De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

발행: 1770년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

221쪽

aro De Aniqua Melesia Dis plina. excogitari magis. alienum ab auctori te iuIa regia, & temporali, quam quidam finia eunt ab ipso fuisse usurpatam , & Ecclesiae collatam. Non sum nescius, adversarios nonnullis scripturarum, & sanctorum Patrum testimoniis niti , quibus probant Christum Regem fuisse, Regnorum, ac regum terre norum Dominum, verum illa nihil probant,

de quo non inter omnes non constet: extra

omnem quippe controversiam est, Christum Dominum, quatenus Deus est , Dominum esse regnorum, ac Regum omnium, nec

quisquam diffitetur , quin ob arctissimam

utriusque in Christo naturae unionem potestas ista, quae divinitati convenit, possit non secus ac cetera attributa divina homini in Christo, per communicationem, ut loquuntur, idiomatum adaptari, & homo Christus diei Dominus Regum omnium, quemadmodum dicitur & creator, quamvis ratione divinae naturae tantum id ipsi competat. Quapropter adversarii frustya multis testimoniis probare moliuntur id, de quo nullus addubitare potest, nisi Arianus, Photinianus, aut Nestorianus sit. Etenim in hos tantum haereticos sancti Patres adducunt scripturae testimonia, in quibus Christo dominium rerum terrenarum tribui videtur , ut scillaetinde inserant , Christum esse vere Deum , supponenxes scilicet eum non habere iistud

dominium ratione naturae humanae . Nam si cum adversariis sentirent .Christum, ut ii

mo est, habuisse istud dominium, perperam omnino ex his locis inserrent in Christo ,

praeter humanam naturam, divinam esse ratione cujus rerum terrenarum si Domianus. Ergo ea ipsa testimonia , quae ab adversariis producuntur di iPsorum opinsonem .

222쪽

Dil reaclo VIR Cap. L FG . evertunt , ostenduntque dominium in te minita Christo competiisse ratione divinae

naturae tantum, prout Dreator est , non r

tione humani, Prout Tedemptor est, & Ecclesiae caput, ac Proinde cum certum sit , Christum Ecclesiae communicasse tantum eam votestatem, quam habuit' ut homo, ut re demptor, & Ecclesi caput, non autem tu Iam, quam habuit ut Deus, & Creator, pro certo tenere debemus nu Iam Potestatem rem. poralem a Christo Ecclesiae collatam esse. U. Addam tamen, quod etsi probaretur, Christum ut hominem habuisse potestatem in Reges, & Regna , dici tamen non possit, istaec Ecclesiae collata , cum hanc Potestatem Christus nec exercuerit, nec Ecclesiae contulerit , nec aliud Regnum aut ipse, aut Ecclesia habuerit praeter spirituale equod si quis de Regno Christi, & Ecclesiae

fieri mentionem audiens, de Regno temPO-Tali cogitaret , similis profecto foret Iudaeis, qui prophetias de Regno futuri Memiis deterreno, & temporali interpretabantur, ia-telligere non valentes eas ad Regnum Christi spirituale, quod est Ecclesia , periinere. Turpe est, Christianos, postquam revelatae sunt, Sc aperta Prophetiarum sensa, eodem

adhuc errore implicari. s. II. Contἰnens rationem secundam propositionis: potestatem silicea a Chrso collatum totam esse spiritualem ἀ

Non alio pacto Iacilius ac certius nobis innotescere potest, quaenam sit Ecclesiae , &ministrorum ejus potestas, quam si ea 1cria Pturae loca consulamus, in quibus mentio sit potestatis a Christo Apostolis collatae; cum tuim Ecclesia non aliam habet potestateMΚ x Pr

223쪽

1Ix De Antἰqua Ecelsa Discol a. praeter eam, quam Christus Apostolis tradi. ait, ut per eos ad eorum successores perueniset , is ex scriptura constet, nullam Om- .nino potestatem , quae spiritualis non sit, Α-postolis esse collatam , frusti a eorum succes.sores aliam sibi arrogant: illud vero unicuique percurrenti, & consideranti singula E- 'vangelii loca , in quibus Christus inducitur aliquam potestatem Ecclesiae conferens , liquido constabit, nullam ab eo nisi spiritua- Iem accepisse. . II. Prima, eaque potissima a Christo postolis collata potestas est annuntiandi Evangelium per totum orbem , & eos , qui crediderint, baptizandi , Matth. 28. v. I 8. quam quidem totam esse spiritualem nemo

ambigit

III. Secunda potestas, quam Christus P tro phllicitus est Matth. 26. cunctis vero Apostolis, Ss in illorum persona Ecclesiae contulit Mati. 18. est potestas ligandi , S:

solvendi super terram: Asen, amen dico vobis , inquit, , quacumque ligaveritis super terram , erunt alligata 'in caelis, is quaeumque solveriaris i super terram, erum soluta in eoelis. Haec est 'potestas, , quam nonnulli contendunt adtempnralia extendi, sed contra mentem Christi, quae exponitur Ioan. his verbis: sicut me misit vivens Pater, is ego mitto vos ι ua eum dixisset, insus vir in eos , dicens: sc-eDite Osritum sanctum, quorum remiseritis peccata , remittuntur εis, se quorum retinueritis , ratenta sunt. Unde perspicue ostenditur, potestatem ligandi, di solvendi a Christo collatam Apostolis ad peccata tantum pertine ne, ita ut vincula illa, quibus utuntur, animas tantum, non corpora respiciant, ut egregie observat in hunc locum Chrymst. ne.

224쪽

ni Vtano m. Cap. I. g. n. 2 3-nster e sanctisaatribus quisquam hunc locum intespretatus est, quam de peccatis ', excommu icatione, & absolutione sacerdotali; quapropter illi, qui ad temporalia potestatem illam pertinere arbitrantur , stri-vturam fac am contra unanimem sanctorum Patrum consensum exponunt, quod a Concilio Trides, lino ad Gerrenda notantia die

Bia severimme prohibitum esse legitur. - IR Te tia potestas a Christo ApostoK, collata, e st potestas Eucharistiae coniecraniadae, ac celebrandae in ejus memoriam: Hoc Deite , inquit, Luc. 22. in meam commemora-νionem , quam quidem actionem mere spiri- malam esse nemo dubitat. V. Quarta potestas delinquentium poenam respicit Joannis aQ. si Ecelesiam non audierit, sis sibi sicut Ethnicus, O Publicanus . Quibus verbis intelligimus , nullam aliam poetam ab Ecclesia infligi posse in noxios, quam ut ab ejus consortio removeantur, nec amplius in Christianorum habeantur numero. Itaque frustra quidam contendunt, potestatem esse Ecclesiae noxiorum, vel poenis temporalibus vel bonorum privatione puniendorum, cum Christus nihil aliud in eos potestatis Ecclesiae contulerit, quam ut ab eo declarentur

IF Ethnici, & Publicani, alludens ite

observavimus, ad consuetudinem Judaeorum, qui nullum cum istis consortium habere vo-

Iebant. -

Vis eritique postrema potestas a Christo

inpolioIis collata est condendarum legum , quae ad disciplinam Ecclesiae pertineant, &constituendorum sibi successorum, hoc est E-

, E Ἀψt 0rvm 3 Presbyterorum , Ministrorum ;i ὶeges bolium tantum Societatis ΕC- lesiasticae respiciunt, non temporalem feli-K 3 ciis

225쪽

M4 2, 3nt ua Eeia a dista ina . anatem; isti Ministri ad aegendam Eee Mam, non ad Rempublicam administrandam

constituuntur , nee aliam quam animarum

curam habent , iuxta illud Pauli : οὐ De ν positis vepris, ipse enim Avigilant quin rationem de animabus vestris reddituis. Nihil diaco de ceteris Apostolorum insignibus donis. qualia sunt potestas miracularum edend Tum , sanandorum infirmorum , expel nia Tum daemonum&c. Haec enim dona ad tempus tantum Apostolis sunt collata , nec in eorum successores PIomanarunt αIII- ει quo tensa ratis exponitur , mnempe, ct Apostolos omnem rigestatem , ct . Iurisdictionem Lmporalem ab Ecelsa a

dare

Ad demonstrandum nullam esse in Eccle- fa temporalem potestatem . sufficeret oste diise, omnem illam potestatem , quae a Chri. No Apostolis est collata ,. spiritualem esse ῆCum enim nullam aliam haheat EccIesia P testatem praeter illam , quam a Christo, a Cepit, necesse est, eam temporalb CaTere , si quidem Christus spiritualem tantum, ei sit Iargitus.. Uerum praeterea Christus. omnem: omnino potestatem temporalem ab Ecclesia amandavit, & suos mitiistros. tum per. selis sumtum per Petrum, docuit nullam eos. emporalem Iurisdictionem habere,, sed tu Iam essae Regum terrenorum Propriam vReges gentium inquit Marc.. Io. U.. 6 dc Luc. 32.. v. 23. dominantur eorum s qui ρ

restatem sabene super eos, benefici vomantur a votautem no, Fec Quae admonitio duo docet M. clesiae Ministros .. Primum' quidem, ,, Amst osa eorumque successores omni temporali

226쪽

intestate, & jurisdicti e careret secundum ., potestatem illam spiritualem , quam habent, non esse dominii, aut imperii potestatem, sed

mansuetudinis, & caritatis, quia scilicet terrenae potestatis est exteriora tantum administrare, spiritualis vero Proprium est inte-xiorem cordis affectum flectere. Sicut enim, inquit Origenes in hunc Iocum Matth. in . omnia eardinalia in necessitate sume posita, nonis inluntara, spiritualia autem in voluntate , non in nerassitate, A ct principum spiritualium prineipatuι in dilectione subiectorum debet esse ρ situs, non in timore eorporali. Idem hoc in loco, 3e in Isai. homil. 6. Observat, Miniis stros Ecclesiae non esse vocatos ad Principatum, sed ad servitutem totius Ecclesiae, unis de Se Hieronymus egregie Epist. 3. ad Ne hoc praecipuum discrimen inter Principis , & Episcopi potestatem statuit , quod ille n lentibus prasit, hic volantibus ἱ illa terrore su

iiciat, hic servituri d etur: Ela corpora eust Hae ad mortem, his vinimas servet ad salutem.

Hocce inter potestatem Ecclesiasticam , 6e secularem discrimen multis in locis tradit Chrysostomus, praecipue vero lib. 2. de O..cerdotio ubi haec ait: is neque homini licet

di, tanta cum auctoritate homines curare , cum quanta Pastor oves curat. Hic enim

M potest, Sc vincire, & a pabulo arcere , 33 urere , dc secare , i cum illic medicinar, ac curationis suscipiendae facultas positari minime sit in illo, qui medicinam adhis, bet, sed in eo tantum, qui laborat. Hocs, enim admirandus ille vir cum intellige-- ret, sic Corinthios alloquitur, non quod 3, dominemur vobis nomine fidei, sed adj a, tores sumus gaudii vestri: Christianis enim

227쪽

2r6 De Anthua Ecclesia Disciplia .s, minime licet peccantium lapsus corrige s, re , e1teri quidem judices , cum facinor ,, sos homines leges transtressos fuisse des, Prehenderunt, magna se praeditos auctos, ritate, ac potestate ostendunt, eosdemque di, vel invitos suos ipserum mores mutare cogunt. Hic vero non vim aiserre , sed b, suadere tantum oportet, atque hac rati di, ne meliorem incere quemadmodum s sceperis; neque enim nobis facultas nostras, a legibus data at delinquentes coerce ,, dos, ac ne si dedissent quidem, haber b, mus ubi vim ejusmodi , potentiamque b, Xercere possemus cum Christus eos aeteris b, na corona donet, nota qui eoacti, sed cems, to animae proposito a peccato abstinent. dem Chrylostomus aliis in locis ineulcat onus Episcoporum. majus esse, quam Parea

eum, & judicum, quia scilicet potestate1naeon habent cogendi aut coercendi eos , qui suae curae commissi sunt , Homil. I..ia Epist. ad Tir. Hom. 3. in Acta , Homilia aeo. in Ep. ad Thest. Sed in istortam, mi Rate est obedire, vel non : si principibus ,

taquit , -ovet merus , in his vero nequaquam is

riddit vero alio in Ioco : Idcirco etiam exceLDntiorem et potestatem Episcoporum potestate Prin-τipum , quod majur set imperare volemibus , quam invitis. Hinc negat Episcopum ullatenus di ci posse veraciter Principem, quia munus ejus tantum est exhortari, monere , incre vare , ipsum vero nulla habere area a sensti

hilia, sed tantum spiritualia, quibus noxios ab Ecclesiae communione expellat , quibus si victi non fuerint, nihil sacerdoti superesset Praeter lacrymas, & preces: sed haec fusius

Postea referemus. - . II. Nunc

228쪽

- DUsertatἰo Vn. Cap. L. β. n. 2r II. Nunc vero properamus ad Apostoli

Petri Christi Magistri vestigiis insistentis admonitionem: Pascito , inquit EP. I. cap. s. v. a. in vobis est, gregem Dei, non coacte, sed spontanee secundum Deum, nequa turpis lueris ratia, sed voluntarie , neque ut dominantes in

Claris, sed for- facti gregis ex animo . Qui Dorro clarius potuit beatus Petrus 1lIorum Draedamnare sententiam , qui contendunt Christum, cum dixit ei pasce ows meas, deis disse iIIi potestatem Regum per dispositio' nem privationemque Regni sui cogendorum pQui enim erit dominatio, si non haec domi. nahio est λ Cum ergo Petrus omnem domin tum praepositis Ecclesiae interdicat, eum certe maxime, qui eXerceretur in eos, qui dominandi potestatem habent. Ceterum istua

Petri mandatum, non dominantes in Gerῖs ,

generatim ad omneS dirigitur Episcopos , ejusque succetares non secus ac ceteros spe ctat; quapropter Bernardus scribens ad Euagenium ingeniose admodum, ut solet , ex his verbis elicit, Romanos Pontifices nullum habere dominatum, nullum imperium in Ecclesiam: is Nec enim , inquis consideratimum

D lib. 2. cap. 6. tibi ille Petrus dare, quod D non habuit, potuit, quod habuit, hoc de dit, sollicitudinem scilicet super Ecclesias e a, numquid dominationem λ audi ipsuam: nocidi, dominantes ait in Clero, sea forma factis, gregis ex animo ; & ne dustum sola hu-M militate putes, non etiam veritate, vox

D Domini est in Evangelio: Reges gentiums, dominantur eorum, vos autem non sic ,s, planum est Apostolis interdici dominatum. I, l ergo tu & tibi usurpare aude aut d

minans Apostolatum, aut Apostolicus a n minatum: PIaae ab alterutro Prohiberis , S. I sadus

229쪽

M Anthina Haesia Dis linxisti aut si utrumque similiter habere velis iari Perdes utrumque s. aIimui nota te exce- ,, Ptum. illarum numero PuteS, de quibum is queritur Deus: ipsi regnaeverunt , seci nomae, ex me , Principes extiterunt , & non com gnovi eos .. Iam si regnare sin Deo, jure Vat,. habes gloriam, sed non apua Deum; , at, si interdictum tenemus, audiamus edi- is Min qui major est vestrum ,, ait, fianis, sicut. minor,. & qui Praeeetar est, sicut quhis ministrat .. Foima Apostolica haec est, i ,, terdicitur dominatio , indicatur ministra-n tio,. quast commendatur imus exemplo Le- ,1 gislatoris, γ, secutus adIungit : ego, aise rem ita medio vestrum , sicut qu, miniis strat. Quis ja se. titula, hoc inglorium, D. Putat , quoi se Prior Dominus soriae praeo signivit λ merito, Paulus gloriaetur lineo diri censa Ministri sunt, Se ego , & addit ,. ut minus sapiens. dico , Plus. ego. iae labo ull. is plurimis , in carceribus abundantius. ,, tina, plagis. supra modum, ire morti bus freque Isi ter, o Praeclarum ministerium Huic Benardi ratiocinio nihil addi potest ut pro-hetur Romanum Pontificem ,. quatenus est Romanus Pontifex, nullum habere siminium. temporale, dixi quatenus. in Pontifex ,. nomenim. negat Bernardiis,. qaim possit haberae temporalia ,. sed ea negat ast ipsum pertinere, auia succetar est PetriiEM , inquid

ibidem ,. ut alia quaeumque ratione. Me tibi vi . dices, . sed non Apostolico iure nee enim. ille tia

A dare, quod non habebar, potuit. Quaero nunc ab iis,. qui Regex χ Romanis Pontificibus deponi ,. illorumque subditos. ae fide, & obedientiae eximi posse- contendunt quaero,. inquams, ab illis , an unquam fuerit ullum Imperium isti aequale, a majus h an etiam credibile

sit a

230쪽

D artatio m. CU. I. V. II.st, Christum, qui dominationem omnem. I-giam Apostesis interdixit , eisdem contuli se dominatum Ionge malorem in i Plos ne ges, quaIem nemo Regum habet .

6 IV Seu quartum argumentum petἰtum ex is stimoniis Romanorum Episcoporum, sanctorum. e Pareum , quibus escitur, Ecclesiam inθι- ritualia tantum habere potestatem, non secus ac Reges in Dia remporalia, sta ut neutra potestas a se invicem dependeat .

Postquam e sacris Iitteris satis perspicua

motulimus argumenta, nunc traditionem at-herre oportet, eaque primum testimonia Pr ferre, uuibus aperte Probatur, duas esse potestates a se invicem independentes Eceseu sticam, & civilem, quarum prior in 1PIritualia tantum, Posteriot 1a sola temporalia auctoritatem habeat. ' . - II. Initium faciam a testimoniis Romanorum pontificum, inter quae mihi primum O currit praeclarum Gelasii Pontificis estatun Eo. 8. ad Anastasium tom. Conc. q. COIω1182. is Duo sunt, inquit, Imperator Augu- ste, quibus hic mundus principalitez Te is gitur, auctoritas sacra Pontificum ,& Re-

- ζHis potestas Nosti enim, Fili cle

is mentissime , quod licet praesideas humano is generi dignitate, rerum tamen Praetulibus se divinarum devotus collae siubmittis, atque is ab iis eausas tuae salutis expetis , inquae is sumendis caelestibus sacramentis , eisque , is ut competit, disponendis subdite deberem cognoscis religionis ordine , potius quamis Praeesse . . . Si enim quantum aJordinems, pertinet publicae disciplinae cognoὶ entex

SEARCH

MENU NAVIGATION