedium , cumi non habeat si

Periorem, a quo deponi Possit, Innocenti HI. Ricentis. sermone 2. se propter solum in fide peccatum posse ab Ecclesia judicari, in ceteris Deum habere judicem ; Bonifaeli

denique VIII. in Extra vagami unam fari- ubi ait, supremam esse Romani. Pontificis. potestatem, quae non nisi a Deo POC st judicaria. XXVII. Respondeo, ast singulae testimo. . nia ad primum Leonis I. verum esse , Romanum Episcopum curam gerere univeris

Ecclesiae , sed distributim , non collectim

sumptae, unde non valet consecutio Bellarmini Ergo. etiam curam. Concilii generalis habet .. Sed esto habeat curam ,, ut in Concilio. generali omnia secundum ordinem fiant ,, non sequitur: ergo superior exit Concilio ge nerati .

XXVIII. Ad secundum Gelasii primi, diaco. , Cum non loqui de Concilio generali

aut Provinciali , sed de singularibus. Episcopis ;. docet id vox euiquam, quae de Concilio intest igi non potest , docet scopu&ΚPistolae , in. quo. agit contra eos, qui namen

Acacii retinere volebant in dypthicis. XXIX. Ad tertium Gregorii respondeo s. non negare Gregorium , quiα oves aliquando, Pastorem reprehendere potuerim , sed tantum dicerct, potuisse Petrum hac uti responsione, sed maluisse non ex potestate , sed

ex ratione respondere . Post quae haec adjicit Si ergo. Poor Eeelsa Apostolorum Princeps. F-gη , ct miracula Augulariter faciendo non dedi

206쪽

Dissertatio VI. Vismus. Is dlanatus est in causa reprehensionis sua ratιonem humilἱter reddere , quanto magis nos peccatores seum de re aliqua reprehendimur, reprehensores nostros ratione humili placare' debem, λXXX. Ex quo patet, scopum Gregorii non esse, ut ostendat Pontificem non posse ullo in casu reprehendi, & judicari; imo contrarium infert ex facto Petri: deinde non loquitur de Concilio, aut Ecclesia, quasi Petrus non potuisset a Concilio reprehendi, sed tantum de privatis quibusdam reprehensoribus. XXXI. Ad quartum Nicolai I. patet , eum non asserere suam auctoritatem Conci- Iii auctoritate majorem, sed tantum Sedem suam quavis alia majorem: patet, inquit ,

profecto Sedis Apostolica, eius auctoritate maior non est, iudicium a nemine fore retractandum .

Sedem ille suam cum aliis Sedibus, seque cum aliis Episcopis comparat, sed distributim , hoc est Sedem suam cum qualibet alia , secum quolibet alio Epit copo, non Sedem suam cum omnibus, aut se cum collectis in Concilium Episcopis universis , alioquin vitio

laboraret eius ratiocinium: universum enim , ut ait S. August. partibus singulis merito pra-

ponitur .

XXXII. Paschalis II. testimonium , quod

est ordine quintum , benigne oportet explicare, alioquin sustineri non poterit ejus dictum, cum certum sit , Concilia Ieges omisnibus Episcopis, atque etiam Romanis dixisse: sic verbi gratia, Concilium Antiochenum , & Arelatense sua Decreta per Illis teras Romano Episcopo significant , ut ea executioni mandet, ipsique Romani Pontifices legibus a Conciliis Iatis se obnoxios esse non semel protestantur quare verba Paschalis benigne sunt interpretandae de Po-I 6 te.

207쪽

m Antiqua Ecclesig α ρι -- testate dispensandi sapionter a Canonum o Iervatione, quae Romano Episcopo ceteris competit.

XXXIII. Alexandri III. testimonium , quod est sextum, non bona fide re fortur ;nec enim ait ille, nullum esse remedium si malus Pontifex sit electus , sed tantum non posse recursium haberi ad superiorem cum nullum scilicet Concilium est conum catum . Unde major cautelae est adhibenda ad ejus electionem , quia non facile Cota citium convocatur , nec Potest a superi Te Episcopo. , quemadmodum ceteri , iudi

cari. λ

XXXIV. Innocentius III. cujus testimonium p. Iesertur , videtur in eorum stare opinione , qui tenebant Papam ob soram fidem posse deponi , sed 1orte per si, dei negotium intelligit etiam pravitatem inemendabilem quae uni versae ossiciat Ecclesiae : unde ad Philippum Regem Fran CO ru' licribens ait , si absque genexalis Co citra deliberatione ipsium separaret ab uxore sua , ordinis , & ossieti periculum sibi

imminere.

XXXV. Denique Bonifacit VIII. Extra-

vagantem omni ratione, Sc auctoritate deni tutam nihil omnino moror.

XXXVI. Objicitur ultimo Concilii Late-xanen sis sessione M. sea potius Leonis X. In Concilio edita constitutio de abrogacione Pragmaticae, ita qua postquam dixit , ea Agesta sunt in Goncilio Basileensi post translationem ejus Eugenii IV. auctoritate, nullum habere posse robur, haec

audit: Cum praesertim solum Romanum Pontiyiacem tanquam aVctoritatem super omnia Gnciliatiuentem Conciliorum indicendorum , transferen

208쪽

iarum , ae diissoluendorum plenum jus , potestatem habere dum ex sacra Scripture testimo-mo , dictis sanctorum mmm, aliorum Romanorum Pontiscum etiam traiecessorum nostro-νum, Dcrorumq- Canonum Decretis , 17s ex pro aliam eorumdem Conciliorum confisone .inibus verbis videtur Synodus Lateranens riatat potius Leo X. a probante Concilio rem plane definivisse. XXXV. II- Respondeo, magnum et se discrimea inter hanc sanctionem, & defini. tionem Conciliorum Constantiensis, & Basit

uensis: Primum, enim , ad mittam haec Concilia numerosiora fuisse , cum Lateranensi Concilio vix octogulta Patres adfuerint , equibus sexagiatae tantum, aut circiter Episcopi , quorum magnae Pars ex Italia: Christianissimi Regis Orator nullus , e Gallicanis partibus Antistites nulli , ideoque a non, paucis haud immerito ita dubium rθvocetur,. utrum revera sid generale, at, inqam , istmittam, perspicuum est definitionem istant non esse a Concilio universo, sed a Romano Pontifice solo editam : & quamvis initici Bullae praefigatur, sacro approbante Concilio , patet tamen rem non fuisse in Conci lioediscussam , & examinatam , sed tantum perlectum ita Concilio Pontificis Decretum, quod quidem nota erat conditum de hoc negotio , sed de abrogatione Pragmaticae . Hoc vero Decretum inseritur Bullae tanquam ratio definitionis. , non autem tanquam

definitio. Quapropter licet constaret , a probatam a Concilici definitionem Pontifici;

de Pragmatice abrogatione, rei aque in Cota cilio examinatam , ac discussami non Pr

pterea idem dici posset, imo idem dici nomPosset de hac ratione, quam Pontifex nat'

209쪽

I98 De Ani qua Milesia DiscipΠna . Iae inseruit. Haec omnia ad Concilii Latmranensis Decretum responderi posse notaverunt Duvallius, & Bellarminus, Iicet indiversa opinione fuerint: Ad Concilium Lat ranense, inquit m vallius A. parta q. p. libride suprema potestate Papae, quod multo eo presus loquitur, quam Florentinum , varia sunt responsiones. Luidam enim ajunt, non fuisse vere , , proprie generale , cum ei vix centum in

ter fuerint Episcopi alii dicunt, eaput illud 2I. in quo de auctoritate Concilii fura Pontistem mentio sit , a Concilio non fuisse diseulsum aue

examinatum, tanti m perlectum coram Pra-

iatis Concilii, qui sine pravio examine illud a' probarunt , ideoque dici non posse conciliariter conclusum , , definitum , sicut de Concilii Consta siensis desinitiona dietum est. Alii rem sic expa-diunt , etiamse , inquiunt , Concilium fuisset absolute generale, quod adhuc propter Episcoporinnpaucitatem relinquitur incertum tamen rem ipsam, ut Deeratum fidei Catholica non da tuis . Nulla enim M verbis Concilii nota apparet , ex qua fid/i definitionem colligamus. Nam nec ama-rhema pronuntiat in eos , qui contra sentiunt ,

nec uisit, se hoc expressa , aut proprie definire , aut esse de nec Flate salutis ita credere , ve quid simile, ex quo expressa desinitio colligatur . Alii vinique respondent, Concilium eatenus Auctoritatem PapE supra Concilium definire , quat nus id ex scripturis , Patribus , is antiquis C

nonibus manifeste constare censetur. Ad Me enim si omnia verba attente expendantur , vim suεκ finitionis , se qua sit , Concilium vocat . Potuitne clarius atque disertius ostendi, Decretum Leonis in Concilio Lateranensi nullius esse Ponderis λ Cautior est Bellarminus, sed tamen fatetur, decretum istud non esse de fi

de , & de Concilio Lateranensi dubitari POD

210쪽

L Errato TR NDῖ--- so, utrum. sit generale : fatentes ergo habes. mus advertarios Concilii Laterane x feta potius. Leonis. X. in Concilio Lateranensilententiam nostiae nihil praejudicare opinio, ni . Hoc autem magis aedhuc constabit , si rationes, & auctoritates hic aliaetae ponderentur: ut enim observabis Duvallius, non definit id Pontifex, nisi quatenus manifeste constat ex scripturis, Paetribus, & Conciliis ,

quae allegat nobis: ergo examinandumresin-

uit, MIum constet , necne . Haec autem nota

tantum nota id probant manifeste, sed omniae aud falsae sunt , aut ae proposito. aliena. Scripturae sacrae generatjm laudatur auctoritas, at nullus extin loc , qui id. probare ullatenus. Possit : Patrum quoque generatim

allegantur. dicta , sedi nullum speciatim ire

Ortux;. Romanorum Potatificum Decreta venditantuc, sed nullum speciatim promitur QIpsae Conciliorum confessio. Proi armmento ad ducitur, ad tantum abest ,. ut Concilia generaliae supra se Romanos agnoverint rentifices Se in iis venerati suevini potestatem, convocandorum , di sibivendbrumque' Conciliorum, . sepe leges Pontificibus etiam Romanis. tulerint, seque passim ab Imperatoribus , nom a. Romanis Pontificibus convocatos esse testificat, sint, ut at ibi: ostensum est Alexandrina Synodus adducitur , quae scri

Psisso dicitur Felici Romano Pontifici Nicaenam Synodum statuisse non debere absque Romani. Pontificis auctoritate Conciliae congregari , sed haec Synodus , & Epistola illius nomine adi Felicem scripta supposititia proeculdubio, est , &. talis. esse ab ipsis Baronio agnoscitur. Dicitur postea Beatus Leo Syn dum Ephesinam ad: Chalcedonensem trainstulisset quis hoc unquam dixit , aut dicrae:

SEARCH

MENU NAVIGATION