장음표시 사용
261쪽
o De Ant aa Ecclesia discoma. si aliquando potestate sibi concessa abutunia ,, tur, non sunt a nobis graviter exasperan- ,, di; sed ubi Sacerdotum monitionibus nonis acquieverint, divino judicio sunt reser- ,, vandi; ubi tanto districtius sunt punien- ,, di, quanto minus fuerint divinis admo. ,, nitionibus obnoxii. XlI. Euthymius in Psalm. so. Tibi soli
Ieraavi: cum Rex sum, . te solum commissorum a me scelerum judicem habeam , tibi foli
ecasse videor: hoc est , tibi soli judici subjia
cior, eaterorum enim omnium ego Dominus sum, ob potentiam meam licere videntur, quacum sue libuerint.
XIlI. Innocentius ΙΙΙ. in A. Psalm. Pomnitentialem: ,, Tibi soli, &c. Si diceret ma- nifestius, peccatum meum tibi soli resin.s, quitur puniendum , eo quod alium non habeam superiorem , qui me possit puni- ,, re , cum ipse sim Rex. Et infra : Aliud in aliquem peccare , & aliud alicui .s, in aliquem peccat, qui committit in il- ,, tum offensam; alicui peccat, qui ejus su ,, iacet ultioni; Rex utique soli Deo , ce- ,, teri vero & Deo peccant, & Regi: sub- ,, dit, hoc tempore legis naturae latiue, nonis Evangelii: sed non video , qua de cauta
,, discrimen istud statuat M. XIV. Haymo in Psalm. so. D T1bi solis, peccavi, quia cum Rex sim, nullus habets, Potestatem punire peccatum meum, nisidi, ru solus M.
XV. Alexander Alenss in eundem Psaumum: se Tibi soli, &c. quia non est supers, me alius, quam tu, qui possit 'punire ;s, ego enim sum Rex , non est aliquis , m Praeter te, super me M.
262쪽
, Tibi soli peccavi tanquam judici, & p
,, nire Potenti; Peccaverat enim contra mis riam , & alios occasione hujus intersectos , is tamen quia Reae erat, non habebat judia D cem superiorem, qui posset eum punire di se nis Deum φε. XVII. S. Thomas 1. 2. q. 96. a s. ad 3. Ad tertium dico, quod Princeps dici- ,, tur esse solutus a lege, quantum ad vitri, , coactivam legis, nullus enim proprie co- ,, gitur a seipso, lex autem non habet vim is coactivam , nisi ex Principis potestate res sic igitur Princeps dicitur esse solutus ais lege, quia nullus in ipsium potest judi- ,, cium condemnationis ferre , n contra le-D gem agat: Unde super illud Psalmi 1 o. is Tibi soli peccavi, glossa dicit, quod Rex is non habet hominem, qui facta sua dijus, dicet, sed quantum ad vim directivam ,, Iegis Princeps subditur legi propria v is Iuntate V. Mitto innumeros alios recentiores, qui lacum illum Psalmi sin eodem
XVIII. Itaque ex hoc scriptum Ioco ju ta unanimem sanctorum Patrum, & Scripto 'rum Ecclesiasticorum sensum explicato, evia denter deducitur, Reges a solo Deo judicari, corrigi , puniri pollis poena aliqua temporali; quod quidem verum esse non posset ii Romani Pontifices eorum deponendorum potestatem haberent: ergo scriptura , & tra ditio huic adversatur opinioni. XIX. Mitto, quod nonnulli dicunt, dia scrimen esse inter veteris , sc novi Test menti sacerdotium , 3c illud quidem nihiLauctoritatis temporalis in Reges habuisse Ri vero non idem dicendum de isto. ςgi 'Pe sancti Patres ex hoc loco non tantum,
263쪽
st sh De Ani ua Melesia DMe'I concludunt, Reges Israel haud fuisse subdi tos Sacerdotibus Iudaicis, sed universim Re ges nulli, nisi Deo subjectos esse, quod Seipsum sonat scripturae locus; dum enim dicit David, se soli Deo peccare , satis indicat regalem potestatem in causa esse , ut a solo Deo pendeat, non autem Sacerdotii Iudaici imperfectionem: adde, quod nulla ratio solida reddi potest, Propter quam Reges Iudaici non potuerunt a Sacerdotibus de Poni, possint vero Reges Christiani a sumis
Ino Pontifice ; nam quod nonnulli nugantur , rationem discriminis inter vetus , ac novum Testamentum hanc esse, quod in an-riquo foedere regnum sacerdotale esset , ianova vero sacerdotium regale , puerila Hane commentum est , quod refutatione non indiget : nec enim verum est, aut Reges veteris Iegis fuisse Sac dotes, aut Sacerdotes,novae legis esse Reges. Nec illuc pertinet B. Petri dictum: Vos autem estis regale Dcerdotium , gens sancia, cte. quod de omnibus omnino Christianis dictum est , qui ricerdotes , & Reges metaphorice ab ipso
dicuntur. III. In quo ostendimν , Eeelesiam nos posui, is armis resistere Regibus, etiam potest re su abutentibus , sed toneri eos patienteν
Tantum abest, ut Ecclesia possit peccantes Reges regnis suis spoliare, ut e conta
teneatur eos patienter ferre, nec unquam
illi liceat quovis obtentu, vi, & armis illis obsistere, etiamsi haeretici sint, aut impii , vel quemquam ad resistendum, sive directe,
sive indirecte sollicitare, Ad id vero Pro
264쪽
Ddyertat o VII. Cap. II. g. V. 213 i Danaum adducere oportet tum dicta tumi eorum, qui Regibus impiis, & haer i licis aut Parendum esse docuerunt, aut re i vera paruerunt, quamVi. facile potuissentibi Iorum jugum excutere , & alios in eorum. Iomm Reges consti tuere . II. Primum autem in antiquo foedere plu-i Tima Extant eXempla obsequii a viris san-
. Chis, & piis impiis Regibus exhibiti . Siei Israelitae in AEgypto Pharaoni Iicet impio,
ει tyranno semper Paruerunt , nec ipsi adversus eum rebellarunt , a Deo solo opem exueriantes, quam licet praesentem esse fa-i eis sentirent, non egressi sunt tamen ex Pru: noto, nisi permittente Pharaone. Postquam vero proprios Reges, aut Iudices habuerunt, Iicet ex iis quam plurimi fuerint impii , de religionis patriae desertores, ut Achag, de Manasses Reges Iuda, qui templum Hiero
lymitanum idolis polluerunt: nunquam tamen quidquam a Sacerdotibus ad eos re noexturbandos tentatum esse leges; quin eti meum in servitutem sunt transacti, per Ierenuam jussit Deus, ut essent subditi Nlibu-
chodonosori , Ieremiae 27. utque pacem civitatis, ad quam volente Deo deducend erant, procurarent; ideoque Regibus succes-1 1bus Nabuchodonosoris paruerunt, & non sime eorum mandato Hierosolymam redierunt. Cumque Assuems edictum tulisset, ut Iudaea omnes necarentur , Mardochaeus , &aIti Iudaei ad preces, & jejunium tantum
confugerunt. Quod vero apud Samuelem est de sure Regis omnino recte inspicienti av- paret , ut observat Grotius, nec de jure vero intelligendum, id est de facultate hone-ue, & juste aliquid agendi ; longe enim alia ratio praetcribitur in ea parte legis, quae
265쪽
x y4 μ Ant ua Ece g Dis lina. est de ossicio Reges , neque nudum factuni iudicari ; nihil enim esset in eo eximium . sed factum , quod effectum aliquem juris habeat, id est, non resistendi obligationem,
ut sensas sit, Regi ista in vos tam crudelia molienti ressistere non poteritis: ideo additur , populum istis injuriis pressum Dei opem imploraturum, quia scilicet humana reme dia nulla eXtarent. III. In novo vero foedere , dum Christus reddi jubet, quae sunt CMaris Caesiari, &quae sunt Dei Deo, Mawrb. 22. v. intel. ligi satis voluit, obedientiam deberi Regibus cum patientia conjunctam. Huc respicit
Paulus Rom. I 3. scribens: Reddite omnibus vibiarum , cui vectigal, vectigal, cui honorem, honorem , cui timorem , timorem. Ibidem monet eos,
qui resistunt potestati, resistere divinae ordinationi, jubetque iis obediri, non tantum propter iram, sed & Propter conscientiam. Idem Εp. - ad Titum 3. v. I. commendat obsequium Principibus debitum : admone , inquit, illos Principibus, & Potestatibus su ditos eme. Praecipit eadem Petrus Ep. I. c. a. Subjecti estote omni creaturAE propter Deum , sive Regi quasi praeellenti , sive Ducibus tanquam ab eo missis, quia sic est voluntas Dei. Porro
subjectio illa, quam Christus, & Apostoli
docent Imperatoribus, & Regibus qui tum impii erant, & idolorum cultores in deberi, in alio consistere nequit, quam in non obsistendi necessitate. Hinc idem Apostolus Petrus dum docet, obediendum esse dominis dystolis , nihiI aliud sibi vult , quam ese Patienter ferendas eorum injuriis e D M-D gem, inquit, honorate, servi subditi esto. D te in omni timore dominis non tantumo boais, & modestis, sed etiam dystolis in Haec
266쪽
ὶ issertatio VII. Cap. It. q. II. PF Haec enim gratia, si prepter Dei conscιza- ,, tiam sustinet quis tristitias patiens inju-
ste , quae enim est Horia, si peccantes, Scis colaphizati suffertis λ sed si bene facienis tes patienter sustineti , haec est gratia a. M pud Deum μ. Iv. Quod si servos resistere non oportet dominis etiam iniquis , & morosis , multo magis non licet obsistere Regibus , & Prin cipibus licet injustis, & impiis; sed patienter istorum, non secus ac illorum ferendae sunt injuriae propter Reipublicae tranquillitatem ; nam si Regi resistere liceret, quotidie in Republica turbae seditionis orirentur, ut observat Dio Cassius hanc in rem a Gro tio relatus: is Ego vero, inquit, neque de- ,, corum eXistimo, ut Rector civitatis sub- ,, ditis cedat, neque spem esse ad salutem, se si quod parere positum est , velit imper ,, re: cogitate enim , quis futurus sit ordo se in familia, si a junioribus senes spernan ,, tur. Unde sanitas aegrotantibus, si nonis per omnia medicis Pareant λ quid tutina- vigantibus, si plebs nautica gubernantium se jussa contemnatὸ natura quippe id neces- farium , & hominibus salutare, ut alii
M quidem imperent, alii vero pareant . MEa de causa Livius lib. 27. ait: ut parentum savii iam, sic patria patiendo , ae ferendo I niendam esse. Et Tacitus hist. lib. 6. bonos
peratores voto expetendos , qualescumque tole-
-randos. Ab hac porro Iege non discedit consuetudo veterum Christianorum: nam quan--Quam Imperatores tunc pessimi forent , &reIigionis Christianae infensissimi hostes, nunquam tamen Christia ni, qui ob multitudinem non parum potui sient, adversus eos ar-' ma moverunt, aut iis , qui issos sese oppin
267쪽
nebant, adjun Xerunt: Cima majestatem Imperatoris, inquit Tertullianus ad Scapulam ,ri infamamur, tamen nunquam Albiniani , se vel Nsgriani, vel Cassiani inveniri potue- runt Christiani. Et Apologetico: Vade, inisse quit, Cassii, & Nigrii, & Albini, qui
,, inter duas lauros obsidem Cςsarem; unde is qui inter duas lauros obsident Caesarem ,, unde qui faucibus ejus exprimendis pala stricam exercent ό unde qui armati pa- ., latium irrumpunt, omnibus tot Sigeriis ,ri & Partheniis audaciores λ de Romanis , se ni fallor, id est, non Christianis
U. At , inquiunt, vires tum temporis Christianis, non animi defuerunt, imo eodeta Tertulliano teste, D vires iis erant tantae, D ut una noX pauculis faculis largitatem ubri tionis potuisset operari, si malam malo
is disjungi per nos licuisset ; sed absit ,
aut igne raumano vindicetur divina seri eta, aut doleat pati in quo probatur ', si
se enim hostes, & apertOS, non tantum vin- ,, dices occultos agere vellemus, deesset no- is bis vis numerorum, S copiarum: pluresis nimirum Mauri, & Marcomanni, ipsique se Parthi vel quanticumque, unius tamen Io- ci, & suorum finium gentium gentes , di, quam totius orbis externi sumus, & vestra se omnia implevimus , urbes, insulas, c ,, stella, municipia, conciliabula, castra ip- fa , tribus, Decurias, Palatium, Maainis tum, forum, sola vobis relinquimus te ,, pla: cui bello non idonei , non promptim fui flemus, etiam copiis impares, qui tam is libenter trucidamur , si non apud istam
,, disciplinam magis occidi liceret, quam M occidere λVI. Ergo non quia vires ipsis deerant ,
268쪽
DIFereatἰo VII. Cap. II. . n. 2yyptimi illi Christiani Reges impios, & perinsecutores tolerantur; sed quia istud suae re- . Iigionis esse arbitrabantur sequebantur sciri licet illi exemplum Christi, qui cum posset
legiones Angelorum accersere, ut defenderetur, maluerat crucem subire, ut nobis esset exemplum patientiae: sciebant eum nilia aliud Christianis in aliquo loco vexatis concessisse, quam ut fugam capesserent. Inania mo habebant monitum Petri adhortantis Christianos ad patientiam exempIo Christi, qui cum peccato vacaret, dc doli omnis i munis esset, convitia convitiis non reposuit, neque inter patiendum minatus est, sed tradidit se judicanti injuste, aut ut in Graeco habetur , juste. Hac praecipue patientia Christianam Religionem invaluisse legimus. Indes, inquit Cyprianus tu lib. de Demetris
quod nemo nostrum quando apprehenditur, reructatur , nec se adversus injustam violentiam v
Dam, quamυis nimius, ct copiosus sit noster ρ purus , ulciscitur: patientes facit de secutura uiasione securitas. Et Lactantius: Confidimus ejus maiestati, qui tam contemptum sui possit ulcisci, quam servorum suorum labores, is iniurias : is
ideo cum tam nefanda perpetimur , ne verbo quia . dem reluctamur, sed remittimus ultionem e quibus consentiens Aug. de Civitate Dei in lib.
haec ait: neque tunc sub Imperatoribus Et nicis civitas Chrsi , , quamvis peregrinaretur in terris , ct haberet tam murarum agmina populorum , adversus impios persecutores pro salute, ram Orali pugnavit, sed potius ut obtineret aternam, non repugnavit. Ligabantur, eadebantur , includebantur, torquetantur, urebantur a lani b ritur , trucidabantur , is multiplicabantur .
Vm erat eis pro salute pugnare, nisi salutem γο salute eouremnere . Hinc celebre illud
269쪽
118 Da Ant ua Ecclesia Dist plina. Proverbium : sanguis MartFrum semen Chriseia
VII. Quod si quis dicat, Mesesam equidem nihil potestatis habere in Reges Ethniacos, qui nunquam fuerunt baptizati; at rem diverso modo se habere in eos, qui vel Christiani sunt, vel baptizati a fide defecerunt: attendere hunc jubemus ad ea, quae ChrIstiani tolerarunt, cum Principes baptigati a fide Catholica defecere. Dicat an quisquam in JuIianum Apostatam insurrexerit λ Num Romani Pontifices quidquam adversus Coi flantium , Valentem, & alios Arianos Imperatores moliti fuerint λ Num Reges Gothos in Italia regnantes: & saepe sibi insidiantes, aut huna Ecclesiae invadentes Oe- ponere tentaverint λ Uno verbo, num quisequam ante Gregorium VII. aliquam sibi in temporalia Regum auctoritatem asseruerit , aut in quemquam sententiam privationis regni tulerit λ hoc si ostendant adversarii, ipsi vicerint; si vero ostendere minime possint , fateantur ergo necesse est , Romanos Pontifices hujusmodi potestatem non habere; nec
enim dubium est , quin si illam habuissent,
ea fuissent usi, cum multoties ejus executi ni mandandae sese obtulerit occasio. VIII. Verum enimvero Episcopi Mon si tum ista in Reges potestate usi non sunt, verum etiam declararunt, se n1hil eiusmodi Posse tentare . Sic Gregorius Naaiangenus orat. I. in Iulianum Apostatam docet, nurulum aliud remedium adversus ejus saevitiam in Ecclesia cesse, Praeter preces , Iacrymas ,& patientiam: ,, Ceterum, inquit, Dei cle- mentia inhibitus , atque repressus est , ,, Christianorumque dacrymis , quas multas.
D multi profuderunt , quod solum adversus
270쪽
DUOreatio VII. Cap. n. g. II. persecutorem remeatum est . Ostendant tandem , quae ratio , atque aequitas sit, nos, injuriis etiam , & cruciatibus affectos to-M lerare, ipsos autem ne Parcentibus qui- , , dem parcere: si enim Tem eXPendamus. 3M cum quibusdam temporibus ipsi potentia
floruerimus . - . . quid tandem simile ari Christianis vestri perpessi sunt, qualia laeis D penumero a vobis Christiani pertulerunt ,, Quam libertatem vobis eripuimus λ In quos plebem furentem concitavimus p Quibus Praefectos immisimus , plura etiam ipsis, is quam imperatum esset exequentes Qui. M bus periculum vitae creavimus, imo quos- ,, nam a Magistratibus, dignitatibusique im- ,, movimus , aliisque honoribus , qui prae- ,, stantissimis quibusque viris debentur.&M ut Compendio dicam, eccui aliquid simile, intuΙimus, Ru lia multa a vobis partimis admissa, Partim denuntiata sunt Mὸ Ita Gregorius Nazianzenus declarat, nec licere Christianis, cum persecutione patiuntur, adversiis eos, a quibus vexantur , insurgere , nec, cum potentiores sunt, eos vexare , auuibus aliquando vexati sunt. IX. Adversus Christianum Imperatorem injusta tentantem, & Ecclesiae jura invaden-Τem, nulla praeter patientiam arma adhiberi oportere, nec ullo pacto resistendum esse, saepius docet Ambrosus : Coactus, inquit oratione in Auxentium, repugnare non nori ,ἀolere potero , potero flere , potero gemeres adve Ius arma, adversus milites Gothos quoque iam cryma mea arma sunt, aliter nec debeo , nec possum re ere. Idem lib. a. Ep. 4. ad Marcetilinam sororem , eum Valentinianus juaior
Ecclesiam majorem Arianis tradi jussit set , Rit, se quamvis potuiset, non obstitisse Im-