장음표시 사용
231쪽
ato De Antissa TMesia disciplina.
D quoque parent religionis An sities: quo . rogo te, decet affectu eis obedire, qui prom erogandis venerabilibus sint attributi mγ-
,, steriis λ Idem halae in somo de anathematis, , vinculo: Quod si haec, inquit de Ecclesiast D in rebus loquens, tentare semidant , t necis, ad suae pertinere cognoscunt modulum podi, testatis, cui tantum de humanis rebas i ,, dicare permissum est, non etiam praeesse
is divinis, quomodo de his , per quos clivi- ω na ministraatur judicare praesumunt λ fu ο, rint haec ante iudventum Christι , ut quia is dam fingulariter adhue ramen m earnaelis, bus actionibus consti tuti pariter Reges exis, sterent, Pariter Sacerdotes . L. L. . Mas, cum M. verum ventum est eumdem cCHi-
Regem , atque Pontificem, ultrae sim bi nec Imperator Pontificis uomen imm .is suit , nec Malisex regale fastigium vindus, cavit . . . Christus memor fragilitatis h B manae , quod suorum saluti congrueret dis. m Pensatioue magnifica temperans, sic adh - ω nibus Propriis , Δgnitatibusque distin hixis officia potestatis ut riusque discrevit , suos,m volens medicinali humilitate salvari nocis, humana superbiae iurius intercipi, ut 3 es Christiani Imperatores pro. aeterna vita. ,, Pontificibus indigerent, & Pontifices prinos temporalium cursu rerum Imperiahibu&m dispositionibus uterentar quatenus spiri is talis actio a carnalibus distaret cussibus sis & ideo militans Deo minime se negotiis D faecularibus implicaret , ac vicissim no ,, ille rebus divinis praeesse, videretur, qui ,, esset negotiis iacularibus implicatus, ut&,, modestia utriusque ordinis curareturi nes, extolleretur utraque suffultus , & comper, tens qualitatibus actimum specialiter Pr
232쪽
m farratia FIT. Cap. I. n. 22 ese sessio aptaretur . Ecce utramque pote.
statem , & utriusque limites optimae distinctos, ita ut nihil liceat iaculari in Eccle fastica, aut Ecclesiasticae in faecularia , Scpariter Antistites teneantur obedire legibus Principum , ac Principes Episcoporum admonitionibus parere.
III. Symmachus Papa in Apologetico adversiis Anastasium tona. Consi. q. col. 09
Ep. 6' eodem, quo Gelafius modo loquitur: ,, Conseramus, inquit, honorem Imperat ,, ris cum honore Pontificis, inter quos ta ,, tum distat, quantum ille rerum haman di, rum curam gerit, hic divinarum: tu In is perator a Pontifice baptismum accipis , is sacramenta sumis, orationem poscis, be-i, nediistionem speras, Poenitentiam rogas ,
H Postremo tu humana administras, ille diari vina 4ispensat; itaque, ut non dicam s H Peri r , anualis honor est Nicola quoq- Ι. Ep. 8. verba Gelasii exscribit . Atque ita videre est, Romanos Pontifico ultro agnoscere sibi nullam in temporalia mistestatem esse , sed hanc totam ad Reges pestinerst. At nablus est, qui disertius, & tui. eulentius id prosessus fuerit, quam Gregorius II. Epist. a. ad Leonem Isauricum : Alia, est , inquit , Ecclesiasticarum renum constitustio , aliιis sensus facularium nam quamadmodum FontUex introspiciendi Palatium potestatρm non 6 νbet, ae dignisares regias daserendi , sic nequa perator in Ecri Aas Atrospiciendi , is electi nes saeras in Gero peragendi. I taque eX R manae Ecclesiae traditione constat, nihil magis esse juris Romano Pontifici , ceterisque Epistopis in Reges, & eorum Regna, quam Regibus in Episcopos, & res Ecclesiasticas. quemadmodum ergo liset Episcopus ia c.
233쪽
m Antia a Fert a NPIpiana. Iibus Imperatori subsit , non potest tameta ab eo Episcopatu dejici , ita Imperatox , quamvis in Ecclesiasticis rebus sit Romano Episcopo subjectus , non potest Regno is Iiari , aut temporalibus bonis privari ; de quemadmodum Reges res Ecclesiasticas , ut Reges sunt , administrare minime possunt ,
ita etiam Sacerdotes , ut sunt Sacerdotes , nuIlam habent in res terrenas Potestatem. IV. Hinc Ecclesia Romana olim in publico ossicio profitebatur, Petrum, & ejus su cessores claves accepisse ad regendum tantum animas: hanc enim ita ossicio Cathedret beati Petri recitabat orationem : Deus , qui
heato Petro , collatis Ha ibus regni caelestis , ania mas Istandi, atque solvendi pontificium tradidiasti concede , ut Arercessionis ejus auxilio is a peccatorum nostrorum vinculis liberemur . Haec
oratio, quam Anastasios Bibliothecarius Lemni IV- perperam ascribit, extat in libro sacramentorum Gregorii, Ac in antiquis Breviariis, ac Mistalibus Romanis a PauIo III.,& Gregorio XIII. approbatis, quamvis in posterioribus vox ista animas sit abrasia, nescio quo consiIio - Hujus certe vocis sensus, quod scilicet potestas clavium tota spiritu 1is sit, & animas tantum respiciat, conflauti traditione nititur, & Romanorum Pontificum confessione. Haec quippe sententia est Iulii II. in diplamate Σ3- his verbis: Liquet
omnibur Christiana fidia cultoribus , beatum P trum ab ipso Sal tore nostro iesu Christo stolorum PrReipem fuisse conssi tutum j eique I sandi , ae solvendi animas coelesti privilegiσ ιν vitam esse potestatem, eum eὶ dis tur , tu es P
rrus et & haec sententiae est Hadriani I. in Concilii Franco rdiensis initior Petrus y iuvit, in prMnium δε- eonfusionis caeli rani or,
234쪽
V. Haec est Petri Damiani sermone r. daeheato, Ioanne EvangelistR : Tacet is, inquit, cui porta. inferi non prevalent , qui litandi an mas Κ alva Rivendi obrino princῆparum.
V Iia Haro est etiam Ambardi i a libello ast distrimine utriusque regiminis ad L dovicum: eademque ibidem sententiae est Gregorii I Q Pontificis. in Episcopos R
mi Francorum: que, in it, ignorare δε- eratis, magus esse regimen am arum , quoces pina eate , quam imperiati , quod est rem
VI I. Eadem est sententiae Chrysostomi multis. ita locis, praesertim vero homiL 4-ae verbis Isadae de Osia 2 Resi, inquit ,, eo
porri eammisse sunt, Sacer ti anima Rex maculas corporum remittis Sacerdos autem maculas:
VIII. Ante Chrysestomum assirmavit quom e Narianzenus. in orationθ RPologetica , totam Pastoris curam circae occulium x & i ternum hominem versari .. IV. Eadem quoque fuit mens. Valenti iani Imperatoris, cum referentst Theodoreto , post electionem: Ambrosih dixit , se gratias. ager: Deo ,. quod' ei viro, animas Mommendasset , cuti ipse corporae commiserat . Haec est sententiae Patrum omnium,, qui un nimi consensa verbae haec, quacumque ligaveris super te Tam , de potestate Iigandi , & sol. Veni, peccatae interpretantur , nunquam de Potestatoe privandi, Regis imperici aud Privatis. bonis. sibi propriis ..X. Deniqudi haec ipsa est sententi in Ap stoli Pauli scribentis , praepositos. Ecdictae senimarum curam. tantum Grere, qui -κε h
235쪽
'124 De Aut qua Eeelsa Diseψnna. Inquit , invigilant, quasi rationem pro animabus
XI. Possem hic etiam addere multa Patrum testimonia , quae in sequentibus argumentis resereatur ; sed ne bis eadem repe tam , unum tantum referam , quod omni exceptione majus est : hoc autem est celsberrimi illius Osii Cordubensis , qui Co stantium Imperatorem tanta alloquitur constantia , ut dissimulationis , aut adulationis accusari minime possit : D ne , quatio , i quit apud Athanasium in Ep. ad solitariam vitam agentes , is & memineris tes, mortalem esse , reformida diem judia ,, cii, serva te ia illum purum , ne te mi- ,, sceas Ecclesiasticis , neque mobis in hocis genere praecipe, sed potius a nobis di. sce . Tibi Deus imperium commisit , no- ., bis quae sunt Ecclesiae credidit & que- ,, madmodum qui tuum imperium malignis di, oculis carpit , contradicit ordinationi di- ω, vinae , ita & tu cave , ne Gn sunt Ec-s, clesiae , ad te trahens magno crii ni ob-Μ noxius fias . Date , scriptuin est , quaes, sunt Caesaris Caesari , & quae sunt Deim Deo : neque igitur fas est nobis in te ,, ris imperium tenere , neque tu thymias, matum , bc sacrorum potestatem habes,, ImpeIator . Haec magnus ille Osius ,
quibus docet , nihil plus juris esse Episcopis in potestatem civilem, quam Regibus in Ecclesiasticam.
236쪽
V. In quo quinto argumento eularitur , misHesiam in temporalia nullam habere auctor tatem , eo quod per vim, gladiumqua materia Iem homines cogere minime possit.
Si qua foret Ecclesiae in temporclia pote stas, dubium nullum est, quin posset te
poralem aliquam poenam , Puta mortem ,
supplicium , aut saltem bonorum privati nem infligere , quod etiam ab adversariis supponitur, cum inde Probant Reges in posnam laesae fidei ab Ecclesia regnis privari poste , illorumque subditos a fide, obmdientia eximi. Verum enimvero nihil est certius, quam Ecclesiam non habere ullum rus puniendorum no iorum poenis , & suppliciis corporis , aut etiam bonorum privatione . Inauditum certe est apud antiquos , quemquam alia, quam eXcommunicationis ,
aut depositionis poena fuisse ab Ecclesia mul Etatum; quin e contra Ecclesa agnovit , nullam aliam sibi potestatem esse, quippe
cum eos, qui suis Decretis adversabantur , in exilium ejici, & bonis mulctari, ne tui has cierent , expetivit , Imperatores sen Per, aut Magistratus civiles adiit , ut haec Poena legibus civilibus in eos sanciretur '. Adeo persuasum erat ipsi, nuIlam se pol statem habere hujusmodi poenad um in quem. quam decernendarum. Et quidem multis amnis Ecclesia civili auctoritate adversus hamreticos , & rebelles minime uis est , quia nullum sperebat ab Imperatoribus Ethnicis auxilium . Ut ut sit, primum legitur auist ritatena civilem implorasse in causa Paesi Samosatent, cum ille Antiochena Sede din
jectus, domo dc Ecclesia Miscopali cedere
237쪽
2Σ6- De Ane ua Emesia DUe tina . nollet, quae res Ecclesiam coegit, AureIIanum Imperatorem adire, ut inde exturbaretur: qui Imperator licet Gentiiis prudenter omnino statuit, Ecclesiam, dc domum Episcopalem ei tradi, ad quem Romanus Episcopus , & ceteri Italiae Antistites liti
Tas communionis mitterent . Postquam vero
Imperatores Christiani fuerunt tum illorum in .Christianam Religionem affectus , tum proprii Imperii , cujus tranquillitas religionis conservatione plerumque pendebat , C ra , & sollicitudo in causa fuerunt, ut haeresiarchas, & rebelles, ne turbas cierent , in exilium mitterent, aut mulcta aliqua P
cuniaria plecterent: quod quidem sepissime Proprio motu aIiquando ab Episcopis ea dem rogati praestiterunt . Verum non nisi posterioribus Ecclesiae iaculis concessa est Ecclesiae ab Imperatoribus potestas statuendaxum in haereticos, aut peccatores Poenarum
temporalium; atque hinc Episcopi potestatem istam obtinent ab Imperatoribus , &Regibus, non ab Ecclesia, sicut Reges debent Ecclesiae multa alia Ecclesiastica munia, quibus ipsi fruuntur: sed en tibi argumenta, quibus id conficitur. II. Piimo Christus nullam EccIesiae mimstatem contulit praeterquam spiritualem, nec aliter Pertinaces , Sc rebelles ab Ecclesia puniri jussit , quam ut haberentur tanquam
Ethnici , & Publicani ; hoc est, ut indigni
Ecclesiae communione declararentur, quod ,
quid sit, fuse antea explicatum est. III. Secundo , idem Christus docuit nos , nihil magis abhorrere ab Evangelii mente , quam dominium , & imperium terrorem incutiens . Cum enim Apostoli vellent ignem e caelo in Samaritanos educere, vetuit Chria I
238쪽
αFert alio VIR Cap. R. L. V. 227stiis haec dicens e Nescitis, cujus virisus sis ,
. IV. Tertio, , Christus Apostollas materiali Hadici utk prohibuit , etiam ad defendendam religionem , Petrum , qui eladio usus
fuerat straviter inerepavit 2 sic rem narrant Evangelistae Matthaeo C. 26. v. Σr. Lucas cia Σχ- 6 49: & Ioannes I v. IO.. Videntes
is autem. hi, qui circa ipsum erant CCMias, sumi mox eviandum 9 dixerunt et 2 Domiam ne si percutimus. in gladio ia Simon ergo Petrus unu& ex his,. qui erant cum Iesu ,s, extendens. manum exemit gladium suum ,s, Sc percutiens sexuum. Principis Sacerdo--. tum, amputoi auriculam ejus dexteram,s, erad autem nomen serva Malchus L Reia
pondiens Iesus ait , sinite usque huc ; dedi, cum tetigisset auriculam ejux , salvavits, eum , Dixit ergo, Iesiu& Petro. 2 mitte gla- ,, dissim tuum in vaginam, omen enim, quis, acceperint gladium, gladio peribunt et aam PutaS x quiae non possum rogare Patremis meum L & exhibebit plas Quam duodecim ,, Iessiones Angularum. λ Quae ex narrati ne Evangelistarum constat, Christum dictis, R exemplo suo, docuisse gladium non esse ab Ecclesiae exercendum proi reIigione , quam origene&iahunc Iocum haec observat z,, Sed, is Se simpliciter Aquit , audientex quoi diam dit , qui accipiunt gladium glassio perias, bunt a cavere debemus , ne occasione m ,, Iitiae aut vindictae propriarum injuriarumis eximamu& gladium L aut ob aliquam occaae, si em , quam omnem Evangelica abomi-
,, natur haec Chxisti, doctrina Praecipiensi, ,, ut impleamus id , quod scriptum est: cumri bis, Qui oderunt pacem , eram Pacificus ἀ
239쪽
L18 De Ani qua Ecelisia Disc*Γ . Si ergo cum odio habentibus pacem dct- ω bemus esse pacifici , adversus neminemo gladio uti debemus e & Paulo antea pa- cificos vult esse Christus Discipulos suos , se ut bellicum gladium hunc deponentes, ab ,, terum pacificum accipiant gladium, quem is dicit Scriptura gladium Spiritus. V. Quarto , senti Patres unanimi conse su docent , Ecclesiam carere omni gIadio materiaIi , seu potestate civili ad homines cogendos , & puniendos , nec aliud quisquam posse, quam hortari , monere, & e communicare eos , qui sbi nolunt obedire , Canon Apostolicus χ6. o Episcopum , qui ,, fideles desinquentes , vel infideles inj ,, riam inferentes Percutit , & terrorem ip--,, sis propter hujusmodi vult incutere , deis,, poni pracipimus; nusquam enim Dominus,, hoc nos docuit, imo vero contra cum i9. D te percuteretur, non percutiebat, cum laq,, cesseretur conviciis , non regerebat convis, cium, cum Pateretur , non comminabatur. di, Tertuli. in lib. ad Mapulam e Non est , ἐ-s, quis, religionis cogere religionem . Cuis, succinens Lactantius lib. s. divinarum Institus, tionum : Non est, inquit , opus vi, & inins, juria , quia religio cogi non potest . . .s, defendenda est non occidendo , sed -- D riendo , non saevitia , sed sapientia , nonis scelere, sed fide. Quid, quaeso, faciunt
Romani Pontifices , cum Reges regnis suis spoliare conantur λ nonne per vim eOS cogere volunt , nonne religionem c si tamen religionem in innumerorum hominum sangui nem fundendo defendere se putant λ hoc imsum principium late extendit Athanasius Apologia secunda: ,, Diabolus, inquit, quiλ
ω nihil veri habet in securi, & ascia invλ- is deas
240쪽
Ddsertatἰo VII. Cap. I. g. I. dens concutit sores eorum, a quibus recipitur .... Salvator autem e contra man-
suetus est . Si quis , inquit , veIit me seianui, & meus esse Discipulus, ita docens,' se cum ad quemquam venit non vi insta' re sed potius pulsare , & dicere : soror' mea sponsa ; quod si apperiat , intrat ;sim graventur, aut nolint aperire , absce- . dii ; non enim gladiis , aut jacuIis , aut militari manu veritas praedicatur, sed suari dendo , & consulendo : piae religionis est proprium, ut dixi, non cogere , sed sua- dere. Siquidem Dominus non cogens, seclia. 11bertatem concedens dicebat omnibus t siquis vult venire post me : Apostolis vero is omnibus : Numquid, & vos vultis abire ,, Idem in Arianos inculcat Hilarius lib. 1. ad D Constantium : Deus , inquit , cognitionem is sui docuit potius , quam exegit, & ope- rationem coelestium admiratione praTeptis is suis concilians auctoritatem coactam conis tendi se, est aspernatus voluntatem, si a ,, fidem veram istiusmodi vis adhiberetur , ,, Episcopalis doctrina obviam pergeret, di- ,, ceretque Deus universitatis obsequio nonis indiget necessario , non requirit coactam di, conressionem, nostra potius causa, non sustm Venerandus est. Non possum nisi volentem is recipere , nisi orantem audire , nisi profi-m tentem fgnare. His concinit Gregorius Nazianaenus in carmine de vita sua , his
Suadere quippe aquius est, quam cogere a Magisque nobis convιnit, is illis item , vere fummo nitimur quos numini.
VI. Idem orat. I. de Theologia , & eum: eo Ambrosus . in Lucam observast sa