장음표시 사용
391쪽
ago Da Anthua Eeelsa Dise; dia . Da Frideriei R. depositione .se Undecimum , inquit Bella inus , rie ,, plum est Innocentii IV. , qui in Concilio generali Ludunensi consentientibus unive is sis Fridericum deposuit , & vacavit tunc ,, Imperium annis 28. ut Matthaeus Palm D rius in Chronico annotavit, & extat senia
,, tentia de sententia , & re judicata ia, dis sexto.
II. Fridericus ille est , de quo modo diximus Henrici VII. filius, cui a Patre in riente Patronus datus fuerat Innocentius, sed is hostis potius , quam curatoris PMtes gessit , nam & eum , ejusque Patruum, cui administratio Imperii concredita erat , Imperio spoliare conatus est , & Othonis adversus eum electionem probavit , & ipsum Fridericum in minoribus adhuc agentem regnis Siciliae, & Apuliae spoliare tentavit, ut testis est Nauclerus generatione 34. B Re D liquerat, inquit, Henricus VII. uxorem .di, Constantiam cum parvulo filio Friderico II. moriens Innocentii nuper electi curae , D qui ut mox per Principis obitum iura Si-,D ciliae repetiit, ita post Constantiae interi-
,, tum postea non tam tutelae nomine, quam
is sui juris tuendi causa Siciliam , & ΑPves liam administrabat. III. lanocentio III. successit Honorius III. a quo per Ostiensem Episcopum post mortem
Othonis Fridericus II. Imperator Romae C Ionatus est. Et tum, ut reserunt IIspergen
ss, & Nauclerus , Fridericus II. de bonis , S praediis Imperii in Italia sitis , is Multam contulit Ecclesiae S. Petri , & vota votissa accumulans, de manu ejusdem Episcopi
392쪽
BJerealia VII. Cap. m. q. ILL 38r rursus crucem Rccepit , ad perficiendum. M iter Hierosolymitanum : Initium vero disesidii inter Frisiaricum , is Pontificem sic resertis Cuspinianus : Contra duos Comites Th se sciae Latthaeum videlicet, & Thomam , is qui castra quaedam . & terras suae ditio.., nis occuPRverant in Apulia, pugnare coe- D pit , dc expugnatos bonis omnibus privam vit. Hi confugiunt Romam, praesidium Sedis Apostolicae implorant, quocirca Imperator multoties conquerebatur, quod inimi , eos suos, &ostes publicos Sedes Apostolicae foveret . Inde non levis causa odii Imperatoris in Pontificem , unde etiam prima inimicitiarum fomenta inter utrumque exorta
IV. Huic controversiae successiit de investiaturis disceptatio nunquam non sine magnis. motibus agitata : Fridericus enim , teste Nauclero generat. 4I. ,, Ditionem vexaredi, coepit Pontificum , Pontifices , & Archimis piscopos ponere in Ecclesiis modo suo, i ,, stitutos a Papa expellens collectas ab Ec-
ω clasii ςxigens, dicebat enim jus Regibus
is Siciliae in Electionibus Praelatorum ab anis liquo debitum minorari a Papa, quiae eos, rum Privilegium Innocentius III. sic tu- ,, Iisset Constantia Friderico puero existen is te, ut supra die tum est : forta Die priviam legium , de quo in glossa 16. q. 7. quod M lia Rages haseaist investire , admonitus au- ,, tem super his non obtemperabat, admo-m nentem magis magisque in dies sprevit , ,, unde eum percussit Pontifex anathemate, is nisi resipisceret , iterato Pontifex privatas, tionem Imperii Regnorumque addidit ,, Tertio per contumacem exasperatur Pta 'κν tilax , omnes Imperii, & regnorum oti
393쪽
382 De A,r ua ruelisia D ehIlia . ,, suorum subditos a sacramento fidesitatis is absolvit: hae fuerunt semina ma1orum
U. Honorio III. mortuo successit Gregorius IX. Hic ut poto superbus, inquiunt uia pergensis , & Cuspinianus ad annum 1237. Fridericum excommunicare primo anno Pomtificatus sui coepit ob causas frivolas, Sc vanas nullo juris ordine servato; Naue Ierusait , Scriptores d& causis istis non convenire , Antoninum excommunaeatum eum nam
rare eo , quod investituras Pontificum , Secollationes beneficiorum usurparet terras plurimas Ecclesiae nollet restituere , Cleria S vectigalibus privaret , & census de set dis Ecclesiae nollet reddere . At ex Epistola ipsius Gregorii palam fieri , ait Naucidirus di non ob has causas excommunicatum
este a Greeorio. Fridericum , sed quia expeditionem in terram sanctam , quae ipsi sub poena excommunicationis praerepta fuerat ρ non suseiperet , sed excusationem Iegiatimam asserebat Imperator , diems , is a cto tempore profectum esse , & in itinem
infirmitate.correptum coactum fuisse re-ti, Pontificem vero hanc aegritudinerny Velud simulatam pro excusatione non habuisse μVI. Eandem excommunicationis cauΙZm seri Cuspinianus r se Non enim , in ηir ν,, aliam causam habuit Pontifex , quam D quod votam peregrinationis nota exotvisset. VII. At Imperator , ut ait Uspergensis Vanno Domini Iah R. ,, Volens imPlerae v s, tum suum , & pareatum sibi Papam em-ri cere , transfretavit ad terram sanctam ri mense Augusto, multa sustinuit , de pe - , da proditione Templariorum dcc. Papae a Vero captata occasione de absentia Impe-L B IM
394쪽
Disertatio VII. Cap. III. β. Im 3 3ss Tatoris copiosum exercitum destinavit in ,, Apuliam , & terram Imperatoris in ser- , , vitio Christi demorantis, quod nefandissius, mum est dicere, abstulit, &sibi sabjecit, & cruce signatos ne transfretarent omni, , studio prohibuit , tam in Apulia , quam ,, in Lombardia. iVIII. o Quis talia fas a recte considerans,, non deploret , & detestetur quae inai- ,, cium videntur , & quoddam portentum . ,, 8c prodigium tuentis Ecclosiae: haec Via pergensis . Addit Naucleras Fridericum discedentem oratores Romam misisse absoluistionem a Pontifice pessituros, quia votis laiatisfecerat, Pontificem vero repulsam dedisse , & Templariis in Asia injunxisse , ne F iderico tanquam hosti publico auxilium praeberent. Eadem constant ex Epistola cujusdam Thomae Alteronensis Imperii Rectoὸris apud Matthaeum Parisiensem iii Henrico, qua inlicet Imperatorem certiorem facio iste Comes , Pontificem armis fines mos in. Vadere , & nescio quem Ioannem de Breanes pro Imperatore agnoscere.
IX. me nuncis accepto Fridericus, qui iam urbes, Hierosolymam, Ioppum, &Nazareth receperat, amissa victoria, pactisque cum Sullano initis ad sua defendmda re- Vertitur , quae capta fuerant ab hostibus cmleriter recuperat , & eos , qui defectionem meditabantur compescit . E contra Pontilax Imperatorem ob initas cum Sullano induincias habitumque in Germania conventum Principum , in quo filius ejus fuerat Rex Romanorum elelius nulla habita ratione mandati Pontificii , quo vetuerat , ne quis ex hujus stirpe ad regnum promoveretur ἐPropter haec , inquam , Fridericum iterum
395쪽
384 Antiqua Eul a Diseipi na. atque iterum diris devovet , haereticos ac rebelles indiolanenses tutatur . Nihilominus Imperator non destitit beneficium abs Iutionis humiliter petere , Papamque hortatus est , ut sbi ad domandos Mediolane 32s auxilio esEt . Ille sibi metuens , R
mam revertitur , Imperator Mediolanenses
vastat , Italiae urbes ditioni suae subjicis ,
dardiniam velut ad Imperium ab antiqua spectantem occupat , hinc graviores inter ipsum , se Pontificem , qui eam velut Patrimonium suum fibi vindieabat , inimicitiae
oriuntur . Pontifex ad solitum excommuniacationis telum confugit , eumque quanta P
test solemnitate devovet , & subditos ejus, ab obedientia Imperatoris solvit, Sc ne sutamen esset irritum , Robexto Ludovici Erat corum Regis fratct Imperium per litteraς offert. Galli Principes in consilium ascivi κRege mira atquitate conaetum Pontificis dein testantur. Μ Quo , inquiunt, spiritu , vel a su temerario Papa tantum PDinciPema. sm quo non est major , imo nec inter Chriab, stianos, non convictum , Sc confessum de
,, objectis ubi criminibus exhaeredavit, Ms, & ab Imperiali apice praecipitavid , &
sν Scimus quod Dominoe IESU CHRISTO fideIiter mititavit moriens , & uictu ses, Periculis confidenter opponem , tantum M Religionis ita Papae non invenimus lmins, qui eum debuit promovisse , & Deo milias, tantem protexisse , eum conatus est a s, sentem confundere, & nequiter supplantas, re . Noluimus nosmetipsos in tantae Periss cula Praecipitare , ut ipsum Fridericums, tam Potentem ampugnemus, quem ira res, gna contra juvabunt , & causa justa Pra ,, stabit adminiculam . Quid ad Romano
396쪽
Diortat Io VII. Capa III. c, de Prodiga sanguinis nostri effusione, dam. , , modo irae suae satisfecerimus; si enim porm nos , & alios devicerit, omnes Principes B mundi conculcabit sumens cornua jactan- ,, tia , & superbiam , quoniam ipsum Frim dericum Imperatorem magnum contrivms, rit. - Haec narrat Matthaeus Parisiensis in Henrico IIl. in quibus elucet Gallorum iu Iius temporis aequitas , & prudentia , qua injustum Pontificis conatum , maximumque Ilum nobis, & Imperatori exitio futurum
X. Itaque cum inutile fuisset istud Gre, Eorii IX. molimen, coactus est cum Impexatore inducias pacisci , sed has paulo post violavit, & adversus Eum Concilium Romae anno 1239. indixit. At Imperator Episcopos ad illud proficiscentes in rransitu maris captos in custodiam conjecit ingressusque in Campaniam Castellum quoddam , qu Praecipui Papae consanguinei clausi erant, vi coepit, & omnes, quos in eo invenit suspei di jussit . Quo dolore oppressus Gregori secundo Kalendas Septembris e vita eLcessi. Defuncto Gregorio successit Caelestinus, qui octodecim tantum post electionem diei bus vixit , adeoque nihil in Imperatorem tentavit . Huic suffectus est Innocentius IV. qui dum esset Cardinalis, fuerat Imperatoriris amicus. Is nihilominus latas a praedecesilare in Imperatorem sententias renozavit , Confirmavit, atque promulgavit. Quae res multos a Fridorici partibus alienavit . Hic Vero Praetermittendum non est Parochi cujusdam Parisiensis insigne illo tempore factum , ad quem cum missa fuisset Pontificis sententia in Fridericum, ut eam Pro mulgaret, sic populum allocutus fertur .
397쪽
dite universi, accepi in mandatis , ut eandeias accensis, J puo campanis in imperatorem derisum excommunicationis sententiam ferrem δε lemnem , eausam tamen ignorans , non . ro eo troversiam, is odium inexorabile motum inter eos . Seio enim, quod unus eorum alteri injuri tur , quis cui nescio, sed illum in quantum measse.extendit potestas, excommunicatum denuntio , alterutrum horum , videlicet eum, qui Hreri injuriatur , ct absolvo injuriam patientem , qua damnosa est Christianitati. Haec Matthaeus Parisiensis. Sed ut ad propositum revertar , ut majorem excommunicationi a se late a ctoritatem conciliaret Pontifex , Italia, cum in Galliam ex Italia venisset , Concilium
Lugduni, indixit, quod ibidem poli sestum
Joannis Baptistae anno Ia s. celebratum est , in prima Concilii hujus, ut loquuntur, seΩsione, Theodorus Friderici Procurator Proinmisit, eum, si Romanus Pontifex vellet re. conciliari, Graeciam ad unitatem Ecclesiae re
vocaturum se terram sanctam recuperaturum,& ablata Romanae Ecclesiae redditurum; fide jussores hujus promissi offerens Franciae ,& Angliae Reges: at Pontifex prominiam istud velut illusorium rejecit. Sessione 2. ita Fridericum multis invectus est, eumque haereseos, & sacrilegii, & perjurii accusavit, alia insuper addens crimina , quod scilicellcivitatem novam construxisset , quam SaraceniS populaverat, quod familiaritatem eum Midano Babyloniae contraxisset , quod concubitu Saracenicarum muliercularum imp denter poIlueretur. Ad haec respondit Thaddaeus, Fridericum haereseos convinci non poΩse, si ipse adesset , voce fidem suam Pr sd Aurum, ejus vero orthodoxiae probabilo rgumeatum este, quod usurarios in regna
398쪽
Dusereatio rit. Cap. m. β, III. 33 suo non toleraret : In hoc , inquit Matthaeus , Curiam Romanam reprehendens , quam eonstat hoc vitio maxime laborantem. Ad alia
objecta similiter respondet Thaddaeus, dilationemque petit , ut ' Imperatori nunciare
posset; negavit istud primo Pontifex addens: Ii veniret statim, raeeiarem : sed sequente die compulsus est ad petitionem Procuratorum Regum Franciat & Anglie duarum hebdomadarum inducias concedere. XI. At Imperator cernens damnationem suam vitari non posse, nec congruens arbutratus se judicio Synoiali praesertim adversanti judicandum sistere , accedere ad Concilium recusavit. Tum Pontisex nulla prore vocationis a Thaddaeo interpositae ratione habita in Fridericum sententiam protulit, qua illam omni honore, Sc dignitate privatum pronunciavit, & omnes a juramento fidei ipsi prautito absolvit, vetuitque eum a quom quam pro Imperatore agnosci. Haec sentenistia in ipso Concilio lata est: Non sim amonium audientium, , circumstantium, ut inquit Matthaeus, stapore, is horrore . Hanc senten
tiam licet frivolam, & injustnn sentiret Fri-derictas, cernens tamen quantum illa detrimenti sibi esset allatura, nullum non movidi pidtam, ut Pontifici reconciliaretur. Quare Per procuratorem suum Regemi Franciae Domino Papae obtulit satisfactionem fuderoin
sompetentem, inquit Matthaeus, obtulit etiam quos in terram sanctam irraditurus abiret , quoad viveret Christo ibid-m militaturus .
XII. Ad haec ridens Papa ait: is haec quo D ties talia, vel patiora promissa sunt. Re- ,, spondit Rex Franciae septuagies septies M pandendus est sinus, peto, & petens con D sulo .iam pro me quam pro multis aliis R 6 miru
399쪽
s 23 Da Anthua Metis a disciplinis . ,, millium millibus heregrinaturis prosperiam ,, exitum expectantibus, imo potius pro sta- ,, tu universalis Ecclesiae, & Christianitatis ,, aecipite & acceptate tanti Principis Menam humilitatem, Christi sequentes vestigiae , is qui se usque ad crucis patibulum tam ,, Iiasse legitur Quod cum. Dominus Papa erecta, & rejecta cervice resutasset, D minus. Rex Francorum recessit iratus , & i dignatus, quod humilitatem, quam semper ii huetat in servo servorum non reperisseetis inui. ,, tur Pontificis sententiR Per mundam v s. litant , inquit Staden is , quidam 'incias, Pum cum multis aliis reclamabant , diam centes ad Papam nota Pertinere Im T M. torem instituere, vel destituero, ius ἀμι tum a Principibas coronare. Quandiu a ,, tem vixiv Fridericus , sequit Trithemius . ,, per annos ferme seg contra eum nec Pa Pa , . nec aliquis Principum praevalere ρο-
, tuit I sed non advertens sententiam P ae , is quam frivolam, & injustam esse dicebat,
,, Ie Imperatorem gessiti maguamquo Prim 1. Puta, Nobiliorum,. & Civitatum usque iam mortem adtarentiam habuit Nihi- Iominus tamen a cMibusdam Principibus R.
Papa sollicitatis, & pretia corruptis, Henraicus Hassa, dc Turingiae Lanigravius esigiatur , sed ita post biennium subtato , ei uillelmus villandiae Comes annosissectus est , Fciderico Longobariis , qui
desecerant, ita ordinem redigendis intento ἀXIII. Demum ipse Fridericus frustra tentata cum Pontifice reconciliatione, circa λnem anni IasQ. e vivis abiit , Conrado filia
zelinquens Imperium, Friderico Henrici filii aut jam defuncti filio Austriae Ducatum, dc da redo notho Tarentata Principλtum .
400쪽
. Di sertatis VII. Cap. LII. V. IV. 3 Post hujus mortem Imperium praedae fuit , M a multis subinde occupatum , Italia v xo bellis, ac discordiis civilibus misere vin
XIV. Unum est quod adversus nos urgeri posset, Concilii scilicet Lugdunensis , quod
generale dicitur, auctoritas . Cum enim in eo Innocentius IV. depositionis sententiam in Fridericum pronunciarit, necesse est eam
ab illo Concilio probatam. AU. Respondeo, sententiam in Friderucum Ιatam non esse a Concilio , sed ab Imnocentio, scque Innocentii esse, non Concia Ili Lugdunensis e eam vero a Concilio exa minatam, ac confirmatam non fuisse extra
dubium est. Unde illa in iscriptione latae
non dicitur, sacro approbame Concilio , sed ta tum, sacro prasente Concilis. Quaecunque autem praesente ConciIio fiunt, non propterea censetur a Concilio fieri aut probari; utque aliquid in Conciliis dictum, aut factum au- ritatem obtineat, necesse est , ut in eo conciliariter , ut loquuntur , eSaminetar , hoc est,. ut re examinata a singulis judicium feratur: at nihil simile in hoc negotio contigit in nota Lugdunensi, ubi nec ista res ab Episcopis examinata est, nec singularium Episcoporum ea do re vota collecta sunt , sed solum a Pontifice condita , & lecta iaConcilio sententia . Sunt etiam nonnulli e Catholicis, qui Concilium istud Lugdunense I. generale fuisso negent, cum prauertim ei desint duae conditiones a Bellarmino ad Comellii universialitatem requisitae , convocati generalis, atque ut saltem ex majori orbis Parte ad illud Episcopi conveniant. Ad Comcilium autem Lugdunense convocavit ta